(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (13) B1 (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/FR97/00655 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO97/39232, PCT Gazette nr 45/97 (51) IntCl7 F02B 41/06 (54) Silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu (30) Pierwszeństwo: FR,96/04890 (73) Uprawniony z patentu: Negre Guy, Brignoles, FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 07/99 (72) Twórcy wynalazku: Guy Negre, Brignoles, FR (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 08/02 (74) Pełnomocnik: Karcz Katarzyna, PATPOL Spółka z o.o PL B1 (57) 1 Silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu, posiadający niezależną komorę spalania o stałej objętości, zawierający komorę sprężania, w której znajduje się pierwszy tłok wykonujący cykl sprężania, obejmujący suw ssania i suw sprężania, komorę spalania, w której zachodzi spalanie i komorę rozprężania, w której znajduje się drugi tłok wykonujący cykl rozprężania, obejmujący suw rozprężania i suw wydechu, zaś powyższe komory są to oddzielne komory połączone przynajmniej jednym przewodem wyposażonym w ruchomą przegrodę, przy czym w silniku tym mieszanka paliwa z powietrzem jest sprężana i zapalana, a następnie rozprężana w komorze rozprężania, gdy komora ta osiąga swą najmniejszą objętość, znamienny tym, ze pierwszy tłok (9), znajdujący się w komorze sprężania (1) jest mechanicznie połączony z drugim tłokiem (15) znajdującym się w komorze rozprężania (15), przy czym martwy punkt pierwszego tłoka (9) jest przesunięty względem martwego punktu drugiego tłoka (15) o określony kąt. FIG. 1

2 Silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu Zastrzeżenia patentowe 1. Silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu, posiadający niezależną komorę spalania o stałej objętości, zawierający komorę sprężania, w której znajduje się pierwszy tłok wykonujący cykl sprężania, obejmujący suw ssania i suw sprężania, komorę spalania, w której zachodzi spalanie i komorę rozprężania, w której znajduje się drugi tłok wykonujący cykl rozprężania, obejmujący suw rozprężania i suw wydechu, zaś powyższe komory są to oddzielne komory połączone przynajmniej jednym przewodem wyposażonym w ruchomą przegrodę, przy czym w silniku tym mieszanka paliwa z powietrzem jest sprężana i zapalana, a następnie rozprężana w komorze rozprężania, gdy komora ta osiąga swą najmniejszą objętość, znamienny tym, że pierwszy tłok (9), znajdujący się w komorze sprężania (1) jest mechanicznie połączony z drugim tłokiem (15) znajdującym się w komorze rozprężania (15), przy czym martwy punkt pierwszego tłoka (9) jest przesunięty względem martwego punktu drugiego tłoka (15) o określony kąt. 2. Silnik według zastrz. 1, znamienny tym, ze komora spalania (2) ma kształt kulisty. 3. Silnik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że komora spalania (2) jest pokryta warstwą izolacji termicznej. 4. Silnik według zastrz. 3, znamienny tym, że warstwa izolacji termicznej jest ceramiczna. 5. Silnik według zastrz. 1, znamienny tym, że ściany komory rozprężania (4) pokryte są warstwą izolacji termicznej. 6. Silnik według zastrz. 1, znamienny tym, że ściany przewodu (8) łączącego komorę rozprężania (4) z komorą spalania (2) pokryte są warstwą izolacji termicznej. 7. Silnik według zastrz. 5 albo 6, znamienny tym, że warstwa izolacji termicznej jest ceramiczna. 8. Silnik według zastrz. 1, znamienny tym, że między komorą sprężania (1) a komorą spalania (2) znajduje się pośrednia komora (22) zawierająca sprężone powietrze. 9. Silnik według zastrz. 8, znamienny tym, że między pośrednią komorą (22) zawierającą sprężone powietrze, a komorą spalania (2) znajduje się przewód łączący (5). * * * Przedmiotem wynalazku jest silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu, posiadający niezależną komorę spalania o stałej objętości. Spalinowe silniki o cyklicznym wewnętrznym spalaniu z niezależną komorą spalania i oddzielnymi komorami sprężania i rozprężania według francuskich opisów patentowych lub , pozwalają na wprowadzenie pewnej ilości usprawnień działania w stosunku do silników tradycyjnych. W silniku tego rodzaju zasysanie i sprężanie zachodzi w komorze sterowanej tłokiem, podczas, gdy rozprężanie i wydech zachodzą w innej komorze; niezależna komora spalania połączona jest ze wspomnianymi wyżej komorami przewodami wyposażonymi w przegrody. Jednakże, zmienne objętości tych dwóch komór sterowane są cyklicznie, zależnie od fazy, wskutek czego czas, w którym może zachodzić spalanie i odprowadzenie substancji gazowych jest niezwykle krótki, co nie pozwala na dokonanie się całkowitego spalania tak, jak to się dzieje w silnikach tradycyjnych. W silniku według wynalazku możliwe jest uniknięcie tej niedogodności i znaczące ulepszenie działania tego rodzaju silnika. Charakteryzuje się on w szczególności faktem, że cykl sprężania w komorze, obejmujący zasysanie i sprężanie, wyprzedza suw rozprężania, obejmujący rozprężanie i wydech, co pozwala na uzyskanie dużo dłuższego czasu spalania, niż w silnikach tradycyjnych. Przykładowo, w silniku tradycyjnym i w silnikach opisanych we

