OCHRONA RADIOLOGICZNA 2. Osłony. Jakub Ośko

Podobne dokumenty
Oddziaływanie cząstek z materią

Badanie absorpcji promieniowania γ

Ćwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji

OCHRONA RADIOLOGICZNA PACJENTA. Promieniotwórczość

Zadanie 3. (2 pkt) Uzupełnij zapis, podając liczbę masową i atomową produktu przemiany oraz jego symbol chemiczny. Th... + α

Pracownia Jądrowa. dr Urszula Majewska. Spektrometria scyntylacyjna promieniowania γ.

Odkrycie jądra atomowego - doświadczenie Rutherforda 1909 r.

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

gamma - Pochłanianie promieniowania γ przez materiały

Ćwiczenie nr 5. Pomiar górnej granicy widma energetycznego Promieniowania beta metodą absorpcji.

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

I ,11-1, 1, C, , 1, C

A - liczba nukleonów w jądrze (protonów i neutronów razem) Z liczba protonów A-Z liczba neutronów

Promieniowanie jonizujące

Zagrożenia naturalnymi źródłami promieniowania jonizującego w przemyśle wydobywczym. Praca zbiorowa pod redakcją Jana Skowronka

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania promieniowania dla różnych materiałów.

W2. Struktura jądra atomowego

Absorpcja promieni rentgenowskich 2 godz.

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

Osłabienie promieniowania gamma

przyziemnych warstwach atmosfery.

Spis treści. Trwałość jądra atomowego. Okres połowicznego rozpadu

Podstawowe własności jąder atomowych

Wyznaczanie energii promieniowania γ pochodzącego ze. źródła Co metodą absorpcji

Pomiar maksymalnej energii promieniowania β

Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

IM-8 Zaawansowane materiały i nanotechnologia - Pracownia Badań Materiałów I 1. Badanie absorpcji promieniowania gamma w materiałach

OZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA GAMMA PRZY UŻYCIU LICZNIKA SCYNTYLACYJNEGO

Promieniotwórczość naturalna. Jądro atomu i jego budowa.

Promieniowanie w naszych domach. I. Skwira-Chalot

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

SPRAWDŹ SWOJĄ WIEDZĘ

Promieniowanie jonizujące

Foton, kwant światła. w klasycznym opisie świata, światło jest falą sinusoidalną o częstości n równej: c gdzie: c prędkość światła, długość fali św.

Opracowała: mgr Agata Wiśniewska PRZYKŁADOWE SPRAWDZIANY WIADOMOŚCI l UMIEJĘTNOŚCI Współczesny model budowy atomu (wersja A)

Promieniowanie w środowisku człowieka

ĆWICZENIE 3. BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β w ABSORBERACH

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI PODSTAWOWE INFORMACJE O REAKCJACH JĄDROWYCH - NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA

Prawo rozpadu promieniotwórczego. Metoda datowania izotopowego.

CHEMIA LEKCJA 1. Budowa atomu, Izotopy Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Model atomu Bohra

Analiza aktywacyjna składu chemicznego na przykładzie zawartości Mn w stali.

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

1. JĄDROWA BUDOWA ATOMU. A1 - POZIOM PODSTAWOWY.

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 11/04/2018, Kraków

OBRAZOWANIE ORAZ BADANIE ROZMIARÓW I POŁOŻENIA OBIEKTÓW NAŚWIETLONYCH PROMIENIOWANIEM X

Promieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe. dr Marcin Lipowczan

SPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA

Seminarium. -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne. Konrad Tudyka

Dozymetria promieniowania jonizującego

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Wyznaczanie bezwzględnej aktywności źródła 60 Co. Tomasz Winiarski

Zadania powtórkowe do egzaminu maturalnego z chemii Budowa atomu, układ okresowy i promieniotwórczość

Ćwiczenie 9. Pomiar bezwględnej aktywności źródeł promieniotwórczych.

