ROSJA
1. Początki Nieliczne tytuły odwołują się do swojej historii, mającej jeszcze początek w Rosji carskiej ( Literaturnaja Gazieta, Mołot, Kommiersant Daily, Kommiersant ). Po przewrocie 1917 roku powstały tak liczące się pisma jak: Izwiestija, Komsomolskaja Prawda, Trud, Krasnaja Zwiezda, Ekonomiczieskaja Gazieta.
Do 1941 roku (do wybuchu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej) zbudowane zostały zręby systemu prasowego radzieckiego państwa (wielopłaszczyznowa struktura): - Prasa centralna - Prasa republikańska (republika związkowa) - Prasa obwodowa (okręgowa) - Miejska rejonowa - Zakładowa (w tym kołchozowa i sowchozowa). Po 1945 roku struktura rozwijała się i wzbogacała między innymi o prasę skierowaną do poszczególnych grup zawodowych i społecznych.
Rok 1956 (XX Zjazd Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego) stanowił początek tzw. małej odwilży Nikita Chruszczow podjął próbę rozliczenia się z kultem jednostki i stalinowskiego terroru. Ocieplenie przyniosło kilkaset nowych czasopism. Szybko jednak zastąpiono Chruszczowa Leonidem Breżniewem, który przez ponad 20 lat prowadził politykę zastoju. Druga połowa lat 80-tych przynosi pierestrojkę Michaiła Gorbaczowa a za nią działające w duchu głasnosti (jawności) media masowe. Między innymi: Moskowskije Nowosti, Argumienty i Fakty, Ogoniok, Nowyj Mir i nowe tytuły jak Niezawisimaja Gazieta i odnowiony Kommiersant
Koniec lat 80-tych przynosi olbrzymi rozwój drukowanych mediów i niespotykane nakłady, m.in. Tygodnik Argumenty i Fakty 32 mln. egz.; dzienniki Trud 18,5 mln i Komsomolskaja Prawda 17 mln. Czytelnicy prenumerowali nawet po kilka tytułów. Bum skończył się z początkiem lat 90-tych i pogorszeniem się sytuacji ekonomicznej społeczeństwa radzieckiego (w tym wzrost cen prasy.) W 1991 r. dochodzi do rozpadu Związku Radzieckiego i powstanie 15 samodzielnych państw. 27 grudnia 1991 roku przyjęta zostaje ustawa Federacji Rosyjskiej O środkach masowej informacji (12 czerwca 1990 roku ustawa radziecka O prasie i innych środkach masowej informacji ), która potwierdza wcześniej gwarantowaną wolność słowa i zniesienie cenzury, niezależność polityczną i ekonomiczną mediów, możliwość zakładania gazet, czasopism, stacji radiowych i telewizyjnych przez wszystkie partie polityczne, organizacje społ. Oraz osoby fizyczne (rejestracja przez Ministerstwo Prasy i Informacji oraz przez Federalną Komisję ds. Działalności Radiowej i Telewizyjnej). 1991 r. Deklaracja Praw i Swobód Obywatelskich 1994 r. Kodeks Etyki Zawodowej Rosyjskiego Dziennikarza przyjęty przez Kongres dziennikarzy Rosji.
2. Prasa Wzrost znaczenia prasy lokalnej. Ekspansja kapitału zagranicznego. Prasa centralna pełni funkcję spoiwa społeczeństwa rosyjskiego.
Dzienniki Izwiestija (1917), była organem prasowym Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, obecnie jest własnością zespołu redakcyjnego, lecz stale korzysta z dotacji rządowych. Komsomolskaja Prawda (1925), dawny organ prasowy KC WLKZM (czyli młodzieżówka komunistyczna), od 1991 r. własność zespołu.
Trud (1921), dawny organ prasowy związków zawodowych, obecnie własność zespołu. Nakład ok. 2,5 mln. Rossijskaja Gazieta (1990), oficjalny organ rządu rosyjskiego.
