MÓWIENIE ESTETYKA I MERYTORYCZNOŚĆ WYPOWIEDZI SŁUCHANIE SPRAWOZDANIE ROZMOWA WYWIAD, TV DYSKUSJA KOMUNIKAT PROBLEMOWA SZCZEGÓŁOWE PRZEDMIOTOWE Z JĘZYKA POLSKIEGO ODPOWIADAJĄCE POSZCZEGÓLNYM POZIOMOM WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI KLASA II ROK SZKOLNY 2010/ 2011 DZIAŁ KONIECZNE 2 PODSTAWOWE 3 ROZRZERZAJĄCE 4 DOPEŁNIAJĄCE 5 WYKRACZAJĄCE 6 rozmowie towarzyskiej -wykazuje tolerancję dla cudzych opinii -słucha -słucha krytycznie -potrafi selekcjonować najważniejsze informacje dyskusjach problemowych -słucha uważnie w celu wyrobienia sobie własnego zdania -przewiduje odpowiedź rozmówcy, reaguje na nie -znajduje związki między informacjami -stosuje w rozmowie przejawy aktywnego słuchania, np. prośba o odpowiedź, zachęta -aktywnie uczestniczy w dyskusji problemowej -odróżnia informacje od komentarzy i opinii -selekcjonuje usłyszane informacje -potrafi stosować słowne przejawy słuchania aktywnego -wyrażanie zgody czy odmiennego zdania -kieruje wywiadem -słuchając, odróżnia informacje od opinii -wyciąga wnioski - potrafi przedstawić wątpliwości, korygować, parafrazować -hierarchizuje i analizuje usłyszane informacje -wypowiada się krótko, chaotycznie -ma problem z odpowiedzią na temat -nie panuje nad potokiem składniowym -ma ubogi zasób słownictwa, język odbiegający od norm -mówi niewyraźnie, cicho -opanowuje pamięciowo fragment utworu, recytuje z pomocą nauczyciela -wypowiada się, starając się zachować wymaganą formę -mówi krótko, na temat lakonicznie -zachowuje poprawny szyk wyrazów, występują błędy składniowe -stara się unikać powtórzeń -stara się rozwijać umiejętności językowe -stara się nawiązać kontakt -opanowuje fragment utworu pamięciowo - dotyczą zadawanych pytań -mówi na temat -popełnia nieliczne błędy składniowe -mówi płynnie, bez powtórzeń -dba o kulturę języka -mówi głośno, wyraźnie nawiązuje kontakt -recytuje utwór lub fragment, wyraźnie i poprawnie -swobodnie posługuje się różnymi formami -mówi wyczerpująco na temat -buduje zdania poprawne składniowo -mówi płynnie, ciekawie -ma bogaty zasób słownictwa -świadomie rozwija umiejętności językowe -mówi głośno, wyraźnie z odpowiednią intonacją -recytuje interpretując w swej zawiera treści wykraczające poza program -stosuje różne wypowiedzenia, dostosowując je do sytuacji mówienia -mówi w sposób oryginalny, przemyślany -potrafi skupić na sobie uwagę odbiorcy -recytuje oryginalnie i twórczo interpretując
CZYTANIE TEKSTÓW SŁOWNYCH -doskonali technikę czytania -korzysta z podręcznika -doskonali technikę czytania -czyta, stosując właściwą intonację -korzysta z przypisów, komentarzy -czyta biegle, poprawnie, przestrzega znaków interpunkcyjnych -czyta sprawnie, biegle, selektywnie -czyta biegle różne teksty językowe -dykcja poprawna -czyta selektywnie, notuje, hierarchizuje -czyta, obejmując akapity
ODBIÓR TEKSTÓW SŁOWYCH I TEKSTÓW KULTURY - czytał teksty wymienione w programie -zrozumienie tekstu literackiego pozwala na samodzielne, proste opowiadanie odtwórcze -przedstawia ogólna treść lektur i tekstów -w stopniu zadowalającym pracuje z książką -rozpoznaje rodzaje literackie -zna pojęcia: powieść historyczna, epos, tren, epitet, komedia, przenośnia, porównanie, inscenizacja -potrafi wskazać znaczenia symbolu podstawowymi pojęciami z zakresu teatru i dramatu -wie, co to jest adaptacja filmowa -próbuje oceniać grę aktorów odrębność przekazu radiowego, telewizyjnego i prasowego -słucha muzyki - zna teksty lit. wymienione w programie -potrafi sprecyzować ich temat i problematykę -określa przebieg akcji -wskazuje dialogi i monologi -potrafi streścić utwór -charakteryzuje bohatera, wskazuje podmiot liryczny -zna pojęcia: przypowieść, groteska, pamiętnik, dziennik, komedia charakterów, farsa, komizm, powieść detektywistyczna, pytanie retoryczne, paradoks, gatunki