ROZDZIAŁ II. PRZECHODZENIE CZĄSTEK NAŁADOWANYCH PRZEZ MATERIĘ

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

OCHRONA RADIOLOGICZNA II

Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego. promieniowania β.

wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej oraz prędkości czastek β o zasięgu maksymalnym,

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

Reakcje rozpadu jądra atomowego

J6 - Pomiar absorpcji promieniowania γ

Wszechświat czastek elementarnych

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 3 Promieniotwórczość naturalna

Pomiary prądu w gazach zjonizowanych.

Ochrona radiologiczna

WYZNACZANIE PROMIENIOWANIA RADONU Instrukcja dla uczniów szkół ponadpodstawowych

Dozymetria promieniowania jonizującego

Energetyka Jądrowa. Wykład 3 14 marca Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

J8 - Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Promieniowanie jonizujące

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

J7 - Badanie zawartości manganu w stali metodą analizy aktywacyjnej

PODSTAWY OCHRONY RADIOLOGICZNEJ.

CEL 4. Natalia Golnik

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

Miejsce Wirtualnego Nauczyciela w infrastruktureze SILF

Światło fala, czy strumień cząstek?

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

II. Promieniowanie jonizujące

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE W MEDYCYNIE

Promieniotwórczość NATURALNA

Marek Kowalski

Transkrypt:

OCHRONA RADIOLOGICZNA 2 Osłony Jakub Ośko

Osłabianie promieniowania elektromagnetycznego 2

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego droga, jaką przebywają fotony w danym materiale jest różna (nawet jeśli mają taką samą energią) nie można określić do jakiej głębokości dotrze dany foton można określić prawdopodobieństwo, że w danej warstwie materiału dojdzie do oddziaływania fotonu z materią im większa grubość materiału, tym większe prawdopodobieństwo 3

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego d I 0 I=I 0 exp(-µd) 4

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Dla wiązki monoenergetycznej: I I 0 e d I natężenie wiązki fotonów, która przeszła przez warstwę materiału; I 0 początkowe natężenie wiązki przed wejściem do materiału; µ liniowy współczynnik osłabienia, wyrażany najczęściej w cm -1 ; d grubość warstwy materiału (musi być wyrażona w tych samych jednostkach długości co współczynnik µ, jeśli µ jest w cm -1, to d musi być wyrażone w cm) 5

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Wartość współczynnika osłabienia µ zależy od energii promieniowania i od gęstości materiału, przez który przechodzi promieniowanie oraz w mniejszym stopniu od jego rodzaju. 6

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego I I 0 e d ρ gęstość materiału. µ/ρ masowy współczynnik osłabienia, ρd masa powierzchniowa Ten sam pod względem składu atomowego materiał może mieć różną gęstość (np. woda w postaci cieczy i pary wodnej). Wartość µ zależy też od energii promieniowania i liczby atomowej Z materiału. W przybliżeniu: im Z jest większe tym dany materiał jest mniej przenikliwy dla promieniowania elektromagnetycznego. 7

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Masowy współczynnik osłabienia µ/ρ jest sumą masowego współczynnika pochłaniania (absorpcji) µ a /ρ oraz masowego współczynnika rozpraszania µ s /ρ. a s 8

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Współczynnik absorpcji obejmuje zjawiska, w których zachodzi konwersja energii padającego fotonu na energię kinetyczną wtórnych cząstek naładowanych. Współczynnik rozpraszania obejmuje zjawiska, w których foton zostaje usunięty z wiązki wskutek rozproszenia (zmiany kierunku ruchu). 9

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego W przypadku substancji złożonej z różnych atomów lub mieszaniny różnych substancji, masowy współczynnik osłabienia jest w przybliżeniu równy sumie ważonej wartości odpowiednich współczynników dla poszczególnych składowych. w i i w i wagowy udział danego pierwiastka w składzie rozpatrywanej substancji, i/ masowy współczynnik osłabienia dla tego pierwiastka. i 10

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Przy opisie detektorów i osłon często podawane są grubości ścianek w g/cm2. Należy w takich przypadkach przyjąć, że chodzi o iloczyn ρd. 11

