40-058 Katowice, ul. Stalmacha 17 tel.: (+32) 25-11-021, 25-11-241, fax: (+32) 25-10-985 www.silesia.org.pl, zwiazek@silesia.org.pl Stanowisko Zgromadzenia Ogólnego Śląskiego Związku Gmin i Powiatów Bytom, dn. 30 maja 2008 r. w sprawie: projektu ustawy Prawo geologiczne i górnicze (projekt z dnia 27 maja 2008 r.) I. Uwagi ogólne 1. Po zapoznaniu się z ministerialnym projektem ustawy Prawo geologiczne i górnicze (projekt Ministerstwa Środowiska z dnia 27 maja br.) Zgromadzenie Ogólne Śląskiego Związku Gmin i Powiatów stwierdza, iŝ z treści proponowanych w projekcie ustawy rozwiązań wynika, Ŝe dotychczasowe sporne kwestie występujące pomiędzy samorządami lokalnymi a sektorem górniczym zostały rozwiązane w duŝej mierze na korzyść drugiej ze stron, kosztem troski o długofalowo pojęte dobro społeczności lokalnych i mieszkańców. Pozytywne jest jednak, iŝ w aktualnym projekcie z dnia 27 maja br. wycofano niektóre zbyt daleko idące rozwiązania niekorzystne dla społeczności lokalnych, zawarte w projekcie z dnia 21 lutego br. 2. Jednym z przykładów rozwiązań niekorzystnych dla społeczności lokalnych, występujących w projekcie jest art. 106 ust. 12, który przewiduje, Ŝe plan ruchu zakładu górniczego zatwierdza organ nadzoru górniczego po uzyskaniu opinii właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Ograniczono w ten sposób znacząco władztwo gminy na swoim terenie oraz pozbawiono gminę skutecznego instrumentu oddziaływania na zakres i sposób działania zakładu górniczego znajdującego się na terenie gminy. Jest to tym bardziej niebezpieczne, iŝ aktualny projekt ustawy zachował szereg wadliwych postanowień zawartych w poprzednim projekcie, np. w art. 42 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym,,rozpoczęcie działalności objętej koncesją uwaŝa się za zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych oraz art. 34 ust. 2, zgodnie z którym,,jeŝeli rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych zakładu górniczego przekroczą określone w koncesji granice terenu górniczego przedsiębiorca niezwłocznie składa wniosek o dokonanie niezbędnej zmiany koncesji. O ile pierwszy z przytaczanych przepisów stwarza przedsiębiorcy w tym zakresie szeroką moŝliwość naruszania warunków koncesji z negatywnymi skutkami dla terenu objętego eksploatacją, o tyle drugi pozwala na swobodne przekraczanie określonych w koncesji granic terenu górniczego. Zgodnie z tymi przepisami nie ma moŝliwości stwierdzenia niewaŝności decyzji administracyjnej, którą jest koncesja po fakcie rozpoczęcia działalności objętej koncesją. Oznacza to, Ŝe w obrocie prawnym moŝe funkcjonować decyzja wadliwa, podjęta nawet z raŝącym naruszeniem prawa i prowadząca do powaŝnych konsekwencji, np. w odniesieniu do środowiska. Tego typu rozwiązania są naszym zdaniem całkowicie niedopuszczalne. Proponowana przez nas zmiana art. 106 ust. 12 polega na zastąpieniu dotychczasowej opinii uzgodnieniem w celu przyznania, w zakresie objętym tym przepisem, gminie górniczej władczego wpływu na funkcjonowanie połoŝonego na jej obszarze zakładu górniczego w zakresie bezpośrednio związanym ze sferą zadań własnych gminy wynikającą z art. 164 ust. 3 w związku z art. 163 Konstytucji RP oraz z art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). W ten sposób, gmina górnicza, na której ciąŝą prawne i finansowe skutki utraty wartości terenów wskutek 1
