ALPY I DOLOMITY CZYLI GDZIE WARTO POJECHAC AGNIESZKA PRZYBYLSKA

Transkrypt

1

2

3 ALPY I DOLOMITY CZYLI GDZIE WARTO POJECHAC AGNIESZKA PRZYBYLSKA

4 Copyright by landie.pl Sp. z o.o., 2010 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żaden fragment nie może być publikowany ani reprodukowany bez pisemnej zgody wydawcy. Redakcja: Agnieszka Przybylska, Michał Przybylski Zdjęcia: Andrzej Peszek Projekt graficzny: Ewa Hajduk Skład: Piotr Szymanik Druk i oprawa: Print Management Wojciech Pietrzak, Toruń ISBN: Więcej naszych publikacji możesz nabyć na lub Zapraszamy serdecznie. Wszystkie informacje w albumie pochodzą z miarodajnych źródeł, a oceny i opinie (jakkolwiek w oczywisty sposób subiektywne) mają za zadanie wyłącznie stworzyć rzetelny obraz danego ośrodka. Jednakże ze wględu na stały rozwój i zmiany organizacyjne ośrodków alpejskich rekomendujemy przestudiowanie aktualnych informacji (np. na stronach www regionu/ośrodka), przed podjęciem decyzji o wyjeździe narciarskim.

5 SPIS TREŚCI OD WYDAWCY DLACZEGO WARTO POJECHAĆ NA NARTY W ALPY LUB DOLOMITY CO OZNACZAJĄ POSZCZEGÓLNE MIARY I SYMBOLE PRZY OPISIE STACJI NARCIARSKICH STACJE NARCIARSKIE W ALPACH I DOLOMITACH AUSTRIA Insbruk-Stubai...20 Fulpmes Neustift Schlick Ischgl...26 Ischgl See Kappl Galtur Kaprun Zell am See...32 Schuttdorf Kaprun Zell am See St Johann...38 St Johann Oberndorf Eichenhof Kitzbuhel...44 Pass Thurn Jochberg Kirchberg Kitzbuhel St Anton...50 St Anton Pettneu Schnann Flirsch Strengen St Christoph Lech am Arlberg...58 Lech Zurs Oberlech Stuben 3

6 JAZDA W PUCHU: GDZIE, JAK, DLACZEGO? Mayrhofen...66 Finkenberg Hippach Mayrhofen Solden...72 Solden Obergurgl...76 Hochgurgl Obergurgl Soll - Scheffau Ski Welt...96 Going Ellmau Scheffau Soll Itter Hopfgarten Westendorf Brixen Salzburger Sportwelt Flachau Wagrain St Johann i Alpendorf 4 Dolina Pitztal...80 St Leonhard Mittelberg Jerzens Saalbach - Hinterglemm...86 Leogang Saalbach Seefeld...90 Seefeld Mosern Leutasch Reith bei Seefeld Gastein Bad Gastein Bad Hofgastein PORADY PRAKTYCZNE: JAK DOJTRZE W ALPY I DOLOMITY SZWAJCARIA St Moritz St Moritz Celerina Pontresina Samnaum...126

7 Samnaum Verbier - Veysonnaz Verbier Veysonnaz Nendaz Zermatt Zermatt WŁOCHY Alta Badia La Villa Corvara San Cassiano Pedraces Arabba Arabba Malga Ciapela Passo Pordoi Cortina d'ampezzo Cortina d'ampezzo Livigno Livigno Trepalle KARWING: GDZIE, JAK, DLACZEGO? Bormio Bormio Isolaccia San Caterina Madonna di Campiglio Madonna di Campiglio Pinzolo Monte - Rosa - Ski Gressoney St Jean Gressoney La Trinite Alagna Champoluc Via Lattea Sestiere Sauze d'oulx Oulx Sansicario Cesana Montgenevre Cervinia Cervinia Valtourenche 5

