Połączenie przy użyciu złączek zaciskowych PRZEKRÓJ Podwójny (dwustronny) zacisk zacisk Pojedynczy (jednostronny) zacisk zacisk Zaciskarka hydrauliczna do zaprasowywania złączka z elastomeru wysokiej jakości EPDM Narzędzie do gratowania (usuwania wypływów, opiłków) Komplet szczęk o odpowiednich rozmiarach Złączki zaciskowe, niezwykle proste w użyciu, gwarantują pewny i trwały montaż elementów. Złączki zaciskowe, posiadające Opinię techniczną Centralnego Ośrodka Badawczo Rozwojowego Techniki Instalacyjnej COBRTI INSTAL ), dostępne we wszystkich wymiarach i formach do średnicy 108 mm, stanowią interesującą propozycję dla profesjonalistów. Istnieją dwa typy zaciskania złączy: podwójne i pojedyncze. Pokazany poniżej sposób łączenia ma zastosowanie dla obu rodzajów. Przeciąć miedzianą rurę przy pomocy obcinaka krążkowego do rur. Rurę starannie ogratować wewnątrz i zewnątrz, aby żadne zadziory nie uszkodziły złączki. Wytrzeć rurę, aby usunąć wszystkie pozostałości smaru lub rozpuszczalnika w miejscu łączenia. Nie wolno używać żadnych środków smarnych poza olejem silikonowym. Wizualnie sprawdzić obecność złączki, wcisnąć złącze aż do ogranicznika, lekko przekręcając rurę. Zaznaczyć mazakiem miejsce łączenia na rurze (lub miejsce zachodzenia złącza na rurze). Dobrać szczęki zaciskowe o odpowiedniej średnicy i typu kształtki. Użycie złączy zaciskowych wydaje się naturalne w wielu przypadkach: w miejscach, gdzie zabronione jest użycie ognia, np. zakłady chemiczne w miejscach, gdzie użycie ognia dopuszczalne jest warunkowo, np. wielkopowierzchniowe sklepy, muzea, zabytki historyczne, szpitale. Ogólnie wszystkie miejsca publiczne, gdzie prace mogą być wykonywane wyłącznie w czasie nieobecności zwiedzających, petentów, klientów. w miejscach, gdzie użycie ognia niesie ryzyko zniszczenia lub stanowi zagrożenie dla środowiska. Można podać liczne przykłady: pomieszczenia z sufitem pokrytym płytami z polistyrenu piankowego /styropianu/ (ryzyko wydzielania się gazów trujących), przestrzeń podpodłogowa w budynkach niepodpiwniczonych, prace renowacyjne prowadzone bez opróżniania placu budowy, izolacje wykonane z polistyrenu piankowego Zacisnąć poprzez uruchomienie zaciskarki (sieciowej lub aku) dla wykonania pełnego cyklu roboczego aż do rozwarcia szczęk. Skontrolować, czy złącze zostało umieszczone w odpowiednim miejscu sprawdzając oznaczenie łączenia.
Lutowanie miękkie Nazywane również lutem cynowym - Temperatura topienia poniżej 450 C Topnik Lut Włóknina ścierna Czysta szmatka Płyta ochronna Palnik propanowy Oczyścić czyścikiem rurę i odpowiednia szczotką kształtkę (część wewnętrzna i zewnętrzna). Rury muszą być dobrze dopasowane. Usunąć wszystkie zadziory i opiłki. Kalibrować jeśli to konieczne. Na rurę nałożyć topnik, unikając jego nadmiaru. W instalacjach wody użytkowej stosować spoiwo Sn/Cu lub Sn/Ag. Stosować topnik dostosowany do lutowania. Połączyć rurę i kształtkę. Podgrzać umiarkowanie na całej długości łączenia. Stop lutowniczy powinien stopić się poprzez kontakt z miedzią. Jeśli temperatura podgrzewania jest za wysoka miedź utlenia się, pasta wydziela smoliste substancje i lut się z nią nie łączy. Cofnąć palnik. Stop lutowniczy jest zasysany (efekt kapilarny) przez szczelinę lutowniczą utworzoną pomiędzy łączeniem a rurą (0,1 do 0,2 mm). Należy go podać od strony przeciwnej palnika. Lut powinien się stopić od ciepłej rury, a nie od płomienia palnika. Uwaga na płomień palnika: proszę chronić ścianę przy pomocy płyty ochronnej, usunąć materiały palne ze strefy pracy. Wytrzeć szmatką. Pozostawić do skrzepnięcia lutu nie ruszając łączenia (ryzyko nieszczelności). Przed oddaniem do użytku przepłukać instalację. Przepisy wymagają wykonania dezynfekcji instalacji wody pitnej.
