Projekt Bioróżnorodność Opolszczyzny skarbem dziedzictwa przyrodniczego (nr decyzji RPOP.05.01.00-16-0001/15-00) współfinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 5 Ochrona środowiska, dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Działanie 5.1- Ochrona różnorodności biologicznej Charakterystyka wybranych starych odmian drzew owocowych Odmiany proponowane przez województwo opolskie w realizowanym programie Marta Jańczak-Pieniążek
Jabłonie Grafsztynek Prawdziwy Książę Albrecht Pruski Oliwka Żółta
Podkładki dla jabłoni za: http://www.sadowniczy.pl/drzewka-owocowe-podkladki-jabloni--cinfo-pol-27.html (zmienione)
Grafsztynek Prawdziwy Odmiana jabłoni nieznanego pochodzenia. Od XVII w znana w Danii i Niemczech Drzewa: dość duże, posiadają kuliste korony. Plonują obficie co drugi rok, są niezbyt wytrzymałe na mróz oraz parcha. Owoce: duże, żebrowane, kuliste lub kulistostożkowate, pokryte pomarańczowoczerwonym, paskowatym rumieńcem Miąższ: zielonkawobiały, luźny, bardzo soczysty, słodko-kwaśny Dojrzewanie owoców: pierwsza dekada września Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia oraz na sok
Książę Albrecht Pruski Jest odmianą pochodzenia niemieckiego, dawniej dość popularną Drzewa: rosną niezbyt silnie, posiadają kuliste lekko spłaszczone korony o grubych i sztywnych pędach. Dają co drugi rok obfite plony. Są wytrzymałe na mróz i mało podatne na choroby. Owoce: średniej wielkości lub duże, kuliste, lekko spłaszczone o zielonkawożółtej skórce z dużym ciemnoczerwonym lub czerwonym marmurkowo-paskowanym rumieńcem. Miąższ: zielonkawobiały, zwięzły, soczysty, kwaskowaty. Dojrzewanie owoców: druga połowa września Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia oraz w kompotach, surówkach i ciastach
Oliwka Żółta syn. Oliwka Inflancka, Papierówka Odmiana pochodzi z krajów nadbałtyckich. Drzewo: umiarkowanie duże, o koronach początkowo odwrotnie stożkowatych, a później kulistych. Plonują obficie co drugi rok. Bardzo wytrzymałe na mróz, niezbyt podatne na choroby Owoce: średniej wielkości, kulistostożkowate z charakterystyczną krawędzią po jednej stronie, żółte lub białawożółte. Miąższ: biały, luźny, kruchy, soczysty, kwaskowaty Dojrzewanie owoców: koniec lipca lub początek sierpnia Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia i na kompoty
Grusze Konferencja Faworytka ( Klapsa ) Bonkreta Williamsa
Podkładki dla grusz grusza kaukaska Doria, Belia, Elia pigwa Pigwa S1, Pigwa S2, Pigwa S3
Konferencja Odmiana angielska wprowadzona do uprawy w 1884 roku Drzewo: duże o wzniesionym pokroju i wąskostożkowatej koronie. Plonują prawie corocznie. Są dość wytrzymałe na mróz, wrażliwe na rdzę gruszy i mało podatne na parcha. Owoce: duże, stożkowate, wydłużone zielonkawe z ordzawieniem Miąższ: kremowy, soczysty, u dobrze dojrzałych gruszek bardzo soczysty i masłowaty, lekko aromatyczny, słodki Dojrzewanie owoców: trzecia dekada września Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia
Faworytka ( Klapsa ) Jest to odmiana amerykańska z XIX w Drzewo: duże o luźnych szerokostożkowatych konarach z przewieszającymi się pędami. Późno rozpoczyna owocowanie, potem daje w miarę regularnie obfite plony. Jest podatne na parcha i dość wytrzymałe na mróz. Owoce: duże, szerokostożkowate, zielonkawożółte z rozległym pomarańczowoczerwonym rumieńcem Miąższ: kremowobiały, soczysty, drobnoziarnisty, w dojrzałych owocach masłowy,kwaskowatosłodki Dojrzewanie owoców: druga dekada sierpnia Zastosowanie: deserowe
