Personel medyczny powinien pamiętać, że należy:

Podobne dokumenty
Przejście w dorosłość z chorobą przewlekłą. 1 Monika Zientek 18 czerwca 2019

OPIEKA NAD PACJENTEM CHORYM PRZEWLEKLE

mgr Agnieszka Bartczak mgr Agnieszka Bartczak

Rola psychologa w podmiotach leczniczych

2. Podstawą przyjęcia do ZPOP jest zdiagnozowana przewlekła choroba psychiczna.

ZAGUBIENIE PACJENTA W SYSTEMIE. ŚWIADCZENIA GWARANTOWANE A RZECZYWISTOŚĆ.

Leczenie w domu pacjenta - praca w Zespole Leczenia Środowiskowego

Narzędzie pracy socjalnej nr 14 Wywiad z osobą długotrwale chorą 1 Przeznaczenie narzędzia:

Pomoc Podopiecznym. - sprawozdanie dla Darczyńców Fundacji Serce Dziecka za 2017 rok

Społeczne aspekty chorób rzadkich. Maria Libura Instytut Studiów Interdyscyplinarnych

Ulepszenia w Usługach Wspierających Loklną Służbę Zdrowia. poradnik skrócony

OPIEKA NAD PACJENTEM CHORYM PRZEWLEKLE

REGULAMIN ORGANIZACYJNY

AMULET BROSZURA DLA PERSONELU MEDYCZNEGO

UCHWAŁA Nr 691/15 ZARZĄDU WOJEWÓDZTWA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO Z DNIA 9 WRZEŚNIA 2015 ROKU

Wsparcie społeczne. Dorota Wojcik, Natalia Zasada

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA

ONKONAWIGATOR. Kompleksowa opieka onkologiczna dla Ciebie i Twoich bliskich

W szpitalach psychiatrycznych organizuje się całodobowe oddziały wyspecjalizowane, takie jak oddziały:

ZAŚWIADCZENIE PSYCHOLOGA

SCHIZOFRENIA ROLA OPIEKUNÓW W KREOWANIU WSPÓŁPRACY DR MAREK BALICKI

Badania predyspozycji dziedzicznych do nowotworów złośliwych

POROZUMIENIE CZY KONFLIKT? O AKCEPTACJI CHOROBY. PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY NF1 W KONTEKŚCIE RODZINNYM

Cyfrowa transformacja - oczekiwania pacjentów. Ewa Borek, Fundacja MY Pacjenci Forum e-zdrowia, Sopot,

DZIENNY DOM OPIEKI MEDYCZNEJ ZAKŁAD PIELEGNACYJNO-OPIEKUŃCZY IM. KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI W TORUNIU

opieka paliatywno-hospicyjna

INKUBATOR INNOWACJI SPOŁECZNYCH WIELKICH JUTRA : Usługi opiekuocze dla osób zależnych

Jak rozmawiać z rodziną po stracie osoby bliskiej? szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW

REGULAMIN PRAKTYK ZAWODOWYCH

Załącznik nr 6. Lp. Profil oraz rodzaj komórki organizacyjnej Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Regulamin Porządkowy Zespołu Poradni Specjalistycznych

DEFINICJE. OPIEKA DŁUGOTERMINOWA Opieka długoterminowa w Polsce jest realizowana w dwóch obszarach: pomocy społecznej i służby zdrowia.

pieczątka zakładu opieki zdrowotnej lub praktyki lekarskiej Miejscowość i data...

BADANIE NA TEMAT WIEDZY OCZEKIWAŃ I DOSTĘPNOŚCI TERAPII BIOLOGICZNYCH W POLSCE #KUPAPYTAŃ

Zapobieganie nawrotom i rozpoznawanie objawów zwiastunowych raport z programu edukacyjnego dla pacjentów chorych na schizofrenię, leczonych olanzapiną

CIĄGŁOŚĆ LECZENIA Z PERSPEKTYWY PODMIOTÓW LECZNICZYCH. Konferencja Leki, 20 kwietnia 2016 Centrum Prasowe PAP

PLATFORMA DIALOGU DLA ONKOHEMATOLOGII Model kompleksowej i koordynowanej opieki onkohematologicznej Wyniki badania ankietowego

Regulamin organizacyjny Centrum Medycznego CEUTICA

Załącznik nr 6. Porada lekarska diagnostyczna

ZAŚWIADCZENIE LEKARSKIE O stanie zdrowia osoby ubiegającej się o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej

zaburzenia zachowania (F00 odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10) Zaburzenia psychiczne i F99);

SÓL I ŚWIATŁO W PIELEGNIARSTWIE DIABETOLOGICZNYM

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Edukacja włączająca w szkole ogólnodostępnej

Skierowanie przesyłane jest przez lekarza lub pacjenta do oddziału wojewódzkiego NFZ, na terenie którego pacjent aktualnie zamieszkuje.

