Rozdział 13. Usługa nazw internetowych systemu Windows

Transkrypt

1 Rozdział 13. Usługa nazw internetowych systemu Windows Dogłębnie Pojęcie usługi nazw internetowych systemu Windows (WINS) jest pojęciem prostym. Zapewnia ona dynamiczną, scentralizowaną bazę danych, przechowującą nazwy podstawowego sieciowego systemu wejścia/wyjścia (NetBIOS) odwzorowane na odpowiadające im adresy protokołu IP. Komputer hosta anonsuje w sieci odwzorowanie swojej nazwy NetBIOS na adres IP serwerowi WINS i kiedy drugi host chce poznać adres IP pierwszego hosta, to zagląda do bazy danych WINS, aby go znaleźć. Jako że usługa WINS korzysta z dynamicznej bazy danych, wychodzi ona naprzeciw wielu problemom związanym z odwzorowaniami systemu nazw domen (DNS). Protokół dynamicznej konfiguracji hosta (DHCP) przydziela adresy dynamicznie, dlatego też potrzebne jest dynamiczne rozpoznawanie nazw. Usługa WINS zapewnia metodę implementowania tej funkcji, choć rozwiązanie to nie jest idealne, ponieważ nazwy hostów systemu DNS nie są dokładnie takie same, jak nazwy NetBIOS. Usługa WINS zajmuje się również problemami związanymi z odnajdywaniem kontrolerów domen (DC) i przeglądaniem zasobów poprzez router, które to funkcje nie mogą być implementowane przez emisje. Kiedy w systemie Windows 2000 wprowadzano DNS dynamiczny (DDNS), wiele osób przewidywało koniec WINS. Macierzyste środowisko systemu Windows 2000 może wykorzystywać DNS do dynamicznej rejestracji i analizy nazw, oraz do odnajdywania kontrolerów domen. Jeżeli taka sieć może również stosować emisje, aby zaspakajać swoje potrzeby związane z przeglądaniem i nie zyskuje dostępu do usług BackOffice wykorzystujących nazwy NetBIOS, to nie są potrzebne usługi NetBIOS i WINS, w związku z czym można wyłączyć NetBIOS przez TCP/IP (NetBT). Takie sieci są jednak raczej wyjątkiem, niż regułą. Usługa WINS żyje i ma się dobrze, pełniąc pożyteczną funkcję w środowiskach mieszanych, co będzie robić jeszcze przez jakiś czas. O nieustającym poparciu dla usługi WINS ze strony firmy Microsoft świadczą udoskonalenia WINS w systemie Windows 2000, które wychodzą naprzeciw znanym problemom, które są z nią związane.

2 NetBIOS WINS jest usługą nazw NetBIOS (NBNS). Aby zrozumieć usługę WINS, musimy przyjrzeć się podstawowym pojęciom NetBIOS oraz metodom analizowania nazw NetBIOS, jak również korzystaniu z NetBT. Pierwszą rzeczą, jaką należy wziąć pod uwagę, jest to, że NetBIOS nie jest protokołem. Jest to system określający interfejs programowy oraz konwencję nazewnictwa. W roku 1983 korporacja Sytec (obecnie Hughes LAN Systems) opracowała interfejs NetBIOS dla firmy IBM. NetBIOS został zaprojektowany z płaską przestrzenią nazw, co oznacza, że w obrębie sieci nazwy mogły być wykorzystywane tylko raz. Początkowo nie był to problem, ponieważ sieć komputerów PC firmy IBM mieściła do 72 połączonych urządzeń. Nie planowano, aby system NetBIOS miał się skalować do dużych sieci. Inni producenci, łącznie z firmą Microsoft, używali interfejsu NetBIOS do projektowania swoich programów i składników systemów sieciowych. System Windows 2000 zapewnia obsługę nazw NetBIOS na dwa sposoby: Wszystkie komputery systemu Windows 2000 korzystające z protokołu TCP/IP domyślnie zapewniają stronie klienckiej obsługę rejestrowania i analizowania nazw NetBIOS. Ta obsługa zapewniana jest za pomocą NetBIOS przez TCP/IP (NetBT) i można ją wyłączać ręcznie. System Windows 2000 Server zapewnia obsługę strony serwera przy użyciu usługi WINS. Jest to rozwiązanie opłacalne w sieciach mieszanych. Klienty systemu Windows NT4 mogą się rejestrować w usłudze WINS systemu Windows 2000 i vice versa. Nazwy NetBIOS Nazwy NetBIOS mają 16 znaków (lub bajtów) długości. Są one dynamicznie rejestrowane, kiedy uruchamiają się komputery i usługi lub kiedy logują się użytkownicy. Nazwy NetBIOS mogą być nazwami unikatowymi (jeden adres odwzorowany za pomocą nazwy) lub nazwami grupowymi (więcej niż jeden adres odwzorowany na jedną nazwę). Pierwszych 15 znaków nazwy jest określanych przez użytkownika; 16 znak jest wykorzystywany jako sufiks nazwy, aby zidentyfikować nazwę i wskazać zasób, który dana nazwa rejestruje w sieci. Jeżeli użytkownik określi mniej niż 15 znaków w nazwie NetBIOS, to jako znak wypełniający wykorzystywany jest znak +. Nazwy unikatowe wykorzystywane są, aby wysyłać łączność sieciową do określonego procesu na komputerze. Nazwy grupowe wykorzystywane są do jednoczesnego wysyłania informacji do wielu komputerów. Tabele 13.1 oraz 13.2 podają, odpowiednio, unikatowe i grupowe nazwy NetBIOS. Tabela Unikatowe nazwy NetBIOS Nazwa unikatowa nazwa_komputera [00h] nazwa_komputera [03h] nazwa_komputera [06h] nazwa_komputera [1Fh] nazwa_komputera [20h] Usługa Usługa stacji roboczej. Usługa Posłaniec. Usługa serwera Routing i dostęp zdalny (RAS). Usługa Network Dynamic Data Exchange (NetDDE). Usługa Serwer.

3 nazwa_komputera [21h] nazwa_komputera [BEh] nazwa_komputera [BFh] nazwa_użytkownika [03] nazwa_domeny [1Bh] Tabela Grupowe nazwy NetBIOS Nazwa grupowa nazwa_domeny [00h] Usługa Klient RAS. Agent Monitora sieci. Aplikacja Monitora sieci. Usługa Posłaniec (nazwy zalogowanych użytkowników). Przeglądarka główna domeny. Usługa Nazwa domeny. nazwa_domeny [1Ch] Kontrolery domeny (do 25). nazwa_domeny [1Dh] nazwa_grupy [1Eh] MSBROWSE [01h] Przeglądarka główna (jedna przeglądarka na podsieć). Wybory usługi przeglądarki. Rejestrowana przez przeglądarkę główną dla każdej podsieci. Wskazówka: Aby wyświetlić nazwy NetBIOS przechowywane w bazie danych serwera WINS, wpisz nbtstat n w wierszu polecenia. Pliki Lmhosts Plik lmhosts jest plikiem statycznym, który może być wykorzystywany do analizowania zdalnych nazw NetBIOS. Zawiera on odwzorowania nazw NetBIOS na adresy IP. Aby rozpoznać nazwę NetBIOS, host najpierw sprawdza swój bufor nazw NetBIOS. Zazwyczaj bufor zawiera tylko niedawno rozpoznane nazwy. Jednakże statyczne odwzorowania nazw NetBIOS na adresy IP, które wprowadza się do pliku przy użyciu notacji #PRE są wstępnie załadowane do bufora nazw NetBIOS i wykorzystywane do analizy kwerendy przed zastosowaniem emisji podsieci NetBIOS lub kwerendy usługi WINS. Jeżeli dana nazwa NetBIOS nie może być zanalizowana z bufora, to host podejmuje próbę zastosowania serwera WINS albo emisji podsieci. Kolejność stosowania tych metod można konfigurować za pomocą protokołu DHCP lub poprzez edycję Rejestru hosta. Domyślnie wykorzystywana jest najpierw usługa WINS. Jeśli te metody zawiodą, to host może wrócić do pliku lmhosts i uzyskać dostęp do wpisów, które nie są wstępnie załadowane. Są to, zazwyczaj, wpisy hostów zdalnych, ponieważ nazwy lokalne zostały już zanalizowane przez emisję (lub przez usługę WINS). Plik lmhosts jest statyczny, w związku z czym wpisy muszą zostać zaktualizowane, jeżeli zmieni się nazwa lub adres IP hosta docelowego. Poza tym jest on przeważnie przechowywany osobno dla każdego z komputerów. Zatem pliki lmhosts wymagają sporo wysiłku administracyjnego, a ich zastosowanie jest ograniczone. W systemie Windows 2000 konsola WINS obsługuje ustawienie, które umożliwia importowanie odwzorowań statycznych z pliku lmhosts do bazy danych serwera WINS.

