Zasady oceniania. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra
|
|
- Ryszard Wojciechowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą być wspomagane przez nauczyciela (np. wykonywanie doświadczeń, rozwiązywanie problemów, przy czym na stopień dostateczny uczeń wykonuje je pod kierunkiem nauczyciela, na stopień dopuszczający - przy pomocy nauczyciela lub innych uczniów). 2. Czynności wymagane na poziomach wymagań wyższych niż poziom podstawowy uczeń powinien wykonać samodzielnie (na stopień dobry - niekiedy może jeszcze korzystać z niewielkiego wsparcia nauczyciela). 3. W przypadku wymagań na stopnie wyższe niż dostateczny uczeń wykonuje zadania dodatkowe (na stopień dobry - umiarkowanie trudne, na stopień bardzo dobry - trudne). 4. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry, a ponadto uczeń jest twórczy, rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny, potrafi dokonać syntezy wiedzy i na tej podstawie sformułować hipotezy badawcze oraz zaproponować sposób ich weryfikacji, samodzielnie prowadzi badania o charakterze naukowym, z własnej inicjatywy pogłębia swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł, poszukuje zastosowań wiedzy w praktyce, dzieli się swoją wiedzą z innymi uczniami, osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych. Wymagania ogólne - uczeń: wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych, przeprowadza doświadczenia i wyciąga wnioski z otrzymanych wyników, wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych, posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych). Ponadto uczeń: wykorzystuje narzędzia matematyki oraz formułuje sądy oparte na rozumowaniu matematycznym, wykorzystuje wiedzę o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody, wyszukuje, selekcjonuje i krytycznie analizuje informacje, potrafi pracować w zespole. Szczegółowe wymagania edukacyjne: 1. Dynamika dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra R treści nadprogramowe Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą wyjaśnia pojęcie siły wypadkowej, podaje szacuje rząd wielkości spodziewanego wyznacza kierunek i zwrot wypadkowej siłomierza przykłady wyniku pomiaru siły sił działających wzdłuż różnych prostych posługuje się symbolem siły i jej jednostką wyznacza doświadczalnie wypadkową przedstawia graficznie wypadkową sił przewiduje i wyjaśnia skutki oddziaływań w układzie SI dwóch sił działających wzdłuż tej samej działających wzdłuż tej samej prostej na przykładach innych niż poznane na odróżnia statyczne i dynamiczne skutki prostej przewiduje i nazywa skutki opisanych lekcji oddziaływań, podaje przykłady skutków podaje cechy wypadkowej sił działających oddziaływań wyjaśnia na przykładach, kiedy tarcie oddziaływań w życiu codziennym wzdłuż tej samej prostej planuje i przeprowadza doświadczenia i inne opory ruchu są pożyteczne, a kiedy bada doświadczalnie dynamiczne skutki posługuje się pojęciem niepewności związane z badaniem, od czego zależy niepożądane oddziaływań ciał pomiarowej tarcie, i obrazujące sposoby zmniejszania przedstawia i analizuje siły działające na posługuje się pojęciami: tarcia, oporu zapisuje wynik pomiaru jako przybliżony lub zwiększania tarcia opadającego spadochroniarza
2 dopuszczająca dostateczna dobra powietrza (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) rozróżnia tarcie statyczne i kinetyczne, przelicza wielokrotności wnioskuje na podstawie obserwacji, że wskazuje odpowiednie przykłady i podwielokrotności (przedrostki: mili-, zmiana prędkości ciała może nastąpić rysuje siły działające na klocek wprawiany centy-, kilo-, mega-); przelicza jednostki wskutek jego oddziaływania z innymi w ruch (lub poruszający się) czasu (sekunda, minuta, godzina) ciałami wykazuje doświadczalnie istnienie rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą opisuje przebieg i wynik doświadczenia bezwładności ciała, opisuje przebieg na podstawie danych z tabeli; wskazuje (badanie dynamicznych skutków i wynik przeprowadzonego wielkość maksymalną i minimalną oddziaływań, badanie, od czego zależy doświadczenia, wyciąga wniosek rozróżnia siły akcji i siły reakcji tarcie, badanie zależności wartości i wykonuje schematyczny rysunek przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem obrazujący układ doświadczalny niezrównoważonej siły od wartości przeprowadza doświadczenia związane działającej siły i masy ciała, badanie z badaniem zależności wartości swobodnego spadania ciał, badanie sił przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem akcji i reakcji), wyciąga wnioski, wyjaśnia niezrównoważonej siły od wartości rolę użytych przyrządów i wykonuje działającej siły i masy ciała (m.in. wybiera schematyczny rysunek obrazujący układ właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, doświadczalny długość i siłę grawitacji, zapisuje wyniki opisuje wpływ oporów ruchu na pomiarów w formie tabeli, analizuje poruszające się ciała wyniki, wyciąga wnioski) oraz związane wymienia sposoby zmniejszania lub z badaniem swobodnego spadania ciał zwiększania tarcia wskazuje przyczyny niepewności formułuje I zasadę dynamiki Newtona pomiarowych, posługuje się pojęciem opisuje zachowanie się ciał na podstawie niepewności pomiarowej I zasady dynamiki Newtona opisuje zachowanie się ciał na podstawie II posługuje