Rekompresja DVD do formatu AVI za pomocą Auto Gordian Knot 2.26 Aplikacja Auto Gordian Knot jest pakietem, który zawiera wsobie inne, konieczne do współpracy z nią programy. Należą do nich: VirtualDubMod, BeSweet, DGMPGDec, VobSub, Avisynth, kompresor Xvid oraz ESS support (wsparcie dla stacjonarnych odtwarzaczy DVD opartych na chipsetach ESS). Należy zaznaczyć, że 4 ostatnie z wymienionych przeze mnie aplikacji są opcjonalne i jest możliwe odstąpienie od ich instalacji, jeżeli posiadamy już któreś z nich w naszym systemie. Na samym początku musimy się zaopatrzyć w odpowiednie pliki instalacyjne. Potrzebne nam będą: 1. Auto Gordian Knot 2.26 lub nowszy 2. DVD Decrypter opcjonalnie: 3. DivX 5 Uruchamiamy pobrany wcześniej plik Auto Gordian Knot i rozpoczynamy instalację programu. Będzie ona przebiegała etapami. Instalujemy bowiem kilka różnych programów, o których pisałem wyżej. Na samym początku kreatora ukaże nam się takie okno: Tu właśnie możemy zdecydować, które z potrzebnych programów już posiadamy i możemy je odznaczyć, a które zainstalujemy wraz z całym pakietem. Ostatnia pozycja to support for ESS-based standalones. Jej wybór i instalacja zmieniają algorytm dobierający odpowiednią matrycę kwantyzacji podczas kompresji. Domyślnie bowiem program przeprowadza kompresję przy użyciu niestandardowych matryc kwantyzacji, co może skutkować niepoprawnym obrazem podczas odtwarzania materiału na stacjonarnym odtwarzaczu DVD. Opcja support to ESS-based standalones nakazuje programowi użycie jednej z dwóch standardowych matryc w celu pełnej kompatybilności z odtwarzaczami DVD. Powoduje ona również zmianę parametrów muksowania materiału (wartość interleave wybierana jest w klatkach, a nie w milisekundach). Jeżeli zdecydowaliśmy się zainstalować również AviSynth, kreator poprosi nas o ustalenie skojarzenia dla plików.avs - pokaże nam się okno, w którym zaznaczamy jak na poniższym rysunku:
Kodowanie za pomocą DivX: Auto Gordian Knot współpracuje z dwoma najpopularniejszymi kodekami: DivX'em i XviD'em. Najnowsza wersja tego drugiego jest zawsze dołączana do pakietu AutoGK. Jeżeli zaś chcemy skompresować nasz film za pomocą kodeka DivX, to pamiętajmy, by zainstalować go wcześniej w naszym systemie. Mamy już zainstalowany program, potrzebne współpracujące aplikacje wraz z kodekiem i AutoGK Assistant - przystępujemy do działania. Najpierw stwórzmy na naszym dysku folder, do którego skopiujemy materiał z naszej płyty DVD i w którym nasz Auto Gordian Knot utworzy film AVI. I tu jedna praktyczna porada. Postarajmy się, o ile to możliwe, żeby nasz folder znalazł się na głównym dysku i nie był podkatalogiem dla żadnego innego folderu. Postarajmy się także, żeby nazwa tego foldera nie zawierała znaku odstępu czyli tzw. spacji. Zadbajmy również o to, by nazwa wolna była od polskich znaków diakrytycznych. Nie są to rzeczy konieczne, aczkolwiek mogą nas zabezpieczyć przed powstaniem pewnych niedogodnych dla programu warunków, o czym będzie również wspomniane w dalszej części artykułu. Ja utworzyłem u siebie na dysku D (u Was może to być inna partycja) folder o nazwie "Film": Teraz uruchamiamy program DVD Decrypter i przechodzimy do menu Tools, gdzie z kolei wybieramy Settings, jak widać poniżej:
