MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY JABŁONNA W REJONIE ULIC: PARKOWEJ, PIASKOWEJ ORAZ BUCHNIK LAS WE WSI JABŁONNA

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY JABŁONNA W REJONIE ULIC: PARKOWEJ, PIASKOWEJ ORAZ BUCHNIK LAS WE WSI JABŁONNA Zakres prac: PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO Opracowanie: mgr Piotr Łuciw specjalista ds. ochrony środowiska Pracownia urbanistyczno-architektoniczna w Jabłonnie Data wykonania: 25 sierpnia 2009 r. Aktualizacja: listopad 2013 r.

2 S t r o n a Spis treści 1. Cel i zakres prognozy ze wskazaniem powiązań z innymi dokumentami... 3 2. Informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy... 3 3. Informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji postanowień mpzp oraz częstotliwości jej przeprowadzania... 4 4. Informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko... 4 5. Analiza i ocena stanu środowiska z uwzględnieniem braku realizacji mpzp... 5 6. Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji mpzp, w szczególności na cele i przedmiot obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru... 19 7. Rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projekcie mpzp wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru, w tym także wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy... 24 8. Streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym... 24

3 S t r o n a 1. Cel i zakres prognozy ze wskazaniem powiązań z innymi dokumentami Obowiązek sporządzenia prognozy oddziaływania na środowisko miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (mpzp) wynika z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) zwanej dalej ustawą o udostępnianiu informacji. Wymóg sporządzenia prognozy jest konsekwencją przyjętego rozwiązania, według którego sporządzenie lub zmiana przyjętego programu, planu, strategii wymaga przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (sooś). Sporządzenie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wymaga również postępowania w zakresie sooś. Organ administracji opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 46 lub 47 ustawy o udostępnianiu informacji, sporządza prognozę oddziaływania na środowisko. Dokument ten powinien spełniać wymogi określone w art. 51 ust. 2 tej ustawy. Niniejsze opracowanie wykonano w celu oceny skutków, wpływu sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zgodnie z uchwałą Nr LIV/481/2006 Rady Gminy Jabłonna z dnia 28 czerwca 2006 r. o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulic Parkowej, Piaskowej, Buchnik Las we wsi Jabłonna. Projekt planu zgodny jest ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Jabłonna, przyjętym uchwałą Nr XXV/260/2000 z dnia 12 grudnia 2000 r. Rady Gminy Jabłonna i z tym dokumentem najściślej jest powiązany. Prognoza z racji funkcji jaką pełni, również choć nie bezpośrednio, powiązana jest ze studium. W świetle przepisów ustawy o udostępnianiu informacji, celem prognozy jest: analiza oraz ocena środowiska przyrodniczego, ze wskazaniem istniejących problemów ochrony środowiska na obszarze planu, a także przewidywanych znaczących oddziaływań na środowisko, przedstawienie rozwiązań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na obszar Natura 2000, a także na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego dokumentu, przedstawienie rozwiązań alternatywnych do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru (o ile zachodzą przesłanki do ich określenia), w tym także wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy. Niniejsza prognoza spełnia wymogi określone w art. 51 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji. 2. Informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy Prognozę sporządzono w oparciu o dostępne materiały źródłowe: opracowanie ekofizjograficzne obszaru objętego sporządzeniem mpzp, materiały planistyczne, informacje przedstawiające stan środowiska przyrodniczego i walory przyrodnicze tego obszaru oraz literaturę. Część danych obrazujących zasoby przyrodnicze obszarów Natura 2000

4 S t r o n a pochodzą ze Standardowych Formularzy Danych (SDF). Opracowanie niniejszego dokumentu poprzedziły oględziny terenu. Metoda zastosowana przy sporządzaniu prognozy polegała na zebraniu, analizie i porównaniu danych dotyczących obszaru objętego opracowaniem projektu dokumentu, syntezą wyników i sformułowaniem wniosków oraz przygotowaniem projektu rozwiązań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, w szczególności na obszar Natura 2000, mogących być rezultatem realizacji mpzp. W celu identyfikacji i oceny potencjalnych skutków realizacji mpzp zastosowano metodę analogii. 3. Informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji postanowień mpzp oraz częstotliwości jej przeprowadzania Przepisy prawne regulujące zagadnienia planowania i zagospodarowania przestrzennego nie określają metod analizy realizacji mpzp oraz częstotliwości jej przeprowadzania. Analiza przepisów prawnych w zakresie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, oraz o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wskazuje jednak, że istnieją normy prawne, które pośrednio określają przypadki analizy realizacji mpzp. Po pierwsze, w razie planowanej realizacji przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, określonego w przepisach szczególnych, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, czyli wójt, burmistrz, prezydent powinien dokonać analizy mpzp. Wniosek taki nasuwa się po analizie art. 80 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, który stanowi, że właściwy organ wydaję decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony. Po drugie, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. 2012, poz. 647 ze zm.) w celu oceny aktualności studium i planów miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w opracowywaniu planów miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w nawiązaniu do ustaleń studium, z uwzględnieniem decyzji zamieszczonych w rejestrach, o których mowa w art. 57 ust. 1-3 i art. 67, oraz wniosków w sprawie sporządzenia lub zmiany planu miejscowego. Ponadto, jak wynika, z dalszego ustępu (art. 32 ust. 2 ustawy) organ wykonawczy gminy przekazuje wyniki ww. analiz, po uzyskaniu opinii gminnej lub innej właściwej, w rozumieniu art. 8 ustawy, komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w czasie kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności studium i planów miejscowych, a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w całości lub w części, podejmuje działania dotyczące zmiany studium lub planu miejscowego. 4. Informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko Realizacja mpzp nie spowoduje transgranicznego oddziaływania na środowisko, gdyż obszar planu nie znajduje się w strefie przygranicznej, lecz w centralnej części Polski, a ponadto prognozowane oddziaływanie skutków ustaleń mpzp ocenia się jako lokalne. Zatem uchwalenie projektowanego dokumentu nie spowoduje skutków o charakterze transgranicznym.

