Wypełnianie obowiązku zaludniania meczetów poprzez taqła i jakość Salat.

W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Wypełnianie obowiązku zaludniania meczetów poprzez taqła i jakość Salat. Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Nasar w Oslo w Norwegii. 30 września, 2011 r. Hudhur [arab. Jego Ekscelencja] wygłosił kazanie piątkowe w meczecie Bait-ul- Nasar w Oslo w Norwegii, którego otwarcie zostało przez niego oficjalnie zainaugurowane przed rozpoczęciem się Modlitwy Piątkowej. Rozpoczął od recytacji wersetu Koranu: Tylko ten moŝe zatrzymać meczety Allaha, kto wierzy w Allaha i Dzień Ostatni, przestrzega Modlitwy, płaci Zakat i nie okazuje bojaźni przed nikim z wyjątkiem Allaha - tacy właśnie mogą być właściwie prowadzeni. (9:18). Powiedział potem, iŝ norweski DŜama at [arab. wspólnota] musiał pokonać wiele trudności z powodu, których budowa była często wstrzymywana, a jej dokończenie przedłuŝało się. Jednak budowa meczetu nie zaleŝy od jego inauguracji. To oficjalne i uroczyste otwarcie ma być jedynie uzewnętrznionym wyrazem wdzięczności wobec Allaha, Który przykazał nam, Ŝe gdy obdarza nas błogosławieństwami, mamy w zamian okazywać Mu swoją wdzięczność. Wówczas Allah Wszechmogący uczyni nas dziedzicami jeszcze większych błogosławieństw. Jednym ze sposobów wyraŝania tej wdzięczności są modlitwy i błagania, a drugim jawne i oficjalnie wyraŝone podziękowanie za Jego przychylność. JednakŜe prawdziwą wdzięczność okazujemy, gdy meczety zapełniają się ludźmi i ich modlitwami. Pamiętanie o tej bardzo waŝnej zasadzie jest obowiązkiem kaŝdego 1/10

muzułmanina Ahmadi. Taką wdzięczność Allach Wszechmogący nagradza w róŝnorodny sposób. Hadis przytaczany przez Hadhrata Abu Hurairah (ra) mówi, Ŝe Prorok (saw) powiedział: Dla tego, kto idzie do meczetu rano lub wieczorem Allah przygotowuje dobrą ucztę w Raju, która odbywa się tak często, jak często ów człowiek odwiedzał meczet rano i wieczorem. Na podstawie tego hadisu moŝemy wyobrazić sobie, jaka gościnność spotka człowieka o przeciętnej długości Ŝycia, który chodzi do meczetu pięć razy dziennie (czyli ofiarowuje Salat [arab. modlitwa codzienna] przez około 50-60 lat). Hudhur dodał, Ŝe gdy gościmy kogoś w naszym domu staramy się go przyjąć najlepiej, jak moŝemy, nawet jeśli nasze moŝliwości i zasoby są ograniczone. Ale źródła i łaska Allaha Wszechmogącego nie mają granic. MoŜemy jedynie próbować wyobrazić sobie, jaka będzie Jego gościnność. Powinniśmy starać się wykorzystać wszystkie moŝliwości, aby otrzymać obiecane przez Niego błogosławieństwa. Hudhur rzekł, Ŝe ma nadzieję, iŝ wszyscy muzułmanie Ahmadi będą dąŝyć do zwiększenia wysiłków mających na celu uzyskanie tych błogosławieństw oraz, Ŝe będą sumiennie wypełniać swoje powinności związane ze słuŝbą Allahowi i ludzkości. Te starania staną się drogą, która doprowadzi do ustanowienia dobrego społeczeństwa wokół nas. Hudhur wspomniał, iŝ w ostatnich kilku dniach wiele redakcji czasopism, programów telewizyjnych i radiowych przeprowadzało z nim wywiady dotyczące jego przybycia do Oslo. Jednym z wielu zadawanych pytań było, w jakim celu budujemy ten meczet i co będzie się w nim działo. Hudhur odpowiedział, Ŝe budowa meczetu sprawi, iŝ otaczające go tereny staną się jakby namiastką Raju, a piękne nauki islamu, które mówią tylko i wyłącznie o pokoju i miłości dotrą do większej liczby ludzi. Budowa meczetu oznacza, Ŝe w mieście rozpowszechni się przesłanie miłości, pokoju, braterstwa, a poprzez to dotrze takŝe do całego kraju. Jak powiedział Hudhur, z tego punktu widzenia 2/10