eksploatacji górniczej, będzie mogła wypowiadać się w skuteczniejszy prawnie sposób w sprawie planu ruchu zakładu górniczego, jednakŝe w odpowiednio krótkim czasie (takim jak wyznaczony do przedłoŝenia opinii) i w zakresie, w którym powinna mieć moŝliwość takiego wypowiedzenia się. W związku z tym proponujemy następujące brzmienie art. 106 ust. 12 projektu ustawy: 12. Plan ruchu zakładu górniczego zatwierdza właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji. Wydanie decyzji, o której mowa w niniejszym ustępie, wymaga uprzedniego uzgodnienia przez przedsiębiorcę z właściwym wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta). Brak zajęcia stanowiska w terminie 30 dni od doręczenia wniosku o dokonanie uzgodnienia uwaŝa się za uzgodnienie treści planu ruchu, przy czym powodem odmowy uzgodnienia moŝe być wyłącznie określone zagroŝenie, jakie przedstawiony plan ruchu moŝe stwarzać dla bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska wraz z obiektami budowlanymi bądź nadmierne szkody, jakie mogłaby spowodować jego realizacja. 3. Uchwalenie planu miejscowego dla terenu górniczego (taką moŝliwość przewiduje art. 102 ust. 2 projektu ustawy) pociąga za sobą, w razie obniŝenia wartości nieruchomości, roszczenie właściciela do gminy o zapłatę odszkodowania lub o wykup nieruchomości na zasadach i w trybie określonych w art. 36 ust. 1-3 i art. 37 ust. 1-6 ustawy z dn. 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Oznacza to, Ŝe gmina ponosi wobec osób trzecich wszelkie konsekwencje wykonywania omawianych zadań. Jednocześnie w świetle projektu ustawy gmina nie otrzymuje nawet ustawowego zapewnienia pokrycia kosztów sporządzenia projektu planu miejscowego w granicach terenu górniczego w 100% przez przedsiębiorcę górniczego (art. 102 ust. 7). W związku z powyŝszym proponujemy następujące zmiany w projekcie ustawy Prawo geologiczne i górnicze: W art. 102 po obecnym ust. 7 naleŝy dodać nowy ust. 8 o następującym brzmieniu: 8. Zaspokojenie roszczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), naleŝy solidarnie do gminy oraz podmiotu, którego organ przed uchwaleniem planu albo jego zmianą udzielił koncesji na wydobywanie kopalin na obszarze tej gminy, przy czym gmina, jeŝeli zaspokoiła roszczenie w całości albo w części, moŝe Ŝądać odpowiedniego zwrotu jego wartości od podmiotu, który udzielił koncesji, chyba Ŝe niemoŝliwość lub istotne ograniczenie korzystania z nieruchomości lub jej części albo obniŝenie wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą nastąpiłoby z przyczyn innych niŝ związane z udzieleniem koncesji lub ruchem zakładu górniczego. JeŜeli koncesji udzielił organ administracji rządowej, bądź marszałek albo starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, Skarb Państwa reprezentuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa.. PoniewaŜ gmina górnicza będzie miała ograniczony wpływ na udzielanie koncesji górniczej nie powinna ona ponosić zbyt daleko idącej odpowiedzialności za skutki udzielenia koncesji przed uchwaleniem obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, a w razie jego braku studium. W związku z tym proponujemy odpowiedni podział odpowiedzialności, przy czym w przypadku wydobycia węgla kamiennego roszczenia byłyby kierowane do Ministra Skarbu Państwa. 4. Obecne przepisy stanowią utrudnienie w egzekwowaniu opłaty eksploatacyjnej za nielegalne wydobywanie kopaliny (tzn. bez koncesji lub niezgodnie z jej postanowieniami). Ustalenie dowodów wymaga pomiarów i ekspertyz rzeczoznawców. Działanie takie powinno być traktowane jako wykroczenie i to sądy w takich wypadkach orzekałyby o wysokości kary. Ewentualnie powinna zostać ustalona jedna stawka bez względu na rodzaj kopaliny. 2