5 S t r o n a 5. Analiza i ocena stanu środowiska z uwzględnieniem braku realizacji mpzp Przedstawione w dalszej części analizy i oceny obejmują następujące zagadnienia: 1) istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu, 2) stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem, 3) istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, 4) cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu, 5) przewidywane znaczące oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru, a także na środowisko z uwzględnieniem zależności między tymi elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy. 5. 1. Analiza istniejącego stanu środowiska w tym na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem oraz wskazanie potencjalnych zmian tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu Zgodnie z podziałem fizyczno-geograficznym (według J. Kondrackiego, 1998) gmina Jabłonna położona jest na Nizinie Środkowomazowieckiej [318.7] w obrębie Nizin Środkowopolskich [318] na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego [31]. W ujęciu administracyjnym, gmina Jabłonna stanowi jedną z pięciu gmin powiatu legionowskiego. Usytuowana jest w centralnej części województwa mazowieckiego, na północ od Warszawy. Projekt mpzp obejmuje obszar o powierzchni 240 ha. Pod względem ekofizjograficznym obszar mpzp można podzielić na trzy części: 1) teren usytuowany na tarasie nadzalewowej z zabudową mieszkaniową jednorodzinną wraz z usługami płn-wsch część terenu planu; 2) las dębowy z sosną zwyczajną płd-wsch część terenu; 3) teren nadrzeczny, obejmujący: koryto Wisły, las łęgowy (zespół Salici-Populetum), starorzecza, łąki, wał przeciwpowodziowy.

6 S t r o n a Rzeźba terenu opracowania jest zróżnicowana pod względem formy i pochodzenia. Ukształtowała się przede wszystkim pod wpływem zlodowaceń (przebieg szlaków odwodnienia marginalnego podczas zlodowaceń) oraz zmian klimatu. Ten ostatni czynnik wycisnął na dolinie Wisły piętno w postaci rozcięć erozyjnych i akumulacji, zmian form dolinnych oraz typu i wielkości koryta. Dolinę Wisły zalicza się do koryt poligenetycznych, czyli do koryt o złożonej budowie genetycznej. Jak już zauważono poligenetyczny i najczęściej złożony charakter dolin rzek wynika z zapisu minionych wezbrań i powodzi. Na terenie opracowania, taras nadzalewowy od zalewowego położonego bliżej rzeki, oddziela niemal symetrycznie przebiegająca z: płn-zach na płd-wsch krawędź, pozostawiając wschodnią część terenu opracowania w obrębie tarasu nadzalewowego, natomiast część zachodnią w obrębie tarasu zalewowego. Krajobraz obszaru opracowania należy zaliczyć do równin tarasowych w terenach nizinnych (Richling, Ostaszewska, 2006). Na budowę geologiczną w obrębie tarasu nadzalewowego składają się plejstoceńskie piaski eoliczne o składzie mechanicznym od piasków luźnych do piasków gliniastych, często zwydmione i uformowane w postaci pagórków wydmowych i form parabolicznych. Na znacznej powierzchni tarasu nadzalewowego obszaru planu zalegają piaski wydmowe. Podłoże charakteryzuje się prostymi warunkami geotechnicznymi, co oznacza, że może zostać przeznaczone na cele budowlane. Budowę geologiczną w obrębie terasy zalewowej stanowią mady lekkie, a także piaski oraz mułki den dolinnych. W dolinach starorzeczy występują mady z przewarstwieniami namułów. Utwory budujące podłoże w obrębie terasy zalewowej przedstawiają niedostateczne warunki do sytuowania zabudowy. Fot. Nr 1. Obszar terasy zalewowej Wisły w granicach opracowania mpzp.

7 S t r o n a Pod względem hydrologicznym obszar opracowania mpzp wykazuje duże zróżnicowanie. Najważniejszym obiektem hydrograficznym tego terenu jest rzeka Wisła. Jej koryto ma charakter naturalny, nieuregulowany, z licznymi łachami piaszczystymi. Z uwagi na bogactwo siedlisk, chronione rośliny i zwierzęta oraz krajobraz, rzeka Wisła wraz z przyległymi terenami podlega ochronie prawnej określonej w ustawie o ochronie przyrody. Sieć hydrograficzną terenu uzupełnia kanał Buchnik oraz starorzecza, w których stale lub okresowo utrzymuje się woda. Na obszarze gminy wyróżnić można dwa obszary o różnych głębokościach występowania zwierciadła wody gruntowej taras współczesny Wisły, w obrębie którego swobodne zwierciadło wody gruntowej występuje na głębokości 2-3 m ppt, przy czym w obniżeniach po starorzeczach poziom wody gruntowej jest nieco płytszy (1-2 m, a w młodszych starorzeczach 0-1m) oraz drugi taras, w obrębie którego woda zalega na głębokości 3,5-4 m, również w postaci zwierciadła swobodnego. Wahania głębokości zwierciadła wody gruntowej są dość znaczne, i uzależnione od ilości opadów atmosferycznych, a w sąsiedztwie koryta rzeki również od stanu wody w rzece. Wody pierwszego poziomu wodonośnego na terenie całej gminy nie posiadają izolacji. Obszar planu w rejonie ulic: Parkowej, Piaskowej oraz Buchnik Las na znacznej powierzchni charakteryzuje się zagrożeniem powodziowym. Część tarasu zalewowego (do wału przeciwpowodziowego) stanowi obszar bezpośredniego zagrożenia powodzią. Pozostała część terenu planu w obrębie tarasu nadzalewowego (oczywiście poza pasem terenu usytuowanym najbardziej na wschód od rzeki zlokalizowanym w pobliżu ul. Modlińskiej) znajduje się w granicach obszaru narażonego na niebezpieczeństwo powodzi określonego na podstawie Studium dla potrzeb planów ochrony przeciwpowodziowej etap III 1. Tereny objęte zainwestowaniem położone są na obszarze chronionym wałem przeciwpowodziowym. Na omawianym terenie dostrzega się charakterystyczny podział gleb w zależności od położenia w obrębie doliny Wisły, przy czym nie mają one większego znaczenia gospodarczego. Znaczną część terenów położonych na tarasie nadzalewowym w rejonie ul. Modlińskiej stanowią tereny zabudowane, natomiast na pozostałym obszarze dominują lasy. Jedynie na niewielkiej powierzchni spotkać można gleby zaliczane do kompleksu żytniego słabego. Na tarasie zalewowym występują mady zbudowane z pyłu zwykłego i pyłu ilastego podścielone piaskiem luźnym. Wyżej, na tarasie nadzalewowym przeważają gleby brunatne wyługowane, wytworzone z piasków gliniastych lekkich podścielone piaskiem luźnym. Na tarasie zalewowym dominują użytki zielone zaliczone do średnich oraz słabych i bardzo słabych. Według regionalizacji klimatycznej Polski W. Okołowicza (1978), mezoregion Kotlina Warszawska, a zatem i teren gminy Jabłonna należą do regionu klimatycznego Mazowiecko-Podlaskiego. Klimat w tym regionie ma cechy kontynentalne, co ujawnia się w postaci: występowania znacznych rocznych amplitud temperatury, niskiej sumy opadów atmosferycznych (średnio 450-550 mm), średniej temperatury rocznej około 7,5 st. C, dominujących wiatrów zachodnich, okres wegetacyjny rozpoczyna się 1 kwietnia i trwa 210 215 dni, 1 Studium dla potrzeb ochrony przeciwpowodziowej etap III, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie, Warszawa, listopad 2006r.

