KATALOG PRZEDMIOTÓW KARTY PRZEDMIOTÓW dla kierunku inżynieria środowiska

Transkrypt

1 KATALOG PRZEDMIOTÓW KARTY PRZEDMIOTÓW dla kierunku inżynieria środowiska

2 2 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

3 B. STUDIA STACJONARNE MAGISTERSKIE II stopnia Specjalność: Systemy ochrony środowiska 3

4 4 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

5 Nazwa przedmiotu: Biotechnologia ogólna IS-2168 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Forma i liczba godzin: W=1 C=0 L=1 P=0 S=0 Punkty ECTS: 1(W) + 1(P) = 2 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Biologia i ekologia I i II Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ekologii Stosowanej dr hab. inż. Nguyen Thi Bich Loc, prof. UZ Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami efektywnego wykorzystania procesów biologicznych w gospodarce człowieka i środowisku przyrodniczym. Wprowadzenie do biotechnologii, opracowanie procesu biotechnologicznego, kierunki rozwoju biotechnologii. Ogólne uwagi o właściwościach i budowie białek. Centralne przemiany metaboliczne (oddychanie, glikoliza, cykl Krebsa). Fizjologiczne i technologiczne znaczenie metabolitów powstających w przemianach centralnych. Enzymy w procesach biotechnologicznych. Zastosowanie i znaczenie mikroorganizmów w środowisku. Regulacja procesów wzrostowych i rozwojowych roślin. Fotosynteza a produktywność roślin. Procesy biotransformacji. Warunki prowadzenia bioprocesów. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Podstawowe zasady, technika pracy oraz sprzęt stosowany w laboratorium biotechnologicznym. Wykrywanie obecności mikroorganizmów w otoczeniu człowieka. Analiza mikrobiologiczna wody. Mikroflora kompostów. Mikroflora warzyw i owoców. Mikrobiologiczna ocena czystości surowców (mleka, owoców itp.). Mikroflora kiszonek. Wpływ temperatury i ph na wzrost drobnoustrojów. Literatura podstawowa: 1. Chmiel A., 1998; Biotechnologia. Podstawy mikrobiologiczne i biotechnologiczne. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa. 2. Markiewicz Z., 2003; Bakterie, antybiotyki, lekooporność. Wydawnictwo AR, Szczecin. 3. Nowak. A., 1998; Mikrobiologia dla kierunków rolniczego, ogrodniczego i ochrony środowiska. Wydawnictwo AR, Szczecin. 4. Libudzisz Z., Kowal K., 2000; Mikrobiologia techniczna. T. I i II. Wydawnictwo PŁ, Łódź. 5. Nowak A., Marska B., Wronkowska H., 1995; Przewodnik do ćwiczeń z mikrobiologii. Wydawnictwo AR, Szczecin. 5

6 Nazwa przedmiotu: Ochrona gleb IS-2263 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Forma i liczba godzin: W=2 C=0 L=2 P=0 S=0 Punkty ECTS: 2(W) + 2(L) = 4 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Gleboznawstwo i rekultywacja Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów prof. dr hab. inż. Henryk Greinert Wprowadzenie do rekultywacji gleb zdegradowanych i zdewastowanych. Wpływ człowieka na właściwości gleb. Rodzaje i przyczyny degradacji gleb. Analiza ryzyka w ocenie stanu gleb. Liczby graniczne zanieczyszczenia gleb. Przekształcenia antropogeniczne gleb obszarów różnorodnie zagospodarowanych i użytkowanych. Metody podnoszenia żyzności gleb. Ochrona gleb przed zjawiskami erozyjnymi, degradacją chemiczną i mechaniczną. Gleby obszarów miejskich, poprzemysłowych i komunikacyjnych. Gleby hałd. Prawne uwarunkowania rekultywacji gleb. Podstawowe zasady rekultywacji gleb. Metody dekontaminacji gleb. Rekultywacja rolna, leśna, wodna i specjalna gleb. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Dobór techniki pobrania i przygotowania próbek glebowych w zależności od przewidywanego zanieczyszczenia. Analiza zasolenia gleb; wykreślanie krzywych zasolenia. Oznaczanie właściwości buforowych gleb; wykreślanie krzywych buforowania. Oznaczanie właściwości fizycznych gleb. Oznaczanie zawartości węglanów w glebach. Wnioskowanie o stanie gleb na podstawie zebranych wyników. Literatura podstawowa: 1. Dobrzański B., Zawadzki S., 1993; Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa. 2. Greinert A., 1998; Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i ochrony gleb. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 3. Greinert H., 1998; Ochrona gleb. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 4. Greinert A., Greinert H., 1999; Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 5. Greinert A., 2000; Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 6. Literatura uzupełniająca: 7. Greinert A., 2003; Studia nad glebami obszaru zurbanizowanego Zielonej Góry. Oficyna wydawnicza UZ, Zielona Góra. 8. Kollender-Szych A., Niedźwiecki E., Meller E.: Gleby miejskie. Wybrane zagadnienia dla studentów kierunku ochrona środowiska. Wyd. Nauk. AR w Szczecinie. Szczecin