się pojęciem przyspieszenia do zasady dynamiki Newtona opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie rozwiązuje umiarkowanie trudne zadania przyspieszonego oraz pojęciami siły obliczeniowe, stosując do obliczeń ciężkości i przyspieszenia ziemskiego związek między masą ciała, rozpoznaje zależność proporcjonalną na przyspieszeniem i siłą oraz posługując się podstawie wyników pomiarów zapisanych pojęciem przyspieszenia w tabeli, posługuje się proporcjonalnością planuje i przeprowadza doświadczenie prostą wykazujące istnienie sił akcji i reakcji; formułuje treść II zasady dynamiki zapisuje wyniki pomiarów, analizuje je Newtona; definiuje jednostki siły i wyciąga wniosek w układzie SI (1 N) opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, rozwiązuje proste zadania obliczeniowe, posługując się III zasadą dynamiki stosując do obliczeń związek między masą Newtona ciała, przyspieszeniem i siłą; rozróżnia opisuje zjawisko odrzutu i jego wielkości dane i szukane zastosowanie w technice bardzo dobra planuje doświadczenia związane z badaniem zależności wartości przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem niezrównoważonej siły od wartości działającej siły i masy ciała (m.in. formułuje pytania badawcze i przewiduje wyniki doświadczenia, wskazuje czynniki istotne i nieistotne, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru czasu i siły) oraz związane z badaniem swobodnego spadania ciał R wykorzystuje wiedzę naukową do przedstawienia i uzasadnienia różnic ciężaru ciała w różnych punktach kuli ziemskiej rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe, stosując do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą oraz wzór na przyspieszenie i odczytuje dane z wykresu prędkości od czasu demonstruje zjawisko odrzutu poszukuje, selekcjonuje i wykorzystuje wiedzę naukową do przedstawienia przykładów wykorzystania zasady odrzutu w przyrodzie i w technice R rozwiązuje zadania obliczeniowe z zastosowaniem zasady zachowania pędu
3 dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra podaje przykłady sił akcji i sił reakcji formułuje treść III zasady dynamiki Newtona R posługuje się pojęciem pędu i jego jednostką w układzie SI R formułuje treść zasady zachowania pędu R stosuje zasadę zachowania pędu w prostych przykładach
4 2. Praca, moc, energia R treści nadprogramowe dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: posługuje się pojęciem energii, podaje posługuje się pojęciami pracy i mocy oraz wyjaśnia na przykładach, kiedy mimo R planuje doświadczenie związane przykłady różnych jej form ich jednostkami w układzie SI działania na ciało siły praca jest równa z badaniem zależności wartości siły odróżnia pracę w sensie fizycznym od interpretuje moc urządzenia o wartości zeru pracy w języku potocznym, wskazuje 1 W R powodującej przemieszczenie opisuje przebieg i wynik doświadczenia w otoczeniu przykłady wykonania pracy R obciążnika na sprężynie od wartości jego rozpoznaje zależność proporcjonalną (wyznaczenie pracy), wyjaśnia rolę przemieszczenia, szacuje rząd wielkości mechanicznej (rosnącą) na podstawie danych z tabeli lub użytych przyrządów i wykonuje spodziewanego wyniku pomiaru siły rozróżnia pojęcia: praca i moc na podstawie wykresu, wskazuje wielkość schematyczny rysunek obrazujący układ grawitacji działającej na obciążnik, porównuje moc różnych urządzeń maksymalną i minimalną, posługuje się doświadczalny posługuje się pojęciem energii proporcjonalnością prostą R wybiera właściwe narzędzia pomiaru; sporządza wykres na podstawie wyników mierzy: długość i siłę grawitacji mechanicznej, wyjaśnia na przykładach, R zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia pomiarów zapisanych w tabeli (oznaczenie R rozwiązuje złożone zadania kiedy ciało ma energię mechaniczną jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 wielkości i skali na osiach), odczytuje obliczeniowe dotyczące pracy i mocy, posługuje się pojęciem energii cyfr znaczących), posługuje się pojęciem dane z wykresu wykorzystując geometryczną potencjalnej grawitacji (ciężkości) niepewności pomiarowej posługuje się informacjami pochodzącymi interpretację pracy posługuje się pojęciem energii rozwiązuje proste zadania obliczeniowe z analizy przeczytanych tekstów (w tym posługuje się pojęciem energii kinetycznej, wskazuje przykłady ciał dotyczące pracy mechanicznej i mocy, popularnonaukowych, z Internetu), potencjalnej sprężystości mających energię kinetyczną, odróżnia rozróżnia wielkości dane i szukane, dotyczących mocy różnych urządzeń oraz wykorzystuje związek między energię kinetyczną od innych form energii przelicza wielokrotności życia i dorobku Jamesa Prescotta Joule'a przyrostem energii i pracą oraz zależność podaje przykłady przemian energii i podwielokrotności (przedrostki: mili-, opisuje związek pracy wykonanej podczas opisującą energię potencjalną ciężkości i (przekształcania i przekazywania) centy-, kilo-, mega-), szacuje rząd podnoszenia ciała na określoną wysokość zależność opisującą energię kinetyczną wymienia rodzaje maszyn prostych, wielkości spodziewanego wyniku i na tej (zmiany wysokości) ze zmianą energii do rozwiązywania zadań złożonych wskazuje odpowiednie przykłady podstawie ocenia wynik obliczeń potencjalnej ciała i nietypowych, szacuje rząd wielkości bada doświadczalnie, kiedy