T r a n s f o r m a c j a s u b r e g i o n u k o n i ń s k i e g o k i e r u n e k w o d ó r W y z w a n i a s p o ł e c z n o - e k o n o m i c z n e t r a n s f o r m a c j i s u b r e g i o n u k o n i ń s k i e g o D r D A N I E L K I E W R A
Wy zwania dla re g i o n ó w g ó r n i c zyc h
Zróżnicowanie wyzwań stojących przed regionami górniczymi Nadchodzące wyzwania dla regionów stojących przed fazą wycofywania węgla w przyszłości różnią się w zależności od różnych aspektów, np.: rodzaj węgla (węgiel brunatny lub węgiel kamienny) sposób wykorzystania węgla (zużycie krajowe lub eksport, energia elektryczna, ciepło, przemysł) typ regionu (wiejski lub miejski) sytuacja polityczna i instytucjonalna (zarządzanie, własność)
Wyzwania gospodarcze regionów górniczych [1] Wykorzystanie i wzmocnienie potencjału gospodarczego regionu (reindustrializacja i dywersyfikacja) Wzmocnienie przewagi konkurencyjnej regionu Pobudzanie innowacji, wspieranie regionalnych systemów innowacji (RIS) Zwiększenie szybkości implementowania innowacyjnych rozwiązań Ponowne wykorzystanie terenów poprzemysłowych do celów inwestycyjnych (typu brownfield)
Wyzwania gospodarcze regionów górniczych [2] Zastąpienie tradycyjnych metod zarządzania i kontroli instrumentami rynkowymi w celu dostosowania zachęt do przejścia na czystą energię Znalezienie środków finansowych (publicznych i prywatnych) na działań mające na celu sprostanie wyzwaniom ekonomicznym (gospodarczym), środowiskowym, a zwłaszcza społecznym (np. w zakresie poprawy edukacji, udziału społeczeństwa obywatelskiego, usług publicznych, ale także rekultywacji gruntów) Wzmocnienie koordynacji między polityką coal transition a innymi sektorowymi i regionalnymi strategiami przemian (zwłaszcza z polityką reform rynkowych w sektorze energii elektrycznej)
Wyzwania społeczne regionów górniczych [1] Oddziaływanie na rynek pracy Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu Zapewnienie wysokiej jakość edukacji i odpowiednich kwalifikacji dla regionalnych przedsiębiorstw Podnoszenie kwalifikacji (w tym również przekwalifikowanie) Przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom o charakterze społecznym Zapewnienie wysokiej jakości usług publicznych
Wyzwania społeczne regionów górniczych [2] Poprawa połączeń funkcjonalnych w regionie Pobudzanie innowacji społecznych Zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego w proces transformacji Przeciwdziałanie negatywnym skutkom zmian demograficznych i starzenia się społeczeństwa Kształtowanie polityki społecznej (np. aby zrównoważyć różnych zwycięzców i przegranych transformacji) Zapewnienie akceptacji społecznej dla nadchodzących zmian
Wy zwania społeczno - e ko n o m i c z n e s u b re g i o n u ko n i ń s k i e g o
Tysiące Systematyczny spadek liczby mieszkańców subregionu 662 661 Stan ludności w podregionie konińskim (osoby) 661 660 660 659 659 658 658 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Źródło: BDL GUS
Tysiące Ucieczka młodych z regionu oraz starzenia się ludności 500 450 400 350 300 250 200 150 100 50 0 Źródło: BDL GUS Ludność według wieku w podregionie konińskim (osoby) 469 466 463 459 455 451 106 105 105 104 104 104 86 89 93 97 100 104 2012 2013 2014 2015 2016 2017 0-14 15-64 64 i więcej
