POZEW O ZAPŁATĘ UZASADNIENIE

Transkrypt

1 Września, dnia 6 lutego 2014 roku Sąd Rejonowy w Środzie Wielkopolskiej IV Zamiejscowy Wydział Cywilny we Wrześni ul. Jana Pawła II Września Powód: Augusta Sosnowska ul. Główna 1/ Września PESEL: Pozwany: Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji Portland & Maine ul. Przewodników 2/ Września Wartość przedmiotu sporu: zł POZEW O ZAPŁATĘ Wnoszę o: 1. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty zł (siedemdziesiąt tysięcy złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 listopada 2013 r. do dnia zapłaty; 2. przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda; 3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu według norm przypisanych; 4. przeprowadzenie dowodów wskazanych w treści pozwu, w tym dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy na okoliczność ustalenia wartości samochodu marki Fiord o nr. rej. PWR11XX w dniu jego kradzieży. Okoliczności faktyczne UZASADNIENIE W dniu 3 marca 2012 r. powódka zawarła z pozwanym TUiR Portland & Maina umowę ubezpieczenia autocasco nr 12345/67/12, dotyczącą należącego do powódki samochodu marki Fiord o nr rej. PWR11XX. Zgodnie z postanowieniami 3 pkt 4. Ogólnych Warunków 1

2 Ubezpieczenia, stanowiących załącznik do w/w umowy, pozwany zobowiązany był do zapłaty odszkodowania w razie zajścia zdarzenia polegającego na kradzieży samochody marki Fiord o nr rej. PWR11XX. Dowód: Umowa ubezpieczenia nr 12345/67/13 oraz Ogólne Warunki Ubezpieczenia stanowiące załącznik do tej umowy. W dniu 10 października 2013 r. samochód marki Fiord nr rej. PWR11XX został powódce skradziony. Powódka zawiadomiła Policję, która wszczęła dochodzenia pod sygnaturą Ds. 67/13 w sprawie o kradzież z włamaniem. Dochodzenie to zostało umorzone w dniu 28 listopada 2013 r. z uwagi na niewykrycie sprawcy. Dowód: Protokół ustnego zawiadomienia o przestępstwie, postanowienie o umorzeniu dochodzenia Ds. 67/13. W dniu kradzieży, tj. 10 października 2013 r., powódka powiadomiła o zdarzeniu ubezpieczyciela TUiR Portland & Maine. Powódka wyjaśniła, że nie jest w stanie przedłożyć ubezpieczycielowi dowodu rejestracyjnego skradzionego samochodu, gdyż portfel wraz ze wszystkimi dokumentami został jej skradziony dzień wcześniej, tj. 9 października 2013 r. Dowód: Protokół przyjęcia zawiadomienia o szkodzie przez TUiR Portland & Maine Pozwany w dniu 26 października 2013 r. doręczył powódce decyzję o odmowie wypłaty odszkodowania, od której powódka złożyła odwołanie. Pismem z dnia 20 listopada 2013 r. pozwany poinformował powódkę, że podtrzymuje swoją pierwotną decyzję o odmowie wypłaty odszkodowania. Dowód: Pismo TUiR Portland & Maine z dnia 26 października 2013 r.; odwołanie powódki z dnia 28 października 2013 r.; pismo TUiR Portland & Maine z dnia 20 listopada 2013 r. W uzasadnieniu odmowy wypłaty odszkodowania pozwany powołał się na 17 pkt. 13 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia, który stanowi: zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela nie obejmuje szkód powstałych wskutek kradzieży pojazdu w przypadku nienależytego zabezpieczenia dokumentów pojazdu, w tym karty pojazdu. Powódka kwestionuje przyczynę odmowy wypłaty odszkodowania, dlatego w dniu 1 grudnia 2013 r. wystosowała do pozwanego pisemne wezwanie do zapłaty. Wezwanie to pozostało jednak bez odpowiedzi. Dowód: Wezwanie TUiR Portland & Maine do zapłaty 2

