Limity wynagrodzeń osób fizycznych z tytułu wykonywania zadań publicznych.

Transkrypt

1 Stanowisko Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie i niektórych innych ustaw projekt z dn. 29 stycznia 2007 I. Długoterminowe planowanie kształtu relacji między administracją publiczną a organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. Proponowany art. 5 ust. 3, 3a, 3b ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Fundamentalne zasady i formy współpracy między administracją publiczną i organizacjami pozarządowymi zostały w ustawie wzmocnione poprzez wprowadzenie przepisu umoŝliwiającego uchwalanie przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego nie tylko rocznych, ale takŝe wieloletnich programów współpracy z organizacjami pozarządowymi, w zaleŝności od potrzeb wspólnot lokalnych. Jednocześnie, w zakresie tworzenia programów współpracy stworzona została moŝliwość stosowania tej praktyki takŝe przez administrację rządową. a) Kierunek zmiany uznaje się za korzystny. Pozwala ona na uwzględnienie w procesie konsultacji nie tylko bieŝących potrzeb w sferze zadań poŝytku publicznego, ale i strategii rozwoju tych potrzeb oraz wzajemnych relacji między administracją publiczną a organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. b) Projektodawca proponuje zapis ust. 3 w kształcie: Organ stanowiący samorządu terytorialnego uchwala po konsultacjach z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 roczny albo wieloletni program współpracy ( ). Takie sformułowanie zapisu sprawia, Ŝe program współpracy moŝe obejmować rok albo alternatywnie wiele lat. Tym samym nie wydaje się moŝliwe utworzenie programu wieloletniego, który de facto miałby stać się strategią wieloletnią oraz bieŝącego tworzenia planów rocznych, które w sposób bardziej szczegółowy odnosiłyby się do priorytetów na dany rok. Takie rozwiązanie umoŝliwiłoby równieŝ bieŝące korekty planu wieloletniego w sytuacji zmieniających się uwarunkowań. c) W zakresie art. 5 ust. 3a uprawnienie organu administracji rządowej do tworzenia wieloletnich programów współpracy uznaje się za zasadne. 1

2 1. Postuluje się wprowadzenie art. 5 ust. 3 w brzmieniu: Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwala po konsultacjach z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 roczny lub wieloletni program współpracy. Program ten jest uchwalany do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego okres obowiązywania programu. 2. Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu art. 5 ust. 3a. II. Działalność nieodpłatna i odpłatna poŝytku publicznego Proponowany art. 7 9 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Brak bezpośredniego odniesienia w omawianej wersji projektu. a) W zakresie art. 7 - zapis obejmujący rodzaj świadczeń powinien zawierać, obok usług, równieŝ dostawę towarów. Organizacje mogą bowiem prowadząc swoją działalność nieodpłatną wyposaŝać beneficjentów np. w wydawane przez siebie publikacje, otrzymane towary itp. b) W zakresie art. 8 ust. 1 pkt 1 zapis obejmujący rodzaj świadczeń powinien zawierać, obok usług, równieŝ dostawę towarów. Organizacje mogą bowiem prowadząc swoją działalność odpłatną wyposaŝać beneficjentów np. w wydawane przez siebie publikacje, otrzymane towary itp., robiąc to odpłatnie według wyceny poniesionych kosztów. c) W zakresie art. 8 ust. 1 pkt 2 rozszerzenie katalogu towarów podlegających sprzedaŝy w ramach działalności odpłatnej poŝytku publicznego o produkty wytworzone lub usługi świadczone przez osoby bezpośrednio korzystające z działalności poŝytku publicznego w zakresie reintegracji zawodowej i społecznej osób podlegających wykluczeniu społecznemu, jest korzystne dla organizacji oraz powodzenia realizacji prowadzonych przez nie działań. d) W zakresie art. 9 ust 1a zapisy doprecyzowują zasady regulowania nieprawidłowości w stosowaniu przepisów związanych z odpłatną działalnością statutową przez organizacje i inne podmioty objęte przepisami ustawy. 