Lutowanie twarde Temperatura topienia powyżej 450 C Włóknina ścierna Spoiwo w postaci pałeczek Płyta ochronna Topnik Palnik propanowy lub acetylenowy Rury muszą być dobrze dopasowane. Usunąć wszystkie zadziory i opiłki. Kalibrować jeśli to konieczne. Oczyścić papierem ściernym rurę i kształtkę (część wewnętrzna i zewnętrzna). Wybrać spoiwo odpowiednie do typu łączenia. Podczas lutowania miedzi z miedzią najczęściej używa się lutu miedziowo-fosforowego i wtedy nie jest konieczne użycie topnika. Jeśli do łączenia używana jest złączka z mosiądzu lub brązu obowiązkowo należy użyć topnika. Należy wybrać topnik odpowiedni do typu lutowania. Przed przystąpieniem do lutowania rury przy ścianie, należy ochronić ścianę płytą ochronną. Uwaga! Przegrzanie pogarsza jakość rury. Podgrzać miejsca łączenia do temperatury około 750 C (zabarwienie ciemno-czerwone). Ustawić pałeczkę spoiwa w szczelinie między częściami do połączenia, aby uzyskać wessanie lutu (efekt kapilarny). Przepisy wymagają, aby w niektórych przypadkach instalacje wody sanitarnej zostały przepłukane, oczyszczone i zdezynfekowane. Rurę pozostawić do ochłodzenia, zmyć wodą nadwyżkę topnika.
Kolano 90 - giętarka do rur stała (warsztatowa) A Ołówek Wymiar C (C = A - B) Kątownik B Giętarka warsztatowa Metrówka W zależności od wymiaru A, który należy dotrzymać (odległość od końcówki rury do ściany), wyliczyć wymiar C. Zaznaczyć wymiar C na rurze. Pomiary wykonać precyzyjnie, biorąc pod uwagę rozstaw pierścienia. Przy wyżarzeniu nie przekraczać temperatury ciemno czerwonego zabarwienia. Czasami zachodzi konieczność wyżarzenia miedzi do stanu zmiękczenia przy średnicach powyżej 18 mm. prowadnica ekierka wymiar C uchwyt hak Na giętarce do rur umieścić formę (kamień) prowadnicy odpowiadającą średnicy rury do zgięcia. Ustawić rurę zahaczając ją na haku od wymiaru C. Zaznaczyć wymiar na brzegu formy(kamienia) posługując się ekierką. forma stały punkt odniesienia Sprawdzić kąt. punkty odniesienia na formie wymiar C Wygiąć rurę równomiernie i bez robienia nagłych przerw do 90 używając punktów odniesienia, jeśli są obecne.
Kolano 90 - giętarka kuszowa do rur Wyłącznie rury z miedzi wyżarzonej (miękkie) A Ołówek Wymiar C (C = A - B) Giętarka kuszowa B Metrówka Kątownik C C - Ø wewnętrzna W zależności od wymiaru A, który należy dotrzymać (odległość od końcówki rury do ściany), wyliczyć wymiar C. Zaznaczyć wymiar C na rurze. Wyznaczyć wymiar C na rurze i odjąć wartość średnicy wewnętrznej rury od strony wymiaru C. Pomiary wykonać precyzyjnie, biorąc pod uwagę rozstaw pierścienia. Wymazać ślad na kamieniu po wyznaczeniu wymiaru C. Wybrać formę i wsporniki gięcia odpowiadające średnicy rury. Część do rozgrzania Wyżarzać rurę, jeśli to konieczne, na odcinku odpowiadającym rozstawieniu dwóch wsporników gięcia. Przy wyżarzaniu nie przekraczać ciemnoczerwonego zabarwienia. C - Ø wewnętrzna Zaznaczyć wymiar C Ø wewnętrzna na płycie centralnej formy. Naciskać wielokrotnie, aż do otrzymania kąta 90. Sprawdzić dokładność wygięcia. dźwignia powrotnika Wyciągnąć formę(kamień) giętarki poruszając dzwignię powrotnika.