4 Rozpoznawanie nazw NetBIOS System Windows 2000 wykorzystuje do lokalizowania zasobów NetBIOS kilka metod: bufor nazw NetBIOS, serwer nazw NetBIOS (przeważnie serwer WINS), emisje podsieci, plik lmhosts, plik hosts (dodatkowo), system DNS (dodatkowo). Wskazówka: Wykorzystywanie pliku hosts i systemu DNS do rozpoznawania nazw NetBIOS jest kontrolowane przez parametr rejestru EnableDns. Szczegóły można znaleźć w dodatku B. Kolejność stosowania powyższych metod zależy od typu węzła (opcja DHCP 46) oraz konfiguracji systemu. Obsługiwane są następujące typy węzłów: NetBT Węzeł typu B wykorzystuje emisje podsieci (węzeł emisji). Węzeł typu P wykorzystuje usługę NBNS (np. WINS). Węzeł typu M najpierw stosuje emisje podsieci, ale przełącza na węzeł P, jeżeli nie otrzyma żadnej odpowiedzi, (węzeł mieszany). Węzeł typu H najpierw próbuje użyć usługi NBNS. Jeżeli nie może zlokalizować serwera nazw, przełącza na węzeł B. Kontynuuje kwerendę dotyczącą serwera nazw i przełącza z powrotem na węzeł P, jeżeli taki serwer stanie się dostępny (węzeł hybrydowy). Rozszerzony Microsoft wykorzystuje lokalny plik lmhosts lub serwery proxy WINS plus wywołania Windows Sockets (Winsock) (patrz: rozdział 16) oprócz standardowych typów węzłów. Ten typ węzła jest obsługiwany dla zapewnienia zgodności ze starymi systemami (przed NT4). NetBT, określony w specyfikacjach RFC 1001 i 1002, implementuje interfejs programowania NetBIOS poprzez protokół TCP/IP, tym samym rozszerzając zasięg programów klienckich i serwerowych NetBIOS do sieci rozległych (WAN-ów) i zapewniając współdziałanie z innymi systemami operacyjnymi. W systemie Windows NT4 usługi Stacja robocza, Serwer, Przeglądarka, Posłaniec oraz NetLogon są bezpośrednimi klientami NetBT. W skład zarówno systemu Windows NT4, jak i systemu Windows 2000 wchodzi emulator NetBIOS, który pobiera standardowe żądania od aplikacji NetBIOS i tłumaczy je na równoznaczne wyrażenia pierwotne TDI. TDI jest opisany szczegółowo w rozdziale 15. System Windows 2000 wykorzystuje NetBT do komunikowania się ze starymi systemami, takimi jak Windows NT4 oraz Windows 95. Jednak składniki zwrotnicy oraz serwera systemu Windows 2000 obsługują teraz hosting bezpośredni w celu komunikacji z innymi komputerami z

5 zainstalowanym systemem Windows 2000, co oznacza że wykorzystują one do analizowania nazw system DNS. Hosting bezpośredni korzysta z portu TCP 445, a nie z portu TCP 139 NetBIOS. Domyślnie włączony jest zarówno NetBT, jak i hosting bezpośredni, i obydwa są wypróbowywane jednocześnie w momencie ustanowienia nowego połączenia. Pierwszy, któremu uda się połączyć, jest wykorzystywany do wszelkich dalszych prób. W środowisku macierzystym systemu Windows 2000 można wyłączyć NetBT, aby wymusić stosowanie hostingu bezpośredniego przez cały ruch sieciowy. Procedury służące dokonywaniu tego zarówno na klientach protokołu DHCP, jak i protokołów innych niż DHCP opisane są w podrozdziale rozwiązań natychmiastowych niniejszego rozdziału. Uwaga! Jeżeli wyłączysz NetBT, aplikacje które są zależne od NetBIOS przestaną funkcjonować. Zanim to zrobisz, upewnij się, że żadne klienty lub aplikacje nie wymagają obsługi NetBIOS. Składniki usługi WINS Klienty WINS rejestrują swoje odwzorowania nazw NetBIOS na adresy IP w bazie danych serwera WINS i przeprowadzają kwerendy bazy danych w celu rozpoznania nazw NetBIOS. Serwery WINS zajmują się żądaniami rejestracji nazw ze strony klientów WINS i odpowiadają na dostarczane przez nich kwerendy dotyczące nazw NetBIOS. Klient, który nie jest zgodny z WINS, może w ograniczonym stopniu korzystać z usługi WINS poprzez serwer proxy WINS. Serwery WINS Kiedy komputer kliencki zgodny z WINS inicjuje w sieci, jego nazwa NetBIOS oraz adres IP są wysyłane w żądaniu rejestracji bezpośrednio do jego skonfigurowanego podstawowego serwera WINS. Ponieważ serwer podstawowy rejestruje klienty, określa się go właścicielem rekordów WINS klienta. Klient korzysta z serwera WINS albo jako z serwera podstawowego, albo pomocniczego. (klienty systemów Windows 2000 i Windows 98 mogą być skonfigurowane z listą zawierającą do 12 serwerów WINS) Wszystkie serwery WINS są identyczne pod względem działania. Rozróżnienie pomiędzy serwerem podstawowym i pomocniczym dokonywane jest na kliencie, który jest zazwyczaj skonfigurowany z uporządkowaną listą serwerów WINS. Podstawowy serwer klienta to pierwszy serwer na liście. Klient kontaktuje się ze swoim podstawowym serwerem WINS w kwestii wszystkich jego funkcji usługi nazw NetBIOS (rejestracja nazw, odnawianie nazw, zwalnianie nazw oraz kwerenda i rozpoznawanie nazw). Pomocnicze serwery WINS wykorzystywane są tylko jeżeli podstawowy serwer jest w trybie offline lub nie jest w stanie przeanalizować żądania rozpoznania nazwy. W takim wypadku klient żąda tej samej usługi od swojego pomocniczego serwera (serwerów) WINS. Jeżeli na kliencie skonfigurowane są więcej niż dwa serwery, to dodatkowe serwery WINS są wypróbowywane do momentu, aż lista się wyczerpie lub jednemu z pomocniczych serwerów WINS uda się przetworzyć żądanie. Jeżeli zostanie użyty pomocniczy serwer WINS, to klient podejmie próbę przełączenia z powrotem na swój podstawowy serwer WINS dla potrzeb przyszłych żądań usługi. Uwaga! Nie należy nadużywać opcji umieszczania na liście więcej niż dwóch serwerów WINS. Z każdym dodatkowym serwerem WINS umieszczonym na liście wydłuża się czas