3 wspomnianych opisach patentowych, spalanie mieszanki zachodzi podczas obrotu wału o około 30 do 45, podczas, gdy w silniku według wynalazku można wykorzystać aż do 180 obrotu na wypełnienie komory i spalenie mieszanki (w suwie wydechu), co pozwala, zależnie od rodzaju zastosowanej mieszanki, na uzyskanie okresów spalania odpowiadających obrotowi wału silnika rzędu 150 lub nawet 160. Silnik spalinowy o cyklicznym wewnętrznym spalaniu według wynalazku posiada niezależną komorę spalania o stałej objętości, zawiera komorę sprężania, w której znajduje się pierwszy tłok wykonujący cykl sprężania, obejmujący suw ssania i suw sprężania, komorę spalania, w której zachodzi spalanie i komorę rozprężania, w której znajduje się drugi tłok wykonujący cykl rozprężania, obejmujący suw rozprężania i suw wydechu, zaś powyższe komory są to oddzielne komory połączone przynajmniej jednym przewodem wyposażonym w ruchomą przegrodę, przy czym w silniku tym mieszanka paliwa z powietrzem jest sprężana i zapalana, a następnie rozprężana w komorze rozprężania, gdy komora ta osiąga swą najmniejszą objętość. Silnik według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy tłok, znajdujący się w komorze sprężania, jest mechanicznie połączony z drugim tłokiem, znajdującym się w komorze rozprężania, przy czym martwy punkt pierwszego tłoka jest przesunięty względem martwego punktu drugiego tłoka o określony kąt. Komora spalania korzystnie ma kształt kulisty i ewentualnie pokryta jest warstwą izolacji termicznej, przy czym warstwa izolacji termicznej może być ceramiczna. Ściany komory rozprężania i ściany przewodu łączącego komorę rozprężania z komorą spalania również korzystnie pokryte są warstwą izolacji termicznej, najlepiej z materiału ceramicznego. Także korzystnie między komorą sprężania, a komorą spalania znajduje się pośrednia komora zawierająca sprężone powietrze. Między pośrednią komorą zawierającą sprężone powietrze, a komorą spalania może się znajdować przewód łączący. Pokrycie komory izolacją termiczną wykonaną z ceramiki lub innego materiału izolacyjnego, zapobiega utracie ciepła przez ściany, które podczas przedłużonego spalania bardzo się nagrzewają. Podobnie i z tych samych powodów, bardzo korzystne jest, by ścianki komory rozprężania (korona tłoka, przykrywa komory, przewód odprowadzający itp.) były pokryte izolacją termiczną z ceramiki lub innego materiału izolacyjnego. Poniżej opisane zostanie działanie silnika według wynalazku i jego zalety w stosunku do silników tradycyjnych oraz silników opisanych w wyżej wspomnianych opisach patentowych. W szczególności wzajemna zależność suwu sprężania i suwu rozprężania oraz ochrona cieplna komory spalania i/lub komory rozprężania pozwala na wydłużenie okresów spalania 3 do 4 razy w stosunku do silników tradycyjnych, a co za tym idzie, na podwyższenie wydajności i można to osiągnąć bez znaczących strat ciepła. Poza tym, w silniku według wynalazku można wykonać komorę spalania, której średnica w zasadzie nie zależy od średnicy tłoka, a przez to można w przybliżeniu lub faktycznie osiągnąć idealny kształt sferyczny, bez chropowatości i narożników, w których gazy nie zostają spalone i powstają nie spalone węglowodory. Przez dopasowanie położeń górnych punktów martwych obu tłoków, suw sprężania w komorze sprężania przesuwa się w fazie w stosunku do suwu rozprężania w komorze rozprężania o wartość do 180. Połączenie zalet przedłużonego okresu spalania i zwartego kształtu izolowanej termicznie komory spalania, który zbliżony jest do kuli, bez chropowatości i narożników, pozwala wyraźnie zmniejszyć emisję substancji zanieczyszczających w porównaniu do silników tradycyjnych. Kształt kuli jest idealny, ponieważ przy danej objętości ma najmniejszą powierzchnię, a więc najmniejsze są straty ciepła przez ścianki komory, najmniejsze odległości czoła płomienia i brak jest narożników, w których mieszanka paliwa z powietrzem nie zostanie spalona i powstają nie spalone węglowodory. Dzięki temu, ze komora spalania pokryta jest izolacją