Ujemne saldo migracji Saldo migracji wewnętrznych w podregionie konińskim (osoby) 2012 2013 2014 2015 2016 2017 (806) Źródło: BDL GUS (887) (747) (899) (1 046) (907)
Największy odsetek bezrobotnych w Wielkopolsce Udział podregionów w bezrobociu rejestrowanym w Wielkopolsce (%) Podregion Poznański 12,9% Podregion m. Poznań 8,6% Podregion Kaliski 16,5% Podregion Pilski 17,0% Podregion Koniński 29,6% Źródło: BDL GUS Podregion Leszczyński 15,4%
Bezrobocie głównie wśród osób młodych i z niższym wykształceniem Bezrobotni zarejestrowani wg. wieku wg. stanu na 2017 (%) Stopa bezrobocia rejestrowanego w subregionie konińskim wg. wykształcenia w 2017 (%) 55 i więcej 13,8% 24 lata i mniej 16,3% gimnazjalne i poniżej 26,2% wyższe 13,1% 45-54 16,8% policealne, średnie zawodowe 21,7% 25-34 30,2% Źródło: BDL GUS 35-44 22,9% Źródło: BDL GUS zasadnicze zawodowe 29,3% średnie ogólnokształcące 9,7%
Zapotrzebowanie na kwalifikacje Struktura wykształcenia ludności subregionu konińskiego wg. stanu na 2011 (%) Podstawowe nieukończone 1,6% Wyższe 13,4% Podstawowe ukończone 22,5% Policealne 1,9% Średnie ogólnokształcące 10,2% Gimnazialne 5,8% Średnie zawodowe 17,5% Źródło: NSP 2011 Zasadnicze zawodowe 27,1%
O d d z i a ł y wanie GK ZE PA K S. A. n a re g i o n
Wpływ ZE PAK S.A. na finanse regionu Bezpośredni i pośredni sposób wpływa na sytuację gospodarczą subregionu konińskiego poprzez transfery środków pieniężnych w postaci podatków i opłat. W 2017 roku spółki z Grupy odprowadziły z tego tytułu ponad 247,9 mln PLN (w 2016 roku: 264,1 mln zł), z czego 170,6 mln PLN (w 2016 r. było to ponad 158,1 mln zł) zasiliło budżety samorządów. Efekty mnożnikowe wynagrodzeń płaconych prze Grupę w 2017 i 2016 roku spółki z Grupy ZE PAK S.A. na świadczenia pracownicze przeznaczyły odpowiednio 461 i 488 mln PLN.
Grupa wypracowała ok. 6% PKB subregionu 7,60% Udział wartości dodanej brutto wypracowanej przez Grupę ZE PAK w PKB subregionu (%) 7,20% 7,1% 6,80% 6,40% 6,2% 6,5% 6,4% 6,0% * 6,00% 5,60% 2012 2013 2014 2015 2016 2012 2013 2014 2015 2016 Polska 1 376 967 1 443 657 1 470 917 1 596 366 1 525 005 Region Wielkopolski 129 518 137 116 141 866 156 533 162 228 Subregion Koniński 19 151 19 281 19 815 20 723 21 477* Grupa Kapitałowa ZE PAK 1 350 1 545 1 452 1 503 1 464 Źródło: Skonsolidowane sprawozdania finansowe ZE PAK S.A.
72% wszystkich płatności segmentu wydobywczego Grupy trafiło do administracji samorządowej Płatności aktywów górniczych na rzecz administracji publicznej wg. stanu na koniec 2017r. (tys. PLN) Opłaty licencyjne, opłaty Szczeble administracji publicznej (Polska) Podatki pobierane od dochodu, produkcji lub zysków spółek Opłaty koncesyjne oraz premie za odkrycie i produkcję dzierżaw ne, opłaty za rozpoczęcie działalności oraz inne św iadczenia z tytułu przyznania Razem płatności na rzecz administracji publicznej licencji lub koncesji Organy administracji rządow ej, razem z jednostkami nadzorow anymi lub kontrolow anymi przez te organy 3 991 15 818 15 150 34 959 Organy administracji samorządow ej, razem z jednostkami nadzorow anymi lub kontrolow anymi przez te organy - 12 876 77 062 89 938 Miasta i gminy - 12 876 58 393 71 269 Starostwa powiatowe - - 538 538 Urzędy Marszałkowskie - - 18 131 18 131 Razem płatności na rzecz administracji publicznej 3 991 28 694 92 212 124 897 Źródło: Skonsolidowane sprawozdania finansowe ZE PAK S.A.