1. Postuluje się dodanie w art. 7 dostawy towarów do rodzaju świadczeń objętych działalnością nieodpłatną. 2. Postuluje się dodanie w art. 8 ust. 1 pkt 1 dostawy towarów do rodzaju świadczeń objętych działalnością odpłatną. 3. Postuluje się wprowadzenie postulowanych zapisów art. 9 ust. 1 pkt Postuluje się wprowadzenie postulowanych zapisów art. 9 ust. 1a. 2

3 III. Limity wynagrodzeń osób fizycznych z tytułu wykonywania zadań publicznych. Proponowany art. 9a ust 1-3 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Ograniczenie częstej praktyki przeznaczania przez organizacje pozarządowe ww. środków w nadmiernej wysokości na wynagrodzenia. Wysokość limitu godzi racje społeczne, w tym dbałość o prawidłową realizację społecznie uŝytecznej misji organizacji. a) W zakresie limitu w wys. 2-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw dla osoby fizycznej zatrudnionej przy realizacji zadania publicznego jest to rozwiązanie kompromisowe między postulowanym przez organizacje całkowitym zniesieniem limitu a proponowanym uprzednio rozciągnięciem go na całość działalności statutowej finansowanej z ofiarności publicznej. Jest to propozycja bardziej przejrzysta i mająca lepsze racjonalne uzasadnienie od uprzednio proponowanego limitu trzykrotnego wraz z jego uwarunkowaniami. Nadal dziwi jednak utrzymanie w uzasadnieniu tezy o częstym przeznaczaniu środków na wynagrodzenia w nadmiernej wysokości, bez przytoczenia źródła tych danych. b) W zakresie zmiany kategorii środków przeznaczonych na wynagrodzenie powyŝej wskazanego w ust. 1 limitu (art. 9a ust. 3) uznanie części przeznaczonej na wynagrodzenie ponad limitem za wydatek niekwalifikowalny jest spójne z zapisem ust. 1. 1) Postuluje się wprowadzenie 9a ust IV. Zmiany w zasadach wykonywania zadań publicznych realizowanych w trybie określonym w art. 11 Proponowany art. 16 ust. 4 i 7 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Brak bezpośredniego odniesienia do będących przedmiotem omówienia ustępów art. 16. a) W zakresie zapisu wykluczającego moŝliwość realizacji zadania publicznego przez podmiot niebędący stroną umowy (art. 16 ust. 4) Zapis w proponowanej formie, zastrzegający decyzję o uprawnieniu do realizacji części zadania przez podmiot niebędący stroną umowy do postanowień samej umowy umoŝliwia wsparcie organizacji pozarządowych przez organizacje działające w sferze poŝytku publicznego wskazanej w art. 4 ust. 1 pkt. 24 1, poprzez tzw. regranting środków 1 Art. 4 ust.1 pkt 24 obecnie w brzmieniu: działalności wspomagającej technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-23 ; 3

4 publicznych, czyli redystrybucję pozyskanych uprzednio środków z przeznaczeniem wsparcia konkretnych programów czy inicjatyw organizacji i/lub grup nieformalnych. b) W zakresie wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem(art. 16 ust. 7) Zapis ten wprowadza sankcje, które mogą mieć znaczenie dyscyplinujące. 1. Postuluje się wprowadzenie proponowanego przepisu art. 16 ust. 4 i 7 V. Zmiany w procedurach konkursowych umoŝliwienie zlecania zadań publicznych o charakterze lokalnym w trybie z wolnej ręki Proponowany art. 19a ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Uelastycznienie trybu zlecania realizacji zadań publicznych organizacjom pozarządowym a) Rozwiązanie to stwarza moŝliwość aktywizacji małych wspólnot, które są w stanie skutecznie działać w sferze zadań publicznych na niewielką skalę, jednak nie posiadają zasobów ani doświadczenia koniecznego do ubiegania się o większe środki. Jednocześnie zasadne jest uprawnienie gmin i powiatów do zlecania zadań w tym trybie na poziomie lokalnym. Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu. VI. Partnerstwo publiczno społeczne Proponowany rozdział 2a ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Partnerstwo stwarza moŝliwości realizacji zadań przez róŝne podmioty, zarówno z punktu widzenia ich statusu formalno prawnego, jak i wielkości czy posiadanych zasobów, a zatem równieŝ przez podmioty małe, które samodzielnie nie są zdolne do realizacji określonych przedsięwzięć. Wprowadzenie tej zmiany ma na celu umoŝliwienie prowadzenia kompleksowych działań słuŝących rozwiązaniu problemów społecznych na szczeblu lokalnym, bowiem partnerstwo moŝe powstać z inicjatywy jednostki samorządu terytorialnego (gminy lub powiatu), organizacji pozarządowej lub kościelnych osób prawnych. Jawność wyboru partnerów zarówno publicznych jak i prywatnych polegałaby na ogłaszaniu zamiaru stworzenia partnerstwa, które następowałby w drodze negocjacji. Partnerzy, po złoŝeniu zgodnych oświadczeń woli, uchwalaliby statut i powoływali komitet załoŝycielski. W związku z tym, Ŝe partnerstwo publiczno-społeczne ma działać w formie związku stowarzyszeń, uzyskiwałoby osobowość prawną, zgodnie z przepisami Prawa o stowarzyszeniach, tj. po uzyskaniu wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Majątek partnerstwa ma pochodzić z wkładów partnerów oraz dochodów z majątku partnerstwa. Wkład moŝe być pienięŝny postulowane przez Projektodawcę brzmienie: działalności na rzecz rozwoju organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 w zakresie określonym w pkt

5 lub niepienięŝny, pod warunkiem, ze będzie przekazywany przez partnerów na fundusz statutowy i przeznaczany na realizację celów, dla których partnerstwo zostało powołane. Ponadto, warto podkreślić, Ŝe partnerstwo nie będzie mogło prowadzić działalności gospodarczej. W dobie rosnącego znaczenia współdziałania administracji publicznej i organizacji pozarządowych oraz podmiotów kościelnych w rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnych szczególnie istotne są zmiany, które pozwolą na aktywne uczestnictwo przedstawicieli lokalnych organizacji pozarządowych i podmiotów kościelnych w procesie programowania i realizacji zadań publicznych poprzez partnerstwo publiczno-społeczne. W zakresie art. 19b ust. 4 a) Formuła funkcjonowania w formie związku stowarzyszeń narzuca partnerstwu konieczność rejestracji w KRS oraz tym samym nabycia osobowości prawnej. W sytuacjach, gdy partnerstwo sprawnie funkcjonuje w sposób nieformalny, rozwiązanie takie jest naturalną konsekwencją współpracy. Wydaje się jednak, Ŝe w szczególności w przypadkach realizowania zadań mniej skomplikowanych, obowiązek nabycia osobowości prawnej jako warunek utworzenia partnerstwa nie jest korzystny, ze względu na formalne procedury oraz na proces jakim jest tworzenie aktu statutu i sztywne określanie w nim wzajemnych zobowiązań które przecieŝ mogą ulegać zmianie pod wpływem zmieniających się warunków - co pociągnie za sobą konieczność zmiany statutu. Rozwiązanie to moŝe równieŝ zniechęcać potencjalnych partnerów do tworzenia partnerstw w sytuacji, gdy bieŝąca współpraca nie została jeszcze nawiązana lub gdy jest ona krótkotrwała co nie powinno jednakŝe przesądzać o utworzeniu partnerstwa w sytuacji, gdy sprzyjać będzie ono dobrej realizacji zadań publicznych. b) Zgodnie z załoŝeniem Projektodawcy, partnerstwo miałoby funkcjonować na zasadach regulujących funkcjonowanie