8 S t r o n a zróżnicowanie morfologiczne w obrębie terenu opracowania wpływa na urozmaicenie klimatu lokalnego (warunków mikroklimatycznych). Topoklimat podobnie jak wymienione wcześniej czynniki przyrodnicze jest zróżnicowany położeniem względem koryta Wisły, odmienny na terasie zalewowej i nadzalewowej. W zasięgu dna doliny Wisły (teras zalewowy) mikroklimat jest najmniej korzystny dla osadnictwa, gdyż charakteryzuje się znacznymi amplitudami dobowymi temperatury, dużą wilgotnością powietrza, częstym występowaniem mgieł, rannych przymrozków oraz tworzeniem zastoisk zimnego powietrza. Z drugiej strony taras zalewowy Wisły jest dobrze przewietrzany w ciągu dnia (dobre warunki do wymiany powietrza). Z kolei mikroklimat w obrębie tarasu nadzalewowego charakteryzuje się ustabilizowanymi warunkami klimatycznymi nie podlega tak radykalnym i szybkim wahaniom, przez co stwarza korzystniejsze warunki dla zamieszkania. Na obszarze planu, wzdłuż rzeki Wisły rozciągają się granice obszarów Natura 2000 (przedstawione w załączniku graficznym do opracowania): Obszaru Specjalnej Ochrony Dolina Środkowej Wisły (PLB140004), Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Kampinoska Dolina Wisły (PLH140029). Dolina Środkowej Wisły jest obszarem charakteryzującym się długim, zachowującym naturalny charakter rzeki roztopowej, odcinkiem Wisły pomiędzy Dęblinem, a Płockiem, z licznymi wyspami. Największe z wysp są pokryte zaroślami wierzbowymi i topolowymi. Brzegi rzeki wraz z terasą zalewową zajmują intensywnie eksploatowane zarośla wikliny, łąki i pastwiska, na których wypasane są duże stada bydła (poza obszarem planu). Pozostały tu również fragmenty dawnych lasów łęgowych. Obszar ten jest siedliskiem 23 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG 2 oraz 24 gatunków ptaków (w większości wodno-błotnych), których nie obejmuje ww. Dyrektywa, a należących do gatunków rzadkich, z których niektóre właśnie tu tworzą bardzo liczne populacje lęgowe (L. ridibundus, L. canus) w dolinie Wisły, poza obszarem opracowania. Naturalne zbiorowiska roślinne wraz z nieożywionymi elementami środowiska tworzą korytarze ekologiczne, które, z uwagi na istotną wartość przyrodniczą kwalifikują się przynajmniej do pozostawienia w kształcie odpowiadającym stanowi obecnemu, bez możliwości konfliktowej ingerencji. 2 Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U.UE.L.79.103.1, Dz.U.UE-sp.15-1-98) zwana dyrektywą ptasią.

9 S t r o n a Fot. Nr 2. Siedlisko bobra europejskiego w obrębie terasy zalewowej. W głębi zdjęcia wał przeciwpowodziowy. Kampinoska Dolina Wisły obejmuje ten sam odcinek doliny rzecznej (rozciąga się pomiędzy Warszawą a Płockiem), przy czym w przeciwieństwie do Doliny Środkowej Wisły, jest specjalnym obszarem ochrony siedlisk (SOO). Pod względem fizjograficznym położona jest w obrębie Kotliny Warszawskiej (318.73) i częściowo w Kotlinie Płockiej (315.36). Koryto tej rzeki kształtowane jest dynamicznymi procesami erozyjno-akumulacyjnymi, warunkującymi powstawanie naturalnych fitocenoz leśnych i nieleśnych w swoistym układzie przestrzennym. W dolinie zachowały się liczne starorzecza tworzące charakterystyczne ciągi otoczone mozaiką zarośli wierzbowych, lasów łęgowych oraz ekstensywnie użytkowanych łąk i pastwisk. Północna krawędź doliny jest wyraźnie zarysowana i osiąga wysokość względną dochodzącą do ok. 35 m. Od strony południowej rozciąga się szeroki taras zalewowy. Obszar w dużej części położony w obrębie OSO "Dolina Środkowej Wisły" oraz obszarów chronionego krajobrazu Nadwiślańskiego i Warszawskiego. Ponad połowa powierzchni obszaru objęta jest ochroną rezerwatową jako istniejące rezerwaty przyrody: Ławice Kiełpińskie, Zakole Zakroczymskie, Wikliny Wiślane, Wyspy Białobrzeskie, Ławice Troszyńskie, Wyspy Zakrzewskie oraz rezerwaty projektowane Wyspy Smoszewskie i Kępy Śladowskie (poza obszarem planu). Ponadto odcinek położony w sąsiedztwie Kampinoskiego Parku Narodowego wchodzi w skład międzynarodowego rezerwatu biosfery o nazwie "Puszcza Kampinoska".