filmowe -wskazuje główne wyznaczniki rodzajów literackich -odróżnia prawdę od fikcji, opinię od faktu -wskazuje utwory kultury masowej -nazywa ogólne wartości -wie, na czym polega specyfika dzisiejszego radia muzyczność poezji - zna dokładnie treść tekstów lit. wymienionych w programie -podejmuje próby uogólnienia, oceny i wartościowania -omawia elementy świata przedstawionego -omawia kompozycję akcji, fabuły -rozumie motywy postępowania bohaterów -określa cechy powieści -omawia i komentuje akcję, wątki zróżnicowanie stylistyczne -zwraca uwagę na kreacje bohaterów -określa cechy rodzajowe i gatunkowe -wskazuje środki stylistyczne i funkcję najważniejszych -zna terminy literackie -swobodnie wypowiada się o utworze kontekst historyczny, biograficzny -klasyfikuje gatunki filmu współistnienie różnych dziedzin sztuki -porównuje teksty kultury - jest świadomym odbiorcą dzieła literackiego, filmu, malarstwa -odróżnia utwory kultury wysokiej i popularnej -porównuje utwory literackie i różne teksty kultury -rozpoznaje motywy wędrowne -potrafi przedstawić kontekst historyczny, literacki, biograficzny różne style, stylizację -prezentuje indywidualne, oryginalne spojrzenie na sztukę, lekturę -bezbłędnie dokonuje analizy dzieła epickiego -wskazuje środki językowe właściwe dla funkcji -analizuje utwór liryczny, interpretuje go -określa typ liryki -zna rodzaje komizmu -interpretuje głosowe wybrane utwory -rozpoznaje w utworach zagadnienia egzystencjalne i różnorodność postaw społecznych - potrafi przedstawić propozycję odczytania utworu i uzasadnić ją różnorodność postaw społecznych, obyczajowych, narodowych, religijnych, etycznych i kulturowych -proponuje rozwiązania oryginalne i twórcze, wykraczające poza program nauczania -parafrazuje, ocenia, wartościuje, odwołując się do materiału literackiego spoza kanonu lektur konkursach polonistycznych, literackich, ortograficznych, recytatorskich
SKADNIA PISANIE WYPOWIEDZI PISEMNE (DYSKUSJA, RECENZJA, ROZPRAWKA, CHARAKTERYSTYKA PORÓWNAWCZA, OPIS PRZEZYĆ WEW., SPRAWOZDANIE, WYWIAD, REKLAMA) -stara się zachować formę -praca zbliżona do wymaganego tematu -tworzy pracę odtwórczą -zdania są krótkie, zawierają liczne błędy składniowe -nie panuje nad potokiem składniowym charakterystycznym dla języka mówionego dialog -stara się dobrać cytat i wprowadzić go w tekst ciągły -popełnia liczne błędy interpunkcyjne -ma problemy z zachowaniem poprawnej pisowni Dba o estetykę pisma, zasady pisowni -redaguje wypowiedź zachowując formę, ale nie występują wszystkie elementy -praca na temat, ale powierzchowna planem, słownictwem przygotowanym na lekcji -redaguje głównie prace odtwórcze -stosuje zdania krótkie, często z błędami składniowymi -eliminuje potok składniowy -wprowadza dialog w tekst ciągły - stosuje podstawowe zasady interpunkcji poznane i ćwiczone wyrazy właściwy kształt liter, j. -redaguje wypowiedź zachowując formę -praca na temat, ale nie wyczerpująca go -redaguje prace twórcze samodzielnie, ale nieoryginalne, schematyczne -stosuje wypowiedzenia pojedyncze i złożone z nielicznymi błędami składniowymi -unika powtórzeń -wprowadza dialog w tekst ciągły nie zawsze stosując dobra -dobiera cytaty -stosuje poprawną -popełnia nieliczne błędy poprawnie stosuje - swobodnie posługuje się różnymi formami -wyczerpał temat, zna zagadnienie -samodzielnie redaguje prace przemyślane, twórcze, oryginalne -składnię dostosowuje do potrzeb - zdania krótkie lub bogate w określenia -świadomie buduje wypowiedzenia, unika powtórzeń, błędów składniowych dialog i wprowadza go w tekst ciągły -cytaty dobiera właściwie, zachowując poprawną -stosuje poprawną -zachowuje poprawną ortografię akapity, zachowuje -sprawnie, świadomie łączy formy lub redaguje formy nieprzewidziane programem -korzysta z wiadomości