Ja Pacjent! Perspektywa Organizacji Pacjenckich na Stan Opieki Reumatologicznej w Polsce. Konferencja prasowa 01. kwietnia 2014

Dylematy w pracy socjalnej. psychicznymi

Załącznik nr 1, Punkt 4 Tabeli str. 3

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1

Włocławek dn r.

REGULAMIN UDZIELANIA ZAPOMÓG ZDROWOTNYCH DLA NAUCZYCIELI I EMERYTÓW KATOWICKIEGO CENTRUM EDUKACJI

Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu. Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów. chorobę lub stany podobne (Z03).

TRUDNOŚCI WYNIKAJĄCE ZE STANU ZDROWIA i KONDYCJI UCZNIA. analiza psychologiczna

udzielał nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 3 lat świadczeń zdrowotnych w podstawowej opiece zdrowotnej, posiadający umowę o udzielanie

Colorful B S. Autor: Anna Sowińska. Wydawca: Colorful Media. Korekta: Marlena Fiedorow ISBN: Copyright by COLORFUL MEDIA Poznań 2012

Raport z programu edukacyjnego dla pacjentów chorych na schizofrenię leczonych aripiprazolem. Schizofrenia co poza leczeniem farmakologicznym?

Dzienny Dom Opieki Medycznej w Nowym Mieście Lubawskim. Ul. Grunwaldzka 9 tel

Ubezpieczenie zdrowotne

Dr Anna Andruszkiewicz Mgr Agata Kosobudzka. System opieki długoterminowej w Polsce

DOMOWE LECZENIE RESPIRATOREM DLA KOGO?

SPZOZ w Brzesku. Kierownik Zespołu Poradni Specjalistycznych lek. med. Barbara Wawryka specjalista neurolog

Rozdział X WARUNKI WSPÓŁDZIAŁANIA Z INNYMI PODMIOTAMI LECZNICZYMI

Załącznik nr

Dz. U. nr 3/2000 Poz 44

Rola współpracy między lekarzem a pacjentem jaskrowym Anna Kamińska

TOWARZYSZENIE W CHOROBIE

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW

dotyczący działalności Specjalistycznego Centrum Medycznego Gastromedica Postanowienia ogólne

REGULAMIN ORGANIZACYJNY ONKO - TEAM DIAGNOSTYKA SZPAKOWSKA, STACHURA S.C. Z SIEDZIBĄ W POZNANIU

O Szybkiej Terapii Onkologicznej

XVI ŚWIATOWY DZIEŃ CHOREGO 11 LUTEGO 2008

Prawa Pacjenta ze strony

Świadczenia opieki zdrowotnej przysługują wszystkim obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w ustawie. KTO PŁACI?

Dagmara Samselska. Przewodnicząca Unii Stowarzyszeń Chorych na Łuszczycę. Warszawa 20 kwietnia 2016

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

REGULAMIN ORGANIZACYJNY Stowarzyszenia na Rzecz Chorych z Chorobą Nowotworową Promyk w Giżycku

1a. Osobą sprawującą opiekę był/była:?

Dlaczego tak późno trafiamy do reumatologa?

UDZIELANIE ŚWIADCZEŃ

STWARDNIENIE ROZSIANE - ZARZĄDZANIE CHOROBĄ

Łatwiej pomóc innym niż sobie

Priorytety promocji zdrowia psychicznego dla Powiatu Kieleckiego na lata

Priorytety w zakresie leczenia bólu w Polsce Posiedzenie Sejmowej Komisji 24 IX 2015 Projekt wystąpienia

PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY I PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA KIERUNKU LEKARSKIM ROK AKADEMICKI 2016/2017

Działalność Stowarzyszenia "3majmy się razem" na rzecz osób młodych chorych reumatycznie Monika Zientek

Raport Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie diabetologii za rok I. Ocena zabezpieczenia opieki zdrowotnej w zakresie diabetologii

I nforma cje ogólne. jednolite X I stopnia II stopnia

Żałoba i strata. Paulina Wróbel Instytut Psychologii UJ

Depresja wyzwanie dla współczesnej medycyny

Jak rozmawiać o chorobie i śmierci z pacjentami terminalnie chorymi i ich rodzinami szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego

2. Ośrodek Lubuskie Centrum Ortopedii im. Dr. Lecha Wierusza Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świebodzinie

KIERUNKOWE ZMIANY LEGISLACYJNE W OCHRONIE ZDROWIA

Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Jan Cedzyński

REGULAMIN ORGANIZACYJNY

REGULAMIN ORGANIZACYJNY Podmiotu leczniczego KOBAMED S.C. Marcin Barczyński, Aleksander Konturek

Psychologiczne problemy kwalifikacji pacjenta do przeszczepienia nerki.