4 termiczną wykonaną z ceramiki lub innego materiału izolującego termicznie, ścianki komory można utrzymać w bardzo wysokiej temperaturze, a płomienie nie są na nich gaszone i unika się powstawania nie spalonych węglowodorów w gazach spalinowych. Utworzenie między komorą sprężania, a komorą spalania komory pośredniej, w której akumulowane jest sprężane powietrze, pozwala uniknąć efektów uderzeniowych i spadków ciśnienia spowodowanych przebiegiem jałowym i rozprężaniem podczas napełniania komory spalania. W silniku według wynalazku można zastosować różne rodzaje sprężarek. W praktyce najbardziej korzystne jest zastosowanie sprężarki tłokowej, sprężone powietrze może być jednak wytwarzane jakimkolwiek innym sposobem - za pomocą pojedynczej lub wielostopniowej sprężarki tłokowej, obrotowej sprężarki łopatkowej, sprężarki zębatej typu Roots, typu Lyshom lub turbosprężarki napędzanej spalinami. Podobnie w niektórych zastosowaniach można wykorzystać zapas powietrza z cylindra (lub innego pojemnika), które zostanie rozprężone w komorze spalania, lub nawet sprężone powietrze z sieci (na przykład w silniku stacjonarnym stosowanym w fabryce korzystającej ze sprężonego powietrza pochodzącego z sieci). Sposób działania komory rozprężania może również zmieniać się w ramach wynalazku. Mimo, że praktycznie korzystne wydaje się zastosowanie tłoka przesuwającego się w cylindrze i napędzającego wał korbowy za pośrednictwem korbowodu, można też zastosować dowolny, zamknięty, obrotowy system sprężania - obrotowy z łopatkami promieniowymi, z obrotowym tłokiem w postaci konchoidy, okręgu, trochoidy itd. Silnik według wynalazku działa przy użyciu jednorodnych mieszanek powietrza i paliwa, zaś mieszanie może zachodzić w gaźniku przed wprowadzeniem do komory sprężania, ale korzystniejsze jest zastosowanie systemu (elektronicznego lub mechanicznego) wtrysku paliwa między komorą sprężania, a komorą spalania. Jednakże można tez zastosować, nie wykraczając poza zakres wynalazku, bezpośredni wtrysk do komory spalania. Silnik według wynalazku może również działać z niejednorodnymi mieszankami samo zapłonowymi, jak silniki Diesla. W takim przypadku unika się umieszczania świecy zapłonowej w komorze, w której umieszcza się bezpośredni wtryskiwacz Diesla zasilany przez pompę, wraz z wyposażeniem zwykle stosowanym w silnikach Diesla. Ponadto, można wprowadzić co najmniej dwie oddzielne komory spalania, działające dokładnie tak samo, jak opisano powyżej, które mogą być zasilane razem, oddzielnie lub alternatywnie aby poprawić wydajność termodynamiczną przy małym obciążeniu - na przykład używając tylko jednej komory przy korzystaniu z zakresów mocy poniżej połowy całkowitej mocy silnika i obu komór dla wyższych zakresów. Przedmiot wynalazku przedstawiono w nie ograniczającym go przykładzie wykonania z odniesieniem do załączonych rysunków, na których: fig. 1 przedstawia schematycznie, w przekroju jeden przykład wykonania silnika według wynalazku, w którym komory sprężania i rozprężania są sterowane układem wału korbowego z korbowodem oraz tłokiem przesuwającym się w cylindrze; fig. 2 - ten sam silnik po wprowadzeniu mieszanki paliwa z powietrzem do komory spalania; fig. 3 - ten sam silnik w momencie odprowadzania gazów z komory spalania do komory rozprężania; fig. 4 - ten sam silnik podczas wydechu i sprężania; fig. 5 - inny wariant silnika według wynalazku, widziany w przekroju, w którym utworzono komorę pośrednią, w której akumulowane jest sprężone powietrze między sprężarką, a komorą spalania w czasie, gdy mieszanka paliwa z powietrzem wprowadzana jest do komory spalania; fig. 6 - ten sam silnik podczas spalania; fig. 7 - ten sam silnik na początku rozprężania; fig. 8 - ten sam silnik pod koniec sprężania; fig. 9 - w przekroju inny przykład realizacji silnika według wynalazku, który posiada komorę rozprężania i rozprężanie zachodzi w obrotowym układzie typu łopatkowego z łopatkami promieniowymi. Na figurze 1 do 4 przedstawiono przykład silnika według wynalazku, w którym komory sprężania i rozprężania są sterowane układem wału korbowego z korbowodem oraz tłokiem przesuwającym się w cylindrze, widziany w przekroju. Widać na nich komorę sprężania 1, niezależną komorę spalania 2 o stałej objętości, w której zainstalowano świecę zapłonową 3 oraz komorę rozprężania 4. Komora sprężania 2 połączona jest z komorą spalania 2 przewodem 5, którego otwieranie i zamykanie sterowane są szczelną przepustnicą 8. Komora spala-