Kolano < 90 - giętarka do rur stała (warsztatowa) Metrówka Ołówek Giętarka warsztatowa Kątownik nastawny Wyznaczyć na miejscu wymiar C oraz kąt wygięcia przy pomocy kątownika rozkładanego. Można również użyć pałeczkę spoiwa. Zaznaczyć wymiar C na kątowniku rozkładanym (nastawnym). Czasami trzeba wyżarzać miedź do średnic wyższych niż 18 mm w stanie wyżarzania. Przy wyżarzaniu nie przekraczać ciemnoczerwonego zabarwienia. wymiar C Ustawić formę (kamień) prowadnicy odpowiadającej średnicy rury do wygięcia. Ustawić rurę w giętarce. Ustawić kątownik rozkładany zgodnie ze schematem. Koniec rury przyłożyć do oznaczenia wymiaru C na kątowniku rozkładanym. Wygiąć rurę do pożądanego kąta, stopniowo, bez nagłych ruchów, sprawdzając kąt za pomocą rozkładanego kątownika.
Kolano < 90 - giętarka kuszowa do rur Wyłącznie rury z miedzi wyżarzonej Ołówek Giętarka kuszowa Metrówka Rozkładany kątownik nastawny C C Wyznaczyć na miejscu wymiar C i kąt zgięcia przy pomocy rozkładanego kątownika. Zaznaczyć wymiar C na rurze. (Uwaga: nie odejmować wartości średnicy wewnętrznej rury, jak pokazano w uwadze nr 5.) Można również użyć pałeczkę spoiwa. Wybrać formę (kamień) i wsporniki gięcia odpowiadające średnicy rury. część do wyżarzania Wyżarzać rurę, jeśli to konieczne, na odcinku odpowiadającym rozstawieniu dwóch wsporników gięcia. Przy wyżarzaniu nie przekraczać ciemnoczerwonego zabarwienia. C Zaznaczyć wymiar C Ø wewnętrzna na płycie centralnej formy. Naciskać wielokrotnie, aż do otrzymania kąta w kształcie rozkładanego kątownika. Wyciągnąć formę giętarki poruszając dzwignię powrotnika. dźwignia powrotnika Sprawdzić długość i przyciąć, jeśli to konieczne.
Wygięcie obustronne do osi Ołówek C Giętarka warsztatowa Metrówka Zaproponowana metoda jest metodą praktyczną z placu budowy, pozwala wykonać wygięcie obustronne do osi o wymiarze bardzo precyzyjnym, ale jest odpowiednia, jeśli wymiar przeszkody przekracza 40 mm. W celu wykonania pracy bardziej precyzyjnej, należy wytrasować szablon. Przy wykonywaniu operacji złożonych, to jest gięcia i wygięcia obustronnego do osi, zacząć od tego ostatniego. Zaznaczyć na rurze wymiar C + 20 mm marginesu, tak aby uzyskać oś wygięcia obustronnego do osi oś wygięcia obustronnego do osi Obliczyć długość X za pomocą następującego wzoru. zewnętrznej rury do wygięcia Przykład: rura 16 x 1 i przeszkoda o Ø zewnętrznej 40: 8 + 20 + 10 = 38 zewnętrznej przeszkody oś wygięcia obustronnego do osi Wyznaczyć długość X z jednej strony i z drugiej strony osi wygięcia obustronnego do osi Nie zapomnieć oznaczyć rury na całej długości oraz zapisać punkty odniesienia A i B. CIĄG DALSZY
Wygięcie obustronne do osi Ustawić jeden z punktów końcowych (B na schemacie obok) na punkcie 0 formy (kamienia) giętarki. Wygiąć całą zakreskowaną część. punkt do zaznaczenia ołówkiem Zaznaczyć na formie do wyginania oś wygięcia obustronnego do osi Odwrócić rurę i ustawić punkt A tuż za mocowaniem giętarki. prowadnica dwa punkty odniesienia Wygiąć w taki sposób, aby punkt zaznaczony na formie w etapie 6, odpowiadał punktowi (wspornikowi) na prowadnicy. Podnieść rurę, odwrócić, aby przeprowadzić taką samą operację począwszy od punktu B, ostatni etap wyginania. Jeśli to konieczne wyżarzać kolanka, aby poprawić wyginanie i owalność wygięcie obustronne do osi
Złącze bagnetowe przy pomocy giętarki warsztatowej (stała) Ołówek Kątownik Giętarka warsztatowa Metrówka wymiar C początek wyginania Zaznaczyć na rurze wymiar C, który należy dotrzymać. Ustawić rurę tak, aby skrajny punkt wymiaru C znalazł się na wysokości 45. metrówka Dokładnie sprawdzić pomiar. Wygiąć, tak aby uzyskać wymiar H/3 pomiędzy prowadnicą, a kątem 0 zaznaczonym na formie. Odwrócić rurę w giętarce i ustawić kątownik równolegle do rury. Przesunąć rurę na prawo lub na lewo, aby otrzymać wymiar H. Przed przystąpieniem do wyginania sprawdzić owalność rury. Wyginać do momentu, aż osie rury będą równoległe.
