RAPORT KOŃCOWY Z BADANIA OBSERWACYJNEGO dotyczącego terapii zakażeń układu moczowego W przypadku jakiegokolwiek prezentowania, udostępniania, bądź rozpowszechniania raportu bądź jego części firma VALEANT Pharmaceuticals International jest zobowiązana do podawania firmy Quality Audit House jako autora raportów. Firma Quality Audit House zobowiązuje się do niewykorzystywania wyników programu bez wcześniejszej zgody firmy VALEANT Pharmaceuticals International.
Cele badania Główny cel Uzyskanie informacji na temat profilu pacjentów leczących się z powodu zakażenia układu moczowego lewofloksacyną. Szczegółowe cele Diagnoza zgłaszanych przez pacjentów objawów ZUM; Rozpoznanie postaci ZUM występujących u pacjentów; Ustalenie dotychczasowej oraz aktualnej terapii. 2
Czas i zakres trwania badania Czas trwania Badanie przeprowadzono od stycznia do sierpnia 2013 roku. Zakres W badaniu uczestniczyło 8 280 pacjentów. Badanie zostało zrealizowane na terenie całej Polski przez 120 lekarzy badaczy. 3
Etapy realizacji badań 1) Dobór uczestników badania w badaniu uczestniczyli pacjenci, u których lekarz niezależnie od przeprowadzonego badania, zdecydował się na włączenie do terapii lewofloksacyny. Dobór uczestników badania był rezultatem niezależnej decyzji lekarza, który na podstawie stanu zdrowia pacjenta, włączał go do badania. Wszyscy pacjenci wyrazili werbalną zgodę na udział w badaniu. 2) Przeprowadzenie przez lekarza wywiadu kwestionariuszowego z pacjentem na podstawie obserwacji i rozmowy z pacjentem, lekarz wypełniał kwestionariusz wywiadu i jednocześnie oceniał stan zdrowia chorego. Fakt wzięcia udziału w badaniu nie nakładał na badacza żadnych ograniczeń w zakresie należytego i profesjonalnego wykonywania przez badacza zawodu lekarza, zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, zasadami etyki zawodowej oraz wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, a w szczególności w żaden sposób nie ograniczał dowolności badacza w wyborze konkretnej terapii lub produktu leczniczego dla jego pacjentów. Fakt wypełnienia kwestionariusza badania nie mógł mieć wpływu na wybór zastosowanej terapii. 4
Uczestnicy badania 120 lekarzy 8 280 pacjentów W badaniu mogli wziąć udział lekarze posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza, którzy uzyskali wpis do rejestru prowadzonego przez właściwą okręgową radę lekarską i nie zostali zawieszeni w prawie wykonywania zawodu lekarza albo ograniczeni w wykonywaniu określonych czynności medycznych. Lekarz do badania zapraszał pacjentów leczonych z powodu zakażeń układu moczowego. Następnie, wybrani pacjenci wspólnie z lekarzem, wypełniali kwestionariusz dotyczący tematyki prowadzonego projektu badawczego. W przypadku pacjentów w wieku poniżej 18. roku życia, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielali ich opiekunowie. Wszyscy pacjenci oraz opiekunowie pacjentów mających mniej niż 18 lat wyrazili werbalną zgodę na udział w przedsięwzięciu badawczym. 5
Opis badania Przebieg badania Metodologia Analiza wyników Podsumowanie badania Technika badawcza wywiad kwestionariuszowy W celu przeprowadzenia badania zastosowano wystandaryzowaną technikę badawczą w postaci wywiadu kwestionariuszowego. Narzędziem służącym do realizacji badania był kwestionariusz wywiadu. 6
Opis badania Przebieg badania Metodologia Analiza wyników Podsumowanie badania Kwestionariusz wywiadu wystandaryzowane narzędzie badawcze Standaryzacja polega na wypełnieniu przez wszystkich lekarzy - badaczy wspólnie z pacjentami, tego samego kwestionariusza. Jedną z jej głównych zalet jest możliwość liczenia zjawisk wynikających z zebranych danych. 7
