Roczny plan dydaktyczny Informatyka zakres rozszerzony tom 2 (klasa 3 LO) Temat (rozumiany jako lekcja) Rozdział z a Liczba godzin Treści (pkt podstawy program owej) I. Algorytmy Definicja 1 5.5, 5.3 Poznanie i zrozumienie definicji i poznanie znaczenia algorytmiki Dane wejściowe i wyjściowe - oraz związek między nimi 1 12, 14 Poznanie i zrozumienie definicji i znaczenia danych wejściowych i wyjściowych Cele ogólne Cele szczegółowe Kształcenie umiejętności Poznanie elementów. Poznanie i zrozumienie pojęć algorytm skończony, dokładny i prosty. Poznanie różnych rodzajów danych wejściowych i wyjściowych Poznanie i zrozumienie znaczenia danych wejściowych i wyjściowych dla funkcji i procedur - podaje przykład opisującego zjawisko z jego otoczenia - Podaje przykłady z innych dziedzin nauki np. matematyki w których mają zastosowanie algorytmy - prawidłowo określa znaczenie danych wejściowych i wyjściowych w procedurach i funkcjach - odróżnia rodzaje danych wejściowych i wyjściowych wskazuje dane wejściowe i Propozycje metod nauczania - dyskusja dydaktyczna z zastosowaniem dywanika pomysłów - metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków Propozycje środków dydaktycznych, procedur i programów Uwagi Należy przypomnieć i rozwinąć definicję poznaną w gimnazjum Podanie przykładów poprawi efektywność lekcji
Specyfikacja 1 17, 12 Poznanie i zrozumienie pojęcia specyfikacji Sposoby zapisywania algorytmów - lista kroków i pseudokod 1 5.5 Zdobycie umiejętności zapisu w postaci listy kroków i pseudokodu Kształtowanie umiejętności rozumowania algorytmicznego Poznanie budowy specyfikacji Analiza przykładowej specyfikacji Kształtowanie umiejętności zapisywania algorytmów w postaci listy kroków dla prostych problemów matematycznych Praktyczne opracowanie prostych algorytmów i wyjściowe w przykładach podaje przykłady algorytmów z określeniem zbioru i znaczenia danych wejściowych i wyjściowych - umie odczytać i analizować specyfikację - wyróżnia w specyfikacji zależności pomiędzy danymi wejściowymi a wyjściowymi - umie ułożyć opis problemu - rozumie pojęcie pseudokodu i podaje wady i zalety takiego zapisu - wykazuje istotne różnice pomiędzy pseudokodem a listą kroków - umie samodzielnie ułożyć algorytm i - metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków - metoda sytuacyjna - metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków - metoda sytuacyjna algorytmów w obu postaciach, algorytmów należy dobrać do poziomu wiedzy i umiejętności klasy powinny być związane ze zjawiskami, które uczeń zna
zapisywanie ich w postaci listy kroków i pseudokodu Umiejętność zdefiniowania postaci - pseudokod, lista kroków zapisać go w postaci listy kroków - umie samodzielnie ułożyć algorytm i zapisać go w postaci pseudokodu Sposoby zapisywania algorytmów - schemat blokowy 1 5.5 Zdobycie umiejętności zapisu w postaci schematu blokowego Kształtowanie umiejętności rozumowania algorytmicznego Kształtowanie umiejętności zapisywania algorytmów w postaci schematu blokowego dla prostych problemów matematycznych Praktyczne opracowanie prostych algorytmów i zapisywanie ich w postaci schematu blokowego Umiejętność zdefiniowania postaci - schematu blokowego - zna przeznaczenie i nazwy poszczególnych rodzajów bloków - umie zamienić algorytm z postaci listy kroków lub pseudokodu na postać schematu blokowego układa algorytmy opisujące podane przez nauczyciela zjawiska lub problemy matematyczne, fizyczne itp. - testuje i poprawia błędy w schematach blokowych - biegle posługuje się edytorem metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków - metoda sytuacyjna - ćwiczenia praktyczne z edytorem schematów blokowych algorytmów w postaci schematu blokowego Program do edycji schematów blokowych, powinny być związane ze zjawiskami, które uczeń zna
Złożoność obliczeniowa - podstawy Złożoność obliczeniowa - zasada dużego O 1 18, 19, Poznanie definicji i znaczenia poprawnego określenia złożoności obliczeniowej oraz zasad jej wyznaczania 1 18, 19, Poznanie podstaw metody dużego 0 Poznanie rożnych rodzajów złożoności obliczeniowej Poznanie zasad ustalania złożoności obliczeniowej dla Praktyczne określenie złożoności dla prostego Poznanie zasad określania złożoności schematów blokowych - umie wstępnie oszacować złożoność pamięciową - umie wstępnie oszacować złożoność czasową - określa wpływ złożoności czasowej i obliczeniowej na szybkość wykonywania - umie określić od czego zależy złożoność i wskazuje istotne dla niej "miejsca" - umie określić zmienia się liczba operacji dominujących w trakcie działania programu/algoryt mu - rozumie pojęcia opisujące notację metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków - metoda sytuacyjna metoda problemowa, aktywująca - algorytmów i określonej dla nich złożoności obliczeniowej, To jest skomplikowan e zagadnienie. Szczegółowość omawiania należy dostosować do możliwości uczniów To jest skomplikowan e zagadnienie.