Bonkreta Williamsa Odmiana angielska z XVIII w Drzewo: tworzy koronę jajowatostożkową, często zagęszczającą się, nieregularną. Owocuje corocznie i obficie. Odmiana bardzo wrażliwa na mróz, podatna na zarazę ogniową i średnio wrażliwa na parcha Owoce: średnie lub duże, niewyrównane wielkością, jajowate, wydłużone o nierównej powierzchni, kolor słomkowożółty, z delikatnym, rozmytym rumieńcem. Miąższ: kremowobiały, masłowy, delikatny, soczysty, winnosłodki o korzennym aromacie Dojrzewanie owoców: przełom sierpnia i września (dojrzałość konsumpcyjna kilka dni po zbiorze) Zastosowanie: odmiana deserowa, dobra również na przetwory (soki, susz, gruszki w syropie)
Czereśnie Büttnera Czerwona Schneidera Późna Bladoróżowa ( Miodówka Jasna )
Podkładki dla czereśni i wiśni Czereśnie czereśnia ptasia, F12/1, Colt, Alkavo, Gisela, P-HL A Wiśnie czereśnia ptasia, antypka i jaj typy: Piast Popiel F12/1
Büttnera Czerwona Bardzo stara odmiana niemieckiego pochodzenia z XVIII w. Drzewo: rośnie silnie na podkładkach generatywnych, korona szerokostożkowata, rozłożysta. Wytrzymałe na mróz, podatne na pękanie i gnicie oraz raka bakteryjnego Owoce: duże, grube, szerokosercowate, skórka jasnożółta z czerwonym cętkowatym rumieńcem (u dojrzałego owocu pokrywa on prawie całą powierzchnię) Miąższ: jasnożółty, zaczerwieniony przy pestce, chrząstkowaty, soczysty, słodki, bardzo smaczny. Sok jasny, niebarwiący. Dojrzewanie owoców: pierwsza i druga połowa lipca (siódmy tydzień dojrzewania czereśni) Zastosowanie: owoce deserowe
Schneidera Późna Odmiana niemieckiego pochodzenia. Drzewo: duże, posiada szerokostożkowate korony z wyraźnym przewodnikiem. Jest umiarkowanie wytrzymałe na mróz oraz mało podatne na raka bakteryjnego. Owoce: średniej wielkości, kuliste, wydłużone, spłaszczone od strony brzusznej, ciemnoczerwone, błyszczące. Miąższ owoców: czerwony, soczysty, chrząstkowaty, słodki, sok czerwony Dojrzewanie owoców: pierwsza dekada lipca (5 tydzień dojrzewania czereśni) Zastosowanie: owoce deserowe
Bladoróżowa ( Miodówka Jasna ) Odmiana nieznanego pochodzenia, uprawiana w Polsce od końca XIX w. Drzewo: bardzo duże, posiada kuliste luźne korony. Wcześnie wchodzi w owocowanie i co roku daje obfite plony. Jest wytrzymałe na mróz i mało podatne na raka bakteryjnego. Długowieczne i łatwe w uprawie. Owoce: małe lub średnie, sercowate lekko wydłużone, jasnożółte z dużym różowawym lub czerwonawym rumieńcem. Miąższ owoców: kremowy lub kremowobiały, bardzo soczysty, kwaskowatosłodki, sok bezbarwny Dojrzewanie owoców: druga dekada czerwca (2-3 tydzień dojrzewania czereśni Zastosowanie: bezpośrednie spożycie i na kompoty
Wiśnie Książęca Gubeńska
Książęca Odmiana nieznanego pochodzenia, wyhodowana w Anglii. Drzewo: rośnie średnio silnie. Tworzy wąską i odwrotnie stożkowatą koronę o sztywnych i wzniesionych ku górze konarach. Średnio wytrzymała na mróz, kwitnie wcześnie, kwiaty są wrażliwe na przymrozki. Owoce: duże, kuliste, żywoczerwone, błyszczące. Miąższ: czerwony, soczysty, umiarkowanie jędrny, słodki, sok barwiący na różowo. Dojrzewanie owoców: trzecia dekada czerwca. Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia i na kompoty