3 Zachowanie należytej staranności Powołane przez pozwanego postanowienie z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia nie może stanowić podstawy do odmowy wypłaty odszkodowania w niniejszej sprawie. Pozwany w żaden sposób nie udowodnił, by powódka nienależycie zabezpieczyła dokumenty pojazdu, powódka zaś temu zaprzecza. Dokumenty te zostały powódce skradzione wraz z całym portfelem, pomimo iż zachowała ona należytą staranność przy ich przechowywaniu. Dokumenty te znajdowały się przez cały czas w zamkniętej torebce, którą powódka miała przy sobie. Zachowanie tych środków ostrożności nie uchroniło powódki od kradzieży portfela, nie sposób jednak zarzucić jej braku należytej staranności. Niedozwolone postanowienie umowne Ponadto powódka wskazuje, że kwestionowany zapis z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia stanowi niedozwolone postanowienie umowne w rozumieniu art kodeksu cywilnego (k.c.). Umowę ubezpieczenia nr 12345/67/12 powódka zawarła w oderwaniu od wykonywanej przez siebie działalności zawodowej, a zatem występowała w roli konsumenta. Kwestionowany zapis znalazł się w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia, które stanowią niepodlegający negocjacjom wzorzec umowy, a zatem nie zostały one uzgodnione indywidualnie z powódką. Kwestionowany zapis nie dotyczył głównych świadczeń stron, do tych bowiem w przypadku umowy ubezpieczenia należą, zgodnie z art. 805 k.c., świadczenie ubezpieczającego polegające na zapłacie składki oraz świadczenie ubezpieczyciela polegające na zapłacie odszkodowania. Tymczasem kwestionowana klauzula dotyczyła wyłącznie ograniczenia zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela w przewidzianych w niej wypadkach. Wreszcie należy wskazać, że kwestionowany zapis z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia stoi w sprzeczności z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesu konsumentów. Umowa ubezpieczenia zasadniczo polega na tym, że ubezpieczyciel zobowiązany jest do zapłaty odszkodowania w przypadku zajścia przewidzianego w umowie wypadku powodującego szkodę (np. kradzieży samochodu). Tymczasem kwestionowana klauzula wyłącza odpowiedzialność ubezpieczyciela w bardzo szerokim zakresie, także jak w niniejszej sprawie w przypadku zajścia okoliczności, które nie miały żadnego wpływu na powstanie lub zwiększenie szkody. Ubezpieczyciel stworzył sobie furtkę umożliwiającą mu uniknięcie spełnienia świadczenia odszkodowawczego pomimo zaistnienia przewidzianego w umowie ubezpieczenia wypadku, i to na podstawie okoliczności niemających nic wspólnego z powstaniem lub zwiększeniem szkody. Konsument zaś zostaje pozostawiony w sytuacji wysoce dla niego krzywdzącej. Z tych względów zasadne jest twierdzenie, że kwestionowana klauzula rażąco narusza interesu konsumentów i jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Jednocześnie powódka wskazuje, że kwestionowana klauzula odpowiada treści przykładowej klauzuli, którą kodeks cywilny nakazuje w razie wątpliwości uznać za niedozwoloną. Art pkt 21 k.c. stanowi: W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi 3

4 postanowieniami umownymi są te, które w szczególności uzależniają odpowiedzialność kontrahenta konsumenta ( ) od spełnienia przez konsumenta nadmiernie uciążliwych formalności. Wprawdzie kodeks cywilny nie precyzuje, czym są owe formalności, w przypadku jednak umowy ubezpieczenia można uznać za formalności takie zachowania konsumenta, które nie mają bezpośredniego ani pośredniego związku z podstawą odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczyciela. Taką zaś okolicznością jest wymóg należytego zabezpieczenia dokumentów pojazdu ( 17 pkt 13 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia), gdy jak w niniejszej sprawie pozostaje to bez związku z zaistnieniem zdarzenie aktualizującego odpowiedzialność ubezpieczyciela (kradzieży pojazdu). Brzmienie art pkt 21 k.c. przemawia zatem za uznaniem kwestionowanej klauzuli za niedozwoloną. Wreszcie powódka pragnie wskazać, że klauzula umowna o analogicznej treści to tej, którą pozwany zawarł w 17 pkt. 13 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia, została prawomocnie uznana za niedozwoloną i zarejestrowana w Rejestrze Klauzul Niedozwolonych prowadzonym przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów pod numerem Brzmienie niedozwolonej klauzuli jest następujące (w zakresie istotnym dla niniejszej sprawy): Ubezpieczenie nie obejmuje także szkód powstałych w wyniku kradzieży pojazdu lub jego części albo użycia pojazdu bez zgody właściciela, jeżeli ( ) poszkodowany nie przedłożył ubezpieczycielowi oryginału dowodu rejestracyjnego ( ). Pomimo nieco odmiennego brzmienia, istota niedozwolonej klauzuli nr 2007 jest identyczna, jak klauzuli kwestionowanej w niniejszej sprawie sprowadza się do wyłączenia odpowiedzialności ubezpieczyciela wobec zaistnienia okoliczności niemających związku z powstaniem lub zwiększeniem szkody. Wpisanie klauzuli do Rejestru Klauzul Niedozwolonych ma ten skutek, że zakaz stosowanie owej klauzuli rozciąga się na wszystkich przedsiębiorców (zob. np. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2008 r., sygn. III CZP 80/08, OSNC 2009/9 poz. 118). A zatem i w sprawie niniejszej TUiR Portland & Maine nie powinien stosować klauzuli analogicznej w treści do klauzuli niedozwolonej nr Wszystkie te okoliczności przemawiają za uznaniem postanowienia 17 pkt. 13 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia za niedozwolone. W konsekwencji postanowienie to nie jest dla konsumenta (powódki) wiążące (art k.c.). A zatem powódka może skutecznie domagać się zapłaty odszkodowania, gdyż doszło do przewidzianego w umowie ubezpieczenia wypadku (kradzieży samochodu), a wyłącznie odpowiedzialności ubezpieczyciela przewidziane w kwestionowanej klauzuli nie jest wiążące. Wartość przedmiotu sporu Powódka szacuje, że wartość skradzionego jej samochodu marki Fiord o nr. rej. PWR11XX wynosiła zł. Kwota ta jest równa poniesionej przez powódkę szkodzie. Zgodnie z postanowieniami umowy ubezpieczenia nr 12345/67/13, pozwany zobowiązany był do 4