Ukaże nam się okno, w którym wybieramy zakładkę IFO Mode i konfigurujemy ją zgodnie z poniższym screen'em. Zatwierdzamy zmiany, klikając OK. Teraz wejdźmy w menu Mode i wybierzmy IFO, jak ilustruje zrzut poniżej: W ten sposób przygotowaliśmy DVD Decrypter do pracy. Na razie możemy go zamknąć, gdyż ustawienia te zostaną zapamiętane podczas kolejnego uruchomienia aplikacji. Włóżmy teraz naszą płytę DVD do napędu i włączmy film w jednym z komputerowych odtwarzaczy (np. WinDVD lub PowerDVD). Przejdźmy do momentu, gdzie w filmie zaczynają się końcowe napisy i zapiszmy czas ich rozpoczęcia (godz/min/sek). Te informacje umożliwią nam później aktywację opcji, która spowoduje, że końcowa część filmu, zawierająca napisy zostanie zakodowana z gorszą jakością, przez co nieco polepszy się jakość głównego filmu. Ja odtworzyłem film w WinDVD i zanotowałem czas dla końcowych napisów mojego filmu: Po zanotowaniu czasu startowego dla końcowych napisów możemy zamknąć odtwarzacz. Teraz ponownie odpalmy DVD Decrypter. Jako że w naszym napędzie znajduje się płyta z filmem, DVD Decrypter wykryje ją od razu i załaduje film. Domyślnie zaznaczy też nasz główny film, bowiem tylko sam film (bez żadnych dodatków i menu) będziemy zgrywać na nasz dysk twardy. Program domyślnie wybiera bowiem najdłuższą część, jaką znajdzie na płycie. Widać to na poniższym obrazku, gdzie DVD Decrypter odnalazł trwającą 1godz. 34min. 8sek. ścieżkę filmową:
Zwykle bowiem jest tak, że najdłuższa ścieżka jest naszym głównym filmem. Nie raz jednak zdarza się, że obok siebie znajdą się dwie - o podobnej długości - ścieżki. Oczywiście nasz DVD Decrypter zaznaczy tę dłuższą i będzie to najprawdopodobniej dobry wybór. Druga ścieżka może być np. wersją specjalną, kinową, reżyserską. Przykładowym filmem gdzie możemy spotkać się z opisywaną sytuacją jest film Tożsamość. Oczywiście, jeśli zależy nam na takiej właśnie specjalnej ścieżce, to nie obawiajmy się i śmiało zmieńmy zaznaczenie z najdłuższej na tę drugą. Każda rozwijana gałąź VTS zawiera jakieś ścieżki PGC i nie wahajmy się rozwinąć tych gałęzi i zobaczyć co się w nich znajduje. Dla przykładu rozwinąłem kilka z nich na screenie poniżej: Jak widać są to wszystko bardzo krótkie ścieżki, trwające po kilka minut, lub niecałą minutę i najprawdopodobniej zawierają one jakieś reklamy, dodatkowe efekty i wstawki. Ja wspomniałem wcześniej, najczęściej najdłuższa ścieżka jest tą, która nas interesuje. Pozostawmy ją zatem zaznaczoną. Teraz wciśnijmy małą ikonkę ilustrującą folder i wybierzmy folder (utworzyliśmy go na samym początku), do którego Decrypter skopiuje nasze pliki. U mnie będzie to folder "Film", który utworzyłem na samym początku. Teraz pozostaje nam tylko uruchomić proces kopiowania za pomocą przycisku poniżej. Po zakończonym sukcesem procesie ukaże się takie powiadomienie. Przyciskamy OK. Teraz możemy już zamknąć DVD Decryptera.
