Odpowiedzialne rodzicielstwo Strumienie, 20 XI 2010 r.
Płodność miłości małżeńskiej (1) Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię» (Rdz 1, 26-18)
Płodność miłości małżeńskiej (2) Miłość, o ile jest prawdziwa, ze swej natury ukierunkowana jest ku płodności. Przez zjednoczenie małżonków urzeczywistnia się podwójny cel małżeństwa: dobro samych małżonków i przekazywanie życia (KKK 2363).
Płodność miłości małżeńskiej (3) Dziecko nie przychodzi z zewnątrz jako dodane do wzajemnej miłości małżonków; wyłania się w samym centrum tego wzajemnego daru, którego jest owocem i wypełnieniem (KKK 2366). Dzieci są najcenniejszym darem małżeństwa i rodzicom przynoszą najwięcej dobra (KKK, 1652).
Odpowiedzialne rodzicielstwo Jest to specyficznie ludzki sposób, w jaki małżonkowie współpracują z Bogiem w przekazywaniu życia. Dziecko to sprawa trojga: Pana Boga i małżonków Tu odpowiedzialność oznacza wysiłek zawsze wspierany łaską Boga aby świadomie i dobrowolnie wypełnić wolę Bożą wobec własnej rodziny.
Odpowiedzialne rodzicielstwo dotyczy 2 aspektów: 1. decyzja, czy przekazać życie czy nie; 2. wybór stosownych środków, by zrealizować podjętą decyzję.
O.R.: charakter obiektywny Istnieje obiektywna norma odnośnie odpowiedzialnego przekazywania życia: moralny charakter sposobu postępowania nie zależy wyłącznie od samej szczerej intencji i oceny motywów, lecz musi być określony w świetle obiektywnych kryteriów, uwzględniających naturę osoby ludzkiej i jej czynów (KKK 2368)
Powinna być: O.R.: decyzja wolna i odpowiedzialna a) owocem roztropnego rozważania i wielkoduszności, z uwzględnieniem różnorodnych dóbr, przy zachowaniu należytej hierarchii wartości (por. HV, 10). b) podjęta osobiście i wspólnie przez małżonków c) obiektywna: ma szanować prawo Boże d) małżonkowie powinni kierować się właściwie uformowanym sumieniem
O.R.: aby podjąć dobrą decyzję Trafnego wyboru dokona ten, kto ma życie wewnętrzne, jest szczery, dba o swoją formację i rozwija cnoty niezbędne do realizacji podjętych postanowień. Jest to niemożliwe bez kultywowania cnoty czystości małżeńskiej, zaufania Bożej Opatrzności i ducha wyrzeczenia.
2 sposoby sprawowania O.R. Ci małżonkowie realizują odpowiedzialne rodzicielstwo, którzy kierując się roztropnym namysłem i wielkodusznością, a) decydują się na przyjęcie liczniejszego potomstwa, albo też, b) dla ważnych przyczyn i przy poszanowaniu nakazów moralnych, postanawiają okresowo lub nawet na czas nieograniczony, unikać zrodzenia dalszego dziecka (HV, 10).
2 sposoby sprawowania O.R. W obu wypadkach musi występować ta sama intencja: nie sprzeciwiania się, ale spełnienia planu Bożego wobec własnej rodziny. H.V. wyraźnie zachęca do hojności. Ponieważ małżeństwo jest powołaniem do świętości, a nie drugorzędną drogą w Kościele.
Decyzja co do liczby dzieci (1) nie powinna być decyzją podjętą raz na zawsze na początku małżeństwa, czy w jakimś innym momencie kwestia ta raczej powinna być stałym tematem rozmów i kolejnych decyzji małżonków. Okoliczności życiowe się zmieniają i wymagają umiejętności odczytywania woli Bożej
Decyzja co do liczby dzieci (2) Rodzice powinni pamiętać, że mniejszym złem jest niemożność zapewnienia własnym dzieciom pewnych wygód życiowych i dóbr materialnych, niż pozbawienie ich braci i sióstr, którzy mogliby dopomóc w rozwoju ich człowieczeństwa i wieść piękne życie w każdej jego fazie i w jego różnorodności (Jan Paweł II, 7-X-1979)
Decyzja co do liczby dzieci (3) W żaden sposób odpowiedzialne rodzicielstwo nie może być rozumiane jednostronnie jako ograniczanie, a tym bardziej jako odrzucanie potomstwa; odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza także gotowość do przyjęcia potomstwa bardziej licznego (Jan Paweł II, 5-IX-1984). Paradoksalnie w krajach najwyższego dobrobytu, decyzja wydania dzieci na świat sprawia ludziom znacznie więcej trudności.
Decyzja co do liczby dzieci (4) «Powinno się świadomie unikać propagandy i błędnych informacji mających za cel przekonywanie małżonków, by ograniczali własną rodzinę do jednego lub dwojga dzieci, i powinno się wspierać tych, którzy hojnie decydują się na stworzenie licznej rodziny» (Jan Paweł II, 19-III-1994).
Rodziny wielodzietne Pismo święte oraz tradycyjna praktyka Kościoła widzą w rodzinach wielodzietnych znak Bożego błogosławieństwa i wielkoduszności rodziców (KKK 2373).
Uzasadnione powody ograniczania liczby dzieci (1) Wielkoduszne rodzicielstwo to nie to samo co rodzicielstwo bez ograniczeń. Może się zdarzyć, z różnych powodów, że wierność Bożemu planowi będzie wymagać od małżonków decyzji o nieprzekazywaniu życia. Zawsze jednak muszą to być powody uzasadnione i poważne, to znaczy proporcjonalne do dobra, jakim byłoby dziecko, z którego się rezygnuje.
Uzasadnione powody ograniczania liczby dzieci (2) Z uzasadnionych powodów małżonkowie mogą chcieć odsunąć w czasie przyjście na świat swoich dzieci. Powinni więc troszczyć się, by ich pragnienie nie wypływało z egoizmu, lecz było zgodne ze słuszną wielkodusznością odpowiedzialnego rodzicielstwa (KKK, 2368).
Uzasadnione powody ograniczania liczby dzieci (3) Są powody bardziej albo mniej obiektywne. Różne elementy do rozważania: okres ograniczenia, liczba już posiadanych dzieci, itd. Można poprosić odpowiednią osobę o radę, ale decyzja należy do małżonków
Wstrzemięźliwość okresowa (1) Środki naturalne rozpoznawania płodności (tzw. metody naturalne) są zgodne z naturą seksualności i aktu małżeńskiego. Nie łamią zasad moralnych (por. HV, 16). Małżonkowie stają się odpowiedzialnymi współpracownikami Stwórcy, którego zamysły dotyczące przekazywania życia odczytują
Wstrzemięźliwość okresowa (2) Nie można praktykować wstrzemięźliwości bez cnoty czystości Nie byłoby godziwe wykorzystywanie okresów niepłodnych z mentalnością antykoncepcyjną. Wówczas metoda naturalna byłaby również tylko jednym ze środków zmierzających do zapewnienia maksimum przyjemności, jedynie na innej drodze niż metody sztuczne (K. Wojtyła)
Małżeństwa są zróżnicowane Nikt nie powinien oceniać z zewnątrz drugiego małżeństwa jedynie ze względu na liczbę dzieci, ponieważ nie znamy ich okoliczności Każde małżeństwo jest inne Liczne potomstwo samo w sobie nie oznacza świętości małżonków
Największy dar Dzieci są uśmiechem Nieba powierzonym ziemi. Są prawdziwymi klejnotami rodziny i społeczeństwa. Są radością Kościoła. Są jak lilie na polu, o których mówił Jezus, że nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich (Jan Paweł II, 17 IX 1994 r.)