Gubeńska Czerecha nieznanego pochodzenia, prawdopodobnie wyhodowana w Gubinie. Drzewo: bardzo duże o szerokostożkowatych koronach. Owoce: od dużych do bardzo dużych, kuliste, czerwone lub ciemnoczerwone. Miąższ owoców: ciemnoczerwony, średnio soczysty, dość jędrny, słodkawy, sok barwiący na czerwono Dojrzewanie owoców: trzecia dekada czerwca Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory
Śliwy Węgierka Zwykła Renkloda Ulena Brzoskwiniowa
Podkładki dla śliw ałycza i jej typy: Agata Amelia Anna Alina lubaszka, siewka Węgierki Wangenheima
Węgierka Zwykła Odmiana nieznanego pochodzenia, uprawiana w Europie od XVII w. Drzewo: duże o dość mocno zagęszczających się koronach. Późno rozpoczynają owocowanie, dając obfite plony. Są wytrzymałe na mróz oraz podatne na szarkę Owoce: od bardzo małych do małych, owalne lub odwrotnie jajowate, lekko wydłużone, brązowogranatowe z mocnym, niebieskim nalotem. Miąższ: złotawy, średnio soczysty, zwięzły, słodkawy, lekko cierpki, dobrze odchodzący od pestki. Dojrzewanie owoców: druga połowa września
Renkloda Ulena Odmiana francuskiego pochodzenia, znaleziona na początku XIX w. Drzewa: duże, z nieco zagęszczającymi się koronami. Wcześnie rozpoczynają owocowanie. Plonują obficie co drugi rok. Wytrzymałe na mróz, mało podatne na szarkę oraz wrażliwe na brunatną zgniliznę. Owoce: średniej wielkości, kuliste, żółtawozielone z delikatnym, białawym nalotem. Miąższ: zielonkawożółty, soczysty, zwięzły, kwaskowatosłodki Dojrzewanie owoców: druga dekada sierpnia Zastosowanie: do bezpośredniego spożycia, na kompoty
Brzoskwiniowa Odmiana angielskiego pochodzenia Drzewo: duże o rozłożystych koronach, z dość sztywnymi gałązkami. Wcześnie rozpoczyna owocowanie. Mało podatne na choroby, niezbyt wytrzymałe na mróz (szczególnie narażone na przemarzanie są kwiaty). Wymagają żyznych gleb oraz ciepłych stanowisk Owoce: od dużych do bardzo dużych, kuliste, zielonożółe z dużym pomarańczowoczerwonym rumieńcem oraz białawofioletowawym nalotem Miąższ owoców: zielonkawożółty, soczysty, dość zwięzły, kwaskowatosłodki, aromatyczny Zastosowanie: tylko do bezpośredniego spożycia
Pigwa pospolita łac. Cydonia oblonga Pigwa pospolita jest dużym krzewem lub niewielkim drzewem dorastającym do 3 m wysokości. Pigwa posiada charakterystyczne duże i dekoracyjne owoce, które początkowo mają zielonożółty kolor, później stają się cytrynowożółte. Roślinę należy sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru i słonecznych. Zastosowanie owoców: nie nadają się do bezpośredniego spożycia (twarde i bardzo kwaśne), do wyrobu syropu, nalewek, win, galaretek, konfitur oraz na kompot.
Pigwa czy pigwowiec? pigwa duży krzew lub drzewo (do 3 m) Kwiaty mają ok. 5 cm są białe lub różowawe owoce duże, wielkości gruszki (1 owoc może ważyć nawet kilogram!), w smaku kwaśne (łagodnieją po ugotowaniu) roślina wrażliwa na mróz pigwowiec krzew (0,5-0,8 m) kwiaty małe (3 cm), malinowoczerwone, kwitnie kwiecień/maj przed rozwojem liści owoce żółte, aromatyczne, dojrzewają we wrześniu, są wielkości orzecha włoskiego, twarde, ich skórka jest nawoskowana, lepka roślina odporna na mróz