Przechodzimy do głównego etapu i uruchamiamy Auto Gordian Knot. Ukaże nam się główne okno i menu programu, jak poniżej: Oprócz opcji dostępnych w głównym panelu, mamy również Opcje zaawansowane, które wywołujemy, klikając w poniższy przycisk: Pokazuje nam się wtedy okno opcji zaawansowanych: Widać, że autor podzielił główne okno programu na kolejne 4 kroki: Step 1, Step 2, Step 3 oraz Step 4. Ja jednak chciałbym nieco inaczej uszeregować nasze działania i omówić kolejno takie zagadnienia jak: Wczytywanie materiału DVD i charakterystyka pliku AVI, Wybór wielkości pliku AVI, Rozdzielczość, Dźwięk, Napisy, Wybór kodeka, Opcje ukryte i AutoGK Assistant, Podgląd oraz Start
Wczytywanie materiału DVD i charakterystyka pliku AVI Na początku musimy załadować do programu nasz materiał DVD. W tym celu wskazujemy folder, do którego wcześniej DVD Decrypter skopiował pliki z płyty. Klikamy na ikonę, jak poniżej i wskazujemy lokalizację tego folderu (u mnie folder o nazwie "Film"): Teraz musimy nadać nazwę naszemu przyszłemu plikowi AVI oraz wskazać miejsce do jego zapisu. W tym celu klikamy, jak pokazane poniżej: Domyślnie program automatycznie wskaże nam lokalizację w folderze z plikami DVD (u mnie folder "Film"). Jak najbardziej możemy pozostawić tą lokalizację i wpisać tylko nazwę dla naszego filmu. Wybór wielkości pliku AVI Teraz musimy wybrać wielkość naszego pliku AVI. Wszystko zależy od tego jak długi jest nasz film, od tego ile miejsca zamierzamy przeznaczyć na ścieżkę dźwiękową oraz od tego jaki jest stopień kompresowalności naszego materiału. Niektóre filmy kompresują się bowiem lepiej i jesteśmy w stanie umieścić ja na jednej płycie 700 MB, inne zaś są gorzej kompresowalne i potrzeba więcej miejsca, by cieszyć w miarę dobrą jakością obrazu. AutoGK przeprowadza podczas swojej pracy tzw. test kopresowalności, ale niestety nie ma takiej możliwości, by najpierw przeprowadzić taki test i dopiero potem dobrać odpowiednią wielkość dla naszego pliku. Raz uruchomiony proces przebiega od początku do końca i można by jedynie przerwać w tym celu pracę programu. Dlatego też dobór wielkości pliku wynikowego możemy dobrać jedynie na podstawie długości filmu oraz uzależnić od miejsca, które chcemy przeznaczyć na ścieżkę dźwiękową. Jeśli chodzi o długość filmu, to można tu pokierować się ogólnie przyjętą zasadą, że filmy trwające do 110 min. możemy umieścić na 1 płycie CD o pojemności 700 MB. Na filmy trwające powyżej 120 min. przeznaczmy 2 płyty CD. Jeśli chodzi o filmy o długości od 110 do 120 min, to tutaj wszystko zależy od naszych osobistych preferencji i potrzeb. Jeden z nas postawi na jakość, ktoś inny na jak najmniejszy plik wynikowy. Teraz odnośnie dźwięku. Jeżeli zdecydujemy się pozostawić w naszym filmie oryginalną ścieżkę dźwiękową w formacie AC3, to nie pozostaje nam nic innego, jak tylko wybrać opcję 2CD. Ścieżka w formacie AC3 zajmuje sporo miejsca i chcąc dołączyć ją do filmu musimy to miejsce zapewnić w taki sposób, aby nie brakło go na ścieżkę wideo. W przeciwnym razie jakość naszego obrazu będzie bardzo słaba. Tak więc przy chęci umieszczenia naszego filmu na jednaj płycie CD powinniśmy wybrać dźwięk w formacie mp3, przy czym nie polecam, aby jego bitrate było wyższe niż 128 kb/s, bowiem jak pisałem wcześniej, zbyt mało miejsca pozostanie na kompresowany obraz. Szczegółowiej o doborze parametrów dźwięku opisane będzie niżej. Teraz przyjrzyjmy się jak wygląda