Opis badania Przebieg badania Metodologia Analiza wyników Podsumowanie badania Budowa kwestionariusza wywiadu Metryczka Diagnostyka i rozpoznanie Dotychczasowa terapia ZUM Aktualnie zalecona terapia ZUM Kwestionariusz wywiadu składał się z czterech części. Pierwsza zawierała pytania charakteryzujące pacjenta, jak: płeć, wiek. Diagnostyka i rozpoznanie gromadziła informacje o występujących u chorego objawach i rodzaju ZUM. Uzyskane dane z ostatnich bloków pytań ( Dotychczasowa terapia ZUM, Aktualnie zalecona terapia ZUM ) pozwoliły na zweryfikowanie dotychczasowych i zalecanych schematów terapeutycznych u pacjenta. 8
Raport końcowy Raport wykonany na podstawie przesłanego do firmy Quality Audit House Sp. z o.o. raportu zbiorczego, który jednocześnie był potwierdzeniem przeprowadzenia badania z pacjentami przez lekarza - badacza. Dane z raportu zostały przedstawione w formie zbiorczej. Wszystkie tabele i wykresy procentowane są do wszystkich ważnych przypadków. 9
Płeć 60,0% 48,9% 51,1% 50,0% 40,0% 30,0% 20,0% 10,0% 0,0% Kobieta Mężczyzna W badaniu obserwacyjnym dotyczącym terapii zakażeń układu moczowego nie zauważono znaczącego zróżnicowania ze względu na płeć. Mężczyźni stanowili 51,1% badanych. W literaturze wskazuje się, iż to kobiety są bardziej narażone na choroby układu moczowego ze względu na krótką cewkę moczową oraz małą odległość pomiędzy odbytem a ujściem cewki moczowej (Drabczyk R., Zakażenia układu moczowego, mp.pl). Natomiast u mężczyzn problemy te pojawiają się na wskutek przerostu gruczołu krokowego utrudniającego odpływ moczu z pęcherza (Różański W., Lipiński M., Zakażenia układu moczowego, esculap.pl). CHARAKTERYSTYKA PACJENTA 10
18 lat 19-25 lat 26-35 lat 36-45 lat 46-55 lat 56-65 lat 66-75 lat 76 lat Wiek 0,0% 5,0% 10,0% 15,0% 20,0% 25,0% 1,3% 3,6% 7,3% 14,2% 15,1% 17,0% 21,2% 20,3% Osoby w wieku 46 65 lat stanowiły dominującą część w strukturze wieku pacjentów (41,5%). Najmniej było osób najmłodszych (do 18. roku życia) 1,3% oraz najstarszych (powyżej 76 lat) 3,6%. Zakażenia układu moczowego stanowią około 10-20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych i około 40-50% zakażeń szpitalnych w populacji dorosłych pacjentów (Bochniewska V. i in., Zakażenie układu moczowego u dzieci, Pediatria i Medycyna Rodzinna 2012, 8 (1).) CHARAKTERYSTYKA PACJENTA 11
Objawy ZUM 0,0% 10,0% 20,0% 30,0% 40,0% 50,0% 60,0% 70,0% 80,0% częstomocz 79,2% objawy dyzuryczne 77,5% nokturia 45,3% ból w okolicy nadłonowej 34,1% gorączka ból brzucha 10,0% 18,1% Objaw Goldflama + 28,0% ból w okolicy lędźwiowej 8,5% +/- 30,0% nudności/wymioty 4,3% - 42,0% Wielokrotny wybór. Wady układu moczowego oraz współwystępowanie innych chorób nasilają odczuwanie klinicznych objawów ZUM u pacjenta. Można się również spotkać z bezobjawowym ZUM, pomimo iż w moczu znajduje się dużo bakterii (Bochniewska V. i in., Zakażenie układu moczowego u dzieci, Pediatria i Medycyna Rodzinna 2012, 8 (1)). W niniejszym badaniu najwięcej pacjentów zgłaszało częstomocz (79,2%) oraz objawy dyzuryczne (77,5%). Ponadto, u 28,0% chorych wykryto objaw Goldflama. Należy zaznaczyć, iż jest to ból w okolicach nerek wywołany poprzez lekkie uderzenie pięścią w dolną część pleców i może świadczyć o zakażeniu nerek (Drabczyk R., Zakażenia układu moczowego, mp.pl). DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 12