8 Courmayeur Courmayeur Montchavin Champagny-en-Vanoise PORADY PRAKTYCZNE: JAK WYNAJ HOTEL LUB APARTAMENT Les Deux-Alpes Les Deux-Alpes FRANCJA Les Trois Vallees - Trzy Doliny Courchevel Le Praz Meribel Val Thorens Les Menuires L'Espace Killy - Val d'isere - Tignes Val d'isere Tignes La Daille Les Arcs Arc 2000 Arc 1950 Arc 1800 Arc 1600 La Plagne La Plagne Centre Les Coches Alpe d'huez Alpe d'huez Vuajany Les Portes du Soleil Avoriaz Morzine Les Gets Chatel Chamonix - Mont Blanc Chamonix Argentiere Les Houches Domaine Evasion Mont Blanc Megeve Sant Gervais DODATEK: J ZYK ANGIELSKI DLA NARCIARZY I SNOWBOARDZISTÓW

9 OD WYDAWCY Sezon narciarski w Europie, w większości regionów, trwa od listopada do kwietnia. Czas między tymi miesiącami dla wielu narciarzy i snowboardzistów jest ciężkim okresem. Myślimy o swoim ulubionym sporcie, śnimy o chwilach na stoku. Kilka miesięcy przed rozpoczęciem sezonu część z nas zaczyna się przygotowywać do sezonu - ćwiczyć na siłowni, dbać o kondycję. Zaczynamy również zastanawiać się nad kierunkiem zimowych wyjazdów. Niniejszy album ma za zadanie pomóc w wyborze miejsca wyjazdu odpowiedniego właśnie dla Ciebie. Każdy region narciarski jest inny, żaden nie jest dla wszystkich. Wybór regionu zależy od wielu czynników : poziomu zaawansowania jadących narciarzy/ snowboardzistów, charakterystyki grupy, w której jedziemy - są regiony odpowiednie dla rodzin z dziećmi, są również takie, które polecamy przede wszystkim młodym ludziom żądnym atrakcji. Wiele aspektów powinno być uwzględnione przy wyborze konkretnego regionu. Niestety często jest tak, że wybieramy miejscowość, o której się dowiedzieliśmy od znajomych lub usłyszeliśmy w telewizji. Na miejscu okazuje się, że nasze umiejętności są niewystarczające lub wręcz odwrotnie nudzimy się jeżdżąc po wyłącznie łatwych trasach dominujących w danym regionie. Wieczorem też się nudzimy, bo wszystkie knajpy i bary zamknięte są od 18-tej. Album jest dziełem wielu osób, m.in. Internautów, którzy wsparli nas w jego tworzeniu, w ramach konkursów organizowanych przez portal 7

10 ZWYCIĘZCAMI POSZCZEGÓLNYCH KONKURSÓW ZOSTALI: konkurs na najciekawsze komentarze o rodków w Alpach i Dolomitach Katarzyna Warlewska Kinga Mozgiel Paulina Krawczyk Katarzyna Mianowany konkurs na najlepsze zdjęcia z wyjazdów narciarskich Natalia Józefacka-Szram Konrad Laszczak Wojciech Więcławski Konrad Klonowski Marcin Jabłoński Robert Flejter konkurs na niesamowite historyjki z wyjazdów Andrzej Jukel NAGRODY W KONKURSACH UFUNDOWALI: 8

11 OSOBY ZAANGA OWANE W POWSTANIE KSI KI: Agnieszka Przybylska KONCEPCJA KSIĄŻKI I TEKST Od 10 lat jeżdżę na desce. Zimowe wyjazdy to ważna część mojego życia, dlatego staram się dobrze wybierać miejsca wyjazdów. Mam nadzieję, że ten album będzie źródłem pomysłów na wyjazdy w góry. Andrzej Peszek ZDJĘCIA Sport i fotografia to jest to co mnie kręci. Oczywistym połączeniem jest fotografia sportowa. Zimą jeżdżę na nartach, latem pływam i nurkuję i wszędzie zabieram swój plecak fotografa trochę waży, ale warto. Michał Przybylski TEKST: JAZDA POZA TRASĄ I SNOWPARKI Od wczesnego dzieciństwa jeżdżę na desce (i od czasu do czasu na nartach). Jeśli muszę to jeżdżę po trasach, ale głównie bawi mnie jazda poza trasami i zabawa w snowparkach. To głównie z tego punktu widzenia pomagałem opisywać i oceniać ośrodki alpejskie. 9

