Easy Way. Smooth language

Easy Way Smooth language Easy Way jest Twoją łatwą drogą do poznania języka angielskiego poprzez czytanie o przygodach Piotra i Sary. Spotykasz się z językiem angielskim w akcji. Nie ma lepszego sposobu na naukę języka angielskiego jak wciągająca treść. Ciekawość jest kluczem, do łatwiejszego przyswajania wiedzy. Chęć poznania dalszych losów bohaterów tego opowiadania zaprasza Cię do dalszej lektury. Poznajesz język angielski w kontekście wydarzeń. Jest to jedna z głównych rzeczy, które powinieneś sobie przyswoić. Używanie właściwych zwrotów oraz pojedynczych wyrazów w konkretnych sytuacjach. Jeśli lubisz czytać i chcesz się nauczyć języka angielskiego to ta pozycja jest dla Ciebie. Mark Crane Switch Your Mind 2012-09-20

Easy Way Wstęp Trzymasz właśnie w ręku cykl opowiadań pozwalający na bezstresowe poznawanie języka angielskiego. Opowieści z życia wzięte wprowadzają nas w sytuacje, które spotkasz na swojej drodze podróżując po świecie. Czytając książkę poznasz Piotra i Sarę, których przypadkowe spotkanie zaowocuje dłuższą znajomością pełną przygód. W trakcie czytania dowiesz się jak się uczyć, a co najważniejsze jak się nauczyć języka angielskiego! Jeśli lubisz czytać i chcesz się nauczyć języka angielskiego, to ta pozycja jest dla Ciebie. Opracowałem specjalną metodę polegającą na łagodnym przejściu z języka ojczystego na język angielski. Początek wszystkich rozdziałów jest napisany w języku polskim wprowadzając czytelnika w atmosferę rozdziału. W miarę rozwoju sytuacji wtrącane słówka angielskie pozwalają na łatwe zapamiętanie słownictwa. Dalej napotykamy całe zdania w języku angielskim, aż dochodzimy do punktu, gdzie kontynuacja opowieści jest prowadzona wyłącznie w języku angielskim. Tradycyjne metody nauczania preferują naukę pamięciową. Czy po przeczytaniu nawet bardzo interesującej książki jesteś w stanie powtórzyć każde zdanie? Na pewno nie! Możesz za to bezbłędnie opowiedzieć całą książkę łącznie z opisami scenerii. Właśnie wpływanie na wyobraźnię czytelnika w połączeniu z ciekawymi sytuacjami pozwala na łatwe przyswojenie sobie słownictwa angielskiego. Takie podejście do nauki pozwala w sposób absolutnie bezstresowy zapoznawać się z kontekstowym słownictwem angielskim posługując się wyrażeniami pasującymi do danej sytuacji. Przeglądając słownik języka angielskiego, od razu rzuca się nam w oczy wieloznaczność wyrazów. Jest to niewątpliwie spora niedogodność dla uczących się. Słownictwo sytuacyjne pozwala na komfort użycia słów, które dokładnie są na miejscu.

Wielu nauczycieli języka angielskiego poleci Ci czytanie tekstów angielskich. Jest tylko jedna przeszkoda. Aby czytać książki w języku angielskim trzeba w miarę znać ten język. W przeciwnym razie jest to męczarnia i prowadzi do zupełnie innych efektów niż oczekiwano. Dlatego oferuję Tobie zupełnie inną pozycję. Początek każdego rozdziału napisany w języku polskim z płynnym przejściem na język angielski wprowadzi Cię bezstresowo w tekst napisany już tylko i wyłącznie w języku angielskim. To by było wszystko na temat wstępu. Nie mam zamiaru zanudzać drogiego czytelnika niepotrzebnym słowotokiem. Pozostała tylko jedna uwaga do przekazania. Dość istotna uwaga, dodam. Kiedy codziennie rano wstajesz z łóżka musisz sobie powiedzieć na głos: chcę się nauczyć języka angielskiego, mogę się nauczyć języka angielskiego, chcę się nauczyć języka angielskiego, mogę się nauczyć języka angielskiego. Sorry, ale powiedziałeś to za c i c h o..