7 Nazwa przedmiotu: Rekultywacja terenów miejskich IS-2264 A i przemysłowych Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy, obieralny Forma i liczba godzin: W=2 C=0 L=0 P=2 S=0 Punkty ECTS: 2(W) + 2(P) = 4 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Gleboznawstwo i ochrona gleb Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ Wskazanie przyczyn i skutków degradacji gleb. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi technikami i technologiami rekultywacji gleb. Normy prawne z zakresu rekultywacji środowiska. Przekształcenia antropogeniczne gleb. Ocena stanu degradacji środowiska. Wskaźniki degradacji gleb. Wybór kierunku rekultywacji. Planowanie działań rekultywacyjnych. Procesy, techniki i prace rekultywacyjne. Metoda rekultywacji z zastosowaniem roślinności pionierskiej. Model PAN. Rekultywacja terenów pokopalnianych (związanych z górnictwem odkrywkowym węgla, górnictwem podziemnym, wydobyciem kruszyw naturalnych oraz eksploatacją odkrywkową innych surowców). Rekultywacja kamieniołomów. Biologiczna rekultywacja składowisk odpadów paleniskowych. Rekultywacja składowisk odpadów komunalnych. Rekultywacja terenów przydrożnych. Możliwości rekultywacji obszarów zdegradowanych chemicznie. Lasy w rekultywacji. Rekultywacja obszarów miejskich. Perspektywy rozwoju miast jako wyznacznik potrzeb rekultywacyjnych. Program zajęć projektowych: Studia kameralne, kartograficzne i terenowe w ramach przygotowania do projektowania rekultywacji terenów przekształconych. Projekt rekultywacji wybranego terenu miejskiego lub przemysłowego. Projekt ma zawierać ocenę stanu, cele rekultywacji, założenia zagospodarowania terenu po skończonej rekultywacji, opis kształtowania nasypów i wykopów, zabezpieczenie antyerozyjne terenów nachylonych, opis prac ziemnych i związanych z introdukcją zieleni. Literatura podstawowa: 1. Baran S., Turski R., 1996; Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wydawnictwo AR, Lublin. 2. Greinert A., 2000; Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 3. Greinert A., 2003; Studia nad glebami obszaru zurbanizowanego Zielonej Góry. Oficyna wydawnicza UZ, Zielona Góra. 4. Greinert H., 1998; Ochrona gleb. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 5. Greinert H., Greinert A., 1999; Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 6. Kollender-Szych A., Niedźwiecki E., Meller E.: Gleby miejskie. Wybrane zagadnienia dla studentów kierunku ochrona środowiska. Wyd. Nauk. AR w Szczecinie. Szczecin