II. Algorytmy na liczbach całkowitych Jak zbadać, czy dana liczba jest liczbą pierwszą? 1 11.a, 5.1, Poznanie i praktyczne sprawdzenie wykrywającego liczby pierwsze obliczeniowej za pomocą określania rzędu funkcji złożoności Poznanie złożoności - stałej, liniowej, kwadratowej, logarytmicznej i silni oraz podanie przykładów w których one występują Poznanie metody znajdowania liczby pierwszej Praktyczny zapis sprawdzającego czy liczba jest pierwsza Zapis tego w różnych postaciach. - zna metodę Legendre`a, Eulera lub Escotta oraz alternatywne metody greckich matematyków Realizacja programowa tych algorytmów dużego O dotyczące złożoności obliczeniowej - umie powiązać zachowanie się liczby operacji z poszczególnymi rzędami złożoności - rozumie metody generowania liczb pierwszych przedstawione przez Legendre`a, Eulera lub Escotta i układa dla nich algorytm - układa algorytm badania czy liczba jest doskonała według alternatywnej metody greckich matematyków - zapisuje algorytmy wykrywania liczb pierwszych w różnych postaciach metoda przypadków - metoda sytuacyjna metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków Wykład z prezentacją algorytmów i określonej dla nich złożoności obliczeniowej metoda dużego 0, realizacji programowej, Szczegółowość omawiania należy dostosować do możliwości uczniów Wykorzystać wiadomości z matematyki i dobrać przykłady do możliwości uczniów
Jak zbadać czy dana liczba jest liczbą doskonałą? 1 11.a, 5.1, Poznanie i praktyczne sprawdzenie wykrywającego liczby doskonałej Poznanie definicji liczby doskonalej Poznanie i zrozumienie algorytmów badania "czy liczba jest doskonała" Realizacja programowa tych algorytmów - zna pojęcie liczby doskonałej - umie wymienić kilkanaście liczb doskonałych - układa algorytm badania czy liczba jest doskonała według alternatywnej metody greckich matematyków - omawia metodę zastosowaną w przykładowym algorytmie z a - umie, na podstawie gotowego zbadać czy dana liczba jest liczbą doskonałą metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków Wykład z prezentacją z elementami aktywizującymi uczniów Wykorzystać wiadomości z matematyki i dobrać przykłady do możliwości uczniów Jak rozłożyć liczbę na czynniki pierwsze? 1 11.a, 5.1, Poznanie i praktyczne sprawdzenie metody rozkładania liczby na czynniki pierwsze Przypomnienie definicji liczby pierwszej i jej właściwości Ułożenie rozkładu liczby na czynniki pierwsze Ułożenie - wie czym są czynniki złożone i pierwsze - zna definicję rozkładu liczby na czynniki pierwsze - umie samodzielnie Metoda programowana z użyciem a Wykorzystać wiadomości z matematyki dobrać przykłady do możliwości uczniów
procedury wg ułożonego i jego weryfikacja w praktyce ułożyć algorytm rozkładu liczby na czynniki pierwsze i zapisać go w postaci listy i schematu blokowego - umie ułożyć program na podstawie opracowanego przez siebie realizujący rozkład liczby na czynniki pierwsze Jak znaleźć największy wspólny dzielnik? Algorytm Euklidesa. 1 11.a, 9, 5.1, 5.2, 5.4, Poznanie i praktyczne zastosowanie Algorytmu Euklidesa do znajdowania NWD Poznanie wykorzystującego metodę odejmowania Poznanie wykorzystującego metodę reszty z dzielenia Praktyczne ułożenie i działającego programu szukającego NWD zapisuje algorytm Euklidesa w postaci schematu blokowego - zna metodę iteracyjną znajdowania NWD - analizuje i poprawnie interpretuje gotowy program realizujący algorytm Euklidesa układa algorytm dla metody metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków Wykład z prezentacją z elementami aktywizującymi uczniów Wykorzystać wiadomości z matematyki dobrać przykłady do możliwości uczniów
Ciąg Fibonacciego 1 11.a, 9, 5.1, 5.2, 5.4, Wydawanie reszty metoda zachłanną 1 5.10, 10, 11.a, 5.1, Poznanie budowy, zasady powstawania i znaczenia ciągu Fibonacciego Poznanie metody wydawania reszty w zależności od posiadanych nominałów Poznanie metody tworzenia ciągu Fibonacciego i ułożenie generującego elementy ciągu Poznanie przykładów występowania ciągu Fibonacciego Poznanie przykładów algorytmów dla metody zachłannej wydawania reszty. Ułożenie programu na podstawie wydawania reszty metodą zachłanną iteracyjnej znajdowania NWD układa program dla znanych metod znajdowania NWD zapisuje algorytmy powstawania ciągu Fibonacciego metoda iteracyjną lub rekurencyjną y na podstawie tych algorytmów - podaje przykłady występowania ciągu Fibonacciego w naturze - umie zapisać algorytm metody zachłannej wydawania reszty - analizuje program ułożony wg metody zachłannej - umie ułożyć algorytm w postaci schematu metoda problemowa, aktywująca - metoda przypadków Wykład z prezentacją z elementami aktywizującymi uczniów Metoda programowana z użyciem a Wykorzystać wiadomości z matematyki dobrać przykłady do możliwości uczniów. Ubarwić zajęcia przykładami występowania ciągów F. w naturze Wytłumaczyć genezę nazwy