5. Ponadto zwracamy uwagę na fakt, iŝ pomimo tego, Ŝe projekt ustawy nakłada na wójtów (burmistrzów i prezydentów miast) szereg nowych zadań, a starostowie pełnią funkcję organu administracji geologicznej pierwszej instancji i wykonują zadania z zakresu administracji rządowej dotyczące geologii, jednostki samorządu terytorialnego zostały pominięte w wykazie podmiotów, które zostaną uwzględnione w ramach konsultacji. Jakkolwiek przewiduje się skierowanie projektu do Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego celem zaopiniowania, uwaŝamy, iŝ samorządy (a zwłaszcza gminy górnicze i powiaty, których ustawa dotyczy w szczególnym stopniu oraz reprezentujące je Śląski Związek Gmin i Powiatów oraz Stowarzyszenie Gmin Górniczych w Polsce) powinny zostać objęte zakresem konsultacji w sprawach bezpośrednio związanych z zakresem ich działania. W związku z powyŝszym sprzeciwiamy się pomijaniu gmin górniczych oraz ich związków i stowarzyszeń w procesie konsultacji dotyczących projektu ustawy. II. Uwagi szczegółowe Art. 3 pkt 2) powinien otrzymać brzmienie:,,2) wykonywania wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 10 m w celu wykorzystania ciepła Ziemi. Uzasadnienie: budowa geologiczna jest waŝna przy analizie ilości ciepła moŝliwej do pozyskania z określonej przestrzeni; wykonanie wkopów do projektowanej głębokości (30 m) w celu załoŝenia instalacji do wykorzystania ciepła Ziemi byłoby ekonomicznie uzasadnione chyba tylko w pojedynczych przypadkach. Art. 6 Brak jest definicji rudy, która jest przedmiotem udzielonej koncesji. Proponujemy dodanie do artykułu 6 punktu 17 o następującym brzmieniu:,,17. rudą są minerały stosowane w metalurgii do otrzymywania metali nawet, gdy minerały te zostały przeznaczone do celów niemetalurgicznych zgodnie z definicją podaną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, podsekcja CB, Dział 13 (Dz. U. 97, nr 42, poz. 264 ze zm. Dz. U. 03, nr 28, poz. 239).. Art. 7 ust. 1 powinien otrzymać brzmienie:,,1. Podejmowanie działalności określonej ustawą jest dozwolone tylko wówczas, jeŝeli nie naruszy ona lub nie jest sprzeczna z odrębnymi przepisami, w tym przepisami dotyczącymi ochrony środowiska oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego. Przepis ten jest niejasno sformułowany. Odnosi on określenie przeznaczenia nieruchomości (którego naruszenie uniemoŝliwiać będzie prowadzenie działalności) do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i do przepisów odrębnych. Nie wiadomo o jakie przepisy chodzi, kto i w jakiej formie będzie orzekał o fakcie wystąpienia lub nie wystąpienia naruszenia. Ponadto sformułowanie przepisu spowoduje, Ŝe trudno będzie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znaleźć sposób, aby nie dopuścić do udzielenia koncesji nawet wówczas, gdy jej udzielenie spowoduje w efekcie duŝe szkody dla społeczności lokalnych. 3
Art. 9 ust. 1 i ust. 3 Art. 9 ust. 1 powinien otrzymać brzmienie:,,1. JeŜeli ustawa uzaleŝnia rozstrzygnięcie organu od współdziałania (uzgodnienia lub wyraŝenia) opinii z innym organem administracji, zajmuje on stanowisko nie później, niŝ w ciągu 30 dni od dnia doręczenia mu projektu rozstrzygnięcia. Art. 9 ust. 3 powinien otrzymać brzmienie,,2. Termin do zajęcia stanowiska jest zachowany, jeŝeli przed upływem 30 dni od doręczenia wniosku o zajęcie stanowiska w sprawie organ współdziałający doręczył postanowienie w tej sprawie lub dokonał jego wysyłki.. Określony termin 14 dni na zajęcie stanowiska (uzgodnienie lub wyraŝenie opinii) jest terminem zbyt krótkim w wypadku niejednokrotnie skomplikowanych materii będących przedmiotem stanowiska. Art. 23 ust. 2 pkt 2) wykreślić w zdaniu drugim fragment,,( ) określonym w sposób przewidziany przez art. 7. Art. 34 Art. 34 - naleŝy wykreślić w ust. 1 zdanie 2 oraz cały ust. 2 W efekcie art. 34 otrzymuje brzmienie:,,art. 34. O ile ustawa nie stanowi inaczej, do zmiany koncesji stosuje się odpowiednio przepisy o jej udzieleniu.. Przepis jest sformułowany w taki sposób, Ŝe