Przedmiotowy system oceniania z CHEMII Zakres rozszerzony- klasa 3

Podobne dokumenty
Ocena dobra [ ] Uczeń:

1. Chemia organiczna jako chemia związków węgla. 2. Węglowodory

CHEMIA KLASA Chemia organiczna jako chemia związków węgla. 2. Węglowodory

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Ocena dobra [ ] Uczeń:

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania oceny klasyfikacyjnej z chemii klasa trzecia -chemia organiczna

WYMAGANIA PROGRAMOWE Z CHEMII DLA KLAS TRZECICH ZAKRES ROZSZERZONY

CHEMIA KLASA III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO - wymagania edukacyjne. zakres rozszerzony

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY III LO To jest chemia 2. Chemia organiczna, zakres rozszerzony.

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA 3B - CHEMIA 2018/19. Chemia organiczna jako chemia związków węgla

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA 3A - CHEMIA rok szkolny2018/19. Węglowodory

Ocena dobra [ ]

Chemia klasa 3. Zakres rozszerzony.

Wymagania edukacyjne z chemii dla klas: 3c,3d. w roku szkolnym 2019/2020. Agnieszka Kałucka

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie III

WYMAGANIA EDUKACYJNE na poszczególne oceny śródroczne i roczne. Z CHEMII W KLASIE III gimnazjum

Plan wynikowy z chemii do klasy III gimnazjum w roku szkolnym 2017/2018. Liczba godzin tygodniowo: 1.

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych CHEMIA klasa III Oceny śródroczne:

CHEMIA klasa 3 Wymagania programowe na poszczególne oceny do Programu nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery.

I. Węgiel i jego związki z wodorem

WYMAGANIA EDUKACYJNE z chemii dla klasy trzeciej

Wymagania na poszczególne oceny z chemii w klasie III VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny:

Węgiel i jego związki z wodorem

Wymagania programowe na poszczególne oceny

Wymagania programowe na poszczególne oceny dla uczniów klas III gimnazjum

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy III

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa 3- chemia

VII. Węgiel i jego związki z wodorem

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII. klasa III G. rok szkolny 2017/2018. zgodne z podstawą programową z dnia 27 sierpnia 2012r.

Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne z chemii w klasie III.

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMIA klasa III

CHEMIA - KLASA III VII. Węgiel i jego związki z wodorem I półrocze

Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii w klasie III.

Wymagania programowe na poszczególne oceny. Klasa 3 I semestr

Stopień celujący mogą otrzymać uczniowie, którzy spełniają kryteria na stopień bardzo dobry oraz:

Ewa Trybel Kompała rok szkolny 2018/2019

Wymagania programowe na poszczególne oceny

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z chemii dla klasy VIII

Ocena dobra [ ]

Wymagania edukacyjne chemia klasa 3 gimnazjum. Węgiel i jego związki z wodorem. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

Plan wynikowy i wymagania edukacyjne w klasie 3 gimnazjum. Węgiel i jego związki z wodorem. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA CHEMII ZAJĘCIA FAKULTATYWNE KLAS III POZIOM ROZSZERZONY

WYMAGANIA EDUKACYJNE z chemii dla klasy trzeciej gimnazjum

KLASA TRZECIA. Węgiel i jego związki z wodorem 1. Poznajemy naturalne źródła węglowodorów. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 3b. Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu. na rok szkolny 2015/2016

Wymania programowe z chemii na poszczególne oceny klasa III

Kryteria oceniania z chemii dla klasy trzeciej DLA UCZNIÓW Z OBOWIĄZKIEM DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Plan pracy dydaktycznej na chemii w klasach trzecich w roku szkolnym 2015/2016

WĘGLOWODORY. Uczeń: Przykłady wymagań nadobowiązkowych Uczeń:

Przedmiotowy system oceniania dla uczniów z obowiązkiem dostosowania wymagań z chemii kl. III

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. III 2014/2015

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII

Plan wynikowy do serii Chemia Nowej Ery - klasa 3

Przedmiotowy system oceniania z chemii kl. III

VII. Węgiel i jego związki z wodorem

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Chem_3. VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Umiejętności ponadpodstawowe Ocena bardzo dobra. Temat. Ocena celująca. Ocena dobra. Ocena dopuszczająca. Ocena dostateczna KWASY