6 przetworzenia żądania kwerendy w usłudze WINS. Może to znacząco opóźniać przetwarzanie kwerendy dotyczącej nazwy przed wypróbowaniem alternatywnych metod analizy. Oprócz rejestrowania odwzorowań nazw NetBIOS klientów na adresy IP i analizowania kwerend dotyczących nazw serwery WINS mogą replikować zawartość swoich baz danych do innych serwerów WINS. Replikacja WINS jest opisana w dalszej części tego rozdziału. Klienty WINS Klienty WINS są skonfigurowane w taki sposób, aby bezpośrednio wykorzystywać serwer WINS. Zazwyczaj klient WINS rejestruje kilka nazw NetBIOS do użytku w sieci. Nazwy te identyfikują typy usług sieciowych, takich jak usługa Posłaniec czy Stacja robocza. Odwołaj się do tabeli 13.1, aby uzyskać listę nazw NetBIOS i związanych z nimi usług. Usługa WINS firmy Microsoft zapewnia obsługę klientów uruchomionych na następujących platformach: Windows 2000 Server, Windows 2000 Professional, Windows NT Server, Windows NT Workstation, Windows 98, Windows 95, Windows for Workgroups, Microsoft LAN Manager, MS-DOS, OS/2, Linux i Unix (z zainstalowanym systemem Samba). Wskazówka: Podana tutaj lista klientów jest oficjalną listą podaną w dokumentacji firmy Microsoft. Może ona zawierać lub nie zawierać wszystkich bieżących klientów WINS. Klienty niezgodne z usługą WINS mogą w ograniczonym stopniu korzystać z usługi WINS poprzez serwery proxy WINS. Serwery proxy WINS Serwer proxy WINS to klient WINS skonfigurowany tak, aby działać w imieniu innych hostów, które nie mogą bezpośrednio korzystać z WINS. Serwery proxy WINS mogą analizować kwerendy dotyczące nazw NetBIOS, które nie mogą zostać przeanalizowane przez emisje podsieci tj. dla komputerów zlokalizowanych w routowanych sieciach TCP/IP. Większość komputerów zgodnych z WINS do analizowania kwerend nazw NetBIOS i rejestrowania swoich nazw NetBIOS w sieci wykorzystuje emisje. Możesz skonfigurować serwer

7 proxy WINS, aby nasłuchiwał emisji z tych komputerów i przeprowadzał kwerendy serwera WINS w przypadku nazw nie zanalizowanych przez te emisje. Serwery proxy WINS działają w następujący sposób: Kiedy klient węzła B podejmie próbę rejestracji swojej nazwy i adresu IP, serwer proxy sprawdza tę nazwę w bazie danych serwera WINS. Jeżeli nazwa już znajduje się w bazie danych WINS, to proxy wysyła do klienta węzła B negatywną odpowiedź rejestracyjną. W przeciwnym wypadku serwer proxy zapamiętuje odwzorowanie nazwy NetBIOS klienta na adres IP w swoim buforze nazw zdalnych. Kiedy klient węzła B dokona emisji kwerendy dotyczącej nazwy, serwer proxy podejmuje próbę rozpoznania nazwy albo za pomocą informacji zawartych w swoim buforze nazw zdalnych, albo za pomocą informacji, które uzyska od serwera WINS. Kiedy klient węzła B zwolni swoją nazwę, serwer proxy usuwa nazwę klienta ze swojego bufora nazw zdalnych. Serwery proxy WINS są niezbędne w przypadku klientów korzystających tylko z emisji (lub węzła B). W większości sieci klienty zgodne z usługą WINS są normą, w związku z czym nie są wymagane serwery WINS. Aby uzyskać więcej informacji na temat serwerów proxy WINS, odwołaj się do zestawu Windows 2000 Resource Kit (wejdź do witryny Wskazówka: Odwzorowania statyczne dla klientów nie korzystających z usługi WINS można wprowadzać ręcznie do bazy danych WINS. W ten sposób klienty zgodne z WINS mogą rozpoznawać nazwy klientów nie korzystających z usługi WINS (ale nie odwrotnie). Rysunek 13.1 przedstawia różne składniki usługi WINS. Na tym rysunku Host B może rozpoznać nazwę NetBIOS Hosta D przy użyciu WINS i vice versa, pomimo że znajdują się one w różnych podsieciach, a Host D nie jest zgodny z usługą WINS. Rysunek Składniki WINS Replikacja WINS Jeżeli w skład twojej sieci wchodzi wiele serwerów WINS, to można je skonfigurować w taki sposób, aby wzajemnie replikowały swoje rekordy baz danych. W ten sposób w całej sieci są utrzymywane i rozprowadzane spójne informacje. Każdy z serwerów WINS musi być skonfigurowany z co najmniej jednym innym serwerem WINS w roli jego partnera replikacji. To gwarantuje, że nazwa zarejestrowana na jednym serwerze WINS zostanie ostatecznie zreplikowana do wszystkich pozostałych serwerów WINS w sieci. Partnera replikacji można dodawać i replikować jako partnera wypychania, partnera ściągania lub (domyślnie) jako partnera wypychania/ściągania. Replikacja WINS ma zawsze charakter przyrostowy; replikowane są tylko zmiany w bazie danych, a nie cała baza. Zanim odwzorowanie klienta z danego serwera zostanie przekazane do wszystkich innych serwerów WINS w sieci, występuje okres opóźnienia. Opóźnienie to znane jest jako czas

8 konwergencji dla całego systemu WINS. Czas opóźnienia lub konwergencji może zależeć od typu przeprowadzanej operacji, jak również od ustawień replikacji ustawionych na serwerach WINS. Na przykład żądanie zwolnienia nazwy ze strony klienta nie będzie propagowane tak szybko, jak żądanie rejestracji nazwy. Dzieje się tak, ponieważ jest rzeczą normalną, że nazwy klientów są zwalniane, a następnie ponownie wykorzystywane z tym samym odwzorowaniem, jako że komputery są okresowo zamykane i ponownie uruchamiane. Kiedy dany komputer kliencki WINS zostanie nieprawidłowo zamknięty, zarejestrowane nazwy komputera nie są zwalniane i nie zostaje wysłane żądanie zwolnienia do serwera. Dlatego też obecność rekordu klienckiego w bazie danych WINS nie musi oznaczać, że komputer kliencki wciąż korzysta z nazwy lub skojarzonego z nią adresu IP. Partnerzy ściągania Partner ściągania jest to serwer WINS, który ściąga uaktualnione wpisy bazy danych WINS lub żąda ich replikacji od innych serwerów WINS w uprzednio skonfigurowanych odstępach albo ilekroć uruchamia się usługa WINS. Partner ściągania żąda wpisów o wyższym identyfikatorze wersji niż ostatni wpis otrzymany od skonfigurowanego partnera. Ilość czasu pomiędzy replikacjami ściąganymi jest wskazana w interwale replikacji, który można określać globalnie dla wszystkich partnerów ściągania lub indywidualnie dla konkretnych partnerów. Po upływie interwału replikacji serwer WINS wysyła do swoich partnerów wyzwalacz replikacji ściąganej. Wtedy partnerzy zgłaszają wszelkie zmiany, które nastąpiły od czasu ostatniej replikacji. Konfigurowanie partnera ściągania oraz ustawianie czasów uruchomienia i interwałów replikacji opisane jest w podrozdziale rozwiązań natychmiastowych niniejszego rozdziału. Wszystkie serwery WINS utrzymują wewnętrzną tablicę odwzorowującą właścicieli rekordów na identyfikatory wersji. Tablica ta jest budowana dynamicznie przy uruchamianiu serwera i jest przechowywana w pamięci. Odwzorowania typu właściciel wersja są wykorzystywane przez usługę WINS do określania stanu bazy danych w dowolnym momencie przed lub po replikacji i do ustalania, które rekordy powinny zostać zreplikowane, kiedy zostanie wyzwolona replikacja ściągana. Tablica ta może być również używana do określania spójności aktualizacji pomiędzy bazami danych. Serwer WINS, który posiada rekord, powinien mieć najnowszy identyfikator wersji tego rekordu, ponieważ klient wysyła aktualizacje do właściciela, który jest z definicji jego podstawowym serwerem. Jeżeli tak się nie dzieje (możliwe, że właściciel pozostawał przez pewien czas w trybie offline), WINS podejmuje odpowiednie działania korekcyjne. Wskazówka: Ponieważ WINS wykorzystuje wyższy identyfikator wersji podczas replikacji, aby ustalić która wersja jest nowsza pomiędzy dwoma serwerami przechowującymi ten sam rekord, zwiększenie początkowego identyfikatora wersji może być użyteczne przy wymuszaniu aktualizacji i replikacji pomiędzy serwerami. Partnerzy wypychania Partner wypychania powiadamia inne serwery WINS, że jego baza danych została zaktualizowana i że musi dokonać replikacji tych zmian. Można ustawić usługę WINS w taki sposób, aby powiadamiała skonfigurowanych partnerów o konieczności replikacji po wystąpieniu jednego z następujących zdarzeń: kiedy uruchomi się serwer WINS;