Wygięcie obustronne do osi przy pomocy giętarki warsztatowej Ołówek Kątownik Giętarka warsztatowa Metrówka Zaproponowana metoda nie pozwala wykonać wygięcia obustronnego do osi o bardzo precyzyjnym wymiarze, ale nadaje się do wszystkich typów przeszkód. Ø przeszkód Wartość B do odjęcia od wymiaru C Tablica zaokrąglonych wartości (w mm) używanych przy tej metodzie. wymiar C - B początek wyginania Zaznaczyć na rurze wymiar C-B (wartość B z tabeli), który należy dotrzymać. Wyznaczony punkt końcowy ustawić na wysokości 45. metrówka Dokładnie sprawdzić pomiar. Wygiąć, aż do uzyskania wymiaru H/3 pomiędzy prowadnicą, a punktem 0 na formie. Odwrócić rurę w giętarce i ustawić kątownik równolegle do rury. Przesunąć rurę na prawo lub na lewo, aby otrzymać wymiar H. Przed przystąpieniem do wyginania sprawdzić owalność rury. CIĄG DALSZY
Wygięcie obustronne do osi przy pomocy giętarki warsztatowej punkt najbliższy pomiędzy formą a prowadnicą Wygiąć, aż do momentu gdy osi rury będą równoległe. Na formie wyznaczyć punkt miejsca, w których forma (kamień) jest najbliżej prowadnicy (punkt styczności). metrówka Wygiąć, aż do uzyskania wymiaru H/3 pomiędzy prowadnicą, a punktem poprzednio zaznaczonym na formie. Odwrócić rurę w giętarce i ustawić kątownik na osi rury. Sprawdzić wymiar H i poprawić jeśli to konieczne. Uwaga: ten etap jest szczególnie ważny dla prawidłowego wykonania wygięcia obustronnego do osi. Jeszcze raz skontrolować ustawienie kątownika, osi rury i formy. Przed wyginaniem sprawdzić owalność rury. Jeśli to konieczne poprawić wymiary i owalność wygięcia obustronnego do osi po wyżarzaniu kolanek. Wyginać do osiągnięcia wyrównania osi rury.
Złącze bagnetowe przy pomocy giętarki kuszowej Giętarka kuszowa Ołówek Metrówka Kątownik Kątownik rozwierany (nastawny) wymiar minimalny Wybrać formę (kamień) i wsporniki giętarki odpowiadające średnicy rury. Ustawić końcówkę rury na brzegu wspornika giętarki. Zostawić 2 cm luzu przed określeniem minimalnego wymiaru, od którego powinno zacząć się złącze bagnetowe. Wyznaczyć na rurze punkt odpowiadający środkowi formy do wyginania. obszar do rozgrzania punkt odniesienia Jeśli to konieczne wyżarzać rurę na obszarze odpowiadającym rozstawieniu dwóch wsporników do wyginania. Przy wyżarzaniu nie przekraczać koloru ciemno-czerwonego i ochłodzić przed wyginaniem. Wybrać kąt wygięcia z poniższej tabeli w zależności od wymiaru H: od 1 do 5 cm od 5 do 10 cm od 10 do 15 cm Kąt Ustawić kątownik rozwierany (nastawny) według wybranego kąta. Ustawić wspornik w osi formy do wyginania. Wielokrotnie nacisnąć, aż do otrzymania wybranego kąta. Sprawdzić kąt wygięcia używając kątownik rozwierany. dźwignia powrotu Wyciągnąć formę do wyginania uruchamiając dźwignię powrotu. CIĄG DALSZY
Złącze bagnetowe przy pomocy giętarki kuszowej Aby uwidocznić oś rury potrzeć metalowym przedmiotem trzymanym poziomo. kątownik metr punkt do zaznaczenia Ustawić kątownik na osi rury i zaznaczyć nowy punkt odniesienia na wymiarze H. wymiar H obszar do rozgrzania punkt odniesienia Jeśli to konieczne wyżarzać rurę na obszarze odpowiadającym rozstawieniu dwóch wsporników do wyginania. Przy wyżarzaniu nie przekraczać koloru ciemno-czerwonego i ochłodzić przed wyginaniem. Sprawdzić płaskie położenie rury w giętarce przed przystąpieniem do wyginania. dźwignia powrotu Ustawić rurę tak, aby punkt odniesienia na wymiarze H znalazł się na środku formy do wyginania. Wielokrotnie nacisnąć, zakończyć wyginanie jeśli obie osie rury są równoległe. Jeśli to konieczne poprawić wymiar H i płaskość wygięcia złącza bagnetowego po wyżarzaniu kolanek. dźwignia powrotu Wyciągnąć formę do wyginania uruchamiając dźwignię powrotu.