kaŝdy Ahmadi jeszcze bardziej niŝ zazwyczaj staje się odpowiedzialny za jak najlepsze wypełnienie tego zadania. Media przekazały pozytywne relacje z otwarcia meczetu i to stanowi dalszy powód, dla którego musimy wyrazić Allahowi naszą wdzięczność. Hudhur przyrównał wyraŝanie wdzięczności do kręgów powstających na powierzchni wody, które rozchodzą się we wszystkich kierunkach i docierają bardzo daleko. Oczywiście kręgi te w końcu znikną, ale błogosławieństwa Allaha zawsze będą wzrastać nawet wówczas, gdy nasze doczesne Ŝycie dobiegnie końca, to będą one trwać w dalszym Ŝyciu. Hudhur dodał, Ŝe błogosławieństwa te są proporcjonalne do naszych starań, dlatego powinniśmy docenić kaŝdą otrzymaną szansę. Następnie przedstawił tłumaczenie przytoczonego na początku wersetu koranicznego: Tylko ten moŝe zatrzymać meczety Allaha, kto wierzy w Allaha i Dzień Ostatni, przestrzega Modlitwy, płaci Zakat i nie okazuje bojaźni przed nikim z wyjątkiem Allaha - tacy właśnie mogą być właściwie prowadzeni. (9:18). Wskazuje on na to, Ŝe pierwszym warunkiem otrzymania nagrody jest wiara w Allaha Wszechmogącego, a to wyznanie wiary nie powinno być jedynie pustymi słowami. W rzeczywistości wiara człowieka powinna być zakorzeniona głęboko w jego sercu. Potem Hudhur omówił poniŝszy werset: Arabowie z pustyni powiadają:,,wierzymy". Powiedz: Wy jeszcze prawdziwie nie uwierzyliście, lecz raczej powiadacie:,,podporządkowaliśmy się, albowiem prawdziwa wiara nie wstąpiła jeszcze w nasze serca". JeŜeli jednak będziecie posłuszni Allahowi i Jego Posłańcowi, On nie umniejszy niczego z waszych uczynków. Zaiste Allah jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. (49:15) 3/10

W oparciu o ten werset moŝna stwierdzić, Ŝe posłuszeństwo wobec Allaha i Jego Posłańca jest pierwszym krokiem w stronę napełnienia swego serca wiarą. W dniu dzisiejszym muzułmanie Ahmadi są uznawani i ogłaszani niemuzułmanami, a takŝe są prześladowani. Jednak, jak powiedział Hudhur, mamy wiarę, więc tym samym zgodnie z Koranem jesteśmy muzułmanami. Pomimo licznych prześladowań Ahmadi pozostają niezłomni. Tak długo, jak długo będziemy starać się pogłębiać naszą wiarę, pozostaniemy Mominiin [arab. wierzącymi]. Aby być muzułmanami nie potrzebujemy jakiegoś certyfikatu od Ŝadnego muftiego, maulłiego [arab. islamscy religijni naukowcy], czy jakiegoś państwa. Prawdziwa pieczęć pochodzi od samego Wszechmogącego Boga. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, iŝ prawdziwy muzułmanin staje się spadkobiercą BoŜych błogosławieństw poprzez skupienie całej swojej uwagi na wypełnianiu sprawiedliwych uczynków. Hudhur dodał, Ŝe samo zaakceptowanie Mesjasza współczesności nie wystarczy, chyba Ŝe będziemy kontynuować nasze zmagania prowadzące do ulepszenia stosunków z Bogiem Wszechmogącym. Allah Wszechmogący ustalił kilka znaków, które są charakterystyczne dla prawdziwego Momin [arab. Wierzący]. Pierwszym z nich jest to, iŝ taka osoba miłuje Allaha ponad wszystko inne, a taka miłość zagwarantuje nam to, Ŝe meczety zapełnią się ludźmi wielbiącymi Boga. Lecz są wśród ludzi takŝe i tacy, którzy za obiekty czci biorą sobie coś innego niŝ Allaha, miłując to tak, jak Allaha właśnie miłować powinni. Jednak wierzący są silniejsi w swojej miłości do Allaha. A gdyby ci, którzy grzeszą mogli teraz ujrzeć czas, kiedy zostaną ukarani, uświadomiliby sobie, Ŝe wszelka moc naleŝy do Allaha i Ŝe Allah srogo karze. (2:166) 4/10

Jeśli staramy się, aby nasze zachowanie było wzorem dla innych wpływa to takŝe na nasze dzieci, i w ten sposób pokolenie po pokoleniu kroczy właściwą drogą. Niesiemy całkowitą odpowiedzialność za propagowanie miłości BoŜej wśród naszych dzieci i dalszych pokoleń tak, jak za nieustanne dąŝenie do zaszczepienia jej w naszych sercach. Kiedy człowiek miłuje Boga, Ten odpłaca mu miłością i staje się jego Łali [arab. zaufany przyjaciel]. A kiedy Wszechmogący Bóg jest przyjacielem człowieka, to Ŝaden rodzaj, ani natęŝenie prześladowań, ani wrogość nie jest w stanie go zmienić. Ludzie, którzy próbują stwarzać na swój sposób trudności i przeszkody w końcu poczują się zmęczeni i znuŝeni, a ci spośród nich, którzy tak naprawdę są poboŝni przyłączą się do nas. Druga cecha wierzącego została opisana w wersecie Koranu: Wszystko, co wierni powiadają, kiedy wzywa się ich do Allaha i Jego Posłańca, by rozsądził między nimi, to:,,słuchamy i jesteśmy posłuszni". I to właśnie oni są tymi, którym się powiedzie. (24:52) Jak powiedział Hudhur, sukces tych wiernych spoczywa w ich poddaniu się Bogu Wszechmogącemu. W związku z tym trzeba pamiętać, Ŝe jakiekolwiek powierzone nam obowiązki musimy wypełniać z oddaniem i bardzo sumiennie. Przykładowo, osoby prowadzące biura DŜama at powinny uczciwie wykorzystywać swój czas pracy tak, aby zagwarantować poszanowanie praw wszystkich członków Stowarzyszenia. Urzędnik DŜama at nie moŝe zachowywać się, jak zwykły pracownik jakiegoś biura, ale musi pamiętać o tym, Ŝe jest sługą. Hudhur rzekł, iŝ rzeczywiście często przypomina ludziom, którzy przychodzą do niego, Ŝeby poinformować go, jakie stanowisko piastują w hierarchii DŜama at, iŝ powinni wyraŝać swoje myśli uŝywając innych słów i mówić, Ŝe spotkało ich błogosławieństwo słuŝenia DŜama at w takim, czy innym oddziale. Słowo "biuro" ma nieco inne znaczenie i sprawia, Ŝe człowiek czuje się jak ktoś waŝny, gdy tymczasem powiedzenie,,słuŝę DŜama at" 5/10

pomaga nam zachować pokorę. Hudhur powiedział, Ŝe gdy na muzułmaninie Ahmadi spoczywa odpowiedzialność piastowania jakiegoś stanowiska, to musi on być w pełni świadomy swoich powinności. W związku z tym zwrócił się przede wszystkim do LaŜna [wewnętrzna organizacja kobiet w Wspólnocie Ahmadiyya] przypominając o przestrzeganiu zasady noszenia purdah [zachowanie wzajemne kobiet i męŝczyzn oraz noszony strój w miejscach publicznych zgodne z prawem islamskim]. Przy niektórych okazjach męŝczyźni i kobiety przebywają razem i swobodnie ze sobą rozmawiają nazywając się wzajemnie bratem, siostrą, czy ojcem. Tymczasem Koran wcale nie popiera takiego stanowiska. Dlatego pracownicy naszych biur, czy to na poziomie regionalnym, czy teŝ krajowym powinni przestrzegać zasady noszenia purdah, a ich nastawienie powinno być zgodne z Koranem, aby byli wzorem dla innych członkiń LaŜna i dzieci. Niektórzy twierdzą, iŝ we współczesnym świecie noszenie purdah lub hidŝabu nie jest konieczne. Hudhur rzekł, iŝ chciałby jeszcze raz podkreślić, Ŝe przykazania Koranu są obowiązujące i naleŝy je stosować dzisiaj i w przyszłości, aŝ po koniec czasów. Praktykowanie oraz przestrzeganie sprawiedliwości i odpowiedniego zachowania się wynika z tego, Ŝe jesteśmy związani z instytucją Kalifatu. I składają w imię Allaha najbardziej solenne przysięgi, Ŝe - jeśli im rozkaŝesz - z pewnością pójdą. Powiedz:,,Nie przysięgajcie. Czego się od was wymaga, to posłuszeństwo wobec tego, co prawe. Zaiste, Allah jest Świadom tego, co czynicie." (24:54) Ten wersety ukazuje, Ŝe przykazania Koranu i Proroka Muhammada(saw) muszą być przestrzegane. Hudhur zwrócił się równieŝ do męŝczyzn i pouczył ich, jeszcze bardziej niŝ kobiety, aby powściągnęli swoje spojrzenia i zbytecznie nie przebywali w towarzystwie obcych kobiet. Zarówno kobiety, jak męŝczyźni powinni przestrzegać tego nakazu. 6/10

Z powodu braku czasu Hudhur nie mógł szczegółowo omówić wszystkich cech charakteryzujących wierzącego, ale wspomniał o niektórych z nich. Innym waŝnym obowiązkiem jaki na nas nałoŝono jest korzystanie z prawa głosu w wyborach, co wiąŝe się z naszym inicjacyjnym przyrzeczeniem, i dlatego będziemy potraktowani zgodnie z tym, jak wywiązujemy się z naszego zadania. Musimy równieŝ być zupełnie pozbawieni arogancji, a zamiast tego okazywać głęboko zakorzenioną w nas pokorę. Powinniśmy napełnić nasze serca BoŜą bojaźnią. Musimy skupić się na naukach Koranu, a to jest moŝliwe jedynie wówczas, gdy wiemy, co jest w nim zapisane. Dlatego kaŝdy Ahmadi powinien codziennie ze zrozumieniem recytować Koran i stosować jego nauki w praktyce. Wszyscy musimy pamiętać, Ŝe wymaga się od nas jako od muzułmanów wiary w Ŝycie przyszłe, i Ŝe to, jak postępujemy w Ŝyciu doczesnym wpłynie na to, jakie będzie nasze Ŝycie po śmierci. KaŜdy Ahmadi musi starać się stosować i przestrzegać w swoim codziennym Ŝyciu wszystkich przykazań Boga Wszechmogącego oraz pamiętać o celu swojego stworzenia, czyli o oddawaniu czci Bogu. Właśni meczet moŝe stać się miejscem, w którym ekspresja tych przykazań prowadzi do ustabilizowania jedności Boga i czczenia Go. Hudhur dodał teŝ, Ŝe w celu wypełniania obowiązków wobec Boga i wobec ludzkości są potrzebne pewne środki, dlatego członkowie Ahmadiyya powinni zajmować czołowe pozycje w składaniu datków finansowych, bo cel budowania meczetów pozostaje niezmienny - uzyskać BoŜe zadowolenie. Następnie Hudhur omówił ofiarność finansową norweskiego DŜama at, jaka była związana z budową tego właśnie meczetu, którego koszt budowy wyniósł 104 miliony koron norweskich. W 2005 roku, kiedy to Hudhur zwrócił uwagę DŜama at na konieczność budowy tego meczetu, która juŝ się wówczas rozpoczęła, ale z pewnych powodów się przeciągała, wiele osób zdobyło się na ogromne datki finansowe. Ktoś sprzedał swój dom, ktoś inny samochód, jeszcze inna osoba pracowała po godzinach, aby zdobyć fundusze na budowę meczetu. Ludzie kupowali dywany, meble lub inne wyposaŝenie. Hudhur modlił 7/10

się w intencji wszystkich, którzy tak poświęcali się dla sprawy. Niech Bóg Wszechmogący odpowiednio wszystkich wynagrodzi. Amen. Hudhur ponownie podkreślił ogromną odpowiedzialność, jaką niesie z sobą budowa meczetu. Wprawdzie jest to czas radości, ale teŝ i czas refleksji. KaŜdy Ahmadi musi w pełni zrozumieć spoczywającą na nim odpowiedzialność. To poświęcenie nie powinno być odizolowanym i pojedynczym wydarzeniem, ale nieustannym dąŝeniem. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, iŝ prawdziwe piękno meczetu wypływa z modlitw składanych w nim z gorliwością, bo gdy ich brakuje meczet pozostaje jedynie wyludnionym i opustoszałym budynkiem. Meczet Świętego Proroka (saw) był wprawdzie mały i skromny, ale wypełniony wiernymi. Naszym celem jest osiągnięcie taqła [arab. bojaźń boŝa, sprawiedliwość i cnotliwość], tak jak uczy nas Koran. Modlitwy są dobroczynne jedynie wówczas, gdy są ofiarowywane w duchu uzyskiwania taqła, w przeciwnym przypadku mogą prowadzić jedynie ku ogniowi Piekła. Wiara rozwija się razem z taqła i taqła ją odŝywia powodując jej rozkwit. Ten DŜama at został powołany jedynie po to, aby zaszczepił taqła w sercach ludzi. Ten, kto posiada taqła jest jednym z nas. Hudhur przypomniał wszystkim Ahmadi, Ŝe będą traktowani zgodnie z tym, jak bardzo ich serce będzie przepełnione taqła. Niech Allah Wszechmogący ulituje się nad nami. Amen. Potem Hudhur zaprezentował niektóre fakty i dane dotyczące budowanego meczetu: - powierzchnia całkowita terenu obejmuje 9 563 metrów kwadratowych - powierzchnia meczetu wynosi 7 759 metrów kwadratowych - powierzchnia modlitewna meczetu przeznaczona dla męŝczyzn wynosi 880m² - hala w suterenie moŝe pomieścić 850 wiernych 8/10

- znajdują się tu trzy niezaleŝne apartamenty sypialne, - taras hali moŝe pomieścić dalszych 800-1000 wiernych - w tym meczecie moŝe modlić się równocześnie 2 250 wiernych - kopuła ma długość 5 m - znajdują się tu biblioteka i biura DŜama at, a oddzielnie biblioteka i biura LaŜna oraz wielka kuchnia. W pewnym momencie pojawiły się trudności w uzyskaniu pozwolenia od miejscowej rady. Niektóre z nich wynikały z budowy przebiegającej obok drogi oraz ścieŝki prowadzącej do meczetu. Znajduje się on bowiem w pobliŝu autostrady prowadzącej do lotniska w Oslo i jest bardzo dobrze widoczny. KaŜdego dnia przejeŝdŝa tędy około 80 tysięcy pojazdów. W pobliŝu znajduje się metro i stacja autobusowa, czyli meczet posiada bardzo dobrą lokalizację. Na zakończenie Hudhur modlił się, aby ten meczet stał się źródłem modlitw i błagań, drogą prowadzącą do sprawiedliwości, siedzibą tałhiid [arab. Jedność Boga], gdzie wszyscy Ŝyją w harmonii, aby stanowił wzór pokoju, braterstwa i miłości. Amen. Przed Modlitwą Piątkową Hudhur ogłosił smutną wiadomość o męczeńskiej śmierci Safeer Ahmad Butt sahiba z Karaczi w Pakistanie, syna Hameed Ahmad Butt sahiba, wnuka Hafiz Abdul wahid sahiba. Urodził się on w 1972 roku i ukończył edukację na poziomie FA. Pracował jako asystent podkomisarza w policji. 25 września po odebranym telefonie wyruszył na motorze, aby zainterweniować w odpowiedzi na zgłoszenie i został zastrzelony przez nieznanego napastnika. Był odwaŝnym i nieustraszonym oficerem policji. W Pakistanie Ahmadi giną nie tylko z powodów religijnych, ale teŝ z powodu ogólnie panującego bezprawia. Zajmują czołową pozycję w ponoszeniu ofiar na 9/10

rzecz swego kraju, a i tak oskarŝa się ich o nielojalność. Niech Allah Wszechmogący zapewni mu wysoką pozycję w Raju. Amen. 10/10