9 kiedy zostanie dokonana zmiana w bazie danych serwera WINS; kiedy zostanie dokonana określona liczba zmian. Można konfigurować parametry wypychania dla wszystkich partnerów wypychania lub dla określonego partnera. Konfigurowanie tych parametrów opisane jest w podrozdziale rozwiązań natychmiastowych niniejszego rozdziału. Konfiguracja replikacji zależy w dużej mierze od tego, czy pomiędzy partnerami istnieje trwałe połączenie. Jeżeli dany partner jest skonfigurowany z trwałym połączeniem, to można ustawić na zero liczbę zmian, które mają nastąpić, zanim zostanie wysłany wyzwalacz replikacji wypychanej. Skutkiem tego każda zmiana będzie wyzwalać żądanie wypychania. Jeżeli nie ma trwałego połączenia, to wymaganych jest co najmniej 20 zmian identyfikatora wersji przed wyzwoleniem replikacji wypychanej. Replikację wypychaną można określić w taki sposób, aby wyzwalacz replikacji propagowany był do wszystkich partnerów. Jeśli, na przykład, Serwer A wypycha zmiany do Serwera B, a Serwer B wypycha zmiany do Serwera C, to może wystąpić niemożliwe do przyjęcia opóźnienie uaktualniania Serwera C o zmiany dokonane na Serwerze A. Wypychanie z propagacją gwarantuje, że Serwer B wyśle wyzwalacz replikacji wypychanej do Serwera C, jak tylko otrzyma uaktualnione informacje od Serwera A. Wskazówka: Zarówno replikację wypychaną, jak i ściąganą można inicjować ręcznie. Blokowanie partnerów replikacji Jeżeli dany serwer WINS zostanie usunięty z sieci, może się zdarzyć, że jego rekordy będą nadal rozpowszechniane do innych serwerów w replikowanym środowisku WINS. W niektórych przypadkach przedawnione rekordy nie zostają w ogóle usunięte; w innych zostają ostatecznie usunięte, lecz mogą przez dłuższy czas pozostawać w bazie danych WINS. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być następujące: Odwzorowania statyczne, które utworzono pierwotnie na nieaktywnym serwerze WINS, są replikowane bez żadnych ograniczeń pomiędzy innymi, aktywnymi serwerami WINS w sieci, chyba że zostaną ręcznie usunięte lub schowane. Odwzorowania dynamiczne, które pierwotnie zarejestrowano na nieaktywnym serwerze WINS, nie są usuwane z bazy danych WINS natychmiastowo. W przypadku wpisów dynamicznych usługa WINS musi poprzedzić ich usunięcie sprawdzeniem serwera właściciela. Jeśli dany serwer WINS nie jest już w użyciu, inne serwery zachowują wszystkie jego rekordy, ponieważ nie mogą stwierdzić, czy wygasły one na nie działającym serwerze właścicielu. Zazwyczaj przed całkowitym usunięciem rekordu w wyniku procesu oczyszczania bazy danych mija 36-dniowy okres wygaśnięcia. Aby wyjść naprzeciw temu problemowi, konsola WINS oferuje funkcję Blokuj rekordy dla tych właścicieli. Ta funkcja była wcześniej dostępna w usłudze WINS systemu Windows NT4 po zastosowaniu parametru Rejestru PersonaNonGrata. Zapewnia ona metodę blokowania replikacji wpisów będących w posiadaniu serwerów nieaktywnych umożliwiając określanie adresów IP tych serwerów, dzięki czemu ich rekordy są usuwane z bazy danych WINS w odpowiednim czasie. Jako że może ona zapobiegać dalszej replikacji niepożądanych lub przedawnionych rekordów pomiędzy aktywnymi, funkcja ta jest użyteczna, kiedy zachodzi potrzeba usunięcia serwerów WINS z sieci.

10 Rejestracja i analiza nazw WINS Każda nazwa NetBIOS ma wpis w bazie danych WINS. Znajduje się on w posiadaniu serwera WINS, u którego jest zarejestrowany i jest on replikowany na wszystkich serwerach partnerskich WINS. Każdy wpis ma odnośny stan aktywny, zwolniony lub wygasły (schowany). Wpisom są również przydzielone identyfikatory wersji, wykorzystywane w procesie replikacji. Usługa WINS pozwala również rejestrować nazwy statyczne w imieniu klientów, które nie są zdolne do rejestracji dynamicznej. Rejestrowanie nazw Rejestracja nazwy ma miejsce, kiedy klient usługi WINS żąda użycia w sieci nazwy systemu NetBIOS. Żądanie może dotyczyć nazwy unikatowej lub grupowej. Aplikacje systemu NetBIOS mogą również rejestrować jedną lub więcej nazw. Usługa WINS przyjmuje lub odrzuca żądanie rejestracji i udziela albo pozytywnej, albo negatywnej odpowiedzi rejestracji nazwy w zależności od tego, czy dana nazwa istnieje już w sieci, jaki jest stan tej nazwy oraz od tego czy jest ona unikatowa, czy nie. Nowa rejestracja Jeżeli nazwa zostanie przyjęta jako nowa rejestracja, wykonywane są następujące czynności: 1. Odwzorowanie nazwy NetBIOS na adres IP zostaje wprowadzone do bazy danych WINS z nowym identyfikatorem wersji i oznaczone identyfikatorem właściciela przez serwer WINS. 2. Zostaje obliczony nowy znacznik czasu rekordu poprzez dodanie do bieżącej daty i godziny na serwerze wartości interwału odnawiania (domyślnie sześć dni) ustawionego na serwerze WINS. 3. Z powrotem do hosta zostaje wysłana pozytywna odpowiedź rejestracyjna o wartości czasu istnienia (TTL) równej znacznikowi czasu zapisanemu dla nowego rekordu. Nazwa zarejestrowana dla tego samego adresu IP Jeżeli dana nazwa występuje już w bazie danych z tym samym adresem IP, którego zażądano, to podejmowane działania zależą od stanu i przynależności istniejącej nazwy. jeżeli wpis jest oznaczony jako aktywny, a jego właścicielem jest serwer WINS, serwer ten aktualizuje znacznik czasu rekordu i zwraca klientowi pozytywną odpowiedź; jeżeli wpis jest oznaczony jako zwolniony lub schowany, albo jeżeli jego właścicielem jest inny serwer WINS, rejestracja jest traktowana jak nowa rejestracja. Znacznik czasu, identyfikator wersji i własność zostają uaktualnione i zwracana jest odpowiedź pozytywna. Nazwa zarejestrowana dla innego adresu IP Jeżeli dana nazwa występuje w bazie danych, ale jest skojarzona z innym niż żądany adresem IP, serwer WINS stara się uniknąć powtarzania nazw. Jeżeli wpis bazy danych jest w stanie zwolnionym lub schowanym, to serwer WINS może przypisać nazwę nowemu adresowi IP. Jeżeli jednak wpis jest w stanie aktywnym, to węzeł zawierający nazwę zostaje wezwany do ustalenia,