związku stowarzyszeń. Jednocześnie wymóg rejestracji w KRS i uzyskania tym samym osobowości prawnej powoduje, Ŝe partnerstwo byłoby niczym innym jak związkiem stowarzyszeń nie tylko z punktu widzenia organizacji działań, ale i formalno-prawnie. Nie jest w związku z tym jasne, jak do tego szczególnego przypadku odnosi się zasada z art. 23 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, który stanowi, Ŝe związki stowarzyszeń mogą być zakładane przez stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech. Czy oznacza to, Ŝe partnerstwa musiałyby być zawiązywane na mocy prawa z udziałem przynajmniej 3 stowarzyszeń? c) Formuła związku stowarzyszeń, co do zasady zakłada równość partnerów. Tymczasem, sytuacja, w której powstanie partnerstwa koordynuje gmina lub powiat, samodzielnie dobierający sobie partnerów w drodze negocjacji, generuje pewną nierówność członków partnerstwa juŝ na samym początku jego funkcjonowania. Nierówność tą mogą powiększać wzajemne przeszłe lub równoległe czasowo do powstania partnerstwa relacje wynikające m. in. z realizowania zadań publicznych, opiniowania programów współpracy i in. Ponadto, tworzenie funduszu statutowego zakłada, Ŝe kaŝdy z partnerów wniesie wkład oznaczony odpowiednio w statucie, moŝe nie być to jednak wkład równy w przypadku kaŝdego z partnerów. Ta regulacja moŝe pogłębiać nierówność partnerów w podobnym stopniu jak poprzednie. d) Jakkolwiek sama moŝliwość tworzenia partnerstw uznawana jest bezsprzecznie za poŝądaną, uwaŝa się, Ŝe proponowane przepisy powinny uwzględniać moŝliwość zakładania partnerstw o charakterze konsorcjum, funkcjonujących na zasadzie umowy i opierających swoje działania na pracy wspólnej koordynowanej przez administratora lub administratorów (podmiotów wchodzących w skład konsorcjum) wskazanych w 5

6 umowie, mających teŝ uprawnienia do reprezentacji konsorcjum. Umowa powinna nadto zawierać wskazania co do wkładu własnego kaŝdego z partnerów i określać jego prawa i obowiązki. Rozwiązanie takie pozwala na szybką renegocjację warunków umowy bez konieczności zatwierdzania zmian przez sąd rejestrowy. Dodatkowo moŝe umoŝliwić partnerom rezygnację z uczestnictwa w partnerstwie czy teŝ kooptację nowych partnerów. W zakresie art. 19b ust. 8 e) Wprowadzenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez partnerstwo wydaje się być pozbawione uzasadnienia w sytuacji, gdy partnerstwa często są zawierane ze względu na stymulowanie rozwoju przedsiębiorczości społecznej. Nie moŝna bowiem załoŝyć, Ŝe cele mieszczące się w jej obrębie będą wystarczająco skutecznie realizowane w oparciu o odpłatną działalność statutową. Ponadto, rentowność i konkurencyjność przedsiębiorstw społecznych zakładanych w ramach partnerstwa moŝe być w ten sposób hamowana, gdyŝ będą one skazane na pozyskiwanie środków zewnętrznych na rozwinięcie działalności, zamiast samodzielnie finansować własny rozwój. Ograniczy to ich samodzielność i uzaleŝni je od trwałości samego partnerstwa. f) Prowadzenie działalności gospodarczej przez partnerstwo powinno być dozwolone; moŝe być obwarowane ograniczeniem przeznaczania wszystkich dochodów z tej działalności na działalność statutową partnerstwa. g) w zakresie art. 19h uzaleŝnianie trwałości partnerstwa od czasu realizacji zadania nie jest korzystne. Partnerstwo bowiem moŝe, drogą zmiany statutu (lub postulowanej umowy) wydłuŝyć czas realizacji danego celu lub obrać nowy cel w sytuacji, gdy pozyskało lub ma nadzieję pozyskać na taką działalność nowe środki, a takŝe kooptować nowych partnerów. h) Biorąc pod uwagę formalności związane z proponowanym nabywaniem osobowości prawnej, nakazywanie rozwiązania partnerstwa w sytuacji, gdy