Wygięcie obustronne do osi przy pomocy giętarki kuszowej Giętarka kuszowa Ołówek Metrówka Kątownik rozwierany (nastawny) Ekierka 30 lub 45 ŚCIANA punkt odniesienia Ustawić ekierkę 30 przy ścianie poprawiając ją w stosunku do punktu E opaski. Uwaga: należy użyć ekierki 45 jeśli średnica rury do wygięcia przekracza 32. Wymiar A jest identyczny dla drugiej strony wygięcia obustronnego do osi. wymiar A Oznaczyć punkt na ścianie i wymierzyć wymiar A. ŚCIANA punkt odniesienia wymiar B Wymierzyć wymiar B od punktu zaznaczonego na ścianie do miejsca łączenia. wymiar A Obliczyć wymiar C = A + B, który wyznacza oś wygięcia obustronnego do osi. wymiar C = A + B Zaznaczyć wymiar C na rurze. Zaznaczyć wymiar A po każdej stronie osi. Wybrać formę i wsporniki giętarki odpowiadające średnicy rury. obszar do wyżarzenia oś, wymiar C Jeśli to konieczne wyżarzyć rurę na odcinku równym podwójnemu wymiarowi A z obu stron osi. Ponownie oznaczyć wymiar C i wymiar A z jednej i drugiej strony (etap 5 i 6). Przy wyżarzaniu nie przekraczać koloru ciemno-czerwonego i ochłodzić przed wyginaniem. CIĄG DALSZY
Wygięcie obustronne do osi przy pomocy giętarki kuszowej oś, wymiar C Ustawić jeden z dwóch punktów końcowych wymiaru A na osi formy giętarki. Ułatwić kątownik rozwierany w zależności od wybranego kąta ekierki (30 lub 45 ) Kilka razy nacisnąć, aby otrzymać kąt wyznaczony kątownikiem rozwieranym. Należy liczyć ilość nacisków, aby powtórzyć tę samą ilość przy gięciu rury z drugiej strony. dźwignia powrotu Wyciągnąć formę do wyginania uruchamiając dźwignię powrotu. Sprawdzić płaskie położenie rury w giętarce przed przystąpieniem do wyginania. Ustawić punkt zaznaczony z drugiej strony na osi formy do gięcia. Wykonać drugie zgięcie wykonując taką sama liczbę nacisków, jak w etapie 11. Sprawdzić kąt posługując się kątownikiem rozwieranym. dźwignia powrotu Wyciągnąć formę do wyginania uruchamiając dźwignię powrotu. Odwrócić rurę i ustawić oś wygięcia obustronnego do osi na osi formy do giętarki. Sprawdzić płaskie położenie rury w giętarce przed przystąpieniem do wyginania. Wyginać aż do uzyskania położenia w jednej linii obu osi rury. Jeśli to konieczne poprawić wymiary i owalność wygięcia obustronnego do osi po wyżarzaniu kolanek. Wyciągnąć formę do wyginania uruchamiając dźwignię powrotu. dźwignia powrotu
Łączenie przy pomocy szczypiec Głowica zaciskowa Szczypce Przeciąć i ogratować rurę. Jeśli to konieczne wyżarzyć obwód rury biorąc pod uwagę wysokość h głowicy zaciskowej. Przy wyżarzaniu nie przekraczać koloru ciemno-czerwonego. Wybrać głowicę dostosowaną do średnicy rury i przykręcić ją do szczypiec w pozycji otwartej. Ustawić głowicę na rurze. Nie używać imadła do podtrzymania rury. Nigdy nie używać narzędzia na rozgrzaną rurę (ryzyko blokady głowicy zaciskowej) Zacisnąć szczypce, aby zacisnąć głowicę, aż do oporu. Czasami czynność należy powtórzyć, po lekkim przekręceniu głowicy w rurze.
