Temat: Sakrament chrztu świętego UWAGA! Do spotkania należy przygotować obrzędy chrztu świętego (powinny być dostępne w zakrystii) oraz w miarę możliwości drugą część spotkania przeprowadzić w kościele parafialnym. I. Modlitwa do Ducha Świętego na rozpoczęcie spotkania. 1 / 6
II. Przypomnienie treści poprzedniego spotkania. III. Jako wprowadzenie do spotkania należy wyjaśnić, czym są sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego. Sakramenty te (chrzest, bierzmowanie, Eucharystia) są włączeniem człowieka do Kościoła przez chrzest zostaje odrodzony z wody i Ducha Świętego i staje się dzieckiem Bożym; w sakramencie bierzmowania zostaje namaszczony darem Ducha Świętego, dzięki czemu jeszcze bardziej zbliża się do Pana; dzięki Eucharystii może w pełni uczestniczyć w zgromadzeniu Eucharystycznym przyjmując Ciało i Krew Pana Jezusa. IV. Podczas tego spotkania zajmiemy się pierwszym sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego, którym jest chrzest. Jest on bramą do życia i królestwa Bożego, jest pierwszym sakramentem nowego prawa; przyniósł go Chrystus wszystkim ludziom, aby mieli życie wieczne, a potem wraz z Ewangelią powierzył go swojemu Kościołowi, gdy polecił Apostołom: Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (Mt 28,19). Dlatego to chrzest jest przede wszystkim sakramentem tej wiary, przez którą ludzie, oświeceni łaską Ducha Świętego, dają odpowiedź na Ewangelię Chrystusową. V. W Kościele istnieją trzy rodzaje chrztu z wody (zwany również uroczystym), krwi i pragnienia. Chrzest krwi jest specyficzną formą chrztu, w której umierający bez chrztu z wody otrzymuje oczyszczenie z grzechów (warunkiem jest męczeńska śmierć za wiarę w Chrystusa). Chrzest pragnienia dotyczy tych, którzy nie zostali ochrzczeni, ale jest w nich pragnienie 2 / 6
przyjęcia tego sakramentu. VI. Najbardziej powszechną formą tego sakramentu jest chrzest z wody. Zwyczajnymi szafarzami tego sakramentu są biskupi, kapłani i diakoni. Jednakże w razie zagrożenia życia nie ochrzczonego, ochrzcić go może każdy człowiek, posiadający znajomość poprawnej formuły chrztu. Ponadto dzieci w zagrożeniu śmierci można ochrzcić nawet wbrew woli rodziców. VII. Aby ukazać paschalny charakter chrztu powinno się go udzielać w Wigilię Paschalną lub w niedzielę, w każdą bowiem niedzielę Kościół wspomina Zmartwychwstanie Pana. W niedzielę można udzielać chrztu podczas Mszy Świętej, aby cała wspólnota mogła brać udział w obrzędzie i aby jeszcze jaśniej ukazać związek chrztu i Eucharystii. Zasadniczo chrzest wszystkich zgłoszonych dzieci powinien odbywać się wspólnie w wyznaczoną niedzielę. Jeżeli jednak zgłoszono zbyt duża liczbę dzieci, proboszcz może je podzielić na kilka mniejszych grup. Nie wolno odmówić ochrzczenia dziecka, którego rodzice spóźnili się na chrzest grupowy. Aby jaśniej było widać, że chrzest jest sakramentem wiary Kościoła oraz włączenia do ludu Bożego, powinno się go udzielać w kościele parafialnym, w którym powinna znajdować się chrzcielnica. Poza wypadkiem konieczności nie należy udzielać chrztu w domach prywatnych, chyba że ordynariusz miejsca zezwoli na to z poważnej przyczyny. Nie powinno się również udzielać chrztu w szpitalach, chyba że będzie to konieczne. Dobrze by było, aby podczas liturgii słowa wynosić dzieci do osobnego pomieszczenia, trzeba jednak dokładać starań, aby matki lub matki chrzestne uczestniczyły w liturgii słowa, dlatego na ten czas dzieci należy powierzyć innym kobietom. VIII. Struktura obrzędu chrztu dzieci. 3 / 6
1. Chrzest zaczyna się od obrzędu przyjęcia dzieci. Ukazuje on wolę rodziców albo chrzestnych, którzy proszą o chrzest, i zamiar Kościoła, który chce go udzielić. Wyraża się to przez znak krzyża, jaki celebrans i rodzice kreślą na czole dziecka. 2. Liturgia Słowa Bożego zmierza do tego, aby przed udzieleniem sakramentu ożywić wiarę rodziców, chrzestnych i wszystkich obecnych, oraz aby przez wspólną modlitwę wyprosić owoce tego sakramentu. Liturgia składa się z czytania jednego lub kilku wyjątków z Pisma świętego, homilii, modlitwy powszechnej kończącej się modlitwą w formie egzorcyzmu. 3. Po tej części następuje uroczysta modlitwa celebransa, wyrzeczenie się szatana oraz wyznanie wiary, wreszcie ostatnie pytanie skierowane do rodziców i chrzestnych. 4. Teraz ma miejsce obmycie wodą, które może mieć formę zanurzenia lub polania, zgodnie z miejscowym zwyczajem, oraz wezwanie Trójcy Przenajświętszej. Sakrament zostaje dopełniony przez namaszczenie krzyżmem, co ma oznaczać włączenie ochrzczonego w królewskie kapłaństwo i dopuszczenie go do wspólnoty ludu Bożego; kończy się włożeniem białej szaty oraz wręczeniem zapalonej świecy. 4 / 6
IX. Struktura obrzędu chrztu dzieci podczas Mszy św. Obrzęd przyjęcia dzieci odbywa się na początku Mszy św., w której wobec tego opuszcza się powitanie i akt pokuty. W liturgii słowa czytania bierze się z Mszy niedzielnej. W okresie Narodzenia Pańskiego i w Okresie Zwykłym można wziąć czytania z Mszy obrzędowej. Homilia powinna opierać się na świętych tekstach, ale należy wziąć pod uwagę chrzest. Nie odmawia się Wierzę, ponieważ jego miejsce zastępuje wyznanie wiary złożone przez całą wspólnotę przed chrztem. Modlitwę powszechną bierze się spośród tych, które są podane w obrzędzie chrztu. Na końcu zaś, przed wezwaniem świętych, dodaje się prośby za Kościół powszechny i za potrzeby całego świata. 5 / 6
Po modlitwie powszechnej następuje modlitwa z egzorcyzmem, namaszczenie krzyżmem, włożenie białej szaty oraz wręczenie zapalonej świecy. Po udzielenie chrztu następuje ciąg dalszy Mszy św. tj. przygotowanie darów. Do błogosławieństwa na zakończenie Mszy św. kapłan może wybrać jedną z formuł podanych w obrzędzie chrztu. X. W drugiej części spotkania należy przeprowadzić symulację chrztu świętego. W tym celu udajemy się najpierw do drzwi kościoła (lub do innego miejsca, w którym zgromadzeni są rodzice z dzieckiem, gdzie rozpoczyna się obrzęd przyjęcia dzieci. Następnie udajemy się pod ołtarz gdzie trwa dalej Msza Święta, po modlitwie powszechnej następuje wezwanie świętych, potem modlitwa z egzorcyzmem i włożenie ręki, następnie liturgia sakramentu oraz obrzędy wyjaśniające). Całość jest opisana w obrzędach chrztu świętego wraz z wszystkimi słowami wypowiadanymi zarówno przez celebransa jak i wiernych. 6 / 6