moŝe nastąpić okoliczność zawiązania go na nowo, wydaje się być niecelowe. i) Dodatkowo, w przypadku wspomnianych juŝ zadań z zakresu przedsiębiorczości społecznej, zakłada się przewaŝnie trwałość wdraŝanych rozwiązań wykraczającą poza sam okres realizacji projektu, który stał się przyczynkiem do zawiązania partnerstwa. Konieczność rozwiązania umowy moŝe zagrozić trwałości wypracowanych w ramach partnerstwa rozwiązań. j) Ustawowo zastrzeŝona konieczność rozwiązania partnerstwa wydaje się stać w sprzeczności z generalną zasadą trwałości stowarzyszeń. Według komentatorów, Zadania stowarzyszeń muszą być zadaniami długookresowymi, troska stowarzyszeń o pewne sprawy czy teŝ pielęgnowanie przez nie pewnych wartości muszą w zamierzeniu wykazywać cechę niezaleŝności od upływu czasu, być w załoŝeniu czymś, co zawsze znajdować będzie zwolenników i dlatego byt stowarzyszeń nie moŝe być z góry określony co do czasu trwania. Organizacje epizodyczne, powstające dla realizacji jednorazowo występującego zadania, nie mogą przybierać formy stowarzyszeń, lecz na przykład formę "ruchu obywatelskiego" (por. art. 12 Konstytucji). 2 Jest to kolejna przesłanka wskazująca na celowość ustanawiania partnerstw w formie konsorcjum. 2 Prawo o stowarzyszeniach. Komentarz, Sarnecki P., Zakamycze,

7 1. Postuluje się umoŝliwienie tworzenia partnerstw publiczno-społecznych o charakterze konsorcjum, funkcjonujących na zasadzie umowy i opierających swoje działania na pracy wspólnej koordynowanej przez administratora lub administratorów (podmiotów wchodzących w skład konsorcjum) wskazanych w umowie, mających teŝ uprawnienia do reprezentacji konsorcjum. Umowa powinna nadto zawierać wskazania co do wkładu własnego kaŝdego z partnerów i określać jego prawa i obowiązki. 2. Postuluje się umoŝliwienie partnerstwu prowadzenia działalności gospodarczej. 3. Postuluje się rezygnację z zapisu art. 19h. VII. Wymóg prowadzenia działalności przez co najmniej 2 lata przy ubieganiu się o uzyskanie statusu organizacji poŝytku publicznego Proponowany art. 20 ppkt 3 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Zmiana jest konsekwencją przekonania, Ŝe status powinny uzyskiwać organizacje wykazujące się doświadczeniem w realizowaniu zadań społecznie uŝytecznych, podmioty wiarygodne, takŝe poprzez trwałość ich funkcjonowania w obrocie. a) Sformułowanie ogólne w zawarte w omawianym zapisie: działalność jest prowadzona przez co najmniej 2 lata jest korzystniejsza od poprzednio proponowanego trzyletniego okresu. Nadal jednak moŝe budzić wątpliwości interpretacyjne przy ocenie spełniania tego warunku dokonywanej przez sąd rejestrowy. Projektodawca nie precyzuje bowiem, czy czas ten liczony jest od momentu powstania organizacji, czy teŝ od momentu, kiedy decyduje się ona na modyfikację swoich celów i metod ich realizacji tak, aby prowadzić działalność spełniająca przesłanki zawarte w art. 20. Ta druga interpretacja byłaby niekorzystna dla organizacji, gdyŝ wydłuŝyłaby się okres po którym organizacje dokonujące modyfikacji swoich działań pod kątem przyszłego ubiegania się o status opp. Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu art. 20 ppkt 3 w brzmieniu: działalność prowadzona jest przez co najmniej 2 lata od daty rejestracji jako organizacja poŝytku publicznego. VIII. Działalność gospodarcza organizacji poŝytku publicznego Proponowany art. 20 ppkt 4 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Brak bezpośredniego odniesienia do będących przedmiotem omówienia ustępów art. 20 ppkt 4. 7