Spis treści Rozdział 01 decyzja Rozdział 02 początki Rozdział 03 wyjeżdżam Rozdział 04 arrival Rozdział 05 doubts Rozdział 06 pierwszy sukces Rozdział 07 coś jest nie tak? Rozdział 08 czy to dla mnie? Rozdział 09 czas coś zmienić Rozdział 10 znowu wątpliwości Rozdział 11 przeprowadzka Rozdział 12 nowe miejsca Rozdział 13 mam to gdzieś Rozdział 14 wszystko jest względne Rozdział 15 to nie jest wszystko jedno Rozdział 16 zapomniałem jak się pisze listy Rozdział 17 ponowne spotkanie Rozdział 18 easy way Rozdział 19 z dala ode mnie Rozdział 20 niemożliwe Rozdział 21 c.d.n.

Rozdział 01 decyzja Zielony budynek stojący na uboczu miasta przypominał raczej zapomnianą budowlę z czasów rewolucji przemysłowej niż dom mieszkalny. Nad dachem pokrytym papą, sterczał wysoki komin, tak okopcony że nie widać było już struktury materiału użytego do budowy. Sam dach, spadzisty, wystrzelał w górę na parę metrów, wskazywał na bardzo duże poddasze. Spoglądając z zewnątrz na budynek nigdy byś nie zgadł, że poddasze jest zagospodarowane. Mieściła się tam mała siłownia ze stosownym wyposażeniem oraz stół do gry w pin ponga. Ściany budynku pomalowano na kolor jasno zielony w kontraście do szarego muru otaczającego posiadłość. Małe okna osadzone w ścianach nie dawały dostatecznego światła w pomieszczeniach mieszkalnych. Dość wcześnie właściciel tej posiadłości musiał korzystać ze stojącej lampy z ładnym abażurem. W samym środku budynku było naprawdę schludnie i przyjemnie. Zadbane drewniane podłogi, pomalowane ściany i całe wyposażenie mieszkania pasowały do siebie. W pokoju dziennym zbudowano za duży jak na tę powierzchnię kominek, gdzie paliły się grube brzozowe szczapy. Kominek ozdobiony po bokach rzeźbionymi filarami stanowił bardzo charakterystyczny element wystroju tego wnętrza. Sofa stojąca naprzeciwko kominka łącznie z małym stolikiem dawała przytulny kącik do wypoczynku i czytania. Po prawej ręce stał spory regalik wypełniony książkami. Widać było, że właściciel lubi czytać. Sam gospodarz, nie był człowiekiem, który mógł o sobie powiedzieć, że jest dobrze ustawiony. Określając go mianem well fit men, była by to spora przesada. Niemniej był człowiekiem wykształconym. Miał jednak pewną wadę, która nie pozwalała mu na bezpardonowe postępowanie w różnych sytuacjach życiowych. Mianowicie miał miękkie serce. Uważał, że wszyscy ludzie są uczciwi, skoro on gra fair. Nie wiedział o tym, że większość ludzi raczej stara się go oszukać niż mu pomóc. Pomimo przeciwności losu raczej nie poddawał się. Pewnego dnia podjął decyzję, że musi coś zmienić w swoim życiu i postanowił zamieszkać w innym kraju mając nadzieję na