12 Dl aczego war t o poj echac na nar t y w Al py l ub Dol omit y Alpy i Dolomity, jakkolwiek geograficznie są to dwie oddzielne formacje, to z praktycznego punktu widzenia tzn. punktu widzenia polskiego czy europejskiego narciarza, jest to jeden ogromny obszar gór, ośrodków narciarskich, stoków i wyciągów. Nie robiliśmy żadnej dogłębnej analizy, ale nie boimy się zaryzykować stwierdzenia, że jest to największy tego typu obszar na świecie. Obszar ten obejmuje dużą część Europy i leży w samym jej środku i nawet kraje nie mające szczęścia bycia krajem alpejskim mają (z drobnymi wyjątkami) dobry do niego dostęp drogą lądową. Tradycja narciarska w Europie i zamożność krajów alpejskich powodują, że wszelka infrastruktura: narciarska (trasy, wyciągi czy systemy naśnieżania) i około-narciarska (drogi, parkingi, miejsca noclegowe, restauracje, wypożyczalnie sprzętu, szkoły instruktorów i przewodników) jest doskonale rozwinięte. W związku z powyższym pytanie: dlaczego jechać na narty w Alpy? traci sens. Można ewentualnie je odwrócić i zastanowić się jakie są bariery z punktu widzenia polskiego narciarza, utrudniające mu podjęcie decyzji o wyjeździe na narty w Alpy. Te najczęściej wymieniane to bariera finansowa, językowa, dojazd i ta przeważnie nie wymieniana, a być może najważniejsza bariera psychologiczna, czyli lęk przed nieznanym. Zacznijmy od bariery finansowej nie da się zaprzeczyć, że tygodniowy pobyt w Alpach, szczególnie w przypadku większej rodziny, to dość znaczny wydatek. Jest on jednak w dużej mierze związany z kosztami uprawiania narciarstwa niezależnie od tego czy robimy to w polskich górach czy w Alpach. Jakkolwiek ceny kwater czy wyciągów w Alpach są przeważnie wyższe niż w polskich górach (jakkolwiek nie zawsze) to umiejętne zaplanowanie wyjazdu w Alpy np. wyjazd w niższym sezonie, mniejszy ośrodek, kwatera nieco dalej od wyciągów, pozwala te koszty dość istotnie ograniczyć, czyniąc częstokroć porównywalnymi do pobytu w polskim ośrodku narciarskim. No i rzecz najważniejsza - ponosząc niemałe koszty wyjazdu na narty w Alpy dostajemy przeważnie w zamian gwarancję śniegu, doskonale przygotowane trasy i bardzo dobrze rozwiniętą i zorganizowaną infrastrukturę narciarską. Co do bariery językowej nie ma innej rady jak tylko uczyć się języków obcych. Wydaję się, że tak się faktycznie dzieje i już teraz nie musimy się wstydzić naszej znajomości języków obcych w porównaniu do innych krajów europejskich. Dodatkowo, po latach niezauważania polskiego turysty w Alpach, w końcu nas zauważono i coraz częściej tam spotykamy polskie wersje językowe informatorów, stron internetowych czy menu w restauracjach. Dojazd również staje się mniejszym problemem wraz z rozwojem polskich dróg, coraz bliższych przyłączeniu do sieci europejskich autostrad. Dodając do tego coraz wyższy standard samochodów, którymi jeździmy, staje się możliwe dojechanie w ciągu jednego dnia z dużej części Polski do bardzo wielu ośrodków alpejskich. Do tych najdalszych, albo gdy nie lubimy jeździć samochodem, coraz łatwiej (i taniej) możemy dolecieć samolotem. Wydaje się jednak, że największą barierą przed wyjazdem na narty w Alpy jest bariera psychologiczna, będąca przeważnie sumą wyżej wspomnianych czynników z dodatkiem lęku przed nieznanym. Nie przełamiemy tego lęku, jeśli raz po prostu nie spróbujemy pojechać w Alpy na narty. Ze zdziwieniem wtedy stwierdzimy, że wszystko jest prostsze i bardziej przyjazne niż myśleliśmy, a przyjemność uprawiania narciarstwa alpejskiego (czy biegowego) w prawdziwie alpejskich warunkach jest ogromna. 10

