Uniwersytet Łódzki. Wydział Matematyki i Informatyki. System ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów na Wydziale Matematyki i Informatyki UŁ

Transkrypt

1 Uniwersytet Łódzki Wydział Matematyki i Informatyki System ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów na Wydziale Matematyki i Informatyki UŁ obowiązujący od roku akademickiego 2014/15 System punktacji ECTS zatwierdzony przez Radę Wydziału Matematyki i Informatyki w dniu.2014r

2 1. Podstawy stosowania systemu ECTS. Funkcjonujący na WMiI Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów stanowi zbiór wytycznych pozwalających stosować punktację ECTS jako miernika nakładu pracy studenta w celu osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia. System ECTS obejmuje procedury: przyporządkowywania punktacji wszystkim elementom programów studiów, weryfikacji poprawności przydzielenia punktacji ECTS, modyfikacji punktacji przedmiotów, akumulacji i transferu punktów. Najważniejszym elementem Systemu jest procedura przyporządkowywania punktacji ECTS poszczególnym składnikom programów zajęć. Na Wydziale Matematyki i Informatyki UŁ, zgodnie z zaleceniami wynikającymi z Uchwały nr 130 Rady Wydziału z dnia 20 marca 2013r, każdy koordynator przedmiotu jest zobowiązany dokonać analizy czasu pracy studenta niezbędnego do osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia z uwzględnieniem: liczby godzin samodzielnej pracy studenta w ramach zajęć o charakterze teoretycznym i praktycznym; liczby godzin pracy studenta wymagającej obecności nauczyciela i nieuwzględnionych w planie studiów. Taki podział wynikał pośrednio z Rozporządzenia MNiSW z dnia 5 października 2011 r. w sprawie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia. Na podstawie analizy otrzymanych danych, opracowany został obecny System ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów. Aktami prawnymi regulującymi System ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów w Uniwersytecie Łódzkim są: Uchwała Senatu UŁ nr 193 podjęta na 10 roboczym posiedzeniu z dn w sprawie: wytycznych w zakresie tworzenia programów kształcenia w UŁ, wraz ze zmianami wynikającymi z uchwały nr 246 Senatu UŁ z dnia r. Zarządzeniem Rektora nr 177 z dnia w sprawie: wprowadzenia procedury tworzenia i modyfikowania programów kształcenia (harmonogram działań) wraz ze zmianami wynikającymi z zarz. nr 50 z dn r. 2. Ogólne zasady stosowania Systemu ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów na WMiI. A) Każdy program kształcenia na WMiI gwarantuje studentowi zdobycie co najmniej 30p ECTS w ciągu semestru a w ciągu całego toku studiów: na studiach licencjackich I stopnia - co najmniej 180 p. ECTS; na studiach inżynierskich I stopnia - co najmniej 210 p. ECTS; na studiach magisterskich II stopnia - co najmniej 120 p. ECTS; na studiach magisterskich (inżynierskich) II stopnia - co najmniej 90 p. ECTS. B) Podstawową jednostką realizacji programu kształcenia jest przedmiot (prowadzony w ramach jednej lub kilku form zajęć), któremu przypisano określone efekty kształcenia oraz punkty ECTS. Liczba punktów ECTS przypisywana dla danego przedmiotu jest proporcjonalna do całkowitego nakładu czasu pracy przeciętnego studenta 2

