Dnia 8 listopada 1913 r. otwarto w Warszawie na Woli przy ul. Leszno ufundowany

Transkrypt

1 Marek Kulus I Katedra Pediatrii Prof. Marek Kulus Kierownik Kliniki Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego nazwa w 2008 r. pierwsza nazwa Oddział C Kliniki Terapii Chorób Dzieci Dnia 8 listopada 1913 r. otwarto w Warszawie na Woli przy ul. Leszno ufundowany przez Zofię Szlenkierównę najbardziej nowoczesny, najlepiej zorganizowany i wyposażony w tym czasie miejski szpital dziecięcy w Polsce, a także jeden z najnowocześniejszych w Europie Szpital im. Karola i Marii (ryc. 1a, b, c). W tym, liczącym dziewięć pawilonów, obiekcie mieściły się Oddziały: Wewnętrzny, Zakaźny, Obserwacyjno-Izolacyjny, Chirurgiczno-Ortopedyczny i Ambulatorium. Głównym organizatorem oraz pierwszym lekarzem naczelnym Szpitala był dr n. med. Józef Brudziński (ryc. 2) Rektor Uniwersytetu Warszawskiego od 1915 r. Dzięki jego staraniom w roku 1915, po wznowieniu działalności Uniwersytetu Warszawskiego (15 listopada 1915 r.), Szpital im. Karola i Marii stał się pierwszą bazą nauki pediatrii studentów Wydziału Lekarskiego. Klinika Pediatryczna przy ul. Litewskiej 14/16 powstała kilka lat później, w roku akademickim 1920/1921, ale nadal studenci i medycy korzystali z pawilonów zakaźnych, szkarlatynowych, dyfterytycznych i sal gruźliczych Szpitala Karola i Marii. Po II Wojnie Światowej z powodu zniszczenia budynków przy ul. Leszno Szpital im. Karola i Marii został przeniesiony do adaptowanego budynku Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Działdowskiej 1/3 (ryc. 3). Tutaj właśnie została umieszczona powołana w 1947 r. II Klinika Pediatryczna Uniwersytetu Warszawskiego. Kierownikiem Kliniki i Dyrektorem Szpitala był prof. dr hab. n. med. Władysław Szenajch (ryc. 4). W roku akademickim 1950/1951 II Klinika została przeniesiona do szpitala przy ul. Litewskiej, a jej Kierownikiem został prof. dr hab. n. med. Mieczysław Michałowicz. 1336

2 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Ryc. 1a. Szpital im. Karola i Marii wejście główne. Ryc. 1b. Szpital im. Karola i Marii pawilony. Szpital przy ul. Działdowskiej od roku 1950 stał się bazą Oddziału Pediatrycznego otwartego w ramach Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie. Oddział ten utworzono dla studentów IV i V roku studiów lekarskich, aby umożliwić im szybsze zdobycie wykształcenia i zachęcić do zostania pediatrami, których w latach powojennych bardzo brakowało (ryc. 5). Wiązało się to oczywiście ze znacz- 1337

3 Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie Ryc. 1c. Szpital im. Karola i Marii ruiny po powstaniu warszawskim. Ryc. 2. Prof. Józef Brudziński Pierwszy Naczelny Lekarz Szpitala Karola i Marii nym zwiększeniem liczby godzin zajęć, gdyż realizowano rozszerzony program pediatrii. Na Oddziale Pediatrycznym do czasu jego rozwiązania w 1970 r. wykształciło się 1617 lekarzy. Pierwszym Kierownikiem Oddziału i Prodziekanem był prof. dr hab. n. med. Władysław Szenajch (ryc. 4), po jego odejściu na emeryturę w 1958 r. prof. dr hab. n. med. Zofia Lejmbach (ryc. 6), a następnie prof. dr hab. n. med. Maria Zapaśnik-Kobierska (ryc. 7). Studenci naukę z tamtego okresu wspominają jako przebywanie w rodzinie, nauczyciele akademiccy byli dostępni na co dzień. Nikt nie był anonimowym słuchaczem, wszyscy byli znani z imienia i nazwiska. Studenci spotykali się z niesłychaną życzliwością oraz chęcią przekazania doświadczeń. W latach na terenie Szpitala przy ul. Kopernika, a w roku 1954 w Szpitalu przy ul. Działdowskiej została powołana Katedra i Klinika Terapii Chorób Dzieci. W latach kierował nią prof. dr hab. n. med. Henryk Brokman (ryc. 8) lekarz o niezwykłej osobowości, wspaniały nauczyciel, krytyczny badacz, uczony pełen twórczych koncepcji. Klinika składała się z trzech Oddziałów rozmieszczonych na kolejnych piętrach budynku. W okresie powojennym nie było specjalności szczegółowych w pediatrii poza chirurgią dziecięcą, jednak z uwagi na indywidualne zainteresowania Kierowników Oddziałów rysował się już wtedy pewien podział. 1338