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Fotony nie ulegają spowolnieniu (zawsze poruszają się z prędkością światła). Fotony po przejściu przez ośrodek mają jednakową energię jak fotony padające. Współczynnik osłabienia maleje wraz ze wzrostem energii promieniowania. Promieniowanie o wyższej energii jest bardziej przenikliwe. Jeśli wiązka zawiera fotony o różnych energiach, po przejściu warstwy materiału jej skład ulegnie zmianie fotony o niższej energii zostaną silniej wycięte z wiązki i średnia energia promieniowania wzrośnie potocznie mówi się, że promieniowanie stanie się twardsze. 12

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Warstwa półchłonna (warstwa połowicznego osłabienia) d ½ ang. HVL (half value layer) warstwa materiału, która powoduje zmniejszenie intensywności wiązki do połowy pierwotnej wartości 13

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego Przy przechodzeniu wiązki monoenergetycznej przez kolejne warstwy materiału o grubości d½ jej natężenie będzie spadać o 50% po każdej z nich. d 1/2 ln 2 0,693 14

Pochłanianie i rozpraszanie promieniowania elektromagmetycznego W przypadku wiązki zawierającej fotony o różnych energiach warstwę półchłonną wyznacza się zgodnie z podaną definicją. Po przejściu takiej warstwy promieniowanie staje się twardsze, a więc każda następna warstwa d ½ będzie grubsza od poprzedniej. Może to być istotne przy obliczaniu osłon. 15

Warstwa półchłonna Energia promieniowa nia gamma Grubość warstwy wody [cm] (o gęstości 1,0 g /cm 3 ) dla krotności osłabienia Grubość warstwy ołowiu [cm] (o gęstości 11,7 g/cm 3 ) dla krotności osłabienia k = 2 k = 100 k = 2 k = 100 20 kev 0,86 5,69 0,00071 0,00470 60 kev 3,37 22,37 0,0122 0,081 100 kev 4,06 26,98 0,0110 0,073 150 kev 4,61 30,60 0,0303 0,201 300 kev 5,84 38,83 0,152 1,01 600 kev 7,74 51,42 0,49 3,25 1 MeV 9,80 65,12 0,86 5,71 1,25 MeV 10,96 72,83 1,04 6,91 3 MeV 17,46 116,03 1,44 9,58 16

Osłabianie promieniowania cząstek naładowanych 17

Spowalnianie cząstek naładowanych Cząstki naładowane oddziałują na swojej drodze z elektronami atomów ośrodka, przez który przechodzą. W każdym zderzeniu z elektronem cząstka może stracić część swojej energii i w ciągły sposób ulega spowolnieniu, aż do pełnego zatrzymania się. 18

Spowalnianie cząstek naładowanych Cząstki naładowane: ciężkie (wszystkie oprócz elektronów) elektrony. Najlżejsza z ciężkich cząstek naładowanych, czyli proton, jest ok. 1000 razy cięższa od elektronu (pomijając miony). 19

Spowalnianie cząstek naładowanych W kolejnych zderzeniach z pojedynczymi elektronami ciężkie cząstki naładowane tracą małą część swojej energii nie zmieniając kierunku swojego ruchu. Praktycznie wszystkie cząstki z równoległej wiązki cząstek monoenergetycznych docierają w danym materiale praktycznie do tej samej głębokości, po czym ulegają zatrzymaniu. 20

Spowalnianie cząstek naładowanych Cząstki naładowane mają określony zasięg, czyli graniczną odległość, powyżej której nie mogą penetrować dalszych warstw danego materiału. Zasięg zależy od rodzaju i energii cząstki oraz właściwości materiału. 21

Spowalnianie cząstek naładowanych Elektrony emitowane ze źródeł promieniowania β, szerokie widmo energii elektronów elektrony o niskich energiach są szybko zatrzymywane, w minimalnej odległości od źródła pozostałe są hamowane w stopniu zależnym od swojej energii 22