spoza programu -redaguje prace ciekawe, oryginalne różnego typu wypowiedzeniami -pisze z emfazą -tworzy dowcipny, ciekawy dialog -dobiera ciekawe, oryginalne cytaty spoza lektur poznanych podczas lekcji -pisze poprawnie nowo poznane wyrazy czy wyjątki marginesy i stosuje KSZTAŁCENIE JĘZYKOWE DZIAŁ KONIECZNE 2 PODSTAWOWE 3 ROZRZERZAJĄCE 4 DOPEŁNIAJĄCE 5 WYKRACZAJĄCE 6 -wskazuje na prostych przykładach imiesłowy -dokonuje prostego wykresu zdania złożonego -rozróżnia główne rodzaje imiesłowów -zna zasady pisowni nie z imiesłowami - odróżnia imiesłów od innych form -rozróżnia rodzaje imiesłowów -rozpoznaje zdania złożone współrzędnie i podrzędnie -wyróżnia imiesłowowy równoważnik zdania -przy pomocy nauczyciela rysuje schemat składniowy zdania złożonego - przeprowadza klasyfikację imiesłowów, wskazuje podobieństwa i różnice z mi, przymiotnikami, przysłówkami -określa rolę imiesłowu w zdaniu -nazywa rodzaje zdań złożonych współrzędnie i podrzędnie -przekształca wg schematu zdanie złożone z imiesłowowym równoważnikiem zdania -poprawnie pisze nie z imiesłowami -omawia klasyfikację imiesłowów, ich budowę i zastosowanie w różnych funkcjach składniowych -poprawnie pisze nie z imiesłowami -określa funkcje stron -omawia na przykładach zasady poprawnego zastosowania imiesł. równoważnika zdania -wskazuje różnice między rodzajami wypowiedzeń podrzędnych i współrzędnych -poprawnie przedstawia budowę wypowiedzenia złożonego na wykresie wypowiedzeniami złożonymi, dostosowując je do intencji sytuacji i odbiorcy -przekształca świadomie i swobodnie zdanie pojedyncze na wypowiedzenie złożone -zna i tłumaczy brak możliwości zamiany imiesł. równ. zdania na zdanie
ORTOGRAFIA I INTERPUNKCJA FLEKSJA SŁOWOTWÓRSTWO -rozpoznaje wyrazy podzielne i niepodzielne -tworzy wyrazy pochodne - zna budowę słowotwórczą wyrazu -oddziela formant od postawy na prostych przykładach -tworzy wyrazy nacechowane dodatnio i ujemnie -poprawnie odczytuje popularne skróty i skrótowce - tworzy wyrazy podzielne -tworzy wyrazy pochodne stosując różne sposoby analizę prostych wyrazów pochodnych wyrazy złożone, skróty i skrótowce -tworzy rodzinę wyrazów -próbuje analizować budowę wyrazu podzielnego -wyodrębnia w wyrazie pochodnym podstawę słowotwórczą i formant wyrazy z obocznością -stosuje wyrazy neutralne i nacechowane emocjonalnie -poprawnie używa w ach wyr. złożonych, skrótów, skrótowców - analizuje budowę wyrazów podzielnych słowotwórczo -wyodrębnia w wyrazie pochodnym podstawę i rdzeń- wskazuje na różnicę między nimi -klasyfikuje wyrazy złożone -rysuje trudniejszy wykres rodziny słowotwórczej -omawia klasyfikację neologizmów, skrótów i skrótowców -stosuje zasady ortografii i interpunkcji -potrafi dokonać analizy słowotwórczej trudnych wyrazów pochodnych -dąży do precyzji i bogactwa, stosując wyrazy pochodne -rozpoznaje czasownik w zdaniu pisowni nie z mi -rozpoznaje nieosobowe i osobowe formy -określa formę prostych przykładów -wskazuje imiesłowy -zna zasady (partykuła nie ) - określa formę osobowego -rozpoznaje formy nieosobowe -przekształca formy -rozpoznaje imiesłowy -stosuje zasady - zna funkcję form w zdaniu -potrafi tworzyć prawidłowo imiesłowy -prawidłowo stosuje zasady -swobodnie posługuje się różnymi formami w zależności od rodzaju i intencji ortografii i interpunkcji -popełnia liczne błędy -stara się pracować nad poprawą pisowni -popełnia nieliczne błędy oraz pisownię partykuł z różnymi częściami mowy -zna zasadę pisowni wyr. przyimkowych, zaimków, skrótów -zna reguły interpunkcji - w miarę dobrze opanował zasady i interpunkcyjne - opanował w stopniu bardzo dobrym zasady ortografii -poprawnie stosuje znaki interpunkcyjne -potrafi w wypowiedzeniu oddzielić człony równorzędne pod względem logicznoskładniowym konkursie ortograficznym uzyskując wysoką pozycję