4 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Ryc. 3. Budynek Ubezpieczalni Społecznej u zbiegu ulic Działdowskiej i Wolskiej, do którego po wojnie przeniesiono Szpital im. Karola i Marii. Na Oddziale A (I piętro) obserwacyjnym leczone były dzieci wymagające izolacji. Jego Ordynatorem była dr n. med. Agnieszka Suchanek interesująca się pediatrią ogólną. W latach późniejszych na Oddziale A mieściła się Klinika Hematologii i Chorób Rozrostowych. Oddział B (II piętro), do którego przyjmowano początkowo głównie niemowlęta i dzieci ze schorzeniami hematologicznymi i przewodu pokarmowego, w następnym okresie zajął się przede wszystkim tą ostatnią dziedziną. Jego Ordynatorem była doc. dr hab. n. med. Alina Askanas. Obecnie mieści się tam Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci, której Kierownikiem po prof. Tadeuszu Zalewskim jest prof. dr hab. n. med. Andrzej Radzikowski. Oddział C (III piętro) był początkowo Oddziałem Gruźlicy kierowanym przez znakomitą specjalistkę dr n. med. Klaudię Bujko (ryc. 9). W miarę zwalczania gruźlicy Oddział zmienił profil na pneumonologiczny, a po odejściu dr Bujko prowadziły go prof. dr hab. Ryc. 4. Prof. Władysław Szenajch Kierownik Oddziału Pediatrycznego Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie w latach n. med. Krystyna Ceglecka-Tomaszewska (ryc. 10a i 10b) i prof. dr hab. n. med. Danuta Chmielewska-Szewczyk, sprawiając, że stał się jednym z najważniejszych ośrodków w kraju z zakresu gruźlicy, przewlekłych schorzeń układu oddechowego oraz alergologii. Obecnie Oddziały A i C tworzą Klinikę Pneumonologii i Chorób Alergicznych Wieku Dziecięcego. 1339

5 Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie Ryc. 5. Oddział Pediatryczny (drugi rocznik) Wydziału Lekarskiego AM w Warszawie. Siedzą od prawej profesorowie: J. Bogdanowicz, W. Szenajch, Z. Lejmbach, H. Brokman. Ryc. 6. Prof. Zofia Lejmbach Kierownik Oddziału Pediatrycznego Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie w latach Poza pracą w Klinice asystenci leczyli również dzieci przysyłane przez lekarzy rejonowych do Przyszpitalnej Poradni Konsultacyjnej. Profesor Brokman bardzo chętnie przyjmował rejonowych pediatrów na staże i szkolenia oraz zachęcał do czynnego udziału w posiedzeniach naukowych, które odbywały się co tydzień. Od 1953 r. prof. Brokman był redaktorem Pediatrii Polskiej, jedynego przez wiele lat pisma pediatrycznego. Po przejściu profesora na emeryturę w 1962 r. kierownictwo Kliniki objęła prof. dr hab. n. med. Maria Halina Zapaśnik-Kobierska (ryc. 7 i 11). W 1970 r. Oddział Pediatryczny został zlikwidowany, a Klinika włączona w nauczanie pediatrii studentów Wydziału Lekarskiego roku IV, V i VI. Krystalizowały się zainteresowania lekarzy pracujących na poszczególnych oddziałach. Rozwój nauk medycznych stanowił konieczność specjalizowania się w pewnych dziedzinach. Profesor Kobierska popierała ten rozwój, nie stawiając ograniczeń ani w szkoleniu, ani w tworzeniu nowych poradni i pracowni. Jednak Klinika nie zatraciła nigdy prawdziwego pediatrycznego, kompleksowego podejścia do chorego dziecka. Niezależnie od wąskiej specjalności wszyscy lekarze przechodzili dobrą szkołę pediatrii ogólnej i zawsze potrafili leczyć chorego, a nie tylko chorobę. Profesor Kobierska była inicjatorką szkolenia w zakresie gruźlicy dziecięcej lekarzy oraz studentów. Położyła wielkie zasługi w dziedzinie szczepień BCG i prewencji gruźlicy, stając się w tym zakresie 1340