Spowalnianie cząstek naładowanych Zanik wiązki : N N 0 e d µ β liniowy współczynnik osłabienia dla danego izotopu promieniowania β i danego materiału. 23

Zasięg promieniowania Rodzaj promieniowan ia Energia [MeV] elektrony 1 2 5 10 Zasięg w powietrzu [cm] 320 750 1995 6065 Zasięg w wodzie [cm] 0,4 0.9 2,5 5,2 promieniowanie β 60 Co 40 K 0,306 1,325 65 465 0,08 0,58 promieniowanie alfa 3 5 8 1,57 3,15 7,09 Poniżej 0,01 24

Zastosowanie osłon Ochrona pracowników przed narażeniem Osłona badanej próbki 25

Osłony ochrona pracowników 26

Ochrona pracowników Cel obniżenie dawki otrzymywanej przez osobę pracującą ze źródłami promieniotwórczymi - osłona ustawiona na drodze promieniowania pochłonie całkowicie lub częściowo promieniowanie emitowane ze źródła. 27

Rodzaje osłon stałe: wszelkiego typu konstrukcje budowlane lub instalacje, których z racji ich wymiarów nie można przesuwać lub przemieszczać - ściany, mury, wbudowane płyty itp. ruchome: wszelkiego typu pojemniki osłonne, cegły ołowiane itp. Rodzaj osłony zależy głównie od typu promieniowania, przed którym ma ona chronić. 28

Promieniowanie gamma i X oddziaływanie głównie z elektronami atomów ośrodka niski liniowy przekaz energii (LET) zasięg (teoretycznie) nieograniczony każdy materiał powoduje osłabienie promieniowania γ w stopniu zależnym od jego grubości najbardziej efektywne są materiały ciężkie (ołów, zubożony uran) z przyczyn technicznych i ekonomicznych stosuje się osłony betonowe (często z dodatkiem ciężkich kruszyw) 29

Promieniowanie beta - zasięg w powietrzu wynosi kilka-kilkanaście m - elektrony o niskich energiach są pochłaniane w lekkich materiałach (aluminium, pleksi) - elektrony o wysokich energiach emitują promieniowanie hamowania - rodzaj oddziaływania zależy od Z ośrodka (prawdopodobieństwo emisji promieniowania hamowania rośnie z Z 2 ) - dla źródeł emitujących promieniowanie β oraz γ często rezygnuje się z oddzielnej osłony przed promieniowaniem β 30

Promieniowanie alfa wysoki liniowy przekaz energii (LET) - zasięg w powietrzu wynosi kilka-kilkanaście cm Osłony przed promieniowaniem α - zachowywanie odpowiedniej odległości od źródła - użycie manipulatorów - użycie rękawic (zasięg w lateksie wynosi ok. 1 mm) 31

Promieniowanie neutronowe osłony dwuwarstwowe: - warstwa materiału o dużej zawartości wodoru, spowalniająca neutrony (woda, tworzywa sztuczne) - warstwa materiału o dużym przekroju czynnym na reakcję z neutronami (bor, kadm) potrzebna jest też dodatkowa osłona przed promieniowaniem γ, wyemitowanym w wyniku reakcji neutronów z materiałem osłon 32

Osłony zabezpieczenie mierzonej próbki 33

Źródła promieniowania wokół detektora promieniowanie naturalne materiałów detektora promieniowanie naturalne dodatkowej aparatury promieniowanie naturalne osłon w sąsiedztwie detektora radionuklidy w powietrzu pierwotne i wtórne produkty promieniowania kosmicznego 34

Promieniotwórczość materiałów Zanieczyszczenia potas tor uran długożyciowe produkty rozpadu toru i uranu 35