spotkanie ciekawych ludzi, poznanie nowych miejsc, znalezienie sobie nowego życia. Ale jak to wykonać, skoro nie potrafi posługiwać się żadnym obcym językiem? Dotarło do niego, że musi się nauczyć języka obcego. Ale jakiego języka się nauczyć? Kiedyś w szkole uczył się języka Rosyjskiego, ale na Wschód raczej się nie wybierał. Wybór padł na język angielski. I to nie dla tego, że ten język uwielbiał. Powód był bardzo prozaiczny. Gdziekolwiek się nie obejrzał, widział, słyszał, spotykał się z językiem angielskim. Pewnego dnia idąc do pracy spotkał swojego przyjaciela, który zna język angielski. Chciał się dowiedzieć, czy jego wybór nauki języka angielskiego jest dobrym wyborem. Cześć Marek. Przywitał się z nim. Cześć Piotrze, jak się masz? Słyszałem, że wybierasz się za granicę? To dobrze słyszałeś. Tylko jeszcze nie mam sprecyzowanego kraju, gdzie mam szukać szczęścia. Przez chwilę się zastanowił i dodał: Może coś mi podpowiesz? Postanowiłem się nauczyć języka angielskiego, bo jak wiesz nie znam żadnego obcego języka. Moim zdaniem, bardzo dobry wybór! Pochwalił Marek. Piotr po chwili wahania, zapytał wprost: Z tego co wiem, znasz język angielski. Czy mógłbyś mi pomóc w nauce? Bardzo chętnie, ale mój język angielski jest very poor. Nie wiem czy spełnię Twoje oczekiwania. Ale możemy spróbować, nic to nie kosztuje. Będę bardzo wdzięczny. Odpowiedział Piotr, i po chwili dodał. Powiedz mi tylko, czy wybór nauki języka angielskiego jest słusznym wyborem, czy może jakiś inny język obcy? Jak możesz myśleć o innym języku, skoro tak bardzo lubisz kino amerykańskie? W końcu będziesz miał niesamowitą satysfakcję z oglądania filmów bez uciążliwego czytania tekstów. Oburzył się całkiem szczerze Marek. No tak, masz chyba rację Marku. Też myślę, że język angielski jest dobrym wyborem do nauki języka obcego. Odpowiedział Piotr. A po chwili dodał. Tylko nie wiem czy dam sobie radę. Jak to nie dasz rady? Ty? Nie podołasz? Szczere zdziwienie Marka było dość wymowne.

Popatrz, ilu ludzi umie język angielski? Prawie trzy czwarte ludzkości! Dla ilu z nich język angielski jest ich drugim językiem? Chyba nie muszę dodawać, że dla większości. Czy myślisz, że jesteś gorszy od nich? Nie! Znowu z irytacją odpowiedział Marek. I dodał aby przekonać Piotra jeszcze bardziej. Uważam, że każdy może się nauczyć języka obcego bardzo dobrze i nie są to puste słowa. Wiem coś na ten temat. Jest tylko jedna rzecz, o której musisz pamiętać. Systematyczność i wiara. Jeśli nie wierzysz, że się nauczysz, nie powinieneś się uczyć. Taka postawa bardzo często doprowadza tylko do frustracji i po paru niepowodzeniach dochodzisz do wniosku, że to nie dla Ciebie. A to jest bzdura! Jak już powiedziałem, każdy może się nauczyć języka angielskiego w stopniu bardzo dobrym! Widać było, że naprawdę oburzył się na Piotra. Przekonałeś mnie w 100 procentach. Cieszę się, że Cię spotkałem. Potrzebowałem jakiegoś wsparcia w moim postanowieniu. Teraz wiem, że jest słuszne. Dzięki Ci za to Marku. Z radością w głosie odpowiedział Piotr. Dasz się zaprosić dziś wieczorem na pierwsze spotkanie z językiem angielskim? Zapytał Piotr. Czemu nie, ale będę około godziny 19:00 jeśli to dla Ciebie nie jest za późno. Odpowiedział Marek. Bardzo chętnie! Z radością zgodził się Piotr. Zgoda, więc mamy appointment o godz. 19:00. Przygotuj coś do picia, będziemy dużo rozmawiać, również po angielsku! Zawołał już z oddali Marek. Po skończonej pracy Piotr wracał do domu i cały czas nie mógł przestać myśleć jak to będzie z jego nauką języka obcego. Kiedyś, ale to było dość dawno temu chodził na kurs języka angielskiego, ale już nic nie pamięta. Z tego co pamięta, kurs ten nie był zbyt interesujący i tak na dobrą sprawę nic się nie nauczył. Jak sobie poradzi teraz? Nie mógł przestać myśleć o tym. Pamiętając o spotkaniu, w drodze do domu wstąpił do sklepiku, gdzie zawsze zachodził jak miał coś kupić do jedzenia lub picia. Sklepik nie był duży, ale wystarczająco obszerny, aby posiadać wszystko to co Piotr potrzebował. W tym samym czasie do sklepiku weszła obca kobieta, której wcześniej tutaj nie widział. Wysoka, ciemne włosy, nosiła strój pasujący raczej do mężczyzny. Na oko mogła mieć około 30 lat. To co od razu