10 S t r o n a Do obszarów chronionych na podstawie ustawy o ochronie przyrody występujących w granicach planu należy również zaliczyć: rezerwat przyrody Ławice Kiełpińskie, Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu (WOChK). Rezerwat Ławice Kiełpińskie chroni wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły o łącznej powierzchni 803,00 ha położone w gminach: Łomianki, Warszawa-Białołęka oraz Jabłonna (387,67 ha). Na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody (Dz. U. Nr 60, poz. 533) rezerwat ten należy sklasyfikować pod względem rodzaju do rezerwatów wodnych (symbol W ), także pod względem głównego typu ekosystemu jako typ wodny (symbol EW ) oraz podtyp rzek i ich dolin, potoków i źródeł (symbol rp ). WOChK został utworzony rozporządzeniem Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. z dnia 14 lutego 2007 r. 42, poz. 870). Obszar ten zajmuje powierzchnię blisko 150 000 ha (148 409,1 ha) i obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem, a także pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych. WOChK podzielono na: 1) strefę szczególnej ochrony ekologicznej obejmującą tereny, które decydują o potencjale biotycznym obszarów oraz o istotnym znaczeniu dla migracji zwierząt, roślin i grzybów; 2) strefę ochrony urbanistycznej obejmującej wybrane tereny miast i wsi oraz grunty o wzmożonym naporze urbanizacyjnym, posiadające szczególne wartości przyrodnicze; 3) strefę zwykłą obejmującą pozostałe tereny. W zależności od rodzaju strefy ww. rozporządzenie wprowadza szereg zakazów, nakazów i ograniczeń w zakresie korzystania z zasobów przyrody, użytkowania gruntów oraz realizacji inwestycji. Strefa szczególnej ochrony ekologicznej obejmuje najcenniejsze fragmenty WOChK. W granicach opracowania mpzp jest to część terasy zalewowej (przebiega wzdłuż wału przeciwpowodziowego od strony odpowietrznej). Natomiast strefą ochrony urbanistycznej objęta jest przeważająca część obszaru planu z wyjątkiem terenu zabudowy mieszkaniowej i usługowej położonego w płn-wsch części mpzp. Poza granicami planu znajdują się: Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk SOO Łąki Kazuńskie PLH140048 (usytuowany w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego); Puszcza Kampinoska objęta od roku 1959 formą parku narodowego (rozporządzenie Rady Ministrów); rezerwat przyrody Kępy Kazuńskie (przedmiotem jego ochrony są wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły o łącznej powierzchni 544,28 ha położone w gminach: Czosnów, Jabłonna (116,93 ha) oraz Nowy Dwór Mazowiecki; rezerwat Jabłonna o powierzchni 22,27 ha (utworzony w celu zachowania resztek naturalnych zbiorowisk leśnych o dużym zróżnicowaniu typologicznym i siedliskowym z fragmentami świetlistej dąbrowy);

11 S t r o n a rezerwat przyrody Bukowiec Jabłonnowski o powierzchni 37,74 ha (utworzony w celu ochrony zróżnicowanego wiekowo i gatunkowo drzewostanu leśnego ze stanowiskami buka zwyczajnego i brzozy czarnej); zabytkowy park w Jabłonnie, w którym znajduje się 57 pomników przyrody w postaci drzew następujących gatunków: glediczja trójcierniowa, jesion wyniosły, modrzew europejski, klon zwyczajny, lipa drobnolistna, dąb szypułkowy, topola biała, wiąz szypułkowy, grab pospolity. Ww. obszary i obiekty chronione (za wyjątkiem zabytkowego parku) znajdują się w znacznej odległości od obszaru planu, co wskazuje na nieistnienie bezpośrednich powiązań pomiędzy tymi terenami. W czasie wizji lokalnej na obszarze opracowania stwierdzono następujące gatunki pta ków: myszołowa Buteo buteo, szpaka S. vulgaris, rudzika Erithacus rubecula, sikorę bogatkę Parus major, modraszkę Parus caeruleus, pierwiosnka Phylloscopus collybita oraz sójkę Garrulus glandarius. Wymienione gatunki ptaków należą do pospolicie występujące na terenie kraju (są to bardzo liczne, liczne lub średnio liczne gatunki lęgowe w Polsce). W granicach planu, na terasie zalewowej występuje również bóbr europejski (Castor fiber), o czym świadczą liczne ślady żerowania tego gryzonia, zauważone w czasie oględzin terenu. Skutki realizacji lub braku realizacji planu są zależne od charakteru i położenia danego terenu. Siedliska zlokalizowane najbliżej koryta rzeki Wisły zaliczane są do najwrażliwszych na antropopresję (tereny w obrębie tarasu zalewowego), zatem potencjalnie najistotniejsze skutki realizacji ustaleń mpzp mogą wystąpić w granicach tarasu zalewowego. W przypadku braku realizowania planu na odpowiednich siedliskach terasy zalewowej, mogą wykształcić się zbiorowiska łęgowe, charakterystyczne dla dolin rzecznych i strumieni. W przypadku terenów w obrębie tarasu nadzalewowego, sukcesja roślinna nie będzie następować z taką intensywnością, jak na terenach zalewowych. Brak realizacji mpzp na tym terenie spowoduje najmniej odczuwalne skutki dla środowiska. 5.2. Określenie, analiza oraz ocena istniejących problemów ochrony środowiska istotnych z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Jak wskazano wcześniej, na obszarze objętym opracowaniem mpzp występują obszarowe formy ochrony przyrody. Wzdłuż wału przeciwpowodziowego przebiega granica obszarów Natura 2000: Dolina Środkowej Wisły (PLB140004) oraz Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Kampinoska Dolina Wisły (PLH140029). Ponadto, w granicach opracowania występują również inne obszary podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.), tj.: Ławice Kiełpińskie oraz Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu. Przedmiotem ochrony wymienionych obszarów są między innymi: koryto Wisły, jej piaszczyste wyspy i łachy, zbiorowiska roślinne, w tym zadrzewienia i zakrzewienia nadrzeczne, rośliny i zwierzęta (przede wszystkim ptaki wodno-błotne) oraz krajobraz. W wyniku realizacji ustaleń projektu dokumentu, nie zmieni się sposób zagospodarowania obszarów objętych ochroną, tym bardziej, że nie są na nich przewidziane jakiekolwiek działania inwestycyjne, przeciwnie mpzp wprowadza szereg

