PROJEKTY Wspólnoty Braci Mniejszych Kapucynów misjonarzy w Republice Środkowoafrykańskiej i Republice Czadu

HTML
DOWNLOAD

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "PROJEKTY Wspólnoty Braci Mniejszych Kapucynów misjonarzy w Republice Środkowoafrykańskiej i Republice Czadu"

Grzegorz Bielecki
9 lat temu
Przeglądów:

1 PROJEKTY Wspólnoty Braci Mniejszych Kapucynów misjonarzy w Republice Środkowoafrykańskiej i Republice Czadu (łączny koszt wszystkich projektów ok zł) Poniżej znajdziecie Państwo szczegółowy opis projektów, które zostaną sfinansowane z pieniędzy zebranych podczas akcji Wyślij pączka do Afryki Sfinansowanie działalności Punktu Socjalnego dla Ubogich Caritas w Ngaoundaye w RŚA Cel: pomoc humanitarna Działalność naszego Caritas skupia się na pomocy różnym grupom potrzebujących. W pierwszej kolejności są to osoby żyjące w skrajnym ubóstwie, których nie stać na zakup żywności ani podstawowych artykułów niezbędnych w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Niektórym pomagamy stale, niektórym jednorazowo, ponieważ znalazły się w trudnej sytuacji finansowej i w danym momencie potrzebują naszej pomocy. Kolejną grupę potrzebujących, którzy u nas szukają pomocy, stanowią osoby chore, które nie mają pieniędzy, aby zapłacić za leczenie w szpitalu. Niektórym pomagamy na miejscu wydając leki, innych pomagamy przetransportować do szpitala, by tam rozpoczęły leczenie. Do naszego punktu zgłaszają się też uczniowie, którzy nie mają możliwości zapłacenia za szkołę, przybory szkolne, ubrania, buty, a bardzo chcą się uczyć. Ze względu na trwającą wojnę domową bardzo liczną grupę osób potrzebujących natychmiastowej pomocy stanowią wdowy z dziećmi oraz dzieci, które straciły oboje rodziców. Po rozeznaniu sytuacji rodzinnej, przez kilka miesięcy przekazujemy matce z dziećmi pieniądze na żywność dla niej i dzieci oraz na utrzymanie domu. Sierotom opłacamy szkołę, posiłek w szkole, przekazujemy odzież i buty. W Punkcie Socjalnym dla Ubogich pracują trzy osoby, które zostały przeszkolone w zakresie odpowiedzialnego pomagania. Każdy potrzebujący który przychodzi, najpierw rozmawia z pracownikami, potem konsultujemy się ze sobą i razem podejmujemy decyzję o przyznaniu pomocy. Dostarczając pomoc, staramy się jednocześnie pobudzać ludzi do aktywności. Dewizą naszego Caritas są słowa: Otrzymujesz daj coś w zamian! Każdy, kto otrzymuje pomoc, jest zobowiązany coś ofiarować swojej wspólnocie: swój czas, pracę, plony z pól. Koszt projektu: zł Odpowiedzialny: br. Benedykt Pączka OFMCap

Sfinansowanie działalności Punktu Socjalnego dla Ubogich Caritas w Ngaoundaye w RŚA Cel: pomoc humanitarna Działalność naszego Caritas skupia się na pomocy różnym grupom potrzebujących.