5 nia 2 połączona jest z komorą rozprężania 4 przewodem odprowadzającym 7, którego otwieranie i zamykanie sterowane są szczelną przepustnicą 8. Komora sprężania zasilana jest sprężonym powietrzem za pomocą tradycyjnego układu sprężarki tłokowej: tłoka 9 przesuwającego się w cylindrze 10, sterowanego korbowodem 11 i wałem korbowym 12. Nowa porcja mieszanki paliwa z powietrzem wprowadzana jest przewodem doprowadzającym 13, którego otwieranie sterowane jest za pomocą zaworu 14. Komora rozprężania steruje tradycyjnym silnikowym układem tłokowym: tłok 15 przesuwa się w cylindrze 16, który za pośrednictwem korbowodu 17 obraca wał korbowy 18, zaś spalone gazy odprowadzane są przewodem spalinowym 19, którego otwieranie sterowane jest za pomocą zaworu 20. Wał korbowy 18 steruje sprężarką z tą samą prędkością za pośrednictwem mechanicznego połączenia 21 tłoka 9 komory sprężania 1 z tłokiem 15 komory rozprężania 4, które nadaje wzajemne przesunięcie kątowe górnego martwego punktu tłoka 15 komory rozprężania względem górnego martwego punktu tłoka 9 komory sprężania, przy czym ten ostatni wyprzedza o wybrany kąt, tak by można było uzyskać żądany okres spalania. Na figurze 1przedstawiono silnik gdy tłok 9 komory sprężania znajduje się w pobliżu swego górnego punktu martwego, zaś przepustnica 6 właśnie się otworzyła, wpuszczając do komory spalania 2 o stałej objętości nową porcję mieszanki paliwa z powietrzem podczas, gdy tłok 15 komory rozprężania 4 wyprowadza przez przewód spalinowy 19, otwarty za pomocą zaworu 20, gazy spalone i rozprężone w poprzednim cyklu. Jak widać na fig. 2, wskutek dalszego obrotu zgodnie z kierunkiem obrotu wskazówek zegara, tłok 9 komory sprężania minął właśnie swój górny punkt martwy i zaczyna suw w dół; przepustnica 6 właśnie się zamknęła i odcięła przewód 5, zawór dolotowy 14 otwiera się umożliwiając powtórne wypełnienie komory sprężania nową mieszanką paliwa z powietrzem (zasysanie). Gdy tylko przepustnica 6 zostaje zamknięta, następuje zapłon za pomocą świecy zapłonowej 3 i mieszanka paliwa z powietrzem zostaje spalona w niezależnej komorze 2 o stałej objętości podczas, gdy tłok 15 komory rozprężania kontynuuje suw w górę i wyprowadza spaliny przewodem 19. W czasie gdy wały korbowe 12 i 18 kontynuują obrót (na rysunku o dalsze około 100 ), tłok 15 komory rozprężania osiąga swój górny punkt martwy, zawór 20 przewodu spalinowego ponownie się zamyka, zaś szczelna przepustnica 8 zostaje otwarta; gazy pod bardzo wysokim ciśnieniem, znajdujące się w niezależnej komorze spalania 2 rozprężają się do przewodu odprowadzającego 7 w komorze rozprężania 4 i pchają tłok 15 z powrotem, wykonując w ten sposób suw roboczy podczas, gdy tłok 9 komory sprężania kończy właśnie zasysanie kolejnej porcji mieszanki paliwa z powietrzem. Rozprężanie zachodzi nadal przez około 180 obrotu wału korbowego (fig. 4), następnie zamykana jest ponownie szczelna przepustnica 8, zaś zawór 20 przewodu spalinowego otwiera się podczas, gdy tłok 9 komory sprężania spręża mieszankę paliwa z powietrzem w komorze sprężania 1 a przepustnica 6 otwiera się by umożliwić dopływ nowej porcji mieszanki paliwa z powietrzem do komory 2 o stałej objętości, by mógł rozpocząć się nowy cykl (fig. 1). Należy zauważyć, ze każdy obrót wału korbowego (silnik i sprężarka) odpowiada rozprężaniu (suw pracy) oraz, że wybór przesunięcia kątowego między górnym martwym punktem tłoka 9 komory sprężania, a górnym martwym punktem tłoka 15 komory rozprężania wyznacza długość okresu spalania mieszanki w komorze spalania 2 o stałej objętości. Ponadto, pojemność komory rozprężania 4 może być większa, niż pojemność komory sprężania 1. Różnicę tę można określić jako funkcję różnic między politropowymi krzywymi sprężania i rozprężania, które to różnice mają na celu uzyskanie możliwie najniższego ciśnienia pod koniec rozprężania, co jest oznaką dobrej wydajności i niskiej emisji hałasu. Na figurze 5, 6, 7 i 8 przedstawiono schematycznie w przekroju, inny przykład wykonania silnika działającego według wynalazku, w którym między komorą sprężania, a komorą spalania 2 o stałej objętości znajduje się pośrednia komora 22 ze sprężonym powietrzem, zasilana sprężonym powietrzem przez przewód 23, jakimkolwiek odpowiednim środkiem, w której utrzymywane jest zasadniczo stałe ciśnienie, dzięki której można uniknąć pewnych efektów uderzeniowych i spadków ciśnienia spowodowanych objętością martwą i rozprężaniem podczas napełniania komory spalania 2. Przewód 5, którego otwieraniem i zamykaniem