11 czy nadal istnieje ona w sieci. Jeżeli wezwanie spotka się z odpowiedzią pozytywną, serwer WINS wysyła do klienta zgłaszającego żądanie negatywną odpowiedź rejestracji nazwy, odrzucając rejestrację nazwy. Jeżeli pierwsze wezwanie nie spotka się z odpowiedzią pozytywną, wysyłane są kolejne dwa wezwania. Po trzech bezskutecznych próbach proces wzywania zostaje zakończony, zgłaszającemu żądanie klientowi zostaje zwrócona pozytywna odpowiedź rejestracji nazwy, a nowe odwzorowanie nazwy NetBIOS na adres IP zostaje włączone do bazy danych WINS. Zwalnianie nazw Kiedy komputer kliencki usługi WINS przestanie używać określonej nazwy lub kiedy zostanie prawidłowo zamknięty, nazwa zostaje zwolniona. Klient WINS powiadamia swój podstawowy serwer WINS, że nie korzysta już ze swojej zarejestrowanej nazwy. Serwer WINS podejmuje dwa kroki: Serwer WINS zaznacza odpowiedni wpis bazy danych jako zwolniony. Jeżeli dany wpis zostaje zwolniony na określony okres czasu, to serwer WINS oznacza ten wpis jako schowany, aktualizuje jego identyfikator wersji i powiadamia o zmianie inne serwery WINS. Serwer WINS zwraca do klienta komunikat potwierdzenia zwolnienia. Jeżeli wpis nazwy jest oznaczony jako zwolniony, to serwer WINS może go niezwłocznie uaktualnić lub zrewidować, kiedy od klienta WINS zostanie otrzymane żądanie rejestracji o tej samej nazwie, lecz innym adresie IP. Sytuacja taka może mieć miejsce na przykład wtedy, kiedy klient korzystający z protokołu DHCP zmieni podsieć. Jednak zwalnianie nazw jest używane najczęściej przy zamykaniu i ponownym uruchamianiu klientów w sieci. Jeśli dany komputer zwolni swoją nazwę podczas zamykania, serwer WINS nie wzywa jego nazwy po jego ponownym podłączeniu. Jeżeli jednak dany komputer nie zostanie zamknięty prawidłowo, to rejestracja nazwy pod nowym adresem IP zmusza serwer WINS do wezwania poprzedniej rejestracji. Jeśli wezwanie się nie powiedzie (ponieważ komputer kliencki nie używa już starego adresu IP), rejestracja kończy się pomyślnie. Odnawianie nazw Komputery klienckie usługi WINS okresowo odnawiają swoje rejestracje nazw NetBIOS na serwerze WINS. Serwer WINS traktuje żądania odnowienia nazwy podobnie jak rejestracje nowych nazw. Kiedy dany klient rejestruje się po raz pierwszy na serwerze WINS, serwer WINS zwraca wartość TTL, wskazującą, kiedy rejestracja kliencka ma zostać odnowiona. Jeżeli odnowienie nie nastąpi do tego czasu, rejestracja nazwy na serwerze WINS wygasa, a wpis nazwy zostaje (ostatecznie) usunięty z bazy danych WINS. Wpisy statyczne nie wygasają i nie muszą być odnawiane. Wartość domyślna TTL, lub interwału odnawiania, dla wpisów w bazie danych wynosi sześć dni. Klienty WINS podejmują próbę odnowienia swoich rejestracji po upływie 50 procent czasu TTL. To klient jest odpowiedzialny za odświeżenie swojej nazwy przed upływem interwału odnawiania. Jeżeli serwer WINS nie odpowiada na żądanie odnowienia, klient zwiększa częstość prób odświeżenia nazwy.

12 Wskazówka: Kiedy używanych jest wiele serwerów WINS, należy zawsze ustawiać ten sam interwał odnawiania dla wszystkich partnerów replikacji. Rozpoznawanie nazw Rozpoznawanie nazw jest niewidoczne dla użytkownika. Klienty DNS systemu Windows 2000 stosują domyślnie następującą procedurę analizowania kwerendy dotyczącej nazwy: 1. Ustal, czy nazwa liczy więcej niż 15 znaków (szesnasty bajt NetBIOS się nie liczy) lub zawiera kropki. Jeśli tak, wyślij kwerendę dotyczącą nazwy do usługi DNS. 2. Ustal, czy nazwa jest przechowywana w buforze nazw klienta. 3. Skontaktuj się ze skonfigurowanymi serwerami WINS i spróbuj rozpoznać nazwę przy użyciu WINS. 4. Użyj lokalnych emisji IP do podsieci. 5. Sprawdź plik lmhosts (jeśli we właściwościach Protokół internetowy (TCP/IP) dla połączenia zaznaczono opcję Włącz wyszukiwanie LMHOSTS). 6. Sprawdź plik hosts (jeśli wpis Rejestru EnableDns jest odpowiednio skonfigurowany). 7. Wyślij kwerendę do serwera DNS (jeśli wpis Rejestru EnableDns jest odpowiednio skonfigurowany). Aby uzyskać więcej szczegółów, odwołaj się do Windows 2000 Server Resource Kit Networking Guide. Włączanie przeglądania sieci WAN przy użyciu usługi WINS Usługa przeglądarki identyfikuje zasoby w sieci i utrzymuje listę zasobów, aby klienty mogły mieć do nich dostęp. Chociaż przeglądanie jest zależne w głównej mierze od komunikacji za pomocą emisji, zdarzają się sytuacje, kiedy zachodzi potrzeba przeglądania w poszukiwaniu zasobów poprzez sieci routowane. Są trzy metody implementacji przeglądania sieci WAN: Ustawienie routerów, aby przesyłały emisje NetBIOS prowadzi to do niedopuszczalnego wzrostu ruchu sieciowego poprzez łącza sieci WAN i nie jest rozwiązaniem zalecanym. Wykorzystanie plików lmhosts jest to rozwiązanie częściowe i może ono wymagać wiele wysiłku administracyjnego. Wykorzystanie usługi WINS jest to rozwiązanie preferowane. Przeglądarka główna domeny korzystająca z usługi WINS, taka jak kontroler domeny systemu Windows 2000 czy podstawowy kontroler domeny (PDC) systemu Windows NT4 lub NT3.5, okresowo rejestruje swoją nazwę NetBIOS [1Bh] na swoim podstawowym serwerze WINS. Informacje te są replikowane za pomocą bazy danych WINS. Każda przeglądarka główna domeny w sieci złożonej przeprowadza okresowo (co 12 do 15 minut) kwerendę WINS i uzyskuje listę wszystkich nazw domeny [1Bh] oraz odpowiadających im adresów IP przeglądarek głównych

