Badanie przebiegów falowych w liniach długich

Podobne dokumenty
Badanie przebiegów falowych w liniach długich

Rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów wiszących

Rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów wiszących

Badanie wyładowań ślizgowych

Wpływ przegrody izolacyjnej na wytrzymałość dielektryczną powietrza

Badanie ograniczników przepięć

Pomiar wysokich napięć

Badanie wyładowań ślizgowych

Wytrzymałość dielektryczne powietrza w zależności od ciśnienia

Wytrzymałość udarowa powietrza

Badanie oleju izolacyjnego

Badanie wytrzymałości powietrza przy napięciu stałym

Pomiar wysokich napięć udarowych

Badanie wytrzymałości powietrza przy napięciu przemiennym 50 Hz

Badanie kabli wysokiego napięcia

Badanie wytrzymałości powietrza przy napięciu przemiennym 50 Hz

Badanie ograniczników przepięć

Badanie wytrzymałości powietrza przy napięciu stałym

Badanie kabli wysokiego napięcia

Badanie wytrzymałości powietrza napięciem przemiennym 50 Hz przy różnych układach elektrod

Badanie wytrzymałości powietrza napięciem przemiennym 50 Hz przy różnych układach elektrod

Wytrzymałość udarowa powietrza

Ćwiczenie A1 : Linia długa

Wytrzymałość układów uwarstwionych powietrze - dielektryk stały

Wytrzymałość układów uwarstwionych powietrze - dielektryk stały

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie liniowych układów ze wzmacniaczem operacyjnym (2h)

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie wzmacniacza różnicowego i określenie parametrów wzmacniacza operacyjnego

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Tranzystory bipolarne. Właściwości dynamiczne wzmacniaczy w układzie wspólnego emitera.

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 6b

Kompensacja prądów ziemnozwarciowych

WZMACNIACZ ODWRACAJĄCY.

TRANZYSTORY BIPOLARNE

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Ćwiczenie nr 11. Projektowanie sekcji bikwadratowej filtrów aktywnych

LABORATORIUM ELEKTRONIKA. Opracował: mgr inż. Tomasz Miłosławski

Uśrednianie napięć zakłóconych

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Tranzystory bipolarne. Właściwości wzmacniaczy w układzie wspólnego kolektora.

ĆWICZENIE NR 1 TEMAT: Wyznaczanie parametrów i charakterystyk wzmacniacza z tranzystorem unipolarnym

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Podstaw Elektroniki Cyfrowej Wykonał zespół w składzie (nazwiska i imiona): Dzień tygodnia:

Ćwiczenie 7 PARAMETRY MAŁOSYGNAŁOWE TRANZYSTORÓW BIPOLARNYCH

ELEMENTY ELEKTRONICZNE TS1C

WZMACNIACZ NAPIĘCIOWY RC

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Technik elektronik 311[07] Zadanie praktyczne

Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Katedra Elektroniki

LABORATORIUM TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘĆ

Wzmacniacze operacyjne

Politechnika Białostocka

Podstawy Elektroniki dla Informatyki. Generator relaksacyjny

4. Funktory CMOS cz.2

Tranzystory bipolarne. Podstawowe układy pracy tranzystorów.

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie generatorów sinusoidalnych (2h)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

STABILIZATORY NAPIĘCIA I PRĄDU STAŁEGO O DZIAŁANIU CIĄGŁYM Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych

Sprzęt i architektura komputerów

Politechnika Białostocka

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Zakłócenia równoległe w systemach pomiarowych i metody ich minimalizacji

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Statyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7

PRZEŁĄCZANIE DIOD I TRANZYSTORÓW

Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC

CEL ĆWICZENIA: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zastosowaniem diod i wzmacniacza operacyjnego

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 7

Badanie diody półprzewodnikowej

Laboratorium Elektroniczna aparatura Medyczna

Ćwiczenie nr 8. Podstawowe czwórniki aktywne i ich zastosowanie cz. 1

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

Ćwiczenie 3: Pomiar parametrów przebiegów sinusoidalnych, prostokątnych i trójkątnych. REGIONALNE CENTRUM EDUKACJI ZAWODOWEJ W BIŁGORAJU

ELEMENTY ELEKTRONICZNE

Podstawy Elektroniki dla Informatyki. Wzmacniacze operacyjne

WSTĘP DO ELEKTRONIKI

Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"

ELEKTRONIKA. Generatory sygnału prostokątnego

Badanie układów aktywnych część II

WZMACNIACZ OPERACYJNY

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

Ćwiczenie 1: Pomiar parametrów tranzystorowego wzmacniacza napięcia w układzie wspólnego emitera REGIONALNE CENTRUM EDUKACJI ZAWODOWEJ W BIŁGORAJU