blok planuje i wykonuje doświadczenia stosuje zależność między energią spodziewanego wyniku i ocenia na tej nieruchomy jest w równowadze związane z badaniem, od czego zależy kinetyczną ciała, jego masą i prędkością podstawie wartości obliczanych opisuje przebieg i wynik energia potencjalna ciężkości, przewiduje do porównania energii kinetycznej ciał wielkości fizycznych, zapisuje wynik przeprowadzonego (prostego) wyniki i teoretycznie je uzasadnia, opisuje związek pracy wykonanej podczas obliczenia fizycznego jako przybliżony doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych wyciąga wnioski z doświadczeń zmiany prędkości ciała ze zmianą energii (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) przyrządów i wykonuje schematyczny stosuje zależność między energią kinetycznej ciała posługuje się informacjami pochodzącymi rysunek obrazujący prosty układ potencjalną ciężkości, masą i wysokością, formułuje zasadę zachowania energii z analizy przeczytanych tekstów (w tym doświadczalny na której ciało się znajduje, do mechanicznej, posługując się pojęciem popularnonaukowych, z Internetu), porównywania energii potencjalnej ciał układu izolowanego dotyczących praktycznego wykorzystania wykorzystuje związek między przyrostem wykorzystuje zasadę zachowania energii wzajemnej zamiany energii potencjalnej energii i pracą i zależnością opisującą mechanicznej do rozwiązywania prostych i kinetycznej energię potencjalną ciężkości oraz związek zadań obliczeniowych, rozróżnia wykorzystuje zasadę zachowania między przyrostem energii kinetycznej i wielkości dane i szukane, przelicza energii mechanicznej do rozwiązywania
5 dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra pracą do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych bada doświadczalnie, od czego zależy energia kinetyczna ciała, przewiduje wyniki i teoretycznie je uzasadnia, wykonuje pomiary, wyciąga wnioski, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny opisuje na przykładach przemiany energii, stosując zasadę zachowania energii posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do opisu jej przemian, np. analizując przemiany energii podczas swobodnego spadania ciała bada doświadczalnie, kiedy dźwignia dwustronna jest w równowadze: wykonuje pomiary, wyciąga wniosek, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny formułuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, wykonując odpowiedni schematyczny rysunek wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki: mierzy długość, zapisuje wyniki pomiarów stosuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do bloku nieruchomego i kołowrotu wykorzystuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych wielokrotności i podwielokrotności, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku, zapisuje wynik obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) planuje doświadczenie związane z wyznaczeniem masy ciała za pomocą dźwigni dwustronnej: wybiera właściwe narzędzia pomiaru, przewiduje wyniki i teoretycznie je uzasadnia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru masy danego ciała wyjaśnia zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrotu, wykonuje odpowiedni schematyczny rysunek wykorzystuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do rozwiązywania zadań złożonych i nietypowych wskazuje maszyny proste w różnych urządzeniach, posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, z Internetu), dotyczących praktycznego wykorzystania dźwigni dwustronnych jako elementów konstrukcyjnych różnych narzędzi i jako części maszyn złożonych zadań, np. dotyczących przemian energii ciała rzuconego pionowo R wyjaśnia i demonstruje zasadę działania dźwigni jednostronnej, bloku ruchomego i równi pochyłej, formułuje warunki równowagi i wskazuje przykłady wykorzystania R projektuje i wykonuje model maszyny prostej R posługuje się pojęciem sprawności urządzeń (maszyn), rozwiązuje zadania z zastosowaniem wzoru na sprawność
6 3. Termodynamika Zasady oceniania dopuszczająca dostateczna dobra Uczeń: Uczeń: Uczeń: wykorzystuje pojęcie energii i wymienia posługuje się pojęciami pracy, ciepła wskazuje inne niż poznane na lekcji różne formy energii i energii wewnętrznej, podaje ich przykłady z życia codziennego, w których wskazuje w otoczeniu przykłady zmiany jednostki w układzie SI wykonywaniu pracy towarzyszy efekt energii wewnętrznej spowodowane opisuje wyniki obserwacji i doświadczeń cieplny wykonaniem pracy związanych ze zmianą energii planuje i przeprowadza doświadczenie rozróżnia pojęcia: ciepło i temperatura wewnętrznej spowodowaną wykonaniem związane z badaniem zmiany energii planuje pomiar temperatury, wybiera pracy lub przekazaniem ciepła, wyciąga wewnętrznej spowodowanej wykonaniem właściwy termometr, mierzy temperaturę wnioski pracy lub przepływem ciepła, wskazuje wskazuje w otoczeniu przykłady zmiany analizuje jakościowo zmiany energii czynniki istotne i nieistotne dla wyniku energii wewnętrznej spowodowanej wewnętrznej spowodowane wykonaniem doświadczenia przekazaniem (wymianą) ciepła, podaje pracy i przepływem ciepła wyjaśnia związek między energią warunek przepływu ciepła wyjaśnia, czym różnią się ciepło kinetyczną cząsteczek a temperaturą rozróżnia przewodniki ciepła i izolatory, i temperatura odróżnia skale temperatur: Celsjusza