Objawy ZUM a wiek pacjenta Udział Objawy ZUM 18 lat 19-25 lat 26-35 lat 36-45 lat 46-55 lat 56-65 lat 66-75 lat 76 lat 79,2% częstomocz 1,4% 5,6% 13,9% 17,6% 20,4% 22,6% 15,0% 3,5% 77,5% objawy dyzuryczne 1,5% 8,3% 15,9% 17,1% 21,0% 19,8% 13,3% 3,1% 45,3% nokturia 0,3% 4,1% 14,1% 17,1% 20,9% 18,2% 20,0% 5,3% 34,1% ból w okolicy nadłonowej 1,2% 6,6% 9,4% 19,5% 16,0% 19,5% 21,5% 6,3% 18,1% gorączka 1,5% 10,4% 23,7% 19,3% 19,3% 14,1% 6,7% 5,0% 10,0% ból brzucha 0,0% 9,3% 9,3% 6,7% 2,7% 22,7% 45,3% 4,0% 8,5% ból w okolicy lędźwiowej 0,0% 7,8% 9,4% 18,8% 26,6% 14,1% 14,1% 9,2% 4,3% nudności/wymioty 3,1% 3,0% 6,3% 21,9% 37,5% 6,3% 15,6% 6,3% Skorelowano objawy ZUM zgłaszane przez pacjentów z ich wiekiem. Stwierdza się, iż powyższe objawy były charakterystyczne dla grupy wiekowej 46-65 lat. W literaturze wskazuje się, że u dzieci najczęściej występują takie objawy jak m.in.: ból brzucha, wymioty, ból okolicy lędźwiowej, gorączka, częstomocz (Kurpas D., Kiliś-Pstrusińska K., Nawracające zakażenia układu moczowego w praktyce lekarza rodzinnego zasady diagnostyki i terapii, esculap.pl). Jednakże w niniejszym badaniu wyniki te nie znalazły odzwierciedlenia głównie z powodu niskiego udziału w próbie badawczej osób najmłodszych. DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 13
25,0% 21,8% 20,0% 15,0% 14,2% 3,9% 0,1% Wielokrotny wybór. Postać ZUM zapalenie stercza zapalenie cewki moczowej nawracające zapalenie pęcherza moczowego niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek powikłane ZUM posocznica moczowa (urosepsa) W przypadku 1/4 badanych najczęstszą postacią ZUM było zapalenie stercza. Co ważne, zakażenia układu moczowego są jednym z przejawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (Lipiński M., Różański W., Łagodny rozrost stercza etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie, esculap.pl). Głównym powodem wizyty lekarskiej dla blisko 22% pacjentów było zapalenie cewki moczowej. Zaś nawracające zapalenie pęcherza moczowego zostało zdiagnozowane u 1/5 chorych. Nieleczone może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek (Mastalerz-Migas A., Problemy diagnostyki i terapii nawracających infekcji układu moczowego, esculap.pl). DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 14
Postać ZUM a wiek pacjentów Udział Postać ZUM 18 lat 19-25 lat 26-35 lat 36-45 lat 46-55 lat 56-65 lat 66-75 lat 76 lat 25,0% zapalenie stercza 0,0% 8,1% 16,1% 14,9% 26,2% 21,1% 13,0% 0,6% 21,8% zapalenie cewki moczowej 1,8% 6,4% 4,5% 11,8% 19,1% 40,0% 22,7% 2,7% 20,0% nawracające zapalenie cewki moczowej 0,0% 2,7% 18,9% 27,1% 20,9% 18,9% 6,8% 4,7% Korelacji poddano najczęściej występujące u chorych postacie ZUM z wiekiem badanych. Zapalenie stercza dotykało częściej mężczyzn w wieku 46-65 lat (47,3%). Znajduje to potwierdzenie w literaturze, w której podkreśla się, iż źródłem zakażeń układu moczowego u mężczyzn po 50. roku życia jest najczęściej zapalenie gruczołu krokowego (Mastalerz-Migas A., Problemy diagnostyki i terapii nawracających infekcji układu moczowego, esculap.pl). Najwięcej pacjentów leczonych z powodu zapalenia cewki moczowej było w wieku 56-65 lat (40,0%). Zaś, nawracające zapalenie cewki moczowej było częściej diagnozowane u 36-45- latków (27,1%). DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 15