Znajdowanie jednocześnie elementu najmniejszego i największego (algorytm naiwny) 1 11.b, 8, 5.1,, 5.2, 5.4, Poznanie istoty działania znajdowania jednocześnie najmniejszego i największego elementu (algorytm naiwny) Ułożenie naiwnego w postaci listy kroków i schematu blokowego Ułożenie procedury realizującej algorytm naiwny blokowego dla funkcji obliczania nominałów dla reszty z odejmowaniem - modyfikuje algorytm i program zmieniając wartość nominałów wydający resztę z groszami - wie na czym polega proces - zna pojęcie tablicy (macierzy) zapisuje algorytm naiwny w dowolnej postaci (procedurę) na podstawie naiwnego - wie do jakiej klasy złożoności obliczeniowej należy algorytm naiwny - umie sprawdzić poprawność działania Metoda programowana z użyciem a Wytłumaczyć genezę nazwy
Znajdowanie jednocześnie elementu największego i najmniejszego (algorytm optymalny) 2 11.b, 5.8, 9, 5.1, 5.2, 5.4, Poznanie istoty działania znajdowania jednocześnie najmniejszego i największego elementu (algorytm optymalny) Ułożenie optymalnego w postaci listy kroków i schematu blokowego Ułożenie procedury realizującej algorytm optymalny Wykazanie różnic pomiędzy metodą z naiwnego a optymalnego Poznanie istoty metody "dziel i zwyciężaj" oraz metodę podziału tablicy na części Zapoznanie z pojęciem rekurencji i jego znaczenia dla budowy algorytmów naiwnego - analizuje program działający wg naiwnego układa algorytm znajdowania jednocześnie elementu największego i najmniejszego metoda "dziel i zwyciężaj" w postaci schematu blokowego na podstawie tego na podstawie wykorzystującego podział tablicy na 2 części i debuguje go w celu zbadania kolejności sprawdzania obu części tablic układa algorytm znajdowania Wykład problemowy, Metoda programowana z użyciem a Omówić na czym polega optymalność tego
Sortowanie bąbelkowe - przez prostą zmianę 1 11.b, 5.1, 18, 19, Poznanie znaczenia metod w informatyce. Poznanie metody bąbelkowego i jej zastosowania Poznanie i zrozumienie metody stosowanej przy sortowaniu bąbelkowym Analiza przykładów bąbelkowego Ułożenie bąbelkowego Weryfikacja poprawności działania na przykładzie Oznaczanie klasy złożoności bąbelkowego jednocześnie elementu największego i najmniejszego wg optymalnego w postaci schematu blokowego i listy kroków na podstawie obu metod - rozumie ideę bąbelkowego - opisuje własnymi słowami metodę bąbelkową układa algorytm metody bąbelkowej dla n elementów w postaci schematu blokowego i omawia funkcje poszczególnych bloków na podstawie tego - analizuje program realizujący Wykład problemowy, Metoda programowana z użyciem a Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić złożoność obliczeniową
algorytm bąbelkowego Sortowanie przez wybieranie 1 11.b, 5.1, Poznanie metody przez wybieranie jej zastosowania Poznanie i zrozumienie metody przez wybieranie. Analiza przykładów przez wybieranie Ułożenie przez wybieranie Weryfikacja poprawności działania na przykładzie Oznaczanie klasy złożoności przez wybieranie - rozumie ideę przez wybieranie - opisuje własnymi słowami metodę przez wybieranie - analizuje program realizujący algorytm przez wybieranie układa algorytm metody przez wybieranie w postaci schematu blokowego i omawia funkcje poszczególnych bloków na podstawie tego Wykład problemowy, Metoda programowana z użyciem a Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić złożoność obliczeniową Sortowanie przez wstawianie 1 11.b, 5.1, Poznanie metody wstawianie jej zastosowania Poznanie i zrozumienie metody przez - rozumie ideę przez wstawianie i omawia ją przez Metoda programowana z użyciem a Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić
Sortowanie algorytmem szybkim 1 11.b, 5.8, 8,, 5.1, Poznanie metody algorytmem szybkim jej zastosowania wstawianie. Analiza przykładów przez wstawianie Ułożenie przez wstawianie Oznaczanie klasy złożoności przez wstawianie Poznanie i zdefiniowanie pojęcia pivot Analiza przykładów algorytmem szybkim podanie analogii do wachlarza kart - dokładnie wyjaśnia na przykładach metodę przez wstawianie układa algorytm metody przez wstawianie w postaci schematu blokowego i omawia funkcje poszczególnych bloków na podstawie tego - określa złożoność obliczeniową metody przez wstawianie - rozumie ideę algorytmem szybkim - opisuje własnymi słowami metodę Wykład problemowy, Metoda programowana z użyciem a złożoność obliczeniową Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić złożoność obliczeniową