Szczegółowe kryteria oceniania z chemii w klasie III (wymagania programowe)

Wymagania edukacyjne chemia kl. III Gimnazjum Rok szkolny 2015/2016. Sole

Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii dla klasy trzeciej

Plan wynikowy z chemii poziom rozszerzony na rok szkolny 2015/2016 dla klasy III b

Plan wynikowy do serii Chemia Nowej Ery

projektuje doświadczenia chemiczne stosuje zdobytą wiedzę w złożonych zadaniach zapisuje równania reakcji spalania

Wyróżnione wymagania edukacyjne wykraczają poza wymagania zawarte w treściach nauczania podstawy programowej. Nr lekcji

PLAN WYNIKOWY NAUCZANIA CHEMII W GIMNAZJUM KLASA III

Metody i zasady sprawdzania osiągnięć uczniów oraz kryteria oceniania z chemii w kl. VII i VIII oraz w klasie III gimnazjum.

Wymagania podstawowe w.p, wymagania ponadpodstawowe - w.pp

CHEMIA KLASA III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE ZAKRES ROZSZERZONY SZKOŁY BENEDYKTA

Wymagania edukacyjne z chemii oraz sposoby sprawdzania wiedzy i umiejętności

Wymagania edukacyjne. niezbędne do uzyskania poszczególnych. śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. z chemii

SZKOŁA PODSTAWOWA IM. JANA PAWŁA II W DOBRONIU. Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny CHEMIA KLASA 3 GIMNAZJUM

Szczegółowe kryteria oceniania po pierwszym półroczu klasy III:

Plan dydaktyczny z chemii klasa: 2TRA 1 godzina tygodniowo- zakres podstawowy. Dział Zakres treści

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA CHEMIA - gimnazjum

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania bieżących, śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z chemii klasa III GIMNAZJUM

Dział 9. Węglowodory. Wymagania na ocenę. dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą. Przykłady wymagań nadobowiązkowych

VI. Sole. Wymagania programowe na poszczególne oceny

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PRZEDMIOTU CHEMIA DLA KLAS III GIMNAZJUM

Plan wynikowy z chemii dla klasy II Liceum profilowanego i Technikum III Liceum ogólnokształcącego. 2003/2004 r.

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy III gimnazjum. Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Czarnym Dunajcu

KWASY. Dopuszczający:

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne dla klasy III chemia dwujęzyczna Grupa RCh dw/iii Rok szkolny 2015/2016

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z CHEMII W KLASIE TRZECIEJ

Program nauczania CHEMIA KLASA 8

WYMAGANIA EDUKACYJNE CHEMIA KLASA 3 GIMNAZJUM

Wymagania z chemii - Klasa III

Wymagania edukacyjne - chemia klasa VIII

Ocenę celującą Ocenę bardzo dobrą Ocenę dobrą Ocenę dostateczną Ocenę dopuszczającą

Wymagania edukacyjne z chemii w klasie III gimnazjum. Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania na poszczególne oceny

Transkrypt:

Przedmiotowy system oceniania z CHEMII Zakres rozszerzony- klasa 3 I Liceum Ogólnokształcące w Turku I. Wstęp Sprawdzaniu podlegają umiejętności i wiedza. W szczególności: - umiejętne stosowanie terminów, pojęć i metod niezbędnych w praktyce i dalszym kształceniu, - wyszukiwanie i stosowanie informacji, - wskazywanie i opisywanie faktów, związków i zależności, - łączenie wiedzy teoretycznej z umiejętnościami praktycznymi podczas rozwiązywania problemów, - współpraca i komunikowanie się w grupie (przekazywanie informacji formułowanie pytań, organizacja pracy) II. Podstawa prawna 1.Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991r. (Dz. U. z 2004r., Nr256, poz.2572 z późniejszymi zmianami) 2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz. U. 2015.843). 3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. poz. 977 oraz z 2014 r. poz.803). 1