6 steruje przepustnica 6, łączy objętość buforową 22 sprężonego powietrza z niezależną komorą spalania 2 i zawiera wtryskiwacz 24 paliwa, którego zadaniem jest dokonanie mieszania powietrza z paliwem nieco wcześniej, niż ta mieszanka zostanie wprowadzona do komory spalania 2. Przepustnica 25, również znajdująca się w tym przewodzie umożliwia regulację wprowadzania ładunku do komory spalania (przyspieszacz). Na figurze 5 przedstawiono silnik, gdy przepustnica 6 właśnie została otwarta, by sprężone powietrze mogło być wymieszane z paliwem rozpylonym za pomocą wtryskiwacza 24 przez przewód 5, do komory spalania 2 o stałej objętości, podczas, gdy tłok 15 komory rozprężania właśnie rozpoczął suw w górę by wyprowadzić na zewnątrz, przez przewód 19, (zawór 20 został otwarty) gazy spalone i rozprężone w poprzednim cyklu, zaś przepustnica 8 przewodu odprowadzającego została właśnie ponownie zamknięta. Gdy tylko mieszanka zostaje wprowadzona do niezależnej komory spalania 2, fig. 6, przepustnica 6 zostaje znowu zamknięta, a niezależna komora spalania 2 zostaje odizolowana; następuje zapłon przy użyciu świecy zapłonowej 3 i mieszanka paliwa z powietrzem zostaje spalona w komorze spalania 2 o stałej objętości podczas, gdy tłok 15 komory rozprężania kontynuuje suw w górę i wyprowadza spaliny przez przewód 19. Wał korbowy 18 nadal się obraca, fig. 7, tłok 15 komory rozprężania osiąga swój górny punkt martwy, zawór 20 przewodu spalinowego zamyka się ponownie, zaś szczelna przepustnica 8 zostaje otwarta. Gazy pod bardzo wysokim ciśnieniem, zawarte w niezależnej komorze spalania 2 rozprężają się przez przewód 7 do komory rozprężania 4 i przesuwają tłok 15 z powrotem, wykonując w ten sposób suw pracy. Rozprężanie trwa nadal przez około 180 obrotu wału korbowego 18, fig. 8, szczelna przepustnica 8 zostaje następnie zamknięta ponownie, zaś zawór 20 przewodu spalinowego otwiera się; od tej chwili przepustnica 8 jest otwarta, umożliwiając wprowadzenie nowej porcji mieszanki paliwa z powietrzem do komory 20 o stałej objętości tak, by cykl mógł znowu się zacząć (fig. 5). Należy zauważyć, że po wprowadzeniu buforowej objętości sprężonego powietrza zasada działania silnika pozostaje ta sama. Jednakże, sprężarka powietrza staje się całkowicie niezależna, nie musi juz być ustawiana pod odpowiednim kątem w stosunku do wału korbowego 18 i łatwiej dobrać ją pod względem zasady