część panela głównego, w której możemy ustawić rozmiar naszego pliki AVI: Predefined size - tutaj możemy zdefiniować wielkość naszego materiału AVI za pomocą potrzebnych nośników. Wybierając 1 CD (700 Mb) decydujemy się, aby nasz film zajął około 700 MB i zmieścił się na 1 płytę CD. Wybierając 2 CDs (1400 Mb) decydujemy się, aby nasz AVI zajął 1400 MB i został na końcu podzielony na dwie części po 700 MB, tak aby można go było nagrać potem na 2 płyty. Jeśli wybierzemy opcję 2 CDs, to na samym końcu procesu powstanie nam w folderze docelowym (u mnie folder "Film") plik o wielkości ok. 1400 MB oraz dwie jego połówki, czyli dwa pliki po ok. 700 MB każdy. Jeśli wybierzemy 3 CDs, to powstaną w sumie 4 pliki: plik 2100-megabajtowy i trzy jego części po ok. 700 MB każdy. Jeżeli planujemy umieścić nasz film na płycie DVD, możemy wybrać opcję 2Gb (max for DVDRs). Jeżeli zaś mamy w planach umieścić kilka filmów na płycie DVD, możemy wybrać jedną z dostępnych frakcji dla DVDR, np. 1/3 lub 1/4 DVDR. Custom size (MB) - tutaj sami możemy dokładnie określić, podając w megabajtach, jaką wielkość ma mieć nasz plik AVI. Pamiętajmy jednak, że jeśli wybierzemy dokładnie wielokrotność liczby 700, to nasz plik zostanie pocięty. Jeśli na przykład wybierzemy wielkość 1400 MB, to finalnie w naszym folderze otrzymamy 3 pliki: plik całościowy 1400 MB oraz dwie jego połówki po ok. 700 MB każda. Czyli uzyskamy ten sam efekt, jakbyśmy zaznaczyli w Predefined size opcję 2 CDs (1400 Mb). Jeżeli zatem chcemy, aby nasz plik nie został na końcu
pocięty, wybierzmy wartość różną od wielokrotności 700 MB. Jeśli na przykład chcemy uzyskać plik o wielkości ok. 1400 MB i nie chcemy, by został on pocięty, to wybierzmy w polu Custom size wartość np. 1401 MB. Jeśli chcemy uzyskać plik o wielkości ok. 2100 MB, to wybierzmy 2101 MB lub np. 2099 MB. Target quality (in percentage) - tutaj określamy wielkość naszego pliku za pomocą wskaźnika jakości. Wskaźnik ten wyznacza w procentach jakość materiału jaką możemy uzyskać. Tak więc nie mamy tu stricte wpływu na dokładną wielkość pliku wynikowego. Im większy wskaźnik jakości ustawimy, tym większy będzie nasz plik na wyjściu. Dobrą jakość uzyskamy już od 67 % (kwantyzator=3). Pozbawione sensu wydaje się być stosowanie wartości powyżej 80%. Przykładowo podam, że 1,5-godzinny film kompresowany z ustawieniem 80% może zająć ok. 2GB. Rozdzielczość Pisałem już wyżej, że program podczas działania wykonuje wstępnie test kompresji. Na podstawie wyniku tego testu dobiera on odpowiednią rozdzielczość dla filmu. Jeśli wynik testu jest zbyt niski, to rozdzielczość zostaje odpowiednio zmniejszona. Mamy jednak pewien wpływ na końcową rozdzielczość naszego filmu. Umożliwia nam to okno zaawansowanych opcji Advanced Settings, o którym wspomniałem wcześniej. Mamy tam do wyboru poniższe opcje: Auto width - domyślnie zaznaczona jest ta właśnie opcja. Oznacza to, że program sam dobierze składową poziomą rozdzielczości w oparciu o test kompresji. Minimum width - możemy tu zdefiniować jaka ma być minimalna składowa pozioma rozdzielczości i wtedy program - nawet jeśli test kompresji wyjdzie zbyt słaby - nie przekroczy poniżej tej wartości. Fixed width - nadajemy tu sztywne restrykcje dotyczące rozdzielczości. Program skompresuje materiał dokładnie z taką rozdzielczością, jaką tu ustawimy. Nie zwiększy jej, ani nie zmniejszy, bez względu na wynik testu kopresowalności. Maximum - możemy