Udział opłaty eksploatacyjnej w dochodach własnych gmin Udział opłaty eksploatacyjnej w dochodach własnych gmin (%) 2005 2007 2009 2011 2013 2015 2017 Zmiana Powiat kolski 2,7% 0,7% 0,9% 1,0% 4,0% 1,5% 1,9% Osiek Mały 0,1% 0,8% 0,5% 1,8% 34,2% 12,0% 13,9% Powiat koniński 8,2% 7,3% 6,6% 5,4% 3,6% 4,1% 3,6% Kleczew 20,8% 18,5% 20,1% 17,7% 12,7% 5,9% 10,1% Kramsk 1,5% 23,5% 15,8% 19,4% 0,5% 0,0% 0,1% Wierzbinek 0,4% 0,6% 0,8% 1,9% 8,0% 18,8% 18,0% Wilczyn 0,0% 0,0% 0,0% 2,7% 10,8% 32,4% 12,9% Powiat turecki 5,7% 5,0% 4,0% 3,7% 3,1% 3,0% 1,9% Brudzew 22,6% 11,8% 10,7% 12,1% 4,9% 9,8% 16,9% Przykona 15,7% 19,9% 16,9% 8,5% 17,4% 13,0% 0,8% Turek 0,3% 0,4% 0,8% 0,9% 0,6% 0,3% 0,4% Władysławów 11,8% 8,5% 3,6% 11,0% 0,0% 0,0% 0,0% Źródło: Obliczenia własne na podstawie danych z BDL
Systematyczny spadek zatrudnienia w GK ZE PAK S.A.
Systematyczny spadek zatrudnienia w kopalniach Grupy Maksymalne zatrudnienie Zatrudnienie wg. Spadek stanu na koniec 2017 zatrudnienia (rok) (liczba osób) (Liczba osób) (%) PAK KWB Konin 1 989 8 335 1 104-86,8% PAK KWB Adamów 1 988 3 299 376-88,6% Ź ródło: Kas z te le w ic z, S ikora, Z ając z kow s ki 2014.
Starzenie się załogi
Kwalifikacje pracowników Grupy determinowane głównie przez średnie i zawodowe wykształcenie
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto powyżej średniej krajowej jak i regionalnej 7 000,00 Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto (PLN) 6 000,00 5 000,00 4 000,00 3 000,00 2 000,00 1 000,00 0,00 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Polska Region Wielkopolskie Subregion Koniński GK ZE PAK S.A. Źródło: BDL GUS
P r z y k ł a d y t r a n s f o r m a c j i w w y b r a n y c h r e g i o n a c h g ó r n i c z y c h
Hiszpania rządowy program sprawiedliwej transformacji Sprawiedliwa transformacja w Hiszpanii stanowi ramy programu odejścia od produkcji węgla, uzgodnionego w 2018 roku, w ramach dialogu pomiędzy partnerami społecznymi. Na realizację programu przeznaczono 250 mln Euro ze środków własnych hiszpańskiego rządu. Jego wdrożenie ma potrwać pięć lat, począwszy od 2019 roku. Program ten został przyjęty przez rząd w oparciu o Decyzję Rady 2010/787/EU zgodnie z którą większość kopalń węgla zostanie zamknięta w 2018 roku a większość elektrowni węglowych w 2020. Program będzie realizowany w 4 regionach i dotyczyć będzie 8 firm górniczych. Głównymi instrumentami programu będą wczesne emerytury (przyznawane górnikom z większym stażem) oraz rekompensaty za zwolnienia (przyznawane górnikom z mniejszym stażem). Część środków w ramach programu została zarezerwowana dla przywrócenia funkcjonalnych i środowiskowych walorów terenów poprzemysłowych. Projekty będą obejmowały m.in. gospodarkę odpadami, redukcję zanieczyszczeń (wody, powietrza) hałasu oraz rozbudowę sieci gazowych, systemów oświetlenia itd.. Zatrudnienie przy realizowanych przedsięwzięciach będzie oferowane w pierwszej kolejności byłym pracownikom górnictwa. Każdy z wyznaczonych obszarów będzie realizował swoje zadania w oparciu o przygotowany plan działania obejmujący między innymi instalację OZE, poprawę efektywności energetycznej oraz rozwój nowych przemysłów.