wskazuje przykłady ich wykorzystania wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku i Kelvina, posługuje się nimi w życiu codziennym przewodnictwa cieplnego oraz rolę wykorzystuje związki E w = W i E w = Q R odczytuje dane z tabeli porównuje izolacji cieplnej oraz I zasadę termodynamiki przyrosty długości ciał stałych formułuje I zasadę termodynamiki do rozwiązywania prostych zadań wykonanych z różnych substancji wymienia sposoby przekazywania energii związanych ze zmianą energii i przyrosty objętości różnych cieczy przy wewnętrznej, podaje przykłady wewnętrznej jednakowym wzroście temperatury R planuje i przeprowadza doświadczenia opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku R wymienia termometr cieczowy jako związane z badaniem zjawiska przykład praktycznego zastosowania rozszerzalności cieplnej ciał stałych, konwekcji R wyjaśnia, dlaczego ciała zwiększają zjawiska rozszerzalności cieplnej cieczy cieczy i gazów, opisuje wyniki obserwacji objętość ze wzrostem temperatury opisuje przebieg i wynik doświadczenia, i wyciąga wnioski R opisuje znaczenie zjawiska wyjaśnia rolę użytych przyrządów, R na podstawie obserwacji i wyników rozszerzalności posługuje się proporcjonalnością prostą doświadczeń opisuje zmiany objętości cieplnej ciał w przyrodzie i technice posługuje się tabelami wielkości ciał stałych, cieczy i gazów pod wpływem R przedstawia budowę i zasadę działania fizycznych w celu odszukania ciepła ogrzewania różnych rodzajów termometrów właściwego, porównuje wartości ciepła R rozróżnia rozszerzalność liniową ciał planuje doświadczenie związane z właściwego różnych substancji stałych i rozszerzalność objętościową badaniem zależności ilości ciepła rozróżnia zjawiska: topnienia, R wyjaśnia na przykładach, w jakim celu potrzebnego do ogrzania ciała od krzepnięcia, parowania, skraplania, stosuje się przerwy dylatacyjne przyrostu temperatury i masy wrzenia, sublimacji, resublimacji, R rozróżnia rodzaje termometrów, ogrzewanego ciała oraz z wyznaczeniem wskazuje przykłady tych zjawisk wskazuje przykłady ich zastosowania ciepła właściwego wody za pomocą w otoczeniu przeprowadza doświadczenie związane czajnika elektrycznego lub grzałki o R treści nadprogramowe Bardzo dobra Uczeń: R przedstawia zasadę działania silnika wysokoprężnego, demonstruje to na modelu tego silnika, opisuje działanie innych silników cieplnych i podaje przykłady ich zastosowania posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), dotyczących historii udoskonalania (ewolucji) silników cieplnych i tzw. perpetuum mobile (R) oraz na temat wykorzystania (w przyrodzie i w życiu codziennym) przewodnictwa cieplnego (przewodników i izolatorów ciepła), zjawiska konwekcji (np. prądy konwekcyjne) oraz promieniowania słonecznego (np. kolektory słoneczne) R opisuje zjawisko anomalnej rozszerzalności wody R wyjaśnia znaczenie zjawiska anomalnej rozszerzalności wody w przyrodzie R projektuje i przeprowadza doświadczenia prowadzące do wyznaczenia ciepła właściwego danej substancji, opisuje doświadczenie Joule'a wykorzystuje wzory na ciepło właściwe Q R c i bilans cieplny m T do rozwiązywania złożonych zadań obliczeniowych wyjaśnia, co dzieje się z energią pobieraną (lub oddawaną) przez mieszaninę substancji w stanie stałym i ciekłym (np. wody i lodu) podczas topnienia (lub krzepnięcia) w stałej temperaturze,
7 dopuszczająca dostateczna dobra Bardzo dobra wyznacza temperaturę topnienia i wrzenia wybranej substancji; mierzy czas, masę i temperaturę, zapisuje wyniki pomiarów w formie tabeli jako przybliżone (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) analizuje tabele temperatury topnienia i wrzenia substancji, posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu odszukania ciepła topnienia i ciepła parowania, porównuje te wartości dla różnych substancji z badaniem zależności ilości ciepła potrzebnego do ogrzania wody od przyrostu temperatury i masy ogrzewanej wody, wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat), odczytuje moc czajnika lub grzałki, mierzy czas, masę i temperaturę, zapisuje wyniki i dane w formie tabeli zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), posługuje się niepewnością pomiarową posługuje się pojęciem ciepła właściwego, interpretuje jego jednostkę w układzie SI posługuje się kalorymetrem, przedstawia jego budowę, wskazuje analogię do termosu i wyjaśnia rolę izolacji cieplnej opisuje na przykładach zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania (wrzenia), skraplania, sublimacji i resublimacji opisuje przebieg i wynik doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej posługuje się pojęciami: ciepło topnienia i ciepło krzepnięcia oraz ciepło parowania i ciepło skraplania, interpretuje ich jednostki w układzie SI rozwiązuje proste zadania obliczeniowe związane ze zmianami stanu skupienia ciał, rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i podwielokrotności, podaje wynik obliczenia jako przybliżony znanej mocy (przy założeniu braku strat), wybiera właściwe narzędzia pomiaru, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku analizuje dane w tabeli porównuje wartości ciepła właściwego wybranych substancji, interpretuje te wartości, w szczególności dla wody wykorzystuje zależność Q = c m T