3 koniecznego dla osiągnięcia zakładanych efektów realizacji danego przedmiotu. Nakład pracy przeciętnego studenta obejmuje w szczególności: czas pracy podczas zajęć dydaktycznych wyszczególnionych w planie studiów, czas pracy samodzielnej studenta w ramach bieżącego przygotowania do zajęć, czas pracy niezbędny do przygotowania się do zaliczenia/egzaminu z danego przedmiotu. C) Przyjmuje się, że podstawą przyznania 1 punktu ECTS jest łączny nakład czasu pracy przeciętnego studenta niezbędny do osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia - w wymiarze 30 godzin w przypadku lektoratów, praktyk i zajęć z wychowania fizycznego i 28 godzin w pozostałych przypadkach. D) Liczba punktów ECTS przyporządkowana przedmiotowi jest liczbą naturalną. E) Przedmioty wymagane na całej uczelni mają przydzieloną punktację ECTS zgodnie z uchwałą nr 192 Senatu Uniwersytetu Łódzkiego z dnia 10 czerwca 2013 r. w sprawie wytycznych w zakresie tworzenia programów kształcenia w Uniwersytecie Łódzkim: do zajęć z wychowania fizycznego realizowanych w wymiarze 30 godzin na studiach stacjonarnych I i II stopnia, porządkowany jest 1 punkt ECTS; do zajęć obejmujących kształcenie w zakresie nowożytnych języków obcych, na studiach I stopnia (do poziomu B2) realizowanych w wymiarze 120 godzin przyporządkowanych jest łącznie 7 punktów ECTS, a na studiach II stopnia co najmniej 3 punkty ECTS. F) Praktyki, seminaria dyplomowe oraz przedmioty/moduły, dla których liczba godzin kontaktowych i liczba punktów ECTS regulowana jest odrębnymi przepisami zewnętrznymi w stosunku do Uczelni, mogą mieć przyznawaną liczbę punktów ECTS inną niż wynikającą z kalkulatora ECTS, tak aby spełnione były warunki opisane w regulujących je przepisach nadrzędnych. Dotyczy to w szczególności kształcenia nauczycieli. 3. Formy prowadzenia zajęć na WMiI Każdy przedmiot może być prowadzony w ramach jednej lub kilku form zajęć. W przypadku wykładów, konwersatoriów, ćwiczeń oraz laboratoriów informatycznych i językowych wprowadzono dodatkowy podział, ze względu na stopień nakładu pracy własnej studenta (NPWS). Daje to możliwość elastycznego reagowania na zgłaszane przez koordynatorów przedmiotów i studentów różnice między szacowanym a rzeczywistym czasem potrzebnym na opanowanie zakładanych efektów kształcenia. Warianty NPWS nie są tożsame z poziomem trudności przedmiotu. Wyższy stopień NPWS oznacza, że przeciętny student poświęci więcej czasu poza zajęciami dydaktycznymi, celem osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia. Określenie poziomu NPWS zależy od różnych czynników w ramach wymienionych form zajęć. WYKŁAD to rodzaj zajęć dydaktycznych prowadzonych metodą werbalną lub werbalnowizualną pozwalający przedstawić wykładowcy uporządkowaną wiedzę. Może być prowadzony w formie monologu wspieranego technikami multimedialnymi (wykład konwencjonalny) lub w postaci rozmowy kierowanej, w której dominujące wypowiedzi wykładowcy przeplatają się z wypowiedziami słuchaczy (m.in. wykład konwersatoryjny, 3

4 problemowy, sterowany). Podczas określenia stopnia NPWS w przypadku wykładu należy wziąć pod uwagę: Czy wykład jest prowadzony w ramach pierwszego roku studiów I stopnia? Czy wykład kończy się egzaminem? Czy wykład jest jedyną formą zajęć w ramach danego przedmiotu? Czy jest to wykład specjalistyczny dla danego kierunku studiów? Czy treści wykładu obejmują wysoki poziom abstrakcji w ujmowaniu omawianych zagadnień? Czy treści wykładu bazują w znacznym stopniu na literaturze fachowej w tym obcojęzycznych publikacjach naukowych i opracowaniach badawczych? W przypadku co najwyżej dwóch odpowiedzi TAK, klasyfikuje się wykład jako W1, tj. o pierwszym (najniższym) stopniu NPWS, w przypadku trzech lub czterech odpowiedzi TAK, klasyfikuje się wykład jako W2, tj. o drugim stopniu NPWS a w pozostałych przypadkach wykład klasyfikuje się jako W3, tj. o trzecim stopniu NPWS. KONWERSATORIUM to rodzaj zajęć dydaktycznych prowadzonych w małych grupach, podczas których wiedza jest zdobywana poprzez konwersacje, szukanie rozwiązań określonych problemów i wspólne dochodzenie do wniosków przy znacznej aktywności studentów. Charakteryzuje się także tym, że w ich trakcie prowadzący zajęcia przekazuje słuchaczom nowe wiadomości, które powinny być zastosowane przy rozwiązywaniu danych problemów. Forma ta wymaga zarówno bardzo dużego nakładu pracy na zajęciach kontaktowych jak również podczas samodzielnej pracy studenta. Podczas określenia stopnia NPWS w przypadku konwersatorium należy wziąć pod uwagę: Czy konwersatorium jest prowadzone bez wykładu? Czy przedmiot jest naturalną kontynuacją zajęć prowadzonych w poprzednich semestrach? Czy treści przedmiotu wymagają zaawansowanej wiedzy teoretycznej? Czy konwersatorium jest związane w znacznym stopniu z pracą wymagającą twórczego, niealgorytmicznego rozwiązywania różnorodnych zadań? Czy przedmiot ma charakter fundamentalny dla danej specjalności/kierunku studiów? Czy przedmiot charakteryzuje złożoność i zakładany wysoki poziom efektów kształcenia w zakresie umiejętności i kompetencji? W przypadku żadnej lub jednej odpowiedzi TAK, klasyfikuje się konwersatorium jako K1, tj. o pierwszym (najniższym) stopniu NPWS, w przypadku dwóch, trzech lub czterech odpowiedzi TAK, klasyfikuje się konwersatorium jako K2, tj. o drugim stopniu NPWS a w pozostałych przypadkach konwersatorium klasyfikuje się jako K3, tj. o trzecim stopniu NPWS. ĆWICZENIA to rodzaj zajęć dydaktycznych prowadzonych w małych grupach podczas których wiedza zdobywana jest pod kierunkiem prowadzącego zajęcia przy znacznej aktywności studentów. Służą utrwaleniu i poszerzeniu wcześniej poznanego (najczęściej na poprzedzającym ćwiczenia wykładzie) obszaru wiedzy poprzez powtarzanie ustalonych czynności w celu uzyskania sprawności w ich wykonywaniu. Forma ta wymaga przede wszystkim dużego nakładu pracy na zajęciach kontaktowych i jest stosowana głównie w ramach specjalności nauczycielskich. Podczas określenia stopnia NPWS w przypadku ćwiczeń należy wziąć pod uwagę: Czy przedmiot jest kontynuacją przedmiotu prowadzonego w poprzednim semestrze? Czy są to ćwiczenia z modułu przedmiotów specjalistycznych? 4

5 Czy treści przedmiotu wymagają zaawansowanej wiedzy teoretycznej? Czy ćwiczenia są związane w znacznym stopniu z pracą wymagającą twórczego, niealgorytmicznego rozwiązywania różnorodnych zadań? Czy przedmiot ma charakter fundamentalny dla danego kierunku studiów? W przypadku żadnej lub jednej odpowiedzi TAK, klasyfikuje się ćwiczenia jako C1, tj. o pierwszym (najniższym) stopniu NPWS, w przypadku dwóch lub trzech odpowiedzi TAK, klasyfikuje się ćwiczenia jako C2, tj. o drugim stopniu NPWS a w pozostałych przypadkach, klasyfikuje się ćwiczenia jako C3, tj. o trzecim stopniu NPWS. LABORATORIUM INFORMATYCZNE to rodzaj zajęć dydaktycznych prowadzonych w małych grupach w pracowni komputerowej. W takcie zajęć wiedza jest zdobywana poprzez pracę indywidualną lub konwersacje, szukanie rozwiązań określonych problemów i wspólne dochodzenie do wniosków. Forma ta wymaga zarówno bardzo dużego nakładu pracy na zajęciach kontaktowych jak również podczas samodzielnej pracy studenta. Podczas określenia stopnia NPWS w przypadku laboratorium należy wziąć pod uwagę: Czy laboratorium jest prowadzone bez wykładu? Czy przedmiot ma charakter bazowy dla danego kierunku/specjalności? Czy podczas laboratorium są używane zaawansowane narzędzia specjalistyczne? Czy treści przedmiotu obejmują w znacznym stopniu elementy programowania? Czy treści przedmiotu obejmują w znacznym stopniu elementy modelowania? Czy treści przedmiotu obejmują zaawansowaną analizę jakościową rozwiązywanych problemów? Czy efekty kształcenia przedmiotu uwzględniają realizację zadań projektowych? W przypadku co najwyżej jednej odpowiedzi TAK, klasyfikuje się laboratorium jako L1, tj. o pierwszym (najniższym) stopniu NPWS, w przypadku dwóch lub trzech odpowiedzi TAK, klasyfikuje się laboratorium jako L2, tj. o drugim stopniu NPWS a w pozostałych przypadkach klasyfikuje się laboratorium jako L3, tj. o trzecim stopniu NPWS. LABORATORIUM JĘZYKOWE to rodzaj zajęć dydaktycznych z języka obcego w ramach, których student doskonali swoje umiejętności językowe. Forma zajęć nie wymagająca wykładu. Forma ta wymaga dużego nakładu pracy na zajęciach kontaktowych jak również podczas samodzielnej pracy studenta. Podczas określenia stopnia NPWS w przypadku laboratorium językowych należy wziąć pod uwagę: Czy zajęcia kończą się egzaminem? Czy zajęcia związane są z językiem obcym specjalistycznym z określonej dyscypliny np. matematyki. W przypadku żadnej odpowiedzi TAK, klasyfikuje się laboratorium języka obcego jako O1, tj. o pierwszym (najniższym) stopniu NPWS, w przypadku jednej odpowiedzi TAK, klasyfikuje się je jako O2, tj. o drugim stopniu NPWS a w przypadku dwóch odpowiedzi TAK, klasyfikuje się je jako O3, tj. o trzecim stopniu NPWS. Poniższa tabela przedstawia wszystkie formy zajęć prowadzone na WMiI wraz z opisem najczęściej stosowanych metod weryfikacji pracy własnej studenta oraz odniesieniem do odpowiednich rodzajów zajęć uwzględnionych w systemie USOSweb. 5

6 Grupa form zajęć Przykłady metod weryfikacji pracy własnej studenta Forma zajęć Symbol Odpowiednik w systemie USOSweb WYKŁAD KONWERSATORIUM ĆWICZENIA LABORATORIUM INFORMATYCZNE LABORATORIUM JĘZYKOWE LEKTORAT SEMINARIUM PROJEKT PRAKTYKI ocena aktywności w trakcie wykładu, egzamin ustny, egzamin pisemny, test, kolokwium, kolokwia, pisemna praca indywidualna, kartkówki, praca na zajęciach, realizacja zleconego zadania, referaty, prezentacje kolokwia, kartkówki, ocena aktywności studenta w trakcie zajęć, projekty, programy, kolokwia, ocena aktywności w trakcie laboratorium praca podczas zajęć, ocena aktywności w trakcie laboratorium, konwersacje, kolokwium kolokwia, sprawdziany pisemne, praca na zajęciach, egzamin ustny, egzamin pisemny kolokwium, pisemna praca indywidualna, referat, próbny egzamin dyplomowy praca projektowa, ocena raportu i prezentacji projektu własnego lub zespołowego, ocena przebiegu pracy osób realizujących projekt. sprawozdania z przebiegu praktyk i samoocena, obserwacja działań studenta przeprowadzona przez opiekuna praktyk oraz analiza dokumentacji praktyki, praca na zajęciach, indywidualne prace pisemne, dyskusja, Wykład o I poziomie NPWS W1 wykład Wykład o II poziomie NPWS W2 wykład Wykład o III poziomie NPWS W3 wykład Konwersatorium o I poziomie NPWS K1 konwersatorium Konwersatorium o II poziomie NPWS K2 konwersatorium Konwersatorium o III poziomie NPWS K3 konwersatorium Ćwiczenia o I poziomie NPWS C1 ćwiczenia Ćwiczenia o II poziomie NPWS C2 ćwiczenia Ćwiczenia o III poziomie NPWS C3 ćwiczenia Laboratorium informatyczne o I poziomie NPWS L1 ćwiczenia informatyczne Laboratorium informatyczne o II poziomie NPWS L2 ćwiczenia informatyczne Laboratorium informatyczne o III poziomie NPWS L3 ćwiczenia informatyczne Laboratorium językowe o I poziomie NPWS O1 laboratorium językowe Laboratorium językowe o II poziomie NPWS O2 laboratorium językowe Laboratorium językowe o III poziomie NPWS O3 laboratorium językowe Lektorat 1 J1 lektorat Lektorat 2 J2 lektorat Seminarium licencjackie 1 Sl1 seminarium licencjackie Seminarium licencjackie 2 Sl2 seminarium licencjackie Seminarium inżynierskie Si1 seminarium inżynierskie Seminarium magisterskie 1 Sm1 seminarium magisterskie Seminarium magisterskie 2 Sm2 seminarium magisterskie Projekt indywidualny Pi ćwiczenia projektowe Projekt zespołowy Pz ćwiczenia projektowe Praktyki zawodowe Qz praktyki Praktyki pedagogiczne Qp praktyki Praktyki nauczycielskie z matematyki (SP) 1 Qm11 praktyki Praktyki nauczycielskie z matematyki (SP) 2 Qm12 praktyki Praktyki nauczycielskie z matematyki (G-PG) śródroczne Qm21 praktyki Praktyki nauczycielskie z matematyki (G-PG) ciągłe Qm22 praktyki Praktyki nauczycielskie z przedmiotu dodatkowego śródroczne Qd11 praktyki Praktyki nauczycielskie z przedmiotu dodatkowego ciągłe Qd12 praktyki W-F praca podczas zajęć W-F Wf zajęcia z wych. fiz. 6

7 Poszczególnym formom zajęć są przyporządkowane: WSKAŹNIKI PROPORCJI: A - czasu pracy podczas zajęć dydaktycznych, przy czym przyjmuje się, że wskaźnik proporcji czasu pracy podczas zajęć dydaktycznych wynosi 1, B - czasu samodzielnej pracy studenta w ramach przygotowania bieżącego do zajęć, C - czasu samodzielnej pracy studenta niezbędnego do przygotowania się do zaliczenia danej formy zajęć; WSPÓŁCZYNNIK ECTS E, będący sumą wskaźników A, B i C E=A+B+C i określający liczbę punktów ECTS przypisanym zajęciom o bazowej liczbie godzin dydaktycznych. Liczba punktów ECTS przypisywana danym zajęciom jest proporcjonalna do całkowitego nakładu czasu pracy przeciętnego studenta w ramach osiągania zakładanych efektów kształcenia. WSPÓŁCZYNNIK GODZINOWY G, określający liczbę bazową godzin zajęć, tj. liczbę godzin odpowiadającą jednemu punktowi ECTS. Ideę zastosowania poszczególnych wskaźników i współczynników obrazuje poniższy przykład formy zajęć o przykładowych danych: A = 1 B = 1,5 C = 0,5 E = A+B+C = 3 G = 28. Przy założeniu, że liczba godzin zajęć dydaktycznych wynosi T = 56, można określić: czas samodzielnej pracy studenta w ramach przygotowania bieżącego: B T = 1,5 56 = 84 godzin czas samodzielnej pracy studenta niezbędny do przygotowania się do zaliczenia danej formy zajęć: C T = 0,5 56 = 28 godzin całkowity czas samodzielnej pracy własnej studenta, poza zajęciami kontaktowymi: (B+C) T = (1,5+0,5) 56 = 112 godzin całkowity czas pracy studenta: E T = 3 56 = 168 godzin liczbę punktów, którą należy przyporządkować danej formie zajęć: E T / G = 168 / 28 = 6 p ECTS. 7

8 Poniższa tabela zawiera formy zajęć stosowanych na WMiI wraz z wymienionymi współczynnikami i wskaźnikami proporcji. Przyjmuje się, że wskaźnik proporcji czasu pracy podczas zajęć dydaktycznych wynosi 1. Grupa formy zajęć Ozn. formy zajęć Czas pracy podczas zajęć PROPORCJE bieżąca NPWS zaliczeniowa Współczynnik ECTS Współczynnik godzinowy studia stacjonarne studia niestacjonarne A B C E G (s) G (z) wykład W1 1 0,5 0, wykład W wykład W konwersatorium K1 1 0,5 0, konwersatorium K2 1 1,5 0, konwersatorium K ćwiczenia C1 1 0,25 0,25 1, ćwiczenia C ,5 2, ćwiczenia C3 1 1,5 1 3, laboratorium inf. L1 1 0,5 0, laboratorium inf. L2 1 1,5 0, laboratorium inf. L3 1 2,5 0, laboratorium językowe O1 1 0,5 0, laboratorium językowe O2 1 0,5 1 2, laboratorium językowe O ,5 4, lektorat J1 1 0,2 0 1, lektorat J2 1 0,5 1 2, seminarium Sl1 1 1,5 0, seminarium Sl seminarium Si seminarium Sm1 1 5,5 0, seminarium Sm projekt indywidualny Pi projekt zespołowy Pz 1 2,5 0, praktyki zawodowe Qz 1 0,1 0 1, praktyki nauczycielskie Qp praktyki nauczycielskie Qm11 1 1,5 0 2, praktyki nauczycielskie Qm praktyki nauczycielskie Qm praktyki nauczycielskie Qm22 1 0,5 0 1, praktyki nauczycielskie Qd praktyki nauczycielskie Qd12 1 2,5 0 3, W-F Wf

9 4. Sposób przydzielania punktów ECTS. Liczba punktów ECTS dla przedmiotu prowadzonego w ramach określonych form zajęć jest sumą punktów odpowiadającą tym formom i jest zaokrąglana do pełnych punktów. Liczba punktów ECTS dla przedmiotu jest ustalana na podstawie wzoru: gdzie k T i ECTS liczba form zajęć danego przedmiotu; liczba godzin dydaktycznych dla i-tej formy zajęć, wynikająca z planu studiów; E i współczynnik ECTS formy zajęć, dla której została określona liczba godzin T i ; G współczynnik godzinowy przedmiotu obejmującego dane formy zajęć. Otrzymany wynik jest zaokrąglany do pełnych punktów ECTS. i k 1 T i G E i przykład. Sposób określenia liczby punktów ECTS przypisanych przedmiotowi ilustruje podany poniżej W przypadku przedmiotu prowadzonego w dwóch formach zajęć: i=1: wykładu W1 o wskaźnikach proporcji 1:0,5:0,5 i liczbie godzin dydaktycznych T 1 =14, i=2: laboratorium L3 o wskaźnikach proporcji 1:2,5:0,5 i liczbie godzin dydaktycznych T 2 =28, czas jaki student poświęci na pracę bieżącą w ramach całego przedmiotu wyniesie 0, ,5 28 = 77 godzin, a czas jaki poświęci na naukę do zaliczenia/egzaminu wyniesie Całkowity czas pracy studenta wynosi zatem 0, ,5 28 = 21 godzin. (14+28) = 140 godzin, co przy założeniu, że 1pECTS odpowiada 28 godzinom pracy studenta, oznacza, że przedmiot powinien mieć przydzielone 140/28 =5 punktów ECTS. Ten sam wynik można otrzymać znacznie szybciej, korzystając z przedstawionego wzoru. Współczynnik ECTS dla wykładu W1 wynosi E 1 = 1+0,5+0,5 = 2 a dla laboratorium L3 wynosi E 2 = 1+2,5+0,5 = 4 Ponieważ współczynnik godzinowy dla W1 oraz L3 wynosi G=28 więc korzystając ze wzoru otrzymujemy:

10 5. Weryfikacja systemu ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów Kolejnym ważnym elementem systemu ECTS jest weryfikacja poprawności przyporządkowywania punktów przedmiotom. Uczestniczą w niej koordynatorzy przedmiotów oraz studenci. Ankieta oceniająca przedmioty na WMiI zawiera m.in. pytanie o: poprawność formy zajęć wchodzących w skład danego przedmiotu, poprawność liczby punktów ECTS przyporządkowywaną danemu przedmiotowi, poprawność liczby godzin danego przedmiotu. W przypadku stwierdzenia niezgodności, dany przypadek analizuje Wydziałowa Komisja ds. Jakości Kształcenia i przedstawia rezultaty dziekanowi. W ramach modyfikacji może zaproponować zmianę kwalifikacji NPWS, zmianę liczby godzin przedmiotu, zmianę formy zajęć przedmiotu a w ostateczności modyfikację Systemu ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów. Powyższy mechanizm nie stosuje się do praktyk, seminariów dyplomowych, lektoratów i zajęć z wychowania fizycznego oraz przedmiotów/modułów, dla których liczba godzin kontaktowych i liczba punktów ECTS regulowana jest odrębnymi przepisami zewnętrznymi w stosunku do Uczelni. Dotyczy to w szczególności kształcenia nauczycieli. Każda zmiana ingerująca w plany studiów wymaga uchwalenia przez Radę Wydziału. 6. Weryfikacja punktacji ECTS Procedura przyznawania studentom punktów ECTS jest związana z weryfikacją osiągnięcia przez studenta planowanych efektów kształcenia. Weryfikacja w ramach określonych form zajęć odbywa się najczęściej za pomocą technik wymienionych w tabeli 1. Otrzymanie punktów ECTS jest równoznaczne z potwierdzeniem przez koordynatora, że student osiągnął zakładane efekty kształcenia. Punkty ECTS nie zależą od uzyskanej oceny zaliczającej. Punkty ECTS sumują się ze wszystkich przedmiotów programu, a zdobycie określonej w programie studiów liczby punków ECTS jest jednym z warunków ukończenia studiów. Student może zdobywać punkty ECTS awansem. W ramach akumulacji punktów na WMiI system ECTS daje studentom możliwość wyboru własnej ścieżki edukacyjnej zarówno wyboru specjalności, jak i zajęć w ramach modułów przedmiotów obieralnych. W ramach takich modułów brana jest pod uwagę liczba punktów ECTS. Umożliwia to m.in. równomierne obciążenie studiujących. Związek między skalą ocen stosowaną przy weryfikacji i walidacji przedmiotowych efektów kształcenia na WMiI a skalą ocen ECTS przedstawia poniższa tabela. Skala ocen stosowanych na WMiI UŁ Skala ocen ECTS bardzo dobry A excellent Definicja Wybitne osiągnięcia wykraczające poza zakładane efekty kształcenia wyniki z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów dobry plus B very good Powyżej średniego standardu z pewnymi błędami dobry C good Generalnie solidna praca z zauważalnymi błędami dostateczny plus D satisfactory Zadowalający, ale ze znaczącymi błędami dostateczny E sufficient Wyniki spełniają wymagane kryteria niedostateczny F fail Przedmiot wymaga powtórzenia 10

11 7. Funkcjonowanie Systemu ustalania wartości punktowej ECTS dla przedmiotów na przykładzie planu kierunku studiów ANALIZA DANYCH rok semestr I II III IV Przedmiot wykładów Szczegóły przedmiotu konwers. /sem Liczba godzin lab. komp. praktyki, zaj. inne 1 Środowisko pracy analityka Z L1 2 1 Wstęp do informatyki (M) Z K1 2 1 Wstęp do programowania (I) Z W1,L3 6 1 Arkusze kalkulacyjne Z W1,L3 5 1 Matematyka konkretna E W1,K2 8 1 Algebra z teorią liczb E W2,K2 6 1 Sukces na rynku pracy Z W1 1 razem w 1. semestrze : godz: 308 ECTS: 30 2 Architektura systemów komputerowych Z W2 3 2 Programowanie podstawowe Z L2 3 2 Elementy statystyki opisowej Z W1,L2 4 2 Analiza matematyczna dla informatyków E W2,K1 5 2 Matematyka bankowa E W2,K1 7 2 Lektorat 1* Z J1 2 2 Przedmioty do wyboru*** min Z/E C3 6 razem w 2. semestrze : min godz: 340 ECTS: 30 3 Podstawy baz danych (M) Z W1,L2 5 3 Pakiety statystyczne Z W1,L3 5 3 Analiza matematyczna dla informatyków E W1,K2 5 3 Rachunek prawdopodobieństwa E W1,K2 5 3 Techniki prezentacji Z W1,L2 4 3 Aspekty prawne informatyki Z W1 1 3 Lektorat 2* E J2 5 razem w 3. semestrze: min godz: 326 ECTS: 30 4 Programowanie arkuszy kalkulacyjnych E W1,L3 5 4 Modele regresji Z W1,L3 3 4 Wprowadzenie do analizy danych Z L3 4 4 Programowanie baz danych E W1,L3 6 4 Podstawy języka Java Z L2 3 4 Przedmioty do wyboru*** min Z/E C3 9 razem w 4. semestrze : min godz: 245 ECTS: 30 5 Eksploracja danych E W1,L3 6 5 Analiza techniczna E W1,L3 5 5 Algorytmy i złożoność Z W1,L2 5 5 Metody numeryczne E W1,L2 5 5 Wstęp do badań operacyjnych Z W2,K2 3 5 Przedmioty do wyboru*** min Z/E C3 6 razem w 5. semestrze : min godz: 280 ECTS: 30 6 Inżynieria przetwarzania danych Z W1,L3 3 6 Analiza danych w badaniach naukowych Z W1,L3 3 6 Analityka biznesowa E W1,L3 6 6 Inzynierski projekt zespołowy ** Z Pz 8 6 Wychowanie fizyczne* Z Wf 1 6 Przedmioty do wyboru*** min E/Z C3 10 razem w 6. semestrze: min godz: 268 ECTS: 31 7 Podstawy przedsiębiorczości i zarządzania Z W1 1 7 Inżynierski projekt dyplomowy ** Z Pi 12 7 Seminarium inżynierskie z przygotowaniem do egz.inż.** Z Si1 8 7 Praktyki zawodowe**** Z Qz 4 7 Przedmioty do wyboru*** min Z/E C3 5 razem w 7. semestrze: min godz: 225 ECTS: 30 RAZEM W CIĄGU TOKU STUDIÓW : min godz: 1992 ECTS: 211 Razem Forma zaliczenia Formy zajęć ECTS 11