6 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego niekwestionowanym autorytetem. Tą dziedziną zajmowała się też prof. Ceglecka-Tomaszewska, a po jej śmierci dr n. med. Jerzy Ziołkowski. Do dziś jest to wiodący ośrodek diagnostyki i leczenia gruźlicy wieku dziecięcego na terenie Mazowsza. Profesor Kobierska wraz z dr Klaudią Bujko były autorkami wielu rozdziałów podkreślających odrębność gruźlicy u dzieci w monografii gruźlicy redagowanej przez W. Jaroszewicz. Przez wiele lat był to podstawowy podręcznik dla lekarzy i studentów dotyczący gruźlicy. Zasługą prof. Kobierskiej była również organizacja współpracy polsko-szwedzkiej, która zaowocowała stypendiami lekarzy i studentów z Kliniki oraz wizytą lekarzy szwedzkich, w tym prof. Bo Vahlquista w Klinice przy ul. Działdowskiej. Od 1970 r. prof. Kobierska objęła kierownictwo III Kliniki Ogólnopediatrycznej, która powstała ze wszystkich klinik pediatrycznych przy Działdowskiej (ryc. 11). Dzięki staraniom prof. Kobierskiej przy Katedrze powstała Pracownia Patofizjologii Układu Oddechowego, która służyła zarówno Klinice Chorób Dzieci, jak też Klinice Diagnostyki Chorób Dzieci pod kierownictwem prof. Zofii Lejmbach. Z tej ostatniej Kliniki pochodził pierwszy Kierownik Pracowni doc. Halina Przybylska. W tym czasie powstały poradnie konsultacyjne: alergologiczna, pneumonologiczna, gastroenterologiczna, diabetologiczna, hematologiczna i nefrologiczna. W roku 1979 kierownictwo Kliniki pod nazwą Klinika Pneumonologii, Gastroenterologii, Hematologii I Katedry Pediatrii objęła prof. dr hab. n. med. Maria Ochocka (ryc. 12). Oddziały zajmowały się kolejno: A hematologią, B gastroenterologią, C pneumonologią, gruźlicą i alergologią. Kierowane przez samodzielnych pracowników naukowych w 1993 r. po rozwiązaniu Instytutu Pediatrii stały się bazą dla jednoimiennych Klinik. Profesor Maria Ochocka, której doktorat był pierwszym doktoratem o tematyce hematologicznej w Katedrze Pediatrii, stała się twórcą szkoły hematologii oraz autorką pierwszego podręcznika hematologii wieku dziecięcego w Polsce. W okresie wyraźnego wzrostu zachorowań na białaczkę w latach 60. i 70. XX wieku w porozumieniu z ośrodkami niemieckimi i amerykańskimi profesor wprowadziła nowe programy terapeutyczne, pozwalające na wyleczenie około 75% dzieci chorych na białaczkę i 95% dzieci z chorobą Hodgkina. Udało się zmienić utarte przekonanie o nieuleczalności choroby nowotworowej. Klinika prowadziła aktywną współpracę naukową z ośrodkami nie Ryc. 7. Prof. Maria Zapaśnik-Kobierska Kierownik Oddziału Pediatrycznego Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie w latach i Kierownik Kliniki Terapii Chorób Dzieci w latach oraz Kierownik III Kliniki Ogólnopediatrycznej w latach Ryc. 8. Prof. Henryk Brokman Kierownik Kliniki Terapii Chorób Dzieci w latach