Kanada ramy wdrożeniowe dla transformacji Transformacja sektora energetyczna w prowincji Ontario stała się podstawą do opracowania modelu ram wdrożeniowych dla tego rodzaju procesów nazwanego window of opportunity. W wyniku wdrożonej strategii, prowincja Ontario doprowadziła do wyeliminowała konsumpcję węgla w energetyce z poziomu 25% w 2007 roku. Chociaż ograniczenie emisji gazów cieplarnianych nie było głównym bodźcem do ograniczenia roli węgla to transformacja doprowadziła do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 17% (34 Mt). Gaz był najważniejszym paliwem, które zastąpiło dotychczasową rolę węgla w gospodarce. kontekst obawy / argumenty struktura sektora energ., zasoby naturalne, zobowiązania międzynarodowe, przekonania i wartości Zdrowie, zmiany klimatyczne, bezpieczeństwo energetyczne, miejsca pracy aktywiści, politycy, administracja, przemysł pomoc społeczna, wsparcie OZE efektywność energetyczna, polityka rynku pracy liderzy polityki publiczne
Niemcy wspólne działanie rządu centralnego i poszczególnych landów [1] W ramach planowanych przemian wprowadzono pakiet krótkoterminowych środków przejściowych, których głównym celem było rozwiązanie problemu utraty ok. 70 tys. miejsc pracy w regionie. Pierwszym krokiem w ramach ochrony miejsc pracy oraz kreowania nowych było utworzenie w 1991 roku przez rząd centralny spółki publicznej Lausitzer und Mitteldeutsche Bergbau- Verwaltungsgesellschaft mbh (LMBV). LMBV zapewniło 20 tys. miejsc dla byłych pracowników sektora wydobywczego pracy przy rekultywacji obszarów górniczych. Budżet LMBV został sfinansowany w 75% przez rząd centralny, a regionalne budżety landów Brandenburgii i Sachsen pokryło pozostałe 25%. Ważnym elementem transformacji było zaoferowanie pracownikom sektora węglowego w wieku 55 lat i więcej możliwości przechodzenia na wcześniejszą emeryturę oraz krótszy czas pracy. Jako uzupełnienie powyższych działań, pracownikom technicznym oraz administracyjnym z kopalń węgla brunatnego zaoferowano szeroki program szkoleń i przekwalifikowania w celu ułatwienia znalezienia pracy w innych sektorach.
Niemcy wspólne działanie rządu centralnego i poszczególnych landów [2] Efektem końcowych podjętych działań transformacyjnych było utworzenie alternatywnego sektora w oparciu o istniejące zasoby regionu. I tak, po zamknięciu kopalni węgla brunatnego w Łużycach, wiele z nich zostało zalanych, tworząc obszar turystyczny z ponad 20 jeziorami. Obecnie sektor turystyczny regionu Łużyc zatrudnia ok. 14 tys. osób. Należy jednak pamiętać, że wielu z nich to pracownicy sezonowi, a ponad 40% to pracownicy o niskich dochodach. W 2016 roku założono agencja Innovationregion Lausitz GmbH (Innovation Region Lusatia). Reprezentuje ona regionalne przedsiębiorstwa i wspólnie z Uniwersytetem Technicznym Cottbus- Senftenberg bada, jakie środki i interwencje mogą odnieść sukces, czyniąc region bardziej atrakcyjnym dla ludzi i firm. Rząd centralny i rządy landów ponoszą wspólną odpowiedzialność za podjęte działania transformacyjne, zarówno z punktu widzenia realizacji, jak i finansowania. Chociaż rząd centralny pokrył lwią część finansowania, wdrożenie i koordynacja wszystkich działań zostały przeprowadzone na szczeblu regionalnym (poszczególnych landów). Wskazane powyżej działania transformacyjne zastosowane w regionie Łużyc okazały się generalnie umiarkowanym sukcesem. Mimo wysiłków podejmowanych przez na przykład LMBV, nie udało do końca powstrzymać spadku liczby ludności w regionie oraz nie utworzono wystarczająco dużo bezpośrednich miejsc pracy.
Daniel Kiewra daniel.kiewra@ibs.org.pl +48 601 530 455