Regulamin projektu pt.: Rehabilitacja medyczna w Przychodni Sojczyńskiego

Transkrypt:

Dobre praktyki w zakresie przejścia małoletnich pacjentów chorujących na choroby przewlekle z opieki pediatrycznej do opieki w poradniach dla dorosłych w ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Dobra praktyka to działania dotyczące przejścia w ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej małoletnich pacjentów chorujących na choroby przewlekle z opieki pediatrycznej do opieki w poradniach dla dorosłych. Zasady te mają na celu ułatwienie małoletnim pacjentom chorującym na choroby przewlekle możliwości skorzystania z wizyt adaptacyjnych, które odbywałyby się pomiędzy 16 a 18 rokiem życia w poradniach dla dorosłych. W chwili obecnej system organizacji opieki zdrowotnej w Polsce przewiduje leczenie pacjentów do 18. roku życia w poradniach pediatrycznych. Dla młodej chorującej przewlekle osoby przejście spod opieki pediatry pod opiekę lekarza specjalisty dla dorosłych jest trudnym i często traumatycznym doświadczeniem. Każdy młody człowiek przechodząc w dorosłość staje także przed problemami adekwatnymi dla swojego wieku takimi jak usamodzielnienie się, podjęcie studiów czy pierwszej pracy. Życie z chorobą przewlekłą nie jest łatwą sytuacją, młodzi pacjenci muszą nauczyć się samodzielnego życia ze swoim schorzeniem. Dlatego pacjenci w tej sytuacji, zanim osiągną pełnoletność powinni mieć zapewnioną możliwość korzystania z wizyt w poradni specjalistycznej dla dorosłych, aby poznać jej funkcjonowanie. Naczelną zasadą powinno być utrzymanie ciągłości leczenia, bez wytworzenia przerwy pomiędzy opuszczeniem poradni pediatrycznej, a rozpoczęciem leczenia w poradni dla dorosłych. Wprowadzenie dobrych praktyk w tym zakresie pozwoli, aby proces ten przebiegł płynnie a pacjenci czuli się mniej zagubieni. Przejście z opieki pediatrycznej do systemu lecznictwa dla dorosłych jest oparte na trzech założeniach: umiejscowieniu w systemie opieki zdrowotnej, znajomości specyfiki schorzeń i zmian rozwojowych wieku nastoletniego, a także prawidłowej edukacji chorych. Personel medyczny powinien pamiętać, że należy: 1. Małoletniemu pacjentowi przekazać przystępną i jasną informację, że takie przejście jest konieczne. 2. Podjąć współpracę z rodzicami oraz z samym pacjentem w celu wyeliminowania obaw i trudności w dostępie do leczenia.

3. Kontrolować przepływ informacji o pacjencie między personelem medycznym zatrudnionym w podmiocie leczniczym, tak aby lekarz miał pełną wiedzę o stanie zdrowia oraz dotychczasowych świadczeniach opieki zdrowotnej udzielanych małoletniemu. 4. Poinformować o potrzebie posiadania dokumentacji medycznej. 5. Pamiętać, że dla ciągłości leczenia ważne jest, aby po ukończeniu przez młodego człowieka 18. roku życia czas oczekiwania na kolejne wizyty nie tworzył luki w dostępie do świadczeń zdrowotnych. 6. Przygotować młodego człowieka do wzięcia odpowiedzialności za decyzje dotyczące jego zdrowia, w tym do możliwości odbywania samodzielnych wizyt. 7. Zachować standardy leczenia z okresu przed ukończeniem 18 lat. 8. Umożliwić konsultacje z poprzednim lekarzem. 9. Zapewnić dostęp do niezbędnych badań obrazowych, genetycznych oraz laboratoryjnych a także możliwość korzystania z innych świadczeń np. leczenia uzdrowiskowego. 10. Pamiętać o opiece holistycznej w razie potrzeby kierować pacjenta na konsultacje z innymi specjalistami. 11. Pamiętać o dostępie do leków biorąc pod uwagę wskazania do refundacji.