7 Ryc. 9. Dr Klaudia Bujko pierwszy Kierownik Oddziału Gruźlicy Kliniki Terapii Chorób Dzieci Ryc. 10a. Prof. Krystyna Ceglecka-Tomaszewska Kierownik Oddziału C Kliniki Terapii Chorób Dzieci w latach Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie Ryc. 10b. Prof. Krystyna Ceglecka-Tomaszewska (w środku w otoczeniu współpracowników). mieckimi (Frankfurt nad Menem, Hannover, Tubingen, Münster) oraz austriackimi (Wiedeń), wysyłając tam swoich asystentów, a także goszcząc takie sławy hematologii światowej, jak prof. Kornhuber, prof. Schellong, prof. Nithammer, prof. Gadner i prof. Riehm. W 1992 r. prof. Ochocka oraz jej następca prof. dr hab. n. med. Michał Matysiak przyczynili się do nadania przez warszawską Akademię Medyczną prof. Riehmowi tytułu doktora honoris causa za zasługi dla polskiej hematologii dziecięcej. W roku 1976 z inicjatywy prof. J. Armaty z Krakowa zorganizowana została Polska Grupa Pediatryczna ds. Leczenia Białaczek i Chłoniaków Złośliwych koordynująca metody leczenia w naszym kraju. Klinika przy ul. Działdowskiej jako jedna z pierwszych włączyła się do działalności grupy, wydatnie przyczyniając się do jej rozwoju. W Klinice realizowano programy naukowo-badawcze, opublikowano około 600 prac naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych, a pracownicy brali udział w około 100 zjazdach naukowych, zagranicznych kursach oraz szkoleniach. Sześciokrotnie Klinika otrzymywała nagrody Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz wielokrotnie nagrody Rektora AM w Warszawie. Po przejściu prof. Ochockiej na emeryturę kierownictwo I Katedry Pediatrii przejęła prof. Danuta Chmielewska-Szewczyk (ryc. 13 i 14), a kierownictwo Oddziału Hematologii doc. Michał Matysiak. Okazał się on doskonałym organizatorem, unowocześnił Oddział i wyposażył go w najnowszą aparaturę. Jego zasługą było założenie Fundacji Dzieci Chorych na Choroby Układu Krwiotwórczego wspomagającej zakup niezbędnego do leczenia sprzętu. Profesor Matysiak jest obecnie Kierownikiem jedynej na Mazowszu Kliniki Hematologii i Onkologii Dzieci przy ul. Marszałkowskiej. Na bazie Oddziału C utworzono Klinikę Pneumonologii i Chorób Alergicznych, którą kierowała uczennica prof. Brokmana prof. Danuta Chmielewska-Szewczyk (ryc. 14). Po 1342 przejściu prof. Ochockiej na emeryturę objęła także kierownictwo I Katedry Pediatrii. Częścią Kliniki w tym

8 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Ryc. 11. Zespół III Kliniki Ogólnopediatrycznej z prof. M. Zapaśnik-Kobierską (siedzi w II rzędzie). czasie stała się też pracownia Patofizjologii Oddychania kierowana przez prof. Andrzeja Milanowskiego (obecnie Kierownik Kliniki w Instytucie Matki i Dziecka). W latach 90. XX w. w znacznym stopniu powiększyła się baza diagnostyczna Kliniki. Powstały Pracownia Immunologiczna, która służy diagnostyce zaburzeń odporności i alergologii, oraz Pracownia Bronchoskopii. Główne zainteresowania Kliniki zawsze koncentrowały się wokół chorób alergicznych, ostrych i przewlekłych schorzeń układu oddechowego oraz gruźlicy. Działalność naukowa obejmuje badania patomechanizmu zjawisk alergicznych dzieci i działania leków, diagnostykę chorób przewlekłych, gruźlicę i wady układu oddechowego. Profesor D. Chmielewska-Szewczyk stała się twórcą szkoły alergologii dziecięcej nie tylko w Klinice przy ul. Dziadowskiej, ale uznawanym również w całej Polsce. W 1968 r. zorganizowała przykliniczną Poradnię Alergologiczną, która obecnie opiekuje się 8000 pacjentów. Dzięki prężnie działającym pracowniom zdecydowanie poprawiła się diagnostyka astmy. W Klinice prowadzone były i nadal są najtrudniejsze przypadki tej choroby z całego kraju. Profesor wprowadziła nowoczesne metody enzymatyczne diagnostyki poziomu IgE całkowitego i swoistego oraz innych markerów alergii. Profesor Danuta Chmielewska-Szewczyk po odejściu na emeryturę w 2001 r. pozostawiła Klinikę w rozkwicie. Jako jeden z założycieli polskiej szkoły alergologii, je Ryc. 12. Prof. Maria Ochocka Kierownik Kliniki Pneumonologii, Gastroenterologii i Hematologii I Katedry Pediatrii w latach

9 Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie Ryc. 13. Zespół I Katedry Pediatrii. I rząd od prawej: prof. Krystyna Sidor, prof. Danuta Chmielewska-Szewczyk (Kierownik Katedry), prof. Tadeusz Zalewski, prof. Andrzej Radzikowski. Ryc. 14. Prof. Danuta Chmielewska-Szewczyk Kierownik Kliniki Pneumonologii, Gastroenterologii i Hematologii I Katedry Pediatrii w latach den spośród czterech ekspertów z alergologii Światowego Towarzystwa Pediatrycznego, Konsultant Wojewódzki w tej dziedzinie, dwukrotny wiceprezes Polskiego Towarzystwa Alergologicznego oraz przewodnicząca Oddziału Warszawskiego PTA, Prodziekan Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie wychowała dziesiątki pediatrów i alergologów. Klinika jest jednym z referencyjnych ośrodków polskiej alergologii i pneumonologii pediatrycznej. Obecnie kieruje nią prof. dr hab. n. med. Marek Kulus, który od początku swojej kariery zawodowej związany był z Kliniką Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego (aktualna nazwa). Profesor Marek Kulus był Prodziekanem I Wydziału Lekarskiego w latach , a od 2008 r. jest Prorektorem ds. Dydaktyczno-Wychowawczych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (zmiana nazwy Akademia Medyczna na Warszawski Uniwersytet Medyczny nastąpiła 22 marca 2008 r.). Profesor Marek Kulus (ryc. 15) jest absolwentem I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (1985 r.). Doktoryzował się w roku Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku W 1990 r. został specjalistą z zakresu pediatrii, w roku 1995 z zakresu chorób płuc, a w roku 2001 z alergologii. 1344

10 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Staże podyplomowe prof. Kulus odbył w Klinikach AM w Warszawie w latach W latach był asystentem w Klinice Hematologii, Pneumonologii i Gastroenterologii Akademii Medycznej w Warszawie. W latach przebywał w Queen Elizabeth Hospital for Children oraz w Special Care Baby Unit Homerton Hospital, a następnie w Department of Paediatric Oncology Saint Bartholomew s Hospital w Londynie. W latach był starszym asystentem, a następnie adiunktem w Klinice Pneumonologii, Chorób Alergicznych i Hematologii AM w Warszawie. W latach był Kierownikiem Pracowni Patofizjologii Oddychania przy Klinice Pneumonologii, Chorób Alergicznych i Hematologii AM w Warszawie. W 2001 r. w wyniku konkursu objął stanowisko Kierownika Kliniki Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Akademii Medycznej w Warszawie. Ryc. 15. Prof. Marek Kulus Kierownik Kliniki Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego od 2001 r. nadal Profesor Marek Kulus jest autorem lub współautorem 187 publikacji i doniesień zjazdowych. Główne jego zainteresowania naukowe to: 1) astma i choroby alergiczne u dzieci, 2) optymalizacja diagnostyki i terapii ostrych oraz przewlekłych chorób układu oddechowego, Ryc. 16. Zespół lekarzy Kliniki Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego w 2005 r. 1345

11 Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie 3) ocena efektywności i powikłań terapii dzieci z chorobami rozrostowymi układu krwiotwórczego, 4) badania nad rozwojem fizycznym dzieci z celiakią. Jest członkiem Komisji Kwalifikacyjnej do specjalizacji z alergologii w województwie mazowieckim. Był opiekunem jednej zakończonej habilitacji oraz promotorem dwóch przewodów doktorskich i jednej pracy magisterskiej. Recenzował 10 prac doktorskich. W 2008 r. uzyskał tytuł profesora. Profesor Kulus jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Gruźlicy (od 2007 r.), członkiem Komisji Patofizjologii Układu Oddechowego Polskiej Akademii Nauk (od 2007 r.), recenzował liczne granty KBN oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jest także członkiem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego, Polskiego Towarzystwa Chorób Klatki Piersiowej, Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, European Academy of Allergology and Clinical Immunology, European Respiratory Society, American Thoracic Society oraz członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Alergologicznego (dwie kadencje) i Przewodniczącym Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Alergologicznego (od 2006 r.). Jest członkiem Rady Naukowej Przeglądu Alergologicznego, Magazynu Alergologicznego oraz Urticaria and allied problems. Należy również do zespołu ekspertów TVN med. i jest członkiem Komisji Ekspertów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Kierowana przez prof. Marka Kulusa Klinika zajmuje dwa Oddziały A i C, łącznie 32 łóżka szpitalne, przyjmując około 2000 pacjentów rocznie i udzielając ponad 8000 porad w specjalistycznych poradniach. Wśród pacjentów dominują dzieci z chorobami alergicznymi, w tym z: astmą, atopowym zapaleniem skóry, alergiami pokarmowymi, uczulone na jad owadów błonkoskrzydłych i wymagające swoistej immunoterapii. Poza tym diagnozowani są pacjenci z chorobami infekcyjnymi układu oddechowego, szczególnie z zapaleniami płuc i opłucnej, wadami układu oddechowego oraz chorobami śródmiąższowymi tego narządu. Podstawą działalności dydaktycznej jest nauczanie pediatrii studentów Wydziałów Lekarskich I (IV, V, VI rok) i II (IV i V rok, oddziału nauczania w języku angielskim) oraz Wydziału Nauki o Zdrowiu. Ponadto kształci lekarzy w zakresie pediatrii do specjalizacji z pediatrii, medycyny rodzinnej, alergologii i pneumonologii dziecięcej oraz stażystów podyplomowych. Przy Klinice działa Studenckie Koło Naukowe, którego opiekunami są dr n. med. Agnieszka Krauze i dr n. med. Wojciech Feleszko. Co roku pracownicy Kliniki (ryc. 16 i 17) publikują liczne doniesienia w prasie krajowej i zagranicznej, biorą czynny udział w konferencjach o tematyce pulmonologiczej oraz alergologicznej. Problematyka badań naukowych obejmuje m.in. epidemiologię astmy oskrzelowej i innych chorób alergicznych. Prowadzone są badania nad wczesnym wykrywaniem chorób alergicznych u dzieci oraz metodami umożliwiającymi nieinwazyjne monitorowanie stanu zapalnego oskrzeli, co jest niezwykle istotne w astmie oskrzelowej, szczególnie u najmłodszych. Rozpoczęto prace nad immunologią gruźlicy wieku rozwojowego. 1346

12 Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Kalendarium Od roku Nazwy I Katedry Pediatrii Kierownik Kliniki 1913 Otwarcie Szpitala Dziecięcego im. Karola i Marii ul. Leszno 136 (fundator Zofia Szlenkierówna) Budynki zburzone w 1944 r. i nieodbudowane Prof. dr hab. n. med. Józef Brudziński 1947 Otwarcie przeniesionego do budynku przy ul. Działdowskiej Szpitala Karola i Marii oraz powstanie II Katedry Pediatrii Powstanie Oddziału Pediatrycznego Wydziału Lekarskiego Katedra i Klinika Terapii Chorób Dzieci Prof. dr hab. n. med. Władysław Szenajch Prof. dr hab. n. med. Henryk Brokman 1962 Katedra i Klinika Terapii Chorób Dzieci Prof. dr hab. n. med. Maria Halina Zapaśnik-Kobierska 1979 Klinika Pneumonologii, Gastroenterologii, Hematologii I Katedry Pediatrii Prof. dr hab. n. med. Maria Ochocka 1994 I Katedra Pediatrii Podział na: I Klinikę Pneumonologii, Alergologii i Hematologii II Klinikę Gastroenterologii i Żywienia Dzieci Prof. dr hab. n. med. Danuta Chmielewska-Szewczyk Prof. dr hab. n. med. Tadeusz Zalewski 2002 Obecnie I Katedra Pediatrii I Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego II Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci Część hematologiczna została przeniesiona na ul. Marszałkowską Prof. dr hab. n. med. Marek Kulus Prof. dr hab. n. med. Andrzej Radzikowski Asystenci I Katedry Pediatrii od roku 1953 do chwili obecnej: P. Albrecht, W. Bartosiewicz, R. Biedrzycka, M. Bielecka-Zylberstein, B. Bobińska-Krajewska, D. Borkowska-Gaetig, K. Bujko, M. Chajęcka, D. Ciepielewska, H. Chełchowska, I. Chmielewska, J. Czochańska, E. Czarnocka-Roczniak, J. Fruhauf, W. Feleszko, M. Gietko, Z. Gorzelak, K. Grzela, H. Jankowska, W. Jaroszyńska-Weinberger, J. Kansy, A. Kapuścińska, M. Karwacki, I. Kielan-Gumna, A. Kominek, A. Kostera, A. Krauze, K. Krenke, M. Krotochwil-Skrzypek, A. Kucewicz, A. Kulesza, M. Kurkus, J. Lamiers, Z. Latało, J. Lange, H. Langer, R. Linke-Koziołek, M. Marczyńska- -Robowska, A. Mazur, A. Milanowski, I. Modelska-Woźniak, K. Nowak, D. Nowosadko, T. Newecka-Samól, H. Oświęcimska, J. Peradzyńska, A. Pluta, K. Piwowarczyk, W. Pstrągowska, Z. Rajtar-Leontiew, M. Rossa, A. Siwicka, E. Stańczak, A. Suchanek, H. Szczepańska, J. Szulc, A. Szylling, K. Tadzik, Z. Truchanowicz, A. Zawadzka-Krajewska, E. Zelenay-Szczepanik, C. Warm-Flaszner, A. Wieczorkiewicz, R. Wańko- 1347

13 Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie wicz-ponurska, I. Wojciechowska, A. Wójtowicz, W. Zagórska, K. Zawilska, J. Ziołkowski. W latach specjalizacje z pediatrii i pulmonologii oraz alergologii uzyskało 29 pracowników Kliniki oraz 81 lekarzy spoza AM pod kierunkiem pracowników Kliniki. Doktoraty Doktoraty uzyskały 32 osoby, w tym po zmianie organizacji I Katedry Pediatrii, w oddziałach składających się na Klinikę: dr n. med. W. Bartosiewicz, dr n. med. W. Feleszko, dr n. med. K. Grzela, dr n. med. A. Krauze, dr n. med. K. Krenke, dr n. med. M. Kulus, dr n. med. J. Lange, dr n. mrd. J. Peradzyńska, dr n. med. K. Piwowarczyk, dr n. med. A. Zawadzka-Krajewska, dr n. med. E. Stańczak, dr n. med. A. Wójtowicz. Habilitacje i profesury Od 1953 roku habilitacje i profesury uzyskało 13 pracowników Katedry: doc. dr hab. n. med. A. Askanas, prof. dr hab. n. med. K. Ceglecka-Tomaszewska, doc. dr hab. n. med. M. Chajęcka-Paszkiewicz, prof. dr hab. n. med. D. Chmielewska-Szewczyk, prof. dr hab. n. med. M. Kulus, prof. dr hab. n. med. M. Matysiak, prof. dr hab. n. med. A. Milanowski, prof. dr hab. n. med. M. Ochocka, prof. dr hab. n. med. A. Radzikowski, doc. dr hab. n. med. M. Marczyńska-Robowska, prof. dr hab. n. med. K. Sidor, prof. dr hab. n. med. H. Szajewska, prof. dr hab. n. med. T. Zalewski, prof. dr hab. n. med. H. Zapaśnik-Kobierska, doc. dr hab. n. med. J. Ziołkowski. Na rycinie 17 przedstawiono Zespół Kliniki w 2008 r. Na następnej stronie. Ryc. 17. I rząd od lewej: Iwona Kielan, Agnieszka Mazur, Wojciech Feleszko, Marek Kulus (Kierownik Kliniki), Wioletta Zagórska, Katarzyna Krenke, Agnieszka Krauze. II rząd od lewej: Marta Krawiec, Anna Wójtowicz, Anna Szylling, Katarzyna Grzela, Teresa Bielecka, Anna Zawadzka-Krajewska, Joanna Lange, Joanna Peradzyńska, Julita Chądzyńska. 1348

14