13 11

14 Co oznaczaj a poszczegol ne symbol e pr zy opisie st acj i nar ciar skich 12

15 Przy opisie poszczególnych regionów i stacji narciarskich używamy wielu miar i symboli, które oddają najistotniejsze cechy danego regionu czy stacji. W większości przypadków ich interpretacja jest prosta, niemniej dla uniknięcia pomyłek, wyjaśniamy poniżej ich znaczenie: Szczyt/Podstawa Podane w metrach nad poziom morza określają odpowiednio wysokość najwyższego i najniższego punktu systemu wyciągów, czyli najwyżej i najniżej położonej stacji wyciągu biorąc pod uwagę wszystkie wyciągi, wszystkich rodzajów, działające w danym regionie. Parametr ten mówi nam: na jakich wysokościach jeździmy w danym regionie, co ma istotne znaczenie w przypadku bardzo mroźnej lub wręcz odwrotnie, bardzo ciepłej pogody. W tym pierwszym przypadku w wysokich górach potrafi być naprawdę zimno. Jeśli mieszkamy na wysokości 1000 metrów n.p.m. i za oknem na termometrze jest minus 5 stopni Celsjusza, a zamierzamy jeździć na wysokości 3000 metrów i więcej to musimy pamiętać, że przy normalnej zmianie temperatury wraz z wysokością (spadek o 0,6 stopnia Celsjusza na każde 100 metrów wysokości) temperatura przy górnej stacji gondoli położonej np. na wysokości 3,200 metrów wyniesie - bagatela - minus 18 stopni Celsjusza, a przy wyższej wilgotności i wietrze odczuwalna może być jeszcze dużo niższa. W takich warunkach, ubranie się na podstawie termometru za oknem i próba zjazdu z górnej stacji to już nie żarty. Odwrotnie wysoka/dodatnia temperatura i nisko położone trasy oznaczają przeważnie jazdę w miękkim, topniejącym śniegu. Jak już trafimy na takie warunki, niewiele da się zrobić cała sztuka polega, aby taką możliwość przewidzieć wcześniej i przy wiosennej pogodzie wybrać się do wyżej położonych ośrodków. Różnica wysokości między górną i dolną stacją jest też pośrednio wskazówką jakich tras możemy się spodziewać w danym regionie: stromych i długich przy dużej różnicy lub łagodniejszych i krótszych przy małej różnicy. Jest to oczywiście duże uproszczenie i możemy znaleźć łagodne trasy w regionach o dużej różnicy wysokości i ostre czarne trasy przy małej różnicy wysokości, tyle że z pewnością krótkie bo po prostu inaczej się nie da. Sezon Mówi nam od kiedy do kiedy z grubsza można jeździć na nartach w danym rejonie. Zazwyczaj jest to: grudzień koniec marca/początek kwietnia, czyli zima. Jakkolwiek jest to stwierdzenie mało odkrywcze warto o nim pamiętać, gdy wybieramy się na narty poza tym okresem. Wiele ośrodków rozciąga sezon narciarski zaczynając często w połowie listopada i kończąc na początku maja. Powód jest oczywisty: im dłuższy sezon, tym wyższe dochody operatorów wyciągów, właścicieli restauracji, hoteli, kwater etc. Często jest to rozciągnięcie uprawnione: region leży wysoko, przeważają północne stoki, a dzięki systemom sztucznego naśnieżania trasy potrafią być pokryte jeszcze pod koniec kwietnia kilku-metrową warstwą śniegu. Długi dzień i często wiosenna pogoda w dolinie to dodatkowe plusy nart w kwietniu czy maju. Jest to jednak jeżdżenie dość szczególne. Duża wysokość i przeważnie ujemna temperatura w nocy z jednej strony i ostro operujące w ciągu dnia słońce z drugiej strony powodują, że trasy rano mają konsystencję betonu a po południu często zmieniają się w śnieżne błoto. Niemniej wiosenna jazda na nartach ma dużo uroku, ale zalecamy staranny wybór miejsca i nie przesadzanie z terminem wyjazdu (połowa kwietnia jest przeważnie rozsądną datą graniczną). 13

