Atlantyda "...Atlantyda leżała za słupami Herkulesa. Była wielką potęgą, jej obszar sięgał aż do zachodniej Europy i Afryki..." (Platon) Według Platona istniała około 9 500 lat temu. Atlantyda zatonęła, przykryły ją wody oceanu. Długo zastanawiano się czy był to tylko mit stworzony przez Platona, czy rzeczywiście istniał ten ląd...? Już w tamtych czasach wielu uczniów Platona kłóciło się między sobą. Francis Becon w 1626 roku również wspomniał ten kontynent. Legendy, mity i bajki dotyczące Atlantydy i jej zagłady w XX wieku coraz mocniej pochłonęły ludzi. Naukowcy wskazują na wiele miejsc, które mogą być tym zapomnianym kontynentem. Wyspy na Oceanie Atlantyckim łącznie z Arktyką, Azorami, Bahama, Kubą, wyspami Karaibskimi i Boliwią a na wschodzie, Kreta, Santoryni, Płn. Afryka i morze Czerwone uważane są za teren, który zajmowała Atlantyda. Naukowcy i różni badacze Atlantydy opisują jej kulturę i wielką potęgę. Atlantyda: - mocarstwo panujące na świecie ok. 10 000 lat temu - ciągle ten ląd jest bardzo sekretny dla świata. Biblijny potop w Starym Testamencie i 700 lat życia Noego jest utożsamiane z Atlantydą. "...Po siedmiu dniach spadły na ziemię wody potopu. W roku sześćsetnym życia Noego, w miesiącu drugim, siedemnastego dnia tego miesiąca, w tym właśnie dniu wytrysnęły źródła wielkiej otchłani i otworzyły się upusty nieba..." (Genesis 7:10-11) Platon w swoim dialogu o Atlantydzie przedstawił 11 opisów i teorii mówiących o kulturze Atlantydy. Z jego dialogu wynika, że ten kontynent był większy niż cały półwysep arabski, a królował na nim Bóg Posejdon. Nazwa Atlantyda wywodziła się od imienia pierwszego syna Posejdona, Atlasa. Ląd umiejscowiony za słupami Herkulesa, za Gibraltarem, na oceanie Atlantyckim był podzielony na dziesięć różnych terytoriów. Platon opisał stolicę Atlantydy jako wielkie miasto, mieszkało tam bardzo bogate społeczeństwo. Zajmowali się polityką i posiadali armię. Egipskie zapisy opisują wojny między Ateńczykami i Atlantami, również wspominają, że obie te cywilizacje były zniszczone podczas wielkiej katastrofy jaka wydarzyła się w tamtych czasach. Wymienionych jest wiele powodów, które mogły zniszczyć kulturę Atlantów: 1. Jej własna potęga 2. Uderzenie wielkiego asteroidu lub komety 3. Trzęsienie ziemi, wielka aktywność wulkaniczna i podnoszenie się fali wody 4. Podnoszący się poziom wody spowodował topnienie lodowca 5. Wymienia się też przebiegunowanie Ziemi i drastyczne zmiany pogody spowodowane tym wydarzeniem Jednak wszystkie kultury na Ziemi mówią o wielkiej powodzi w tym regionie. Starożytni Grecy przypuszczali, że stało się to ok 10 000 lat temu. Platon zasłyszał historię o Atlantydzie od Solona,
oprócz niego również mówili o Atlantydzie Edgar Cayce, H. P. Błavacka, nie jest ta historia obca hinduskim Brahminom i Druidom. W książce "The story of Atlantis" jej autor Wiliam Scott - Elliot, antropolog daje dokładne opisy Atlantydy. Wskazuje na ludy Mongołów, Semitów i Tolteków, którzy mogą być potomkami Atlantydy. Toltekowie byli cywilizacją wysoko rozwiniętą. Rozwijali się w drodze zdolności paranormalnych, nie była im obca technologia. Ale jak niosą wieści używali swych mocy do kontrolowania i manipulowania w diabelski sposób innymi osobami. Ich moralny upadek był rezultatem ich własnego upadku. Różnie umieszcza się geograficzne położenie Atlantydy na kuli ziemskiej: - na Atlantyku, - na