Postać ZUM a płeć pacjentów Udział Postać ZUM Kobieta Mężczyzna 25,0% zapalenie stercza 0,0% 100,0% 21,8% zapalenie cewki moczowej 39,3% 60,7% 20,0% nawracające zapalenie cewki moczowej 84,9% 15,1% Skorelowano najczęściej występujące u pacjentów przejawy ZUM z płcią badanych. Z przeprowadzonej korelacji wynika, iż zapalenie cewki moczowej było częściej charakterystyczne dla mężczyzn (60,7%). Kobiety zaś, zdecydowanie częściej chorowały na nawracające zapalenie cewki moczowej. Potwierdzają to również badania epidemiologiczne doszukujące się przyczyn tego faktu w aktywności seksualnej kobiet, ich budowie anatomicznej, menopauzie, czy nietrzymaniu moczu (Rydzewska-Rosołowska A., Zakażenie układu moczowego w praktyce lekarza rodzinnego, esculap.pl). DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 16
Postać ZUM a wiek oraz płeć pacjentów zapalenie stercza zapalenie cewki moczowej nawracające zapalenie pęcherza moczowego 46-55 lat 56-65 lat 36-45 lat 100,0% mężczyzn 60,7% mężczyzn 84,9% kobiet W powyższej analizie wykorzystano najczęściej występujące u pacjentów postacie ZUM oraz towarzyszące im dominujące kategorie wiekowe. Wykazano, iż mężczyźni chorujący na zapalenie cewki moczowej stanowili 60,7% osób w wieku 56-65 lat. Blisko 85% kobiet w wieku 36-45 lat było leczonych z powodu nawracającego zapalenia pęcherza moczowego. DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 17
Postać a objawy ZUM Udział Postać/Objawy ZUM częstomocz objawy dyzuryczne ból w okolicy nokturia nadłonowej gorączka ból brzucha ból w okolicy lędźwiowej nudności/wymioty 25,0% zapalenie stercza 73,8% 78,8% 47,5% 25,6% 4,4% 40,0% 1,9% 7,5% 21,8% zapalenie cewki moczowej 82,0% 86,5% 42,3% 9,9% 2,7% 14,4% 1,8% 12,6% 20,0% nawracające zapalenie cewki moczowej 79,7% 75,0% 45,9% 15,5% 2,0% 38,5% 7,4% 2,0% Wśród osób chorujących na powyższe najczęściej występujące u pacjentów postacie ZUM dostrzeżono najczęściej występujące objawy dyzuryczne (75%-87%), częstomocz (74%-82%) oraz nokturię (42%-48%). Na szczególną uwagę zasługują znaczące odsetki chorych z zapaleniem stercza oraz z nawracającym zapaleniem cewki moczowej, którzy skarżyli się na ból brzucha (kolejno: 40,0%; 38,5%). DIAGNOSTYKA I ROZPOZNANIE 18
Odsetek dotychczas leczonych: 56,6% Dotychczasowa terapia cyprofloksacyna (72,5%) norfloksacyna (27,5%) gentamycyna (100,0%) cefuroksym (75,0%) ceftriakson (25,0%) Preparat Wartości nitrofurantoina 23,0% amoksycylina + klawulonian trimetoprim + sulfametoksazol 15,8% 14,6% fluorochinolon 9,5% amoksycylina 2,6% aminoglikozyd 1,1% cefalosporyna 0,9% doksycyklina 0,3% nie dotyczy 43,4% Wielokrotny wybór. Dotychczas leczonych z powodu zakażeń układu moczowego było 56,6% pacjentów. Nitrofurantoina była tym preparatem, który stosowano najczęściej (23,0%). DOTYCHCZASOWA TERAPIA ZUM 19
Postać ZUM a dotychczasowa terapia Udział Postać ZUM nitrofurantoina amoksycylina + klawulonian trimetoprim + sulfametoksazol fluorochinolon amoksycylina aminoglikozyd cefalosporyna doksycyklina 25,0% 21,8% 20,0% zapalenie stercza zapalenie cewki moczowej nawracające zapalenie pęcherza moczowego 11,4% 27,8% 5,7% 7,6% 0,0% 0,6% 0,0^ 0,6% 24,8% 21,1% 14,7% 1,8% 0,0% 0,0% 1,8% 0,0% 50,3% 11,6% 27,2% 22,4% 4,1% 0,0% 2,7% 0,0% Skorelowano najczęściej występujące u pacjentów postacie zakażenia układu moczowego z dotychczasowym leczeniem. W terapii zapalenia stercza, 27,8% mężczyzn stosowało dotychczas amoksycylinę + klawulonian. Najwięcej osób leczonych z powodu zapalenia cewki moczowej oraz nawracającego zapalenia pęcherza moczowego aplikowało nitrofurantoinę (kolejno: 24,8%; 50,3%). DOTYCHCZASOWA TERAPIA ZUM 20