Kołnierz rozkładany Ø nakrętki Pilnik półgładzik Matryca Ø rury Młotek do wzmocnienia Frezarka do drewna Narzędzia do wygładzania nierówności Obciąć i ogratować rurę na wysokość wymiaru C + H. Wyżarzyć końcówkę rury. Zaznaczyć wymiar H. Wzór do obliczenia wymiaru H: Ø nakrętki - Ø rury + 1 mm Nałożyć nakrętkę na rurę. Ustawić rurę w matrycy od strony krawędzi, przekraczając wymiar H (obróbka nakrętki). Zacisnąć matrycę. Rozszerzyć końcówkę rury przy pomocy frezarki i młotka. Odwrócić matrycę. Podstawa rozszerzenia rury powinna być ustawiona płasko, od strony płaskiej matrycy. Zacisnąć matrycę. Użyć narzędzie do wygładzenia odpowiedniej średnicy zanim przystąpi się do wyrównania brzegów rury. Uwaga, przede wszystkim nie zniszczyć kołnierza. Skontrolować średnicę kołnierza przy pomocy nakrętki. Jeśli trzeba poprawić obwód. Użyć pilnika półgładzika.
Podłączanie rury do rury głównej przy ściance podniesionej wrzecionem ślusarskim Pilnik półokrągły Ołówek Wrzeciono ślusarskie Młotek do wzmocnienia Metrówka Ustawić rury A i B w obejmach. Zaznaczyć średnicę zewnętrzną rury A na rurze B. Pomniejszyć o 2 mm po obu stronach otrzymanych punktów, narysować owal pomiędzy na nowo wyznaczonymi punktami. Można również wykonać otwór w środku wyznaczonego obszaru przy pomocy metalowego wiertła, posługując się poniższą tabelą. Opiłować powierzchnię owalną (obszar zaznaczony na szaro) przy pomocy pilnika półokrągłego. Usunąć cienką warstwę miedzi, która została, przy pomocy zrzynaka. Jeśli trzeba lekko wyżarzyć brzeg rury, aby uzyskać jej większą ciągliwość. Ø rury Ø wiertła Podnieść ścinkę rury przy pomocy wrzeciona ślusarskiego na obwodzie otworu. Nie dotykać dna rury szpicem wrzeciona. Dokończyć wykonywanie otworu lekko poruszając wrzecionem. Skontrolować, czy rura A dobrze pasuje: przy wkładaniu rury powinno się czuć lekki opór. Uwaga na dopasowanie rury A do rury B, aby uniknąć strat ładunku (wsadu). Oczyścić, połączyć, a następnie zlutować.
Podłączanie rury do rury głównej przy ściance podniesionej wrzecionem ślusarskim Szczypce przebijak Oprawka do narzędzi Wiertarka Punktak Wytłaczarka Wiertło regulowane Wyznaczyć i oznaczyć lekko oś podłączenia na rurze B przy pomocy punktaka. Ustawić wiertło na średnicę rury A. Przewiercić otwór w rurze (nie naciskać). Wiertarka: kierunek obrotów: w prawo. Wytłaczarkę umieścić w otworze. Wytłaczarkę włożyć do oprawki, wykonać ¼ otworu, później posłużyć się wiertarką. Zmienić kierunek obrotów wiertarki (wkręcanie), utrzymać oprawkę aż do automatycznego zamknięcia. Włączyć obroty przed wykonaniem wytłoczenia. Uwaga! Proszę mocno trzymać wiertarkę. Zmienić kierunek obrotów wiertarki (wkręcanie), aby odsunąć wytłaczarkę. Ma to doprowadzić śrubę wytłaczarki do pozycji wyjściowej. Wyjąć narzędzie. Punktować końcówkę rury A szczypcami. Oczyścić, połączyć i zlutować. Otrzymane punktowanie dają idealne ustawienie rury w łączeniu. Chodzi o to, aby uniknąć strat materiału.