- mężczyzny La femme relacja do: - mężczyzny jako ojca the Woman } nie istnieje więcej związku z: - mężczyzny jako Φ Kobieta - Φ jako porządku symbolicznego, Innego - Innego jako Boga KOBIETA NIE ISTNIEJE kobieta jest wykluczona z natury rzeczy kobieta jest nie cała Inna jouissance a doświadczenie mistyczne
Kobieta nie istnieje Funkcja x = Φx gdzie negacja opiera się na kwantyfikatorze czytanym nie-każdy [pas-tout] znaczy: jeśli jakikolwiek byt mówiący sytuuje się po stronie kobiet, ugruntowuje się on na byciu nie całym [de n être pas-tout] w funkcji fallicznej. Kobieta [La femme] nie może być napisane inaczej niż jako przekreślone [barrer] Nie ma Kobieta [La femme] z rodzajnikiem określonym, który określa uniwersalność Uniwersalny: łac. universalis, od łac. uni-versus brany (wzięty) w całości (zwrócony w jedną stronę); kierujący się ku jednemu. Wszyscy mężczyźni lokują się po stronie Φ, są objęci funkcją Φ
kobieta jest nie cała Nie ma Kobiety [La femme] ponieważ w swojej esencji, ona jest nie cała nie cała: not-whole in situating itself in the phallic function nie-cała usytuowana w funkcji fallicznej będąc nie całą, ma ona jouissance dodatkową (w relacji do tego co w jouissance określa funkcja falliczna)
kobieta jest wykluczona z natury rzeczy Nie ma kobiety inaczej niż przez wykluczenie z natury rzeczy, która jest naturą słów Niemniej jednak, jeśli jest ona wykluczona z natury rzeczy, to dokładnie w tym, że będąc niecałą, ma ona jouissance dodatkową - brak dyskursu - wykluczenie strukturalne - lęk (inna jouissance: ciemna twarz Boga)
Inna jouissance a doświadczenie mistyczne Ekstaza świętej Teresy Giovanni Lorenzo Bernini, 1647-52 usiłowano pod koniec zeszłego stulecia sprowadzić mistykę do kwestii pieprzenia Jeśli się temu przyjrzycie z bliska, to wcale tym nie jest. Czyż ta moc, której się doświadcza i o której się nic nie wie, nie jest tym co nas umieszcza na ścieżce ex-zystencji [ex-sistence]?
Inna jouissance a doświadczenie mistyczne Obłok niewiedzy i inne dzieła (anonimowy autor angielski z XIV wieku) Dlatego zostawię po jednej stronie wszystko, o czym mogę myśleć, i wybiorę jako przedmiot mej miłości to, o czy myśleć nie mogę. Dlaczego? Ponieważ można Go dobrze kochać, a nie obejmować myślą. Miłością można Go pochwycić i utrzymać, ale myśleniem nigdy. Dlatego [myślenie] w dziele teraz przed nami musi być odłożone i zakryte obłokiem zapomnienia. Dlaczego nie interpretować jednej strony Innego, Twarzy Boga, jako wspieranej przez kobiecą jouissance?
Kobieta, jako nie-cała w jouissance fallicznej, ma więcej związku z Innym JEDEN mężczyzna byt mówiący parlêtre INNY Kobieta Bóg kobieta Φ S(A) Inny z brakiem, Bóg Kobieta (nieoznaczoność własnej jouissance) więcej związku - z Innym - z brakiem w Innym - z ojcem - Bogiem - z Bogiem, jego ciemną twarzą
kobieta sama dla siebie jest inna - w związku z innym będzie szukać Jednego, by nadać brakowi granicę, by obrysować brak - w związku z mężczyzną będzie szukać Φ J. Lacan Seminarium II Let us look at it from the woman's perspective. The love the wife gives her spouse is not directed at the individual, not even an idealised one - but at a being beyond. The love which constitutes the bond of marriage, the love which properly speaking is sacred, flows from the woman towards what Proudhon calls, all men. This may seem paradoxical, but in Proudhon all isn't alle, it isn't a quantity. It is a universal function. It is the universal man. Popatrzmy na to z punktu widzenia kobiety. Miłość, jaką żona daje mężowi nie kieruje się ku jednostce, nawet wyidealizowanej, ale ku bytowi poza nią. Miłość ( ) płynie od kobiety w stronę tego, co Proudhon nazywa wszyscy mężczyźni. Może się to wydać paradoksalne, ale dla Proudhona wszyscy nie oznacza alle, nie chodzi mu o ilość. Chodzi o funkcję uniwersalną. Chodzi o uniwersalnego mężczyznę.