Karta informacyjna przejścia w dorosłość Dokument ma na celu określnie zapewnienia ciągłości leczenia Dane personalne pacjenta: Nazwa choroby: Dane ośrodka dla dzieci Adres, telefon, adres e-mail Lekarz prowadzący Informacja o podmiotach leczniczych realizujących świadczenia dla dorosłych Wymienić podmioty świadczące leczenie dorosłych Informacja o leczeniu: Wypełnia lekarz z poradni dla dzieci. Wypełnia lekarz z poradni dla dorosłych Czy dostępne Czy refundowany Jeśli niedostępne we dla dorosłych zaproponować wskazanym alternatywę TAK NIE podmiocie A. Programy lekowy/leki 1 2 3 4 5 B. Inne świadczenia w ramach ambulatoryjnej opieki. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Uwagi:

Dobra praktyka Cztery kroki do przejścia w dorosłość Instrukcja w jaki sposób przygotować 16-letniego pacjenta do przejścia do poradni dla dorosłych Krok 1. Lekarz z poradni dla dzieci powinien: 1. Przekazać informacje (zarówno pacjentowi jak i rodzicom lub opiekunem prawnym), że przejście jest nieuniknione, o konieczności zapewnienia ciągłości leczenia, a także kiedy takie przejście nastąpi i jakie są z tym związane konsekwencje. 2. Zaproponować konsultację psychologiczną. 3. Zaproponować wsparcie ze strony organizacji pacjentów. 4. Wypełnić kartę informacyjną przejścia w dorosłość - jeśli jest zgoda na uzyskanie wizyty w ramach poradni dla dorosłych. Wskazać podmioty lecznicze, gdzie można kontynuować leczenie, jeśli to możliwe najlepiej wskazać konkretnego lekarza. 5. Poinformować o możliwości przekazania dokumentacji medycznej pacjenta. 6. Wystawić skierowanie na wizytę adaptacyjną w poradni dla dorosłych. Krok 2. Pacjent powinien Umówić się na wizytę w ośrodku dla dorosłych w celu zainicjowania procedury przejścia. Krok 3. Lekarz z poradni dla dorosłych powinien: Przeprowadzić wizytę adaptacyjną, w tym: 1. Zapoznać się z historią choroby i zastosowanym procesem leczenia. 2. Wypełnić kartę przejścia. 3. Jeśli dane świadczenie/program lekowy nie są dostępne zaproponować możliwe rozwiązanie. 4. Poinformować o możliwości leczenia w poradni dla dorosłych. 5. Poinformować o możliwości skorzystania z porady psychologa. Krok 4. Lekarz z poradni dla dzieci powinien 1. Zweryfikować kartę przejścia.

Gdzie szukać pomocy 1. Informacja dla LEKARZA: Organizacje pacjentów (stowarzyszenia, fundacje) na swoich stronach internetowych oraz w mediach społecznościowych będą informowały o możliwości zorganizowania wizyty adaptacyjnej i jej 4 podstawowych krokach. Wizyta Adaptacyjna jako dobra praktyka będzie zaimplementowana w każdej pediatrycznej jednostce chorobowej (np. mukowiscydoza, młodzieńcze zapalenie reumatoidalne, choroby kardiologiczne, onkologiczne oraz w innych chorobach wymagających ciągłości leczenia) we współpracy z organizacjami pozarządowymi oraz z lekarzami prowadzącymi. 2. Informacja dla PACJENTA: Informacje o Wizycie Adaptacyjnej w ramach 4 podstawowych kroków będę zamieszczone na stornie internetowej oraz w mediach społecznościowych RZECZNIKA PRAW PACJENTA oraz organizacji pozarządowych, które zajmują się określonym schorzeniem u młodych ludzi. 3. LISTA ORGANIZACJI PACJENTÓW DLA OKREŚLONEJ JEDNOSTKI CHOROBOWEJ 1 2. 3.