do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych, rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i podwielokrotności wyszukuje informacje dotyczące wykorzystania w przyrodzie dużej wartości ciepła właściwego wody (związek z klimatem) i korzysta z nich planuje doświadczenie związane z badaniem zjawisk topnienia, krzepnięcia, parowania i skraplania, wybiera właściwe narzędzia pomiaru, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru sporządza wykres zależności temperatury od czasu ogrzewania (oziębiania) dla zjawisk: topnienia, krzepnięcia, na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach); odczytuje dane z wykresu posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), dotyczących zmian stanu skupienia wody w przyrodzie (związek z klimatem) analizuje zmiany energii wewnętrznej R wykorzystuje wzór na ciepło przemiany Q i c p Q fazowej c t m m do rozwiązywania zadań obliczeniowych wymagających zastosowania bilansu cieplnego
8 Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych ucznia: 1. odpowiedź (waga 1), materiał obowiązujący to 3 godziny lekcyjne. 2. kartkówka (waga 2), materiał obowiązujący to 3 godziny lekcyjne; może być niezapowiedziana. 3. sprawdzian (waga 3), materiał obowiązujący to dział tematyczny; zapowiedziany z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem. 4. zadanie domowe (waga 1). 5. dodatkowe wykonywanie doświadczeń (2). Prace pisemne oceniane są według następującej skali procentowej: 0-29 % - niedostateczny, 30 49% - dopuszczający, % - dostateczny, % - dobry, 90-98% - bardzo dobry, % - celujący. Śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z obowiązujących zajęć edukacyjnych ustala się na podstawie średniej ważonej ocen bieżących według następującej skali: 1) celujący 5,51 6,00 2) bardzo dobry 4,51 5,5 3) dobry 3,51 4,5 4) dostateczny 2,51 3,50 5) dopuszczający 1,51 2,50 6) niedostateczny 0-1,50. Sposoby poprawiania osiągnięć edukacyjnych ucznia: Uczeń może poprawić ocenę ze sprawdzianu lub zapowiedzianej kartkówki(napisać je ponownie) w ciągu dwóch kolejnych terminów konsultacji od otrzymania oceny. Chęć poprawiania sprawdzianu i wybrany termin uczeń winien zgłosić nauczycielowi w dniu otrzymania oceny ze sprawdzianu lub zapowiedzianej kartkówki. Jeżeli uczeń był nieobecny na sprawdzianie lub zapowiedzianej kartkówce, to powinien je napisać w ciągu najbliższych dwóch terminów konsultacji od przyjścia do szkoły, lub, jeśli tego nie zrobi, będzie zaliczać materiał w formie pisemnej lub ustnej na lekcji w najbliższym możliwym terminie wybranym przez nauczyciela, przy czym o tym terminie nauczyciel nie musi wcześniej informować ucznia. Sprawdzian lub zaliczane ustnie w terminie innym niż pisała je reszta klasy (w czasie konsultacji lub na lekcji) nie podlegają poprawie. Oceny z kartkówek niezapowiedzianych nie podlegają poprawie. Poprawa kartkówki (waga 2). Poprawa sprawdzianu (waga3). Ilość możliwych do zgłoszenia bez konsekwencji w ocenianiu braków zadania domowego z fizyki w półroczu równa jest tygodniowej ilości lekcji z fizyki w danej klasie. Uczeń winien uzupełnić brak do następnej lekcji. Po wykorzystaniu limitu uczeń uzyskuje za każdy następny brak zadania ocenę niedostateczną.
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2
1. Dynamika Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2 Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
WYMAGANIA EDUKACYJNE
Gimnazjum nr 2 w Ryczowie WYMAGANIA EDUKACYJNE niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z FIZYKI w klasie II gimnazjum str. 1 Dynamika Wymagania z fizyki Klasa
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania, będące efektem samodzielnej pracy, wynikające
1. Dynamika WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM 1. Dynamika Ocena posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków
Plan wynikowy. 1. Dynamika (8 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian)
Plan wynikowy Plan wynikowy (propozycja), obejmujący treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką, część 2" (a także w programie nauczania), jest dostępny na stronie internetowej www.nowaera.pl
1. Dynamika. R treści nadprogramowe. Ocena
Wymagania edukacyjne z fizyki dla uczniów klasy 2 Gimnazjum w Juszczynie, sposoby sprawdzania osiągnięć, warunki uzyskiwania wyższych stopni Pełna wersja przedmiotowego systemu oceniania (propozycja),
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą nie skorzystał z możliwości poprawy ocen niedostatecznych
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2 1. Oceny ustalane są według statutu i PSO. 2. Ocenie podlegają: - odpowiedzi ustne waga 2 - odpowiedzi pisemne: sprawdziany z działu waga 3, kartkówki waga
Przedmiotowy system oceniania z fizyki
Przedmiotowy system oceniania z fizyki Klasa II semestr I Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Kinematyka wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor,
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II Dynamika R treści nadprogramowe Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017 Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, siły równoważące się. Dział V. Dynamika (10 godzin lekcyjnych)
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja) Temat lekcji Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, R składanie sił o różnych kierunkach, siły równoważące się.