rzuciło się Piotrowi w oczy, z jej postawy emanowała pewność siebie. Good afternoon. Usłyszał Piotr. Głos kobiety brzmiał bardzo przyjemnie i miło. Choć Piotr usłyszał zaledwie dwa wyrazy, to raczej czuł niż wiedział, że kobieta musiała przyjechać z Anglii. Oczami wyobraźni już widział ją w roli nauczycielki pomagającą mu w nauce języka angielskiego. Wiedział jednak, że nie jest w stanie wyksztusić paru słów aby zapytać o cokolwiek, chociaż bardzo tego chciał. Był bardzo zainteresowany, co tutaj robi, skąd przyjechała i gdzie mieszka? Nie mogła mieszkać daleko, bo z tego lokalnego sklepiku wszędzie było blisko. Gooooood afffterrrnoooon. Piotr starał się powtórzyć usłyszane słowa. Kobieta spojrzała na niego z zaciekawieniem, no i się zaczęło! Oh, I see you know English language! Very well, very well indeed. Nobody here knows English language. My name is Sara. Can you help me make the shopping? Please! Zapytała się kobieta Piotra. Niestety, ale Piotr usłyszał tylko jeden wyraz i to na dodatek ostatni please. Wydawało mu się, że kobieta się przedstawiła i postanowił uczynić to samo. Z tonacji głosu usłyszał też, że zadała mu pytanie, ale jakie? Jestem Piotr. Powiedział Piotr, i stanął jak wryty, bo przecież co jej odpowie? Nawet nie za bardzo wiedział o co go pytała wcześniej. Nice to meet you Piotr. My name is Sara. Odpowiedziała Sara. Piotr usłyszał bardzo wyraźnie dwa wyrazy, Piotr i Sara. Chyba mnie przywitała i się przedstawiła. Pomyślał Piotr i postanowił uczynić to samo. Nie wypadało odpowiedzieć inaczej jak po angielsku. Bardzo szybko wrócił pamięcią do usłyszanych przed chwilą słów i postarał się je powtórzyć zachowując to samo brzmienie. Nice to meet you Sara. My name is Piotr. Odpowiedział Piotr i zdziwił się jak łatwo mu to przyszło. Jednocześnie pożałował, że nie ma tu Marka. Ale przecież Marek nie może ze mną wszędzie chodzić! A już na pewno nie pojedzie ze mną za granicę. Pomyślał w tej samej chwili i jeszcze bardziej nabrał ochoty do nauki języka angielskiego. Rozmyślając nad tym wszystkim, dotarło do niego, że ktoś coś mówi. To była Sara.

I would like to buy, bread, butter lettuce and sausage. Can you say it to a shop assistant what I need to buy? Please. Powiedziała Sara do Piotra pokazując równy szereg białych zębów w uśmiechu. Piotra zamurowało. Co miał jej odpowiedzieć? Że nic nie rozumie? Domyślił się, że Sara chce kupić jakieś produkty. Ale jakie? Na dodatek wtrącił się sprzedawca, który cały czas cierpliwie czekał na zamówienie. Co podać? Wyraźnie czekał na słowa Piotra. Nie wiem, nie znam angielskiego. Podaj chleb, masło, jakąś wędlinę i może sałatę. Ja bym to zamówił! Odpowiedział Piotr. Sprzedawca z uśmiechem zaczął podawać zamówione produkty i nie widząc żadnego sprzeciwu ze strony klientki szczerze się zdziwił. Mówiłeś, że nie znasz angielskiego, a wszystko co podałem jest w zgodzie z życzeniami klientki. Więc jak to jest z tym Twoim angielskim? Hę!!! Wyczuć można było ton irytacji w głosie sprzedawcy, ale był zadowolony że spełnił życzenie pięknej klientki. Jak się mówi po angielsku proszę bardzo. Zapytał Piotra. Nie mam pojęcia! Odburknął dość niegrzecznie Piotr. Nie przejmując się tym, sprzedawca podając zakupione produkty klientce, powiedział. Proszę bardzo. Oczywiście po Polsku i wcale nie spodziewał się odpowiedzi a w zamian usłyszał. Dziekuje badzo. Odpowiedziała Sara wyraźnie rozbawiona całą sytuacją i na odchodnym dodała. It was very nice meet you Piotr. See you soon. I z szerokim uśmiechem wyszła ze sklepu. Robiąc swoje zakupy Piotr nie mógł przestać myśleć o tym spotkaniu oraz o tym jak to by było dobrze gdyby mógł zaprosić Sarę na wspólne spotkanie z Markiem dziś wieczorem. Wyobrażając sobie różne scenariusze ewentualnego spotkania nawet nie zauważył, że doszedł już do swojego domu. Przygotowania do wieczornego spotkania z Markiem zajęły Piotrowi niecałe dziesięć minut. No bo cóż takiego mógł przygotować? To miało być jego pierwsze spotkanie z językiem angielskim a nie z Markiem. Miał właśnie zamiar udać się do kuchni po szklanki, kiedy usłyszał pukanie do drzwi. Otworzył je szeroko i. stanął jak zamurowany. Na progu JEGO mieszkania stała znajoma ze sklepu Sara. Ponieważ Piotr nie mógł