12 S t r o n a ograniczeń w zakresie korzystania ze środowiska oraz zagospodarowania terenu (np. zakaz trwałej zmiany rzeźby terenu, w szczególności niwelowania wzniesień oraz obniżeń dolinek smużnych dot. terenów oznaczonych symbolem US/UT). Najbliżej położony obszar planowany do zabudowy (tereny zabudowy usług sportu i rekreacji oraz turystyki oznaczone w projekcie mpzp jako: US/UT) oddzielają od obszarów chronionych o największym reżimie ochrony następujące obiekty i tereny: wał przeciwpowodziowy Wisły, teren komunikacji pieszo-jezdnej (biegnie wzdłuż wału od strony odpowietrznej), teren zieleni, teren dróg publicznych klasy dojazdowej. Tereny US/UT nie przedstawiają takiej wartości przyrodniczej, jak usytuowany na zachód od wału fragment terasy zalewowej obejmującej tereny przyległe do rzeki Wisły. Mimo to zostały one objęte ochroną zgodnie z przepisami ustawy o ochronie przyrody w formie obszaru chronionego krajobrazu (WOChK). Dlatego i w tym przypadku obowiązują ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu terenu wynikające z rozporządzenia ustanawiającego ten obszar ochrony. Na wskazanych terenach nie występują siedliska przyrodnicze i gatunki zwierząt stanowiące przedmiot ochrony obszarów Natura 2000: Kampinoska Dolina Wisły i Dolina Środkowej Wisły. Podsumowując, ustalenia planu zawarte w projekcie tego dokumentu w pełni uwzględniają ochronę obszarów cennych przyrodniczo doliny Wisły. Zatem, projektowane rozwiązania nie będą bezpośrednio wpływać na tereny objęte obszarowymi formami ochrony, w szczególności realizacja mpzp nie wpłynie na obszary Natura 2000 oraz na ich spójność. 5.3. Określenie, analiza oraz ocena celów ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia opracowania mpzp, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania mpzp Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru opracowania uwzględnia całokształt obowiązujących unormowań prawnych, również w zakresie ochrony środowiska. Cele ochrony środowiska osiągane są poprzez stosowanie norm określonych w przepisach powszechnie obowiązujących oraz przepisach prawa miejscowego. Normy prawne stanowią podstawę proponowanych w mpzp rozwiązań, a także wyznaczają ogólne ramy korzystania ze środowiska. Do najważniejszych norm prawnych, uwzględnionych w projekcie planu, zawierających cele ochrony środowiska, ustanowionych na szczeblu krajowym należą: z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.); z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 21); z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.); z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 145 ze zm.); ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227

13 S t r o n a ze zm.). Przepisy wspólnotowe podlegają implementacji do polskiego systemu prawnego, zaś umowy międzynarodowe, jak wynika z art. 91 Konstytucji RP wymagają ratyfikacji, po której normy w niej zawarte stosowane są bezpośrednio, chyba że stosowanie umowy jest uzależnione od wydania ustawy. Jednocześnie, umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Normy wspólnotowe wprowadzone zostały do przepisów ustawowych oraz aktów wykonawczych do ustaw, a te dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących między innymi: ochrony środowiska, gospodarki odpadami oraz ochrony przyrody i bioróżnorodności. Określając w projekcie mpzp cele i rozwiązania ochrony środowiska, uwzględnione zostały wymogi prawne ustanowione na szczeblu wspólnotowym i krajowym. Jednym z podstawowych celów wspólnotowych w zakresie udziału społeczeństwa w ochronie środowiska oraz oceny wpływu na środowisko planów i programów, jest przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji projektowanego dokumentu w oparciu o przepisy rozdziału 1 działu IV ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, opartej na dyrektywie 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U.UE.L.01.197.30). 5.4. Określenie, analiza oraz ocena przewidywanych znaczących oddziaływań, w tym oddziaływania bezpośredniego, pośredniego, wtórnego, skumulowanego, krótkoterminowego, średnioterminowego i długoterminowego, stałego i chwilowego oraz pozytywnego i negatywnego, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność obszaru, a także na środowisko, a w szczególności na różnorodność biologiczną, ludzi, zwierzęta, rośliny, wodę, powietrze, powierzchnię ziemi, krajobraz, klimat, zasoby naturalne, zabytki, dobra materialne, z uwzględnieniem zależności między tymi elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy W granicach planu znajdują się formy ochrony przyrody, w tym również obszary NATURA 2000. Wskazane formy znajdują się w zachodniej części mpzp w pasie obejmującym Wisłę, aż do granic gminy oraz tereny zalewowe na jej prawym brzegu. Do największych zidentyfikowanych zagrożeń obszarów: Dolina Środkowej Wisły oraz Kampinoskiej Doliny Wisły, zalicza się: regulację koryta rzeki (w szczególności realizacja założeń/ planów związanych z kaskadyzacją rzeki, udrożnieniem szlaku wodnego), zanieczyszczenie wód i wzrost ich trofizmu, niszczenie lasów nadrzecznych (usuwanie drzew i krzewów w międzywalu), płoszenie ptaków w okresie lęgowym, zanik tradycyjnej gospodarki łąkowo-pasterskiej, niekontrolowany ruch turystyczny oraz rekreacja,

14 S t r o n a lokalne zagrożenia obejmujące: kłusownictwo rybackie, palenie ognisk, wypalanie łąk, penetrację wysp w okresie lęgowym przez wędkarzy oraz wycinanie drzew w międzywalu. Realizacja planu nie będzie powodować ww. zagrożeń dla środowiska przyrodniczego doliny Wisły, nie spowoduje regulacji koryta rzecznego, niszczenia chronionych zbiorowisk roślinnych, w tym lasów nadrzecznych, zanieczyszczenia wód Wisły. Projekt mpzp zakłada zachowanie wartościowych i zarazem chronionych elementów środowiska przyrodniczego poprzez uwzględnienie zakazów i nakazów określonych w przepisach odrębnych, do których projektowany dokument odsyła. Ponadto w odniesieniu do terenów oznaczonych symbolem US/UT projekt planu wprowadza zakaz trwałej zmiany rzeźby terenu, w szczególności niwelowania wzniesień oraz obniżeń dolinek smużnych. Tereny w granicach opracowania objęte europejską siecią ekologiczną Natura 2000 oraz ochroną w formie rezerwatu przyrody nie są planowane do zainwestowania, przeciwnie pełnić będą dotychczasowe funkcje przyrodnicze jako nadrzecznej zieleni naturalnej (tereny oznaczony symbolem: ZZ) oraz wody powierzchniowe (teren oznaczony symbolem: WS). W celu ochrony wód określone zostały zasady dot. gospodarki ściekowej, obejmujące między innymi zakaz wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, obowiązki w zakresie podłączenia budynków do sieci kanalizacyjnej, odprowadzania ścieków do sieci kanalizacyjnej lub w przypadku jej braku do zbiorników bezodpływowych lub przydomowych oczyszczalni ścieków. Podsumowując, nie przewiduje się możliwości bezpośredniego oddziaływania ustaleń skutków projektu przedmiotowego dokumentu na Dolinę Środkowej Wisły i Kampinoską Dolinę Wisły. Charakter oraz skala oddziaływania skutków ustaleń mpzp uzależnione są od funkcji terenów. Prognozowane oddziaływanie na środowisko skutków ustaleń planu, zostanie przedstawione z uwzględnieniem zróżnicowania określonych terenów z uwagi na ich funkcję. Projekt mpzp przewiduje kilka funkcji związanych z zapewnieniem komunikacji. Należy do nich zaliczyć: 1) teren dróg publicznych klasy głównej ruchu przyspieszonego oznaczony symbolem KDGP; 2) teren dróg publicznych klasy lokalnej oznaczony symbolem KDL; 3) teren dróg publicznych klasy dojazdowej oznaczony symbolem KDD; 4) teren dróg wewnętrznych oznaczony symbolem KDW; 5) teren komunikacji pieszo-jezdnej oznaczony symbolem KPJ. Zasadniczo zatem obsługa terenów objętych opracowaniem odbywać się będzie z uwzględnieniem następującego układu dróg: dróg publicznych, dróg wewnętrznych/ dojazdowych, ciągów pieszo-jezdnych. Zgodnie z projektem mpzp przeznaczeniem towarzyszącym wymienionych terenów są: obiekty małej architektury, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, zieleń urządzona.