4. Statut I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Turku rozdział VI 35-Zasady Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania. 5. Program nauczania III. Cele Przedmiotowego Oceniania Ocenianie z chemii ma na celu; - poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie - pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swego rozwoju - motywowanie ucznia do dalszej pracy - dostarczenie rodzicom i nauczycielom informacji o postępach trudnościach i specjalnych uzdolnieniach ucznia - umożliwienie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod prac] dydaktyczno- wychowawczej IV. Prawa i obowiązki ucznia: Prawa i obowiązki ucznia zawarte są w Statucie I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Turku rozdział VI 35-Zasady Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania. V. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć edukacyjnych: A Zasady sprawdzania i oceniania prac pisemnych 1. Sprawdziany- w formie zadań otwartych i zamkniętych 2. Kartkówki 3. Pisemne prace domowe 4. Próbne matury 2

B. Zasady oceniania wypowiedzi ustnych. Ocenie podlega znajomość terminologii chemicznej i jej właściwe stosowanie. Umiejętnośc pisania równań reakcji, wykonywanie obliczeń. C. Ocenianie innych form jakości i efektów pracy ucznia- 1. praca w grupach podczas ćwiczeń uczniowskich 2. aktywność podczas lekcji 3. zaangażowanie ucznia w konkursach i olimpiadzie chemicznej 4. udział w przygotowywaniu imprez 5. przygotowanie pomocy szkolnych VI. Kryteria oceniania Stosuje się następującą skalę ocen: celujący (cel) (6) bardzo dobry (bdb) (5) dobry (db) (4) dostateczny (dst) (3) dopuszczający (dop) (2) niedostateczny (ndst) (l) Przy stawianiu ocen cząstkowych dopuszcza się stosowanie skali ocen z dodatkiem plus" i minus". Ogólne kryteria tych ocen są zgodne z WSO. 3

Przy ocenianiu sprawdzianów i testów stosuje się następujące przeliczniki: Procent punktów Ocena 0-40 niedostateczny 41-50 dopuszczający 51-70 dostateczny 71-85 dobry 86-95 bardzo dobry 96-100 celujący VII. Relacja między ocenami bieżącymi, śródrocznymi i końcowymi: Stopnie okresowe i roczne określają ogólny poziom wiadomości i umiejętności ucznia przewidzianych w programie nauczania na dany okres (rok szkolny) i wynikają z ocen cząstkowych oraz stosunku ucznia do przedmiotu. Nie powinny być one ustalane jako średnia arytmetyczna stopni cząstkowych. 4

Propozycje wymagań programowych na poszczególne oceny (IV etap edukacyjny) przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz w części 2. podręcznika dla liceum ogólnokształcącego i technikum To jest chemia. Chemia organiczna, zakres rozszerzony. Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej. 1. Chemia organiczna jako chemia związków węgla Ocena dopuszczająca [1] definiuje pojęcie chemii organicznej wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w skład związków organicznych określa najważniejsze właściwości atomu węgla na podstawie położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym pierwiastków wymienia odmiany alotropowe węgla definiuje pojęcie hybrydyzacji orbitali atomowych Ocena dostateczna [1 + 2] wyjaśnia pojęcie chemii organicznej określa właściwości węgla na podstawie położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym pierwiastków omawia występowanie węgla w przyrodzie wymienia odmiany alotropowe węgla i ich właściwości wyjaśnia, dlaczego atom węgla w większości związków tworzy cztery wiązania kowalencyjne Ocena dobra [1 + 2 + 3] porównuje historyczną definicję chemii organicznej z definicją współczesną wyjaśnia przyczynę różnic między właściwościami odmian alotropowych węgla wymienia przykłady nieorganicznych związków węgla i przedstawia ich właściwości charakteryzuje hybrydyzację jako operację matematyczną, a nie proces fizyczny Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] przedstawia rozwój chemii organicznej ocenia znaczenie związków organicznych i ich różnorodność analizuje sposoby otrzymywania fulerenów i wymienia ich rodzaje wykrywa obecność węgla, wodoru, tlenu, azotu i siarki w związkach organicznych proponuje wzór empiryczny (elementarny) i rzeczywisty (sumaryczny) danego związku organicznego 2. Węglowodory Ocena dopuszczająca [1] definiuje pojęcia: węglowodory, alkany, alkeny, alkiny, szereg homologiczny węglowodorów, grupa alkilowa, reakcje podstawiania (substytucji), przyłączania (addycji), polimeryzacji, spalania, rzędowość atomów węgla, izomeria położeniowa i łańcuchowa definiuje pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania typu σ i π, rodnik, izomeria podaje kryterium podziału węglowodorów ze względu na rodzaj wiązania między atomami węgla w Ocena dostateczna [1 + 2] wyjaśnia pojęcia: węglowodory, alkany, cykloalkany, alkeny, alkiny, grupa alkilowa, arenywyjaśnia pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania typu σ i π, reakcja substytucji, rodnik, izomeria zapisuje konfigurację elektronową atomu węgla w stanie podstawowym i wzbudzonym zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów i alkinów na podstawie wzorów czterech pierwszych członów ich szeregów homologicznych 5 Ocena dobra [1 + 2 + 3] określa przynależność węglowodoru do danego szeregu homologicznego na podstawie jego wzoru sumarycznego charakteryzuje zmianę właściwości węglowodorów w zależności od długości łańcucha węglowego określa zależność między rodzajem wiązania (pojedyncze, podwójne, potrójne) a typem hybrydyzacji otrzymuje metan, eten i etyn oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji wyjaśnia, w jaki sposób tworzą się Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] przewiduje kształt cząsteczki, znając typ hybrydyzacji wyjaśnia na dowolnych przykładach mechanizmy reakcji: substytucji, addycji i eliminacji oraz przegrupowania wewnątrzcząsteczkowego proponuje kolejne etapy substytucji i zapisuje je na przykładzie chlorowania etanu zapisuje mechanizm reakcji addycji na przykładzie reakcji etenu z chlorem zapisuje wzory strukturalne dowolnych