Omówienie problematyki zdrowia psychicznego związanego z przejściem młodego pacjenta z opieki pediatrycznej do opieki dla dorosłych. Przewlekła choroba, niezależnie od rozpoznania, zawsze jest sytuacją trudną i wymagającą od pacjenta przystosowania się do nowej sytuacji. Każde schorzenie stawia odmienne wymagania przystosowawcze i potrzebuje wielokierunkowych działań. Można tu mówić zarówno o zmaganiu się z objawami i następstwami choroby, ale także konieczności radzenia sobie z nią. Z jednej strony niezbędna jest fachowa pomoc medyczna, zmniejszająca sytuacje, które zagrażają życiu pacjenta, z drugiej inne specjalistyczne interwencje np. psychologiczne, mające na celu ułatwienie osobie chorej adaptację do nowej, często zmienionej sytuacji życiowej. Pomoc medyczna przeważnie ograniczona jest do krótkich interwencji, najczęściej odbywających się w szpitalach w okresach rzutu choroby. Natomiast choroby przewlekłe, które nie podlegają leczeniu stawiają człowieka w trudniejszej sytuacji psychologicznej ponieważ żyje on ze świadomością, że rozwoju schorzenia na które cierpi nie można zahamować, i że prowadzi do niepełnosprawności. Powoduje to często obniżenie nastroju, zwiększenie poziomu depresji oraz myśli samobójcze. Dlatego pacjent powinien mieć możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej również poza leczeniem szpitalnym. Ponadto choroba przewlekła wiąże się z koniecznością długotrwałego przyjmowania leków, często towarzyszy jej ból i niejednokrotnie prowadzi do ograniczenia sprawności fizycznej. Wypływa ona także na ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, choćby przez sam fakt częstych hospitalizacji. Sytuacja ta stanowi wyzwanie dla służby zdrowia oraz osób zajmujących się profesjonalną opieką nad chorymi. Stoją oni przed koniecznością stworzenia dla chorych takiej opieki, która umożliwi im życie jak najbardziej samodzielne, aktywne i wysokiej jakości. Do osiągnięcia tego celu niezbędna jest wiedza na temat psychologicznych mechanizmów regulujących funkcjonowanie chorych. Choroba przewlekła jest ciągiem krytycznych wydarzeń życiowych, z którymi człowiek mierzy się w trakcie swojego życia. Dla chorych nastolatków moment przejścia pomiędzy opieką pediatryczną a opieką dla dorosłych jest wyjątkowym momentem. Dochodzi bowiem do momentu w swoim życiu, w którym jako dziecko mające znacznie ograniczone możliwości związane z decydowaniem o sobie (z racji wieku młody pacjent jest zależny od decyzji rodziców i dorosłych opiekunów) zaczyna przejmować kontrolę nad sobą i swoimi potrzebami, decydując również o tym jakiego rodzaju wsparcia potrzebuje. Należy pamiętać, że młody dorosły, poza medycznym procesem leczenia, potrzebuje również zrozumienia i wsparcia. Mówią o tym wyniki badania przeprowadzone przez Rzecznika Praw Pacjenta. Na pytanie: Czy Twoim zdaniem młodym pacjentom przechodzącym z opieki

pediatrycznej do specjalistycznej opieki dla dorosłych na czas procesu przejścia należy zapewnić wsparcie psychologa? aż 56,43% ankietowanych odpowiedziało twierdząco. Dzieci i młodzi dorośli znajdują się w szczególnej sytuacji przeżywania kryzysu związanego z chorobą oraz leczeniem. Trudniej im mówić o swoich emocjach związanych z chorobą, ponieważ albo jeszcze tego nie potrafią, albo nie mają takich zasobów, które pozwoliłyby im nazwać i wprost wypowiedzieć to, co się dzieje w sferze ich uczuć. Młody dorosły często boi się tak samo jak rodzic. Chce wiedzieć, ale nie pyta ponieważ czuje, że dorosły boi się tego pytania. Szybko uczą się od swoich opiekunów o czym można, a o czym nie wolno rozmawiać. Jeśli w rodzinie nie można mówić o tym co trudne, dzieci w samotności przeżywania zakładają maski pozwalające im przetrwać. Jedno jest pewne: młodzi dorośli tak samo jak dorośli przeżywają smutek, strach, lęk, niepokój, złość, żal, utratę i wiele innych uczuć wywołanych kryzysem choroby. Możliwość konsultacji psychologicznych dla pacjentów z chorobami przewlekłymi jest ważnym i brakującym elementem w procesie szeroko rozumianego powrotu do równowagi psychofizycznej. W Polsce praktyka włączania psychologa w proces leczenia przewlekle chorego pacjenta praktycznie nie istnieje nie dba się należycie o kompleksowość procesu rehabilitacji przewlekle chorych, gdyż nie uwzględnia się konieczności rehabilitacji psychologicznej. Bibliografia 1. Michał Ziarko Zmaganie się ze stresem choroby przewlekłej Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2014 strony 45-47 2. Głos Pacjenta Onkologicznego