(amw) Materiałoznawstwo str. 1 Wykorzystanie ceramicznych cegieł elewacyjnych Ceramiczne cegły elewacyjne, produkowane dzisiaj, wyróżniają się przede wszystkim niepowtarzalną, naturalną kolorystyką elewacji, bogactwem barw, kształtów i faktur lica. Można powiedzieć, że coraz to nowe kolekcje elewacyjne cegieł klinkierowych, pojawiających się na rynku, wyznaczają nowy trend w kolorystyce (formie) elewacji ceramicznych w Polsce. Ceramiczne cegły elewacyjne Badania geologiczne prowadzone w trakcie eksploatacji lubelskich pokładów węgla kamiennego wykazały wysoką przydatność odseparowanych skał przywęglowych do produkcji budowlanych materiałów ceramicznych. W połowie lat 90-tych XX wieku w Bogdance ZCB EkoKLINKIER wybudowano, wysoko zautomatyzowaną fabrykę, w której linia produkcyjna cegieł powstała w oparciu o licencję francuskiej firmy Occidental Industries Paris. Systemy elewacyjne Ceramika klinkierowa to cegły elewacyjne mogące występować przynajmniej w trzech atrakcyjnych, pastelowych kolorach, m.in.: piaskowym, jasno-miodowym i ciemno-miodowym oraz innych. Wraz z kształtkami wykończeniowymi może to być kompletny system zabudowy elewacji, małej architektury, detali architektonicznych i aranżacji wnętrz. Do produkcji ceramicznych cegieł elewacyjnych wykorzystywany jest łupek ilasty grafitowego koloru surowiec, po wypaleniu nadający produktowi finalnemu odcienie piaskowobrązowe. Cegły klinkierowe produkowane w Polsce muszą spełniać wymogi normy PN-B- 12061/97. Istotne cechy cegieł klinkierowych to: wysoka wytrzymałość, niska nasiąkliwość, mrozoodporność, konieczna wysoka dokładność wykonania, odporność na działanie agresywnego środowiska, odporność na działanie pleśni i procesów gnilnych, trwała naturalna barwa, trwałość struktury powierzchni licowych. Dzięki tym cechom cegły klinkierowe mogą być stosowane w realizacji: elementów konstrukcyjnych o podwyższonych parametrach wytrzymałościowo obciążeniowych (filarki, słupki), elementów pracujących w miejscach narażonych na działanie trudnych warunków atmosferycznych (kominy, cokoły budynków), elementów pracujących w miejscach o podwyższonej wilgotności lub okresowym działaniu wody (ścianki dociskowe, ogrodzenia), elementów osłonowych i elewacyjnych w miejscach o podwyższonym działaniu czynników korozyjnych (obiekty wielkoprzemysłowe), elementów o wysokim standardzie wykończenia i dużej trwałości (elewacje domów i obiektów, mała architektura, elementy architektury wnętrz). Oprócz ww. zalet jest jeszcze jedna, która czyni ceramikę klinkierową: wyjątkową. Jest to niepowtarzalny kolor cegieł klinkierowych występujący w odcieniach. Ta cecha pozwala realizować na obiektach efekt melanżu (losowego zróżnicowania barw) i tym samym uzyskać wrażenie pełnej integracji z otoczeniem. Chcąc wydobyć całe piękno z wyrobów klinkierowych należy korzystać z wszystkich elementów systemu: cegieł jako podstawowego tworzywa konstrukcyjnego, kształtek elewacyjnych (standardowych) oraz podokienników, a w przypadku małej architektury pokryw. Najciekawsze efekty przy realizacji obiektów z cegieł klinkierowych uzyskuje się poprzez umiejętne dobieranie zestawień kolorystycznych i kształtowych.
Str. 2 Zastosowanie cegły i kształtek klinkierowych Wytrzymałość cegieł klinkierowych pozwala stosować je w konstrukcjach zlokalizowanych przy samym gruncie (po uprzednim ułożeniu izolacji). Tu również można podkreślić cokół wykorzystując odmienną barwę cegieł klinkierowych i dodatkowo oddzielając go kształtkami od właściwej elewacji, która może być wykonana także w innej technologii (tynki, okładziny kamienne, drewniane itp.). Elementami, gdzie cegła ceramiczna, cegła elewacyjna znalazła powszechne zastosowanie są zakończenia kominów (wystające poza płaszczyznę dachu)... oraz kominki, które w tej formie zwłaszcza sprawiają wyjątkowe wrażenie i nastrój. Innym zastosowaniem cegieł klinkierowych jest zabudowa ciekawych, niebanalnych drobnych obiektów objętych wspólną nazwą: mała architektura. Wykorzystując ceramiczne cegły Data utworzenia 2005-12-22 18:53 Data ostatniego wydruku 2006-04-19 16:50
(amw) Materiałoznawstwo str. 3 klinkierowe można konstruować piękne, komponujące się z otoczeniem ogrodzenia, murki, kwietniki, altany, ściany wiat i zadaszeń. Zasady prawidłowego murowania W celu uzyskania trwałej, estetycznej zabudowy z cegieł klinkierowych konieczne jest przestrzeganie określonych reguł prawidłowego murowania, które przedstawiono w dalszej części:
Str. 4 Zastosowanie cegły i kształtek klinkierowych I. Organizacja pracy przed realizacją zabudowy 1. Należy przygotować miejsce zabudowy z cegieł elewacyjnych, stanowiące podstawę murowanej warstwy elewacyjnej (np. odsadzkę fundamentową), wykonując zgodnie z dokumentacją projektową wszystkie elementy konstrukcyjne i izolacyjne. 2. Należy zamówić cegły biorąc pod uwagę całą inwestycję - jest to konieczne w celu uzyskania pożądanego efektu melanżu. Mając na placu budowy całą potrzebną cegłę elewacyjną, realizator może "wymieszać" odcienie jednej kolekcji i tym samym otrzymać na elewacji wymaganą "losowość"; uzupełnianie zapasu cegieł podczas budowy zwiększa ryzyko powstawania na elewacji odcieniowo zróżnicowanych dużych obszarów. Cegła na placu budowy musi być zabezpieczona przed zabrudzeniem i wilgocią (ustawienie na paletach i przykrycie folią). 3. Należy przygotować narzędzia: kielnia do nakładania zaprawy, kielnia do spoin, tzw. spoinówka (długa do poziomych, krótka do pionowych spoinówki muszą być węższe od grubości spoiny), łaty pionowe (np. kantówki drewniane 10 x 10 cm najlepiej obić je blachą, aby nie wyginały się podczas murowania), sznurek murarski (nierozciągliwy!!!) z dwoma klockami mocującymi, poziomnica murarska, młotek murarski, ołówek murarski, miarka tzw. metrówka, szczotka murarska do czyszczenia elewacji, czysta gąbka do usuwania zabrudzeń, listewki o przekroju kwadratu (o boku równym wysokości spoiny). II. Technologia wznoszenia muru i spoinowania 1. Nie wolno murować i spoinować w trakcie deszczu i mrozów. 2. Wszelkie prace murarskie należy rozpocząć od poprawnego ustawienia na długości elewacji (początek i koniec) dwóch łat pionowych o wysokości minimum jednej kondygnacji, które stanowić będą krawędzie boczne murowanej elewacji. Łaty muszą zostać wypionowane a następnie dobrze zakotwione. Na łatach zostaną zaznaczone tzw. średnie wysokości warstw (suma wysokości cegły i warstwy spoiny), mierząc "od góry do dołu" elewacji (np. od najbardziej charakterystycznego i trudnego punktu elewacji). Tym samym pierwsza dolna spoina staje się spoiną wyrównawczą. 3. Murowanie należy rozpocząć od ułożenia "na sucho" pierwszej warstwy cegieł dla właściwego rozmierzania spoin pionowych. 4. Do murowania należy używać zapraw przeznaczonych do cegieł klinkierowych oraz stosować je zgodnie z zaleceniami producenta. 5. W trakcie murowania należy wybierać cegły z co najmniej pięciu palet - w celu uzyskania prawidłowego efektu melanżu. 6. Murowanie powinno odbywać się zawsze pełnymi warstwami wg "średniej wysokości warstw". 7. W przypadku zabudowy ścian trójwarstwowych należy pamiętać o konieczności uwzględnienia wlotów powietrza i zasadzie kotwienia ze ścianą nośną. 8. Układając kolejne warstwy należy murować dokładnie do poziomu sznurka murarskiego rozpiętego na pionowych łatach i wyznaczającego tzw. "średnią wysokość warstwy" - dzięki temu nie ma potrzeby wielokrotnego kontrolowania poziomu warstw. Podczas murowania kolejnych warstw można korzystać z listewek wyrównujących - należy pamiętać by po przeschnięciu spoiny delikatnie je wyjąć. 9. Na czas przerw w murowaniu należy zadbać o prawidłowe zabezpieczenie ostatnich warstw folią. 10. Po wymurowaniu elewacji należy oczyścić cegły i szczeliny przeznaczone do spoinowania z resztek zaprawy. 11. Spoinowanie elewacji ceramicznej wykonywane jest specjalną zaprawą do spoinowania (fugowania). Data utworzenia 2005-12-22 18:53 Data ostatniego wydruku 2006-04-19 16:50
(amw) Materiałoznawstwo str. 5 12. Spoinowanie wykonuje się zawsze "od góry do dołu" elewacji, zaczynając od spoin poziomych a kończąc na pionowych. 13. Spoiny, stanowiąc od 20 do 50% całkowitej powierzchni elewacji, mają wielki wpływ na jej ostateczny wygląd. Spoinom można nadawać różne kształty w zależności od wymogów architektonicznych. Pod względem wykonawczym i technicznym najlepszym rodzajem spoiny jest spoina wykonana do lica muru. 14. Po wykonaniu spoinowania całej elewacji należy miękką szczotką oczyścić ją z wszystkich luźnych cząstek zaprawy. 15. Dodatkowo można zabezpieczyć elewację środkami do impregnacji cegieł elewacyjnych i klinkierowych. Ceramika elewacyjna ściana trójwarstwowa Jednym z podstawowych zastosowań cegieł klinkierowych jest ich zabudowa w warstwie zewnętrznej ściany trójwarstwowej. Konstrukcja muru trójwarstwowego opiera się o zasadę, że do poszczególnych funkcji ściany należy dobrać odpowiedni materiał. Pierwszą funkcją jest trwałość konstrukcji obiektu i tę rolę pełni warstwa konstrukcyjna nośna; może być wykonana z pustaków ceramicznych lub np. z gazobetonu (betonu komórkowego). Drugą funkcją ściany zewnętrznej jest odpowiednia do klimatu izolacyjność termiczna i tu wykorzystuje się wełnę (np. mineralną) lub styropian. Trzecia funkcja związana jest z warstwą zewnętrzną: estetyka ściany i jej trwałość oraz odporność na czynniki atmosferyczne, a w tym przypadku bardzo adekwatnym materiałem jest cegła klinkierowa elewacyjna. Fot. Przykład elewacji domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej zastosowano cegłę klinkierowa elewacyjną shara firmy CRH Klinkier.