Ułożenie algorytmem szybkim Oznaczanie klasy złożoności algorytmem szybkim algorytmem szybkim zapisuje algorytm szybki w postaci listy kroków i schematu blokowego - analizuje program realizujący szybki algorytm - uzasadnia dlaczego szybki algorytm jest sortowanie metodą dziel i zwyciężaj Sortowanie przez scalanie 1 11.b, 5.8, 9, 5.1, Poznanie metody scalania ciągów i przez scalanie Zastosowanie metody dziel i zwyciężaj w algorytmie metodą scalania Uzasadnienie tezy, że algorytm przez scalanie nie jest algorytmem "w miejscu" Analiza przykładów przez - rozumie potrzebę budowania dodatkowej tablicy - rozumie ideę przez scalanie - opisuje własnymi słowami metodę przez scalanie Wykład problemowy, Metoda programowana z użyciem a Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić złożoność obliczeniową
scalanie Ułożenie przez scalanie Oznaczanie klasy złożoności przez scalanie układa algorytm na podstawie metody przez scalanie i omawia funkcje poszczególnych bloków na podstawie tego - określa złożoność obliczeniową przez scalanie Sortowanie kubełkowe 1 11.b, 5.1, Poznanie metody liczb rzeczywistych metodą kubełkową. Wyznaczenie złożoności obliczeniowej metody kubełkowej. Poznanie innych zastosowań metody kubełkowej np. do łańcuchów Dzielenie na kubełki Lista porządkowa - rozumie ideę kubełkowego - wie czym jest lista porządkowa - opisuje własnymi słowami metodę kubełkowego układa algorytm na podstawie metody kubełkowego w postaci schematu blokowego i Metoda programowana z użyciem a Przedstawić przykład w 2 notacjach, omówić złożoność obliczeniową
omawia funkcje poszczególnych bloków - określa złożoność obliczeniową kubełkowego - omawia przypadki w których stosuje się metodą kubełkowego III. Algorytmy numeryczne Wyznaczanie przybliżonej wartości pierwiastka kwadratowego metodą Newtona-Raphsona 2 11.c, 5.1, Poznanie metody Newtona- Raphsona (Herona) znajdowania pierwiastka kwadratowego Przypomnienie funkcji języków programowania np. FreePascal służących do obliczania pierwiastków liczb rzeczywistych Analiza przykładu z kolejnymi przybliżeniami Zapisanie i zrozumienie wzoru na metodę Newtona- Raphsona Znaczenie epsilonu - wymienia funkcje z języka programowania realizujące kwadrat liczby oraz pierwiastek kwadratowy - umie zapisac z pamięci ogólny wzór na metodę Newtona- Raphsona przedstawia graficznie metodę Newtona- Raphsona Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe, przykłady na slajdach Omówić dokładność metody i od czego ona zależy
Obliczanie wartości wielomianu (schemat Hornera) 2 11.c, 5.1, Poznanie metody Hornera na obliczanie wartości wielomianu Uzasadnienie tezy, że metoda Hornera może znacznie zmniejszyć ilość wykonywanych działań arytmetycznych Obliczanie wartości przykładowych wielomianów metoda Hornera Ułożenie obliczającego wartość wielomianu metoda Hornera omawia metodę Newtona- Raphsona - wie od czego zależy epsilon - zna tę metodę także pod nazwą Herona- na podstawie opisu graficznego metody Newtona- Raphsona potrafi obliczyć pierwiastek kwadratowy niewielkie liczby - rozumie znaczenie epsilonu - biegle oblicza wartość wielomianu dla danej wartości zmiennej metodą algebraiczną - zna pojęcie wielomianu - zna zalety metody Hornera zapisuje algorytm korzystający ze schematu Hornera w postaci listy Metoda programowana z użyciem a, przykłady na slajdach Omówić zasadność stosowania metody z powodu zmniejszenia ilości kroków
kroków i schematu blokowego - na ich podstawie dokładnie wyjaśnia metodę Hornera i uzasadnia jej zalety zapisuje uogólnioną postać schematu Hornera Prezentowanie liczb w różnych systemach liczbowych 1 11.c, 5.1, Poznanie uniwersalnych algorytmów zamiany dowolnej liczby w postaci pozycyjnej na liczbę dziesiętną i odwrotnie Przedstawianie liczb za pomocą różnych systemów liczbowych. Poznanie algorytmów wykorzystujących schemat Hornera do zmiany sposobu prezentacji liczby (w różnych systemach pozycyjnych) - zna podstawowe systemy zapisu liczb - wie na jakiej zasadzie tworzy się liczbowe systemy wagowe układa algorytm w postaci schematu blokowego lub listy kroków zmieniający prezentacje danej liczby w różnych systemach liczbowych realizujący ten algorytm - rozumie budowę Metoda programowana z użyciem a, przykłady na slajdach Nawiązać do techniki cyfrowej i budowy komputera
Szybkie podnoszenie do potęgi (schemat Hornera "od lewej do prawej") 2 11.c, 9,,5.1, 5.2, 5.4, Poznanie i zrozumienie zastosowania schematu Hornera do szybkiego podnoszenia liczby do potęgi Określenie ilości mnożeń wg schematu Hornera Poznanie wersji rekurencyjnej podnoszenia do potęgi Zastosowanie liczb w postaci binarnej w algorytmie podnoszenia do potęgi i znaczenie wzoru wynikającego ze schematy Hornera - rozumie wzór podnoszący liczbę do potęgi dla konkretnego przykładu z wykorzystaniem schematu Hornera - rozumie różnice stosowania klasycznej metody wielokrotnego mnożenia w czasie potęgowania, a metody "od lewej do prawej" zapisuje algorytmy wg metody "od lewej do prawej" w postaci schematu blokowego i listy kroków - umie ustalić liczbę mnożeń podczas realizacji obliczania potęgi metodą "od lewej do prawej" układa funkcję Metoda programowana z użyciem a, przykłady na slajdach Omówić dokładność metody i od czego ona zależy
