Telefonia Internetowa VoIP Terminy Telefonia IP (Internet Protocol) oraz Voice over IP (VoIP) odnoszą się do wykonywania połączeń telefonicznych za pośrednictwem sieci komputerowych, w których dane są przesyłane zgodnie z normą IP. Ta forma telefonii jest lepiej znana jako telefonia internetowa. Przed przesłaniem informacji za pośrednictwem Internetu konieczne jest jej przygotowanie zgodnie z zasadami protokołu internetowego. Używane sposoby i drogi przesyłania są takie same jak dla zwykłych danych.
Sprzęt telefonii internetowej Korzystanie z telefonii internetowej wymaga odpowiedniego sprzętu; dostępne są tu cztery różne możliwości. - standardowy komputer z mikrofonem do przechwytywania głosu użytkownika oraz głośnik lub słuchawki do słuchania uczestników rozmowy. Do tego dochodzi aplikacja i instalacja specjalnego oprogramowania na komputerze. - urządzenia końcowe VoIP jak telefony IP i SIP. Różnią się one od standardowego telefonu tylko techniką, która umożliwia przesyłanie danych za pośrednictwem Internetu. - konwencjonalny telefon podłączeony go do specjalnego adaptera, który przekształca sygnały analogowe na cyfrowe. - telefon komórkowy, połączony z siecią za pośrednictwem klienta FMC. Zaletą ostatnich trzech możliwości jest użycie urządzenia, które może być wykorzystywany w taki sam sposób, jak tradycyjny telefon. Kolejną zaletą jest to, że użytkownik jest osiągalny nawet wtedy, gdy jego PC jest wyłączony.
Jak działa VoIP Najpierw sygnały akustyczne są digitalizowane i dzielone na pakiety danych. Te pakiety są następnie znakowane nagłówkami, które zawierają informacje o tożsamości nadawcy i odbiorcy czy o statusie wiadomości. Teraz można już zestawiać połączenie. W tym celu używa się adresu SIP (Session Initiation Protocol Address). Jest to robione tylko raz; dzięki temu można jednoznacznie zidentyfikować adres. Aktywacja urządzenia niesie za sobą jego zalogowanie do serwera. Jeżeli ten adres SIP należy do innego użytkownika, wywołanie jest umieszczane na serwerze, w którym zalogował się ten użytkownik. Serwer przekazuje połączenie do urządzenia końcowego, zestawiając tym samym rozmowę telefoniczną. Ponieważ adres SIP nie jest powiązany z żadnym konkretnym łączem jak to jest ze standardowym numerem - użytkownik jest połączony z Internetem za pomocą swojego urządzenia końcowego, a zatem jest osiągalny w dowolnym miejscu na świecie. Istnieje również możliwość podłączenia telefonii internetowej do standardowej sieci telefonicznej, odbywa się to za pośrednictwem bram (gateways). Daje to użytkownikowi możliwość wykorzystania konwencjonalnego telefonu w celu wywołania telefonu VoIP i vice versa. Tzw. bramy mediów (media gateways) mogą być stosowane na przykład do połączeń z sieciami ISDN lub tradycyjnymi.
Zalety VoIP niezależność od operatorów/monopolistów państwowych (swoboda wyboru, a potencjalnie także większa prywatność), bezpłatne rozmowy wewnątrz sieci operatora, niższy koszt połączeń z telefonią stacjonarną (zwykle dopiero przy połączeniach zagranicznych, ew. międzystrefowych) pełna mobilność użytkownika (problem roamingu ma ograniczone znaczenie), niski koszt infrastruktury (w porównaniu z tradycyjnymi liniami telefonicznymi), integracja z przyszłościowymi usługami takimi jak przesyłanie danych czy obrazu.
Wady w porównaniu z telefonią tradycyjną: większa zawodność usług, konieczność posiadania dedykowanego sprzętu lub oprogramowania i łącza internetowego, przy realizacji sprzętowej większe koszty zakupu (np. aparatów) dla użytkownika końcowego, brak (ze względu na pełną niekontrolowaną mobilność) możliwości geograficznej lokalizacji zakończenia sieci (istotnej np. przy połączeniu na numery alarmowe i inne numery skrócone).
Protokoły VoIP SIP H.323, Skinny Client Control Protocol Megaco, MiNET, MGCP, IAX, Jingle. SIP (Session Initiation Protocol) protokół inicjowania sesji, zaproponowany przez IETF standard dla zestawiania sesji pomiędzy jednym lub wieloma klientami. Jest obecnie dominującym protokołem sygnalizacyjnym dla Voice over IP i stopniowo zastępuje H.323. H.323 obecnie standard w multimedialnej komunikacji (głos, obraz, wiadomości tekstowe). Protokół ten przesyła dane w czasie rzeczywistym, dzięki czemu możemy kontrolowad opóźnienia. Standard stworzony do wideokonferencji ma także pewne wady. Dane przesyłane są pakietowo, korzystając zarówno z TCP zapewniającego dostarczenie każdego pakietu, jak i UDP, który tego nie gwarantuje. Głównym konkurentem tego protokołu jest standard SIP (Session Initiation Protocol), mający rozszerzoną funkcjonalnośd względem opisywanego protokołu.