13 domeny, których rekordy są przechowywane w bazie danych WINS. Nie jest to lista wszystkich zasobów w domenach zdalnych, lecz jedynie lista przeglądarek głównych. Kiedy klient musi uzyskać dostęp do zasobu w domenie zdalnej, proces ten wygląda następująco: 1. Klient próbuje emisji podsieci. Nie przynosi to odpowiedzi pozytywnej. 2. Klient przeprowadza kwerendę WINS i uzyskuje nazwę NetBIOS [1Bh] oraz adres IP przeglądarki głównej żądanej domeny. 3. Klient wykorzystuje adres IP, aby wysłać do przeglądarki głównej domeny zdalnej bezpośrednie żądanie listy przeglądarek rezerwowych żądanej domeny. 4. Przeglądarka domeny zdalnej odpowiada listą składającą się maksymalnie z trzech nazw NetBIOS przeglądarek rezerwowych. 5. Klient losowo wybiera z listy jedną z przeglądarek rezerwowych i przeprowadza kwerendę WINS dotyczącą adresu IP odpowiadającego nazwie NetBIOS. 6. Klient wysyła bezpośrednio do zdalnej przeglądarki rezerwowej żądanie kopii listy przeglądarek domeny zdalnej. 7. Zdalna przeglądarka rezerwowa zwraca klientowi listę przeglądarek domeny zdalnej. Czasami ta metoda zawodzi przy kroku 2, kiedy WINS nie jest w stanie dostarczyć nazwy przeglądarki głównej domeny. Może się to zdarzyć, jeżeli przeglądarka główna domeny zdalnej nie korzysta z usługi WINS lub jeśli dany zasób nie znajduje się w innej domenie (może się znajdować w grupie roboczej). W takim wypadku klient analizuje nazwę przeglądarki głównej przy użyciu WINS i ustanawia z nią połączenie, aby zażądać listy serwerów w domenie lub grupie roboczej. Następnie klientowi zostaje zwrócona lista serwerów w domenie lub grupie roboczej. Lokalizowanie kontrolerów domeny przy użyciu usługi WINS Domeny systemu Windows 2000 są tworzone w usłudze Active Directory, która wykorzystuje do lokalizacji kontrolerów domen systemu Windows 2000 system DNS. Jeśli jednak w skład twojej sieci wchodzą stare PDC lub rezerwowe kontrolery domeny (BDC) systemu Windows NT4 lub NT3.5, to klienty używają do lokalizacji tych komputerów usługi WINS, albo emisji podsieci (albo plików lmhosts). Przy każdym wejściu w tryb online kontroler PDC lub BDC rejestruje swój wpis nazwa_domeny [1Ch] w usłudze WINS. Rekord ten jest replikowany na inne serwery WINS zlokalizowane w obrębie sieci. Nazwy NetBIOS [1Ch] są nazwami grupowymi i mogą być skojarzone maksymalnie z 25 adresami kontrolerów domen. Pierwszy adres na liście to kontroler PDC. Istnieje jednak inny (szybszy) sposób lokalizowania kontrolera PDC za pomocą usługi WINS. Wpis nazwa_domeny [1Bh] to nazwa unikatowa, która identyfikuje przeglądarkę główną domeny. Jako że przeglądarką główną domeny jest zawsze kontroler PDC, rekord ten identyfikuje kontroler PDC. Kiedy użytkownik komputera klienckiego loguje się w domenie, w celu uwierzytelnienia nazwy użytkownika i hasła musi zostać zlokalizowany kontroler domeny. Jeżeli klient korzysta z usługi WINS, to przeprowadza kwerendę swojego podstawowego serwera WINS w poszukiwaniu

14 rekordów nazwa_domeny [1Ch]. Serwer WINS zwraca listę adresów IP uporządkowanych w taki sposób, aby próba weryfikacji rejestracyjnej była podejmowana najpierw na lokalnym kontrolerze domeny będącym w jego posiadaniu. Kiedy kontroler PDC musi dokonać replikacji zmian w bazie danych menedżera kont zabezpieczeń (SAM) do kontrolera BDC, uzyskuje listę kontrolerów BDC przy użyciu tej samej metody. Jeżeli dany użytkownik zmieni swoje hasło albo jeżeli dany administrator lub operator konta doda lub wprowadzi poprawki do konta użytkownika, to zmiana ta musi zostać zaimplementowana na kontrolerze PDC. W takim wypadku klient korzystający z WINS wysyła do swojego podstawowego serwera WINS kwerendę dotyczącą rekordu nazwa_domeny [1Bh], aby zlokalizować kontroler PDC. Klienty nie korzystające z usługi WINS mogą lokalizować kontrolery domen przy użyciu emisji podsieci. Zdalne kontrolery domeny lokalizowane są za pomocą wpisów #DOM w pliku lmhosts. Udoskonalenia systemu Windows 2000 Implementacja usługi WINS w systemie Windows 2000 zapewnia kilka udoskonaleń: Połączenia stałe serwery WINS można konfigurować w taki sposób, aby utrzymywały stałe połączenia z jednym lub wieloma partnerami replikacji. Eliminuje to narzuty związane z otwieraniem i zakańczaniem połączeń, i zwiększa szybkość replikacji. Udoskonalone filtrowanie i wyszukiwanie rekordów można lokalizować rekordy spełniające określone kryteria filtrowania. Jest to szczególnie użyteczne przy analizowaniu dużych baz danych WINS. Dynamiczne usuwanie rekordów i zaznaczanie wielu rekordów można usuwać zarówno rekordy dynamiczne, jak i statyczne, a interfejs typu wskaż i kliknij pozwala usuwać pliki o nazwach zawierających znaki inne niż alfanumeryczne, których nie można określić z wiersza polecenia. Chowanie ręczne kiedy dany rekord jest oznaczony do usunięcia, to jego stan schowania może być replikowany na wszystkie serwery WINS. Następnie może on zostać oczyszczony ze wszystkich serwerów, a jego nieusunięte kopie w różnych bazach danych serwera nie będą propagowane. Funkcja ta jest szczególnie użyteczna przy likwidacji serwera WINS. Weryfikowanie rekordów i zatwierdzanie poprawności identyfikatora wersji sprawdzenie spójności bazy danych pomiędzy serwerami WINS zostało udoskonalone. Można porównywać adresy IP zwracane przez różne serwery w wyniku kwerend dotyczących nazw NetBIOS; można również kontrolować tablice odwzorowań adresu właściciela na identyfikator wersji. Obsługiwanie serii serwery WINS mogą obsługiwać obciążenie serwera o dużym natężeniu (serie). Serie powstają, kiedy duża liczba klientów WINS jednocześnie rejestruje swoje nazwy lokalne w usłudze WINS. Obsługiwanie serii zostało wprowadzone w pakiecie Service Pack 3 systemu Windows NT4. Konsola WINS umożliwia konfigurację poziomu obsługiwania serii poprzez dostosowanie rozmiaru kolejki do potrzeb małych, średnich lub dużych serii.