Wyznaczanie miejsc zerowych funkcji 1 11.c, 5.1, Zapoznanie z metoda numeryczną znajdowania miejsca zerowego funkcji liniowej, kwadratowej i sześciennej Podstawa i zastosowanie metody bisekcji (połowienia) opartej o twierdzenie Bolzano- Cauchy`ego Określanie dokładności epsilon obliczeń w metodzie połowienia realizującą podnoszenie liczby do potęgi - zna i rozumie definicję miejsca zerowego funkcji - zna i rozumie definicję funkcji liniowej, kwadratowej i sześciennej - zna pojęcie funkcji wielomianowej - oblicza miejsca zerowe funkcji na podstawie podanego dla metody bisekcji (połowienia) - ilustruje te czynności na wykresie układa algorytm dla metody bisekcji (połowienia) - zna twierdzenie Bolzano- Couchy`ego realizujący algorytm metody Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe, przykłady na slajdach Omówić dokładnie metodę połowienia
Obliczanie pola obszarów zamkniętych 2 11.c, 5.1, Poznanie metody obliczania pola obszarów zamkniętych Poznanie metod prostokątów i trapezów do obliczania pól obszarów zamkniętych Poznanie pojęcia całki powierzchniowej Oszacowanie wielkości błędów i poznanie wpływu parametrów metody na tę dokładność bisekcji (połowienia) - rozumie pojęcie obszaru zamkniętego omawia metodę trapezów na podstawie przykładowego wykresu omawia metodę prostokątów na podstawie przykładowego wykresu - omawia wpływ gęstości podziału pola na dokładność obliczenia pola - ocenia błąd poszczególnych metod - zapisuje i rozumie wzór trapezów uwzględniający błąd obliczeń realizujący obliczanie pola obszaru Metoda programowana z użyciem a, przykłady na slajdach Podać zastosowanie takiego
zamkniętego metodą prostokątów realizujący obliczanie pola obszaru zamkniętego metodą trapezów IV. Algorytmy cz.2. Sprawdzanie ciągu znaków na występowanie palindromu 1 11.d, 5.1, Poznanie metody badania ciągu znaków i znalezienia odpowiedzi na pytanie czy jest on palindromem Poznanie definicji i przykładów palindromów Ułożenie badającego ciąg znaków na obecność palindromu - wie czym jest palindrom i jakie ma właściwości - podaje kilka przykładów palindromów - omawia zachowanie się w przypadkach parzystych i nieparzystych ilości znaków w ciągu - analizuje program realizujący wyszukiwanie palindromów zapisuje algorytm w postaci schematu blokowego Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe Podać przykłady palindromów
Wyszukiwanie anagramów dany ciąg znaków tworzy anagram Alfabetyczne sortowanie wyrazów 1 11.d, 5.1, 1 11.d, 5.1, Poznanie metody wykrywania anagramów w ciągu znaków Poznanie leksykograficzne go Poznanie definicji anagramu Poznanie metody i ułożenie sprawdzania czy ciągi są anagramami Poznanie metody kubełkowej leksykograficzneg o Ułożenie i programu realizującego układa program wyszukujący palindromy w ciągu znaków - omawia różnice pomiędzy palindromem a anagramem - podaje przykłady anagramów - układa algorytm w postaci schematu blokowego i listy kroków sprawdzający czy ciąg znaków jest anagramem układa program sprawdzający czy ciąg znaków jest anagramem uwzględniając przestawianie liter - wyjaśnia pojęcie "porządkowanie leksykograficzne" podaje przykłady takiego - wyjaśnia Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe Podać przykłady anagramów Wykonać sprawdzenie na przygotowany ch danych
Wyszukiwanie wzorca w danym teście. Metoda naiwna 1 11.d, 5.1, Poznanie metody stosowanej w sortowanie metoda kubełkową Poznanie metody naiwnej działanie w postaci listy kroków porządkującego ciągi cyfr - wie, że liczba etapów leksykograficzneg o jest równa liczbie znaków najdłuższego, badanego łańcucha znaków przedstawia sposób leksykograficzneg o kubełkowego i wyjaśnia na przykładzie zasadę działania tego realizujący algorytm leksykograficzneg o ciągów znaków składających się z cyfr metodą kubełkową - wyjaśnia zasady Praktyczna - ćwiczenia Wykonać sprawdzenie
algorytmie wyszukiwania wzorca w tekście wyszukiwania wzorca w tekście i ułożenie realizującego tę metodę naiwnego wyszukiwania wzorców w ciągu znaków - układa algorytm w postaci listy kroków i schematu blokowego realizujący metoda naiwną wyszukiwania wzorca w ciągu znaków wyszukujący metoda naiwną wzorzec w danym ciągu znaków zmodyfikowany o pomijanie zbędnych wyszukiwań wyszukujący metoda naiwną wzorzec w danym ciągu znaków przedmiotowe na przygotowany ch danych Wyszukiwanie wzorca w danym teście. Metoda Boyera-Moore`a 1 11.d, 5.1, Poznanie metody Boyera-Moora Ułożenie i programu wykorzystującego metodę Boyera- Moora - wyjaśnia sposób wyszukiwania metodą Boyera- Moore`a na podstawie Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe Wykonać sprawdzenie na przygotowany ch danych
Obliczanie wartości wyrażenia podanego w postaci ONP 2 11.d, 5.1, Zapoznanie z notacją polską i algorytmami obliczania wyrażeń Układanie algorytmów według notacji polskiej i odwrotnej notacji polskiej Graficzne przedstawienie obu notacji przykładu - układa algorytm wyszukiwania wzorca metodą Boyera-Moore`a (w postaci listy kroków i schematu blokowego) oraz omawia jego działanie na przykładzie realizujący algorytm Boyera- Moore`a - zna różnicę pomiędzy przekształceniami wyrażenia arytmetycznego metodą ONP a klasyczną notacją z nawiasami - przedstawia w postaci graficznej przekształcenie danego wyrażenia arytmetycznego metodą NP przyrostkową - układa algorytm przekształcania wyrażeń arytmetycznych Praktyczna - ćwiczenia przedmiotowe Wyjaśnić genezę tej metody i jej nazwy
metodą ONP realizujący ten algorytm V. Algorytmy kompresji i szyfrowania Szyfr Cezara, szyfr przestawieniowy 1 11.e, 5.1, Poznanie podstaw i zastosowań szyfrowania. Poznanie szyfru Cezara. Układanie algorytmów szyfrujących metodą pasków, szyfrem podstawieniowym wieloalfabetowym, szyfrem Cezara - zna zastosowanie szyfrowania w informatyce - zapisuje algorytm Cezara w postaci listy kroków i schematu blokowego - zapisuje algorytm oparty na metodzie pasków w postaci listy kroków i schematu blokowego - zapisuje algorytm realizujący metodę szyfru podstawienioweg o wieloalfabetoweg o w postaci listy kroków i schematu blokowego - zapisuje Problemowa - aktywizującametoda przypadków, przykłady zdań zakodowanych tą metodą Przygotować ciekawe teksty do szyfrowania
algorytm realizujący metodę szyfru przestawienioweg o w postaci listy kroków i schematu blokowego na podstawie algorytmów szyfru Cezara, podstawienioweg o wieloalfabetoweg o, Przestawienioweg o, pasków Kody znaków o zmiennej długości. Alfabet Morse`a 1 11.e, 5.1, Poznanie zasad rządzących tworzeni9em szyfrów przestawieniowy ch Ułożenie algorytmów na podstawie metod przestawieniowyc h - szyfr cezara, pasków, szyfrem podstawieniowym wieloalfabetowym - zna zastosowanie alfabetu Morse`a - zna cechy alfabetu Morse`a - układa algorytm kodowania Alfabetem MOrse`a i zapisuje go w postaci listy kroków lub schematu blokowego komputerowy na podstawie Problemowa - aktywizującametoda przypadków, przykłady zdań zakodowanych tą metodą Przygotować ciekawe teksty do szyfrowania
Kody Huffmana 2 11.e, 5.4, Szyfr z kluczem publicznym 2 11.e, 5.1, Zapoznanie z metoda szyfrowania za pomocą znaków o zmiennej długości Poznanie zasad szyfrowania kluczem publicznym (RSA) Poznanie szyfrowania z zastosowaniem kodów Huffmana Poznanie zasad szyfrowania zmiennej długości kodami Poznanie pojęcia kompresji Zapoznanie z metodami i algorytmami szyfrowania kluczem publicznym z wykorzystaniem kongruencji. Poznanie zasady budowy kluczy. kodowania Alfabetu Morse`a wyświetlający zakodowany tekst na ekranie - wie czym jest drzewo Huffmana - układa algorytm tworzenia słów kodowych dla kody Huffmana w postaci listy kroków i schematu blokowego na podstawie kodowania kodem Huffmana (dla alfabetu 5- znakowego) - rozumie ideę szyfrowania z kluczem układa algorytm tworzenia kluczy prywatnych układa algorytm tworzenia kluczy publicznych Problemowa - aktywizującametoda przypadków Problemowa - aktywizującametoda przypadków przykłady zdań zakodowanych tą metodą przykłady zdań zakodowanych tą metodą Przygotować ciekawe teksty do szyfrowania Przygotować ciekawe teksty do szyfrowania. Nawiązać do podpisu elektroniczneg o. Dokładnie wyjaśnić działanie kluczy
VI. Algorytmy badające własności geometryczne Badanie warunków trójkąta 1 11.f, 5.1, Badanie położenia punktów względem prostej 1 11.f, 5.1, Poznanie i wykorzystanie badania warunków trójkąta Poznanie badającego położenie punktu na płaszczyźnie względem prostej Wykorzystanie twierdzenia cosinusów w algorytmie badania warunków trójkąta Ułożenie i programu (procedury) i programu badającego położenie punktów układa algorytm szyfrowania i deszyfrowania metodą RSA wykonujący szyfrowanie i deszyfrowanie metodą RSA analizuje i omawia algorytm badania warunku trójkąta w postaci listy kroków układa algorytm badania warunku trójkąta i omawia jego działanie badający warunek trójką na podstawie analizuje i omawia algorytm badania położenia punktów względem prostej w postaci listy Problemowa - wykład problemowy Problemowa - wykład problemowy, przykładowe Zajęcia ilustrować przygotowany mi przykładami i wykresami z a Zajęcia ilustrować przygotowany mi przykładami i wykresami z a
względem prostej na kartezjańskim układzie współrzędnych kroków - tłumaczy jego działanie posługując się wykresami na płaszczyźnie układa algorytm badania położenia punktów względem prostej Prostej na podstawie badania położenia punktów względem prostej wykresy Badanie przynależności punktu do odcinka 1 11.f, 5.1, Poznanie badającego przynależności punktu do odcinka Wykorzystanie znajomości wzorów matematycznych na nachylenie odcinka i długość odcinka do budowy badającego przynależność punktu do odcinka tłumaczy pojęcie nachylenia odcinka - wymienia i omawia warunki przynależności punktu do odcinka - układa algorytm badania przynależności punktu do odcinka na podstawie badania Problemowa - wykład problemowy, przykładowe wykresy Zajęcia ilustrować przygotowany mi przykładami i wykresami z a
przynależności punktu do odcinka dla kilku przypadków Badanie przecinania się odcinków Badanie przynależności punktu do wielokąta 1 11.f, 5.1, 2 11.f, 5.1, Poznanie badającego przecinanie się odcinków Ułożenie badającego Wykorzystanie znajomości warunków przecinania się odcinków do ułożenia numerycznego oraz programu komputerowego badającego to zjawisko badanie przynależności punktu do - wie jakie warunki muszą być spełnione by odcinki się przecinały lub nie - rozumie metodę wyznaczania względnego położenia trzech punktów - układa algorytm badania przecinania się odcinków - analizuje gotowy program (np. z a) realizujący układa algorytm badania przecinania się odcinków realizujący algorytm badania przynależności punktu do wielokąta - zna i rozumie definicję Problemowa - wykład problemowy Problemowa - wykład problemowy, przykładowe wykresy Zajęcia ilustrować przygotowany mi przykładami i wykresami z a Zajęcia ilustrować przygotowany
Dywan Sierpińskiego 2 11.f, 9, 5.1, 5.2, 5.4, przynależność punktu do wielokąta Poznanie pojęcia fraktal i budowy dywanów Sierpińskiego wielokąta wykorzystującej badania ilości przecięć boków z prostymi prowadzonymi z danego punktu Zbudowanie i ułożenie programu tworzącego dywan Sierpińskiego wielokąta na płaszczyźnie - wymienia kryteria przynależności punktu do wielokąta - układa algorytm w realizujący badanie przynależności punktu do wielokąta realizujący algorytm badania przynależności punktu do obszaru ograniczonego bokami wielokąta - zna pojęcie rekurencji - wie jak wygląda trójkątny i kwadratowy dywan Sierpińskiego - zna pojęcie fraktal i kojarzy z nim dywan Sierpińskiego - wyjaśnia w jaki sposób powstaje fraktal dywan Sierpińskiego Problemowa - wykład problemowy, przykładowe wykresy, slajdy z dywanami mi przykładami i wykresami z a Zajęcia ilustrować slajdami lub animacją prezentującą poszczególne fazy powstawania dywanu
cpłatek (śnieżynka) Kocha. Drzewo binarne. 2 11.f, 5.1, Poznanie pojęcia drzewo binarne i Śnieżynka Kocha Ułożenie powstawania drzewa binarnego i śnieżynki Kocha. Poznanie ich własności. Rozwinięcie pojęcia fraktal. - przedstawia w sposób graficzny powstawanie dywanu Sierpińskiego - rozumie działanie powstawania dywanu Sierpińskiego - układa algorytmy rysowania trójkątnego i kwadratowego dywanu Sierpińskiego tworzący na ekranie dywan Sierpińskiego w zadanej ilości kroków - opisuje proces powstawania śnieżynki kocha za pomocą listy kroków - zna i opisuje na przykładzie proces powstawania drzewa binarnego - układa algorytm tworzenia śnieżynki Kocha Problemowa - wykład problemowy, slajdy z płatkami Koha Zajęcia ilustrować slajdami lub animacją prezentującą poszczególne fazy powstawania płatka
VI. Realizacja projektu informatycznego Wydobywanie wymagań klienta i ich specyfikacja 1 5.7, 5.3 Zdobycie umiejętności rozpoznania realnych wymagań klienta Praktyczne ćwiczenie ustalania wymagań klienta Wydobycie wymagań Formułowanie propozycji rozwiązań zapotrzebowania klienta - analizuje program rysujący fraktal śnieżynka Kocha - analizuje program rysujący fraktal drzewo binarne rysujący płatek Kocha o stałym, niewielkim stopniu rysujący drzewo binarne - umie rozumie znaczenie poprawnej komunikacji z klientem - rozumie pojęcie wydobyć wymagania - umie zapisać wymagania klienta i zaproponować modyfikację tej listy - przeprowadził ćwiczenia z ustalania wymagań klienta - wie jakie Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem komputera Symulacja rzeczywistej rozmowy z klientem Przygotowany scenariusz rozmowy z klientem, rzutnik, dokumenty i arkusze do notatek Należy przygotować scenariusz rozmowy z klientem. Symulacja rzeczywistej sytuacji
Tworzenie dokumentacji projektu 1 5.7 Poznanie zasad tworzenia dobrej dokumentacji projektu w poszczególnych jego fazach Praktyczne stworzeni8e struktury i treści dokumentacji prostego projektu informatycznego stworzonego na podstawie znaczenie ma rozmowa z klientem i poznanie środowiska w jakim ma działać program - zna pojęcie specyfikacji wymagań i umie ją sporządzić na podstawie wydobycia wymagań klienta - jest świadomy kosztów błędów popełnionych na etapie tworzenia specyfikacji wymagań - umie zapisać specyfikację wymagań w postaci tabeli z odpowiednimi danymi cel, dostawca, odbiorca - wie jakie znaczenie ma tworzenie dobrej dokumentacji projektu - zna strukturę dokumentu Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem komputera Przygotowany scenariusz rozmowy z klientem, rzutnik, dokumenty i arkusze do notatek Symulacja rzeczywistej sytuacji
specyfikacji projektu ustalonej z klientem projektu - umie wymienić elementy dokumentu - zna strukturę tabeli dokumentu projektu - układa dokument projektu dla konkretnego przykładu i listy wymagań - przeprowadza weryfikację swojego dokumentu projektu Implementacja i kodowanie programu 1 5.7, Poznanie poszczególnych faz powstawania programu dla klienta Poznanie zasad kodowania Proces testowania na poziomie kodowania Praca weryfikatora kodu Wersjonowanie źródeł - wie jakie znaczenie ma odpowiednie planowanie prac nad programem komputerowym - zna zasady ustalania standardów obowiązujących programistów w zespole - wie na czym polegają testy jednostkowe i integracyjne Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem komputera Przygotowany scenariusz rozmowy z klientem, rzutnik, dokumenty i arkusze do notatek Symulacja rzeczywistej sytuacji
Testowanie programu 1 26, 21,5.6, 5.7 Poznanie znaczenia i zasad przeprowadzania testów przed oddaniem produktu klientowi Świadomość kosztów generowanych przez niewykryte błędy Poznanie procesu testowania Ustalenie przypadków i scenariuszy testowych - wie jakie kwalifikacje powinien mieć weryfikator kodu - wie na cym polega wersjonowanie źródeł - umie sporządzić dokument w którym zostaną spisane ustalenia programistów (nazwy zmiennych itp.) - zna pojęcie repozytorium - wie jakie znaczenie ma uporządkowanie archiwum źródeł dla pracy zespołu programistów realizujących projekt - jest świadomy ważności testowania programów różnych okresach i na różnych poziomach ich powstawania - wie jakie znaczenie ma jak Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem komputera Przykładowy program do testowania Symulacja rzeczywistej sytuacji
Poznanie zasad zgłaszania błędów najszybsze wykrycie błędów i jakie mogą być konsekwencje ich późnego wykrycia - wie na czym polega proces testowania program na różnych poziomach jego powstawania - zna pojęcie przypadku i scenariusza testowego - umie ułożyć scenariusz testowy dla przykładowego program - wie, ze w przypadku wykrycia błędu należy zbadać czy błąd się powtarza i w jakich warunkach powstaje - umie sporządzić dokument zgłoszenia błędu - przeprowadza komputerową analizę i rozwiązania
problemu Sporządzanie dokumentacji technicznej programu Sporządzanie dokumentacji użytkownika i przekazanie jej klientowi 1 5.7 Poznanie zasad tworzenia dokumentacji technicznej gotowego wyrobu (programu, usługi itp.) 1 5.7 Poznanie znaczenia i zawartości dokumentacji użytkownika Zawartość dokumentacji technicznej programu Tworzenie opisów modułów Opis działania programu, struktur danych i działania podprogramów Praktyczne sporządzenie dokumentacji użytkownika Poznanie procesu - wie co powinna zawierać dokumentacja techniczna program - wie, że dokumentacja techniczna powinna powstawać równolegle z procesem powstawania programu - umie przygotować dokumentacje techniczną dla prostego programu np. obliczającego głosy w wyborach Samorządu Uczniowskiego - sporządza opis do modułów program i wie co powinien zawierać - wie co powinna zawierać dokumentacja użytkownika Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem komputera Praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe, Programowane z użyciem Przykładowe egzemplarze dokumentacji, edytor Symulacja rzeczywistej sytuacji Symulacja rzeczywistej sytuacji
przekazania produktu zamawiającemu i procesu wdrożenia - wie w jakim celu tworzy się dokumentacje użytkownika - umie napisać instrukcję obsługi i instalacji programu - sporządza dokumentację użytkownika dla jednego z ułożonych wcześniej programów zawierający spis treści np. obliczającego głosy w wyborach Samorządu Uczniowskiego - wie jakie elementy powinna zawierać dokumentacja użytkownika w przypadku bardziej skomplikowanej struktury programu np. wymagającej administracji - wie jak przebiegać powinna instalacja komputera
programu i klienta oraz testowanie i prezentacja - wie na czym polegają testy akceptacyjne - umie na podstawie testów określić czy program spełnia wszystkie założenia i oczekiwania klienta W planie nie przewidziano godzin na sprawdzanie wiedzy i umiejętności. Każdy nauczyciel wypracował swoje metody diagnostyczne, a te wymagają różnej ilości godzin i różnią się częstotliwością. Plan przewiduje 61 godzin zajęć. Plan zawiera także propozycję wykorzystania platformy e-learningowej do przesyłania i sprawdzania prac uczniów.