tu zdefiniować jaka ma być maksymalna składowa pozioma rozdzielczości i wtedy program - nawet jeśli test kompresji wypadnie bardzo dobrze - nie przekroczy powyżej tej wartości. Z moich obserwacji wynika, że podczas wykonywania testu kompresji, program dąży do uzyskania jak najwyższych jego wyników. Przez co niejednokrotnie w dużym stopniu zmniejsza rozdzielczość. Dlatego zaleca się użycie opcji Minimum width ustawionej na 576 lub 544. Dźwięk W panelu głównym dokonujemy wyboru ścieżki dźwiękowej. Wystarczy kliknąć na rozwijane menu i pokażą nam się możliwe do wybrania ścieżki dźwiękowe: Parametry dotyczące dźwięku możemy też modyfikować w panelu opcji zaawansowanych (Advanced Settings):
Auto (AC3/VBR MP3) - ta opcja ustawiona jest jako domyślna. Oznacza ona, że jeśli wybraliśmy dla naszego pliku rozmiar na 1CD (700 MB) to nasz dźwięk będzie w formacie mp3 z bitrate równym 128 kbps. Jeśli zaś wybraliśmy opcję 2 lub więcej CDs, to nasz dźwięk pozostanie w swojej oryginalnej postaci - ścieżki w formacie AC3. AC3 - tutaj wymuszamy na programie, by bez względu na wybraną wcześniej wielkość pliku wynikowego, utworzył dźwięk w formacie AC3. VBR MP3, kbps - tu z kolei nakazujemy, aby program użył dla naszego filmu dźwięku w postaci mp3 z tzw. zmiennym bitrate. W okienku z boku podajemy żądane szacunkowe bitrate dla ścieżki dźwiękowej. CBR MP3, kbps - tu ustawiamy, aby program użył dla naszego filmu dźwięku w postaci mp3 ze stałym bitrate. W okienku z boku podajemy żądane bitrate dla ścieżki dźwiękowej. Wybór Auto (AC3/VBR MP3) w zaawansowanych opcjach programu wydawałby się dobrym rozwiązaniem, gdyby nie to, że domyślnie dla materiału tworzonego na 1CD wybierane jest bitrate 128 kbps. Moim zdaniem jest to zbyt duże bitrate i w znacznym stopniu zmniejsza ono miejsce dla kompresowanego obrazu. Dlatego też osobiście, decydując się na jednopłytową kompresję, wybieram w zaawansowanych opcjach VBR MP3, kbps z bitrate równym 96 lub 112 kbps. Natychmiast podkreślam, że jest to indywidualny wybór. Dla kompresji dwu- i więcej-płytowej wybieram zwykle Auto (AC3/VBR MP3), co w rezultacie da nam dźwięk w formacie AC3. W głównym panelu mamy możliwość dodania nie tylko jednej, ale również dwóch ścieżek dźwiękowych. Wybrane w ten sposób ścieżki audio zostaną dołączone do obrazu tak, że podczas oglądania materiału, będziemy mogli dokonać selekcji i wybrać jedną z nich. Jeśli decydujemy się na kompresję materiału na 2 lub więcej CDs i w opcjach zaawansowanych mamy zaznaczone dla dźwięku Auto (AC3/VBR MP3), to wtedy pierwsza z wybranych ścieżek dźwiękowych zostanie dołączona w formacie AC3, a druga będzie ścieżką mp3 ze zmiennym bitrate równym 128 kbps. Jeśli jednak w Advanced Settings zdecydowaliśmy się na wybranie VBR lub CBR MP3, to wtedy obie ścieżki dźwiękowe będą ścieżkami mp3, a bitrate dla obu będzie takie samo, równe wartości jaką wybraliśmy w Advanced Settings. Napisy Podobnie, jak w przypadku dźwięku, opcje związane z napisami są dostępne zarówno w głównym menu, jak i w menu Advanced Settings. W menu głównym możemy wybrać jeden z dostępnych strumieni językowych dla napisów: Jeżeli wybierzemy daną ścieżkę językową w menu głównym i nie zmienimy niczego w opcjach zaawansowanych, to nasze wybrane napisy zostaną domyślnie wklejone do obrazu. Możliwe jest wybranie i umieszczenie na stałe w filmie tylko jednego rodzaju napisów. We wcześniejszym artykule serwis DHT odradzał stosowania wklejanych do filmu napisów. Myślę jednak, że wiele zmieniło się na korzyść i teraz napisy dialogowe wyglądają o wiele lepiej. Osobiście nie widzę przeciwwskazań do zastosowania tej opcji. Zajrzyjmy teraz do Advanced Settings i opcji, które są tam powiązane z napisami:
Display only forced subtitles - zaznaczenie tej opcji powoduje, że napisy wybrane w menu głównym nie zostaną "wtopione" do filmu. Ta opcja zarezerwowana jest dla specjalnych napisów. Napisy te pojawiają się czasami w momencie obcojęzycznych dialogów. Na przykład w filmie produkcji amerykańskiej, gdzie językiem dialogowym jest język angielski, pojawiają się postaci mówiące innym, np. francuskim językiem. Wtedy w niektórych filmach pojawiają się angielskie napisy tłumaczące francuskie dialogi. Podobnie, gdy w filmie słyszymy utwory muzyczne śpiewane w innym, niż wiodący, języku. Tego typu napisy występują bardzo rzadko. Czasem stanowią one osobny strumień, a czasem są częścią jednego ze strumieni, które możemy wybrać w głównym menu. Use external subtitles - Opcja ta umożliwia otrzymanie napisów w postaci osobnych plików. Jeżeli zatem chcemy wyodrębnić napisy z filmu, a nie wtapiać ich do niego, to wybierzmy pożądany język dla napisów w głównym menu i zaznaczmy w Advanced Settings tę opcję. Wybranie tej opcji umożliwi nam uzyskanie dwóch ścieżek z napisami. W tym celu zaznaczmy Use external subtitles w zaawansowanych opcjach i przejdźmy do głównego menu. Ukaże nam się do wyboru druga ścieżka dialogowa: Wyodrębnione w ten sposób napisy będziemy mogli odtwarzać podczas oglądania filmu przy udziale DirectVobSub. Po zaznaczeniu opcji Use external subtitles pojawi nam się taka prośba o potwierdzenie: która ostrzega nas, że tego typu wyodrębnione napisy nie są rozpoznawane i odtwarzane przez stacjonarne odtwarzacze DVD. Nie jest to do końca prawdą, bo istnieją modele, które odczytują tego typu pliki z napisami. Ich użytkownicy celowo zaznaczają tę opcję w zaawansowanych ustawieniach. Finalnie bowiem otrzymujemy wtedy film + napisy = materiał gotowy do wypalenia na płycie (płytach) CD i odtwarzania w domowym DVD. Więcej na temat stacjonarnych odtwarzaczy i tego, jak radzą sobie one z plikami zawierającymi napisy dialogowe znajdziecie na forum. Dodawanie własnych napisów - Nowsze wersje AutoGK umożliwiają nam dodanie do filmu własnych napisów, a nie tylko tych, które zawarte są w materiale DVD. Możemy załadować do programu napisy różnych formatach tekstowych i zostaną one dodane na stałe do obrazu. Można to wykorzystać na przykład dodając do filmu informacje o autorze kompresji lub wzbogacić film w dodatkowe dialogi. Jeśli zaś nasz film jest obcojęzyczny i nie posiada polskich napisów dialogowych, możemy wykorzystać napisy znalezione w sieci w celu ich dodania do obrazu. W tym celu wciskamy kombinację klawiszy Ctrl i F8. Zobaczymy, że pomiędzy Input file a Output file pojawi nam się dodatkowe okienko External subs, do którego możemy wczytać nasze napisy. W celu ich odnalezienia na dysku twardym klikamy na małą ikonkę z prwej strony. Wybór kodeka Wyboru kodeka do kompresji naszego materiału dokonujemy również w menu Zaawansowanych Ustawień (Advanced Settings): Jak widać, do wyboru mamy: DivX oraz Xvid. O ile ten drugi dołączany jest do każdej wersji AutoGK, o tyle tego DivX'a musimy zainstalować samodzielnie. Wybór kodeka jest rzeczą indywidualną i z tego też powodu nie będę tutaj niczego sugerował.