morzu Śródziemskim, - w zachodniej Europie i w Afryce, - również wspomina się teren morza Kaspijskiego i Czarnego, - są tacy, że umieszczają ten ląd w zatoce Meksykańskiej - i w dorzeczu rzeki Mississippi. Jedną z terorii zagłady Atlantydy jest zniszczenie przez uderzenie w ten ląd asteroidu lub komety, ten pogląd przedstawił Ignatus Donnelley. Wielki impakt spowodowany tym uderzeniem rozpuścił lodowiec i nastąpiło zatopienie lądu. Edgar Cayce w czasie jego proroczych przepowiedni często mówil, że Atlantyda zatonęła. Twierdził, że była to wyspa wielkości Europy i Rosji. Umiejscowił ją na obszarze od morza Śródziemnego aż po zatokę Meksykańską, według niego rozciągała się na większej części dzisiejszego oceanu Atlantyckiego. Cayce uważał również, że ruiny świątyni znalezionej w Biminie niedaleko Florydy są pozostałością po Atlantydzie. Opisał dokładnie atlantów, znawców zaawansowanej technologii. Platon twierdził, że Atlantowie byli bardziej rozwinięci na morzu, posiadali doskonałe okręty, ale również zajmowali się ogrodnictwem. Cayce również mówił, że Atlantyda istniała już ok. 50 000 lat temu a zaginęła ok.10 500 lat temu. Około 28 500 lat temu ten kontynent został przejęty przez trzy inne wyspy: Arianów, Posejdoni i Og, właśnie ich mieszkańcy doprowadzili do zniszczenia Atlantydy. Tym, którym udało się przeżyć powędrowali na inne lądy na Ziemi. Nowa hipoteza Viatcheslava Koudriavtseva z Instytutu Mehehistorii, w oparciu o dialog Platona: Wielka Brytania, Irlandia, północna Francja są pozostałością po Atlantydzie. Jest jeszcze wiele innych teorii odnośnie tego lądu. Naukowcy poszukują Atlantydy w różnych miejscach na Ziemi. Są też tacy, którzy wyrażają opinie, jakoby ten ląd zaginał nieco później, ok. 8 500 lat temu. Wokół Atlantydy zawsze budzi się wielkie zainteresowanie, jest dużo dyskusji i jeszcze więcej kontrowersji. Wielu naukowców i archeologów bada kulturę minoańską na wyspie Krecie i na wyspie Santorynii. Starożytni minoańczycy byli potężni, dominowali na Cykladami. Wyspa Santorini leży nieopodal Krety, zniszczona przez wulkan 1600 lat temu. Geolodzy twierdzą, że pierwsze potężne wybuchy wulkanów na Santorynii miały miejsce już 23 000 lat temu. Ostatni bardzo niszczący, zakłócił obszar całej Europy, Azjii i Afryki 1600 lat temu. Na Ziemi znajduje się bardzo dużo mistycznych i zagadkowych lądów przypisywanych Atlantydzie. Po całkowitym zatonięciu Atlantydy liczna grupa jej mieszkańców wyemigrowała do Egiptu. Wielcy Kapłani zwani Ra Ta dali początek kulturze egipskiej. Najwięcej sekretów dotyczących Atlantydy zobaczyło świat w latach 1958-1998. Stare teorie głoszone przez Platona, H. P. Błavacką, Rudolfa Steinera, Aleistera Crowleya i Francisa Becona znalazły potwierdzenie.. W roku 1970 Dr. Ray Brown w pobliżu wysp Bahama odkrył pod wodą kamienne struktury przypominające piramidy. Podczas nurkowania i badania tych wielkich podwodnych monumentów zauważono źródło światła. Nurkowie podążyli w tamtym kierunku i ujrzeli kryształ w wielkości czterech ińczy ozdobiony wokół czerwonymi kamieniami. Brown wypowiedział się, "..., że ten kryształ miał wielką mistyczną moc. Osoby znajdujące się w jego pobliżu odczuły dziwną falę, jakby podmuch wiatru. (...) razem zimno i ciepło rozchodziło się wokół, jakby warstwy na przemian, było to czuć w bardzo dalekiej odległości od tego źródła światła..." Zaobserwowano światło i słyszeli głosy i wszyscy poczuli dziwne wibracje w otaczającej ich wodzie. Trójkąt Bermudzki na oceanie Atlantydzkim jest dotąd wielką zagadką dla całego świata. Rozciąga się między południową Florydą aż do Bermudów i Puerto Rico. Obszar nazwany Trójkątem Bermudzkim słynący z wielu zagadkowych i mistycznych wydarzeń. Znikają tam