8 Nazwa przedmiotu: Ochrona przyrody IS-2265 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Forma i liczba godzin: W=2 E C=2 L=0 P=0 S=0 Punkty ECTS: 4(W) + 2(L) = 6 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Biologia i ekologia I i II Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ekologii Stosowanej dr Bartłomiej Najbar Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami w ochronie przyrody; wpływem działalności ludzkiej na wybrane elementy środowiska przyrodniczego, ochroną zasobów przyrody; prawem w ochronie przyrody i jego wykonywaniem na różnych szczeblach administracji państwowej oraz formami ochrony przyrody. Rys historyczny ochrony przyrody na Świecie i w Polsce. Przyroda jako przedmiot ochrony. Międzynarodowy charakter ochrony przyrody. Dziedzictwo naturalne i różnorodność biologiczna. System prawny i organizacyjny ochrony przyrody w Polsce. Polska jako uczestnik międzynarodowego ruchu ochrony przyrody. Konwencje międzynarodowe i dyrektywy o ochronie zwierząt i roślin. Formy ochrony przyrody w Polsce. Ochrona czynna i bierna. Leśne kompleksy promocyjne. Inwentaryzacje przyrodnicze. Metodyczne i merytoryczne podstawy opracowania operatu ochrony flory i fauny. Instytucje, placówki naukowo-badawcze, organizacje i ruchy ekologiczne związane z ochroną przyrody. Program ćwiczeń audytoryjnych: Oznaczanie wybranych gatunków zwierząt podlegających ochronie prawnej w Polsce (ćwiczenia praktyczne). Referaty: Planowanie strategiczne w ochronie przyrody. Systemy informatyczne, mapy numeryczne w realizacji planów ochrony przyrody. Interpretacja zdjęć lotniczych w ocenie kondycji środowiska naturalnego. Korytarze ekologiczne. Ochrona przyrody na poziomie gminy, powiatu, województwa, kraju. Konflikty, katastrofy ekologiczne. Funkcja przepustów nadziemnych i podziemnych w ochronie przyrody. Obce gatunki i ich wpływ na rodzimą florę i faunę. Muzea, zbieractwo a nowocześnie pojęta ochrona przyrody. Ogrody zoologiczne i ich rola w ochronie przyrody. Programy komputerowe w ochronie przyrody. Literatura podstawowa: 1. Dobrzańska B., Dobrzański G, Kiełczowski D., 2008; Ochrona środowiska przyrodniczego. PWN Warszawa. 2. Graniczny M., Mizerski W., 2007; Katastrofy przyrodnicze. PWN Warszawa. 3. Jermaczek A., Pawlaczyk P., 2000; Poradnik lokalnej ochrony przyrody. LKP, Świebodzin. 4. Nowicki M., 1993; Strategia ekorozwoju Polski. Agencja Reklamowo - Wydawnicza A. Grzegorczyk, Warszawa. 5. Pullin A. S., 2007; Biologiczne podstawy ochrony przyrody. PWN Warszawa. 6. Wiśniewski J., Gwiazdowicz D.J., 2004; Ochrona Przyrody. Wydawnictwo AR, Poznań. 8