Promieniotwórczość materiałów Materiał Aktywność [Bq/g] 232 Th 238 U 40 K Aluminium 0,08-0,42 do 0,04 do 0,56 Stal nierdzewna < 0,006 < 0,007 < 0,06 Magnez do 0,06 Do 0,04 do 0,1 Stop Be-Cu < 0,02 < 0,06 <0,2 Miedź < 0,05 < 0,06 <0,2 Pyrex 0,45 0,27 3,8 Kwarc < 0,018 < 0,018 < 0,07 Neopren <0,008 <0,01 0,36 Guma 0,12 1,0 2,0 36

Promieniotwórczość materiałów Materiał Apiezon Q (smar mineralny Aktywność [Bq/g] 232 Th 238 U 40 K 4,5 4,5 2,7 Taśma 3M < 0,04 < 0,06 < 0,1 Cement 0,25 1,3 4,5 Epoksyd 0,006 0,01 0,19 Lakier 0,002 0,005 0,04 Źródło: Camp at al. Nucl. Instrum, Meth. 117, 189 (1974) 37

Radionuklidy w powietrzu Radon 222 Rn i toron 220 Rn krótkożyciowe gazy produkty rozpadu uranu i toru koncentracja w powietrzu zależy od pory dnia i warunków meteorologicznych 38

Radionuklidy w powietrzu promieniowanie kosmiczne radon toron 39

Radionuklidy w powietrzu Eliminacja: szczelna obudowa detektora wypełniona gazem nie zawierającym radonu detektory germanowe: otoczenie ciekłym azotem wymiana powietrza w pomieszczeniu pomiarowym 40

Osłony spektrometrów gamma Podziemne laboratoria Ołowiana osłona detektora 41

Osłony spektrometrów gamma Promieniowanie gamma może powodować emisję dodatkowego promieniowania z materiału osłony efekt fotoelektryczny, efekt Comptona, tworzenie par Dodanie do osłony ołowianej warstwy materiału o niskim Z (miedź, kadm), która absorbuje charakterystyczne promieniowanie X. 42

Materiały osłonne OŁÓW W przypadku szerokiej wiązki. 43

Materiały osłonne skolimowana wiązka k e a a grubość osłonny [cm] μ liniowy współczynnik osłabienia [cm -1 ] 44

Materiały osłonne OŁÓW gęstość 11340 kg m 3 210 Pb, T 1/2 = 20,4 lat zanieczyszczenia z opadu atmosferycznego radionuklidy z szeregu torowego 45

Materiały osłonne BETON 46

Materiały osłonne BETON gęstość 2100 do 2350 kg m 3 z dodatkiem wypełniaczy (hematyt, baryt, stal) od 3400 do 3500 kg m 3 niski koszt 40 K uran produkty opadu atmosferycznego 47

Materiały osłonne STAL gęstość 7900 kg m 3 tańsza niż ołów większe wymiary danieczyszczenia radioaktywne zależą od roku produkcji (do lat 50-tych czyste) 48

Materiały osłonne WOLFRAM Z = 74 gęstość 19 g/cm 3 małe osłony kolimatory 49

Osłony detektorów gazowych Rejestrowane tło promieniowania zależy od minimalnej jonizacji potrzebnej do rejestracji impulsu Dla licznika G-M to jedna para jonów Największy wpływ na rejestrowane tło ma promieniowanie alfa emitowane przez elementy detektora 50

Promieniowanie alfa Materiał Cząstki alfa / cm 2 / godz 100 kev 250 kev 1 MeV miedź 0,09 mosiądz 0,2 0,05 0,13 stal nierdzewna 0,05 0,03 0,01-0,03 aluminium 0,2 0,31 0,27 cyna 28 nikiel 0,03 ołów 60 powietrze 320 / dm 3 / h 51

Osłony detektorów neutronowych Tło naturalne (wtórne produkty oddziaływania promieniowania kosmicznego) Promieniowanie wytwarzane sztucznie Osłony dwuwastwowe 52

Układ antykoincydencji źródło osłona detektor zewnętrzny Detektor podstawowy Układ rejestruje impuls z detektora podstawowego tylko wtedy, gdy nie towarzyszy mu impuls z detektora zewnętrznego. 53

Dziękuję za uwagę 54