15 Automatyczne odnajdywanie partnerów WINS serwery WINS okresowo anonsują swoją obecność w sieci. Jeżeli serwer na włączoną funkcję automatycznego odnajdywania partnerów WINS, to nasłuchuje tych anonsów i dowiaduje się o innych serwerach WINS w sieci. Funkcja eksportu można eksportować rekordy bazy danych WINS do pliku tekstowego, który można później importować do narzędzi analizy lub narzędzi sprawozdawczych. Zwiększona odporność na uszkodzenia klienty systemu Windows 2000 Professional (i Windows 98) mogą określać do 12 serwerów na jeden interfejs. Zwiększa to odporność na uszkodzenia, ponieważ nawet jeżeli padnie zarówno podstawowy, jak i pomocniczy serwer WINS, wciąż są udzielane odpowiedzi na żądania rozpoznania nazwy. Dynamiczna ponowna rejestracja klienty WINS mogą ponownie rejestrować swoje odwzorowania nazw na adresy IP bez przeładowywania. Ulepszone narzędzia do zarządzania konsola WINS (lub menedżer WINS) jest w pełni zintegrowana z konsolą zarządzania firmy Microsoft (MMC), zapewniając spójne, przyjazne dla użytkownika narzędzie do zarządzania. Do konsoli można dodawać serwery WINS, co umożliwia zarządzanie większością funkcji WINS z pojedynczego stanowiska. Wskazówka: Niektóre funkcje, takie jak instalowanie i odinstalowywanie WINS, oraz przywracanie bazy danych WINS, wymagają lokalnego zalogowania na odpowiednim serwerze. Połączenia stałe Usługa WINS systemu Windows 2000 wprowadza stałe połączenia pomiędzy partnerami replikacji serwera WINS. Bazą danych WINS zarządza kolektywnie zespół serwerów, z których każdy ma kopię bazy danych WINS. Aby utrzymać spójność tych kopii, serwery replikują rekord. Każdy nowy host zainstalowany w sieci rejestruje swoją nazwę oraz adres IP na serwerze WINS, który z kolei propaguje nowy rekord wśród swoich partnerów replikacji. Wcześniejsze wersje usługi WINS wymagały ustanowienia nowego połączenia pomiędzy serwerami WINS przy każdej replikacji. W związku z tym konfigurowano serwery WINS wykorzystujące replikację wypychaną w taki sposób, aby gromadziły pewną liczbę zmian przed ustanowieniem połączenia z partnerem replikacji. Zazwyczaj konfigurowano sieci tak, aby przed replikacją wypychaną miało miejsce 20 lub więcej zmian. Wpływ na replikację ściąganą był mniej widoczny, ale konieczność ponownego ustanawiania połączenia przy każdej replikacji powodowała zużywanie zasobów i sprawiała, że interwały ustawiane pomiędzy cyklami ściągania były dłuższe od idealnych. Usługę WINS systemu Windows 2000 można skonfigurować w taki sposób, aby serwer żądał stałych połączeń ze swoimi partnerami replikacji. Połączenia stałe zwiększają szybkość replikacji, ponieważ serwer od razu wysyła uaktualnione rekordy do swoich partnerów bez konieczności ustanawiania połączenia tymczasowego. W przypadku replikacji wypychanej można ustawić liczbę zmian zapamiętywanych przed replikacją na zero, w wyniku czego każdy nowy lub zmieniony rekord jest natychmiast aktualizowany w obrębie sieci. Szerokość pasma wykorzystywana przez połączenia stałe jest minimalna, jako że połączenie jest zazwyczaj nieaktywne.

16 Wskazówka: Liczbę zmian zachowywanych przed replikacją wypychania można ustawić na zero, ale nie trzeba. W sieci o dużym ruchu lub w przypadku replikowania poprzez powolne łącza sieci WAN można zwiększyć tę liczbę. Jej wartość będzie jednak niższa, niż wartość, jaką miałaby przed połączeniem stałym. Udoskonalone filtrowanie i wyszukiwanie rekordów Konsola WINS zapewnia dwie metody wyszukiwania i wyświetlania rekordów bazy danych WINS: Znajdowanie według nazwy przeprowadza kwerendę bazy danych i filtruje wyniki celem wyświetlenia rekordów nazw NetBIOS, które rozpoczynają się określonym zestawem jednego lub wielu znaków. Przed wprowadzeniem tej funkcji (znanej również jako szybkie znajdowanie) konieczne było wyświetlanie całej bazy danych. Znajdowanie według właściciela wyświetla dane serwera WINS dla jednego lub wielu właścicieli (serwerów WINS). Metoda ta wprowadza również funkcję filtrowania, tak aby wyświetlane były tylko rekordy wybranych typów sufiksów rekordów nazw systemu NetBIOS. Można na przykład wyświetlać wszystkie rekordy kontrolera domeny (typ 1C) lub wszystkie rekordy przeglądarki głównej (typ 1D). Typy nazw NetBIOS zostały opisane we wcześniejszej części tego rozdziału. Dynamiczne usuwanie rekordów i zaznaczanie wielu rekordów Z bazy danych usługi WINS systemu Windows 2000 można usuwać pojedyncze rekordy dynamiczne. Poprzednie wersje umożliwiały jedynie usuwanie pojedynczych rekordów statycznych. Chowanie ręczne (patrz: poniżej) zapobiega ponownemu pojawianiu się rekordów usuniętych z bazy danych w wyniku replikacji z bazy danych na innym serwerze. Można zaznaczać wiele rekordów, które mają zostać usunięte, używając klawiszy Ctrl i Shift wraz z lewym przyciskiem myszy dokładnie w taki sam sposób, jak przy wybieraniu wielu plików w Eksploratorze Windows. Usuwanie rekordów na zasadzie wskaż i kliknij jest szczególnie użyteczne, kiedy chcemy usunąć nazwy zawierające znaki inne niż alfanumeryczne. Chowanie ręczne Jeżeli schowasz dany rekord ręcznie, to zostaje on zaznaczony do usunięcia, a jego stan usuwania jest propagowany wśród wszystkich uczestniczących serwerów WINS. WINS jest środowiskiem rozproszonym, gdzie każdy serwer posiada całą bazę danych, w związku z czym usuwanie zbędnych rekordów nastręczało trudności na starych serwerach WINS. Jeżeli Serwer A miał rekord zaznaczony do usunięcia, ale Serwer B wypychał informacje do Serwera A, a nie odwrotnie, to mogło się zdarzyć, że informacja o usuwaniu zostanie zastąpiona i że rekord pozostanie. Aby wyjść naprzeciw temu problemowi, usługa WINS systemu Windows 2000 wprowadza opcję chowania ręcznego. Okres życia stanu schowanego przekracza opóźnienie propagowania replikacji w obrębie sieci. Kiedy zostanie osiągnięty limit czasowy, schowane rekordy są usuwane ze wszystkich serwerów. Funkcja ta jest dostępna zarówno z konsoli WINS, jak i z interfejsu wiersza polecenia powłoki sieciowej WINS. Chowanie ręczne wymaga serwera WINS systemu Windows 2000, ale schowane rekordy mogą być replikowane na serwery WINS systemu Windows NT3.51 oraz Windows NT4.

17 Weryfikowanie rekordów i zatwierdzanie poprawności identyfikatora wersji Weryfikacja rekordów pozwala administratorowi weryfikować rekordy WINS poprzez wysyłanie kwerend dotyczących nazw do każdego serwera i sprawdzanie, czy adresy IP zwrócone dla danej nazwy NetBIOS są takie same w przypadku każdego z nich. Zatwierdzanie poprawności identyfikatora wersji gwarantuje spójność identyfikatorów wersji pomiędzy serwerami. Pozyskuje ono odwzorowania adresu właściciela na identyfikator wersji z różnych serwerów WINS i upewnia się, że dany serwer WINS posiada najwyższy identyfikator wersji dla wszystkich posiadanych rekordów. Jeżeli Serwer A posiada rekord, aktualizacje tego rekordu przeprowadzane są na Serwerze A. Jeżeli Serwer B przechowuje ten sam rekord z wyższym identyfikatorem wersji niż ten na Serwerze A, to operacja replikowania z Serwera B może spowodować zapisanie wymazujące zmiany dokonane w rekordzie. Zatwierdzanie poprawności identyfikatora wersji w DNS systemu Windows 2000 rozpoznaje i koryguje ten problem. Oprócz weryfikowania pojedynczych rekordów i zatwierdzania poprawności ich identyfikatorów wersji usługa WINS systemu Windows 2000 daje możliwość sprawdzania spójności wszystkich rekordów w bazie danych. Sprawdzanie spójności można inicjować ręcznie z konsoli WINS; można także włączać automatyczne sprawdzanie spójności i konfigurować częstotliwość porównywania baz danych WINS. Aby wykonać operację sprawdzenia spójności, serwer WINS replikuje wszystkie rekordy określonego właściciela od jednego ze swoich partnerów replikacji i sprawdza je, aby ustalić, czy jego baza danych jest zsynchronizowana z bazą danych jego partnera dla tego użytkownika. Sprawdzanie spójności intensywnie wykorzystuje szerokość pasma, w związku z czym powinno się je wyznaczać na okres, w którym spodziewany jest niewielki ruch w sieci. Obsługiwanie serii Serie występują przeważnie po awarii zasilania. W momencie przywrócenia zasilania wielu użytkowników jednocześnie przeładowuje system i rejestruje swoje nazwy w sieci, wytwarzając duży ruch w sieci. Obsługa trybu serii pozwala serwerowi WINS odpowiadać pozytywnie na te żądania klientów. Tryb serii wykorzystuje rozmiar kolejki serii jako wartość progową (wartość domyślna 500), która określa, ile żądań rejestracji nazwy i odświeżenia nazwy wysłanych przez klienty WINS jest normalnie przetwarzanych przed rozpoczęciem obsługiwania serii. Kiedy rozpoczyna się obsługiwanie serii, dodatkowe żądania klientów otrzymują natychmiast pozytywną odpowiedź zawierającą zmodyfikowany parametr TTL. Jeżeli na przykład rozmiar kolejki serii wynosi 500, a jest aktywnych więcej niż 500 żądań, to kolejnych 100 żądań rejestracji klientów WINS otrzymuje odpowiedź zawierającą parametr TTL o wartości początkowej wynoszącej 5 minut. Na każdych sto dodatkowych żądań klientów do parametru TTL dodawanych jest dalszych 5 minut, przy czym wartość maksymalna wynosi 50. Jeżeli napływ ruchu klienckiego WINS nadal utrzymuje się na poziomie serii, następna pula 100 żądań uzyskuje odpowiedzi o wartości TTL równej 5 minut i cały proces powtarza się, aż do momentu, kiedy serwer WINS osiągnie maksymalną liczbę kwerend rejestracji i odświeżania nazw wynoszącą Od tego momentu serwer zaczyna pomijać kwerendy.