cząsteczce zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów, alkinów i na ich podstawie wyprowadza wzory sumaryczne węglowodorów zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne oraz podaje nazwy systematyczne węglowodorów nasyconych i nienasyconych o liczbie atomów węgla od 1 do 4 zapisuje wzory przedstawicieli poszczególnych szeregów homologicznych węglowodorów oraz podaje ich nazwy, właściwości i zastosowania zapisuje równania reakcji spalania i bromowania metanu zapisuje równania reakcji spalania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i etynu wymienia przykłady węglowodorów aromatycznych (wzór, nazwa, zastosowanie) wymienia rodzaje izomerii wymienia źródła występowania węglowodorów w przyrodzie przedstawia sposoby otrzymywania: metanu, etenu i etynu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji przedstawia właściwości metanu, etenu i etynu oraz zapisuje równania reakcji, którym ulegają podaje nazwy systematyczne izomerów na podstawie wzorów półstrukturalnych stosuje zasady nazewnictwa systematycznego alkanów (proste przykłady) zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego węglowodorów zapisuje równania reakcji bromowania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i etynu określa rzędowość dowolnego atomu węgla w cząsteczce węglowodoru wyjaśnia pojęcie aromatyczności na przykładzie benzenu wymienia reakcje, którym ulega benzen (spalanie, bromowanie z użyciem katalizatora, uwodornianie, nitrowanie i sulfonowanie) wymienia przykłady (wzory i nazwy) homologów benzenu wymienia przykłady (wzory i nazwy) arenów wielopierścieniowych wyjaśnia pojęcia: izomeria łańcuchowa, położeniowa, funkcyjna, cis-trans wymienia przykłady izomerów cis i trans oraz wyjaśnia różnice między nimi w etenie i etynie wiązania typu σ i π wyjaśnia, na czym polega izomeria konstytucyjna i podaje jej przykłady podaje nazwę systematyczną izomeru na podstawie wzoru półstrukturalnego i odwrotnie (przykłady o średnim stopniu trudności) określa typy reakcji, którym ulega dany węglowodór i zapisuje ich równania zapisuje mechanizm reakcji substytucji na przykładzie bromowania metanu odróżnia doświadczalnie węglowodory nasycone od nienasyconych wyjaśnia budowę pierścienia benzenowego (aromatyczność) bada właściwości benzenu, zachowując szczególne środki ostrożności zapisuje równania reakcji, którym ulega benzen (spalanie, bromowanie z użyciem katalizatora i bez, uwodornianie, nitrowanie i sulfonowanie) wyjaśnia, na czym polega kierujący wpływ podstawników omawia kierujący wpływ podstawników i zapisuje równania reakcji charakteryzuje areny wielopierścieniowe, zapisuje ich wzory i podaje nazwy bada właściwości naftalenu podaje nazwy izomerów cis-trans węglowodorów o kilku atomach węgla węglowodorów (izomerów) oraz określa typ izomerii projektuje i doświadczalnie identyfikuje produkty całkowitego spalania węglowodorów zapisuje równania reakcji spalania węglowodorów z zastosowaniem wzorów ogólnych węglowodorów udowadnia, że dwa węglowodory o takim samym składzie procentowym mogą należeć do dwóch różnych szeregów homologicznych projektuje doświadczenia chemiczne dowodzące różnic we właściwościach węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych Wybrane wiadomości i umiejętności, wykraczające poza treść wymagań podstawy programowej, których spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej. podaje przykłady i wyjaśnia mechanizm reakcji substytucji nukleofilowej i elektrofilowej. 3. Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów Ocena dopuszczająca [1] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dobra [1 + 2 + 3] Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] 6

definiuje pojęcia: grupa funkcyjna, fluorowcopochodne, alkohole monoi polihydroksylowe, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, estry, aminy, amidy zapisuje wzory i podaje nazwy grup funkcyjnych, które występują w związkach organicznych zapisuje wzory i nazwy wybranych fluorowcopochodnych zapisuje wzory metanolu i etanolu, podaje ich właściwości oraz wpływ na organizm człowieka podaje zasady nazewnictwa systematycznego fluorowcopochodnych, alkoholi monohydroksylowych i polihydroksylowych, aldehydów, ketonów, estrów, amin, amidów i kwasów karboksylowych zapisuje wzory ogólne alkoholi monohydroksylowych, aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin i amidów zapisuje wzory półstrukturalne i sumaryczne czterech pierwszych członów szeregu homologicznego alkoholi określa, na czym polega proces fermentacji alkoholowej zapisuje wzór glicerolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania zapisuje wzór fenolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania zapisuje wzory aldehydów mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne omawia metodę otrzymywania metanalu i etanalu wymienia reakcje charakterystyczne aldehydów zapisuje wzór i określa właściwości wyjaśnia pojęcia: grupa funkcyjna, fluorowcopochodne, alkohole monoi polihydroksylowe, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, estry, aminy, amidy omawia metody otrzymywania i zastosowania fluorowcopochodnych węglowodorów wyjaśnia pojęcie rzędowości alkoholi i amin zapisuje wzory 4 pierwszych alkoholi w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne wyprowadza wzór ogólny alkoholi monohydroksylowych na podstawie wzorów czterech pierwszych członów szeregu homologicznego tych związków podaje nazwy systematyczne alkoholi metylowego i etylowego zapisuje równania reakcji, którym ulegają fluorowcopochodne (spalanie, reakcje z sodem i z chlorowodorem) zapisuje równanie reakcji fermentacji alkoholowej i wyjaśnia złożoność tego procesu zapisuje wzór glikolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania zapisuje równanie reakcji spalania glicerolu oraz równanie reakcji glicerolu z sodem zapisuje wzór ogólny fenoli, podaje źródła występowania, otrzymywanie i właściwości fenolu (benzenolu) zapisuje wzory czterech pierwszych aldehydów w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne zapisuje równanie reakcji otrzymywania aldehydu octowego z etanolu wyjaśnia przebieg reakcji charakterystycznych aldehydów na przykładzie aldehydu mrówkowego omawia właściwości fluorowcopochodnych węglowodorów porównuje właściwości alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach węglowych różnej długości bada doświadczalnie właściwości etanolu i zapisuje odpowiednie równania reakcji (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja z sodem, odczyn, działanie na białko jaja, reakcja z chlorowodorem) wykrywa obecność etanolu bada doświadczalnie właściwości glicerolu (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja glicerolu z sodem) bada doświadczalnie charakter chemiczny fenolu w reakcji z wodorotlenkiem sodu i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej omawia kierujący wpływ podstawników oraz zapisuje równania reakcji bromowania i nitrowania fenolu przeprowadza próby Tollensa i Trommera dla aldehydu octowego zapisuje równania reakcji przedstawiające próby Tollensa i Trommera dla aldehydów mrówkowego i octowego wyjaśnia, na czym polega próba jodoformowa i u jakich ketonów zachodzi bada doświadczalnie właściwości acetonu i wykazuje, że ketony nie mają właściwości redukujących bada doświadczalnie właściwości kwasu octowego oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji (palność, odczyn, reakcje z magnezem, tlenkiem miedzi(ii) i wodorotlenkiem sodu) bada doświadczalnie właściwości kwasu stearynowego i oleinowego (reakcje z wodorotlenkiem sodu oraz z wodą bromową) i zapisuje odpowiednie wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji fluorowcopochodnych porównuje doświadczalnie charakter chemiczny alkoholi monoi polihydroksylowych na przykładzie etanolu i glicerolu wyjaśnia zjawisko kontrakcji etanolu ocenia wpływ pierścienia benzenowego na charakter chemiczny fenolu wykrywa obecność fenolu porównuje budowę cząsteczek oraz właściwości alkoholi i fenoli proponuje różne metody otrzymywania alkoholi i fenoli oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji wykazuje, że aldehydy można otrzymać w wyniku utleniania alkoholi I-rzędowych, zapisuje odpowiednie równania reakcji udowadnia, że aldehydy mają właściwości redukujące, przeprowadza odpowiednie doświadczenia i zapisuje równania reakcji przeprowadza reakcję polikondensacji formaldehydu z fenolem, zapisuje jej równanie i wyjaśnia, czym różni się ona od reakcji polimeryzacji proponuje różne metody otrzymywania aldehydów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji wyjaśnia, dlaczego w wyniku utleniania alkoholi I-rzędowych powstają aldehydy, natomiast II-rzędowych ketony analizuje i porównuje budowę cząsteczek oraz właściwości aldehydów i ketonów udowadnia, że aldehydy i ketony o tej samej liczbie atomów węgla są względem siebie izomerami dokonuje klasyfikacji kwasów karboksylowych ze względu na długość łańcucha węglowego, charakter grupy 7

acetonu jako najprostszego ketonu zapisuje wzory kwasu mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne, właściwości i zastosowania omawia, na czym polega proces fermentacji octowej podaje przykład kwasu tłuszczowego określa, co to są mydła i podaje sposób ich otrzymywania zapisuje dowolny przykład reakcji zmydlania omawia metodę otrzymywania estrów, podaje ich właściwości i zastosowania definiuje tłuszcze jako specyficzny rodzaj estrów podaje, jakie właściwości mają tłuszcze i jaką funkcję pełnią w organizmie człowieka dzieli tłuszcze na proste i złożone oraz wymienia przykłady takich tłuszczów zapisuje wzór metyloaminy i określa jej właściwości zapisuje wzór mocznika i określa jego właściwości (próba Tollensa i próba Trommera) wyjaśnia zasady nazewnictwa systematycznego ketonów omawia metody otrzymywania ketonów zapisuje wzory czterech pierwszych kwasów karboksylowych w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne zapisuje równanie reakcji fermentacji octowej jako jednej z metod otrzymywania kwasu octowego omawia właściwości kwasów mrówkowego i octowego (odczyn, palność, reakcje z metalami, tlenkami metali i zasadami); zapisuje odpowiednie równania reakcji omawia zastosowania kwasu octowego zapisuje wzory trzech kwasów tłuszczowych, podaje ich nazwy i wyjaśnia, dlaczego są zaliczane do wyższych kwasów karboksylowych otrzymuje mydło sodowe (stearynian sodu), bada jego właściwości i zapisuje równanie reakcji chemicznej wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji zapisuje wzór ogólny estru zapisuje równanie reakcji otrzymywania octanu etylu i omawia warunki, w jakich zachodzi ta reakcja chemiczna przeprowadza reakcję otrzymywania octanu etylu i bada jego właściwości omawia miejsca występowania i zastosowania estrów dzieli tłuszcze ze względu na pochodzenie i stan skupienia wyjaśnia, na czym polega reakcja zmydlania tłuszczów podaje kryterium podziału tłuszczów na proste i złożone omawia ogólne właściwości lipidów oraz ich podział wyjaśnia budowę cząsteczek amin, ich równania reakcji porównuje właściwości kwasów karboksylowych zmieniające się w zależności od długości łańcucha węglowego wyjaśnia mechanizm reakcji estryfikacji przeprowadza hydrolizę octanu etylu i zapisuje równanie reakcji chemicznej proponuje sposób otrzymywania estru kwasu nieorganicznego, zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej przeprowadza reakcję zmydlania tłuszczu i zapisuje równanie reakcji chemicznej zapisuje równanie reakcji hydrolizy tłuszczu bada doświadczalnie zasadowy odczyn aniliny oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej bada właściwości amidów zapisuje równanie reakcji hydrolizy acetamidu bada doświadczalnie właściwości mocznika jako pochodnej kwasu węglowego przeprowadza reakcję hydrolizy mocznika i zapisuje równanie tej reakcji zapisuje równanie reakcji kondensacji mocznika i wskazuje wiązanie peptydowe w cząsteczce powstałego związku chemicznego 8 węglowodorowej oraz liczbę grup karboksylowych porównuje właściwości kwasów nieorganicznych i karboksylowych na wybranych przykładach ocenia wpływ wiązania podwójnego w cząsteczce na właściwości kwasów tłuszczowych proponuje różne metody otrzymywania kwasów karboksylowych oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji zapisuje równania reakcji powstawania estrów różnymi sposobami i podaje ich nazwy systematyczne udowadnia, że estry o takim samym wzorze sumarycznym mogą mieć różne wzory strukturalne i nazwy projektuje i wykonuje doświadczenie wykazujące nienasycony charakter oleju roślinnego udowadnia, że aminy są pochodnymi zarówno amoniaku, jak i węglowodorów udowadnia na dowolnych przykładach, na czym polega różnica w rzędowości alkoholi i amin wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin porównuje przebieg reakcji hydrolizy acetamidu w środowisku kwasu siarkowego(vi) i wodorotlenku sodu

rzędowość i nazewnictwo systematyczne wyjaśnia budowę cząsteczek amidów omawia właściwości oraz zastosowania amin i amidów Wybrane wiadomości i umiejętności, wykraczające poza treść wymagań podstawy programowej, których spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej. wyjaśnia przebieg reakcji eliminacji jako jednej z metod otrzymywania alkenów z fluorowcopochodnych, przedstawia metodę otrzymywania związków magnezoorganicznych oraz ich właściwości, przedstawia właściwości fluorowcopochodnych węglowodorów aromatycznych i zapisuje odpowiednie równania reakcji, wyjaśnia różnicę pomiędzy reakcją kondensacji i polikondensacji na przykładzie poliamidów i poliuretanów. 4. Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów Ocena dopuszczająca [1] definiuje pojęcia: czynność optyczna, chiralność, asymetryczny atom węgla, izomeria optyczna, enancjomery definiuje pojęcia: hydroksykwasy, aminokwasy, białka, węglowodany, reakcje charakterystyczne zapisuje wzór najprostszego hydroksykwasu i podaje jego nazwę zapisuje wzór najprostszego aminokwasu i podaje jego nazwę omawia rolę białka w organizmie podaje sposób, w jaki można wykryć obecność białka dokonuje podziału węglowodanów na proste i złożone, podaje po jednym przykładzie każdego z nich (nazwa, wzór sumaryczny) omawia rolę węglowodanów w organizmie człowieka określa właściwości glukozy, sacharozy, skrobi i celulozy oraz wymienia źródła występowania tych substancji w przyrodzie zapisuje równania reakcji charakterystycznych glukozy i skrobi Ocena dostateczna [1 + 2] wyjaśnia pojęcia: czynność optyczna, chiralność, asymetryczny atom węgla, izomeria optyczna, enancjomery konstruuje model cząsteczki chiralnej wyjaśnia pojęcia: koagulacja, wysalanie, peptyzacja, denaturacja białka, fermentacja alkoholowa, fotosynteza, hydroliza wyjaśnia, czym są: reakcje biuretowa i ksantoproteinowa wyjaśnia pojęcie dwufunkcyjne pochodne węglowodorów wymienia miejsca występowania oraz zastosowania kwasów mlekowego i salicylowego zapisuje równanie reakcji kondensacji dwóch cząsteczek glicyny i wskazuje wiązanie peptydowe zapisuje wzór ogólny węglowodanów oraz dzieli je na cukry proste, dwucukry i wielocukry wie, że glukoza jest aldehydem polihydroksylowym i wyjaśnia tego konsekwencje, zapisuje wzór liniowy cząsteczki glukozy omawia reakcje charakterystyczne glukozy wyjaśnia znaczenie reakcji fotosyntezy Ocena dobra [1 + 2 + 3] analizuje wzory strukturalne substancji pod kątem czynności optycznej omawia sposoby otrzymywania i właściwości hydroksykwasów wyjaśnia, co to jest aspiryna bada doświadczalnie glicynę i wykazuje jej właściwości amfoteryczne zapisuje równania reakcji powstawania di- i tripeptydów z różnych aminokwasów oraz zaznacza wiązania peptydowe wyjaśnia, co to są aminokwasy kwasowe, zasadowe i obojętne oraz podaje odpowiednie przykłady wskazuje asymetryczne atomy węgla we wzorach związków bada skład pierwiastkowy białek przeprowadza doświadczenia: koagulacji, peptyzacji oraz denaturacji białek bada wpływ różnych czynników na białko jaja przeprowadza reakcje charakterystyczne białek bada skład pierwiastkowy węglowodanów bada właściwości glukozy Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] analizuje schemat i zasadę działania polarymetru zapisuje wzory perspektywiczne i projekcyjne wybranych związków oblicza liczbę stereoizomerów na podstawie wzoru strukturalnego związku chemicznego zapisuje równania reakcji potwierdzających obecność grup funkcyjnych w hydroksykwasach wyjaśnia pojęcia diastereoizomery, mieszanina racemiczna udowadnia właściwości amfoteryczne aminokwasów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji analizuje tworzenie się wiązań peptydowych na wybranym przykładzie podaje przykłady aminokwasów białkowych oraz ich skrócone nazwy trzyliterowe zapisuje równanie reakcji powstawania tripeptydu, np. Ala-Gly- Ala, na podstawie znajomości budowy tego związku chemicznego analizuje białka jako związki 9

w przyrodzie oraz zapisuje równanie tej reakcji chemicznej zapisuje równania reakcji hydrolizy sacharozy i skrobi oraz podaje nazwy produktów wymienia różnice w budowie cząsteczek skrobi i celulozy potrafi wykryć obecność skrobi w badanej substancji omawia miejsca występowania i zastosowania sacharydów i przeprowadza reakcje charakterystyczne z jej udziałem bada właściwości sacharozy i wykazuje, że jej cząsteczka nie zawiera grupy aldehydowej bada właściwości skrobi wyjaśnia znaczenie biologiczne sacharydów wielkocząsteczkowe, opisuje ich struktury analizuje etapy syntezy białka projektuje doświadczenie wykazujące właściwości redukcyjne glukozy doświadczalnie odróżnia glukozę od fruktozy zapisuje i interpretuje wzory glukozy: sumaryczny, liniowy i pierścieniowy zapisuje wzory taflowe i łańcuchowe glukozy i fruktozy, wskazuje wiązanie półacetalowe zapisuje wzory taflowe sacharozy i maltozy, wskazuje wiązanie półacetalowe i wiązanie O- glikozydowe przeprowadza hydrolizę sacharozy i bada właściwości redukujące produktów tej reakcji chemicznej analizuje właściwości skrobi i celulozy wynikające z różnicy w budowie ich cząsteczek analizuje proces hydrolizy skrobi i wykazuje złożoność tego procesu proponuje doświadczenia umożliwiające wykrycie różnych grup funkcyjnych Wybrane wiadomości i umiejętności, wykraczające poza treść wymagań podstawy programowej, których spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej. analizuje różnice między konfiguracją względną L i D oraz konfiguracją absolutną R i S, wyznacza konfiguracje D i L wybranych enancjomerów, stosuje reguły pierwszeństwa podstawników do wyznaczania konfiguracji absolutnej R i S, dokonuje podziału monosacharydów na izomery D i L, podaje przykłady izomerów D i L monosacharydów, zapisuje nazwę glukozy uwzględniającą skręcalność, konfigurację względną i położenie grupy hydroksylowej przy anomerycznym atomie węgla. 10