16 Długość tras Określa wielkość terenu narciarskiego. Nie jest to miara doskonała, bo istotnym parametrem jest szerokość tras (Amerykanie przy opisie ośrodków podają powierzchnię wszystkich tras, a nie ich sumaryczną długość). Praktycznie każdy ośrodek narciarski w Alpach dysponuje co najmniej kilkunastoma/kilkudziesięcioma kilometrami tras, a taka ich ilość pozwala się najeździć wszystkim początkującym i większości średnio-zawansowanych narciarzy. Jeśli już jednak jeździmy na nartach któryś sezon i preferujemy turystykę na nartach tzn. lubimy jeździć ciągle po nowych trasach, powinniśmy szukać ośrodków mających około 150 kilometrów tras taka ilość pozwala nam podczas tygodniowego pobytu poznawać codziennie nowe trasy. Warto jednak pamiętać, że wielkość terenu narciarskiego jest wyraźnie skorelowana z ceną karnetu narciarskiego, czyli tzw. ski-pasu im więcej kilometrów tras, tym droższy karnet na wyciągi. Jeśli koszt jest dla nas bardzo ważnym czynnikiem decyzyjnym to rozsądnym kompromisem może być rejon np. z 50 km tras wystarczający, aby się najeździć do tego za rozsądna cenę. Najdłuższa trasa Jak sama nazwa wskazuje jest to długość najdłuższej trasy w rejonie narciarskim, którą możemy przejechać non-stop tzn. bez konieczności podjeżdżania wyciągiem czy podchodzenia na nartach. Operatorzy wyciągów i tras nie podają przeważnie tego parametru, więc jest to wartość szacunkowa. Argument najdłuższej trasy pojawia się czasami w materiałach reklamowych stacji narciarskich warto traktować go nieco z przymrużeniem oka te niesamowicie długie trasy to często płaskie i niezbyt ciekawe niebieskie szlaki wymagające sporo kijkowania. Szczególnie snowboardziści powinni być czujni i zanim wybiorą się na taką trasę warto, aby ją sprawdził zaprzyjaźniony narciarz. Podział tras/wyciągi/przepustowość wyciągów Informacje te opierają się na danych operatorów poszczególnych regionów narciarskich (w zależności od źródła mogą się nieco różnić w zależności od tego, które stacje i wyciągi są uwzględniane w obliczeniach). Podział tras mówi nam nieco o charakterze danego regionu: jeśli jest przewaga tras niebieskich, możemy przypuszczać, że jest to region rodzinny, jeśli dominują trasy czarne możemy spodziewać się bardziej sportowego charakteru regionu. Może to być jednak mylące klasyfikacja tras ma charakter wybitnie uznaniowy, a poszczególne regiony, chcąc przyciągnąć jak najszersze rzesze narciarzy, prezentują przeważnie dość równomierny podział tras często naciągając ich kolor w zależności od potrzeb. I tak na przykład czerwona trasa położona w jednym z francuskich wysokogórskich rejonów może być dużo bardziej wymagająca niż czarna trasa, w którymś z nisko położonych ośrodków tyrolskich. Struktura wyciągów świadczy do pewnego stopnia o nowoczesności infrastruktury narciarskiej w danym ośrodku im więcej gondoli, a mniej orczyków tym jest ona nowocześniejsza. Tutaj ponownie ostrzeżenie okazuje się, że wyciąg wyciągowi nie równy i nakrywane (a często również podgrzewane) wyciągi krzesełkowe, będące prawie standardem w większości ośrodków austriackich, mogą się okazać dużo bardzie komfortowym środkiem transportu narciarzy niż często klaustrofobiczne i bardzo stare gondolki nadal spotykane w niektórych ośrodkach wysokogórskich w innych krajach alpejskich 14