2 1. Budowa szkoły podstawowej w miejscowości Kpakali, 10 km od Bocaranga w Republice Środkowoafrykańskiej Szkoła w wiosce Kpakali istnieje od kilkunastu lat. Uczy się w niej obecnie 230 dzieci. W 2013 roku do szkoły został przydzielony nowy dyrektor (nauczyciel dyplomowany), co stanowi gwarancję dobrego jej funkcjonowania. Oprócz dyrektora jest jeszcze dwóch nauczycieli. Warunki do nauki są jednak bardzo ciężkie. Lekcje odbywają się pod strzechą, w drewnianych zabudowaniach pokrytych trawą, które są w bardzo złym stanie. Najbliższa szkoła znajduje się w wiosce oddalonej o 5 kilometrów, nie jest jednak w stanie przyjąć więcej dzieci. W tej sytuacji zdecydowaliśmy się zbudować w Kpakali nowy, murowany budynek o wymiarach 23x7 metrów. Nowa szkoła składać się będzie z trzech klas i biura dla nauczycieli. Mieszkańcy wioski przygotowali już 12 tysięcy cegieł, które będą służyły przy budowie. Zajmują się też gromadzeniem piasku, żwiru i kamieni, przynoszą wodę. Przy budowie będzie pracowało 3 murarzy fachowców, a rodzice uczniów będą pomocnikami. Chcemy zlecić wykonanie wyposażenia szkoły: 45 ławek szkolnych (stoliki z siedziskami), 4 biurka i 4 krzesła dla nauczycieli. Koszt całego projektu to ok zł Odpowiedzialny: br. Robert Wnuk OFMCap Budowa szkoły w Dongue Yoyo parafia Bouar w RśA Dongue Yoyo (20 km na północ od Bouar) to jedna z większych wiosek w tym regionie. W wiosce istnieje murowany budynek szkolny z trzema klasami i biurem dyrektora, jednak dzieci jest tak dużo, że powierzchnia ta od dawna nie jest wystarczająca. Obok istniejącego budynku wzniesiono więc wiatę z patyków, pokrytą słomą, i w niej uczyły się trzy klasy. W okresie wakacji wiata została jednak zjedzona przez termity.

Warunki do nauki są jednak bardzo ciężkie. Lekcje odbywają się pod strzechą, w drewnianych zabudowaniach pokrytych trawą, które są w bardzo złym stanie.

3 Aby nauka odbywała się bez zakłóceń, zdecydowaliśmy się wznieść drugi budynek szkolny, w którym znalazłyby miejsce do nauki dzieci z trzech wspomnianych klas. Fundamenty budynku będą wykonane z kamienia, mury z wypalanej cegły, a dach z blachy. Budynek będzie miał wymiary 24 x 7 metrów i werandę o szerokości 1,5 metra. Rodzice uczniów przygotowali już kamienie na fundamenty, teraz zamierzają zwieźć kamienie i piasek. Następnie zajmą się produkcją cegieł. Będą też pracować jako pomocnicy murarzy i wykonywać inne prace budowlane. W ten sposób mieszkańcy wioski włączą się w budowę szkoły. W miarę możliwości wesprą ją także finansowo, jednak bez pomocy z zewnątrz wybudowanie szkoły nie będzie możliwe. Koszt projektu: zł Odpowiedzialny: br. Piotr Michalik OFMCap Budowa szkoły w Bam w parafii Gore - Republika Czadu Do szkoły w Bam uczęszcza 200 dzieci. Uczniowie podzieleni są na 4 klasy. Władze państwowe uznały szkołę w Bam za oficjalną placówkę oświatowo-edukacyjną i płacą wynagrodzenie wykwalifikowanym nauczycielom. Jednak z powodu prymitywnych warunków (nauka odbywa się w szałasach, brakuje biura dla dyrektora i nauczycieli) zatrudniani nauczyciele nie chcą wiązać się na dłużej z tym miejscem i po kilku miesiącach rezygnują z pracy. Ciągła zmiana nauczycieli ma wpływ na poziom nauczania. Dzieci nie przerabiają materiału i nie zdają egzaminów końcowych. Młodzież szczególnie ta z uboższych rodzin pochodząca z Bam i okolicznych miejscowości (Bam-Bekor, Bam-Dokon, Bam-Bodo, Bengadoua, Benaïdjiri, Bekaula, Bekamtandji, Dokoutou, Bembaïgoné) skazana jest w większości na analfabetyzm, bo nie jest w stanie dojeżdżać do dużych ośrodków miejskich, żeby kontynuować naukę. Aby powstrzymać ten proces, postanowiliśmy wybudować dwa murowane budynki szkolne, w których znalazłyby się cztery sale lekcyjne oraz pokój nauczycielski wraz z biurem dyrektora. Miejscowa społeczność włączy się w tę budowę, biorąc na siebie koszt budowy pomieszczeń dla nauczycieli i dyrektora oraz przygotowanie materiałów budowlanych (cegieł, piasku, żwiru i wody). Pozostałe prace trzeba sfinansować ze środków zewnętrznych. Koszt projektu: zł Odpowiedzialny: br. Artur Ziarek OFMCap

Rodzice uczniów przygotowali już kamienie na fundamenty, teraz zamierzają zwieźć kamienie i piasek. Następnie zajmą się produkcją cegieł.