statki i giną samoloty. Wiele teorii próbuje wyjaśnić ten dziwny fenomen, naukowo nieznany. Jak dotąd bezskutecznie. Trójkąt Bermudzki zwany również diabelskim trójkątem pochłonął w zagadkowy sposób wiele istnień ludzkich. Edgar Cayce (1877-1945) pozostawił dużo informacji na temat Atlantydy. Jedna z jego przepowiedni mówi: "...Część świątyni może być odkryta pod morską wodą niedaleko Bimini. Oczekuję tego nie tak długo ok. roku 1968 lub 1969..." 23 lata po śmierci Cayce Bimini Road zostało odkryte ok. 15 stóp pod wodą na oceanie Atlantyckim w okolicy wyspy Bimini na wyspach Bahama. Bimini Road jest pól mili długa, ułożona z pięknych kamieni, szczególnie jest to piękny widok z samolotu. Zawsze ludzie myśleli, że te skały pod wodą są dziełem natury, ale obecnie mają co do
tego pewne wątpliwości. Pod wodą znaleziono mistyczne skały, nie są przypadkowe. Jeden z badaczy Dr. Little nie przeczy, że może to być Atlantyda a te skały swoim wyglądem przypominają autentyczny port. Podobne miejsca były znalezione na Kubie, w Azji i w Afryce. Niezależnie od wypowiedzi Dr. Little kilku badaczy już dzisiaj wierzy, że Bimini Road jest częścią Atlantydy. Z drugiej strony oceanu Atlantyckiego naukowcy prowadzą dochodzenie na wyspie Spartel niedaleko Gibraltaru, znajduje się ona obecnie 60 metrów pod wodą niedaleko miejsca, które określił Platon: "...znajduje się wyspa usytuowana z przodu filarów Herkulesa, wyspa jest długa jak Libia i Azja mniejsza razem. Była to droga do drugiej wyspy a z nich można było wejść na kontynent..." Geologowie ustalili, że miejsce wyspy Spartel było zniszczone przez trzęsienia ziemi i tsunami ok. 11 600 lat temu. Platon twierdził, że przestało istnieć 9 600 lat temu. Jedna z najbardziej znanych legend opisująca Atlantydę pochodzi od Solona, przekazał ją Platonowi podczas kiedy odwiedził Egipt. Słynny dialog Timaeus i Kritis zaznajamia nas z nieznanym dotąd lądem, zwanym Atlantydą. Jest to opowieść o wielkiej cywilizacji Atlantów i jej zagłady, spowodowanej wybuchem wulkanu i potężną falą tsunami. Naukowcy przypuszczają, że wyspa Santorynii może być pozostałością Atlantydy. W tym czasie zginęła też cywilizacja minoańska na Krecie. Archeolodzy odkryli stare ruiny na Krecie i na Santoryni. Są z tego samego czasu. Wysuwają też teorie, że jej mieszkańcy mogli być Atlantami. Wielkim wydarzeniem było znalezienie przez archeologów Akrotiri, w ok stolicy Santoryni Phiry (Ogień). Ludzie, którzy tam żyli przypominają swoją kulturą kreteńską kulturę Minoasa. Znalezienie Akrotiri było dużym wydarzeniem w świecie archeologicznym. Santorini, Greece Akrothri Wybuch wulkanu na Santoryni miał wielki wpływ na pogodę na całym świecie. Erupcja wulkanu zniszczyła całą wyspę. Krater wulkaniczny znajduje się na wyspie Kameni - fragment starej wyspy Santoryni. 