zezwala na dokonanie zmiany koncesji w wyniku powstania rzeczywistych szkodliwych wpływów robót górniczych zakładu górniczego przekraczających określone w koncesji granice terenu górniczego. Przepis pozwala w praktyce na zupełnie dowolne powodowanie przez przedsiębiorstwa szkodliwych wpływów na terenie nie objętym dotychczas koncesją. Art. 39 ust. 2 i 3 Przepisy te odnoszą się do wygaśnięcia koncesji. Dotychczas obowiązująca ustawa w art. 16 pkt 5, jak równieŝ projekt nowej ustawy w art. 23 ust. 2 pkt 2) daje wójtom (burmistrzom, prezydentom miast) prawo od uzgadniania w trakcie procedury udzielania koncesji. Jednak przy wygaszaniu koncesji w projekcie ustawy w art. 39 nie przewidziano ich udziału, a problem wydania decyzji o wygaśnięciu koncesji uznano za nieistotny. W dotychczas obowiązującym Prawie geologicznym i górniczym w art. 29 ust. 2 zakres i sposób wykonania obowiązków wynikających z cofnięcia lub wygaśnięcia koncesji jest uzgadniany z wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta). Konieczne jest przywrócenie zasady, Ŝe gdy organy samorządu biorą udział poprzez uzgadnianie przy powstawaniu decyzji koncesyjnej, to powinny równieŝ uczestniczyć przy wygaszaniu tej decyzji koncesyjnej, przez jej uzgadnianie. Powstaje wątpliwość, czy organ koncesyjny, który usytuowany jest bardzo daleko od gminy, w której jest prowadzona działalność górnicza, moŝe ocenić czy wypełnione zostały warunki określone w koncesji, dotyczące w szczególności ochrony środowiska, naprawy szkód górniczych itp. Sprowadzenie sprawy tylko do uzgadniania planu ruchu likwidowanego zakładu górniczego zgodnie z art. 39 ust. 2 jest ograniczeniem uprawnień, jakie gminy posiadały dotychczas i spowoduje zrzucenie na ich barki wszystkich problemów pozostawionych przez zlikwidowane zakłady górnicze. UwaŜamy równieŝ, Ŝe nie moŝna zrzucić na barki właścicieli nieruchomości obowiązków, które winien wykonać przedsiębiorca przed wygaśnięciem koncesji. 4
Reasumując, obowiązki jakie powinny ciąŝyć na przedsiębiorcy w przypadku likwidacji działalności górniczej i wygaszaniu koncesji zostały w projekcie ustawy zbagatelizowane, a problemy jakie pozostają zamierza się przerzucić na barki gmin i właścicieli nieruchomości. W rezultacie w art. 39 ust. 2 projektu naleŝy przywrócić zapis z obecnie obowiązującej ustawy, który powinien otrzymać następujące brzmienie: 2. Zakres i sposób wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, ustala organ koncesyjny w decyzji o wygaśnięciu koncesji, w uzgodnieniu z właściwym wójtem (burmistrzem albo prezydentem miasta) oraz z właściwym organem nadzoru górniczego. W art. 39 ust. 3 - naleŝy wykreślić fragment: ( ) a jeŝeli nie istnieje przedsiębiorca oraz jego następca prawny obowiązki określone w ust. 1 wykonuje ten, kto posiada tytuł do korzystania z nieruchomości. Art. 42 wykreślić w całości Stwarza przedsiębiorcy w tym zakresie moŝliwość naruszania warunków koncesji z negatywnymi skutkami dla terenu objętego eksploatacją. Art. 102 ust. 7 otrzymuje brzmienie:,,7. Koszty sporządzenia projektu planu, o którym mowa w ust. 1 ponosi przedsiębiorca Zgodnie z tym przepisem koszty sporządzenia projektu planu wymienionego w art. 102 ust. 1 po połowie ponoszą przedsiębiorca i gmina. Obecnie obowiązująca ustawa w art. 53 ust. 4 przewiduje, Ŝe koszty sporządzenia planów w 100 % ponosi przedsiębiorca. Rozwiązanie to jest właściwe. Obarczanie gmin kosztami sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu górniczego bez odpowiednich zmian w podziale dochodów publicznych jest niezgodne z art. 167 ust. 4 Konstytucji RP. Ponadto uchwalenie planu miejscowego pociąga za sobą, w razie obniŝenia wartości nieruchomości, roszczenie