18 Automatyczne odnajdywanie partnerów WINS Funkcja automatycznego odnajdowania, którą można ustawić w konsoli WINS, umożliwia serwerowi WINS automatyczne odnajdowanie partnerów replikacji. Serwery WINS okresowo anonsują swoją obecność w sieci, a serwer WINS, który ma włączone automatyczne odnajdowanie, nasłuchuje tych anonsów, dowiaduje się o innych serwerach w sieci i automatycznie dodaje je do swojej listy partnerów jako partnerów wypychania/ściągania. Anonse WINS są wysyłane za pomocą multiemisji pod zarezerwowany adres multiemsji Nie powinno się stosować automatycznego odnajdywania partnerów, jeżeli liczba serwerów WINS w sieci jest większa niż trzy. Funkcja eksportu Można używać konsoli polecenia WINS, aby eksportować zawartość kontenera rezerwacji aktywnych do pliku tekstowego rozgraniczonego przecinkami. Ów plik tekstowy jest następnie importowany do programu Microsoft Excel, narzędzi do tworzenia raportów, aplikacji do tworzenia skryptów i do innych plików. Pozwala to używać do analizy i tworzenia raportów dowolnie wybranego narzędzia. Zwiększona odporność na uszkodzenia Systemy Windows 2000 i Windows 98 zapewniają dodatkowy stopień odporności na uszkodzenia, umożliwiając klientowi określanie więcej niż dwóch serwerów WINS (do 12) na jeden interfejs; statycznie lub za pomocą protokołu DHCP. Dodatkowe adresy serwerów WINS są wykorzystywane do analizowania nazw tylko wtedy, gdy zarówno podstawowy, jak i pomocniczy serwer WINS pierwszej kolejności nie odpowiadają. Analizy nazw dokonane przez serwer nie będący serwerem podstawowym są buforowane i wykorzystywane następnym razem, kiedy podstawowy serwer nie zdoła zanalizować nazwy. Jednakże klient zawsze najpierw podejmuje próbę użycia swojego podstawowego serwera do rejestracji i analizy nazwy. Dynamiczna ponowna rejestracja Klienty usługi WINS systemu Windows 2000 mogą ponownie rejestrować swoje odwzorowania nazw NetBIOS na adresy IP bez przeładowywania. Jest to przydatne, jeżeli występują nieprawidłowe wpisy statyczne lub jeśli baza danych WINS zostanie przywrócona ze starym rekordem. Uaktualnienie identyfikatora wersji na serwerze wyzwala ponowną rejestrację. Ulepszone narzędzia do zarządzania Usługą WINS systemu Windows 2000 można zarządzać interaktywnie z konsoli poleceń przy użyciu programu usługowego powłoki sieciowej (netsh) (patrz: dodatek D). Poleceń powłoki sieciowej można również używać w plikach opisu, aby zautomatyzować zadania administracyjne. Jednak zazwyczaj administrację interaktywną implementuje się za pomocą konsoli MMC usługi WINS (lub menedżera WINS). Zapewnia ona standardowy interfejs, który jest spójny z innymi narzędziami interfejsu systemu Windows Partnerów replikacji danego serwera można dodawać do konsoli WINS na tym serwerze, co umożliwia administrowanie większością funkcji WINS z jednego stanowiska.

19 Konsola WINS zapewnia okna o zmiennej wielkości; można również otwierać wiele okien konsoli WINS jednocześnie. Wielowątkowy interfejs użytkownika sprawia, że podczas wykonywania zadania głównego w tle mogą się odbywać inne zadania. Można na przykład wybrać węzeł rejestracji aktywnej w celu wyświetlenia bazy danych (co może chwilę potrwać) i wykonywać inne zadania administracyjne w oczekiwaniu na pojawienie się informacji. Okno rekordów bazy danych (w oknie szczegółów) posiada zmiennej wielkości kolumny wyświetlania. Można zmieniać rozmiary kolumn, aby zmieścić ich bieżące zadania i korzystać z listy w celu sortowania informacji według typu kolumny. Konsola WINS jest często wykorzystywana w podrozdziale rozwiązań natychmiastowych niniejszego rozdziału. Rozwiązania natychmiastowe Instalowanie usługi WINS WINS instaluje się przeważnie na serwerze członkowskim w domenie, chociaż jeśli chcesz, możesz ją zainstalować na kontrolerze domeny. Aby zainstalować WINS, wykonaj następujące czynności: 1. Zaloguj się na serwerze jako administrator. 2. Wejdź do Start Programy Panel sterowania i dwukrotnie kliknij Dodaj/Usuń programy. 3. Kliknij Dodaj/Usuń składniki systemu Windows. 4. Wybierz Usługi sieciowe, a następnie kliknij Szczegóły. 5. Zaznacz pole wyboru Usługa Windows Internet Name Service (WINS), a następnie kliknij OK. 6. Jeżeli zostaniesz o to poproszony, włóż CD-ROM Windows 2000 lub wpisz ścieżkę do plików dystrybucyjnych, a następnie kliknij Kontynuuj. 7. Kliknij Zakończ. Zamknij okno dialogowe Dodaj/Usuń programy. 8. Zamknij Panel sterowania. 9. Przeładuj serwer. Zarządzanie serwerami WINS Po zainstalowaniu usługi WINS do konsoli zostaje dodany serwer lokalny. Jeżeli w sieci są dodatkowe serwery WINS, to można je dodać do swojej konsoli. Pozwala to zarządzać nimi z pojedynczego stanowiska. Można wtedy uruchamiać, zatrzymywać, wstrzymywać i wznawiać usługę WINS na dowolnym serwerze. Można również usunąć serwer WINS. Nie powoduje to zatrzymania usługi WINS na tym serwerze; usuwa to jedynie jego ikonę z konsoli. Jeżeli chcesz zaprzestać używania serwera do analizowania nazw WINS, to nie jest dobrą praktyką samo odinstalowanie WINS. Może się zdarzyć, że serwer zreplikował swoją bazę danych z innymi serwerami i że pozostają na nich przedawnione rekordy. Właściwa procedura to zlikwidowanie