Dotychczasowa terapia a postać ZUM Udział Terapia zapalenie stercza zapalenie cewki moczowej nawracające zapalenie pęcherza moczowego niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek powikłane ZUM posocznica moczowa (urosepsa) 23,0% nitrofurantoina 10,8% 16,2% 44,3% 15,6% 1,2% 12,0% 0,0% 15,8% 14,6% amoksycylina + klawulonian trimetoprim + sulfametoksazol 37,9% 19,8% 14,7% 3,4% 3,4% 20,7% 0,0% 8,3% 16,2% 37,0% 10,2% 1,9% 27,8% 0,0% Powyższej korelacji poddano najczęściej stosowane dotychczas przez chorych preparaty. Najwięcej osób stosujących dotychczas w terapii amoksycylinę + klawulonian chorowało na zapalenie stercza (37,9%). Zaś Ci, którym aplikowano nitrofurantoinę oraz trimetoprim + sulfametoksazol leczeni byli w większości na nawracające zapalenie pęcherza moczowego (odpowiednio: 44,3%; 37,0%). DOTYCHCZASOWA TERAPIA ZUM 21
Aktualna terapia dobowa dawka lewofloksacyny 1 x 250 mg/dobę 2 x 250 mg/dobę 30,4% 6,3% 56,4% 6,9% 1 x 500 mg/dobę 2 x 500 mg/ dobę Najczęściej lewofloksacyna była przepisywana 1 raz dziennie w dawce 500 mg (56,4%). Pacjenci, którym zalecono ją 1 raz dziennie w dawce 250 mg stanowili blisko 1/3 ogółu (30,4%). AKTUALNIE ZALECONA TERAPIA ZUM 22
Aktualna terapia schematy terapeutyczne monoterapia 96,7% terapia skojarzona 3,3% Schematy terapeutyczne Udział w terapii ogółem Udział w terapii skojarzonej lewofloksacyna 96,7% - lewofloksacyna + Diclofenac [GlaxoSmithKline] 1,7% 54,2% lewofloksacyna + Furoxin [Lek AM] 0,4% 12,5% lewofloksacyna + Urinal [Walmark] 0,4% 12,5% lewofloksacyna + Flucovazol [Actavis] 0,3% 8,3% pozostałe 0,5% 12,5% Prawie wszyscy pacjenci zostali poddani wyłącznie monoterapii (96,7%). Lewofloksacyna w skojarzeniu została przepisana zaledwie 3,3% chorym, przy czym najczęściej przepisywanym lekiem był Diclofenac [GlaxoSmithKline] 54,2%. Innymi zalecanymi preparatami były: Żuravit [Herbapol], Dicoflor [Vitis Pharma], Tritace [Sanofi/Zentiva]. AKTUALNIE ZALECONA TERAPIA ZUM 23
50,0% 45,0% Czas trwania terapii 45,6% Czas trwania terapii dla największego odsetka chorych wynosił 7 10 dni (45,6%). 40,0% 35,0% 30,0% 25,0% 20,0% 15,0% 15,3% 15,4% 15,0% 10,0% 5,0% 5,5% 3,2% 0,0% 3 dni 4-6 dni 7-10 dni 11-14 dni 15-28 dni > 28 dni AKTUALNIE ZALECONA TERAPIA ZUM 24
Monoterapia a czas trwania terapii Udział Schematy terapeutyczne 3 dni 4-6 dni 7-10 dni 11-14 dni 15-28 dni > 28 dni 96,7% lewofloksacyna 5,6% 15,6% 46,8% 15,2% 13,9% 2,9% Z czasem trwania terapii skorelowano tylko monoterapię ze względu na jej dominującą pozycję w schematach leczenia pacjentów z zakażeniem układu moczowego. Mając na uwadze fakt, iż 1/4 badanych była leczona z powodu zapalenia stercza, którego terapia zwykle trwa 28 dni (charakterystyka produktu leczniczego lewofloksacyna, mp.pl), stwierdza się, iż w przypadku blisko połowy chorych monoterapia lewofloksacyną miała trwać przez 7-10 dni (46,8%). Okres trwania terapii przez 15-28 dni dotyczył 13,9% pacjentów. Wysoki odsetek chorych leczonych przez 7-10 dni może tłumaczyć fakt, iż około 1/5 chorych była leczona z powodu zapalenia cewki moczowej oraz nawracającego zapalenia pęcherza moczowego, w przypadku których chorób okres terapii wynosi 7-10 dni. Aczkolwiek należy tutaj zaznaczyć, że ten okres leczenia dotyczy tylko powikłanych zakażeń układu moczowego (charakterystyka produktu leczniczego lewofloksacyna, mp.pl). Zatem można przypuszczać, iż u znaczącego odsetka pacjentów współistniały czynniki ryzyka, którymi są czynnościowe lub anatomiczne nieprawidłowości układu moczowego bądź zakażenia związane z obecnością schorzenia prowadzące do wzrostu ryzyka zachorowania bądź niepowodzenia terapii (Kraśnicki K., Wolski Z., Powikłane zakażenia układu moczowego, Przegląd Urologiczny 2009/5 (57)). Wartym zauważenia jest także odsetek pacjentów z zaleconą terapią trwającą 4-6 dni (15,6%) oraz 11-14 dni (15,2%). AKTUALNIE ZALECONA TERAPIA ZUM 25