właściciela do gminy o zapłatę odszkodowania lub o wykup nieruchomości na zasadach i w trybie określonych w art. 36 ust. 1-3 i art. 37 ust. 1-6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Oznacza to, Ŝe gmina ponosi wobec osób trzecich wszelkie konsekwencje wykonywania omawianych zadań. po ust. 7 dopisać nowy ust. 8 o brzmieniu: 8. Zaspokojenie roszczeń, o których mowa w art. 36 ust 1 i 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późniejszymi zmianami), naleŝy solidarnie do gminy oraz podmiotu, którego organ przed uchwaleniem planu albo jego zmianą udzielił koncesji na wydobywanie kopalin na obszarze tej gminy, przy czym gmina, jeŝeli zaspokoiła roszczenie w całości albo w części, moŝe zaŝądać odpowiedniego zwrotu jego wartości od podmiotu, który udzielił koncesji, chyba Ŝe niemoŝliwość lub istotne ograniczenie korzystania z nieruchomości lub jej części albo obniŝenie wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą nastąpiłoby z przyczyn innych niŝ związane z udzieleniem koncesji lub ruchem zakładu górniczego. JeŜeli koncesji udzielił organ administracji rządowej, bądź marszałek albo starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, Skarb Państwa reprezentuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. 5
Art. 103 Obecną treść art. 103 naleŝy umieścić w ust. 2 tego artykułu i dodać ust. 1, który powinien otrzymać brzmienie:,,1. Obiektami budowlanymi zakładu górniczego są obiekty budowlane oraz technologicznie związane z nimi obiekty i urządzenia przeróbcze w rozumieniu prawa budowlanego słuŝące do wydobywania kopaliny ze złoŝa i przetwarzania kopaliny, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji bądź podziemnego składowania odpadów.. Art. 106 ust. 12 otrzymuje brzmienie:,,12. Plan ruchu zakładu górniczego zatwierdza właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji. Wydanie decyzji, o której mowa w niniejszym ustępie, wymaga uprzedniego uzgodnienia przez przedsiębiorcę z właściwym wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta). Brak zajęcia stanowiska w terminie 30 dni od doręczenia wniosku o dokonanie uzgodnienia uwaŝa się za uzgodnienie treści planu ruchu. Powodem odmowy uzgodnienia moŝe być wyłącznie określone zagroŝenie, jakie przedstawiony plan ruchu moŝe stwarzać dla bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska wraz z obiektami budowlanymi bądź nadmierne szkody, jakie mogłaby spowodować jego realizacja. Art. 135 ust. 1 powinien otrzymać brzmienie:,,1. Okresem rozliczeniowym jest kwartał.. ust. 4 - wykreślić Przepis ten wprowadza półroczny okres rozliczeniowy z tytułu opłaty eksploatacyjnej zamiast przewidzianego w obowiązującej ustawie okresu kwartalnego. W uzasadnieniu do projektu ustawy powołano się błędnie na zgodność systemową z regulacjami ustawy o ochronie środowiska. Tymczasem opłata eksploatacyjna nie pełni roli, jaką pełnią opłaty tzw. ekologiczne, natomiast w strukturze budŝetu gminu jest dochodem własnym. Wprowadzenie takiego przepisu spowoduje niekorzystne zmiany w gospodarowaniu środkami finansowymi w gminie. Ponadto proponujemy wykreślenie ust. 4 tego artykułu, który przewiduje, Ŝe w przypadku kwoty poniŝej 300 zł obowiązek zapłaty za opłatę eksploatacyjną nie powstaje. śądamy utrzymania obecnego okresu rozliczenia. art. 139 ust. 1 Proponujemy zmianę treści art. 139 ust. 1 i nadanie mu następującego brzmienia: Art. 139. 1. O ile ustawa nie stanowi inaczej, wpływy z tytułu opłat, o których mowa w dzisiejszym dziale, w 60% stanowią dochód gminy, na terenie której jest prowadzona działalność objęta koncesją, w 20% dochód powiatu, na terenie którego jest prowadzona działalność objęta koncesją, a w 20% dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. JeŜeli działalność ta jest prowadzona na terenie więcej niŝ jednej gminy, powiatu opłaty stanowią dochód tych gmin i powiatów proporcjonalnie do ilości wydobytej kopaliny, wielkości przestrzeni objętej działalnością, ilości magazynowanych tam substancji albo składowanych odpadów.. 6
Art. 141 ust. 2 powinien otrzymać brzmienie:,,2. W sprawach określonych niniejszym działem stronami postępowania są odpowiednio przedsiębiorca, gmina lub powiat.. W sprawach, do których odwołuje się niniejszy przepis stroną postępowania obok przedsiębiorcy powinna być równieŝ gmina, na terenie której działalność jest lub była prowadzona. Postępowania administracyjne wymuszone były korzystnymi dla gmin wyrokami Sądu NajwyŜszego, NSA i WSA, przed którymi toczyły się sprawy z zaskarŝenia Prokuratora Wojewódzkiego lub (po reformie administracyjnej) Prokuratora Okręgowego. JeŜeli, przy okazji nowelizacji Prawa geologicznego i górniczego gminy zostaną pozbawione prawa uczestniczenia w postępowaniu jako strona (w sprawach opłat eksploatacyjnych) organ koncesyjny w sprawach spornych nigdy nie pozna racji obu stron i gminy będą zmuszone nadal zwracać się do Prokuratora o występowanie w ich imieniu. Art. 145 Przepis powinien stwarzać właścicielowi lub uŝytkownikowi nieruchomości dotkniętej szkodą moŝliwość wyboru innej formy naprawy szkody niŝ przywrócenie do stanu poprzedniego. Obecny ust. 1 tego artykułu oznacza się jako ust. 3. Kolejne ustępy zmieniają odpowiednio numerację. Wprowadza się ust. 1 o treści: Art. 145.1 Naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź poprzez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź poprzez zapłatę odpowiedniej sumy pienięŝnej.. Po obecnym ust. 1 projektu proponujemy wprowadzić nowy ust. 2 o treści:,,2. JeŜeli naprawienie szkody ma nastąpić poprzez świadczenie pienięŝne, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba Ŝe szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen obowiązujących w innym momencie. W efekcie zmieni się numeracja kolejnych ustępów tego artykułu. Proponowana zmiana polega na wprowadzeniu do projektu ustawy zasady określonej w art. 363 Kc. Dotychczasowe rozwiązania prawne pozbawiają poszkodowanego moŝliwości wyboru sposobu naprawienia szkody, co nie znajduje Ŝadnego racjonalnego uzasadnienia i jest niespójne z unormowaniami Kodeksu cywilnego. Na tej podstawie w praktyce wielu poszkodowanych zmuszonych jest do wieloletniego, nawet doŝywotniego zamieszkiwania na placu budowy. Ponadto naleŝy uwzględnić moŝliwość zmniejszenia kategorii odporności budynków na wstrząsy przy analizie skutków eksploatacji górniczej. Art. 147 powinien otrzymać brzmienie:,,147. Roszczenia określone niniejszym działem przedawniają się z upływem 10 lat od dnia ujawnienia się szkody.. Okres przedawniania się roszczeń za szkody górnicze zgodnie z propozycją tego przepisu wynosi 5 lat od dnia ich ujawnienia się. Propozycja ta stoi w sprzeczności z Kodeksem cywilnym, przewidującym dziesięcioletni okres. 7
W art. 158 ust. 2 Aktualny pkt 6 powinien otrzymać brzmienie: 6) warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem inwestycji mogących negatywie oddziaływać na wody podziemne, w tym powodować ich zanieczyszczenie - w odniesieniu do inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć, mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko moŝe być wymagany.. Piotr Koj Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego Opracowanie projektu stanowiska: Biuro Śląskiego Związku Gmin i Powiatów (z uwzględnieniem uwag dr Jana BłaŜa Przewodniczącego Komisji Geologii i Górnictwa Związku, Stowarzyszenia Gmin Górniczych w Polsce oraz Związku Gmin Zagłębia Miedziowego) 8