ochłonąć z wrażenia, pierwsza odezwała się Sara równie zdziwiona jak Piotr. Peter? Hello Peter, how are you doing? I od razu dodała widząc jego przerażenie. Are you all right? W jej głosie wyczuć można było troskę. Piotra zamurowało podwójnie, na całe szczęście zobaczył Marka stojącego za jej plecami. Do you know him? How? This is not possible! Zapytał się Marek Sary nie czekając na Piotra, który nie mógł jeszcze ochłonąć z wrażenia. Yes I know Peter. Today afternoon we did shopping together. Peter helped me with translation to order my shopping. Sara answered. Really? How? Peter just started to learn English language. He doesn t know English language at all. Mark said to Sara. Tonight it was very nice evening. Weather was perfect. Nothing was here to disturb for taking English language lesson. When Peter felt much better after his confusion with meet of Sara, he was able to say something at last. Good evening Sara. How are you? And equally he added. That was very surprise for me to meet you at my home. Sorry for my behaviour. But I didn t know what I could to say in that moment. Please forgive me that. I was very confused. Everything is all right. Don t worry about that, Peter. I understand everything very good. For me that was a surprise as well. Sara said. Cała scena odbywała się na progu domu. Marek zaczął przepraszać Piotra, że go nie uprzedził o miłym gościu. Ale chciał zrobić mu niespodziankę. Jak by uprzedził, niespodzianka nie była niespodzianką. Zaskoczenie Piotra było tak ogromne, nie z powodu niezapowiedzianego gościa, a dlatego, że stoi przed nim osoba, której nie spodziewał się więcej spotkać. Sara! Dziewczyna o której myślał idąc ze sklepu do domu. Ale ze mnie gospodarz! Zapraszam do środka. Zreflektował się Piotr. Wprawdzie my się już poznaliśmy, przypadkowo. Ale czy mógłbyś nas przedstawić? Marku! Z miłym uśmiechem dokończył Piotr prowadząc gości do salonu. Z przyjemnością! Odpowiedział Marek. Sara, this is Peter. He is my friend from our childhood. Said Mark talk to Sara.

Peter, this is Sara. She came here from England to write reportage about our town. Mark said introducing Sara to Peter. Hello Sara. Said Peter. Hello Peter. How are you? Sara responded. I m very well. Thank you! Yourself? Peter said. I am all right. Thank you! Said Sara. Outside became dark already and Peter switched the lamp on. At this moment he thought that he can t lose this excellent opportunity to learn the English language. But he was very nervous now and he was afraid to say something to be well understood. Mark knows his fears very good. So he encouraged him to say something about himself to Sara. Peter, it has been long since you had your last contact with English language. You shouldn t be afraid to talk using the English language. Probably, this is the most important thing what you should do. Don t be afraid! Said Mark and added. Peter you can introduce yourself to Sara. Say something about you. What is your education, what do you like to do in your free time, what is your hobby and of course what is your plan to do in the future. Jeśli jesteś zainteresowany dalszymi losami Piotra i Sary zapraszam do kupna tej unikalnej pozycji. Wszelkie uwagi dotyczące opracowania są mile widziane. Nasze forum internetowe wzbogaciło się o nowy katalog poświęcony temu wydawnictwu. Serdecznie zapraszam do dyskusji. Prezentowany materiał jest własnością intelektualną i podlega prawom autorskim. Jakiekolwiek powielanie idei, metod nauki języka angielskiego oraz dalsza publikacja bez podania oryginalnego odnośnika do strony www.englishforus.eu jest niezgodna z prawem. Mark Crane