9 Nazwa przedmiotu: Rekultywacje rolne i leśne IS-2266 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Forma i liczba godzin: W=2 C=0 L=0 P=2 S=0 Punkty ECTS: 2(W) + 2(P) = 2 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Gleboznawstwo i rekultywacja, Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ Zapoznanie studentów z metodami rekultywacji rolniczej i leśnej terenów przekształconych oraz zasadami produkcji zdrowej żywności i prowadzenia upraw leśnych. Ocena przydatności gruntów dla rekultywacji rolniczej i leśnej aspekt przyrodniczy i ekonomiczny. Techniki kształtowania rzeźby terenu. Rekultywacja techniczna. Dobór roślin uprawnych i ich następstwa uprawy rolne i płodozmiany; wymogi siedliskowe roślinności leśnej. Typy siedliskowe lasów. Zabiegi agrotechniczne: ochrona roślin, nawadnianie, nawożenie, uprawa mechaniczna, pielęgnacja roślin. Pielęgnacyjne i uprawowe zabiegi uzupełniające. Dobór technologii i technik uprawowych dla poprawy właściwości gleb. Skutki niewłaściwego doboru metod rekultywacji rolnej dla środowiska. Możliwości wykorzystania do rekultywacji odpadów z produkcji rolnej. Rekultywacja leśna terenów pokopalnianych oraz zdegradowanych przez emisje przemysłowe. Glebotwórcze efekty rekultywacji leśnej. Wpływ zalesień ochronnych na ograniczenia erozji wodnej i eolicznej. Rola zalesień w krajobrazie. Analiza efektów produkcyjnych i pozaprodukcyjnych rekultywacji leśnej gleb i terenów bezglebowych w Polsce i innych krajach Europy Środkowej. Pozytywne i negatywne zmiany w ekosystemach leśnych pod wpływem antropopresji. Zasady zrównoważonej gospodarki na terenach leśnych. Wpływ lasów na kształtowanie się gleb oraz stan atmosfery i wód. Monitoring terenów zrekultywowanych. Program ćwiczeń projektowych: Koncepcja programowo-przestrzenna rekultywacji rolniczej wybranych terenów. Projekt przebudowy lasu. Koncepcja rekultywacji leśnej obszarów zdegradowanych i zdewastowanych. Planowanie przebiegu elementów infrastruktury w obrębie lasu. Literatura podstawowa: 1. Baran St., Turski R., 1996; Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wydawnictwo AR, Lublin. 2. Barzdajn W., Ceitel J., Danielewicz W., Ziętarski J., 1999; Leśnictwo proekologiczne. WWS Wstęga Odra-Nysa, Zielona Góra. 3. Fotyma M., Mercik S., Faber A., 1987; Chemiczne podstawy żyzności gleb i nawożenia. PWRiL, Warszawa. 4. Greinert A., Greinert H., 1999; Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 5. Greinert H., 1998; Ochrona gleb. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 6. Koćmit A., Podlasiński M., 2001; Materiały do ćwiczeń z ochrony i rekultywacji gleb. Wydawnictwo AR, Szczecin. 9

10 Nazwa przedmiotu: Toksykologia IS-2267 A Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy, obieralny Forma i liczba godzin: W=1 C=0 L=1 P=0 S=0 Punkty ECTS: 1(W) + 1(L) = 2 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Biologia i ekologia, Ekologia stosowana Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ekologii Stosowanej dr hab. Marlena Piontek, prof. UZ Zapoznanie studentów z kierunkiem rozwoju toksykologii, wpływem na organizmy ważniejszych trucizn występujących w środowisku oraz biologicznymi metodami ich wykrywania. Toksykologia ogólna. Podstawowe zagadnienia i pojęcia z toksykologii. Trucizny, zatrucia i ich przyczyny. Obszary współczesnej toksykologii: użytkowy, środowiskowy, kliniczny i sądowy. Reakcje organizmu człowieka na substancje toksyczne. Toksykometria. Toksykologia szczegółowa. Toksyczne pierwiastki, wybrane związki nieorganiczne, organiczne, organiczne związki azotu, związki pochodzenia naturalnego, ksenobiotyki, leki wywołujące zatrucia ostre, środki uzależniające, tworzywa sztuczne, kosmetyki, dodatki do żywności, azbest..bezpieczeństwo chemiczne. Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Badania biotoksykologiczne i ocena wód zatrutych. Hodowle organizmów testowych (bioindykatorów). Metodyka oznaczeń (sporządzanie stężeń trucizn, naczynia i objętość roztworów, woda do rozcieńczeń). Toksyczność trucizn pochodzenia auto- i allochtonicznego, biozanieczyszczenia. Testy na toksyczność podostrą (IC, EC), ostrą (LC 50) i chroniczną. Test chlorofilowy z sinicami (Microcystis aeruginosa, Aphanizomenon flos aquae, Anabaena flos aquae) i z rzęsą Lemna minor L. Test letalny z rozwielitką Daphnia magna Straus, wypławkiem Dugesia tigrina Girard, skąposzczetami Tubifex tubifex Lamarck i larwami muchówek Chironomus sp.. Test chroniczny z wypławkiem Dugesia tigrina Girard. Badanie wpływu wybranych składników ścieków na aktywność oddechową organizmów osadu czynnego metodą manometryczną Warburga. Literatura podstawowa 1. Seńczuk W., (red.) 1994; Toksykologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. 2. Łebkowska M., Załęska-Radziwiłł M., Słomczyńska B., 2004; Toksykologia środowiska. Ćwiczenia laboratoryjne. Oficyna wydawnicza PW, Warszawa. 3. Piontek M., 2004; Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym. Oficyna wydawnicza UZ, Zielona Góra. 4. Piotrowski J.K., (red.) 2006; Podstawy toksykologii.wydawnictwo Naukowo Techniczne WNT, Warszawa. 10