Opis badania Przebieg badania Metodologia badania Analiza wyników Podsumowanie Podsumowanie Głównym celem niniejszego badania było uzyskanie informacji na temat profilu pacjentów leczących się z powodu zakażenia układu moczowego lewofloksacyną. Specyfika zakażeń układu moczowego polega na tym, iż stanowią one drugą pod względem częstości, po zakażeniach dróg oddechowych, przyczynę zgłaszania się chorych do lekarza pierwszego kontaktu. Stwierdza się również, iż występują one częściej u osób dorosłych, zwłaszcza kobiet. Zachorowalność na nie wzrasta wraz z wiekiem (Kurpas D., Kiliś-Pstrusińska K., Nawracające zakażenia układu moczowego w praktyce lekarza rodzinnego zasady diagnostyki i terapii, esculap.pl). Podobne wnioski zostały wyprowadzone z analiz niniejszego badania. Najwięcej było osób w wieku 46-65 lat. Nie stwierdzono natomiast znaczącej różnicy ze względu na płeć. Zdecydowana większość chorych zgłaszała takie objawy ZUM jak częstomocz i objawy dyzuryczne, które były charakterystyczne (wraz z pozostałymi objawami) dla najliczniejszej grupy wiekowej, tj. osób w wieku 46-65 lat. Do najczęściej występujących postaci ZUM należały: zapalenie stercza wśród mężczyzn w wieku 46-65 lat, zapalenie cewki moczowej pośród znaczącego odsetka mężczyzn w wieku 56-65 lat, nawracające zapalenie pęcherza moczowego spośród zdecydowanej większości kobiet mających 36-45 lat. Badania epidemiologiczne potwierdzają, iż 27% kobiet ma ponowne zakażenie w ciągu 6 miesięcy, a 2,7% dwa kolejne epizody ZUM w tym samym czasie (Rydzewska-Rosołowska A., Zakażenie układu moczowego w praktyce lekarza rodzinnego, esculap.pl). Najczęstszymi objawami towarzyszącymi owym postaciom ZUM był częstomocz, objawy dyzuryczne, nokturia. 26
Opis badania Przebieg badania Metodologia badania Analiza wyników Podsumowanie Podsumowanie Cel leczenia ZUM skupiony jest na wyjałowieniu dróg moczowych oraz zapewnieniu fizjologicznych warunków spływu moczu (Bochniewska V. i in., Zakażenie układu moczowego u dzieci, Pediatria i Medycyna Rodzinna 2012, 8 (1).). Odpowiedni dobór schematu terapeutycznego pozwala na pozbycie się nieprzyjemnych objawów. W dotychczasowej terapii najwięcej chorych stosowało następujące preparaty: nitrofurantoina, amoksycylina + klawulonian, trimetoprim + sulfametoksazol. W terapii zapalenia stercza, istotny odsetek mężczyzn stosował amoksycylinę + klawulonian. Najwięcej osób leczonych z powodu zapalenia cewki moczowej oraz nawracającego zapalenia pęcherza moczowego aplikowało nitrofurantoinę. W przypadku aktualnego leczenia, lekarze przepisywali prawie wszystkim chorym monoterapię w postaci lewofloksacyny w większości w dawce 500 mg 1 x na dobę. W terapii uzupełniającej dominował preparat Diclofenac [GlaxoSmithKline]. U znaczącego odsetka osób okres terapii wynosił 7-10 dni. 27
W przypadku jakiegokolwiek prezentowania, udostępniania, bądź rozpowszechniania raportu bądź jego części firma VALEANT Pharmaceuticals International jest zobowiązana do podawania firmy Quality Audit House jako autora raportów. Firma Quality Audit House zobowiązuje się do niewykorzystywania wyników programu bez wcześniejszej zgody firmy VALEANT Pharmaceuticals International.