5 skompensowania tej szkody, czego jednak nie uczynił. W tej sytuacji żądanie zapłaty kwoty zł jest w pełni uzasadnione. Jednocześnie powódka wnosi o powołanie biegłego rzeczoznawcy w celu sporządzenia opinii zawierającej wycenę skradzionego samochodu. Rzetelne ustalenie wartości używanego samochodu wymaga wiadomości specjalnych, jakimi dysponuje biegły rzeczoznawca. Stąd też dla określenia wymiaru odpowiedzialności pozwanego w niniejszej sprawie niezbędne jest powołanie biegłego. Powódka zastrzega, że w zależności od wniosków wysuniętych przez biegłego rzeczoznawcę może niniejsze powództwo rozszerzyć lub ograniczyć. Żądanie zapłaty odsetek Powódka domaga się od pozwanego odsetek od dnia 10 listopada 2013 r. Zgodnie z art. 817 k.c., ubezpieczyciel jest obowiązany spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty zawiadomienia go o wypadku. Identyczne postanowienie znajduje się w 5 pkt. 5 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia. Powódka zawiadomiła pozwanego o wypadku (kradzieży samochodu) w dniu 10 października 2013 r. A zatem 30-dniowy termin na spełnienie świadczenia upłynął z końcem dnia 9 listopada 2013 r. Wobec tego uzasadnione jest żądanie odsetek od dnia następującego po końcowym dniu terminu, tj. od dnia 10 listopada 2013 r. Mając na względzie całokształt przedstawionych powyżej okoliczności, niniejsze powództwo należy uznać za konieczne i w pełni uzasadnione. Augusta Sosnowska [własnoręczny podpis] W załączeniu: 1. odpis pozwu wraz z załącznikami (1 szt.); 2. dowód uiszczenia opłaty od pozwu; 3. umowa ubezpieczenia nr 12345/67/13; 4. Ogólne Warunki Ubezpieczenia stanowiące załącznik do umowy ubezpieczenia nr 12345/67/13 5. protokół ustnego zawiadomienia o przestępstwie; 6. postanowienie o umorzeniu dochodzenia Ds. 67/13; 7. protokół przyjęcia zawiadomienia o szkodzie przez TUiR Portland & Maine; 8. pismo TUiR Portland & Maine z dnia 26 października 2013 r.; 9. odwołanie powódki z dnia 28 października 2013 r.; 10. pismo TUiR Portland & Maine z dnia 20 listopada 2013 r. 11. wezwanie TUiR Portland & Maine do zapłaty zerknij do komentarza 5

6 Komentarz masz-prawo.info Pamiętaj, że niniejszy pozew stanowi wyłącznie wzór. Przygotowane przez siebie pismo powinieneś dostosować do okoliczności faktycznych i prawnych Twojej sprawy. Pozew powinien być wniesiony na urzędowym formularzu w przypadku spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym. Czytaj więcej: Więcej informacji o sporach prawnych z zakładami ubezpieczeń znajdziesz tutaj: 6