11 Nazwa przedmiotu: Toksykologia środowiska IS-2267 B Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy, obieralny Forma i liczba godzin: W=1 C=0 L=1 P=0 S=0 Punkty ECTS: 1(W) + 1(L) = 2 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Biologia i ekologia, Ekologia stosowana Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ekologii Stosowanej dr hab. Marlena Piontek, prof. UZ Zapoznanie studentów z historią toksykologii, jej przyszłością i szczególnymi obszarami badań. Przedstawianie zależności między chemią środowiska, procesami metabolicznymi organizmów, toksykologią i ekotoksykologią. Substancje toksyczne i toksykologia. Historia toksykologii i ekotoksykologii. Przyszłość toksykologii. Podstawowe pojęcia w toksykologii i ekotoksykologii. Chemia toksykologiczna. Rodzaje substancji toksycznych. Metabolizm a toksyczność. Ekotoksykologia. Szlaki toksykantów prowadzące do ekosystemów. Wpływ toksykantów na populacje i ekosystemy. Metody badań biotoksykologicznych. Rozwój biologicznych metod oceny stopnia toksyczności trucizn w środowisku wodnym. Toksyczność zakwitów sinicowych. Badanie i oznaczanie toksyn sinicowych. Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym. Analiza statystyczna wyników badań biotoksykologicznych. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Wykonywanienie badań toksykologicznych substancji chemicznych i próbek środowiskowych. Prowadzenie hodowl organizmów testowych (bioindykatorów). Metodyka oznaczeń (sporządzanie stężeń trucizn, naczynia i objętość roztworów, woda do rozcieńczeń). Badania biotoksykologiczne testy na toksyczność ostrą (LC ) i podostrą (EC) wybranych toksykantów. Wpływ toksykantów na populacje bakterii, skorupiaków, wypławków, skąposzczetów, larw bentosowych i roślin naczyniowych. Badanie toksyczności wybranych związków nieorganicznych, związków pochodzenia naturalnego i mieszanin. Literatura podstawowa 1. Bezak-Mazur E Elementy toksykologii środowiskowej.wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce. 2. Walker C.H. i in., 2002; Podstawy ekotoksykologii. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa. 3. Łebkowska M., Załęska-Radziwiłł M., Słomczyńska B., 2004; Toksykologia środowiska. Ćwiczenia laboratoryjne. Oficyna wydawnicza PW, Warszawa. 4. Piontek M., 2004; Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym. Oficyna wydawnicza UZ, Zielona Góra. 5. Rejmer P., 1997; Podstawy ekotoksykologii. Wydawnictwo Ekoinżynieria, Lublin. 6. Moriarty F Ecotoxicology.The Study of Pollutants in Ecosystems. Academic Press AP, London. 7. Manahan S.E Toksykologia środowiska.aspekty chemiczne i biochemiczne. Wydawnictwo naukowe PWN,Warszawa. 11

12 Nazwa przedmiotu: Seminarium dyplomowe IS-2268 i IS-2363 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Liczba godzin: W=0 C=0 L=0 P=0 S=2 Punkty ECTS: 3(S) = 3 Wymagania wstępne: brak Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ekologii Stosowanej, Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów, Zakład Hydrologii i Geologii Stosowanej Nauka prezentacji wyników studiów i badań oraz techniki pisania prac naukowych. Program wykładu: Planowanie i prowadzenie badań naukowych. Opracowanie i interpretacja wyników badań. Przygotowanie tekstu naukowego. Przygotowywanie i prezentowanie referatów dotyczących analizy tematu pracy dyplomowej jako problemu. Referowanie wyników badań. Przygotowanie prezentacji pracy. Literatura podstawowa: 1. Weiner J., 2000; Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa. 2. Łabocki M., 2000; Wprowadzenie do metodyki badań. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków. 3. Pozycje literatury wybierane indywidualnie przez studentów, dotyczące tematu wykonywanej pracy dyplomowej. 12

13 Nazwa przedmiotu: Urządzanie i pielęgnacja terenów IS-2364 rekultywowanych Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Liczba godzin: W=1 C=0 L=0 P=0 S=0 Punkty ECTS: 1(W) = 1 Wymagania wstępne: Zaliczone przedmioty: Rekultywacje rolne i leśne, Rekultywacje terenów miejskich i przemysłowych Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ Cel przedmiotu: Wskazanie metod zagospodarowania terenów zrekultywowanych. Pielęgnacja terenów o niestabilnych warunkach siedliskowych. Wady młodych, niestabilnych siedlisk antropogenicznych: tereny miejskie, przemysłowe, komunikacyjne, składowiskowe, pokopalniane, porolne i poleśne. Korekta rekultywacji w czasie zagospodarowywania terenów i po wprowadzeniu użytkowania docelowego. Budowa nowej i odtwarzanie infrastruktury technicznej. Agrotechniczne przygotowanie terenów do zabudowy biologicznej w zależności od kierunku rekultywacji. Techniki siewu i sadzenia roślin. Ochrona roślin, nawadnianie, nawożenie, uprawa mechaniczna, cięcie drzew i krzewów, jako podstawowe zabiegi pielęgnacyjne. Wpływ biologicznej rekultywacji na kierunek i tempo procesów glebotwórczych. Monitoring porekultywacyjny. Koszty utrzymania terenów o niestabilnych warunkach siedliskowych. Literatura podstawowa: 1. Baran St., Turski R., 1996; Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wyd. 2. Wydawnictwo AR, Lublin. 2. Greinert A., Greinert H., 1999; Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra 3. Greinert A., 2000; Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra. 4. Siuta J. (red.), 1978; Ochrona i rekultywacja gleb. PWRiL, Warszawa. 5. Siuta J., 1990; Struktura przestrzenna degradacji i odnowa biologicznie czynnej powierzchni ziemi w Polsce. IKŚ, Warszawa. 13

14 Nazwa przedmiotu: Laboratorium dyplomowe IS-2365 Rodzaj przedmiotu: Przedmiot specjalnościowy Forma i liczba godzin: W=0 C=0 L=5 P=0 S=0 Punkty ECTS: 6(L) = 6 Wymagania wstępne: brak Jednostka realizująca zajęcia: Zakład Ochrony i Rekultywacji Gruntów Zakład Ekologii Stosowanej Zakład Hydrologii i Geologii Stosowanej Praktyczny udział studenta w realizacji pracy dyplomowej. Umożliwienie dostępu do specjalistycznego sprzętu, programów komputerowych i wykształcenie samodzielności w pracy inzynierskiej. Program zajęć: Zajęcia są zróżnicowane w zależności od promotora i tematów prac dyplomowych. Pobór próbek w terenie. Przygotowanie próbek wody, ścieków, osadów, odpadów do analizy fizyczno-chemicznej, wykonanie analiz, interpretacja wyników badań. Wytyczne do projektowania, wykorzystanie technik komputerowych do projektowania, opracowania danych archiwalnych i wyników obliczeń. 14