działania. Ponadto, im większa jest objętość buforowa, tym bardziej zmniejszone będą efekty uderzeniowe i spadki ciśnienia wskutek objętości martwej i rozprężania w trakcie napełniania komory spalania. Na figurze 9 przedstawiono inny sposób ustawienia warunków pracy silnika według wynalazku, w którym komora rozprężania i rozprężanie zrealizowane są w obracającym się, zamkniętym, obrotowym urządzeniu sprężającym z łopatkami promieniowymi, składającym się z zewnętrznej obudowy lub stojanu 26, w którym obraca się mimośrodowo bęben lub wirnik 27, styczny do stojanu i wyposażony w promieniową łopatkę 28 ślizgającą się swobodnie w swej obudowie 29 tak, by była dociśnięta do wewnętrznej ściany stojanu 26, wyznaczając w ten sposób przestrzeń o zmiennej objętości między sobą, wirnikiem i stojanem, przy czym objętość ta wzrasta od wartości niewielkiej, praktycznie zerowej, w pobliżu tworzącej styku wirnika i stojana. W niewielkiej odległości od tej tworzącej styku, w kierunku obrotu, znajduje się przewód odprowadzający 7 (którego otwieranie i zamykanie sterowane jest przepustnicą 8), łączący komorę spalania 2 o stałej objętości z komorą rozprężania. Wylot spalinowy 31 wykonany jest przed (patrząc w kierunku obrotu) tworzącą styku wirnika i stojana. Gdy tylko łopatka otworzy przewód 7, zostaje otwarta przepustnica 8 i gazy pod bardzo wysokim ciśnieniem, zawarte w komorze spalania 2 rozprężają się do komory rozprężania 30 i naciskając na łopatkę 28, powodują obrót wirnika, zaś łopatka 28 pcha przed sobą gazy spalone i rozprężone w poprzednim cyklu, ku wylotowi 31. Pod koniec suwu rozprężania, gdy łopatka 28 znajduje się w pobliżu wylotu spalinowego 31, następuje zamknięcie przepustnicy 8 i otwarcie przepustnicy 6, co pozwala na ponowne wprowadzenie nowej porcji mieszanki do niezależnej komory 2. Ilość łopatek i ich położenie może się zmieniać, jak również można zastosować różne obrotowe układy rozprężające (np. obrotowe tłoki Planche'a, Wankla itp. typów) w komorze rozprężania, bez wykraczania poza zakres wynalazku. Wynalazek nie ogranicza się do opisanych przykładów wykonania. Zależnie od przewidywanego zastosowania możliwe jest dokonanie przez fachowca wielu alternatywnych modyfikacji, które nie spowodują wykroczenia poza zakres wynalazku.

7

8 FIG. 3 FIG.4

9 FIG. 5 FIG. 6

10 FIG. 7 FIG. 8

11 FIG. 9

12 FIG. 1 FIG. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.