Parlament Europejski 2014-2019 Dokument z posiedzenia B8-0577/2017 24.10.2017 PROJEKT REZOLUCJI złożony w następstwie oświadczenia Komisji zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu w sprawie przeciwdziałania molestowaniu i wykorzystywaniu seksualnemu w UE (2017/2897(RSP)) Ska Keller, Ulrike Lunacek, Florent Marcellesi, Terry Reintke, Judith Sargentini, Ernest Urtasun, Monika Vana, Molly Scott Cato w imieniu grupy Verts/ALE RE\1137781.docx PE611.513v01-00 Zjednoczona w różnorodności
B8-0577/2017 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przeciwdziałania molestowaniu i wykorzystywaniu seksualnemu w UE (2017/2897(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 8, 19, 157, 216 i 218, uwzględniając art. 21, 23, 24, 25, 26 i art. 31 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, przyjęte podczas czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w dniu 15 września 1995 r., oraz późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na sesjach nadzwyczajnych Organizacji Narodów Zjednoczonych Pekin +5 (2000 r.), Pekin +10 (2005 r.), Pekin +15 (2010 r.) i Pekin +20 (2015 r.), uwzględniając instrumenty ONZ dotyczące praw człowieka, zwłaszcza praw kobiet, takie jak Karta Narodów Zjednoczonych, Powszechna deklaracja praw człowieka, Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet oraz stosowne protokoły, uwzględniając Konwencję Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (zwaną dalej konwencją stambulską ), uwzględniając europejski pakt na rzecz równości płci (2011 2020), przyjęty przez Radę Unii Europejskiej w dniu 7 marca 2011 r. 1, uwzględniając dyrektywę 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy 2, uwzględniając dyrektywę Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług 3, która definiuje i potępia molestowanie i molestowanie seksualne, uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i 1 Dz.U. C 155 z 25.5.2011, s. 10. 2 Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 23. 3 Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 37. PE611.513v01-00 2/7 RE\1137781.docx
ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie strategii UE na rzecz równości kobiet i mężczyzn w okresie po 2015 r. 2, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2017 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej w latach 2014 2015 3, uwzględniając wytyczne UE w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i dziewcząt oraz zwalczania wszelkich form ich dyskryminacji, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2017 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej 4, uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu, A. mając na uwadze, że wykorzystywanie i molestowanie seksualne oraz zastraszanie w różnych okolicznościach, na przykład w pracy, stanowią akty przemocy wobec kobiet; mając na uwadze, że przemoc wobec kobiet stanowi brutalną formę dyskryminacji oraz naruszenie praw człowieka i praw podstawowych; B. mając na uwadze, że jedna na trzy kobiety doświadczyła przemocy fizycznej lub seksualnej w dorosłym życiu; mając na uwadze, że 55 % kobiet w UE było molestowanych seksualnie; mając na uwadze, że 32 % ofiar w UE mówiło, że sprawcą był ich przełożony, współpracownik lub klient; mając na uwadze, że 75 % kobiet pracujących w zawodach wymagających kwalifikacji lub zajmujących najwyższe stanowiska kierownicze było molestowanych seksualnie; mając na uwadze, że 61 % kobiet zatrudnionych w sektorze usług było molestowanych seksualnie; mając na uwadze, że 20 % młodych kobiet (w wieku od 18 do 29 lat) w UE-28 doświadczyło nękania w internecie; mając na uwadze, że jedna na dziesięć kobiet doświadczyła molestowania seksualnego lub stalkingu z użyciem nowych technologii; C. mając na uwadze, że niewielka część przypadków molestowania seksualnego i nękania jest zgłaszana; mając na uwadze, że kobiety często nie zgłaszają przemocy na tle płciowym i molestowania seksualnego; mając na uwadze, że powodem, z jakiego 25 % kobiet, które nie zgłaszają policji przemocy seksualnej, decyduje się na to, jest poczucie wstydu; mając na uwadze, że 20 % kobiet nie chce, aby ktokolwiek się o tym dowiedział, a 10 % uważa, że policja nie może nic zrobić albo nie zrobi nic w ich sprawie; D. mając na uwadze, że tolerancja i akceptacja dla molestowania i wykorzystywania seksualnego utrzymuje się na wszystkich szczeblach; mając na uwadze, że panuje niepokojąca tendencja do obwiniania ofiary; 1 Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 57. 2 Dz.U. C 407 z 4.11.2016, s. 2. 3 Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0073. 4 Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0329. RE\1137781.docx 3/7 PE611.513v01-00
E. mając na uwadze, że konwencja stambulska definiuje przemoc ze względu na płeć jako przemoc skierowaną przeciwko kobiecie, ponieważ jest kobietą, lub która dotyka kobiety w nieproporcjonalnie większym stopniu; F. mając na uwadze, że molestowanie seksualne zostało zdefiniowane w dyrektywie 2004/113/WE jako każda forma niepożądanego zachowania werbalnego, niewerbalnego lub fizycznego o charakterze seksualnym, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności osoby, w szczególności przy stwarzaniu atmosfery zastraszenia, wrogości, poniżenia, upokorzenia lub obrazy; G. mając na uwadze, że molestowanie i molestowanie seksualne są sprzeczne z zasadą równego traktowania kobiet i mężczyzn i stanowią przykład dyskryminacji ze względu na płeć; H. mając na uwadze, że stereotypy płciowe, seksizm, molestowanie i wykorzystywanie seksualne mają dla ofiary konsekwencje natury fizycznej, seksualnej, emocjonalnej i psychologicznej; I. mając na uwadze, że nierówny rozkład władzy między mężczyznami a kobietami, stereotypy płciowe i seksizm, w tym seksistowska mowa nienawiści w internecie i poza nim, stanowią główne przyczyny wszelkich form przemocy wobec kobiet; J. mając na uwadze, że nękanie i molestowanie seksualne w miejscu pracy, w przestrzeni prywatnej i publicznej oraz w życiu politycznym są zarówno przyczyną, jak i konsekwencją przemocy na tle płciowym, nierówności i stereotypów płciowych; K. mając na uwadze, że za zapewnienie równouprawnienia płci odpowiadają wszyscy członkowie społeczeństwa oraz że wymaga to aktywnego zaangażowania ze strony zarówno kobiet, jak i mężczyzn; mając na uwadze, że władze powinny zobowiązać się do opracowania kampanii edukacyjnych dla mężczyzn i młodszych pokoleń w celu zaangażowania mężczyzn i chłopców jako partnerów, aby zapobiegać wszystkim rodzajom przemocy na tle płciowym i stopniowo je eliminować, a także działać na rzecz wzmocnienia pozycji kobiet; L. mając na uwadze, że przemoc i molestowanie w życiu politycznym dotyczy w znacznie większym stopniu kobiet niż mężczyzn; mając na uwadze, że taka przemoc stanowi naruszenie praw człowieka i podstawowych wolności, w tym obowiązku zapewnienia swobodnego udziału kobiet w życiu politycznym; M. mając na uwadze, że w konwencji stambulskiej wzywa się do kryminalizacji i eliminacji molestowania seksualnego kobiet i apeluje do stron, by przyjęły niezbędne regulacje prawne lub inne rozwiązania konieczne, by zapewnić, że za jakąkolwiek formę niepożądanych zachowań werbalnych, niewerbalnych lub fizycznych o charakterze seksualnym, których celem lub skutkiem jest naruszenie godności osoby, zwłaszcza poprzez tworzenie atmosfery zastraszenia, wrogości, upodlenia, poniżenia lub obrazy, groziła odpowiedzialność karna lub inny rodzaj odpowiedzialności prawnej; N. mając na uwadze, że wszystkie państwa członkowskie podpisały konwencję stambulską, ale zaledwie 15 ją ratyfikowało; PE611.513v01-00 4/7 RE\1137781.docx
O. mając na uwadze, że gromadzenie danych segregowanych według kryterium płci ma zasadnicze znaczenie dla opracowania odpowiednich strategii politycznych mających na celu zwalczanie molestowania seksualnego i monitorowania ich skuteczności; Zero tolerancji dla molestowania i wykorzystywania seksualnego w UE oraz przeciwdziałanie tym zjawiskom 1. stanowczo potępia wszelkie formy przemocy seksualnej i nękania fizycznego lub psychologicznego, a także ubolewa nad faktem, że są one zbyt łatwo tolerowane, podczas gdy w rzeczywistości stanowią systemowe pogwałcenie praw podstawowych i poważne przestępstwo, które jako takie musi podlegać karze; podkreśla, że należy położyć kres bezkarności, dopilnowując ścigania sprawców; 2. wzywa państwa członkowskie do pełnego wdrożenia konwencji stambulskiej, w tym dzięki ustanowieniu systemu gromadzenia danych segregowanych zawierającego dane z podziałem na wiek i płeć sprawców oraz stosunek między sprawcą i ofiarą, i obejmującego również molestowanie seksualne; 3. wzywa państwa członkowskie do uznania wszelkich form molestowania seksualnego za przestępstwo oraz do angażowania się w politykę na rzecz zapobiegania temu zjawisku, w edukację i kampanie informacyjne w celu zapewnienia, że podejście zero tolerancji stanie się normą; 4. wzywa państwa członkowskie do odblokowania dyrektywy w sprawie kobiet w zarządach; zwraca uwagę na obowiązek Komisji do uczynienia wszystkiego, co w jej mocy, by osiągnąć postęp w tej dziedzinie; zwraca uwagę, że brak różnorodności kultury pracy i dyskryminująca kultura pracy zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia przypadków molestowania seksualnego; podkreśla w związku z tym znaczenie zwiększenia udziału kobiet na wszystkich szczeblach procesu podejmowania decyzji; 5. apeluje do Komisji o przedstawienie w trybie pilnym wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie przemocy wobec kobiet, która skupiałaby się na prawach człowieka i ochronie wszystkich ofiar; 6. wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania szkoleń i budowania potencjału w zakresie wsparcia dla ofiar we wszystkich sprawach dotyczących molestowania zarówno w internecie, jak i offline wśród policji i organów sądowych, a także do udzielania wsparcia psychologicznego podczas postępowań sądowych związanych z tymi sprawami; 7. zwraca uwagę, że zaangażowanie wszystkich mężczyzn jest niezbędne, by doprowadzić do zmiany i położyć kres wszelkim formom molestowania i przemocy seksualnej, poprzez niedopuszczanie do zaistnienia okoliczności i powstania struktur umożliwiających nawet biernie zachowania prowadzące do molestowania i przemocy seksualnej, a także poprzez zgłaszanie wszelkich nadużyć lub przypadków niewłaściwego postępowania; 8. podkreśla, że systemy edukacji oraz media odgrywają ważną rolę w zakresie kształtowania różnic między płciami, a co za tym idzie w odniesieniu do dokonywanych RE\1137781.docx 5/7 PE611.513v01-00
wyborów i dostępu do praw; wzywa Komisję i państwa członkowskie do znacznego zwiększenia wysiłków mających na celu wyeliminowanie stereotypów oraz propagowanie wolnego od stereotypów dostępu do nauki i do zatrudnienia; zwraca uwagę, że reklama może być skutecznym sposobem podważania stereotypów i zwalczania ich oraz istotnym narzędziem walki z rasizmem, seksizmem i dyskryminacją w rękach dzisiejszych wielokulturowych społeczeństw; 9. wzywa państwa członkowskie, aby obowiązkowo włączyły uświadamianie na temat przyzwolenia na czynności seksualne i molestowania seksualnego do systemów kształcenia; Molestowanie seksualne w Parlamencie Europejskim 10. stanowczo potępia wszelkie formy przemocy seksualnej oraz nękania fizycznego lub psychologicznego: wzywa instytucje UE, by odegrały czołową rolę w opracowaniu planu działania pod hasłem zero tolerancji oraz realizacji polityki zerowej tolerancji wobec wszelkich form napastowania, obejmującej między innymi solidne i trwałe struktury wsparcia dla wszystkich osób, które doświadczają jakichkolwiek form napastowania; 11. potępia przypadki molestowania seksualnego, które zostały ujawnione w mediach, i wyraża zdecydowane wsparcie na rzecz ofiar molestowania i wykorzystywania seksualnego; podkreśla, że aby sprawa była traktowana z należytą powagą, istotne jest, aby instytucje UE zajęły zdecydowane stanowisko przeciwko jakiejkolwiek formie dyskryminacji ze względu na płeć lub jakimkolwiek działaniom, które stanowią przeszkodę dla równości płci; 12. domaga się powołania komisji niezależnych ekspertów w celu zbadania sytuacji w zakresie molestowania i wykorzystywania seksualnego w Parlamencie Europejskim, oraz zobowiązuje się do przeprowadzenia bezstronnego dochodzenia w sprawie zgłoszonych przypadków i wdrożenia najbardziej surowych sankcji, tam gdzie jest to konieczne, przy jednoczesnym wspieraniu poszkodowanych i zapewnianiu im doradztwa prawnego, jeżeli sprawa dotyczy postępowania mogącego podlegać karze; 13. wzywa właściwe organy Parlamentu do przeprowadzenia oceny i, w razie konieczności, dokonania przeglądu funkcjonowania komitetu doradczego rozpatrującego skargi o molestowanie w sprawach z udziałem akredytowanych asystentów parlamentarnych i posłów; wzywa do umocnienia pozycji komitetu doradczego ds. molestowania i zapobiegania mu w miejscu pracy oraz do ustanowienia specjalnie wyznaczonej grupy zadaniowej ds. molestowania seksualnego, w której skład wejdzie radca prawny i przedstawiciele służby medycznej, aby zbadać formalnie złożone skargi, prowadzić poufny rejestr spraw na przestrzeni czasu oraz aby przyjąć najlepsze środki na rzecz zagwarantowania zerowej tolerancji na wszystkich szczeblach instytucji; 14. postanawia udzielić pełnego wsparcia ofiarom zgłaszającym sprawę w instytucji lub w lokalnej policji, aby zapewnić nadzwyczajną ochronę lub w stosownych przypadkach środki ochronne oraz aby w pełni stosować art. 12a regulaminu pracowniczego, zapewniając pełne zbadanie tych spraw i zastosowanie środków dyscyplinarnych; 15. zobowiązuje się do wprowadzenia obowiązkowych szkoleń dla wszystkich PE611.513v01-00 6/7 RE\1137781.docx
pracowników i posłów na temat szacunku i godności w miejscu pracy, aby zapewnić, by podejście zero tolerancji stało się normą; apeluje do instytucji, by w pełni zaangażowały się w kampanie informacyjne z udziałem wszystkich posłów i służb administracyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem grup o najsłabszej pozycji, takich jak stażyści, akredytowani asystenci parlamentarni i pracownicy kontraktowi; wzywa do utworzenia instytucjonalnej sieci zaufanych doradców udzielających wsparcia i pomocy ofiarom, na wzór systemu funkcjonującego już Komisji; 16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji parlamentom narodowym, Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy. RE\1137781.docx 7/7 PE611.513v01-00