Siewodnia (1993) powstała po rozłamie w niezawisamajej Gazietie ; poglądy liberelane, reprezentuje interesy głównie rosyjskiej finansiery. Kommiersant Daily (1992 - reaktywowana) dziennik ekonomiczny.
Kuranty (1991) utworzone by wspierać rodzącą się demokrację. Niezawisimaja Gazieta (1990) pismo obozu demokratycznego, formalnie nie związane z żadną partią, pismo inteligencji rosyjskiej.
Tygodniki Argumienty i Fakty (1980) początkowo poradnik agitatora partyjnego; w latach pieriestrojki czołowy organ prasowy obozu reform. Moskowskije Nowosti (1930), dawniej czasopismo dla przybywających zza granicy, pismo kreujące wizerunek państwa, wspierająca przemiany Gorbaczowa; obecnie pismo o profilu polityczno-informacyjnym.
Litieraturnaja Gazieta (1830) współzałożycielem był Aleksander Puszkin; organ Związku Pisarzy Radzieckich; obecnie zajmuje się problematyką społeczno-kulturową z przewagą literackiej. Kommiersant (1990) poważne pismo poświęcone problemom gospodarczym i społeczno-politycznym.
Moscow Times Moscow Tribune Moscow Guardian
RADIO Lenin bardzo szybko dostrzegł ogromne możliwości radia. Już 2 grudnia 1918 roku ukazał się jego dekret O powołaniu laboratorium radiowego w Niżnim Nowogorodzie nad Wołgą 1920 pierwszy rosyjski nadajnik radiowy; program: prelekcje naukowo-techniczne 1922 pierwsza regularnie nadająca stacja w Moskiwe. Od 1929 r. programy całodobowe
Początkowo radiofonia była podporządkowana Ludowemu Komisariatowi Poczt i Telegrafów. A od 1933 r. powołano Wszechzwiązkowy Komitet ds. Radiofonizacji i Radiofonii podporządkowany Radzie Komisarzy Ludowych (podwaliny późniejszego Gostieleradio 1958)
Media pod wpływem państwa: - Gołos Rossiji (wcześniej Innowieszczanije, a jeszcze wcześniej Mieżdunarodnoje Moskowskskoje Radio ); - Radio Rossiji powiązane organizacyjnie z II programem telewizji rosyjskiej RTR. - Ostankino zostało podzielone w 1995 r. na: Radio Orfej (m.klasyczna; już nie istnieje); Radio Junost (r. młodzieżowe); Radio Majak (program informacyjny, społeczno-kulturowy)
Radio prywatne: - Echo Moskwy ambitny program, opierający się na rzetelnych i obiektywnych informacjach; stąd problemy stacji. - Jewropa Plus (r. młodzieżowe)
TELEWIZJA 1932 pierwsze doświadczalne emisje; 1937 r. Moskiewski Ośrodek Telewizyjny 1939 r. regularny program do 1941 r.; wznowiono 15 grudnia 1945 r. Od 1954 już kolorowa telewizja (na stałe od 1960r.) 1986 r. rząd radziecki podjął decyzję o utworzeniu nowych 67 stacji regionalnych.
1991 r. rozpad Gostielieradio spowodował pojawienie się dwu, konkurencyjnych względem siebie programów. Pierwszy przypadł telewizji Ostankino, z której 1w 1995 r. wydzielono Rosyjską Telewizję Publiczną (ORT- Obszczestwiennoje Rossijskoje Telewidienje) 51% należy do państwa, reszta do bankowców; Drugi kanał zajęło Rossijskoje Tele- Radiowieszczanije (RTR finansowanie: reklama i dotacje).
Prywatni nadawcy: - NTW (Niezawisimoje Telewizszczenje) tzw. Niezależna Telewizja powstała w 1993 r. - 2 x 2 (1991), często finansowana jest z kasy merostwa Moskwy - TV 6 (1992), współtworzył ją Ted Turner