17 Stoki północne lub południowe/położenie terenu narciarskiego powyżej lub poniżej linii lasu/ dostęp do terenu narciarskiego To bardzo istotne aspekty użytkowe danego terenu narciarskiego. Dwa pierwsze mówią nam czy jeżdżąc na nartach w danym rejonie będziemy mieli dużo czy mało słońca, a trasy będą odkryte czy poprowadzone przez las. Razem wzięte parametry te określają po pierwsze narażenie na złą pogodę: wysoko położone odkryte trasy i wyciągi bywają często zamykane w przypadku silnych opadów i/lub silnego wiatru, a nawet jeśli nie są zamknięte to jazda w takich warunkach nie należy do przyjemnych. Po drugie mówią nam o tym który ośrodek jest odpowiedni do wyjazdu w szczycie sezonu, a który będzie najlepszym wyborem, jeśli chcemy zamykać sezon w kwietniu: w szczycie sezonu możemy jechać praktycznie do każdego ośrodka - tyle, że w tych wysoko położonych i do tego północnych potrafi być bardzo zimno, i dlatego czasami bezpieczniej wybrać teren mający chociaż część tras poprowadzonych przez las; pod koniec sezonu dokładnie odwrotnie zdecydowanie unikamy nisko położonych, południowych terenów i szukamy ośrodków z trasami położonymi wysoko i najlepiej na północnych stokach. Dostępność do terenu narciarskiego opisuje w jednym zdaniu układ wyciągów rozwożących nas po danym rejonie: czy ma on kształt lejka przez którego wąską szyjkę (przeważnie jedną lub kilka gondoli) z podstawy terenu musimy najpierw dostać się na poziom pośredni skąd zazwyczaj promieniście rozchodzi się wiele różnych wyciągów czy już u podstawy terenu narciarskiego znajdują się liczne i oddalone od siebie stacje wyciągów skąd wjeżdżamy na wyższe poziomy, a wyciągi często się krzyżują. Co to oznacza w praktyce? Jakkolwiek nie jest to 100-procentową regułą, to pierwszy układ niesie z sobą istotne ryzyko porannych kolejek (szczególnie jeśli do wyciągu dotrzemy wraz z poranną falą tzn. jakieś ½-1 godziny po otwarciu wyciągów); w drugim przypadku ryzyko to jest przeważnie mniejsze ponadto możemy nim próbować zarządzić wbijając się w teren narciarski przez dolną stację najmniej obleganego wyciągu. Dla kogo W skali od 1 do 5, analizując parametry terenu narciarskiego (z istotną domieszką oceny subiektywnej) rekomendujemy dla kogo dany teren jest bardziej odpowiedni, a dla kogo mniej. Ogólna ocena regionu warunki narciarskie W skali od 1 do 10 oceniamy całość warunków narciarskich rozumianych jako rozmiar terenu i zróżnicowanie tras i w mniejszym stopniu ilość i jakość wyciągów i przygotowanie tras. Ceny/Atmosfera W skali od 1 do 10 oceniamy jak drogi jest pobyt w danym miasteczku/miejscowości (nie w regionie pomiędzy poszczególnymi miejscowościami w tym samym rejonie potrafią być istotne różnice w cenach) biorąc pod uwagę ceny kwater, wyżywienia i wyciągów. Im więcej gwiazdek tym drożej. Podobnie oceniamy atmosferę panującą w danej miejscowości biorąc pod uwagę architekturę i klimat miasteczka (zabytki, strefy bez ruchu kołowego etc.) oraz widoki rozpościerające się wokół. 15