WZMACNIACZE OPERACYJNE Instrukcja do zajęć laboratoryjnych

Analiza właściwości filtra selektywnego

Układy i Systemy Elektromedyczne

Bogdan Olech Mirosław Łazoryszczak Dorota Majorkowska-Mech. Elektronika. Laboratorium nr 3. Temat: Diody półprzewodnikowe i elementy reaktancyjne

PRACOWNIA ELEKTRONIKI

Uniwersytet Pedagogiczny

LABORATORIUM ELEKTRONIKI WZMACNIACZ MOCY

Ćwiczenie nr 05 1 Oscylatory RF Podstawy teoretyczne Aβ(s) 1 Generator w układzie Colpittsa gmr Aβ(S) =1 gmrc1/c2=1 lub gmr=c2/c1 gmr C2/C1

PRACOWNIA ELEKTRONIKI

Stosując tzw. równania telegraficzne możemy wyznaczyć napięcie i prąd w układzie: x x. x x

SILNIK INDUKCYJNY STEROWANY Z WEKTOROWEGO FALOWNIKA NAPIĘCIA

Transkrypt:

POLITECHNIKA LUBELSKA WYDIAŁ ELEKTROTECHNIKI I INFORMATYKI KATEDRA URĄDEŃ ELEKTRYCNYCH I TWN LABORATORIUM TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘĆ Ćw. nr 7 Badanie przebiegów falowych w liniach długich Grupa dziekańska... Data wykonania ćwiczenia... Godzina wykonania ćwiczenia... Grupa laboratoryjna........... 3.... 4.... Lublin 006

. Cel ćwiczenia apoznanie się ze zjawiskami falowymi występującymi w liniach długich.. Wprowadzenie Fala, która biegnie wzdłuż linii charakteryzującej się impedancją falową po dojściu do węzła A, gdzie dołączona jest linia o impedancji falowej ulega odbiciu i przepuszczeniu. Fala poruszająca się wzdłuż linii nazywa się falą padającą (u ), natomiast fala pojawiająca się w linii to fala przepuszczona (u ). Fala odbita (u ) od węzła A biegnie od punktu A do początku linii. Poniższe równania przedstawiają związek pomiędzy prądami i napięciami wszystkich fal składowych: Rys.. Przejście fali przy trafieniu na węzeł A u i u u' u u' i i' i i' Po odpowiednim przekształceniu powyższych wzorów otrzymujemy: u u' u α α - współczynnik przepuszczania fali z linii o impedancji na linię o impedancji stąd a ogólnie α u u ' u' β β α β gdzie: β - współczynnik odbicia fali padającej z linii o impedancji na linię o impedancji

3. Sposób przeprowadzenia pomiarów 3. Przygotowanie do przeprowadzenia pomiarów Parametry linii modelowej: - impedancja falowa 0 500Ω - prędkość fazowa ν 300m/µs - długość l 0,345km - indukcyjność jednostkowa L 0,667mH/km - pojemność jednostkowa C 0 6,667nF/km - czas przejścia fali przez linię t 0,5µs!!! Uwaga!!! Na zajęcie laboratoryjne grupa ćwicząca jest zobowiązana do przyniesienia dyskietki 3,5 cala. Uruchomić program korzystając ze skrótu umieszczonego na pulpicie, a następnie ustawić oscyloskop zgodnie z poniższym rysunkiem: Rys.. Panel oscyloskopu z odpowiednimi ustawieniami 3

3. Wyznaczenie impedancji falowej Wiedząc, że przy dopasowaniu falowym nie mają miejsca odbicia fal na początku linii, można wyznaczyć impedancję falową linii długiej. W tym celu należy dokonać szeregu obserwacji i pomiarów. Pierwszej obserwacji przebiegu napięcia należy dokonać na wejściu linii zasilanej napięciem prostokątnym przy jej otwartym końcu jednoczesnej regulacji rezystancji na wejściu przy pomocy potencjometru P (rys. 3). 3,3nF 00Ω 450Ω kω,5kω kω 0,6mH 50Ω 00Ω 50Ω 500Ω kω,5kω kω Rys. 3. Płyta czołowa modelu linii długiej W tym celu należy zewrzeć zworą gniazda i rezystancji wejściowej oraz gniazda 8 i 7 przy rozwartych gniazdach rezystancji na wyjściu. W generatorze GFP ustawić: napięcie wyjściowe na poziomie ok. 0,5V częstotliwość ok. 50kHz Regulować rezystancję P do momentu zniknięcia ząbków, wówczas przebieg uzyska kształt prostokątny i wystąpi dopasowanie falowe na wejściu linii. Fala pierwotna przechodzi przez początek linii bez odbić, dobiegając do końca linii odbija się ze znakiem. Napięcie na wejściu wzrasta po czasie t 0 od U do wartości U. Spowodowane jest to tym, że fala potrzebuje czasu t 0 aby pokonać długość linii dwukrotnie. Napięcie na wyjściu ma kształt prostokątny o amplitudzie U (rys. 4). Po uzyskaniu przebiegu jak na rys. 4, odłączamy przewód wejściowy do generatora i przy pomocy miernika dokonujemy pomiaru rezystancji na wejściu linii, która powinna wynosić ok. 4

