Wydział Nauk Ekonomicznych UW
Economic determinants of sport participation in Poland Rivista di Diritto ed Economia dello Sport, (2010) vol 6/3 Społeczno-ekonomiczne determinanty aktywności sportowej Wiadomości Statystyczne, (2011) nr 12
1 Rekreacja. 2 działalności klubów sportowych. 3. 4 Ekonomiczny model uczestnictwa w sporcie.
Cele rekreacji Utrzymanie sprawności fizycznej. Relaks i odpoczynek. Forma rozrywki. Forma aktywnego spędzenia wolnego czasu.
Formy rekreacji Do zakresu szeroko rozumianej rekreacji zalicza się: 1 Turystykę. 2 Wypoczynek. 3 Sport.
Formy rekreacji Celem turystyki kwalifikowanej jest wypoczynek, rekreacja, doskonalenie sprawności, wydolności i zdrowia oraz wszechstronne poznanie kraju. Wypoczynek jest formą spędzania czasu wolnego zapewniającą odpoczynek i relaks. (rekreacyjny) polega na systematycznym uprawianiu ćwiczeń fizycznych według określonych reguł, z elementami współzawodnictwa. Wyróżnia się tendencją do osiągania coraz lepszych wyników oraz polepszenia sprawności i wydolności fizycznej.
Dwa pierwsze obszary działalności w dziedzinie rekreacji są z reguły dochodowe, wobec tego prywatny sektor jest w stanie odpowiedzieć na zapotrzebowanie zgłaszane przez indywidualne osoby. Natomiast sport jest relatywnie drogą formą wypoczynku z uwagi na wysokie koszty infrastruktury (koszty stałe). Bez pomocy państwa niemożliwe jest funkcjonowanie sportu masowego.
Uczestnictwo w sporcie i rekreacji Kolarstwo 21,2% Pływanie 13,8% Piłka nożna 10,0% Jogging i spacery 9,2% Siatkówka 5,7% Gry planszowe 4,1% Wrotki 3,3% Koszykówka 3,2% Badminton 3,1% Saneczkarstwo 3,0% Gimnastyka 3,0% Narciarstwo 2,9% Taniec 2,4% Kulturystyka i sporty siłowe 2,4% Tenis stołowy 2,3% Łyżwiarstwo 2,3%
Finansowanie sportu Państwo bierze na siebie ciężar budowy infrastuktury sportowej. Państwo realizuje swoje powinności przez władze lokalne. Prywatna inicjatywa dotyczy tylko niektórych dziedzin sportu.
Finansowanie sportu Problemy w finansowaniu Władze lokalne w przypadku braku środków po pierwsze redukują wielkość funduszy przeznaczanych na finansowanie kultury i sportu. Nadmierna biurokratyzacja procesu decyzyjnego. Upolitycznienie. Niechęć społeczności lokalnych.
Klub sportowe Organizacje pozarządowe Z uczestnictwem w sporcie związane są liczne pozytywne efekty zewnętrzne Lepszy stan zdrowia społeczeństwa (Cawley, 2004). Lepsze wyniki w nauce (Cornelisen i Pfeifer, 2007). Lepsze wyniki na rynku pracy (Lechner, 2008). Zwiększone kontakty towarzyskie (Downward i Riordan, 2007). Mniejsza przestępczość (Caruso, 2010).
Klub sportowe Organizacje pozarządowe Kluby sportowe poza ukierunkowaniem na sport wyczynowy powinny propagować sport masowy. Dlaczego działają w tym zakresie w ograniczonym stopniu: Brak funduszy, niedofinansowanie ze strony władz samorządu lokalnego. Zbyt mała liczba obiektów sportowych w stosunku do potrzeb, w efekcie z obiektów korzystają główne sportowcy i grupy młodzieżowe. Brak wykwalifikowanej kadry trenerskiej, która zdecydowałaby się na pracę w zawodzie.
Klub sportowe Organizacje pozarządowe Organizacje spoza sektora finansów publicznych. Działające według zasady non-profit. Osoby prawne lub nie posiadające osobowości prawnej. Fundacje i stowarzyszenia.
Klub sportowe Organizacje pozarządowe Misją organizacji pozarządowych jest działanie na rzecz zaspokojenia potrzeb społecznych. Działanie na rzecz ogółu. Tworzenie wspólnoty, czyli społeczeństwa. Działanie w sektorach, których państwo nie jest w stanie działać efektywnie. Są tańsze, lepsze i skuteczniejsze.
Do roku 1989 każdy zakład posiadał własny lub utrzymywał klub sportowy. Z obiektów klubowych mogli korzystać pracownicy zakładu. Po zmianie systemu gospodarczego firmy szukając źródeł ograniczenia kosztów przestały finansować sport. Brakujące miejsce wypełniły inicjatywy oddolne.
Powstało wiele amatorskich lig w sportach zespołowych. Charakteryzują się one masowością i niskim kosztami działalności. Po reformie administracyjnej władze lokalne zaczęły wspomagać oddolne inicjatywy obywateli.
Zagrożenia dla działalności lig amatorskich Wypieranie z obiektów sportowych, np. powstanie Lig Biznesu. Interesowność władz lokalnych. Nadmierna biurokratyzacja i kontrola. Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych.
Dane Rekreacja Badanie Uczestnictwo Polaków w sporcie i rekreacji ruchowej, próba 4704 gospodarstw domowych w których było 13605 osób. Uczestnicy Badania Budżetów Gospodarstw Domowych w trzecim kwartale 2008. Badanie Budżetów Gospodarstw Domowych. został zbudowany na próbie ograniczonej do osób w wieku 16+, które nie uczą się w trybie stacjonarnym.
Uczestnictwo w sporcie - populacja sport uczestnictwo Kolarstwo 21.2% Pływanie 13.8% Piłka nożna 10.0% Jogging i spacery 9.2% Siatkówka 5.7% Gry planszowe 4.1% Wrotki 3.3% Koszykówka 3.2% Saneczkarstwo 3.1%
Uczestnictwo w sporcie - próba dorosłych sport uczestnictwo Kolarstwo 26.3% Jogging i spacery 10.7% Pływanie 10.4% Piłka nożna 4.6% Siatkówka 3.6% Gimnastyka 3.1% Badminton 2.5% Narciarstwo 2.3% Sporty siłowe 2.3%
Uczestnictwo w sporcie - populacja
Uczestnictwo w sporcie - próba dorosłych
Model alokacji czasu SLOTH (Cawley, 2004). Dostępny budżet czasu jest dzielony na : czas snu (sleeping, S), czas odpoczynku (leisure, L), czas płatnej pracy (occupation, O), czas podróży (transportation, T) i niezarobkowej pracy w domu (home production, H). Decyzja o uczestnictwie w sporcie jest analogiczna do decyzji o uczestnictwie w rynku pracy. Z tym, że decyzja o uczestnictwie w sporcie może być rozpatrywana na dwóch poziomach.
Model Rekreacja Niech Sih będzie skłonnością gospodarstwa domowego do uczestnictwa w sporcie S ih = X ihβ + ε 1 Niech S ii będzie indywidualną skłonnością do uczestnictwa w sporcie S ii = Z ii γ + ε 2
Uczestnictwo GD ME z Miasto 500+.072 (3.20) Miasto.039 (2.20) 2 kwintyl dochodu.056 (1.78) 3 kwintyl dochodu.107 (2.83) 4 kwintyl dochodu.219 (5.35) 5 kwintyl dochodu.332 (8.05) posiadanie rodziny.012 (0.75) liczba osób.089 (8.41) dzieci 0-3 -.075 (3.04) dzieci 4-15.146 (5.56)
Poziom gospodarstwa domowego Model uczestnictwa na poziomie gospodarstwa jest wspólny dla wszystkich sportów. Proces selekcji jest istotny wyłącznie w przypadku joggingu i spacerów, oraz badmintona na poziomie 1%, siatkówki i pływania na poziomie 5%, oraz w modelu dla dowolnego sportu na poziomie 1%. Te wyniki wskazują, że na decyzje o uczestnictwie w tych sportach mają inni członkowie gospodarstwa domowego.
Poziom gospodarstwa domowego Dochód silnie wpływa na uczestnictwo w pływaniu, kolarstwie i narciarstwie, oraz ma umiarkowany wpływ, szczególnie dla bogatszych gospodarstw na uczestnictwo w joggingu i spacerach oraz sportach siłowych. Cechą charakterystyczną dla polski nie obserwowaną w innych krajach jest pozytywny wpływ obecności dzieci na uczestnictwo w sporcie. Ilościowo obecność małych dzieci (niemowląt) zmniejsza uczestnictwo o 2 punkty procentowe, a starsze dzieci zwiększają prawdopodobieństwo uczestnictwa w sporcie do 4 punktów procentowych.
Poziom gospodarstwa domowego Członkowie gospodarstw domowych z dużych miast mają nieznacznie wyższe prawdopodobieństwo uczestnictwa w sporcie, o około 2 punkty procentowe. Wskazuje to na występowanie różnic w dostępie do infrastruktury sportowej pomiędzy miastami a obszarami wiejskimi. Nie znaleziono różnic regionalnych w stopie uczestnictwa w sporcie.
Poziom osoby Rekreacja Wiek wpływa negatywnie na uczestnictwo w sporcie. Wykształcenie ma bardzo silny i pozytywny wpływ na uczestnictwo w każdym sporcie. Gdy kontrolowany jest dochód gospodarstwa domowego, dochód osoby nie wpływa znacząco na decyzję o uczestnictwie w sporcie. Status bezrobotnego lub brak aktywności zawodowej zwiększa prawdopodobieństwo uczestnictwa w sporcie. Sugeruje to, że w relatywnie biednym społeczeństwie osoby muszą wybierać między pracą a odpoczynkiem.