15 S t r o n a Komunikacja stanowi źródło hałasu oraz pyłów i gazów emitowanych do powietrza, a jego uciążliwość uzależniona jest głównie od natężenia ruchu, rodzaju pojazdów oraz usytuowania zabudowy. Z uwagi na to, że układ komunikacyjny obszaru planu jest układem ukształtowanym, negatywne czynniki oddziaływania terenów przeznaczonych pod drogi, wystąpią głównie na etapie ich funkcjonowania. Funkcjonowanie terenów komunikacji powoduje i powodować będzie: emisję pyłów i gazów oraz hałasu, odprowadzanie wód opadowych i roztopowych, które mogą zawierać substancje ropopochodne oraz inne zanieczyszczenia. Skutkami pośrednimi funkcjonowania układu komunikacyjnego w rejonie ulic: Parkowej, Piaskowej oraz Buchnik Las są: negatywne oddziaływanie na różnorodność biologiczną, pogorszenie walorów krajobrazowych obszaru. W przypadku przedmiotowego terenu, największy zasięg negatywnego oddziaływania zaznaczy się na drogach klasy głównej ruchu przyspieszonego. Jednocześnie należy zauważyć, że do drogi oznaczonej w projekcie planu symbolem KDGP na niemal całym odcinku, przylegają tereny niezabudowane, a na zach od niej tereny zieleni leśnej. Z tego powodu można przyjąć, że użytkowanie terenów oznaczonych symbolem KDGP nie będzie powodować uciążliwości. Najmniejsze oddziaływanie będą powodować tereny komunikacji pieszo-jezdnej, które jak sama nazwa wskazuje, przeznaczone będą nie tylko do ruchu pojazdów, ale również pieszych. Prognozuje się niewielki wpływ na środowisko terenów dróg publicznych klasy lokalnej i dojazdowej z uwagi na nieznaczne natężenie ruchu oraz brak na obszarze planu intensywnej zabudowy mieszkaniowej. Zatem oddziaływanie terenów komunikacyjnych można określić jako zróżnicowane i mieszczące się w przedziale od dużego do minimalnego, lecz nie powodujące znaczącej ingerencji w środowisko. Zgodnie z projektem mpzp, część obszaru w Jabłonnej w rejonie ul. Parkowej, Piaskowej i Buchnik Las zostanie przeznaczona pod funkcje związane z usługami. Należy do nich zaliczyć: 1) tereny zabudowy usługowej oznaczone symbolem: U; 2) tereny zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową jednorodzinną oznaczone symbolem: U/MN; 3) tereny zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową wielorodzinną oznaczone symbolem: U/MW; 4) teren usług oświaty oznaczony symbolem: UO; 5) tereny usług sportu i rekreacji oraz turystyki oznaczone symbolem: US/UT. Tereny usług określone w projektowanym dokumencie cechuje zróżnicowanie wynikające z ich odmiennego położenia, uwarunkowań środowiskowych oraz przeznaczenia. Tereny oznaczone symbolem: U, U/MN, U/MW, UO usytuowane są na tarasie nadzalewowym w części wschodniej obszaru w rejonie ul. Modlińskiej, natomiast tereny US/UT zgodnie z projektem mpzp znajdują się w obrębie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu w strefie ochrony urbanistycznej. Przeznaczeniem podstawowym terenu usługowego (oznaczonego symbolami U, U/MN, U/MW, UO) jest zabudowa usług nieuciążliwych. Natomiast tereny oznaczone symbolem US/UT, zostaną przeznaczone pod zabudowę: usług sportu i rekreacji, turystyki. Wskazane czynniki wpływają na zróżnicowane oddziaływanie

16 S t r o n a na środowisko poszczególnych funkcji terenu. Tereny usługowe, powodować mogą przeciętne, raczej lokalne oddziaływanie, ich największy wpływ na środowisko wiąże się z emisją pyłów i gazów do powietrza, hałasu, odprowadzaniem ścieków oraz wytwarzaniem odpadów. Czynnikiem o dużym oddziaływaniu jest oczywiście realizacja zabudowy, która powoduje uszkodzenie pokrywy glebowej, zniszczenie (usunięcie roślinności) oraz uciążliwości związane z ruchem pojazdów. Zabudowanie terenów może również przyczynić się do pogorszenia walorów krajobrazu poprzez wprowadzenie elementów dysharmonizujących oraz zniszczenie siedlisk zwierząt. Prace budowlane mogą również powodować uciążliwości dla pobliskiej zabudowy mieszkaniowej, bez nich jednak nie jest możliwa realizacja funkcji określonych w projekcie mpzp. Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że niewielka skala potencjalnego oddziaływania wynikającego z realizacji zabudowy, wynikać będzie z następujących faktów; po pierwsze, zabudowa projektowana jest na niewielkiej powierzchni mpzp, po drugie, plan dopuszcza jedynie usługi nieuciążliwe, po trzecie, uciążliwość robót budowlanych jest z natury rzeczy krótkotrwała. Zasadniczą rolę w ograniczeniu niekorzystnego oddziaływania planowanych inwestycji na etapie ich użytkowania będzie miało właściwe rozwiązanie emisji zanieczyszczeń do powietrza oraz hałasu, a także gospodarki wodno-ściekowej i gospodarki odpadami. Oddziaływanie wskazanych terenów należy określić jako przeciętnie niekorzystne. Elementem dysharmonizującym planu jest napowietrza linia średniego napięcia o przebiegu płn-płd usytuowana na terenach: 4.ZL, 5.ZL oraz 7.ZL, objętych strefą ochrony urbanistycznej WOChK. Mimo, iż ten element nie koliduje z ustaleniami planu, zachowanie sieci jako linii napowietrznej, nie służy ochronie krajobrazu oraz funkcji terenów, przez które przebiega. Znaczna powierzchnia obszaru planu zajęta jest przez tereny zabudowy mieszkaniowej. Projekt mpzp wyróżnia następujące jej funkcje: 1) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczone symbolem: MN; 2) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczone symbolem: MW; 3) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczone symbolem: MN/U; 4) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczone symbolem: MW/U. Przeznaczeniem podstawowym wymienionych terenów jest zabudowa mieszkaniowa: jednorodzinna i wielorodzinna. Na terenach oznaczonych symbolami: MN/U i MW/U dopuszcza się z zachowaniem określonych warunków, zabudowę usług nieuciążliwych (precyzuje je projekt mpzp). Zauważyć należy również, że wymienione tereny zabudowy mieszkaniowej cechuje duże zróżnicowanie, którego efektem będzie ich odmienne oddziaływanie na środowisko, tak co do jej intensywności jak i rodzaju. Ustalenia projektowanego dokumentu dotyczące terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową spowodują skutki o charakterze pozytywnym i negatywnym. Pozytywne skutki zagospodarowania terenów: 1) zagospodarowanie słabych, nieprzydatnych dla rolnictwa gleb, 2) wprowadzenie zieleni urządzonej na terenach niezainwestowanych, 3) powstanie nowego budownictwa mieszkaniowego (korzystny wpływ na warunki życia mieszkańców),