450Ω, co łącznie z rezystancją wyjściową 50Ω generatora daje sumarycznie ok. 500Ω. Stąd impedancja falowa linii: c 50Ω 450Ω 500Ω Rys. 4. Dopasowanie falowe na wejściu linii Drugiej obserwacji dokonujemy przy niezmienionej nastawie P i dołączonej rezystancji regulowanej P na końcu linii (zwieramy dodatkowo gniazda 7 i 0). Następnie regulujemy potencjometrem P do momentu, kiedy przebiegi na wejściu i wyjściu będą prostokątne o takiej samej amplitudzie. Uzyskamy wówczas dopasowanie falowe na wejściu oraz wyjściu linii, a co się z tym wiąże nie zachodzą odbicia fal. Należy teraz odłączyć generator GFP i dokonać pomiaru rezystancji na wyjściu linii. Powinna ona wynosić ok. 500Ω. 3.3 Pomiar czasu przejścia fali przez linię Dla określenia czasu t 0 przejścia fali przez linię wykorzystuje się układ z punktu poprzedniego. Na oscyloskopie i z pomocą rys. 5, odczytujemy czas t, po którym napięcie na wejściu wzrasta od U do U (linia otwarta na końcu). Rys. 5. Sposób pomiaru czasów przejścia fali przez linię i poszczególnych napięć, gdzie u amplituda fali padającej, u amplituda fali odbitej, u amplituda fali przepuszczonej 5

Czas przejścia t 0 wynosi: t t,µ s 0 Współczynnik przepuszczenia i odbicia fali na końcu linii wynoszą: α, ogólnie β α powyższego przykładu widać, że fala przebiega linię w czasie t 0, odbija się od jej końca z takim samym znakiem i po czasie t 0 od chwili odbicia (czyli t 0 od momentu trafienia na linię) powraca na początek linii. Tutaj sumuje się z falą pierwotną dając napięcie o wartości u. 3.4 Przejście fali prostokątnej przez punkt łączący dwie linie o różnych impedancjach falowych W punkcie tym wykorzystano równoważność impedancji falowej z opornością skupioną R C. Dlatego do końca linii modelowej zamiast linii o impedancji falowej dołącza się rezystor R. Przy wartości 50Ω450Ω500Ω (zwora w pozycji i 5, co zapewnia dopasowanie rezystancji wejścia linii do generatora) należy obserwować przebiegi napięcia na wejściu i wyjściu linii dla następujących wartości :,5kΩ (zwora w pozycji 7 i ) 500Ω (zwora w pozycji 7 i 3) 50Ω (zwora w pozycji 7 i 6) 4. Opracowanie wyników pomiarów Dla każdego z powyższych przypadków należy zarejestrować na dyskietce otrzymane przebiegi oraz na podstawie znajomości wartości i oraz u, obliczyć α i β, a następnie wartości u fali odbitej i u fali przepuszczonej. 5. Opracowanie sprawozdanie Sprawozdanie powinno zawierać: schematy układów pomiarowych; zestawienie tabelaryczne wyników przeprowadzonych pomiarów; przykładowe obliczenia; 6

przebiegi napięć dla poszczególnych przypadków (zrzuty) uwagi i wnioski odnośnie warunków i sposobu przeprowadzania badań oraz dyskusję nad otrzymanymi wynikami. 6. Literatura. L. Kacejko, Cz. Karwat, H. Wójcik: Laboratorium techniki wysokich napięć, WPL Lublin. M.A. Babikow, N.S. Komarow, A.S. Siergiejew: Technika Wysokich Napięć, WNT Warszawa 3. S. Szpor: Technika wysokich napięć, WNT Warszawa 4.. Flisowski: Technika wysokich napięć, WNT Warszawa 5.. Gacek: Technika wysokich napięć, WPŚ Gliwice 6.. Gacek: Wysokonapięciowa technika izolacyjna, WPŚ Gliwice 7