1600 lat temu największy wulkan jaki notuje się na świecie rozerwał Wyspę Santoryni na strzępy. Dzisiejsza Santoryni składa się z pięciu fragmentów - pięciu małych wysp. Główna i największa wyspa zwany Thera, ok 70 km długa i bardzo wąska i druga mniejsza Therasia są zamieszkałe przez ludzi. Pozostałe trzy wyspy są tylko wulkanicznymi skałami. Na wyspie Kameni ziemia pod stopami jest gorąca. Prawie codziennie ze szczelin krateru wydobywają się opary gazów. Wulkan na Santoryni ciągle jest groźny. W czasach nowożytnych krater wulkaniczny na Kameni jedenaście razy wyrzucał z siebie żywy ogień. Ostatnia erupcja była w 1950 roku. Platon w jego dialogu "Timaeus" i "Kritis" pozostawił dla świata informacje o zagadkowym lądzie zwanym Atlantyda. Zasłyszał starą legendę z Egiptu od Solona a tamten jeszcze wcześniej spotkał Kapłana z Theb Sonchisa, który odczytał hieroglify znajdujące się na kolumnach świątyni, opisujące konflikt między Atlantami i Ateńczykami. Platon opisał dokładnie stolicę Atlantydy.
Była zdumiewająca pod względem architektonicznym i inżynieryjnym. Zostało utworzone z lądu kilka okrągłych pierścieni leżących na wodzie. Wyglądem przypominały oko. W samym środku zbudowano świątynię Posejdona - Boga morza. (Posejdon) Złota statua Posejdona pędzącego na rydwanie, który był prowadzony przez sześć uskrzydlonych koni była symbolem Atlantydy i ozdobą tego miejsca. Atlanci dookoła stolicy wybudowali wielki system kanałów i mosty łączące wszystkie pierścienie lądu, zabezpieczyli przejścia bramami zdobionymi brązem i zbudowali kamienne mury. Według Platona Atlantyda została zniszczona 9 000 lat temu, tak zadecydowali bogowie. Zatopili ten ląd w ciągu jednej nocy. Śpiący prorok E.Cayce umieścił Atlantydę bliżej wysp Bermudzkich. Wierzył, że posiadali wysoką technologię włącznie z potężnymi "ogniowymi kryształami" posiadającymi niezwykłą energię. Ogniowy kryształ został przejęty w złe ręce, wyrwał się spod kontroli. Właśnie taka sytuacja według Cayce spowodowała zatopienie Atlantydy. Energie tego kryształu miały nuklearną moc. Tak w relacji Platona jak również w przepowiedniach Cayce jest powiedziane, że bardzo silna fala oceanu była przyczyną tsunami. Cayce przypuszczał, że zniszczenie Atlantydy spowodowała wielka energia. Dużo naukowców zwraca uwagę na kulturę Krety i Santoryni. Szukają powiązania z Atlantydą. Również pisali o zaginionym kontynencie: Plutarch, Herodus, Timagenus, Theopompos, gercki historyk, J.Churchward, autor wielu książek o Ziemi MU i Dr. Gorge Hunt Williamson, autor książek o Atlantydzie i Lemurii - badacz tych lądów i antropolog. Jego zdaniem oba lądy Atlantyda i Lemuria zostały zniszczone poprzez potężną technologię Atlantów. Znalazł źródła w Peru, w górach Andach w świątyni Inków, przetrzymali stare zapisy. Podobne poglądy wyrażają Indianie Hopi. Katastrofy przez ogień i wodę dla ziemian nie są nowością. Różne regiony już nieraz przeżyły podobne uderzenia w czasach nowożytnych. Więc naukowcy nie wykluczają, że Atlantyda mogła zginąć w naturalny sposób. Wielu naukowców wspomina też lodowiec, mógł przyczynić się do zniszczenia Atlantydy Większość badaczy twierdzi, że Atlantowie nie byli rozwinięci duchowo, czczili kult Zeusa. Ich zdaniem, właśnie z tego powodu Bogowie zniszczyli ten ląd. Bóg Zeus prowadził liczne wojny, jemu przypisuje się rozpętanie wojny trojańskiej. Wojował z Bogami, jak mówi mitologia zdecydował aby zniszczyć człowieka z epoki brązu. Sprowadził na świat wielki deszcz i powódź. Ocalała tylko mała garstka ludzi, zginęła też Atlantyda. Dla Zeusa poświęcano ludzkie ciała na jego ołtarzach, szczególnie młodych chłopców.
Bóg Posejdon dominował na morzu, Zeus w Niebie. Byli braćmi Ojcem Posejdona i Zeusa był Kronos. Kiedy Zeus dorósł wystąpił przeciw swojemu ojcu i odniósł zwycięstwo. Walczył też z władcami Ziemi. Solon przekazał Platonowi, który urodził się 600 lat po wojnie trojańskiej legendę o wielkiej powodzi i opowiedział historię zatopionego lądu i jej mieszkańców. Egipcjanie posiadali dużą wiedzę, znali okresowe zniszczenia Ziemi przez ogień i wodę jak również przez laser, które już nie raz niszczyły ludzkość. Ci, którzy mieszkali w głąb lądu mocniej cierpieli niż mieszkańcy w pobliżu rzek i mórz. Mieszkańcy gór mogli ocaleć. Duże miasta nad morzem były zabierane przez wodę. Jedynie ludzie, którzy umieli żeglować mogli przepłynąć na bezpieczny ląd. Egipcjanie posiadali wiele zapisów z poprzednich epok na ziemi, również zachowała się pamięć o potopie Atlantydy. Solon twierdzi, że Ateńczycy istnieli już 8 000 lat wcześniej niż była wojna trojańska w roku 1 200 p.n.e. Z tych samych źródeł wynika, że Ateńczycy najeżdżali Atlantów, mieszkańców na wyspie większej niż Libia i Azja Mniejsza, która leżała za słupami Herkulesa. Atlantyda w tym czasie była rządzona przez króla. Trzymał w swoich rękach jeszcze inne wyspy i ich władców, miał wielką moc. Egipcjanie mówili, że był czas kiedy Atlantowie okupowali teren Libii, Egiptu i południowowschodniej części Europy. Władca Atlantydy również chciał podporządkować sobie Ateńczyków. Jednak oni posiadali silną armię. Ich pierwszym królem był Actaeus, jeszcze długo przed potopem. Jego córka Aglaurus I poślubiła Cekropsa, w ten sposób stal się królem Aten. Z królem Cekropsem wiąże się legenda jakoby jego ciało było złożone z ciała człowieka i węża - ten wąż był zwany "synem ziemi" czasami nazywano go "synem Gaja". W tamtym czasie każde miasto miało swojego patrona - boga. Ateny miały dwóch bogów: Posejdona i Atenę, która dała życie drzewu oliwnemu i od tej chwili stała się patronką Aten. Jasnooka Atena zwana boginią mądrości, sprawiedliwości i odwagi odnosiła pełne zwycięstwo ze wszystkimi, którzy nie byli sprawiedliwi. Również nauczyła ludzi uprawy ziemi, rzemiosła i innych sztuk. Wszystkim tym, którzy żyli zgodnie z prawem i wzbogacali życie w prawdziwe jego owoce wynagradzała obficie i błogosławiła ich domom. Wracając do Króla Cekropsa, niektórzy wierzą, że właśnie on przeciwstawił się Zeusowi. Odmówił składania krwawych ofiar, nie chciał zabijać żadnego życia na ołtarzu Zeusa. Cekrops był potężnym władcą. Kiedy Bogowie podzielili Ziemię na odrębne regiony, wyspa Atlantyda weszła w posiadanie Posejdona. Tam się osiedlił, poślubił śmiertelną kobietę - Cleito i miał z nią dzieci. Środkowa część wyspy była równiną, ale w jej środku znajdowała się góra. Właśnie tam na wzgórzu wybudował Posejdon ołtarz, wokoło wyrzeźbił w ziemi okrągłe pasy przedzielone wodą. W ten sposób wzmocnił całą wyspę i jej cyrkulację. Uczynił ją ciepłą na wiosnę i zimną zimą aby ziemia mogła wydawać dobre owoce. Posejdon miał pięć par bliźniąt, stąd nastąpił podział całej Atlantydy na dziesięć prowincji. Jego ziemia została nazwana Atlantydą od imienia pierworodnego syna Atlasa, który królował nad swoim rodzeństwem. Jego bracia byli władcami w swoich królewskich pałacach, również zarządzali terenami i ludźmi w okolicy morza Śródziemnego. Ich królestwa sięgały do Egiptu i Tiscani (Italia). W Atlantydzie królowało dziesięciu królów, każdy w swojej prowincji. Mieszkańcy Atlantydy byli bogaci, mieli zwierzęta, nawet słonie, rozwinęli ogrodnictwo, bogate w owoce i warzywa. Budowali świątynie i rozbudowywali swój kraj Wielokrotnie prowadzili w wojny z Ateńczykami. Ale jak niosą legendy ci ludzie nie mogli być szczęśliwi ponieważ nie rozwijali się właściwie duchowo. Wielką ich przeszkodą był Zeus i bogowie, czciciele kultu krwi. Czynili krwawe ofiary na swoich ołtarzach. Wielu Atlantów przyjęło ich obrządek. Największa wyspa Atlantydy nazywała się Posejdonia (wyspa Posejdona) i było jeszcze dwie mniejsze, bardzo piękne: "...Potęga przyszła z morza z oceanu Atlantyckiego. Stolica Atlantydy była usytuowana na wodzie na pierścieniach ziemi. Na centralnym wzgórzu była świątynia Posejdona z wielką złotą statuą
Posejdona, prowadzącego rydwan zaprzężony w uskrzydlone konie. Atlantyda przestrzegała prawa i jej władcy rządzili sprawiedliwie, oddawali cześć Posejdonowi. Wszyscy żyli prostym życiem i posiadali piękne cechy. Ale powoli następowały zmiany. Zeus dojrzał wielkość i nieśmiertelność Atlantów, buntował innych bogów aby ich ukarać i zniszczyć..." (Platon) W tym czasie jedna wyspa była usytuowana na przeciw filarów Herkulesa. Ta wyspa była większa niż Libia i Azja. Były też inne wyspy, z nich można było przejść na kontynent, który był otoczony oceanem. Cudowne mocarstwo królowało ponad wszystkimi wyspami i nad innymi częściami kontynentu. I przytaczając dalej słowa legendy dowiadujemy się: "... była wielka wyspa jak Libia i Azja ale po wielkim trzęsieniu Ziemi zatonęła. Przykryta mułem leży na dnie oceanu i jest niedostępna dla oka żeglarzy. (Platon) Coroczny powrót ptaków z Europy do Ameryki Środkowej zatrzymuje w jednym miejscu duże grupy ptaków na Oceanie Atlantyckim. Naukowcy przypuszczają, że te ptaki posiadają ciągle pamięć lądu. Odpoczywały na nim zawsze kiedy odbywały swoją wędrówkę. www.vismaya-maitreya.pl PDF wygenerowany przez NwoNews.pl