18 St acj e nar ciar skie w Al pach i Dol omit ach 16

19 17

20 AUSTRI A 18

21 Austria to najbliżej nas położona część Alp (do większości ośrodków jesteśmy w stanie dojechać samochodem w jeden dzień), a jednocześnie chyba najlepiej zagospodarowana część (setki ośrodków w różnych częściach Austrii). Austria to również ogromne zróżnicowanie oferty narciarskiej każdy, niezależnie od poziomu umiejętności i preferencji, jest tutaj w stanie znaleźć odpowiedni dla siebie ośrodek: od pięknych, położonych w lesie, łagodnych tras w Tyrolu czy Ziemi Salzburskiej idealnych dla rodzin, czy grup o zróżnicowanym poziomie umiejętności po wysokogórskie ośrodki Voralbergu oferujące wyzwania ekspertom, szczególnie w jeździe pozatrasowej. No i lodowce gwarantujące śnieg i przedłużające sezon praktycznie na cały rok. Austria to przeważnie znakomicie rozwinięta i nowoczesna infrastruktura: szerokie, dobrze oznakowane trasy, liczne knajpki na stoku i przede wszystkim wygodne, szybkie i dobrze zorganizowane sieci wyciągów. Dlatego, można śmiało rekomendować Alpy austriackie jako doskonały punkt startu do rozpoczęcia alpejskiej przygody z nartami. 19

22 Region Insbruk Stubai Insbruk jako największe miasto w Tyrolu jest jego stolicą i oferuje atrakcje, których żadna stolica świata by się nie powstydziła. Poza świetnymi warunkami narciarskimi w mieście można znaleźć wiele teatrów, muzea i kluby nocne, więc na pewno każdy znajdzie coś dla siebie. Miasto leży w rozległej dolinie Inn i jest otoczone przez jedne z najlepszych i najpiękniejszych stoków w Austrii. Ponieważ, samo miasto jest raczej duże, wyciągi i główne stoki są położone w dziewięciu rejonach otaczających Insbruk. Byłem widziałem Stubai to, obok Soelden i Hintertux, jeden z trzech najciekawszych lodowców w Austrii. Niech Was nie przeraża ogromny, w sezonie pełen samochodów, parking u podnóża lodowca jest to przykład doskonałej austriackiej organizacji. Jeśli zaparkujecie samochód daleko od stacji gondoli, to natychmiast pojawi się autobus parkingowy, który dowiezie Was do gondoli również niesamowicie efektywnych. Niezła jazda po trasach i obok nich. Pamiętajmy jednak, że lodowiec lodowcem ale nawet tutaj wiosną potrai być ciepło i miękko redakcja: Skipass zapewnia dostęp do wszystkich stoków w tych rejonach (Nordpark, Patscherkofel, Axamer Lizum, Muttereralm, Kühtai, Rangger Köpfl, Glungezer, Schlick 2000 i Stubai Glacier). Dzięki wysokiemu położeniu kurortu Stubai warunki śnieżne są idealne. Zabawa na śniegu jest również możliwa latem. Rejon lodowca Stubai jest najbardziej odległy od Insbruku (27 km), lecz turyści nie mogą narzekać na brak atrakcji. Poza nartami, przyjezdni mogą m.in. uprawiać wspinaczkę po lodzie, szaleć na torach saneczkowych czy wybrać się na wędrówkę w rakietach śnieżnych. Wszystkie pobliskie miejscowości są połączone bezpłatnym Skibusem, a za dojazd do Insbruku trzeba płacić dodatkowo. Szczególnie średnio zaawansowani i zaawansowani narciarze i snowboardziści znajdą wiele atrakcyjnych zjazdów. 20 Plusy każdy znajdzie cos dla siebie; nie tylko narciarze ale również turyści zwiedzający miasto jazda w lesie jak również na dużych wysokościach bardzo długie zjazdy Minusy ciężko poradzić sobie bez samochodu dosyć długi dojazd do różnych części regionu niewiele możliwości of-piste niewiele tras dla ekspertów