Opcje ukryte i AutoGK Assistant Kiedy już dokonaliśmy wszystkich wyborów, o których mowa wyżej i znajdujemy się w głównym oknie programu, wciśnijmy kombinację klawiszy Ctrl + F9. Ukaże nam się duże okno AutoGK Assistant, które umożliwia nam dostęp do tzw. hidden options, czyli opcji ukrytych programu. Możemy tu wprowadzić wiele ustawień. Niektóre z nich mają specjalne zastosowanie. Ja ograniczę się tutaj do opisania tych, które wydają się być uniwersalne i mogą w sposób korzystny wpłynąć na wyniki naszej pracy. Jeżeli na samym początku podaliśmy ścieżkę do folderu z naszym materiałem DVD, to Auto GK Assistant automatycznie odczyta tę ścieżkę: Strefa napisów końcowych Na początek wybierzemy opcję, która pozwoli nam na większe skompresowanie końcowej części filmu, zawierającej napisy. W tym właśnie celu na samym początku odczytywaliśmy z komputerowego odtwarzacza DVD czas, w którym zaczynają się te napisy. Opcja, którą uaktywnimy opisana jest jako credits: Aktywacja tej funkcji spowoduje, że program podczas kompresji wprowadzi do ustawień kodeka dodatkowa strefę, która zwierać będzie część filmu z końcowymi napisami. Strefa ta zostanie skompresowana z niskim nakładem bitów, przez co będzie możliwe zaoszczędzenie ich dla reszty filmu. Na samym początku w trzy sąsiadujące ze sobą pola wpisujemy zanotowany wcześniej czas. Potem wybieramy czy nasz materiał jest w systemie PAL czy NTSC. Następnie przyciskamy Calc, aby obliczona została początkowa klatka dla tej strefy. Suwakiem Quality ustawiamy jak bardzo chcemy obniżyć jakość naszych końcowych napisów. Im mniejsza jakość dla napisów końcowych, tym więcej możemy zaoszczędzić dla pozostałej części obrazu. Nie bójmy się zatem ustawić suwaka najniżej, jak to możliwe (20). Jeśli końcowe napisy znajdują się na czarnym tle, bądź wiemy na pewno, że nie będzie nas interesować ta część filmu, to możemy również uaktywnić funkcję Greyscale. Spowoduje to, że ta część filmu zostanie zakodowana w trybie czarno-biały, a informacje o kolorze zostaną rozmazane. Na samym końcu zaznaczamy Encode Credits with different settings. Metoda zmiany rozdzielczości: Kolejna opcja oznaczona jest jako itu: Umożliwia nam ona zastosowanie algorytmu ITU-R BT.601, która stosowana jest również w Gordian Knot. Metoda ta jest uznawana za najbardziej odpowiednią jeśli chodzi o zmianę proporcji obrazu dla rozdzielczości materiału DVD. Chroni ona przez zbytnim odchyleniem proporcji obrazu. Wystarczy, że zaznaczymy Force ITU resize method. Użycie "ostrzejszej matrycy" Ta funkcja ma oznaczenie sharpmatrix: Umożliwia ona wybór niestandardowej matrycy kwantyzacji, która zapewni nam ostrzejszy obraz. Jest polecana jednak tylko wtedy, gdy rozłożymy nasz materiał DVD na odpowiednio dużą objętość (2 lub 3 CD). Poza tym, jeśli ktoś zdecydował się podczas instalacji programu użyć opcji support fo ESS-based standalones, to