17 S t r o n a 4) zapewnienie zieleni na min. 20% powierzchni działek budowlanych (zależnie od rodzaju terenu powierzchnia biologicznie czynna działek inwestycyjnych wyniesie od 30 do 80%). Oddziaływanie negatywne (bezpośrednie i pośrednie) planowanego zagospodarowania podczas funkcjonowania zabudowy obejmuje: 1) emisję zanieczyszczeń do powietrza w wyniku ogrzewania budynków, 2) powstawanie odpadów komunalnych, 3) wytwarzanie ścieków bytowych, 4) zabudowanie części terenu biologicznie czynnego, 5) wzmożenie hałasu komunikacyjnego w obrębie nowej zabudowy, 6) defragmentację środowiska. Uwzględniając prognozowane skutki dla środowiska realizacji mpzp, należy zwrócić uwagę na to, że: 1) wielkość emisji zanieczyszczeń do powietrza (m.in. tlenki węgla, siarki i azotu, pył zawieszony) będzie uzależniona od stosowanej metody ogrzewania i rodzaju nośnika energii. Stężenie zanieczyszczeń zwiększy się w porównaniu ze stanem istniejącym, jednak przy zastosowaniu ekologicznych źródeł ciepła (jak zostało zapisane w ustaleniach planu) jakość powietrza nie pogorszy się, 2) odpady muszą być zagospodarowane zgodnie z obowiązującymi przepisami dot. gospodarki odpadami, z zastosowaniem w szerokim zakresie selektywnej zbiórki, 3) ścieki bytowo-gospodarcze będą zgodnie z ustaleniami miejscowego planu kierowane kanalizacją bezpośrednio do oczyszczalni ścieków. Ocenia się, że nie wpłynie to negatywnie na środowisko. W przypadku stosowania zbiorników bezodpływowych wzrośnie zagrożenie przenikania ścieków do gruntu, 4) w związku z pojawieniem się nowej zabudowy w obrębie terenu opracowania, zwiększy się natężenie hałasu komunikacyjnego w porównaniu do stanu obecnego. W praktyce jednak na drogach lokalnych i dojazdowych nie stwierdza się przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu. Z punktu widzenia przyrodniczego, najistotniejsza jest lokalizacja zabudowy od strony terasy zalewowej, czyli terenów objętych opisanymi wcześniej formami ochrony przyrody. Dotyczy to jednak wyłącznie terenów usług sportu i rekreacji oraz turystyki, w obrębie których nie stwierdzono chronionych siedlisk lub form geologicznych, roślin lub zwierząt istotnych dla funkcjonowania obszarów Natura 2000 (w czasie oględzin terenu stwierdzono jedynie ptaki zaliczane do gatunków dość licznych lub licznych), zagospodarowanie wskazanych terenów może wpływać na powiązania przyrodnicze pomiędzy obszarem terasy zalewowej i nadzalewowej (choćby poprzez ogrodzenie terenów) oraz zmniejszyć ich różnorodność biologiczną. Ocenia się jednak, że będą to czynniki lokalne o niewielkiej intensywności oddziaływania. Z rozwojem nowych form zagospodarowania terenów wiąże się niekiedy wprowadzanie obcych gatunków roślin (neofitów lub też kenofitów), które w wyniku masowego (inwazyjnego) rozprzestrzeniania, mogą powodować lokalne zagrożenie dla rodzimej flory, w tym dla poszczególnych gatunków roślin oraz ich naturalnych zbiorowisk. Właściwym rozwiązaniem w takim przypadku jest wyeliminowanie nasadzeń z udziałem gatunków nierodzimych, a zwłaszcza roślin inwazyjnych. Ponadto, potencjalne zagrożenie o charakterze lokalnym i punktowym może stanowić zanieczyszczenie ściekami bytowymi środowiska gruntowo-wodnego w wyniku niewłaściwej eksploatacji lub nieszczelności zbiorników

18 S t r o n a bezodpływowych. Właściwym rozwiązaniem tego problemu jest uzbrojenie terenu w kanalizację sanitarną. Mimo to zastosowanie pierwszego rozwiązania jest zgodne z prawem, a ponadto powszechnie stosowane i nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla środowiska. Mimo wcześniejszych uwag, oddziaływanie negatywne skutków ustaleń mpzp związanych z realizacją zabudowy ocenia się jako nieznaczne, o zasięgu miejscowym, niepowodujące istotnych zmian w funkcjonowaniu procesów przyrodniczych. Analiza projektu mpzp wskazuje, że na znacznym obszarze planu (około 50% powierzchni) znajdują się tereny o prognozowanym pozytywnym oddziaływaniu na środowisko przyrodnicze, do których należy zaliczyć: 1) tereny zieleni urządzonej oznaczone symbolem: ZU, 2) tereny lasu oznaczone symbolem: ZL, 3) tereny zieleni naturalnej oznaczone symbolem: ZN, 4) teren obiektów hydrotechnicznych: WH, 5) teren nadrzecznej zieleni naturalnej nieurządzonej: ZZ, 6) tereny wody powierzchniowej śródlądowej oznaczone symbolem: WS, 7) tereny rowu melioracyjnego oznaczone symbolem: WSR. Prognozowane pozytywne oddziaływanie wskazanych terenów polegać będzie na: 1) zachowaniu ekosystemów wodno-łąkowych i leśnych, 2) zachowaniu walorów krajobrazowych, 3) utrzymywaniu równowagi przyrodniczej, 4) zapewnieniu miejsc żerowania i bytowania zwierząt, 5) ochronie ostoi przyrodniczych, 6) poprawie klimatu lokalnego, 7) możliwości rozwoju turystyki. Ww. tereny cechuje najmniejsze przekształcenie o charakterze antropogenicznym, w szczególności tereny oznaczone symbolami: WS, ZZ, i ZN objęte są obszarowymi formami ochrony przyrody (obszary Natura 2000, rezerwat przyrody) i znajdują się w stanie zbliżonym do naturalnego. Wynika to między innymi z: ograniczonej ingerencji człowieka, rzeźbotwórczej działalności Wisły (czynniki erozyjne) oraz czynników denudacyjnych. Dzięki tym czynnikom, koryto rzeczne ma naturalny charakter, licznie występują tu łachy piaszczyste i namuliska, a wgłębi lądu łąki użytkowane ekstensywnie oraz pastwiska. Na tych terenach stwierdzono fitocenozy łąkowe oraz leśne, w tym 9 chronionych siedlisk. Ustalone w planie funkcje terenów gwarantują zachowanie cennych elementów środowiska przyrodniczego oraz naturalnego charakteru doliny Wisły Środkowej. Podsumowując, wśród zaprojektowanych w mpzp rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych i infrastrukturalnych, przewiduje się, że: 1) największe niekorzystne oddziaływanie na środowisko dotyczyć będzie: teren dróg publicznych klasy głównej oznaczony symbolem: KDGP; 2) źródłem przeciętnego niekorzystnego oddziaływania na środowisko będą następujące czynniki:

19 S t r o n a tereny zabudowy usługowej oznaczone symbolem: U, tereny usług oświaty oznaczone symbolem: UO, tereny zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową jednorodzinną oznaczone symbolem: U/MN, teren zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową wielorodzinną oznaczony symbolem: U/MW, tereny usług sportu i rekreacji oraz turystyki oznaczone symbolem: US/UT, teren dróg publicznych klasy lokalnej oznaczone symbolem: KDL, tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oznaczone symbolem: KDD, teren infrastruktury telekomunikacyjnej oznaczony symbolem: IT, teren infrastruktury gazowniczej oznaczony symbolem: IG. 3) minimalnie niekorzystnie na środowisko będą oddziaływać następujące czynniki: tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczone symbolem: MN, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczone symbolem: MW, tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczone symbolem: MN/U, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczone symbolem: MW/U, tereny dróg wewnętrznych oznaczone symbolem: KDW, tereny komunikacji pieszo-jezdnej oznaczone symbolem: KPJ; 4) pozytywnie oddziaływać na środowisko będą: tereny zieleni urządzonej oznaczone symbolem: ZU, tereny lasu oznaczone symbolem: ZL, teren nadrzecznej zieleni naturalnej oznaczony symbolem: ZZ, teren obiektów hydrotechnicznych oznaczony symbolem: WH, tereny zieleni oznaczone symbolem: ZN, tereny wody powierzchniowej śródlądowej oznaczone symbolem: WS, tereny rowu melioracyjnego oznaczone symbolem: WSR. 6. Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji mpzp, w szczególności na cele i przedmiot obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru Z przedstawionej analizy wynika, że mpzp nie będzie negatywnie oddziaływał na obszary Natura 2000: Dolinę Środkowej Wisły i Kampinoską Dolinę Wisły, dlatego poniżej zostaną przedstawione wyłącznie te rozwiązania projektu

20 S t r o n a mpzp, które mają na celu zapobieganie i ograniczanie negatywnych jego oddziaływań na środowisko. 6.1. Rozwiązania funkcjonalno przestrzenne Przyjęte w planie rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne oparte są na wiedzy o środowisku przyrodniczym przedmiotowego obszaru oraz na ustaleniach Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Jabłonna, przyjętego uchwałą Nr XXV/260/2000 z dnia 12 grudnia 2000 r. Rady Gminy Jabłonna. Projektem mpzp objęto obszar o powierzchni ok. 240 ha, który przeznaczono pod następujące funkcje: teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczony symbolem: MW, teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczony symbolem: MW/U, teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczony symbolem: MN, teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącą zabudową usługową oznaczony symbolem: MN/U, teren zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową jednorodzinną oznaczony symbolem: U/MN, teren zabudowy usługowej z towarzyszącą zabudową mieszkaniową wielorodzinną oznaczony symbolem: U/MW, teren zabudowy usługowej oznaczony symbolem: U, teren usług oświaty oznaczony symbolem: UO, teren usług sportu i rekreacji oraz turystyki oznaczony symbolem: US/UT, teren zieleni naturalnej oznaczony symbolem: ZN, teren obiektów hydrotechnicznych oznaczony symbolem: WH, teren nadrzecznej zieleni naturalnej oznaczony symbolem: ZZ, teren lasu oznaczony symbolem: ZL, teren zieleni urządzonej oznaczony symbolem: ZU, teren wód powierzchniowych śródlądowych oznaczony symbolem: WS, teren rowu melioracyjnego oznaczony symbolem: WSR, teren komunikacji pieszo jezdnej oznaczony symbolem: KPJ, teren dróg publicznych klasy głównej przyspieszonej oznaczony symbolem: KDGP, teren dróg publicznych klasy lokalnej oznaczony symbolem: KDL, teren dróg publicznych klasy dojazdowej oznaczony symbolem: KDD, teren dróg wewnętrznych oznaczony symbolem: KDW, teren infrastruktury telekomunikacyjnej oznaczony symbolem: IT, teren infrastruktury gazowniczej oznaczony symbolem: IG. Obszar objęty sporządzeniem mpzp położony jest w obrębie terasy zalewowej i nadzalewowej Wisły w granicach istniejących form ochrony przyrody. Mimo to charakteryzuje się warunkami umożliwiającymi realizację funkcji