KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 12.6.2017 r. C(2017) 3890 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 12.6.2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do wyłączenia niektórych banków centralnych państw trzecich zawierających transakcje w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej spod wymogów przejrzystości przed- i posttransakcyjnej (Tekst mający znaczenie dla EOG) PL PL
UZASADNIENIE 1. KONTEKST AKTU DELEGOWANEGO 1.1. Informacje ogólne i cele Rozporządzenie (UE) nr 600/2014 1 (zwane powszechnie MiFIR ) zacznie obowiązywać z dniem 3 stycznia 2018 r. i razem z dyrektywą 2014/65/UE 2 ( MiFID II ) zastąpi dyrektywę 2004/39/WE 3 ( MiFID I ). MiFIR i MiFID II zapewniają zaktualizowane i zharmonizowane ramy prawne regulujące między innymi wymogi mające zastosowanie do firm inwestycyjnych, systemów obrotu, dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną w Unii. Celem MiFIR i MiFID II jest poprawa wydajności, odporności i integralności rynków finansowych, w szczególności poprzez: osiągnięcie większej przejrzystości poprzez wprowadzenie wymogów dotyczących przejrzystości przedtransakcyjnej i posttransakcyjnej dla instrumentów nieudziałowych oraz zaostrzenie i rozszerzenie istniejących wymogów dotyczących przejrzystości obrotu instrumentami udziałowymi; zwiększenie udziału obrotu w systemach regulowanych poprzez utworzenie nowej kategorii platform służących do obrotu instrumentami pochodnymi i obligacjami zorganizowanych platform obrotu oraz wprowadzenie obowiązku obrotu w systemie regulowanym w odniesieniu do akcji; wypełnienie zobowiązań Unii podjętych w ramach G-20 dotyczących instrumentów pochodnych poprzez obowiązkowy obrót instrumentami pochodnymi w systemach regulowanych, wprowadzenie limitów pozycji i wymogów sprawozdawczych w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych oraz rozszerzenie definicji firmy inwestycyjnej, aby uwzględnić firmy prowadzące obrót towarowymi instrumentami pochodnymi jako działalność finansową; ułatwienie MŚP dostępu do kapitału poprzez wprowadzenie oznaczenia rynek rozwoju MŚP ; zwiększenie ochrony inwestorów poprzez wzmocnienie zasad dotyczących zachęt, zakaz stosowania zachęt w przypadku niezależnych usług doradztwa oraz nowe zasady zarządzania produktami; nadążanie za rozwojem technologicznym poprzez regulowanie transakcji wysokich częstotliwości (HFT) w drodze nałożenia wymogów na systemy obrotu i firmy korzystające z HFT; 1 2 3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014). Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1). PL 2 PL
wprowadzenie przepisów dotyczących niedyskryminacyjnego dostępu do usług transakcyjnych i posttransakcyjnych w obrocie instrumentami finansowymi, w szczególności dotyczących giełdowych instrumentów pochodnych; zaostrzenie i zharmonizowanie sankcji oraz zapewnienie skutecznej współpracy między odpowiednimi właściwymi organami. Ponadto nadrzędnym celem pakietu regulacyjnego obejmującego MiFID II i MiFIR jest stworzenie równych warunków konkurencji na rynkach finansowych oraz umożliwienie tym rynkom funkcjonowania z korzyścią dla gospodarki dzięki wspieraniu tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego. Niniejsze rozporządzenie delegowane Komisji ma na celu określenie wykazu banków centralnych państw trzecich zawierających transakcje w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej których kontrahenci są zwolnieni z wymogów dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej w odniesieniu do instrumentów nieudziałowych. 1.2. Kontekst prawny i aspekty prawne W celu doprecyzowania wymogów określonych w MiFIR Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) i określenia w nich pewnych elementów w sytuacji gdy współprawodawcy uznali za niezbędne przyznanie uprawnień Komisji Europejskiej w odniesieniu do zwolnienia z wymogów dotyczących przejrzystości przed- i postransakcyjnej przewidzianych w MiFIR banków centralnych państw trzecich w kontekście transakcji realizowanych w ramach wykonywania przez nie polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki z zakresu zarządzania długiem publicznym. 2. KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU Komisja Europejska oparła swoje ustalenia i wnioski na wynikach zewnętrznego badania przeprowadzonego przez Centrum Studiów nad Polityką Europejską (CEPS) i Uniwersytet w Bolonii pt. Zwolnienia dla banków centralnych państw trzecich i innych podmiotów na podstawie rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku i rozporządzenia w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFIR). Podstawę tego badania stanowią wyniki badania opinii przeprowadzonego przy użyciu kwestionariusza skierowanego do banków centralnych państw trzecich. Zawiera ono analizę uregulowań prawnych dotyczących banków centralnych państw trzecich w kontekście przejrzystości przed- i posttransakcyjnej, przejrzystości ich ram operacyjnych oraz skali ich działalności handlowej w Unii. Projekt aktu delegowanego podano do publicznej wiadomości na potrzeby 4-tygodniowych konsultacji mających na celu zebranie uwag, które zakończono w dniu 4 maja 2017 r. W ramach konsultacji publicznych nie zgłoszono żadnych uwag. 3. ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO W art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 przewidziano wyłączenie spod wymogów przejrzystości przed- i posttransakcyjnej w odniesieniu do transakcji, w których kontrahent jest członkiem Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), a transakcja jest zawierana w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej, które ten członek ESBC ma prawo prowadzić na podstawie odpowiednich przepisów oraz gdy ten członek ESBC powiadomił z wyprzedzeniem swojego kontrahenta, że dana transakcja podlega wyłączeniu. PL 3 PL
Zgodnie z art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu rozszerzenia zakresu stosowania tego wyłączenia na banki centralne państw trzecich. Niniejsze rozporządzenie delegowane wypełnia uprawnienie wynikające z rozporządzenia (UE) nr 600/2014, określając banki centralne państw trzecich korzystające z wyłączenia przysługującego członkom ESBC na podstawie art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 600/2014. PL 4 PL
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 12.6.2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do wyłączenia niektórych banków centralnych państw trzecich zawierających transakcje w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej spod wymogów przejrzystości przed- i posttransakcyjnej (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 4, w szczególności jego art. 1 ust. 9, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Transakcje, w których w charakterze kontrahentów występują członkowie Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), są wyłączone spod wymogów dotyczących przejrzystości zgodnie z art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, o ile transakcje te są realizowane w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych lub polityki stabilności finansowej. (2) To wyłączenie z zakresu stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014 może zgodnie z art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 zostać rozszerzone na banki centralne państw trzecich, jak również na Bank Rozrachunków Międzynarodowych, który do celów wspomnianego wyłączenia uznaje się za bank centralny państwa trzeciego na mocy art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, po spełnieniu przez nie odpowiednich wymogów. W tym celu Komisja opracowała i przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę traktowania w wymiarze międzynarodowym banków centralnych w państwach trzecich. W sprawozdaniu tym zawarto analizę sposobu traktowania banków centralnych, w tym członków ESBC, na gruncie ram prawnych państw trzecich oraz potencjalnego wpływu, jaki wymogi obowiązkowego ujawniania w Unii mogą wywierać na transakcje przeprowadzane przez banki centralne państw trzecich. W świetle wspomnianej analizy w sprawozdaniu stwierdzono, że konieczne jest zwolnienie szeregu banków centralnych państw trzecich z obowiązków w zakresie przejrzystości transakcyjnej przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 600/2014, a zatem uznano również zasadność rozszerzenia omawianego wyłączenia na banki centralne tych państw trzecich. (3) Wykaz objętych wyłączeniem banków centralnych państw trzecich określony w niniejszym rozporządzeniu należy poddać w stosownych przypadkach przeglądowi, w tym w celu rozszerzenia, w razie potrzeby, wyłączenia na inne banki centralne państw 4 Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84. PL 5 PL
trzecich, których dotychczas nie uwzględniono we wspomnianym wykazie, lub w celu usunięcia tych podmiotów publicznych z tego wykazu. (4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Grupy Ekspertów Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Objęte wyłączeniem banki centralne państw trzecich (Art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014) Przepisy art. 1 ust. 6 i art. 1 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 stosuje się do Banku Rozrachunków Międzynarodowych i banków centralnych państw trzecich wymienionych w załączniku 1 do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 2 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 12.6.2017 r. W imieniu Komisji Przewodniczący Jean-Claude JUNCKER PL 6 PL