funkcja ta staje się nieodpowiednia, bowiem ostrzejsze matryce wybierane są spośród niestandardowych matryc kwantyzacji, a opcja support fo ESS-based standalones nakazuje użycie matryc standardowych. Dopasowanie napisów dialogowych Następna opcja oznaczona jest jako adjustsubs: Umożliwia ona polepszenie wyglądu napisów, które chcemy wkleić do filmu: Jest ona zatem przydatna tylko tym, którzy zdecydowali się na wstawienie na stałe do obrazu napisów dialogowych. Opcja ta poprawia kształt jedynie tych napisów, które są wyświetlane na dole ekranu. Są bowiem również takie filmy, w których od czasu do czasu widać napisy pojawiające się u góry. W takich wypadkach opcja ta nie jest zalecana, bowiem może spowodować nieprawidłowości w napisach dialogowych. Dopasowanie odpowiedniej palety kolorów dla obrazu Opcja nosi nazwę "colorcorrection": Okazuje się, że istnieje rozbieżność między zapisanymi dla materiału DVD wspólczynnikami kolorystyki a współczynnikami, którymi posługują się aplikacje kodujące, przechwytujące i dekodujące powstały format MPEG-4. Skutkuje to różnicą w barwach i ich nasyceniu pomiędzy źródłem a obrazem po kompresji. Sytuacja ta jednak nie występuje zawsze. Gdy uaktywnimy tę opcję, program AutoGK analizuje materiał DVD i w razie potrzeby używa specjalnego filtrowania, któe pozwala na pozbycie się wyżej opisanego efektu. Mamy do wyboru dwie metody fast oraz accurate. Pierwsza z nich jest szybsza, ale mniej dokładna. Druga bardzo wolna, ale filtrowanie jest bardziej precyzyjne. Wszystko zależy od naszych preferencji. Jeżeli wybraliśmy i zaznaczyliśmy odpowiednie opcje, możemy już zamknąć AutoGK Assistant, klikając na Exit. Program w momencie zaznaczania przez nas wybranych opcji, tworzył automatycznie specjalne pliki, które teraz znajdują się w naszym folderze z filmem. Wygląda na to, że mamy już wszystko ustawione - teraz możemy jeszcze wstępnie podejrzeć jak będzie wyglądał nasz film. Przydaje się to głównie wtedy, gdy wybraliśmy opcję wstawiania napisów dialogowych do filmu. W celu rozpoczęcia podglądu przyciskamy Na wygenerowanie podglądu będziemy jednak musieli trochę poczekać. Program musi bowiem stworzyć specjalny projekt, co może potrwać od kilku do kilkunastu minut. Jeśli wybraliśmy napisy, to czas oczekiwania może się dwukrotnie wydłużyć, gdyż program VobSub musi przeprowadzić proces indeksowania dla naszych napisów. Może się zdarzyć, że podczas podglądu pojawią nam się podwójne napisy dialogowe. Nie należy się jednak tym przejmować. Jedne, będą napisami "wtopionymi" do naszego obrazu (zwykle te wyżej), a drugie będą generowane przez działanie filtra VobSub. Po kompresji DVD do AVI napisy będą miały prawidłowy wygląd i nie będą podwójne. Start Teraz możemy już podjąć decyzję o uruchomieniu procesu kompresji. W tym celu musimy najpierw dodać naszą pracę do kolejki oczekującej na komendę startową. Żeby dodać pracę do kolejki, klikamy na Widzimy, że nasza praca umieszczona została w kolejce:
Teraz możemy już kliknąć na przycisk Start. W oknie poniżej, będziemy widzieli postęp pracy programu i obecne czynności, które on wykonuje: Zaznaczenie opcji Shutdown when done spowoduje, że po zakończonej kompresji program wyłączy nasz komputer. Jeśli z jakichś przyczyn chcemy przerwać konwersję, to możemy to uczynić przyciskając Abort.