8 a) Zapis ten będzie miał skutek odwrotny od zamierzonej profesjonalizacji działań sektora. RównieŜ organizacje poŝytku publicznego budują swój potencjał organizacyjny i zasoby ludzkie dzięki środkom pozyskanym z działalności gospodarczej. b) Zapis dopuszczający moŝliwość prowadzenia działalności gospodarczej w rozmiarze słuŝącym realizacji celów statutowych pozwala organizacjom na upowszechnianie rezultatów swoich działań oraz uniezaleŝnia ciągłość realizowanych przez nie zadań od faktu posiadania sponsora. Ma teŝ pozytywny wpływ na jego profesjonalizację i zwiększanie potencjału. c) Dzięki tym mechanizmom, organizacje poŝytku publicznego mogą planować swoje działania z większym wyprzedzeniem oraz staranniej dobierać metody realizacji celów poŝytku publicznego, gdy przy doborze konkursów i propozycji grantowych nie kieruje nimi obawa przed zagroŝeniem stabilności ich funkcjonowania. Postuluje się wprowadzenie proponowanych zapisów. IX. Obowiązki związane z wydatkowaniem 1% Proponowany art. 27 ust. 2 i 3 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie W celu zapewnienia transparentności i ograniczenia dowolności wydatkowania środków pochodzących z 1 % przekazanego przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wprowadza się ustawowy wymóg wykorzystywania ich jedynie na działalność poŝytku publicznego oraz zamieszczenia sprawozdania z wydatkowania ww. środków na stronie internetowej Ministra. a) W zakresie obowiązku wydatkowania 1% wyłącznie na prowadzenie działalności poŝytku publicznego (art. 27 ust. 2): Zapis moŝe budzić wątpliwości interpretacyjne. W zestawieniu z proponowanym kształtem art. 20 stanowiącym w pkt. 1 i 2, Ŝe organizacja poŝytku publicznego prowadzi działalność statutową na rzecz interesu publicznego, która to działalność jest wyłączną statutową działalnością organizacji pozarządowej i dotyczy bezpośredniej realizacji zadań publicznych w sferze określonej w art. 4 (wskazującym sfery działalności poŝytku publicznego) okazuje się, Ŝe de facto kaŝdy rodzaj działalności takiej organizacji jest działalnością właśnie w sferze poŝytku publicznego inaczej bowiem nie spełnia ona ustawowej definicji. Wydaje się zatem, Ŝe organizacja posiadająca status opp moŝe, w obrębie własnej działalności prowadzonej zgodnie z zapisami ustawy, dowolnie wydatkować środki pozyskane od podatników będących osobami fizycznymi. Z drugiej strony, przez wzgląd na wskazanie o wyłączności wydatkowania na cele poŝytku publicznego, moŝe powstać linia interpretacyjna wskazująca, Ŝe np. koszty administracyjne organizacji poŝytku publicznego lub teŝ inwestycje w infrastrukturę organizacji nie są kategoriami ustawowo dozwolonymi jako te pokrywane z wpłat jednoprocentowych mimo, Ŝe takie wykorzystanie środków moŝe mieć znaczący pozytywny wpływ na skuteczność realizacji celów poŝytku publicznego. Taka linia interpretacji byłaby niekorzystna dla organizacji pozarządowych oraz dla powodzenia zadań poŝytku publicznego przez nie realizowanych. Organizacje powinny mieć prawo do oceny jaki sposób wydatkowania środków z 1% najskuteczniej przyczyni się do powodzenia realizacji stojących przed nimi zadań publicznie uŝytecznych. W odniesieniu do uzasadnienia naleŝy stwierdzić, Ŝe pojęcie dowolności przy wydatkowaniu środków przez organizacje ograniczone 8

9 jest przepisami ustaw do wydatkowania ich wyłącznie na działania realizujące cele statutowe. Organizacja nie moŝe zatem zupełnie dowolnie decydować o wydatkowaniu. b) W zakresie obowiązku sporządzania i podawania do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie sprawozdania z wykorzystania 1% podatku na stronie internetowej ministra właściwego do spraw poŝytku publicznego (art. 27 ust. 3): obowiązek wykazywania alokacji tych środków będzie mieć działanie dyscyplinujące na organizacje. wprowadzanie wymogu sporządzania odrębnego sprawozdania spowoduje konieczność tworzenia podwójnej ilości dokumentów w sytuacji, w której organizacje poŝytku publicznego zobowiązane są do sprawozdawania z całości swojej działalności przed ministrem właściwym do spraw poŝytku publicznego. Sprawozdanie wskazane w ust. 3 powinno być częścią sprawozdania składanego ministrowi właściwemu do spraw poŝytku publicznego. 1. Postuluje się wprowadzenie proponowanego ust. 2 w brzmieniu: Otrzymane przez organizację poŝytku publicznego środki finansowe pochodzące z 1% podatku, o którym mowa w ust. 1, mogą być wykorzystane wyłącznie na cele związane z realizacją działalności poŝytku publicznego 2. Postuluje się wprowadzenie zapisów proponowanych w ust. 3 w kształcie: Organizacja poŝytku publicznego sporządza sprawozdanie z wydatkowania w danym roku podatkowym 1% podatku i zamieszcza je w sprawozdaniu wskazanym w art. 23 ust. 2 3 X. Egzekucja wierzytelności w związku ze zobowiązaniami zaciągniętymi w ramach działalności gospodarczej. Proponowany art. 27c ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie ( ) odpowiedzialność cywilnoprawna [osób wchodzących skład organów] powinna być wyraźnie wskazana w ustawie określającej zasady funkcjonowania organizacji poŝytku publicznego; chodzi tutaj zarówno o odpowiedzialność członków organów zarządzających, kontroli czy nadzoru oraz likwidatorów wobec organizacji poŝytku publicznego za szkody wyrządzone jej swym działaniem jak i odpowiedzialność wobec osób trzecich; dopełnieniem tej odpowiedzialności w przypadku członków organu zarządzającego jest moŝliwość zaspokajania się wierzycieli z ich majątku, w zakresie działalności gospodarczej tej organizacji, w przypadku, gdy egzekucja z majątku organizacji poŝytku publicznego okaŝe się bezskuteczna. a) Proponowane rozwiązanie jest podobne do regulacji obowiązujących spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 299 Kodeksu Spółek Handlowych). Wskazuje zatem na próby ujednolicenia tej sfery działalności organizacji z regulacjami obowiązującymi podmioty stricte komercyjne. NaleŜy przypuszczać, Ŝe zapis ten moŝe hamować aktywność organizacji w tej sferze, ze względu na obawę przed osobistą odpowiedzialnością. 3 Oznaczenie ustępów w artykule odnosi się do omawianego projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie oraz niektórych innych ustaw. 9

10 Postuluje się rezygnację wprowadzenie proponowanych zapisów. XI. Kompetencje Wojewódzkich, Gminnych i Powiatowych Rad Działalności PoŜytku Publicznego Proponowany art. 41a ust. 1 ppkt 2 i 41b ust. 4 oraz art. 41h pkt 1-3 ustawy o działalności poŝytku publicznego i wolontariacie Wychodząc naprzeciw dotychczasowej praktyce ( ) oraz apelom środowisk pozarządowych, proponuje się stworzenie rad działalności poŝytku publicznego na wszystkich poziomach samorządu terytorialnego ( ). a) w zakresie uprawnienia Rady do wyraŝania opinii w zakresie budŝetu w części dotyczącej zlecania zadań jest to uprawnienie pozytywnie wpływające na jakość i efektywność współpracy administracji publicznej z sektorem pozarządowym. b) w zakresie zgody Marszałka województwa do pokrycia kosztów ekspertyz oraz dojazdu Członków rady jest to rozwiązanie poprawiające warunki funkcjonowania Rady i poziom merytoryczny jej prac. c) w zakresie kompetencji opiniodawczych Rad Gminnych i Powiatowych są to uprawnienia pozytywnie wpływające na jakość i efektywność współpracy administracji publicznej z sektorem pozarządowym 1. Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu art. 41a ust. 1 ppkt Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu art. 41b ust Postuluje się wprowadzenie proponowanego zapisu art. 41h pkt