4 Budowa kaplicy w wiosce Bilseme w RŚA Razem ze wspólnotą z Bilseme (10 km od Bocaranga) chcemy wybudować kaplicę o wymiarach 14 x 7 metrów. Do tej pory ludzie w wiosce korzystają z kaplicy, która jest pokryta strzechą i zrobiona z niewypalanych cegieł. Po każdej porze deszczowej kaplica nadaje się do generalnego remontu. Dach nie wytrzymuje silnych deszczów, a cegły rozmywają się. Wioska zaangażuje się w budowę kaplicy, przygotowując cegły, dostarczając piasek, żwir i wodę. Mieszkańcy zapewnią też nocleg i wyżywienie dla murarzy i ich pomocników. Koszt projektu: ok zł Odpowiedzialny za projekt br. Robert Wnuk OFMCap Budowa kaplicy w Monts de Lam w Czadzie - parafia św. Fidelisa Sigmaringen w Baïbokoum, diecezja Goré Postanowiliśmy rozpocząć budowę nowej, murowanej kaplicy w sektorze Monts de Lam. Nowy budynek będzie miał wymiary 20 x 10 metrów. Budowa będzie podzielona na kilka etapów: położenie fundamentów, postawienie murów do wysokości okien, wykonanie reszty murów nad oknami, wykonanie dachu i ołtarza, wykonanie drzwi i okien, wykonanie tynków wewnętrznych i podłogi, zakup lub zlecenie wykonania ławek dla wiernych, wykonanie tynków zewnętrznych i pomalowanie kaplicy. W budowę zaangażowana będzie miejscowa społeczność. Mieszkańcy mają zgromadzić część materiałów budowlanych (cegły, piasek, wodę i żwir), a także pokryć połowę kosztów robocizny. Celem budowy jest nie tylko stworzenie nowego, solidnego i trwałego miejsca kultu, ale też zintegrowanie miejscowej wspólnoty. Koszt pozostały do sfinansowania: ok zł Odpowiedzialny: br. Tomasz Świtała OFMCap

Dach nie wytrzymuje silnych deszczów, a cegły rozmywają się. Wioska zaangażuje się w budowę kaplicy, przygotowując cegły, dostarczając piasek, żwir i wodę.

5 Rozbudowa kaplicy we wsi Kowone - parafia Ndim RŚA Obecna kaplica we wsi Kowone jest za mała dla używającej jej wspólnoty katolickiej wymaga odnowy i rozbudowy. Wspólnota katolicka w Kowone jest najliczniejszą (ok. 600 osób ochrzczonych) w całym wschodnim sektorze parafii Ndim. Charakteryzuje się dużą dynamiką wewnętrzną i jest inspiracją dla innych okolicznych wspólnot. Na katechezę uczęszcza liczna grupa katechumenów (co roku udzielanych jest około 20 chrztów), co świadczy o sile tego Kościoła lokalnego. Kaplica liczy sobie już 30 lat. Chcemy ją rozbudować, prawie dwukrotnie zwiększając powierzchnię użytkową, a także podwyższyć i przerobić dotychczasowy dach. Renowacji poddamy też stare ławki i zamówimy kilkanaście nowych. Wspólnota będzie uczestniczyła w rozbudowie kaplicy, opłacając murarzy wraz z pomocnikami i zapewniając im codzienne wyżywienie. Do zadań wspólnoty będzie też należało wydobycie piasku z pobliskiej rzeki (oddalonej o 4 km), dostarczenie go na plac budowy, zgromadzenie kamienia i grysu oraz produkcja 8 tysięcy cegieł. Inne wydatki musimy pokryć ze środków zewnętrznych. Koszt projektu: ok zł Odpowiedzialny: br. Robert Wieczorek i katechista Ndaoundo Celestin.

Charakteryzuje się dużą dynamiką wewnętrzną i jest inspiracją dla innych okolicznych wspólnot.

Podobne dokumenty

KOGERE PRIMARY SCHOOL

KOGERE PRIMARY SCHOOL 1. Opis Szkoła Podstawowa Kogere jest szkołą koedukacyjną znajdującą się w Sega, w prowincji Nyanza. Swą działalność placówka rozpoczynała jako przedszkole w latach 1977 1981. W 1981