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej.
na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej. Klasa II na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Spotkania z fizyką, Nowa Era. Uczeń, który spełnia
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje
* 1 godzina tygodniowo
* 1 godzina tygodniowo 2 Dział I Dynamika Nr lekcji Temat Nr podstawy programo wej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. Siła
Przedmiotowy system oceniania,fizyka klasa 2 Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : -Wewnątrzszkolny system
Przedmiotowy system oceniania,fizyka klasa 2 Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : -Wewnątrzszkolny system oceniania. -Podstawę programową. 1. Każdy uczeń jest oceniany
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY KLASY II A i II B MGR. MONIKA WRONA
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY 2016-2017 KLASY II A i II B MGR. MONIKA WRONA IV. Kinematyka Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II Kinematyka dział realizowany częściowo w klasie I Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeo: Uczeo: Uczeo: Uczeo: wskazuje w otaczającej
Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa II
Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa II Oprac. dr I.Flajszok 1 Temat zajęć podstawowe pojęcia fizyczne 1. Lekcja organizacyjna. 2,3. Powtórzenie i utwalenie wiadomosci z
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas drugich
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas drugich Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1.Kinematyka R treści nadprogramowe wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia:
FIZYKA Gimnazjum klasa II wymagania edukacyjne
FIZYKA Gimnazjum klasa II wymagania edukacyjne I. Praca mechaniczna, energia i moc Wymagania na ocenę DOPUSZCZAJĄCĄ posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form odróżnia pracę w sensie
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/2017
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/2017 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą
KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II
1. Dynamika KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w kasie drugiej Wymagania ogólne - uczeń: wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych, przeprowadza
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy Dynamika. Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA II KLASY GIMNAZJUM. Praca, moc, energia
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA II KLASY GIMNAZJUM R treści nadprogramowe Praca, moc, energia posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form odróżnia pracę w sensie fizycznym od pracy
Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.
Rozkład materiału nauczania z fizyki do klasy II gimnazjum na rok szkolny 2014/2015 opracowany w oparciu o program nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką, autorstwa Grażyny Francuz-Ornat, Teresy
Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.
Rozkład materiału nauczania z fizyki do klasy II gimnazjum na rok szkolny 2015/2016 opracowany w oparciu o program nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką, autorstwa Grażyny Francuz-Ornat, Teresy
FIZYKA II GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE
FIZYKA II GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE Kinematyka wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga i wykorzystuje je do opisu ruchu odróżnia ruch prostoliniowy od ruchu
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) Temat Proponowana liczba godzin POMIARY I RUCH 12 Wymagania szczegółowe, przekrojowe i doświadczalne z podstawy
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II Energia mechaniczna Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie klasa druga gimnazjum
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie klasa druga gimnazjum Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny,
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy VII
Ocena niedostateczna: Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy VII uczeń nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą nie skorzystał z możliwości poprawy ocen niedostatecznych
Kryteria wymagań z fizyki w klasie I gimnazjum na poszczególne oceny
1. Dział: Oddziaływania Kryteria wymagań z fizyki w klasie I gimnazjum na poszczególne oceny odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady odróżnia pojęcia wielkość fizyczna
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII. OCENA OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Uczeń:
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII OCENA TEMAT OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Czym zajmuje się fizyka? fizyka jako nauka doświadczalna procesy fizyczne, zjawisko fizyczne ciało fizyczne a substancja pracownia
Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum. Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik
Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum Termodynamika Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący wykorzystuje pojęcie
Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:
Fizyka SP-7 R - treści nadobowiązkowe. Wymagania podstawowe odpowiadają ocenom dopuszczającej i dostatecznej, ponadpodstawowe dobrej i bardzo dobrej Wymagania podstawowe Spełnienie wymagań poziomu oznacza,
Przedmiotowy system oceniania z fizyki rok szkolny 2017/18. Klasa 7. Czym jest fizyka?
Przedmiotowy system oceniania z fizyki rok szkolny 2017/18 I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 2 gimnazjum
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 2 gimnazjum 1 Oddziaływania Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry (np. do pomiaru długości, czasu, siły)
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny z fizyki w klasach siódmych w roku szkolnym 2017/2018 Prowadzący: Ewa Cieśla - Gancarz
I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą
Wymagania edukacyjne z fizyki w gimnazjum
Wymagania edukacyjne z fizyki w gimnazjum Informacje wstępne 1. Obowiązują stopnie: 1, 2, 3, 4, 5, 6. 2. W ciągu semestru ocenia się: a. kartkówki, sprawdziany po zakończonym dziale, b. odpowiedzi ustne
1 Oddziaływania. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry
Przedmiotowy system oceniania I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA KLASA I 1. Oddziaływania Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry
Przedmiotowy system oceniania I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.
Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV Opanowanie zawartych poniżej wiadomości i umiejętności umożliwia otrzymanie oceny dopuszczającej jako poprawy oceny niedostatecznej. I. Oddziaływania odróżnia pojęcia:
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/2018 I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej Cele operacyjne Uczeń: Wymagania K P R D I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach Cele operacyjne I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki z życiem
Plan wynikowy z podziałem na działy dla fizyki w roku szkolnym 2011/2012 Gimnazjum Nr 3 w Grodzisku Mazowieckim
Plan wynikowy z podziałem na działy dla fizyki w roku szkolnym 2011/2012 Gimnazjum Nr 3 w Grodzisku Mazowieckim I. Oddziaływania SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE WYMAGANIA KONIECZNE (na ocenę dopuszczający)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KL. I GIMNAZJUM
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KL. I GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2015/2016 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień
selekcjonuje informacje uzyskane z różnych źródeł, np. na lekcji, z podręcznika, z literatury popularnonaukowej, opisuje różne rodzaje oddziaływań
WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 1 - szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Oddziaływania dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa II
WYMAGANIA Z FIZYKI Klasa II DYNAMIKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7
1 Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7 określa, czym zajmuje się fizyka Na ocenę dopuszczającą uczeń: wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI Małgorzata Kosińska Mariusz Gawrysiuk Zdania podkreślone jedną linią nie dotyczą uczniów z niesprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zdania podkreślone dwiema
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II GIMNAZJUM
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II GIMNAZJUM 1. Dynamika Ocena R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia, maksymalnie
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 2
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie oceny 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA DRUGA GIMNAZJUM Rok szkolny 2015/2016
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA DRUGA GIMNAZJUM Rok szkolny 2015/2016 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy II gimnazjum
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy II gimnazjum Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1 Elektrostatyka R treści nadprogramowe wskazuje w otaczającej rzeczywistości planuje doświadczenie
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl 2
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły
FIZYKA klasa VII
2017-09-01 FIZYKA klasa VII Podstawa programowa przedmiotu SZKOŁY BENEDYKTA Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów
Wymagania na poszczególne oceny Fizyka, kl. II, Podręcznik Spotkania z fizyką cz. 2 i 3, Nowa Era
Wymagania na poszczególne oceny Fizyka, kl. II, Podręcznik Spotkania z fizyką cz. 2 i 3, Nowa Era Tematy lekcji Uczeń: Siła wypadkowa. Dynamiczne skutki oddziaływań Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA II Kinematyka Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga
Ogólne wymagania na poszczególne stopnie:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 gimnazjum oparte na Programie nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką autorstwa Grażyny Francuz Ornat i Teresy Kulawik Ogólne wymagania na poszczególne
wymagania na poszczególne stopnie:
WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka Klasa 7 Arkadiusz Kucharski ZASADY OCENIANIA wymagania na poszczególne stopnie: Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia, maksymalnie
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 2 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 2 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018 OPRACOWANO NA PODSTAWIE PROGRAMU Spotkania z fizyką Wydawnictwo Nowa Era oraz PODSTAWY PROGRAMOWEJ Zasady ogólne: 1. Na
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ nr 27 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ nr 27 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia,
Wymagania edukacyjne z fizyki. Klasa I
Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa I Ocena Ocena śródroczna Ocena roczna (z uwzględnieniem wymagań na ocenę śródroczną) Celujący ocenę bardzo dobrą) Bardzo dobry ocenę dobrą) jest twórczy, rozwiązuje
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie pierwszej gimnazjum
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie pierwszej gimnazjum I. ODDZIAŁYWANIA Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i
Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki
Anna Nagórna Wrocław, 1.09.2015 r. nauczycielka chemii i fizyki Plan pracy dydaktycznej na fizyce wraz z wymaganiami edukacyjnymi na poszczególne oceny w klasach pierwszych w roku szkolnym 2015/2016 na
Przedmiotowy System Oceniania FIZYKA
Przedmiotowy System Oceniania FIZYKA Zespół Szkół w Hucie Józefów Publiczne Gimnazjum Wymagania na poszczególne oceny stanowią załącznik do PSO 1.Wstęp Program nauczania fizyki realizowany jest w wymiarze
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja)
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania
5. Dynamika. Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza
5. Dynamika dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków oddziaływań w życiu codziennym
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki obowiązujący od roku szkolnego 2009/2010 (nowa podstawa programowa)
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki obowiązujący od roku szkolnego 2009/2010 (nowa podstawa programowa) W nauczaniu fizyki taksonomie celów nauczania przedstawia tabela: Ocena osiągnięć ucznia i opis
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI Podręcznik: Spotkania z fizyką. Cześć 1,2,3,4 Grażyna Francuz-Ornat, Teresa Kulawik, Maria Nowotny-Różańska Wydawnictwo NOWA ERA nr dopuszczenia 93/1/2009 Zasady
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY DRUGIEJ GIMNAZJUM. KINEMATYKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY DRUGIEJ GIMNAZJUM KINEMATYKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga i
Cele kształcenia wymagania ogólne. 1) Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych.
