Urządzenia do wprowadzania informacji graficznej Skanery, Digitizery, Aparaty i Kamery cyfrowe
Skanery Skaner to urządzenie przetwarzające obraz graficzny (zdjęcia, rysunki, tekst pi-sany itp.) na postać cyfrową. Postać ta jest zapisywana w plikach o róŝnych r formatach, pozwalających zmniejszyć (skompresować) ) ilość danych potrzebnych do zapamiętania obrazu. Najprostszą metodą zapisania obrazu jest tak zwana mapa bitowa, która niesie bezpośrednio informację o kolorze kaŝdego punktu tworzącego zapisany obraz.
Podział skanerów Skanery dzielimy na trzy podstawowe typy: ręczne, płaskie, bębnowe. bnowe.
Zasada przetwarzania obrazu na postać cyfrową
Zasada przetwarzania obrazu na postać cyfrową skanowany obraz jest nieruchomy, porusza się natomiast zespół skanujący. Składa się on ze źródła światła, a, zespołu u luster oraz tak zwanej linijki CCD. Źródło światła a wytwarza światło, które odbija się od skanowanego obrazu i trafia do linijki CCD. Linijka ta składa się z zespołu u elementów światłoczułych o duŝej czuło-ści, ci, wykonanych w technologii CCD (ang. Charge Coupled Devices - przyrządy ze sprzęŝ ęŝeniem ładunkowym). Ilość odbitego światła a zaleŝy y od jasności skanowanej powierzchni. Im ciemniejsza powierzchnia, tym mniejsze natęŝ ęŝenie odbitego światła a i tym słabszy s jest sygnał elektryczny wytwarzany przez elementy CCD. Sygnał ten jest następnie wzmacniany i przetwarzany na wartości (słowa) cyfrowe w przetworni-ku analogowo- cyfrowym.
Im większa liczba elementów światłoczułych w linijce CCD, tym więcej punktów w w poziomie jest w stanie rozróŝni nić skaner, czyli tym większa jest jego rozdzielczość pozioma. Rozdzielczość pionowa zaleŝy y natomiast od precyzji wykonania układ adów mechanicznych oraz silnika krokowego, które poruszają zespołem em skanującym.
W przypadku skanowania obrazów w kolorowych stosowane sąs dwa rozwiązania. zania. Pierwsze z nich polega na wykorzystaniu zespołu u trzech filtrów w o kolorach podstawowych" RGB. Obraz jest skanowany w trzech przebiegach, przy czym w kaŝdym z nich skanowany jest inny kolor. Drugie rozwiązanie, zanie, droŝsze, lecz zapewniające szybszy przebieg skanowania, polega na stosowaniu linijki złoŝonej z onej z trzech rzędów elementów w CCD, przy czym kaŝdy rząd d jest odpowiedzialny za skanowanie jednej składowej koloru.
Skaner ręcznyr skaner przesuwany jest ręcznie, r a z drugiej strony jest zwykle podłą łączony do komputera przez niezbyt szybki interfejs, ma czujnik sygnalizujący zbyt szybki ruch, gdy dane mogą być tracone. W wersjach bardziej rozbudowanych skanery tego typu mają silnik, który powoduje ich przesuwanie po skanowanej powierzchni (skanery mobilne) Skanery ręczne r mają stosunkowo niskie parametry i sąs zwykle skanerami czarno-bia białymi.
Skanery bębnoweb bnowe Są skanerami o najlepszych parametrach, ale teŝ o wysokich cenach, oraz przeznaczone sąs głównie do zastosowań profesjonalnych, w firmach poligraficznych. Skaner tego typu składa się z bębna, b bna, na którego wewnętrznej ściance umieszcza się skanowany obraz. Bęben wiruje z duŝą szybkości cią.. Wewnątrz bębna bna w jego osi przesuwa się powoli zespół skanujący. Obraz jest więc c skanowany po linii spiralnej, której zwoje leŝą bardzo blisko siebie. Zapewnia to wysoką rozdzielczość skanowania.
Parametry skanerów Podstawowymi parametrami skanerów w są: s rozdzielczość ść: fizyczna (optyczna), interpolowana: sprzętowo, programowo, szybkość skanowania, format skanowanego obrazu, rodzaj interfejsu. Ponadto dla skanerów w kolorowych: głębokość kodowania kolorów w (liczba bitów w na zakodowanie kolorów), liczba przebiegów w skanowania kolorów.
DIGITIZERY Zadanie digitizera w przypomina przeznaczenie myszy: przekazać informację o odległości, o jaką przesunął się czujnik. Istnieją jednak dwie zasadnicze róŝnice: r pierwsza polega na tym, Ŝe e mysz przekazuje koordynaty względne, czyli przesunięcie. Inaczej mówim wiąc, jeŝeli eli mysz podniesiemy i przeniesiemy w inne miejsce jej wybiegu, to nic się nie zmieni. Przesunięcie czujnika digitizera na jego stole roboczym powoduje natomiast zawsze podanie koordynat zaleŝnych tylko od miejsca, w którym umieścimy czujnik (nie zaś od tego, jak go tam umieścimy). Druga róŝnica r tkwi w precyzji. Współczesne digitizery rozróŝniaj niają setne częś ęści cala.
Budowa digitizera Digitizer składa się ze stołu u roboczego i czujnika z celownikiem (połą łączonego przewodem lub bezprzewodowego), który moŝna precyzyjnie ustawiać na charakterystycznych punktach digitalizowanego rysunku. Zadaniem digitizera jest określenie połoŝenia czujnika i podanie jego koordynat w układzie współrz rzędnych powiązanym ze stołem roboczym. Istnieje kilka metod określania połoŝenia czujnika na stole np.: Metoda elektromagnetyczna Metoda rezystancyjna
Metoda elektromagnetyczna W stół roboczy wbudowana jest siatka poziomych i pionowych przewodów. w. Siatka ta (nieco podobnie jak w przypadku klawiatury) przemiatana jest przebiegiem elektrycznym. Czujnik digitizera jest w tym przypadku niewielką anteną wykrywającą pole elektromagnetyczne wytwarzane przez siatkę przewodów. w. Moment uzyskania najsilniejszego sygnału u w powiązaniu z kolejności cią przemiatania siatki pozwala określi lić połoŝenie czujnika.
Metoda rezystancyjna Wykorzystuje się tu spadek napięcia na warstwie rezystywnej, którą jest pokryty stół roboczy. Stół jest przemiatany falą napięcia wytwarzaną z kaŝdego z czterech brzegów w stołu. Wartości napięć indukowanych w czujniku przez sprzęŝ ęŝenie pojemnościowe pozwalają precyzyjnie określi lić połoŝenie czujnika.
Aparaty i kamery cyfrowe Aparaty cyfrowe i kamery cyfrowe sąs urządzeniami wykorzystującymi w duŝej mierze technikę cyfrową i dostarczającymi cymi danych w postaci zdigitalizowanych obrazów w lub sekwencji filmowych. Mają interfejs pozwalający im komunikować się z komputerem. Na komputerze z kolei moŝna za pomocą stosownego oprogramowania obrabiać zarówno zdjęcia, jak i sekwencje filmowe.