mgr inż. Konrad Postawa Akademia Aktywnego Seniora Wolontariusza W ramach programu: Organizator: Wrocław 2013
WPROWADZENIE
WPROWADZENIE Historia powstania komputera Wszystko zaczęło się w brew pozorom nie w USA, a w Europie od angielskiego matematyka i filozofa Georga Boole a, który w 1847 roku opublikował pracę pt. Mathematical Analysis of Logic (Analiza matematyczna logiki) Praca ta przedstawiała między innymi sposoby wykonywania najprostszych operacji matematycznych za pomocą dwóch stanów 0 i 1, czyli prąd płynie lub nie. W tym samym roku inny angielski matematyk Augustus De Morgan rozwinął pracę Boole a i postanowił zastosować logikę binarną do obliczeń maszynowych. Tym zagadnieniem zaczął z kolei interesować się jego kolega po fachu Alan Turing, który to w 1937 roku opracował pierwsze elektryczne urządzenie liczące Maszynę Turinga (ryc.1), która potrafiła tyle co dzisiejszy kalkulator. ryc.1 Maszyna Turinga (model) ryc.2 Zuse Z1 W tym samym roku powstała także konkurencyjna maszyna zaprojektowana przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse go. Urządzenie to nazywało się Zuse Z1 (ryc.2) i maiło pamięć operacyjną (potrafiło zapamiętać swoje obliczenia). Kolejnym etapem ewolucji komputera było powstanie dwóch super szybkich komputerów Colossus II (ryc.3) w 1943 roku, Eniac (ryc.4) w roku 1946 i Polska Odra 1300 (ryc.5) w 1974 roku. Miały one moc obecnych kalkulatorów kieszonkowych, a zajmowały całe pomieszczenia, a do ich obsługi potrzeba było wiele osób. ryc.3 Colossus II ryc.4 Eniac ryc.5 Odra 1300
Od chwili powstania komputera ENIAC możemy mówić o współczesnych komputerach, czyli takich, które posiadają pamięć, procesor i umożliwiają programowanie operacji na nich wykonywanych. Natomiast pierwszy komputer osobisty powstał w latach 70 i nosił nazwę Altair 8800 (ryc.6). Pod koniec lat 80 powstał pierwszy przenośny komputer o nazwie Osborne 1 (ryc.7). ryc.6 Altair 8800 ryc.7 Osborne 1 Jak jest zbudowany komputer? W komputerze, a raczej w blaszanej obudowie znajduje się kilka elementów, które połączone razem tworzą urządzenie zwane komputerem. Tymi elementami są (ryc.8): zasilacz dostarcza on prąd i zapewnia chłodzenie dzięki wbudowanemu wentylatorowi. płyta główna do niej są podłączone wszystkie elementy składające się na komputer. procesor mózg naszego komputera, to on odpowiada za całą jego pracę. pamięć RAM przechowuje instrukcje wysyłane do procesora i te wydawane przez niego. dysk twardy to pamięć naszej maszyny. Tam przechowywane są nasze dane. stacja dyskietek i napęd CD/DVD dzięki nim możemy przenosić informacje między komputerami zapisując je i odczytując z nośników takich jak płyty dyskietki, CD i DVD. karta graficzna umożliwia wyświetlanie obrazu na monitorze i dzięki temu wiemy co się w danej chwili dzieje. karta sieciowa umożliw nam korzystanie z Internetu poprzez wysyłanie i odbieranie danych z sieci.
ryc.8 Schemat budowy komputera Do komputera podłączamy także urządzenia zewnętrzne (ryc.9), które umożliwiają nam komunikację z urządzeniem i innymi użytkownikami: monitor wyświetla dane z karty graficznej, czyli obraz. klawiatura umożliwia pisanie i wydawanie poleceń systemowi operacyjnemu. myszka za jej pomocą poruszamy kursorem (białą strzałką) i możemy tym samym uruchamiać i zamykać programy. głośniki, drukarka, skaner itp. to najpopularniejsze z wielu urządzeń dodatkowych. ryc.9 Urządzenia peryferyjne (zewnętrzne)
Mysz Zanim zaczniemy korzystać z komputera i poznawać jego niemal nieograniczone możliwości powinniśmy zapoznać się z dwoma urządzeniami dzięki, którym możemy komunikować się z komputerem i wydawać mu polecenia. Na początek zajmijmy się tak zwana myszką, czyli urządzeniem wskazującym. Po pierwsze myszkę trzymamy w taki sposób, aby nasz palec wskazujący znalazł się na lewym przycisku, a palec środkowy na prawym (ryc.10). Za pomocą myszki możemy wykonać wiele czynności. Za pomocą lewego klawisza możemy uruchamiać program, otwierać plik i foldery. Za pomocą prawego klawisza myszy tworzymy foldery, zmieniamy nazwy plików lub ustawienia pulpitu. To oczywiście tylko niektóre z wielu zastosowań. Kursory ryc.10 Prawidłowe ułożenie dłoni na myszy Kursor to graficzne przedstawienie myszy na ekranie. Może on nam powiedzieć sporo o tym co się obecnie dzieje na komputerze. Przykładowo kursor wyglądający tak: informuje nas, że komputer jest gotowy do pracy i możemy śmiało klikać. Gdy przy strzałce pojawi się klepsydra oznacza to, że komputer jest w trakcie wykonywania zadania. Natomiast jeśli widzimy tylko klepsydrę komputer informuje nas, że jakieś zadanie bardzo go zajmuje i nie powinniśmy w tym momencie wykonywać innych czynności. Ten rodzaj kursora oznacza, że możemy coś przesunąć, a kolejny, że możemy w tym miejscu wpisać tekst. Klawiatura Ogólnie rzecz ujmując klawiatura jest urządzeniem służącym do pisania lub nawigowania w programach. Istnieje kilka rodzajów klawiatur różniących się układam klawiszy, ale tylko tych funkcyjnych, czyli innych niż litery. Natomiast litery zawsze są w takim samym układzie zwanym QWERTY od pierwszych sześciu liter w pierwszym wierszu. Ważne podczas pisania jest prawidłowe umieszczenie rąk na klawiaturze, co przyspiesza pisanie i ułatwia nam pracę jednocześnie zmniejszając zmęczenie rąk. Musimy pamiętać, że przestrzeń klawiatury dzielimy na pół to znaczy, że lewą ręką obsługujemy
klawisze do linii wyznaczonej przez litery Y i B, a resztę prawą ręką, ale wyjątek stanowi klawisz spacja, który obsługujemy lewym kciukiem. Prawidłowe ułożenie rąk na klawiaturze obrazuje (ryc.11). Funkcje klawiszy ryc.11 Prawidłowe ułożenie rąk na klawiaturze Klawiatura QWERTY (ryc.12) ma wiele funkcji w zależności od systemu operacyjnego i programów jakie używamy, ale ja postaram się przybliżyć kilka najpopularniejszych funkcji wywoływanych przez klawisze z obco brzmiącymi nazwami, oraz pokaże kilka przydatnych kombinacji klawiszy służących do pisania polskich liter i znaków specjalnych takich jak np.?,!,*,% itp. Funkcje klawiszy: ryc.12 Schemat klawiatury QWERTY F1 wyświetla pomoc. F2 zmiana nazwy obiektu. F3 uruchamia funkcję szukaj. F4 wraz z klawiszem Alt (Alt+F4) zamyka aplikacje.
F5 odświeża stronę w przeglądarce. F6 Zmiana okna, w którym pracujemy. F7 Sprawdzanie pisowni w MS Office. F8 włączanie Windows w trybie awaryjnym. F9 Kompilacja lub uruchamianie projektu. F10 Wyjście z programu z zapisaniem zmian. F11 Przełącza w tryb pełnoekranowy. F12 Zapisuje zrzut ekranu z gier. Backspace (Bakspejs) usuwa znak stojący przed kursorem Tab (tabulator) służy do tworzenia wcięcia na początku akapitu. Caps lock (Kapslok) włącza lub wyłącza tryb pisania wielkimi literami Enter służy do włączania aplikacji, przenoszenia tekstu o linijkę niżej. Shift (Szift) przytrzymanie powoduje pisanie wielkimi literami i użycie górnych symboli. Ctrl (Kontrol) służy głównie do wywoływania skrótów w połączeniu z innymi klawiszami. Alt umożliwia po przytrzymaniu pisanie polskich znaków np. ą, ę, ź, ć itp. Spacja służy do wstawiania przestrzeni między literami. WinKey (Klawisz Windows) wywołuje menu start. Menu (Klawisz Menu) wywołuje menu kontekstowe aplikacji. Prt Sc (Print Screen) służy do robienia zdjęcia ekranu. Sc Lk (Scroll Lock) po naciśnięciu możemy przesuwać zawartość okna za pomocą strzałek. Brk (Break) zatrzymuje wykonywaną operację. Ins (Insert) wstawi, nadpisuje tekst podczas jego edycji. Home przenosi nas na górę strony lub początek dokumentu. PgUp (Page Up) przesuwa na górę strony. PgDn (Page Down) przesuwa na dół strony. Del (Delete) usuwa znaki znajdujące się za kursorem. End przesuwa kursor na koniec linii tekstu. Num (Num Lock) włącza lub wyłącza klawiaturę numeryczną. Skróty klawiszowe Ctrl+A zaznaczenie całego dokumentu. Ctrl+C kopiowanie zaznaczonego obszaru. Ctrl+X wycinanie zaznaczonego obszaru. Ctrl+V wklejanie obiektu ze schowka. Ctrl+Z cofanie ostatniej zmiany. Ctrl+Shift+Spacja twarda spacja, czyli znak spacji wyglądający jak spacja, lecz nie traktowany przez program jako odstęp między wyrazami. Shift+Enter miękki enter, czyli przejście do nowej linii nie traktowane przez program jako odstęp między liniami tekstu.