Cele kształcenia wymagania ogólne 1) Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych. 2) Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z
Wymagania edukacyjne na stopnie szkolne z fizyki w gimnazjum w klasie II I PÓŁROCZE. opracował mgr inż. Grzegorz Krystian Bogusz
Wymagania edukacyjne na stopnie szkolne z fizyki w gimnazjum w klasie II I PÓŁROCZE Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika opracował mgr inż. Grzegorz Krystian Bogusz Ocena dokonuje
mgr Anna Hulboj Treści nauczania
mgr Anna Hulboj Realizacja treści nauczania wraz z wymaganiami szczegółowymi podstawy programowej z fizyki dla klas 7 szkoły podstawowej do serii Spotkania z fizyką w roku szkolnym 2017/2018 (na podstawie
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY
DOPUSZCZAJĄCY WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DZIAŁ 1. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ- 8 godzin CELUJĄCY określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY
DOPUSZCZAJĄCY WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DZIAŁ 1. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ- 8 godzin CELUJĄCY określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa I
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa I Ocena dopuszczająca [1] odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady odróżnia pojęcia wielkość fizyczna i jednostka
PZO Fizyka 2. ZSM nr 4 w Kędzierzynie- Koźlu 2016/2017. Monika Potter
PZO Fizyka 2 ZSM nr 4 w Kędzierzynie- Koźlu 2016/2017 Monika Potter I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo
Przedmiotowy system oceniania - Fizyka 2
Przedmiotowy system oceniania - Fizyka 2 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
Przedmiotowy system oceniania z fizyki
Przedmiotowy system oceniania z fizyki Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny: I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ:
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki dla klasy 7 opracowany na spotkaniu zespołu przedmiotów przyrodniczych na podstawie przedmiotowego systemu oceniania wydawnictwa Nowa Era. Szczegółowe wymagania na
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI. rok szkolny 2014/2015
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI rok szkolny 2014/2015 w Gimnazjum im. Wandy Rutkiewicz w Rząsce 1. Oddziaływania ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum
Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum 5. Siły w przyrodzie Temat według 5.1. Rodzaje i skutki oddziaływań rozpoznaje na przykładach oddziaływania bezpośrednie
Publiczne Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Miastkowie Fizyka klasa I-III Wymagania edukacyjne
Publiczne Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Miastkowie Fizyka klasa I-III Wymagania edukacyjne R treści nadprogramowe Dopuszczający Dostateczny Dobry Bardzo dobry Oddziaływania odróżnia pojęcia:
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH Krzysztof Horodecki, Artur Ludwikowski, Fizyka 1. Podręcznik dla gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Przedmiotowe zasady oceniania z FIZYKI - wymagania na poszczególne oceny Pełna wersja przedmiotowych zasad oceniania, obejmująca treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką" cz. 1 4 (Nowa
Wymagania edukacyjne. Wymagania przekładają się na ocenę w następujący sposób: 1. K konieczne ocena dopuszczająca. 2. P podstawowe ocena dostateczna
WYMAGANIA Z FIZYKI OK SZKOLNY 2011/2012 załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania z Fizyki (zamieszczonego na www.zespolszkolcybinka.cba.pl) KLASA PIEWSZA: Wymagania edukacyjne Wymagania przekładają
Wymagania na poszczególne oceny z Fizyki KONTRAKT MIĘDZY NAUCZYCIELEM FIZYKI A UCZNIEM I JEGO RODZICAMI
Wymagania na poszczególne oceny z Fizyki KONTRAKT MIĘDZY NAUCZYCIELEM FIZYKI A UCZNIEM I JEGO RODZICAMI 1.Ocenianie jest procesem planowanym, systematycznym i jawnym. Każdy uczeń jest oceniany zgodnie
Ogólne wymagania na poszczególne oceny z fizyki - klasa VII
Ogólne wymagania na poszczególne oceny z fizyki - klasa VII Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: nie opanował wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia; nie potrafi
Uczeń: Uczeń: Uczeń: podaje przykłady powiązań fizyki z życiem i podaje. substancja. lekcji planuje doświadczenie lub pomiar
I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą
Przedmiotowy system oceniania. Poziom nauczania: Gimnazjum Przedmiot: Fizyka
Przedmiotowy system oceniania Poziom nauczania: Gimnazjum Przedmiot: Fizyka Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny,
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI Gimnazjum WYMAGANIA PODSTAWOWE ( OCENA dopuszczająca, dostateczna) Uczeń : Zna i prawidłowo posługuje się symbolami wielkości fizycznych Zna jednostki wielkości fizycznych
Fizyka i astronomia klasa II Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze)
Fizyka i astronomia klasa II Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze) Dział I Dynamika Wymagania konieczne ocena dopuszczająca. Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje