ŻYCIE UCZELNI 2/2007 2

Transkrypt

1

2 W NUMERZE M.IN. ŻYCIE UCZELNI 2/ Uroczyste posiedzenie Senatu W rocznicê powstania Politechniki ódzkiej odby³o siê uroczyste posiedzenie Senatu. Tegoroczne œwiêto mia³o wyj¹tkowy charakter, bowiem wi¹za³o siê ze szczególnym jubileuszem w historii naszej uczelni z czterdziestoleciem wspó³pracy z Uniwersytetem Strathclyde w Glasgow. (wiêcej str.9) JUBILEUSZ ŻU Pismo tworz¹ ludzie... 4 Jak zmieni³o siê ycie Uczelni... 6 Tamte pierwsze lata... 7 Appendix od seniora... 8 WYDARZENIA Festiwal na Politechnice Ju po raz siódmy Politechnika uczestniczy³a w Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki odbywaj¹cym siê w odzi w dniach kwietnia. G³ównym dniem politechnicznych wydarzeñ by³ 20 kwietnia. Na ten dzieñ zaplanowano ponad 90 imprez na terenie ca³ej uczelni. (wiêcej str. 26) Uroczyste posiedzenie Senatu... 9 Visible friendship Przetwarzanie obrazów z firm¹ Tele Atlas Spotkanie z wynalazcami Attaché Ambasady Francji w Politechnice ódzkiej Jubileuszowe spotkania Nagrody ministra Awangardowe projekty Grand Prix Nagrody Miasta odzi Awans Uniwersytet Ba³tycki dla licealistów Pierwszy architekt cz³onkiem ódzkiego Towarzystwa Naukowego Rozdano nagrody ódzka Eureka Jubileusz Katedry Technologii Maszyn.. 23 Bêdzie cieplej i ³adniej Laureat Nagrody im. Artura Rojszczaka NAUKA Rektorzy w Opolu Rektorzy uczelni technicznych spotkali siê na kolejnym posiedzeniu. Dyskutowano m.in. nad za³o eniami do zmian ustawy Prawo o szkolnictwie wy szym, kszta³ceniu w naukach technicznych, ocenie nauczycieli, kryteriach wyró niaj¹cych dyplom in yniera i akredytacji. (wiêcej str. 33) O postêpie w technologiach laserowych 25 Budowa nowego bloku energetycznego w Elektrowni Be³chatów Festiwal na Politechnice Papiernicze warsztaty i pokazy Chemia w Manufakturze Elektronika dla niepe³nosprawnych Nowe uprawnienia Wydzia³u BiNo Warsztaty studentów architektury KONFERENCJE Forum Uczelni Technicznych w odzi Zmiany w rysunku technicznym Biotribologia Rektorzy w Opolu Bogactwo sztuki i elegancji w odzie y.. 34 Problemy ochrony œrodowiska Europejski weekend w odzi... 36

3 3 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 W NUMERZE M.IN. KSZTAŁCENIE Campus Europae Niezwyk³a lekcja fizyki Program Erasmus Mundus Studenci poligrafii w Heidelbergu Drukarka Tampoprint dla IPiP w odzi Wizyta nie tylko we Wroc³awiu Czy takie mog¹ byæ studia dwustopniowe? Akredytacja dla Elektroniki i Telekomunikacji...43 Czy takie mogą być studia dwustopniowe? Czy jednolite studia magisterskie nale y podzieliæ linijk¹ po siódmym semestrze, coœ poprzesuwaæ i tak powsta³y uk³ad nazwaæ systemem dwustopniowym? Czy to o takich studiach dwustopniowych w reformie wed³ug Procesu Boloñskiego myœleli jego twórcy?! (wiêcej str. 42) STUDENCI Juwenalia Grillowanie czas zaczynaæ Bezpieczna wizyta Stypendyœci General Electric Polskie Talenty z Politechniki...46 Odpadowe kreacje Nasi przedstawiciele w Polsce i w Europie Krótka opowieœæ o Sokratesie w Hiszpanii...48 Ko³o naukowe robotyki Miejsce dla architektów Organizacja pierwszej konferencji naukowej Zdecydowa³y karne Koło naukowe robotyki Studenckie Ko³o Naukowe Robotyki dzia³a na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki od 6 lat. Zdecydowanie najwiêkszym zainteresowaniem ciesz¹ siê konstrukcje robotów mobilnych. (wiêcej str. 49) ROZMAITOŚCI Biblioteki zak³adowe w systemie biblioteczno-informacyjnym P Dariusz Witczak wspomnienie Muzyczna Wiosna na Politechnice ódzkiej Podsumowanie dzia³alnoœci Techniki aktorskie nie tylko na scenie Podrêczniki dla Studium Jak odpoczywaj¹ elektrycy Jakie emerytury z OFE? Muzeum w dawnej elektrowni Kobyle B³ota a gdzie to jest? Textilcross Studenci pobiegli Piêæ medali trójboistów Pamiêtajmy o historii naszej Uczelni Miejsce dla architektów Do stworzenia projektu sk³oni³a mnie potrzeba pokazania dorobku studentów architektury, który rokrocznie - po przedstawieniu do oceny - zazwyczaj l¹duje w przepastnych szafach archiwalnych naszego Instytutu lub te w koszu na œmieci. (wiêcej str. 50)

4 JUBILEUSZ ŻYCIE UCZELNI 2/ Sto numerów!!! W nich zawarta jest praca wielu osób, wiele wiadomości o ludziach i Uczelni, wiele pomysłów i starań o treść i formę. Jak to zrobić, aby z pozoru suche informacje były atrakcyjne dla czytelników? Jak przekonać, że można w sposób popularny pisać o naukowych osiągnięciach? Jak zachęcać, gdy potencjalny autor ciekawej informacji tłumaczy się brakiem czasu lub umiejętności literackich? Jak przy ograniczonych środkach finansowych sprawić, aby pismo przyciągało wzrok i zachęcało swą szatą graficzną? Te i inne problemy nie zaszkodziły Życiu Uczelni, a jubileuszowy numer może być powodem satysfakcji dla wszystkich osób, które miały udział w tworzeniu pisma. Pismo tworzą ludzie - ciepło o danych statystycznych ycie Uczelni jest chyba lubiane na Politechnice ódzkiej. Œwiadcz¹ o tym g³osy czytelników, którzy czekaj¹ na kolejne numery i deklaruj¹ chêæ przeczytania pisma od deski do deski. Œwiadczy o tym zaanga owanie autorów, którzy dziel¹ siê swoimi sukcesami, pisz¹ o tym co wa ne i o tym, co ciekawe. Redakcja ycia Uczelni nie mog³aby dzia³aæ bez serdecznego wk³adu pracy wielu osób, bez ich aktywnoœci i twórczych dzia³añ, a e okazja setny numer! - jest donios³a, redakcja postanowi³a podj¹æ próbê podziêkowania tym, którzy przez lata byli podpor¹ pisma. Wydaje siê rzecz¹ niemo liw¹ odtworzenie odleg³ych wydarzeñ i przypomnienie wszystkich autorów tekstów, zdjêæ oraz ludzi, którzy nadawali pismu coraz nowoczeœniejszy wygl¹d. Redakcja ycia Uczelni jest pracowita. Postanowi³yœmy przewertowaæ wszystkie sto numerów i dokonaæ podsumowania w statystyce, a przy tej okazji odpowiedzieæ na pytanie kto sw¹ prac¹ przyczyni³ siê w sposób szczególny do powstania stu numerów. Główne dane Pierwszy numer (podwójny, nie wiadomo dlaczego) wydano w roku Dziewiêtnaœcie pierwszych numerów obejmowa³o lata , podwójne by³y tak- e 5-6, i 16-17, czyli faktycznie wydano 16 zeszytów. ¹cznie liczy³y one 152 strony, czyli œrednio 9 stron na numer. W owym czasie ycie by³o chude. Numery wychodzi³y w latach , widaæ wiêc, e ycie wyraÿnie przyspieszy³o, gdy œrednio ukazywa³o siê w tym czasie 4 razy w roku, ³¹cznie numery te liczy³y 554 strony, a wiêc ich objêtoœæ zwiêkszy³a siê do 18,5 strony na numer. A w ostatnim dziesiêcioleciu? Numery od 51 do 99 wychodzi³y w okresie , co daje 5,5 ycia rocznie. Razem liczy³y 1766 stron, a to odpowiada 36 stronom na ka dy numer. ¹cznie zapisano 2472 strony!!! Od numeru 34 z 1995 r., kiedy Politechnika ódzka obchodzi³a swoje 50-lecie, na pierwszej i ostatniej stronie ok³adki pojawi³ siê kolor. Œrodki pisma s¹ nadal czarnobia³e i tylko w kilku wydaniach specjalnych wszystkie strony by³y kolorowe. Historia Życia Uczelni Jak pisze nieoceniony kronikarz Politechniki ódzkiej pan Czes³aw yliñski pierwszy okres to lata ycie Uczelni wydawano nieregularnie, poszczególne numery redagowa³y ró ne zespo³y, w niektórych numerach nie podano nazwisk osób redaguj¹cych. W pierwszych numerach redaktorem naczelnym by³a Barbara Chrzczonowicz pracownik Biblioteki G³ównej P, do stanu wojennego dziennikarka ³ódzkiej telewizji. Oto alfabetyczny wykaz osób figuruj¹cych w stopkach redakcyjnych: Barbara Chrzczonowicz, Beata Gontar, Zenon Janek, Daniela Kaniewska, Eugeniusz Kudaj, El bieta Papaja, Piotr Pustelnik, Anna Rodacka, Danuta Œmierzchalska, Krzysztof Œwierzyñski, Andrzej Wilczkowski, Jan Zaraœ.( ) Szata graficzna ówczesnego ycia Uczelni by³a skromna, na miarê mo liwoœci tamtego okresu. Drugi okres ycia Uczelni rozpocz¹³ siê w 1990 roku od numeru 20, gdy redaktorem zasta³a dr in. Ewa Chojnacka. Numery specjalne Oczywiœcie podstawow¹ funkcj¹ biuletynu informacyjnego jest donoszenie o wszystkich wa nych wydarzeniach na Uczelni. Wyj¹tek stanowi¹ zeszyty na specjalne okazje, poœwiêcone konkretnym sprawom. Ofercie edukacyjnej Politechniki poœwiêcono 6 wydañ specjalnych, nauce i aktualnym osi¹gniêciom jednostek - 2 numery specjalne. By³y te numery specjalne poœwiêcone jubileuszom: 25-leciu Wydzia³u FTIMS, 10-leciu Wydzia³u IPOŒ, 30-leciu Instytutu Elektroniki, a w roku leciu P. Szczególny by³ numer 37, w ca³oœci poœwiêcony problemom decentralizacji Uczelni. Pismo tworzą ludzie ycie Uczelni stara siê mieæ swoich korespondentów na wydzia³ach. Dbaj¹ oni o to, aby aktualne informacje dociera³y do redakcji, a czêsto sami pisz¹. Wspó³pracownikami od numeru 20 byli (w uk³adzie mo liwie chronologicznym z liczb¹ tekstów): Krzysztof Gniotek (Wydzia³ IiMT - 7) Ma³gorzata Miller (Wydzia³ OiZ - 2) Anna Herczyñska (rzecznik filii w Bielsku-Bia³ej -10) Jan Michaj³owski (Wydzia³ BAIŒ - 5)

5 5 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 JUBILEUSZ Krzysztof JóŸwik (Wydzia³ Mechaniczny - 16) Agnieszka Wysocka-Robak (Instytut PiP - 6) Jadwiga Bucheñska (Wydzia³ IiMT - 4) Aleksandra Kostrzewa (Wydzia³ OiZ - 9) Magdalena Dzikowska (Wydzia³ OiZ 10) Julia Gibka (Wdzia³ BiNo 2), a obecnie aktywnymi wspó³pracownikami s¹: W³adys³aw Farbotko (Wydzia³ Chemiczny 6) Monika Malinowska-Olszowy (Wydzia³ IiMT 10) Aldona Wiêckowska (Wydzia³ BAIŒ - 4) Karolina Klinger (Wydzia³ EEIiA - 14) Teresa Jamroz (Wydzia³ IPOŒ - 5) Piotr Górski (Wydzia³ FTIMS - 3) Anna Kurowska (Wydzia³ BiNo - 14). Zgodnie ze zwyczajem, przy nazwiskach autorów nie podajemy ich tytu³ów naukowych, a tylko w wyj¹tkowych wypadkach pe³nione przez nich funkcje. Z redakcj¹ wspó³pracuj¹ te osoby z centralnej administracji: Ma³gorzata Trocha (50) i Grzegorz Gawlik (8) z Dzia³u Promocji oraz Joanna Stawicka z DWZ (11). Na specjalne s³owa podziêkowania zas³uguj¹ panowie: Czes³aw yliñski, który stworzy³ rubrykê historyczn¹ (jest autorem 55 tekstów zamieszczonych w yciu Uczelni ) i Gabriel Kabza autor rubryki sportowej (od 1999 roku zamieszczanej w ka dym numerze, z wyj¹tkiem wydañ specjalnych). Nie sposób wymieniæ wszystkie osoby, które s¹ autorami artyku³ów w naszym piœmie; zwyczaj podpisywania ka - dego tekstu pojawi³ siê w po³owie lat 90. Z przegl¹du 100 numerów mo na siê doliczyæ ponad 600 autorów. Niektórzy z nich byli bardzo aktywni, pisali chêtnie i czêsto. Wœród autorów byli liczni studenci (ponad 100). Dla nich powsta³a specjalna rubryka zatytu³owana Studenci. Dopiero od numeru 22 pojawiaj¹ siê nazwiska autorów zdjêæ. Fotografi¹ na potrzeby ycia Uczelni zajmowali siê: Andrzej Skowron Maria Dziêdziela Krzysztof Makowski Andrzej Ma³olepszy Franciszek Dzida (Bielsko-Bia³a) Iwona Bartczak. Od numeru 35 sta³ym wspó³pracownikiem by³ Jan Szabela autor wiêkszoœci zdjêæ na przestrzeni kilkunastu lat, a od roku 2005 funkcjê tê przej¹³ Jacek Szabela. Wygl¹d ycia Uczelni siê zmienia³. Tytu³owa winieta modyfikowana by³a szeœciokrotnie, obecn¹ przystosowano do systemu identyfikacji wizualnej. Opracowaniem graficznym zajmowali siê kolejno (informacje ze stopki redakcyjnej): Maciej Musia³, Arkadiusz Raj, Ewa Chojnacka, Piotr Pietrzak, Przemys³aw Kida, Ma³gorzata Kupczyñska, Eugeniusz Strzelczyk. By³o to w czasach, gdy ycie Uczelni by³o sk³adane na P pod okiem redakcji. Od nr. 52 (1998) sk³ad robiony jest profesjonalnie w drukarni, na podstawie wstêpnego projektu przygotowywanego przez redakcjê. Wymienione zosta³y tylko niektóre nazwiska, ale podziêkowania nale ¹ siê wszystkim, dziêki którym ukaza³o siê sto numerów ycia Uczelni, tym którzy s¹ autorami artyku³ów, i tym dziêki którym by³o o czym pisaæ. Rzeczy wyjątkowe ycie Uczelni stara³o siê wykorzystaæ nieprzeciêtne zdolnoœci in ynierów z Politechniki. Pojawia³y siê m.in. poezje autorstwa Cezarego Szczepaniaka i Lucjana Staszewskiego, karykatury rektorów rysowane przez architektów S³awomira Arabskiego i Piotra Pietrzaka, pisaliœmy o malarstwie Tomasza Kapitaniaka. Relacjonowaliœmy wydarzenia artystyczne z naszych galerii malarstwa i salonów muzycznych. Kibicowaliœmy rozwojowi chóru i orkiestry. Lektura niepowszechna, ale.. ycie Uczelni jest elementem komunikacji wewnêtrznej - na ogó³ zajêci sprawami w³asnej jednostki nie wiemy co s³ychaæ u innych, czasem chcemy pochwaliæ siê, ale te czasem polemizowaæ z jak¹œ opini¹. Z tego powodu g³ówny nak³ad pisma rozchodzi siê oczywiœcie wœród pracowników uczelni, czêœæ trafia do innych szkó³ wy szych, bibliotek, dziennikarzy i wiernych czytelników spoza P. By³o nam szczególnie mi³o, gdy fakt istnienia naszego pisma odnotowa- ³a ³ódzka edycja Gazety Wyborczej, czyni¹c to z du ¹ sympati¹. Niektóre wiadomoœci pisane do ycia trafiaj¹ tak e na ³amy ogólnopolskiego miesiêcznika Forum Akademickie, z którym redakcja wspó³pracuje od wielu lat. Od 2003 r., czyli od nr.83 ycie Uczelni umieszczane jest tak e na stronie internetowej Politechniki ódzkiej. Dziêki temu mo e byæ czytane przez naszych absolwentów rozsianych po œwiecie, o czym redakcja przekona³a siê otrzymuj¹c mi³e maile od by³ych pracowników P mieszkaj¹cych nawet za oceanem. Redakcja Kolejni rektorzy Politechniki wykazywali du ¹ yczliwoœæ dla ycia Uczelni pozwalaj¹c redakcji na samodzielnoœæ w doborze prezentowanych treœci, a wielu autorów pozostawia³o nadanie ostatecznej formy artyku³u do dyspozycji redakcji. Redakcja pracuje w dwuosobowym zaledwie sk³adzie i bez wspó³pracy wielu osób na pewno ycie nie by- ³oby tym, czym jest obecnie. n Ewa Chojnacka (redaktor naczelna - 277) Hanna Morawska (wspó³praca - 67) Okładka nr 1,2 z roku 1984

6 JUBILEUSZ ŻYCIE UCZELNI 2/ Sto numerów Życia Uczelni obejmuje aż 23 lata działalności Politechniki Łódzkiej; to więcej niż jedna trzecia jej historii. Jubileuszowe wydanie skłania do porównań, wspomnień i refleksji. W 1984 r. wielu naszych Czytelników nie było jeszcze na świecie. Dla nich wydarzenia tamtego okresu są głęboką historią. Dla tych nieco starszych - to fragment ich młodości. Jak podkreślić i uwypuklić upływ czasu i wagę wydarzeń, o których pisało ŻU? Można np. wybrać 100 najważniejszych wydarzeń ze 100 numerów, ale co uznać za najważniejsze? Przecież tyle się działo! Życie Uczelni starało się być wszędzie tam, gdzie toczyły się sprawy istotne dla rozwoju uczelni, towarzyszyło przemianom, obserwowało i kibicowało karierom naukowców i studentów. Jak zmieniło się Życie Uczelni Zajrzyjmy do pierwszego ze 100 numerów jego ok³adkê przypominamy na poprzedniej stronie i porównajmy z numerem setnym, który trzymasz w rêku Szanowny Czytelniku. By³ to numer podwójny 1-2 z dat¹ paÿdziernik 1984 r. i mia³ nak³ad 1500 egzemplarzy. Numer ten redagowa³o kolegium w sk³adzie: Barbara Chrzczonowicz, Zenon Janek, Piotr Pustelnik i Anna Rodacka. Redakcja mieœci³a siê w gmachu W³ókiennictwa. Inaczej ni dziœ wygl¹da pierwsza strona i tytu³owa winieta, której wygl¹d zmienia³ siê przez te lata kilkakrotnie; jej obecna wersja jest stosunkowo m³oda - istnieje od 2006 r. W oczy rzuca siê wielojêzyczny charakter pierwszej strony. Czarno-bia³e zdjêcie na ok³adce jedyne w tym numerze przedstawia prof. Bohdana Stefanowskiego - pierwszego rektora Politechniki ódzkiej. W œrodku znajdujemy 16 stron tekstów. Maszynowa czcionka, jak i sposób edycji s¹ charakterystyczne dla tamtej epoki. Dziœ wydaje siê niemo liwe, aby tak¹ pracê wykonaæ bez komputera! Pierwszy numer ukaza³ siê w roku akademickim 1984/85, który zosta³ og³oszony rokiem jubileuszowym. Z tej okazji zamieszczono krótkie kalendarium najwa niejszych wydarzeñ z minionych 40 lat. W rubryce Fakty, wydarzenia... podano syntetyczne informacje z okresu maj 1983 lipiec Dalsz¹ czêœæ pisma wype³nia szereg wywiadów, które przeprowadzili B. Chrzczonowicz i P. Pustelnik. Pogl¹dy na temat przysz³oœci uczelni (rubryka Temat miesi¹ca ) wyrazili w dyskusji profesorowie: Zdzis³aw Kemb³owski (by³y prorektor), Jerzy Ruciñski (przewodnicz¹cy senackiej komisji ds. rozwoju uczelni) i Cezary Szczepaniak (ówczesny prorektor ds. rozwoju uczelni). Prezes Towarzystwa Polsko-Szkockiego prof. Czes³aw Strumi³³o mówi³ o jego dzia³alnoœci i rozwoju kontaktów z University of Strathclyde. Redakcja dotar³a do drugiego rektora P ( ), mieszkaj¹cego wówczas w Warszawie prof. Osmana Achmatowicza, który ciekawie opowiada o pocz¹tkach naszej uczelni i swojej dzia³alnoœci. Ten - przywo³uj¹cy atmosferê pierwszych lat Politechniki tekst - przedrukowujemy w ca³oœci pod oryginalnym tytu³em Tamte pierwsze lata. Inny materia³ znak historii pocz¹tku lat 80. to rozmowa redakcji z I sekretarzem KU PZPR dr. in. Micha³em Wieczorkiem. Oto kilka cytatów: o problemach - W czerwcu bie ¹cego roku organizacja liczy³a 581 cz³onków, czyli 16% pracowników Uczelni. W trudnym posierpniowym okresie powrotu partii do marksistowsko-leninowskich pryncypiów, partiê zaczêli opuszczaæ ludzie, którzy nie byli gotowi do walki politycznej i czêsto tracili orientacjê co do celów partii w budowie socjalizmu, o pracy - Du ¹ wagê przywi¹zujemy do wzrostu aktywnoœci politycznej studentów, któr¹, mamy nadziejê, skutecznie bêd¹ stymulowaæ socjalistyczne zwi¹zki m³odzie y, o lukach w pracy organizacyjnej Jedn¹ z nich stanowi, w moim przekonaniu, niedostateczne propagowanie marksizmu-leninizmu, tego bardzo wa nego ideowego spoiwa ka dej partii komunistycznej. Na szczêœcie, dzisiaj mówimy ju inaczej i ten etap mamy ju za sob¹... O zwi¹zku Nauczycielstwa Polskiego i sytuacji w ruchu zwi¹zkowym mówi³ przewodnicz¹cy ZNP w P Donat Lewandowski w rozmowie z P. Pustelnikiem i Z. Jankiem, ponadto w numerze znalaz³ siê artyku³ Uczelnia samorz¹dna napisany przez rektora prof. J. Kroh poœwiêcony Statutowi P uchwalonemu 21 wrzeœnia 1983 r. oraz artyku³ Gaudeamus Igitur autorstwa Z. Janka. Dziœ ycie Uczelni wiêcej miejsca poœwiêca aktualnym wydarzeniom. To, co kiedyœ by³o opisane w kilku linijkach, ma obecnie formê pe³niejszej relacji ilustrowanej na ogó³ zdjêciami. Równie wiêcej miejsca poœwiêcamy dziœ osi¹gniêciom naukowym, konferencjom i wszystkim wydarzeniom stanowi¹cym o jakoœci ycia uczelni, a tak e ludziom, którzy je tworz¹ i dlatego ka dy numer U liczy dziœ ponad 50 stron i zawiera œrednio ponad 50 tekstów. Nowe mo liwoœci techniczne pozwalaj¹, aby U mia³o nowoczesn¹ szatê graficzn¹, by³o bogato ilustrowane zdjêciami. Trzeba jednak powiedzieæ, e ycie Uczelni dziœ nie by³oby takie, jakie jest, a mo e wcale by go nie by³o, gdyby nie powsta³ numer 1-2. n Ewa Chojnacka, Hanna Morawska

7 7 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 JUBILEUSZ W pierwszym biuletynie Życie Uczelni wydanym z numerem1,2 zamieszczony został wywiad z prof. Osmanem Achmatowiczem rektorem Politechniki Łódzkiej w latach , jednym z twórców i doktorem honoris causa naszej Uczelni. Prof. Achmatowicz był już w owym czasie emerytem, mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł w 1988 roku mając 89 lat. Wywiad ten, przeprowadzony przez panią Barbarę Chrzczonowicz, zamieszczamy w całości. Tamte pierwsze lata B. Ch: Jak to siê sta³o, e Pan, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, znalaz³ siê w 1945 r. w Politechnice ódzkiej? Osman Achmatowicz: W³aœciwie Politechnika ódzka narodzi³a siê w Czêstochowie. Losy wojenne rzuci³y tam grupê profesorów z Poznania, z Warszawy By³ tam tak e profesor Bohdan Stefanowski. Któregoœ piêknego dnia przyjecha³ wiceminister oœwiaty. Nie pamiêtam jego nazwiska. I on konferowa³ ze Stefanowskim. Oczywiœcie sta³o siê wiadomym, e wiceminister zaproponowa³ Stefanowskiemu, by podj¹³ siê organizacji Politechniki ódzkiej. Stefanowski zgodzi³ siê. I to by³ pocz¹tek P. Kiedy Stefanowski zwróci³ siê do mnie z propozycj¹ pracy w P, powiedzia³em: Ja jestem profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. On na to krótko: Nie ma go. No, to w tej sytuacji pojadê do odzi - powiedzia³em. I zgodzi³em siê. B.Ch: I w ci¹gu jednego dnia przeprowadzi³ siê Pan z ca³¹ rodzin¹ do odzi? O.A: A eby Pani wiedzia³a Nie mia- ³em adnych rzeczy, bo po wojnie wszystko straci³em. Mia³em tylko onê i troje dzieci. Przyjecha³a ciê arówka, trzy walizki postawi³em i pojechaliœmy. I oto taki zbieg okolicznoœci Mniej wiêcej w tydzieñ póÿniej, ju w odzi siedzê w domu. Przyje d a dwóch profesorów z Uniwersytetu Jagielloñskiego. Mówi¹: Zmar³ profesor Dziewoñski, wakuje katedra. Proponujemy Panu objêcie katedry w Krakowie. Ogromny zaszczyt. Ale ja ju jestem tutaj w Politechnice ódzkiej - mówiê. Nie mogê siê zachowaæ jak chor¹giewka na wietrze. Byli na mnie oburzeni: Jak to, pierwszy Uniwersytet w kraju i katedra po najwybitniejszym, a Pan odmawia! Dla jakiejœ Politechniki, która jeszcze nie istnieje! B.Ch: No i zosta³ Pan w Politechnice ódzkiej. Jak wspomina Pan profesora Stefanowskiego? Myœlê, e by³ to cz³owiek, z którym przy tworzeniu Politechniki najbli ej Pan wspó³pracowa³ w tych pierwszych latach? O.A: To by³ wybitny in ynier. Profesor starej szko³y akademickiej w Warszawie. Cz³owiek bardzo twardy, konsekwentny. Jemu nie mo na by³o niczego narzuciæ. Nie da³ sob¹ kierowaæ. To on kierowa³. No, a poza zdolnoœciami organizacyjnymi, ogromna energia, oddanie i znajomoœæ szko³y wy szej, jej struktury, zadañ i dzia³ania oraz pozycji in yniera w przysz³oœci. Mia³ szczêœliw¹ rêkê. Dobiera³ sobie ludzi i to trafnie dobiera³. Jest jedna rzecz, która mu pomog³a - to, e profesura zosta³a po wojnie bosa i naga, i e nie by³o Politechniki Warszawskiej. Wiêc sobie stosunkowo ³atwo zjedna³ zespó³. Otó ten zespó³ sk³ada³ siê z trzech rodzajów ludzi. Mówiê o profesurze. Pierwszy to ludzie, którzy przyszli po to, eby móc dzia³aæ, bo nic nie robili przez piêæ lat, i po to eby z czegoœ yæ. Mieli w perspektywie Warszawê i ódÿ traktowali tylko jako etap. Druga grupa - to ci, którzy siê od razu zdecydowali zostaæ w odzi: Józefowicz, Dorabialska. I trzecia grupa - to ludzie, którzy nie byli przed wojn¹ profesorami, ale byli w przededniu profesury. I oni zostali. A Stefanowski No, có, to by³ twardy cz³owiek, wymagaj¹cy, uprzejmy, ale bardzo stanowczy. To by³ okres kiedy rektor nie musia³ siê o wszystko pytaæ Ministerstwa. Robi³ to, co mu nakazywa³y zdrowy rozs¹dek i dobro sprawy. Ja te, bêd¹c rektorem, nie pyta³em Ministerstwa, co mam robiæ. Postêpowa- ³em wed³ug w³asnego rozumu. I wydaje mi siê, e ostatecznie tak wielu b³êdów ani Stefanowski nie zrobi³, ani ja nie zrobi³em. Stefanowski On by³ twórc¹ pierwszego w Polsce Wydzia³u W³ókienniczego, ku pewnemu niezadowoleniu profesury. Takiego wydzia³u przedtem nie by³o. Jak to, w³ókienniczy wydzia³? Po co? - pytali. A on na to: ódÿ to miasto w³ókiennicze i trzeba otworzyæ oddzielny wydzia³. Z wydzia³em w³ókienniczym zwi¹zane jest nierozerwalnie nazwisko Stefanowskiego. Bo gdyby nie on, to by³aby to tylko czêœæ Wydzia³u Mechanicznego. Za mego rektoratu te powsta³ unikalny wydzia³, którego nie by³o nigdy i pewnie nie ma na œwiecie - Wydzia³ Chemii Spo ywczej. Sk³oni³a mnie Pani do wspomnieñ B.Ch: Bo spotkanie z Panem to unikalna okazja, by o pocz¹tkach Politechniki dowiedzieæ siê od cz³owieka, który przy tym by³ osobiœcie O.A: No, to jeszcze wspominajmy B.Ch: Mówiliœmy du o o profesorze Stefanowskim. Kto jeszcze zapad³ Panu w pamiêæ jako wyj¹tkowo interesuj¹ca osobowoœæ? O.A: Je eli chodzi o ogóln¹ inteligencjê, wykszta³cenie, rozum i rzetelnoœæ - to profesor Konorski. Mieszka w odzi

8 JUBILEUSZ ŻYCIE UCZELNI 2/ nadal. Cz³owiek bardzo wykszta³cony, skromny, znaj¹cy siê na rzeczy. Bardzo wysoko go sobie ceni³em. B.Ch: A kogo spoza profesury wspomina Pan wyj¹tkowo ciep³o? O.A: By³ taki woÿny pan Skowronek. Najlepszy mój przyjaciel. Ja go rzeczywiœcie bardzo ceni³em. I kierowcê pana Zagórskiego. Wspominam te pani¹ Bir yszko Pani Bir yszko by³a bardzo energiczn¹ i tward¹ osob¹. Nigdy nie zapomnê, kiedy, bêd¹c rektorem, kupi³em dywan do gabinetu. A pani Bir yszko powiedzia³a: Jakim prawem Pan to kupi³? B.Ch: No i jak uzasadni³ Pan ten zakup wobec Pani kwestor? O.A: Ano, zgodnie z prawd¹. To by³o dzie³o artystki z Torunia, przedstawiaj¹ce Leonarda da Vinci. Wiêc powiedzia- ³em: To jest Leonardo da Vinci, prain ynier œwiatowej s³awy. Wiêc wola³em, eby w gabinecie rektora, na czo³owym miejscu by³ Leonardo da Vinci, ni jakiœ obecny dzia³acz B.Ch: Podobno studenci bardzo siê Pana bali, Panie profesorze. Powsta³o ponoæ nawet powiedzenie jednostka grozy to jeden achmat O.A: To s¹ anegdoty, legendy. Wymaga³em znajomoœci rzeczy, przygotowania. Ale rzeczywiœcie nie szed³em po linii najmniejszego oporu, to znaczy, eby tylko statystyka by³a dobra. Pamiêtam, któregoœ dnia przyjecha³ z Ministerstwa naczelnik wydzia³u i mówi: U Pana 70% nie zdaje. Coœ jest u Pana nie w porz¹dku. U mnie w porz¹dku, tylko studenci nie umiej¹. Ja nie zmieniê swojej taktyki. A jak by³o naprawdê to teraz Pani opowiem. Jak siê rozesz³y rozmaite plotki o mojej osobie, e tak strasznie pytam to zawo³a³em sekretarza partii na wydziale i mówiê: Pan bêdzie przy egzaminach. Przyszed³, pos³ucha³. Pytam. No i jakie oceny by Pan postawi³?. A on: Dwóje. No i statystyka siê nie zmieni³a. Ale na tym siê nie skoñczy³o. Któregoœ dnia powiedzia³em studentom na wyk³adzie: Opowiadacie o mnie rozmaite rzeczy. Dobrze. Bêdzie egzamin publiczny. Ka dy mo e przyjœæ. No i by³y dwa egzaminy publiczne, ale statystyka i tak siê nie zmieni³a. B.Ch: A wiêc jednak jest coœ z prawdy w tej anegdocie O.A: Mia³em doœæ tward¹ rêkê, muszê powiedzieæ. Ale mia³em te szczêœliw¹ rêkê. Moi uczniowie s¹ profesorami, po doktoratach, za granic¹ wszyscy byli. Z wyj¹tkiem kobiet. B.Ch: Dlaczego? O.A: Moja teza by³a taka: za granicê nale y wysy³aæ potencjalnych profesorów, badaczy naukowych. A kobieta ma takie warunki ogólne No, có, dzieci przychodz¹ I nie a³ujê tego. I nie a³ujê tych lat w odzi. Dzisiaj, z perspektywy lat lepiej widaæ, jak to dobrze, e Politechnika ódzka powsta³a. B.Ch: Dziêkujê bardzo za rozmowê. n Rozmawia³a: Barbara Chrzczonowicz Z okazji jubileuszowego wydania tego zeszytu warto również wspomnieć o tym, co było przed Życiem Uczelni. Tym bardziej, że do redakcji wpłynął... Appendix od seniora ycie Uczelni poczête by³o jednak wczeœniej. W paÿdzierniku 1954 ukaza³ siê kwartalnik ycie Politechniki ódzkiej. Choæ pierwszy zeszyt ³¹czy³ dwa numery (1 i 2), to objêtoœæ wynosi³a tylko 12 stron; ale by³o sporo ciekawostek. Mo na wyczytaæ, e iloœæ studentów bez ocen niedostatecznych na wszystkich wydzia³ach z wyj¹tkiem Mechanicznego powa - nie siê zmniejszy³a. Frekwencja na egzaminach uleg³a zwiêkszeniu. Rektor P.. jest zdania, i te zmiany s¹ przede wszystkim zas³ug¹ przeniesienia tez IX Plenum KC PZPR do studentów i pracowników naukowych.. Mechanicy byli odporni na tezy. W omówieniu wyników rekrutacji na studia kronika donosi: kandydaci wykazywali w dalszym ci¹gu du e braki przede wszystkim w fizyce oraz matematyce, tj. w przedmiotach podstawowych na studiach technicznych. Braki te by³y ju przedmiotem wspólnych narad, przeprowadzonych w sierpniu przez delegatów uczelni z przedstawicielami szkó³ œrednich. i tak dalej, jakby pisano A.D Podczas II spartakiady uczelnianej w 1954 roku student Wydzia³u Mechanicznego Leszek Kwapisz (obecnie profesor zwyczajny tego wydzia³u) zdoby³ w skoku o tyczce I miejsce 2,70 m. W zeszycie wydanym w maju 1955 roku studenci III roku Wydzia³u Mechanicznego Jan Krysiñski i Juliusz Koenig w artykule Czy siê zgadzamy, stanowi¹cym g³os w ogólnopolskiej dyskusji wywo³anej publikacj¹ w Po prostu, krytycznie odnieœli siê do programów, organizacji i dyscypliny studiów. Zaskakuj¹ce s¹ informacje o dzia³alnoœci kulturalnej; okazuje siê np., e chór Politechniki powsta³ ju w 1951 roku (nie w 1968 jak pisze siê obecnie w historii chóru). Chór dwukrotnie wystêpowa³ w Filharmonii ódzkiej, œpiewaj¹c mazura ze Strasznego Dworu podczas Wieczorów Moniuszkowskich. Istnia³ wtedy tak e zespó³ pieœni i tañca, orkiestra i inne zespo³y muzyczne. Warto wspomnieæ, ze ycie Politechniki ódzkiej pocz¹tkowo drukowano w nak³adzie 2500 egzemplarzy; póÿniej zmniejszono nak³ad do 1000 egzemplarzy. W sumie ukaza³o siê jedenaœcie numerów kwartalnika w latach n Ryszard Przybylski

9 9 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA 24 maja, w rocznicę powstania Politechniki Łódzkiej, odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu. Tegoroczne święto miało wyjątkowy charakter, bowiem wiązało się ze szczególnym jubileuszem w historii naszej uczelni z czterdziestoleciem współpracy z Uniwersytetem Strathclyde w Glasgow. Uroczyste posiedzenie Senatu Wœród zaproszonych goœci by³a liczna delegacja z University of Starthclyde. Do odzi przyjechali m.in. aktualny pryncypa³ i wicekanclerz prof. Andrew Hamnett oraz profesorowie: Sir Graham Hills i Sir John Arbuthnott, którzy pe³nili tê funkcjê w minionych latach, a tak e dr Ronald Crawford by³y pe³nomocnik Pryncypa³a ds. wspó³pracy z zagranic¹ maj¹cy du e zas³ugi dla wspó³pracy oraz dziekani wydzia³ów i profesorowie, którzy przez lata utrwalali dobre kontakty z Politechnik¹ ódzk¹. Szczególne zainteresowanie wzbudza³ dr David Nash, wyk³adowca z Wydzia³u Mechanicznego, który wyst¹pi³ w tradycyjnym szkockim stroju. w Stowarzyszeniu Absolwentów Uniwersytetu Strathclyde. Oryginaln¹ inicjatyw¹ ze strony naszego partnera z Glasgow by³y tzw. Polonia Lectures, podczas których znane osobistoœci ze œwiata nauki, kultury i polityki obu krajów prezentowa³y sprawy Polski. Zmiany zachodz¹ce w Polsce po 1989 r. oraz yczliwa dla nas atmosfera w Uniwersytecie Strathclyde, a tak e patronat polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Instytutu Kultury Polskiej w Londynie oraz wsparcie British Council i Strathclyde Regional Council przyczyni³y siê do utworzenia Polskiego Centrum Kultury wielu pracowników Politechniki. Otó w stanie wojennym, w okresie k³opotów gospodarczych i pustych pó³ek w sklepach w Polsce, w lutym 1982 roku Ronald Crawford przyjecha³ do odzi samochodem typu van wy³adowanym po dach paczkami z artyku³ami ywnoœciowymi i innymi wspania³oœciami dla pracowników Politechniki by³o to chyba ponad 200 paczek. Nie zapomnimy tej frontowej wyprawy Ronalda. W dalszej czêœci przemówienia rektor prof. Krysiñski przywo³a³ niektóre ostatnie wydarzenia i osi¹gniêcia, które maj¹ znaczenie w rozwoju uczelni oraz jej postrzeganiu przez otoczenie Przemówienie JM Rektora Posiedzenie Senatu rozpoczê³o przemówienie prof. Jana Krysiñskiego, w którym nawi¹za³ do jubileuszu wspó³pracy ze szkock¹ uczelni¹. Przypomnia³ niektóre wa niejsze elementy tej wspó³pracy (opisano j¹ szczegó- ³owo w U 99) jakimi s¹: wymiana pracowników, wspólne doktoraty, wspólnie organizowane imprezy naukowe i badania dla instytucji naukowych i przemys³u. Pracownicy Uniwersytetu Strathclyde pe³nili tak e wa n¹ rolê w tworzeniu i bie ¹cym funkcjonowaniu Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego (IFE). Wspó³praca ta by³a stymulatorem wielu innych dzia³añ i przedsiêwziêæ mówi³ rektor prof. Krysiñski. - Kontakty miêdzy pracownikami obu uczelni przygotowa³y grunt do utworzenia w 1983 roku Towarzystwa Polsko-Szkockiego jako siostrzanego partnera istniej¹cego w Glasgow od 1964 r. Szkocko-Polskiego Towarzystwa Kulturalnego. Wzrastaj¹ca liczba wspólnych doktorantów pozwoli³a na powo³anie Polskiej Grupy i Informacji w Uniwersytecie Strathclyde. Zwi¹zki obu uczelni, a tak e nawi¹zane przyjaÿnie i kontakty pozauczelniane wspiera³y poœrednio i bezpoœrednio tworzenie wspó³pracy miêdzy naszymi miastami i regionami. Na zakoñczenie tej czêœci wyst¹pienia rektor przypomnia³ szczególne wydarzenie, które utrwali³o siê w pamiêci zewnêtrzne. Za bardzo wa ny uwa am zakup ostatniego fragmentu dawnych zak³adów Lodex. Dziêki nabyciu tej dzia³ki uzyskaliœmy zwarty kampus oraz dodatkowy teren umo liwiaj¹cy rozbudowê uczelni. Na tym terenie powstanie Centrum Sportu Politechniki ódzkiej. Ma powstaæ du y kompleks sportowy mówi³ z zadowoleniem rektor. - Jego foto: Jacek Szabela

10 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Mgr inż. Jakub Kolczyński został laureatem nagrody Stowarzyszenia Wychowanków PŁ foto: Jacek Szabela czêœci¹ bêdzie hala sportowo-widowiskowa z trybunami na oko³o 800 miejsc oraz pomieszczenia do zajêæ z wychowania fizycznego dla studentów P, treningów studenckich i uczniowskich klubów sportowych oraz zajêæ rekreacyjnych dla studentów, uczniów, a tak e mieszkañców odzi. Mo liwe tam te bêdzie prowadzenie zajêæ rehabilitacyjnych dla osób niepe³nosprawnych. Na ten cel uczelnia uzyska³a dotacjê 30 milionów z³ z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy szego, w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Œrodowisko. Planowana jest równie budowa krytego basenu, który umo liwi organizacjê imprez sportowych, nawet na poziomie mistrzostw Europy. Ostateczny kszta³t tej inwestycji zale eæ bêdzie od uzyskanych œrodków. Uczelnia planuje podjêcie tej inwestycji m.in. w oparciu o œrodki regionalne, tym bardziej, e istotnym elementem technologii stosowanej w obrêbie centrum sportu P bêdzie powstaj¹ca równolegle stacja geotermalna, wykorzystuj¹ca dla celów energetycznych z³o a gor¹cej wody o temperaturze powy ej 110 st. C, wystêpuj¹ce na obszarze kampusu P, na g³êbokoœci oko³o 4000 m. Uczelnia ma nadziejê, e inwestycja ta bêdzie prowadzona wspólnie z Urzêdem Miasta. Przewidywanym okresem realizacji tej inwestycji s¹ lata Prof. Krysiñski poinformowa³ równie, e Urz¹d Miasta odzi przekaza³ Politechnice w u ytkowanie park imienia biskupa Klepacza. Park zostanie ogrodzony, bêdzie dostêpny dla mieszkañców odzi, lecz na noc bêdzie zamykany i strze ony. Skoñcz¹ siê wreszcie akty wandalizmu, jak kradzie e miedzianych rynien i arkuszy blachy z dachu oraz niszczenie elewacji budynków uczelni. Kolejn¹ zakoñczon¹ inwestycj¹ jest budowa Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego, które wkrótce zostanie wyposa one i stanie siê na pewno miejscem lubianym przez studentów i pracowników. W swoim wyst¹pieniu rektor nawi¹za³ tak e do powstaj¹cego Liceum Ogólnokszta³c¹cego Politechniki ódzkiej. Jak podkreœli³ - w liceum zaoferujemy uczniom wiêcej godzin nauki z matematyki, fizyki, chemii, informatyki i jêzyka angielskiego. Oczywiœcie w programie jest tak e nauka drugiego jêzyka obcego. W kszta³cenie licealistów zaanga- owani bêd¹ nauczyciele akademiccy z P oraz doœwiadczeni nauczyciele i pedagodzy ³ódzkich liceów. Zajêcia odbywaæ siê bêd¹ na terenie kampusu na pocz¹tek Liceum wystartuje w budynku Architektury, a zajêcia praktyczne i lektoraty zaplanowano w dobrze do tego przygotowanych laboratoriach. We wrzeœniu trzy klasy pierwsze rozpoczn¹ rok szkolny. Prof. Krysiñski mówi³ tak e o satysfakcji z dobrej pozycji P w rankingu szkó³ wy szych opracowanego przez dziennik Rzeczpospolita i miesiêcznik Perspektywy, która wyrazi³a siê przyznaniem uczelni nagrody specjalnej Awans 2007 za najbardziej efektowny skok do grupy najlepszych uczelni. Z 35. miejsca w roku znaleÿliœmy siê na miejscu 17. Wœród 23 uczelni technicznych Politechnika ódzka awansowa³a o dwie lokaty zajmuj¹c czwarte miejsce. Obecne miejsce Politechniki ódzkiej w klasyfikacji to powód do satysfakcji, ale tak e nakaz, by dobrego miejsca nie straciæ, a jeszcze lepiej - by je poprawiæ podkreœla³ rektor. Nawi¹zuj¹c do udzia³u Politechniki ódzkiej w Programach Ramowych Unii Europejskiej prof. Krysiñski powiedzia³ - W 5. Programie Ramowym prowadzono 15 projektów, a w 6. Programie Ramowym prowadzono ju 30 projektów, dziêki czemu nasza Uczelnia zajê³a wysokie ósme miejsce wœród wszystkich uczestników 6. Programu Ramowego w Polsce. Natomiast wœród uczelni technicznych Politechnika ódzka zajê³a tak e wysokie - czwarte miejsce. W 2007 roku rozpocz¹³ siê 7. Program Ramowy, a pierwsze konkursy ciesz¹ siê du ym zainteresowaniem naszych pracowników. Wyra amy nadziejê, e wielu z nich z³o y projekty, które nastêpnie zostan¹ sfinansowane wprost z bud etu Komisji Europejskiej. Biuro Miêdzynarodowych Programów Naukowych P prowadzi aktywn¹ akcjê szkoleniow¹ na uczelni, maj¹c¹ na celu przybli enie tematyki Programów Ramowych. W³adze Uczelni podjê³y decyzjê o przyznawaniu bezzwrotnego dofinansowania wyjazdów zagranicznych zwi¹zanych z tworzeniem miêdzynarodowych konsorcjów planuj¹cych z³o enie projektów do 7. PR. Dzia³anie to ma na celu wsparcie uczestnictwa pracowników Politechniki ódzkiej w 7. Programie Ramowym. Na realizacjê Programów Ra-

11 11 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA mowych Unii Europejskiej uzyskaliœmy dotychczas ponad 8 milionów euro. Rektor nawi¹za³ te do starañ jednostek Politechniki ódzkiej o œrodki z funduszy strukturalnych. W sumie mamy podpisanych 15 umów, a przekrój realizowanych projektów przebiega prawie przez wszystkie dostêpne programy. Nasze projekty znalaz³y siê na wszystkich listach indykatywnych nowych Programów Operacyjnych, takich jak: Innowacyjna Gospodarka, Infrastruktura i Œrodowisko, Regionalny Program Operacyjny. Za bardzo wa ne w³adze uczelni uwa- aj¹ tworzenie Centrum Technologii Informatycznych, które bêdzie wspieraæ kszta³cenie w zakresie wykorzystywania technologii informatycznych w ró nych obszarach wykszta³cenia technicznego, realizowanego przez Politechnikê ódzk¹. Przede wszystkim wymienia³ rektor - dotyczy to obszaru informatyki (in ynierii oprogramowania, sztucznej inteligencji, przetwarzania danych multimedialnych, grafiki i animacji komputerowej tomografii, sieci komputerowych), a tak e obszarów: elektroniki i telekomunikacji, biotechnologii i biologii molekularnej, mikro- i nanotechnologii, in ynierii biomedycznej, in ynierii chemicznej i procesowej, matematyki, fizyki, chemii, in ynierii materia³owej, automatyki i robotyki, fotoniki oraz ochrony œrodowiska. Zakres dzia³alnoœci Centrum ukierunkowany jest na rozwój specjalistycznego kszta³cenia przede wszystkim na studiach II i III stopnia, a tak e na zaproponowanie szerokiej i wielokierunkowej oferty edukacyjnej i rozwoju spo³eczeñstwa informacyjnego. Uruchomienie Centrum zwiêkszy atrakcyjnoœæ Politechniki ódzkiej jako miejsca studiowania studentów z zagranicy, g³ównie z pozosta³ych krajów cz³onkowskich Unii Europejskiej. Projekt uzyska³ poparcie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy szego oraz Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i istnieje szansa otrzymania na ten cel kwoty 12,5 miliona euro zarezerwowanych w ramach funduszy strukturalnych. Podejmowane s¹ tak e dzia³ania wzmacniaj¹ce rolê Centrum Innowacji i Transferu Technologii jako uczelnianego oœrodka transferu technologii, co wi¹ e siê z coraz wiêkszym zainteresowaniem przedsiêbiorców ofert¹ Politechniki. Jest to mo liwe dziêki zaanga owaniu Centrum w liczne projekty i inicjatywy wspieraj¹ce innowacyjnoœæ i transfer technologii, takie jak: Wsparcie innowacyjnej przedsiêbiorczoœci akademickiej ; Inicjatywa Technologiczna I i inne. Wymaga to w³¹czenia siê w zupe³nie nowe obszary dzia³ania, takie jak gospodarka, rynek kapita³owy i partnerstwa biznesowe. Swoje wyst¹pienie rektor prof. Krysiñski zakoñczy³ informacj¹ - mimo wielu trudnoœci rok 2006 by³ kolejnym rokiem dodatniego wyniku finansowego w wysokoœci ponad miliona z³otych. Jak powiedzia³ - Przedstawione osi¹gniêcia s¹ wspólnym dzie³em rzeszy pracowników, kierowników katedr i innych jednostek, dyrektorów instytutów, rad wydzia- ³ów, prodziekanów i dziekanów, cz³onków Senatu, prorektorów wspieranych przez s³u by i kierownictwo administracyjne. Im wszystkim dziêkujê za zaanga owanie i rzeteln¹ pracê. Wiele ciep³ych s³ów skierowa³ do licznego grona zebranego w audytorium So³tana pryncypa³ i wicekanclerz University of Stratclyde prof. Andrew Hamnett. Podkreœli³ znaczenie miêdzynarodowych kontaktów dla funkcjonowania uczelni, w tym szczególnie d³ug¹ i popart¹ wieloma badaniami oraz licznymi wydarzeniami naukowymi i kulturalnymi wspó³pracê z Politechnik¹ ódzk¹ (czytaj na str. 12). Odznaki, nagrody i dyplomy W czasie uroczystoœci zosta³y wrêczone odznaki Zas³u ony dla Politechniki ódzkiej 26 pracownikom uczelni i 18 osobom spoza P, za szczególny wk³ad w jej pomyœlny rozwój. Kilku œwie o upieczonych magistrów i doktorów otrzyma³o nagrody za prace magisterskie i doktorskie. Nagroda Stowarzyszenia Wychowanków P dla najlepszego absolwenta w roku akademickim 2005/2006 trafi³a do r¹k mgr. in. Jakuba Kolczyñskiego z Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki, studiuj¹cego na kierunku Telekommunications and Computer Science w Centrum Kszta- ³cenia Miêdzynarodowego. Wyró niono tak e mgr. in. Filipa Wasilewskiego, absolwenta Informatyki na wydziale Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej. Laureatk¹ nagrody im. Currana-Wernera dla najlepszego absolwenta Wydzia- ³u Mechanicznego za rok akademicki 2005/2006 zosta³a mgr in. Marta Œwiderek, która studiowa³a na kierunku Mechanical Engineering and Applied Komputer Science w Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego P. Nagrodê Klubu 500- ódÿ za najlepsz¹ pracê dyplomow¹ na Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania w roku akademickim 2005/2006 otrzyma³a mgr in. Monika Rybiñska, za pracê magistersk¹ Wdra anie metody 5S w przedsiêbiorstwie produkcyjnym napisan¹ pod kierunkiem dr. in. Marka Sekiety. Jednym z celów Klubu 500- ódÿ zrzeszaj¹cego przedstawicieli najlepszych przedsiêbiorstw z ró nych bran jest promowanie przysz³ych mened erów, czyli absolwentów kierunków zwi¹zanych z zarz¹dzaniem. Spó³ka Polmos yrardów przyzna³a nagrody doktorom Wydzia³u Biotechnologii i Nauk o ywnoœci. Otrzyma³y je: dr in. Emilia Stec za pracê Cbl (CysBlike protein) regulatorowe bia³ko transkrypcyjne biosynteza, oczyszczanie, krystalizacja i okreœlenie struktury bia- ³ka, której promotorem by³ prof. Grzegorz Bujacz oraz dr in. Anna Wajs za pracê Porównanie metod wyodrêbniania i analiza lotnych sk³adników drewna drzew iglastych oraz nasion czarnuszki napisan¹ pod kierunkiem dr in. Danuty Kalemby, prof. nadzw. P. W czasie majowego posiedzenia Senatu tradycyjnie wrêczone zosta³y dyplomy doktora habilitowanego - 14 osobom, a dyplomy doktorskie otrzyma³y 104 osoby. Posiedzenie zakoñczy³a pieœñ Gaudeamus w wykonaniu Chóru Akademickiego P pod dyrekcj¹ Jerzego Rachubiñskiego. n Ewa Chojnacka

12 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Prof. Andrew Hamnett Pryncypał i Wicekanclerz University of Strathclyde mówił na uroczystym posiedzeniu Senatu o przyjaźni polsko-szkockiej i między naszymi uczelniami. Visible friendship Prof. A. Hamnett foto: Jacek Szabela The world of today is a global one; the comfortable certainties of yesterday have been replaced by perpetual change and every university finds itself facing competition in every aspect of its activities. Some, the very powerful, have elected to fight on every front, and to develop strength across the board. However, for the vast majority of universities, a different approach is necessary, in which partnerships are developed based on mutual respect that builds up both partners to the detriment of neither. Such partnerships do not come naturally to universities, which are competitive organisations by nature, and they often require time for trust to develop and thrive. However, such partnerships offer the best chance of surviving against the behemoths of the academic-world, since they optimise the complementary qualities of each partner. I believe that it is this type of partnership that underlies the long relationship between the University of Strathclyde and the Technical University of ódÿ. This partnership began in 1967, at a time when the political situation in both Scotland and Poland differed very greatly from now, in Poland s case to an almost unrecognisable extent. It would be easy to portray this relationship as one-sided; as a lifeline for Polish academics allowing them to build bridges with departments in Strathclyde and to keep open those intellectual doors that repressive regimes are always keen to clo- se. However, that would be a wholly inadequate description: on our side, staff at Strathclyde learned something of the indomitable spirit of Poland; the indestructibility of human desire for freedom and fair treatment. They also learned, at first band, the warmth of Poland; that legendary generosity to the visitor. That generosity went to the heart of many in Glasgow, and during the dark days in Poland, at the end of 1981, this generosity was reciprocated by University staff collecting a substantial sum of money and shipping over a van-load of much needed medical supplies, technical spares and other items that were proving impossible to source in Poland. That extraordinary gesture cemented our relationship, and added immeasurably to the dimension of academic exchange that bas been such an important feature of our association. That academic exchange bas covered many subject areas: of course it has centred on engineering, since this subject occupies a powerful position at both institutions, and there will be many here today who will have known Polish PhD. students working in the Royal College. However, engineering is not the whole story: applied mathematics and related subjects have also been important, and recently strong links have developed in chemistry as well. This relationship between the University of Strathclyde and the Technical University of ódÿ continues to thrive to the present day, and we are be here today to celebrate 40 years of the memorandum of agreement first signed on Sam Curran s day, and to announce the continuation of the agreement for a further five years. Whilst the years of darkness in Europe have rolled by, and we are both members of a great European Union, we retain in each other s company an ever growing appreciation. That appreciation and partnership are also visible in our two countries. Increasingly Scottish companies are looking to Eastern Central Europe for new business, and all of us are conscious in our country of the increasing number of Polish trucks on our own roads and Polish workers in our cities whose indefatigable efforts have been of inestimable economic and social value to us. We trade in every commodity to mutual advantage, and we are working to translate our university relationship into one led by students as much as by staff. Recently the President of the Students Association at Strathclyde visited ódÿ and wrote a wonderful account of his week here, an account that we hope will encourage many others to follow in his footsteps. The Scots are great travellers; they may not be great linguists (no-one has ever accused them of that) but they are to be found in the four corners of the earth, and the great friendship between Poland and Scotland, a friendship that far pre- dates our own long partnership, will continually be renewed.

13 13 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA Firma Tele Atlas, światowy dostawca cyfrowych danych geograficznych, oficjalnie otworzyła 10 maja 2007 r. Centrum Technologii Przetwarzania Obrazu w Łodzi. Tego samego dnia firma podpisała z Politechniką Łódzką list intencyjny zmierzający do formalnego partnerstwa naukowo-badawczego. W imieniu uczelni umowę będzie realizował Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. Przetwarzanie obrazów z firmą Tele Atlas Firma Tele Atlas, zajmuj¹ca siê tworzeniem map cyfrowych ca³ego œwiata, jest obecna w Polsce od 2005 roku. Firma ta przejê³a polsk¹ spó³kê PPWK Geo- Invent wraz z oryginaln¹ technologi¹ Mobile Mapping System (MMS). Technologia MMS s³u y do tworzenia i aktualizacji map cyfrowych wykorzystywanych w nawigacji samochodowej. Pozwala na gromadzenie danych terenowych (znaki drogowe, obiekty charakterystyczne) wzd³u sieci dróg. Jej autorami s¹ ³ódzcy in ynierowie. Jeden z nich Krzysztof Miksa, obecny dyrektor ds. rozwoju ³ódzkiego oddzia³u firmy Tele Atlas jest absolwentem Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki sprzed ok. 20 lat. Mia³em wówczas przyjemnoœæ byæ recenzentem jego pracy magisterskiej. Metoda gromadzenia danych terenowych opracowana w odzi wykorzystuje samochody osobowe lub mikrobusy wyposa one w kilka kamer telewizyjnych du ej rozdzielczoœci. Kamery takie pozwalaj¹ na cyfrowy zapis obrazów drogi, pobocza i otoczenia. Dane te s¹ przenoszone do pamiêci komputera, który jest wykorzystywany do wydobywania informacji o obiektach, dodawanych do map cyfrowych dla u³atwienia nawigacji samochodowej. Wydobywanie tych informacji nie jest zagadnieniem ³atwym. O ile ka - dy z nas uczy siê rozpoznawaæ otoczenie w dzieciñstwie i wzbogaca swoje umiejêtnoœci interpretacji otoczenia przez ca³e ycie w sposób naturalny, to przekazanie tej wiedzy komputerowi jest dla cz³owieka wyj¹tkowo trudne. Wiedza na temat funkcjonowania mózgu i procesów rozpoznawania otoczenia jest bardzo ograniczona. Jednoczeœnie, automatyzowanie tych procesów przynosi wymierne korzyœci, np. w postaci zwiêkszenia bezpieczeñstwa jazdy samochodowej przez dostarczenie zmêczonemu kierowcy informacji zebranych przez komputer (który dzia³a niezawodnie i nigdy nie mêczy siê jazd¹), dlatego komputerowe metody analizy i rozpoznawania obrazów s¹ obecnie jednym z najszybciej rozwijaj¹cych siê obszarów badañ naukowych. Badania te s¹ prowadzone w Instytucie Elektroniki Politechniki ódzkiej na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki od po³owy lat 70. ubieglego wieku. Nasi studenci od wielu lat maj¹ mo liwoœæ poznawania tajników zaawansowanych metod matematycznych i algorytmów przetwarzania informacji ukrytej w obrazach, np. obecnie na studiach specjalnoœci przetwarzanie sygna³ów i obrazów kierowanej przez prof. Paw³a Strumi³³o. Praca magisterska in yniera Miksy dotyczy³a tych w³aœnie zagadnieñ. Olbrzymi¹ satysfakcjê daje nam fakt, e wiedza i umiejêtnoœci zdobyte na studiach zosta³y przez naszych absolwentów wykorzystane i rozwiniête do tak wysokiego poziomu, e opracowane przez nich rozwi¹zania sta³y siê atrakcyjne dla firmy globalnej Tele Atlas. Firma ta utworzy³a w odzi Œwiatowe Centrum Technologii Zbierania i Przetwarzania Obrazów. Samochody z kamerami, opracowane w odzi, je d ¹ po drogach ca³ego œwiata, np. w samych Stanach Zjednoczonych Ameryki zbieraj¹ cyfrowe obrazy dróg o d³ugoœci 1,5 miliona kilometra rocznie. Te olbrzymie iloœci danych s¹ przesy³ane do Centrum w odzi, wyposa onego w najnowsze komputery z dyskami o pojemnoœci milionów gigabajtów (np. wystarczaj¹cej do utrwalenia 250 tysiêcy filmów DVD). W odzi, na Teofilowie, dane te s¹ przetwarzane na cyfrowe mapy i ich uaktualnienia. Do przetwarzania i analizy Zadowoleni z podpisanego listu: Bruce Radloff, wiceprezydent Tele Atlas oraz prof. Andrzej Materka dziekan Wydzia³u EEIA foto: Pawe³ Strumi³³o

14 WYDARZENIA dokończenie ze str. 13 zarejestrowanych w terenie obrazów s³u ¹ zaawansowane metody opracowane przez ³ódzkich in ynierów, których Tele Atlas Polska zatrudnia obecnie oko- ³o dwudziestu. Podpisany list intencyjny miêdzy Politechnik¹ ódzk¹ Wydzia³em EEIA oraz firm¹ Tele Atlas otwiera drogê do wspó³pracy w wielu obszarach. Planujemy zacz¹æ od praktyk wakacyjnych dla studentów 4 roku. Bêd¹ oni mogli zdobywaæ wiedzê praktyczn¹ wzbogacaj¹c¹ teoriê przetwarzania i analizy obrazów, ale te zapoznaj¹ siê z funkcjonowaniem firmy prawdziwie globalnej pracuj¹cej 24 godziny na dobê, w której zespo³y z ca- ³ego œwiata pracuj¹ce nad wspólnymi projektami przekazuj¹ je sobie wzajemnie o odpowiednich porach dnia. Wspó³pracê tê rozwiniemy na wspólne projekty dyplomowe in ynierskie i magisterskie oraz projekty naukowe s³uchaczy studiów doktoranckich, a tak e wspólne projekty badawcze pracowników, np. finansowane z funduszy Unii Europejskiej. Oprócz zidentyfikowania specjalistycznej wiedzy i kompetencji Wydzia³u oraz Firmy, dla dobrej i owocnej wspó³pracy potrzebne bêdzie rozpoznanie zagadnieñ prawnych zwi¹zanych z ochron¹ w³asnoœci intelektualnej praw autorskich dotycz¹cych nowych metod analizy obrazów, które powstan¹ w rezultacie wspólnych przedsiêwziêæ projektowych. Wspó³praca ze spó³k¹ Tele Atlas niesie jeszcze jedn¹ korzyœæ. Otó kariery zawodowe naszych absolwentów zatrudnionych w Tele Atlas Polska, np. kariera mgr. in. Krzysztofa Miksy, s¹ bardzo dobrym, pozytywnym przyk³adem na to, e wytrwa³¹ prac¹ mo na dojœæ do profesjonalizmu na prawdziwie œwiatowym poziomie. Trzeba konsekwentnie poszukiwaæ sposobów realizacji swoich pomys³ów i marzeñ bez adnych kompleksów. ódÿ jest doskona³ym miejscem na zak³adanie i rozwijanie firm high-tech, trzeba tylko wyzwoliæ ducha przedsiêbiorczoœci którym wiêkszoœæ z nas zosta³a obdarzona przez naturê niepotrzebnie skrêpowanego nieuzasadnionymi uprzedzeniami i stereotypami. n Andrzej Materka Prorektor prof. Stanisław Bielecki wręcza dyplom prof. Kazimierzowi Kopiasowi i Zbigniewowi Wiaterowi foto: Jacek Szabela ŻYCIE UCZELNI 2/ Władze uczelni podziękowały wynalazcom, których projekty zostały nagrodzone na międzynarodowych wystawach w roku Spotkanie z wynalazcami Spotkanie odby³o siê w rektoracie P. Prorektor ds. Nauki i Rozwoju Uczelni prof. Stanis³aw Bielecki wrêczy³ nagrodzonym wynalazcom listy gratulacyjne i dyplomy od Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy szego. Najcenniejsz¹ nagrod¹, któr¹ zosta³a uhonorowana w tym roku Politechnika ódzka jest statuetka Za promocjê polskich wynalazków za granic¹. Warto wspomnieæ, e jesteœmy jedyn¹ uczelni¹ w Polsce, która otrzyma- ³a takie wyró nienie. W swoim wyst¹pieniu prof. Bielecki podkreœli³, e rozwój wynalazczoœci ma dla uczelni fundamentalne znaczenie, poniewa przek³ada siê on na konkretne dotacje i fundusze otrzymywane z ministerstwa. Wskazywa³ tak e, e w dobie ni u demograficznego i ci¹gle malej¹cej liczby studentów na znaczeniu zaczyna zyskiwaæ dzia³alnoœæ naukowo-badawcza, której efektem s¹ miêdzy innymi nagrodzone wynalazki. Wynalazcom podziêkowa³ tak e mgr in. Adam Rylski wiceprezes Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów, podziêkowa³ tak e w³adzom Politechniki za przychylnoœæ i czynne wspieranie dzia³alnoœci wynalazczej. Obecny na uroczystoœci prorektor ds. Wspó³pracy z Zagranic¹ prof. Andrzej Napieralski podkreœli³ natomiast, e nagrody otrzy- mane na miêdzynarodowych wystawach walnie przyczyniaj¹ siê do promocji i budowania pozytywnego wizerunku Politechniki ódzkiej jako nowoczesnej uczelni wdra aj¹cej najnowsze technologie i rozwi¹zania. n Grzegorz Gawlik Attaché Ambasady Francji w Politechnice 12 kwietnia 2007 r. goœciliœmy w Politechnice ódzkiej Attaché ds. Naukowych Ambasady Francji, Pana Jean-Jack Cegarra. W czasie spotkania z w³adzami uczelni mówiono na temat rozwoju wspó³pracy P z uczelniami francuskimi, w szczególnoœci dyskutowano o programach podwójnych dyplomów realizowanych w ramach tej wspó³pracy. Attaché spotka³ siê tak e ze studentami z Francji, którzy kszta³c¹ siê w naszej uczelni. Goœæ zwiedzi³ Bibliotekê Politechniki ódzkiej oraz Salê Widowiskow¹.

15 15 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA Współpraca z University of Strathcyde Jubileuszowe spotkania Wa nym elementem obchodów jubileuszu wspó³pracy Politechniki ódzkiej i University of Strathclyde by³o podpisanie kolejnego, ju siódmego, porozumienia o wspó³pracy. W uroczystoœci wziêli udzia³ goœcie ze Strathclyde University oraz dziekani wydzia³ów i inne osoby z P zaanga owane we wspó³pracê. W zwi¹zku z nowymi uwarunkowaniami powsta³ymi po wst¹pieniu Polski do UE, obie strony zamierzaj¹: kontynuowaæ promocjê wymiany studentów i nauczycieli akademickich w ramach programu Socrates/Erasmus niezale nie od bezpoœredniej wymiany pracowników, poszukiwaæ mo liwoœci prowadzenia wspólnych prac magisterskich, kontynuowaæ rozwój wspólnych dzia³añ w dziedzinie kultury oraz prowadzenia prac badawczych, a tak e zachêcaæ do symetrycznego udzia³u doktorantów z obu stron w Programie Wspólnych Doktoratów. W imieniu uczelni swoje podpisy z³o- yli: prof. Andrew Hamnett - Principal and Vice-Chancellor US i prof. Jan Krysiñski - rektor P. Tego samego dnia wieczorem odby- ³o siê Jubileuszowe Spotkanie Przyjació³ zorganizowane przez Towarzystwo Polsko - Szkockie. Godnoœæ jego honorowego cz³onka otrzyma³ prof. Andrew Hamnett, a ca³oœæ uœwietni³ wystêp Chóru Politechniki ódzkiej oraz zespo³u tanecznego FEIRIN. W programie znalaz³y siê szkockie piosenki, tañce oraz poezja Roberta Burnsa. Nastêpnego dnia w nowym budynku IFE odby³o siê Jubileuszowe Seminarium. Jego goœciem by³ prof. Micha³ Seweryñski, minister Nauki i Szkolnictwa Wy szego, który mówi³ o aktualnej polityce w zakresie nauki i badañ w Polsce. PAN reprezentowa³ prof. Jan Michalski, którego referat nawi¹zywa³ do postaci Lorda Alexandra Robertusa Todda, pierwszego Chancellora University of Strathclyde, profesora biochemii, który1957 r., maj¹c 50 lat zosta³ laureatem Nagrody Nobla. O 40-letniej wspó³pracy naszych uczelni mówili profesorowie: Jan Krysiñ- ski i Andrew Hamnett. Zabrali tak e g³os byli Pryncypa³owie szkockiej uczelni, profesorowie: Sir Graham Hills (Revolutionery Forces and Revolutionery Times) i Sir John Arbuthnott (Education for Healt: The Challenge of the Future). Dr Ronald Crawford - wielce zas³u ony dla wspó³pracy by³y Academic Registrar US - swój referat zatytu³owa³ The Idea of Poland. Ca³oœæ spotkania domknê³o wyst¹pienie prof. Jolanty Choiñskiej-Mika. Mia³o ono charakter historyczny i nawi¹ku³y, ksi¹ ki, fotografie i publikacje prasowe wypo yczone z obu uczelni oraz od osób prywatnych. Przygotowane zosta³o tak e specjalne wydawnictwo 40 lat szczególnego partnerstwa zawieraj¹ce m.in. historiê wspó³pracy oraz wypowiedzi osób znacz¹co w tê wspó³pracê zaanga owanych. Kolejn¹ publikacjê przygotowa³ Ronald Crawford. W broszurze The Polish Way - Optimus Polonorum Amicis, personal reminiscence zawar³ wspomnienie osobi- zywa³o do imigracji Szkotów w XVI i XVII wieku na tereny Polski i Litwy. Przy tak uroczystych okazjach wa nym elementem jest spotkanie towarzyskie. Jubileuszowy bankiet by³ okazj¹ do spotkania przyjació³, wspomnieñ o ludziach i wydarzeniach z minionych lat, a tak e mniej formalnych rozmów o przysz³oœci. Obchodom towarzyszy³a okolicznoœciowa wystawa, na której mo na by³o obejrzeæ m.in. kopie dokumentów, artystych kontaktów, gdy jako Academic Registrar wielokrotnie odwiedza³ Polskê i ódÿ. Obchody Jubileuszowe zosta³y zorganizowane przez zespó³, któremu przewodniczy³ prorektor prof. Andrzej Napieralski, wspó³pracowa³ z nim z du ym zaanga owaniem dr in. Jan Zaraœ, pe³nomocnik rektora ds. wspó³pracy z University of Strathclyde. n Ewa Chojnacka Prof. A. Hamnett i prof. J. Krysiński podpisali dokument o współpracy foto: Jacek Szabela Z Uniwersytetu Strathclyde przyjechała duża grupa gości. Na pierwszym planie prof. A. Hamnett foto: Jacek Szabela

16 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska PŁ otrzymał szereg nagród Ministra Budownictwa za prace habilitacyjne, doktorskie i magisterskie oraz publikacje w dziedzinie architektury, budownictwa, urbanistyki, gospodarki przestrzennej, mieszkaniowej i komunalnej oraz geodezji i kartografii. Nagrody ministra Mgr inż. Marta Mijas z promotorem dr. inż. Andrzejem Januszkiewiczem W tegorocznej edycji nasi pracownicy i absolwenci odnieœli du y sukces. 14 maja po raz kolejny odby³o siê wrêczenie nagród Ministra Budownictwa za prace dyplomowe, doktorskie, habilitacyjne. Habilitacje Za prace habilitacyjne w skali kraju przyznano siedem nagród, dwie z nich trafi³y do r¹k pracowników Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska P. Otrzymali je: dr hab. in. Marek Lefik za pracê Zastosowania sztucznych sieci neuronowych w mechanice i w in ynierii. Nagrodzono znacz¹cy wk³ad w rozwój mechaniki teoretycznej i stosowanej. Przedmiotem pracy jest zastosowanie sztucznych sieci neuronowych w ocenie stanu obiektów budowlanych oraz rozwi¹zywaniu skomplikowanych zadañ z zakresu mechaniki konstrukcji, mechaniki kompozytów i modelowania procesów cieplno-wilgotnoœciowych. dr hab. in. Tadeusz Urban za pracê Przebicie w elbecie. Wybrane zagadnienia. Nagrodzono walory teoretyczne i praktyczne pracy, opartej na licznych w³asnych badaniach eksperymentalnych. W pracy przedstawiono wyniki badañ eksperymentalnych, dokonano przegl¹du metod obliczania na przebicie zalecanych w normach projektowania oraz podano w³asn¹ propozycjê w tym zakresie. Doktoraty W kategorii prac doktorskich przyznano wyró nienie dla dr. in. arch. Rafa³a Lamorskiego za pracê Komputerowe metody ochrony, prezentacji i popularyzowania dziedzictwa architektonicznego na przyk³adzie zespo³ów fabrycznych odzi. Wyró niono nowatorskie ujêcie problematyki wykorzystania metod komputerowych w ochronie dziedzictwa architektonicznego. Promotorem pracy jest prof. dr hab. in. arch. Stefan Wrona. Prace dyplomowe Szeœciu absolwentom Wydzia³u przyznano nagrody za prace dyplomowe. Otrzymali je: mgr in. Anna Mierzejewska za pracê Elementy zrównowa onego rozwoju w budownictwie na przyk³adzie projektu modernizacji budynku uniwersyteckiego w Cardiff, Wielka Brytania. Nagrodzono podjêcie wa nej tematyki zrówno- wa onego rozwoju oraz opracowanie wielowariantowej propozycji poprawy stanu istniej¹cego w analizowanym istniej¹cym budynku. Przedstawiono model symulacyjny budynku, przeprowadzono analizy komputerowe i podano propozycje usprawnieñ, maj¹cych na celu zmniejszenie energii potrzebnej do ogrzewania i oœwietlenia oraz poprawy komfortu u ytkowania. Promotorem pracy jest dr in. Dariusz Heim. mgr in. Marta Mijas za pracê Koncepcja architektury i projekt konstrukcji budynku p³ywalni na terenie Aquaparku w Sopocie. Nagrodzono kompleksowe i wzorowe opracowanie projektu architektonicznego i konstrukcyjnego budynku p³ywalni. W pracy przedstawiono rozwi¹zanie konstrukcyjne oraz przedstawiono wyniki analizy statycznej i wymiarowania. Promotorem pracy jest dr in. Andrzej Januszkiewicz. mgr in. arch. Jakub Sa³asiñski za pracê Projekt kaplicy rzymsko-katolickiej. ódÿ, ul. Piotrkowska 150. Nagrodzono umiejêtne wkomponowanie kaplicy w otaczaj¹c¹ przestrzeñ oraz plastyczne ukszta³towanie jej wnêtrza. Przedstawiono projekt, zawieraj¹cy rozwi¹zanie funkcjonalno-przestrzenne kaplicy oraz propozycjê ukszta³towania jej wnêtrza. Promotorem pracy jest dr hab. in. arch. Marek Pabich. mgr in. Bart³omiej Szymañski za pracê Klimatyzacja zespo³u pomieszczeñ do produkcji serów w zak³adzie mleczarskim. Nagrodzono nowoczesnoœæ rozwi¹zañ instalacji technologicznej i walory praktyczne. Opracowano projekt instalacji klimatyzacyjnej w pomieszczeniach wytwórni serów. Promotorem pracy jest dr in. Wies³aw Karpiñski. mgr in. Jakub Samuszonka za pracê Wykorzystanie metod symulacyjnych w projektowaniu pasywnego budynku biurowego. Nagrodzono podjêcie nowatorskiej problematyki w dziedzinie budownic-

17 17 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA twa energooszczêdnego i umiejêtne wykorzystanie metod symulacyjnych w projektowaniu budynku pasywnego. Promotorem pracy jest dr in. Dariusz Heim. mgr in. Mateusz Wyrzykowski za pracê Sensitivity analysis and experimental validation of the mathematical model for strains of the maturing concrete. Nagrodzono przedstawienie i zweryfikowanie symulacji odkszta³ceñ dojrzewaj¹cego betonu. W pracy zawarto symulacje podatnoœci na ró ne czynniki modelu matematycznego (wg prof. D. Gawina) odkszta³ceñ dojrzewaj¹cego betonu. Promotorem pracy jest dr hab. in. Dariusz Gawin, prof. P oraz opiekunowie naukowi na Uniwersytecie w Padwie. Przyznano tak e wyró nienie dla mgr in. arch. Janusza Maciejewskiego za pracê Dom sztuki przy ulicy Am Zollhafen w Moguncji. Wyró niono interesuj¹ce rozwi¹zanie projektowe w trudnej sytuacji lokalizacyjnej w mieœcie. Zaprezentowano koncepcjê ogóln¹ rozwi¹zania budynku oraz jego program funkcjonalny. Promotorem pracy jest dr hab. in. arch. Marek Pabich. Publikacje Wœród nagrodzonych publikacji w dziedzinie budownictwa przyznano nagrody dla: pracy zbiorowej pt. Budownictwo ogólne. Tom II. Fizyka budowli pod kierunkiem prof. dr. hab. in. Piotra Klemma (Wydawnictwo Arkady sp. z o.o., Warszawa 2005). Nagrodzono opracowanie wartoœciowej ksi¹ ki, obejmuj¹cej kompleksowo problematykê fizyki budowli. pracy zbiorowej pt. Podstawy projektowania konstrukcji elbetowych i sprê onych wed³ug Eurokodu 2, której koordynatorem jest prof. dr hab. in. Micha³ Knauff (Dolnoœl¹skie Wydawnictwo Edukacyjne, Wroc³aw 2006), a wœród wspó³autorów znaleÿli siê profesorowie naszego Wydzia³u prof. dr hab. in. Artem Czkwianianc i prof. dr hab. in. Maria Kamiñska. Nagrodzono kompleksowe przedstawienie problematyki projektowania konstrukcji elbetowych i sprê onych, z uwzglêdnieniem postanowieñ normowych i najnowszej wiedzy. n A.W. Wystawa Architektura jako sztuka przekształcania przestrzeni była pierwszą imprezą, która odbyła się w ramach VII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki w Politechnice Łódzkiej. Awangardowe projekty Dzisiaj, czyli 18 kwietnia obchodzony jest Miêdzynarodowy Dzieñ Ochrony Zabytków mówi³a otwieraj¹ca wystawê dr hab. in. arch. Joanna Olenderek, prof. P. Tymczasem, trochê przekornie, na naszej wystawie pokazujemy awangardowe projekty naszych dyplomantów. Wystawione plansze prezentuj¹ce efekt pracy m³odych architektów dotycz¹ nie tylko odzi i polskich miast, ale tak e s¹ usadowione w przestrzeni innych pañstw Europy. To efekt kontaktów zagranicznych ³ódzkich architektów. Prace robi¹ wra enie zarówno od strony edycji, jak i odwa nych rozwi¹zañ projektowych oraz wszechstronnoœci tematyki. Na wystawie mo na by³o obejrzeæ m.in. dwa projekty dla Mainz w Niemczech: Muzeum Interakcji Miêdzy Cz³owiekiem a Przedmiotem, którego nazwa Ergob¹ble nawi¹zuje do rozwi¹zania jego przestrzeni wewnêtrznej oraz stadion pi³karski Bruchwegstadion, a tak e pomys³ na Przystañ ku refleksji, która mia³aby powstaæ w Republice Irlandii, tam gdzie swoim urokiem kusz¹ Klify Moher - jedna z g³ównych atrakcji turystycznych. Studenci siêgaj¹ te do rodzimego krajobrazu. Muzeum Litzmannstadt Getto, Lofty na Farbiarskiej, oraz Hotel SPA & WELLNES w Kamionie to tylko niektóre propozycje rozwi¹zañ przygotowanych przez tegorocznych absolwentów architektury. Wystawa pokaza³a, e wyobraÿnia podpowiada pe³ne polotu i nie ograniczone schematami wizje, a wkomponowane w otoczenie kszta³ty budynków bywaj¹ zaskakuj¹ce. Archiwum prac dyplomowych pêka w szwach mówi³a prof. P Joanna Olenderek. Jest w nich wiele ciekawych rozwi¹zañ architektonicznych, które zamiast upiêkszaæ nasze otoczenie s¹ tylko dowodem dobrze wykorzystanych lat studiów. To w³aœnie sk³oni³o jedn¹ z absolwentek do wykonania pracy dyplomowej Architektura na Piotrkowskiej siedziba SARP i Instytutu Architektury w odzi. Wiêcej o tym projekcie wykonanym pod opiek¹ prof. P Joanny Olenderek pisze jej autorka Agnieszka Owczarek w dalszej czêœci U. Wiêkszoœæ z tegorocznych absolwentów pracuje za granic¹. Inni bez problemu znaleÿli pracê w krajowych biurach projektów. To na pewno satysfakcja dla w³adz Wydzia³u, które by³y obecne na wernisa u wystawy. Jest te dodatkowy powód do zadowolenia. Jak powiedzia³a dziekan Wydzia- ³u prof. Maria Kamiñska Wkrótce budynek Instytut Architektury i Urbanistyki stanie siê jednym z naj³adniejszych w Politechnice ódzkiej. Otrzymaliœmy z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy szego pieni¹dze na remont, jest ju gotowy projekt i mo emy przyst¹piæ do prac. n Ewa Chojnacka Grand Prix Prof. W³odzimierz Cygan z Instytutu Architektury Tekstyliów Politechniki ódzkiej otrzyma³ Grand Prix, czyli z³oty medal na 12. Miêdzynarodowym Triennale Tkaniny, które odby³o siê w maju w Centralnym Muzeum W³ókiennictwa w odzi. Miêdzynarodowe jury konkursu uzna- ³o pracê prof. W. Cygana zatytu³owan¹ Orbitrek, za najlepsz¹ spoœród dzie³ 138 artystów z 51 krajów. Laureat urodzi³ siê w 1953 r. Ukoñczy³ Akademiê Sztuk Piêknych w odzi. Ju kilkakrotnie uczestniczy³ w ³ódzkim konkursie. W 2002 roku otrzyma³ Grand Prix na 2. Miêdzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej. Na koncie ma wiele wystaw i kilka wa nych nagród, m.in. z³oty medal ZPAP Polska sztuka u ytkowa ³ódzkiego Miêdzynarodowego Triennale Tkaniny w 1988 r. oraz nagrodê IWC na Miêdzynarodowej Wystawie Tkaniny w Kioto w 1989 r. W. Cygan jest tak e profesorem w Akademii Sztuk Piêknych w Gdañsku. n M.T.

18 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Łódzcy radni przyznali Nagrody Miasta Łodzi. Wyróżniono sześć osób. Miło nam poinformować, że wśród zasłużonych dla Łodzi laureatów jest dwóch profesorów z Politechniki Łódzkiej: Stanisław Bielecki i Józef Masajtis. Nagrody Miasta Łodzi dla biotechnologa i włókiennika Obaj nagrodzeni s¹ postaciami dobrze znanymi w Politechnice, otrzymana nagroda jest jednak dobr¹ okazj¹ aby przypomnieæ ich sylwetki i dokonania dla nauki, uczelni i odzi. Prof. Stanisław Bielecki Jest absolwentem Wydzia³u Chemii Spo ywczej P. Studia w dziedzinie technologii chemicznej skoñczy³ w 1970 r. Stopieñ doktora uzyska³ w 1978 r., zaœ habilitowa³ siê w 1990 r. Prof. Stanis³aw Bielecki ma du y wk³ad w rozwój swojego wydzia³u i uczelni. By³ prodziekanem ( ), a nastêpnie dziekanem ( ) Wydzia³u Chemii Spo ywczej i Biotechnologii, od 1998 r. jest dyrektorem Instytutu Biochemii Technicznej, a od 2003 r. prorektorem ds. nauki i rozwoju uczelni. Pocz¹tkowo w pracy naukowej prof. Bielecki zajmowa³ siê analiz¹ biopolimerów œciany komórkowej dro d y i badaniami drobnoustrojowych enzymów litycznych, depolimeryzuj¹cych œciany ywych komórek ró nych grup drobno- ustrojów. Obecnie prowadzi badania w zakresie biotechnologii przemys³owej, koncentruj¹c siê na takich obszarach jak: biokataliza stosowana, molekularna in- ynieria enzymów, biokataliza w uk³adach niekonwencjonalnych, enzymatyczna synteza oligosacharydów i biopolimerów, w tym bakteryjnej celulozy. Jednym z wielu znacz¹cych osi¹gniêæ zespo³u prof. Bieleckiego jest opracowanie procesu kierowanej biosyntezy celulozy bakteryjnej, jej chemiczna i biologiczna modyfikacja, co w efekcie doprowadzi³o do opracowania sposobu wytwarzania materia³ów opatrunkowych z bakteryjnej celulozy. Ich dobroczynne dzia³anie mogli ju przetestowaæ poparzeni pacjenci Szpitala w Siemianowicach Œl¹skich. Dorobek naukowy prof. S. Bieleckiego obejmuje ponad 200 prac doœwiadczalnych, 16 patentów i zg³oszeñ patentowych. Jest promotorem 9 prac doktorskich, recenzowa³ ponad 100 projektów badawczych. By³ wyk³adowc¹ w licznych oœrodkach zagranicznych oraz jako visiting professor w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Austrii, Francji, USA, Chinach. Dla Łodzi Prof. Stanis³aw Bielecki przewodniczy ³ódzkiej szkole biotechnologii, silnej i rozpoznawalnej zarówno w Polsce, jak i w Europie. Wspó³tworz¹c i powo- ³uj¹c do ycia Centrum Zaawansowanych Technologii BioTechMed (2004), Polsk¹ Platformê Technologiczn¹ Biotechnologii (2004), Centrum Doskona- ³oœci Biotechnologia Przemys³owa (2004), Polsk¹ Federacjê Biotechnologii (2004) umiejscowi³ ódÿ jako jedno z najwa niejszych miast w Polsce, w którym rozwija siê ta nowoczesna dziedzina wiedzy i techniki. Nale y równie podkreœliæ niezwyk³¹ aktywnoœæ prof. Bieleckiego na rzecz rozwoju biotechnologii w Polsce oraz budowania jej wizerunku w Europie i œwiecie. Profesor jest cz³onkiem wielu gremiów naukowych. Jest przewodnicz¹cym Komitetu Biotechnologii przy Prezydium PAN i przewodnicz¹cym Komisji Biotechnologii przy oddziale PAN w odzi. Jest cz³onkiem Industrial Biotechnology Steering Group in The European Technology Platform for Sustainable Chemistry oraz cz³onkiem External Advisory Group priorytetu 2: Food, Agriculture and Biotechnology VII Programu Ramowego UE. Uczestniczy tak- e w pracach interdyscyplinarnych zespo³ów do spraw rozwoju biogospodarki oraz do spraw infrastruktury badawczej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy szego. Bior¹c udzia³ w pracach Europejskiej Federacji Biotechnologii, a w szczególnoœci Komitetu Naukowego European Section on Applied Biocatalysis, w programach europejskich, w tym jako kieruj¹cy ze strony polskiej projektem Towards an European Research Area in Industrial Biotechnology (VI Program Ramowy) promuje nie tylko ³ódzk¹ biotechnologiê i ³ódzkie œrodowisko naukowe za granic¹, ale tak e ma okazjê, z której chêtnie korzysta, do promocji odzi. Udzia³ prof. Bieleckiego w europejskich programach naukowych i dydaktycznych zaowocowa³ tak- e wymian¹ studentów, organizowaniem imprez naukowych oraz rozwojem wspó³pracy z licznymi oœrodkami zagranicznymi. To wszystko sprawi³o, e ódÿ sta³a siê znana i rozpoznawana nie tylko w Europie, ale tak e w Ameryce P³n. i Azji, czyli wszêdzie tam, gdzie prof. Bielecki reprezentowa³ ³ódzkie œrodowisko naukowe.

19 Prof. Józef Masajtis 19 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 Jest absolwentem Wydzia³u W³ókienniczego P z roku Po studiach pracowa³ w ZPB im. Harnama Rena-Kord w odzi, g³ównie jako kierownik zmiany. W 1971 r. rozpocz¹³ studia doktoranckie na Wydziale W³ókienniczym zakoñczone w 1976 r. doktoratem na temat mechanicznej technologii w³ókna. W 1986 r. uzyska³ stopieñ doktora habilitowanego, a w 2001 tytu³ profesora. Prof. Józef Masajtis pracê w Politechnice ódzkiej rozpocz¹³ w 1974 r. w Instytucie Mechanicznej Technologii W³ókna. W latach zorganizowa³ na Wydziale now¹ specjalnoœæ architektura tekstyliów wg idei zg³oszonej w 1990 r. przez prof. Janusza Szoslanda. Od 1993 r. kieruje Zak³adem Architektury Tekstyliów, przekszta³conym w 1997 r. w pierwsz¹ w Polsce Katedrê Architektury Tekstyliów, która z czasem po³¹czy³a siê z Katedr¹ Budowy i Technologii Tkanin, a w roku 2005 po po³¹czeniu z Katedr¹ Chemicznej Obróbki Wyrobów W³ókienniczych przekszta³ci³a siê w Instytut Architektury Tekstyliów P. Aktualnie prof. Masajtis jest dyrektorem tego Instytutu. W latach by³ prodziekanem ds. studenckich. W 2002 rozpocz¹³ prace nad przygotowaniem i wprowadzeniem na Wydziale In ynierii i Marketingu Tekstyliów nowego kierunku studiów Wzornictwo. Kierunek ten zosta³ uruchomiony w 2003 r. Dzia³alnoœæ naukowa prof. Józefa Masajtisa obejmuje zagadnienia z zakresu technologii tkackiej, metod optymalizacji i ich zastosowañ, modelowania struktur i asortymentu tekstyliów, cyfrowego przetwarzania ich obrazów. Od roku 1992 g³ównym obiektem jego dzia³alnoœci naukowej jest architektura tekstyliów, obejmuj¹ca zagadnienia projektowania technicznego i plastycznego tekstyliów, uwzglêdniaj¹ca równie aspekty humanizmu, historyczne, mechaniczne, chemiczne, twórczego projektowania, definiowania i rozwi¹zywania problemów zwi¹zanych z wyrobami w³ókienniczymi. Razem z prof. Jackiem Dutkiewiczem opracowa³ metodê leczenia ³uszczycy z wykorzystaniem tekstyliów. By³ promotorem trzech przewodów doktorskich. Jest autorem dwóch monografii, w tym jednej zagranicznej, wspó³autorem dwóch monografii, autorem i wspó³autorem 4 skryptów oraz ponad 90 publikacji. Opracowa³ oryginalne wyk³ady z Architektury Tekstyliów oraz Projektoznawstwa, ostatnio zosta³ zaproszony do prowadzenia wyk³adów na podyplomowych studiach E-TEAM, organizowanych przez miêdzynarodow¹ organizacjê AUTEX, zrzeszaj¹c¹ europejskie w³ókiennicze jednostki edukacyjne oraz North Carolina University z USA i Uniwersytet Tekstylny z Izmiru (Turcja). Prof. Masajtis jest cz³onkiem ódzkiego Towarzystwa Naukowego, Stowarzyszenia W³ókienników Polskich, by³ przedstawicielem Wydzia³u w Miêdzynarodowej Organizacji AUTEX, skupiaj¹cej uczelnie oraz placówki badawcze z profilem w³ókienniczym, nie tylko w Europie. Organizacja ta powierzy³a mu funkcjê redaktora naczelnego wydawanego pod jej auspicjami œwiatowego czasopisma w³ókienniczego Autex Research Journal. Dla Łodzi Ca³e ycie zawodowe prof. Józefa Masajtisa zwi¹zane jest z odzi¹, podobnie jak podejmowane przez niego dzia³ania. Towarzyszy temu ci¹g³a troska o to, by rola w³ókiennictwa by³a dostrzegana i nale ycie eksponowana, w tym jego znaczenie dla naszego regionu. Nagroda Miasta odzi przyznana zosta³a za osi¹gniêcia, które uczyni³y ódÿ œwiatowym, naukowym centrum edytorskim w zakresie w³ókiennictwa. Prof. Masajtis otrzyma³ j¹ wspólnie z mgr. Bogdanem Macem. Od 1993 r. wydawany jest w jêzyku angielskim periodyk Fibres & Textiles in Eastern, zorganizowany i redagowany przez mgr in. Bogdana Maca - jako redaktora naczelnego, przy œcis³ej wspó³pracy z prof. Józefem Masajtisem. Naukowy poziom, jak równie edytorska szata graficzna sprawi³y, e wydawnictwo to znalaz³o siê w 1999 r. na niezwykle presti owej w œwiecie liœcie filadelfijskiej. Jest to trzeci periodyk w³ókienniczy w œwiecie, a jedyny w Europie na tej liœcie. Kapitu³a Nagrody doceni³a równie powsta³e w 2001 r. pismo internetowe Autex Research Journal. W ten sposób dziêki prof. Józefowi Masajtisowi zorganizowane zosta³o w odzi internetowe centrum edytorskie, jedyne w œwiecie. Te dzia³ania przyczyniaj¹ siê do globalnej promocji naszego miasta. ódÿ stanowi dziœ znacz¹ce, nie tylko w skali Europy, centrum akademickie i naukowe w zakresie w³ókiennictwa. Prof. Józef Masajtis jest jednym z wybitnych kreatorów tego sukcesu. Uroczyste wręczenie nagród odbyło się 15 maja na uroczystej sesji rady miejskiej z okazji Święta Łodzi. Laureatom serdecznie gratulujemy! n WYDARZENIA

20 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Rankingi szkół wyższych są publikowane od wielu lat. W założenia ich autorów mają one dostarczyć informacje o tym, jak oceniane są polskie uczelnie, mają też pomagać w wyborze szkoły i kierunku studiów. Jako pierwszy tej wiosny został ogłoszony ranking dziennika Rzeczpospolita i miesięcznika Perspektywy. W wyniku zebranych danych powstała tabela, a w niej lista około 100 uczelni wszystkich typów, uporządkowana zgodnie z otrzymaną punktacją ogólną. Na ten ostateczny wynik składa się wiele kryteriów. Czołowe uczelnie w tym rankingu to: Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński i Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Najlepsza uczelnia techniczna, czyli Politechnika Warszawska zajęła czwarte miejsce. Awans 2007 Od dwóch lat Kapitu³a rankingu przyznaje nagrody specjalne dla uczelni, które zanotowa³y szczególne osi¹gniêcia. W grupie uczelni akademickich Nagrodê Awans 2007 otrzyma³a Politechnika ódzka za najbardziej efektowny skok do grupy najlepszych uczelni. Z 35 miejsca w roku 2006 znaleÿliœmy siê na miejscu 17. Z lepsz¹ pozycj¹ w zestawieniu ogólnym wi¹ e siê równie zmiana w rankingu wœród 23 uczelni technicznych. Politechnika ódzka awansowa³a o dwie lokaty zajmuj¹c czwarte miejsce. Pierwsza trójka nie zmienia siê od kilku lat. Tworz¹ j¹: Politechnika Warszawska, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie oraz Politechnika Wroc³awska. Niewielkie ró nice punktowe pomiêdzy drug¹ i trzeci¹ uczelni¹, a tak e pomiêdzy nami i pi¹t¹ w rankingu Politechnik¹ Œl¹sk¹ œwiadcz¹, e czo³ówka szkó³ wy szych musi stale myœleæ o tym, e konkurencja nie œpi i w nastêpnym roku mo e byæ inaczej. Obecne miejsca Politechniki ódzkiej w klasyfikacji to powód do satysfakcji, ale tak e trzeba pracowaæ nad tym, by dobrego miejsca nie straciæ, a jeszcze lepiej by³oby je poprawiæ. Jest to mo liwe, o ile bêdziemy dalej aktywnie rozwijaæ nasze dzia³ania. Z tym wiêksz¹ energi¹ musimy robiæ to tam, gdzie s¹ nasze s³abe punkty, gdzie uczelnie z bezpoœredniego s¹siedztwa w rankingu s¹ od nas lepsze. Ranking Rzeczpospolitej w ramach czterech g³ównych kryteriów ocenia kilkadziesi¹t ró nych aspektów dzia³alnoœci uczelni. Kryterium o du ym znaczeniu jest presti uczelni (30%). W stosunku do ubieg³ego roku Politechnika nie poprawi³a 8. miejsca wynikaj¹cego z preferencji pracodawców, lepiej natomiast wypadliœmy w ocenie przez kadrê akademick¹ awansuj¹c o trzy miejsca na 5 pozycjê. Zajmujemy j¹ wspólnie z Politechnikami: Gdañsk¹ i Poznañsk¹. Jest lepiej, ale Politechnika Œl¹ska jest przed nami w tym kryterium. Je eli chodzi o wybór uczelni przez olimpijczyków sytuacja jest podobna jak w roku Kryterium najbardziej wa ¹cym w ostatecznej ocenie jest si³a naukowa (40%). Zanotowaliœmy tutaj du y awans. W kategorii rozwój kadry w³asnej (liczba stopni i tytu³ów uzyskanych przez pracowników uczelni) zajêliœmy pierwsze miejsce awansuj¹c a o 10 pozycji. Równie jesteœmy najlepsi wœród uczelni technicznych pod wzglêdem rozpiêtoœci oferty kszta³cenia (liczba s³uchaczy studiów doktoranckich i podyplomowych). Poprzednio byliœmy na miejscu 3. Oznacza to, e by³o wiêcej habilitacji i doktoratów, a tak e podwoiliœmy liczbê s³uchaczy studiów podyplomowych. WyraŸny awans z 15 miejsca w ub. roku zanotowaliœmy w kategorii potencja³ naukowy. Jesteœmy teraz na miejscu 5. i jest to efekt znacznie lepszej oceny parametrycznej naszych jednostek. Niestety, pod wzglêdem nasycenia kadry osobami o najwy szych kwalifikacjach (liczba profesorów i doktorów habilitowanych w stosunku do liczby nauczycieli akademickich) zajêliœmy 16. miejsce spadaj¹c o 5 pozycji. Wyprzedzamy co prawda Politechniki: Wroc³awsk¹ i Œl¹sk¹, ale jest to element, który wymaga poprawy, czyli dalszego intensyfikowania dzia³añ zmierzaj¹cych do uzyskiwania tytu³ów i stopni naukowych. Kryterium warunki studiowania (20%) rozpatrywane jest w kilkunastu kategoriach. Pod wzglêdem dostêpnoœci dla studentów kadr wysoko kwalifikowanych wyprzedziliœmy AGH i jesteœmy na 3. miejscu. W tym kryterium brana jest tak- e pod uwagê dzia³alnoœæ biblioteki, taka jak: zasoby biblioteczne (4. miejsce bez zmian) oraz prenumerata czasopism polskich tutaj nast¹pi³ du y spadek z 6. miejsca na 21. i prenumerata czasopism zagranicznych spadek o dwa miejsca na 6. pozycjê. Pojawi³a siê nowa kategoria bazy czasopism pe³notekstowych, w której znaleÿliœmy siê na 6. miejscu. To samo jak w roku ubieg³ym (6. miejsce) mamy pod wzglêdem liczby miejsc w czytelniach. Stabilna sytuacja jest równie w kategorii dostêpnoœæ uczelni dla studentów zamiejscowych, co wynika prawdopodobnie z faktu, e uczelnie nie buduj¹ ju nowych akademików. Mamy tutaj 11. miejsce, lepsze ni politechniki Œl¹ska, Gdañska i Wroc³awska. Niestety gorzej wypadliœmy w kolejnych dwóch kategoriach, które bior¹ pod uwagê liczbê kó³ naukowych i mo liwoœæ rozwijania zainteresowañ kulturalnych. Spadliœmy o kilka miejsc odpowiednio z 12. na 15. i z 8. na 13. Dla wzmocnienia naszej pozycji powinniœmy byæ bardziej aktywni w pracy kó³ naukowych i kreowaniu studenckiej dzia³alnoœci kulturalnej. Jak widaæ nie pomog³o nam utworzenie Orkiestry Akademickiej. Mo e nale y pomyœleæ o teatrze studenckim,

21 21 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA zespole tañca, zwiêkszyæ aktywnoœæ studentów w ró nego typu dzia³aniach, tak- e poza samorz¹dem i ju istniej¹cymi organizacjami? Pod wzglêdem osi¹gniêæ sportowych zanotowaliœmy spadek o jedn¹ pozycjê i musimy siê zadowoliæ 6. miejscem. Podsumowuj¹c kryterium warunki studiowania mo na powiedzieæ, e zajmujemy mniej wiêcej te same pozycje, jakie maj¹ uczelnie bêd¹ce w rankingu ogólnym bezpoœrednio przed lub za nami. Nale y jednak zauwa yæ tendencjê spadkow¹. W tym roku, podobnie jak roku ubieg³ym, Politechnika ódzka zajê³a 1. miejsce wœród uczelni technicznych pod wzglêdem umiêdzynarodowienia studiów (10%). Trzeba jednak powiedzieæ, e tu za nami, z minimaln¹ ró - nic¹ jest Politechnika Warszawska. Jak widaæ, je eli chcemy utrzymaæ zdecydowan¹ pozycjê lidera musimy w dalszym ci¹gu rozwijaæ ofertê studiów w jêzykach obcych. Omawiaj¹c ubieg³oroczny ranking Rzeczpospolitej i Perspektyw rektor prof. Krysiñski mówi³, e Politechnika ódzka ma szansê byæ w pierwszej czwórce i s³owa te spe³ni³y siê. Przyjmuj¹c dyplom i gratulacje dla naszej uczelni Rektor mówi³ - To by³ wielki wysi³ek wszystkich pracowników Politechniki. Bardzo im dziêkujê za atmosferê mobilizacji. To ich ciê ka praca wp³ynê³a na ten wynik. Czy dalsza praca pozwoli spe³niæ marzenia o znalezieniu siê w pierwszej dziesi¹tce polskich uczelni? Poza rankingiem Rzeczpospolitej ukaza³ siê w maju ranking Newsweeka. Jego organizatorzy maj¹ na celu uchwycenie rynkowej wartoœci wykszta³cenia. Przebadano 300 firm uznawanych za najbardziej znacz¹ce oraz obliczono odsetek pracuj¹cych w nich absolwentów z danej uczelni. W stosunku do rankingu opublikowanego w 2005 roku Politechnika ódzka znacznie awansowa³a. Byliœmy na 69. miejscu w zestawieniu blisko 100 uczelni, teraz zajmujemy pozycjê 11. wœród 72 sklasyfikowanych szkó³ wy szych ró nych typów. Jak napisali autorzy rankingu absolwent z dyplomem politechniki (siedem z nich jest w pierwszej 10 przyp. red) albo szko³y ekonomicznej (pierwsze miejsce ma od lat SGH przyp. red) nie musi szukaæ posady. Pracodawcy ustawi¹ siê po niego w kolejce. Kolejny majowy ranking opracowa³ tygodnik Wprost. Tutaj czo³ówka nie zmieni³a siê. Jesteœmy na 5. miejscu po Politechnice Wroc³awskiej, Warszawskiej, Poznañskiej i AGH. W ocenie zaplecza intelektualnego mamy 56,25 pkt. (uczelnie przed nami otrzyma³y 57 i 56,75 pkt. na 60 mo liwych), proces kszta³cenia oceniono na 16,75 pkt. (uczelnie przed nami otrzyma³y 17,5 i 17,25 pkt. - na 20 mo liwych), za szanse kariery zawodowej przyznano 13,75 pkt. (taki sam wynik maj¹ trzy pierwsze politechniki na 15 mo liwych), a za warunki socjalne studiowania otrzymaliœmy 3 pkt. wobec 3,25 przyznanych m.in. pierwszej trójce (na 5 mo liwych). Jak widaæ ró nice punktowe nie s¹ du e i w zasadzie podobne do ubieg³orocznych, trudno wiêc powiedzieæ jaki wp³yw na wynik mia³ szereg pytañ zwi¹zanych z kszta³ceniem w jêzykach obcych, których w ubieg³orocznej ankiecie nie by³o. n Ewa Chojnacka Politechnika Łódzka stała się inicjatorem umiędzynarodowienia edukacji na poziomie ponadgimanazjalnym. Uniwersytet Bałtycki dla licealistów W trakcie miêdzynarodowej konferencji Edukacja uniwersytecka dla zrównowa onego rozwoju, która odby³a siê 21 maja, zosta³a podpisana pierwsza oficjalna umowa pomiêdzy Uniwersytetem Ba³tyckim w Uppsali, a oœrodkiem nieakademickim LI Liceum Ogólnokszta³c¹cym oraz Politechnik¹ ódzk¹. Umowa dotyczy wprowadzenia do programu edukacyjnego szko³y zajêæ o tematyce zrównowa onego rozwoju, przy wykorzystaniu materia³ów opracowanych na Uniwersytecie w Uppsali. Podpisy pod dokumentem z³o yli prof. Lars Ryden - dyrektor Uniwersytetu Ba³tyckiego w Uppsali, mgr Roman Ka mierczak - dyrektor LI LO oraz prof. Ireneusz Zbiciñski prorektor P i dyrektor Centrum Uniwersytetu Ba³tyckiego w Polsce. Umowa ta jest szans¹, aby edukacja na poziomie ponadgimnazjalnym nabra³a miêdzynarodowego charakteru. W tym celu wykorzystywana jest sieæ ponad 200 Uniwersytetów z 13 krajów regionu Morza Ba³tyckiego, dzia³aj¹cych w ramach Uniwersytetu Ba³tyckiego. Jednym z nich jest Politechnika ódzka, gdzie na Wydziale In ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska bardzo aktywnie od wielu lat dzia³a Centrum Uniwersytetu w Polsce. Proponowana innowacja uzyska³a akceptacjê Kuratorium Oœwiaty w odzi i mo e byæ wprowadzona do szkó³ ponadgimnazjalnych w Polsce. Strony umowy: Uniwersytet Ba³tycki w Uppsali oraz Politechnika ódzka zobowi¹zuj¹ siê m.in. do opieki merytorycznej i organizacyjnej, dostarczania materia- ³ów dydaktycznych, szkolenia nauczycieli i anga owania uczniów w miêdzynarodowe akcje letnie. n M.T. Podpisanie umowy. Od lewej: prof. Lars Ryden, mgr Roman Każmierczak, prof. Ireneusz Zbiciński foto: Jacek Szabela

22 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Pierwszy architekt członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego Elewacja wschodnia budynku PWSFTviT rys. Marek Pabich Prof. Andrzej Napieralski odbiera statuetkę z rąk Prezesa ŁTN prof. Stanisława Liszewskiego foto: Jacek Szabela Na Zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym ódzkiego Towarzystwa Naukowego, które odby³o siê 2 kwietnia 2007 r., wœród nowo przyjêtych cz³onków Towarzystwa znalaz³ siê pracownik Politechniki ódzkiej dr hab. in. arch. Marek Pabich, prof. P. W trakcie wrêczania nominacji prezes TN prof. Stanis³aw Liszewski podkreœli³, e Marek Pabich jest pierwszym architektem przyjêtym do TN, a przecie w ubieg³ym roku obchodzi³o ono ju siedemdziesi¹t¹ rocznicê powstania. Prof. P Marek Pabich jest zastêpc¹ dyrektora Instytutu Architektury i Urbanistyki P ds. nauki i rozwoju. Jego dorobek naukowy i projektowy koncentru- Inauguracjê Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki, która odby³a siê w Du ej Sali j¹cy siê przede wszystkim wokó³ zwi¹zków sztuki i architektury zosta³ doceniony w Polsce i za granic¹, a teraz sta³ siê powodem w³¹czenie architekta Marka Pabicha do prac VI Wydzia³u TN Sztuki i Nauki o Sztuce. Do najwa niejszych projektów autorstwa prof. P Marka Pabicha nale y m.in. nowy gmach Pañstwowej Wy szej Szko³y Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w odzi, wnêtrza Muzeum Sztuki w odzi, rozbudowa Wy szej Szko³y Dziennikarstwa im. M. Wañkowicza w Warszawie. Jego ksi¹ ka O kszta³towaniu muzeum sztuki. Przestrzeñ piêkniejsza od przedmiotu po raz pierwszy w dziejach Polskiej Akademii Nauk zo- sta³a w 2005 roku uhonorowana indywidualn¹ nagrod¹ w dziedzinie architektury. Ksi¹ ka ta zosta³a równie uhonorowana w 2006 roku indywidualn¹ nagrod¹ Ministra Transportu i Budownictwa. W ubieg³ym roku na zaproszenie dyrektora Stacji Polskiej Akademii Nauk w Pary u profesora Jerzego Pielaszka i prezydenta Polskiego Stowarzyszenia Historyczno-Literackiego w Pary u Piotra Zalewskiego mówi Marek Pabich - wyg³osi³em wyk³ad L espace plus beau que l objet architecture contemporaine des museés. By³o mi niezwykle przyjemnie, e zaproszenie do poprowadzenia tego spotkania przyj¹³ dyrektor Luwru odpowiedzialny za jego architekturê i rozwój przestrzenny pan Alain Boissonnet. W ostatnich latach dzia³a³ równie jako juror w konkursach na wykonanie koncepcji funkcjonalnej i przestrzennej m.in.: Nowego Muzeum Œl¹skiego (2005 r.), Oœrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie (2006 r.) i Centrum Sztuki Wspó³czesnej Elektrownia w Radomiu, które zosta³o powo³ane dziêki inicjatywie Andrzeja Wajdy (2007 r.). n E.Ch. Rozdano nagrody Łódzka Eureka Obrad Urzêdu Miasta odzi rozpocz¹³ sygna³ festiwalowy skomponowany przez pracowników ódzkiej Akademii Muzycznej. Podczas uroczystoœci po raz czwarty wrêczono nagrody - statuetki ódzka Eureka. W tym roku rozdano ich piêæ. Cztery powêdrowa³y do pracowników naukowych Politechniki ódzkiej, którzy zdobyli najwy sze laury na miêdzynarodowych gie³dach innowacji i wynalazków w roku Statuetki otrzymali: prof. A. Napieralski, prof. K. Kopias i Z. Wiater, prof. M.Snycerski oraz prof. R. Nowicz. Wszyscy laureaci zostali uhonorowani wraz ze zespo³ami badawczymi, z którymi opracowali nagrodzone wynalazki. Szerzej o sukcesach wynalazców z P pisaliœmy w U nr 99. Pi¹t¹ nagrodê za swe dotychczasowe osi¹gniêcia otrzyma³ prof. A. Dziki - wybitny chirurg. Po uhonorowaniu, zdobywcy statuetek przedstawili docenione za granic¹ projekty w krótkich, multimedialnych prezentacjach. Uroczyst¹ inauguracjê VII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki zakoñczy³ wyk³ad Globalny kryzys energetyczny mit czy rzeczywistoœæ?, który wyg³osi³ prof. Marek Bartosik z Wydzia³u EEIiA Politechniki ódzkiej. n Grzegorz Gawlik

23 23 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 WYDARZENIA Jubileusz Katedry Technologii Maszyn Katedra Technologii Maszyn obchodzi w tym roku jubileusz 10-lecia. Chocia status samodzielnej jednostki otrzyma³a w dniu 1 kwietnia 1997 roku, historia jej dzia³alnoœci siêga 1945 r., czyli pocz¹tków tworzenia Politechniki ódzkiej. Pierwowzorem naszej jednostki mówi prof. dr Euro-Ing. Andrzej Koziarski, pierwszy kierownik Katedry - by³a Katedra Obróbki Metali I kierowana przez prof. Leona Burnata w latach , a nastêpnie Katedra Technologii Budowy Maszyn dzia³aj¹ca w latach pod kierunkiem prof. Zbigniewa Kornbergera, póÿniejszego dyrektora Instytutu Obrabiarek i Technologii Budowy Maszyn. Po œmierci prof. Kornbergera w 1976 roku Instytutem kierowa³ doc. Bogdan Meldner, a nastêpnie od 1997 roku prof. Jan Rafa- ³owicz. W strukturze organizacyjnej Instytutu funkcjonowa³y wówczas cztery zespo³y naukowe, przekszta³cone w 1987 roku w zak³ady naukowe. Jeden z nich, kierowany przeze mnie Zak³ad Technologii Maszyn, zosta³ przekszta³cony w Katedrê Technologii Maszyn. Obecnie w Katedrze pracuje 13 osób, w tym 2 profesorów, 2 doktorów habilitowanych oraz 6 doktorów. Kierownikiem Katedry od paÿdziernika 2002 r. jest prof. Andrzej Go³¹bczak. Dzia³alnoœæ naukowodydaktyczna Katedry zwi¹zana jest z wieloma obszarami techniki i technologii. Zajmujemy siê miêdzy innymi doskonaleniem procesów obróbki œciernej i zwi¹zanymi z tym badaniami oraz diagnostyk¹ materia³ów i narzêdzi œciernych oraz narzêdzi skrawaj¹cych mówi prof. Go³¹bczak. Prowadzimy tak e badania procesów obróbki elektroerozyjnej (EDM) i elektrochemicznej (ECM). Wa nym elementem naszych prac jest komputerowe wspomaganie technologii CAM i CIM oraz zastosowanie systemów ekspertowych w technologii maszyn. W naszej Katedrze mamy równie specjalistów w zakresie ochrony œrodowiska i BHP w procesach produkcyjnych. Ca³oœæ dzia³añ dope³niaj¹ prace zwi¹zane z marketingiem przemys³owym i organizacj¹ procesów wytwarzania. Prace badawcze w tych obszarach realizowano m.in. w ramach dwunastu grantów KBN i trzech projektów celowych. Wieñczy je równie 12 ukoñczonych przewodów doktorskich, 3 obronione prace habilitacyjne oraz dwa tytu³y profesora. W minionym dziesiêcioleciu pracownicy Katedry opublikowali ponad 145 prac naukowych, w tym 5 monografii oraz uzyskali 5 patentów. Jak mówi prof. Go³¹bczak Katedra wielk¹ wagê przywi¹zuje do wspó³pracy naukowo-badawczej z przemys³em. Zawsze mieliœmy dobre kontakty z firmami wytwarzaj¹cym: narzêdzia skrawaj¹ce, narzêdzia œcierne, obrabiarki oraz inne maszyny i wyroby precyzyjne dodaje prof. Andrzej Koziarski. Dum¹ Katedry s¹ jej nowoczeœnie wyposa one laboratoria. Laboratorium Narzêdzi Œciernych dysponuje unikatow¹ aparatur¹ do oceny walorów u ytkowych narzêdzi œciernych. Laboratorium Technologii Maszyn jest m.in. wyposa one w cztery nowoczesne obrabiarki CNC. W Laboratorium Komputerowym znajduje siê 15 stanowisk komputerowych wraz z oprogramowaniem wspomagaj¹cym prace projektowe. Laboratorium Bezpieczeñstwa i Higieny Pracy jest wyposa one m.in. w aparaturê do oceny warunków œrodowiska pracy. Katedra Technologii Maszyn ma znacz¹cy udzia³ w kszta³ceniu studentów Wydzia³u Mechanicznego oraz s³uchaczy studiów doktoranckich. Jej pracownicy prowadz¹ równie zajêcia dla studentów Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania oraz IFE. Obecnie z Katedr¹ najsilniej jest zwi¹zany kierunek zarz¹dzanie i in ynieria produkcji oraz specjalnoœæ obrabiarki, obróbka skrawaniem i technologia maszyn mówi prof. Go³¹bczak. - Ka dego roku oko³o 20 studentów wykonuje u nas prace dyplomowe. Katedra prowadzi równie studia podyplomowe Bezpieczeñstwo i Higiena Pracy. Dziêki dobremu zapleczu kadrowemu, praktycznemu doœwiadczeniu pracowników i dobrze wyposa onym laboratoriom Katedra Technologii Maszyn wykonuje tak e us³ugi badawcze i projektowe, obejmuj¹ce m.in.: projektowanie i wykonywanie specjalistycznych urz¹dzeñ technologicznych, wykonywanie skomplikowanych czêœci maszyn na obrabiarkach CNC, testowanie dynamicznej wytrzyma³oœci narzêdzi œciernych, a tak e us³ugi badawcze i ekspertyzy w obszarze obróbki ubytkowej, narzêdzi œciernych i skrawaj¹cych. Z okazji Jubileuszu 10-lecia w rektoracie P odby³o siê 30 marca 2007 r. uroczyste spotkanie pracowników Katedry Technologii Maszyn, w którym udzia³ wziêli prodziekani Wydzia³u Mechanicznego: prof. Bogdan Kruszyñski i prof. P Zbigniew Pawelski. Szerszy opis dzia³alnoœci Katedry TM znajduje siê na stronie internetowej: n Opr. E.Ch. foto: arch. Katedry

24 WYDARZENIA ŻYCIE UCZELNI 2/ Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki Łódzkiej uzyskał środki unijne na termomodernizację budynków. Będzie cieplej i ładniej Wydzia³ EEIA P otrzyma³ wsparcie finansowe w wysokoœci 1,367 mln EUR na realizacjê projektu Kompleksowa termomodernizacja budynków Wydzia³u Elektrotechniki i Elektroniki Politechniki ódzkiej. Starania o dofinansowanie tego przedsiêwziêcia rozpoczêto w listopadzie 2005 roku, gdy obowi¹zywa³a jeszcze dawna nazwa Wydzia³u. Fundusze pochodz¹ ze œrodków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego w ramach obszaru priorytetowego Ochrona œrodowiska, w tym œrodowiska ludzkiego, poprzez m.in. redukcjê zanieczyszczeñ i promowanie odnawialnych Ÿróde³ energii. Darczyñcami s¹ 3 kraje Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA): Norwegia, Islandia i Liechtenstein. Celem projektu jest aktywne dzia³anie na rzecz ochrony œrodowiska. To co wziêto pod uwagê przy przyznawaniu œrodków, to poprawa jakoœci powietrza w odzi dziêki zmniejszeniu zapotrzebowania na energiê ciepln¹ i ochrona przed zmianami klimatu dziêki ograniczeniu emisji zanieczyszczeñ do atmosfery. Projekt dotyczy termomodernizacji szeœciu budynków Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki ódzkiej wraz z unowoczeœnieniem ich instalacji centralnego ogrzewania. Modernizacja bêdzie realizowana od kwietnia 2007 r. do wrzeœnia 2008 r. Pierwszym etapem, rozpoczêtym ju w 2007 roku, bêdzie modernizacja budynków Wydzia³u przy Al. Politechniki 11 (C3, C6 i C7). Drugi etap prac, zaplanowany na rok 2008, obejmuje modernizacjê kompleksu budynków przy ul. Stefanowskiego 18/22 (A10, A11, A12). Co bêdzie zrobione za unijne pieni¹dze? Zaplanowano wymianê stolarki okiennej i drzwiowej o powierzchni (3 150 m 2 ), ocieplenie œcian zewnêtrznych o powierzchni ( m 2 ), ocieplenie dachów o powierzchni (7 760 m 2 ), wymianê przewodów instalacji (8,6 km), wymianê grzejników (918 sztuk) i wymianê zaworów termostatycznych (918 sztuk). Realizacja tego projektu sprawi, e koszt zu ycia energii cieplnej zmniejszy siê o ponad 300 tys. z³ rocznie (wg audytu energetycznego) i ograniczona bêdzie emisja zanieczyszczeñ do atmosfery. W efekcie remontu nast¹pi poprawa estetyki budynków uczelni, a tak e warunków pracy, a i studenci na pewno bêd¹ siê czuli lepiej w odnowionych i ciep³ych budynkach. Pozyskanie unijnych œrodków sta³o siê mo liwe dziêki przyst¹pieniu Polski do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i jest konsekwencj¹ cz³onkostwa Polski w Unii Europejskiej. W paÿdzierniku 2004 roku polski rz¹d podpisa³ dwie umowy, które umo liwiaj¹ korzystanie z dodatkowych Ÿróde³ bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Pomoc jest udzielana w ramach dwóch instrumentów finansowych: Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Polsce przyznano (na lata ) kwotê w wysokoœci 533,51 mln euro, która jest ju wykorzystywana. n Karolina Klinger, Izabela Szymañska Entuzjazm i dokonania naukowe dr. inż. Zbigniewa Chanieckiego znalazły uznanie członków Klubu Stypendystów Zagranicznych Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Laureat Nagrody im. Artura Rojszczaka Nagrodê im. Artura Rojszczaka dostaj¹ m³odzi uczeni, którzy szczyc¹ siê nie tylko wybitnymi osi¹gniêciami naukowymi, ale s¹ przy tym humanistami i potrafi¹ przekraczaæ ramy w¹skich specjalizacji badawczych. W tym roku najlepszym kandydatem do tej nagrody okaza³ siê dr in. Zbigniew Chaniecki z Katedry Informatyki Stosowanej Politechniki ódzkiej. Zbigniew Chaniecki od piêciu lat zajmuje siê Piotrem, niepe³nosprawnym studentem informatyki na wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki, którego marzeniem by³o studiowanie tego kierunku. Inicjatywa wysz³a od prof. Dominika Sankowskiego, kierownika Katedry, który poprosi³ Z. Chanieckiego, wówczas jeszcze asystenta, o pomoc. Obecnie Piotr jest na IV roku wymarzonej informatyki (jeden rok straci³ na skutek nawrotu choroby), a dr Z.Chaniecki jest sta³ym goœciem w jego domu. Student obs³uguje komputer za pomoc¹ myszki umieszczonej na g³owie, tzw. myszonki. Ruch g³ow¹ powoduje przesuwanie siê kursora po ekranie, zaœ po to, by dokonaæ klikniêcia, trzeba dmuchn¹æ w specjalny ustnik. Dr Chaniecki uczy Piotra programowania, za³atwia mu formalnoœci na uczelni, organizuje konsultacje. Jego zdaniem komputer i wejœcie w œwiat internetu daje Piotrowi takie same mo liwoœci, jakie ma osoba ca³kowicie zdrowa, a przysz³y pracodawca bêdzie mia³ z niego wielki po ytek. n Ma³gorzata Trocha

25 25 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 NAUKA W dniach maja na Politechnice Łódzkiej odbyła się międzynarodowa konferencja na temat nowych technologii laserowych Recent Advances In Laser Spectroscopy And Laser Technology, w której uczestniczyli wybitni naukowcy z Polski, Francji, Niemiec i USA. O postępie w technologiach laserowych Konferencjê rozpoczê³a specjalna sesja zwi¹zana z powo³aniem przez Komisjê Europejsk¹ pierwszej, polskiej Katedry Marie Curie w Berlinie. Katedr¹ t¹ od stycznia kieruje prof. Halina Abramczyk, kierownik Laboratorium Laserowej Spektroskopii Molekularnej Miêdzyresortowego Instytutu Techniki Radiacyjnej P. Katedry MC s¹ presti owym grantem stypendialnym Unii Europejskiej przyznawanym œwiatowej s³awy naukowcom, z wybitnymi osi¹gniêciami we wspó³pracy miêdzynarodowej. Prof. Abramczyk kieruje katedr¹ powo- ³an¹ w Max Born Institute for Nonlinear Optics and Short Pulse Spectroscopy w Berlinie. Celem grantu jest m.in. stworzenie Europejskiego Uniwersytetu Wirtualnego (EUW) dla propagowania roli technologii laserowych w ekonomicznym rozwoju wspó³czesnego œwiata. Katedra przygotuje infrastrukturê techniczn¹, administracyjn¹ i merytoryczn¹ platformy internetowej EUW oraz utworzy sieæ integruj¹c¹ uniwersyteckie laboratoria i narodowe centra laserowe w Europie. Kierowane przez pani¹ prof. Abramczyk laboratorium na P zajmuje siê m.in. nieinwazyjn¹ technik¹ diagnostyczn¹ prowadzon¹ metod¹ œwiat³a rozproszonego Ramana, która pozwala wykryæ bardzo wczesne zmiany nowotworowe in vivo i in situ, podczas rutynowego badania lekarskiego. Konferencja odby³a siê w nowym budynku Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego. Informacje o konferencji na stronie n M.T. Przy betonowaniu fundamentu pomagali studenci Wydzia³u BAIŒ foto: Rados³aw Walendziak Budowa nowego bloku energetycznego w Elektrowni Bełchatów Historia Elektrowni Be³chatów zaczê³a siê nieca³e pó³ wieku temu. W 1960 r. odkryto bowiem w rejonie wsi Piaski pok³ady wêgla brunatnego o mi¹ szoœci 127 m. W 1971 r. Prezydium Rz¹du podjê³o decyzjê o przygotowaniu Za³o eñ Techniczno-Ekonomicznych Kombinatu Paliwowo Energetycznego w Be³chatowie. Budowa rozpoczê³a siê w 1977 r., pierwszy blok energetyczny zosta³ oddany do eksploatacji w 1981 r., a ostatni, dwunasty w 1988 r. i wtedy te Elektrownia osi¹gnê³a docelow¹ moc 4320 MW, na któr¹ sk³ada³o siê 12 turbin o mocy 360 MW ka da. W latach dziewiêædziesi¹tych trwa³y prace zwi¹zane z ochron¹ œrodowiska, przede wszystkim z wykonywaniem instalacji odsiarczania spalin na kolejnych blokach, zaœ w nowym wieku podjêto decyzjê o nowej inwestycji realizacji bloku energetycznego o mocy 833 MW. W 2004 r. zosta³a podpisana umowa z konsorcjum firm ALSTOM na tê realizacjê. O celowoœci inwestycji zadecydowa³y przede wszystkim du e z³o a taniego paliwa wêgla brunatnego, szacowane na 1 mld ton. Nowy blok bêdzie realizowany z wykorzystaniem najnowszych œwiatowych doœwiadczeñ i przy zastosowaniu najlepszej dostêpnej techniki. Generalnym wykonawc¹ jest firma ALSTOM, wykonawc¹ robót betonowych Budimex Dromex S.A. Oddzia³ Po³udnie, producentem betonu towarowego Cemex Polska Sp. z o.o., zaœ projekt technologii betonowania opracowa³a Katedra Budownictwa Betonowego Politechniki ódzkiej, która prowadzi tak e kontrolê jakoœci betonu i monitoring temperatury betonu w betonowanych masywach, wykonywane konstrukcje s¹ bowiem w wiêkszoœci masywne. Pierwszym elementem wykonywanym na placu budowy by³ fundament pod budynek g³ówny nowego bloku. Jest to fundament o powierzchni ok. 1 ha (wymiary w rzucie 83,5x98,8 m) i wysokoœci od 2,5 do 4,5 m. Objêtoœæ wbudowanego betonu to m 3, zaœ masa stali to ok ton. Fundament betonowany by³ non stop przez 5,5 dnia ze œredni¹ wydajnoœci¹ 200 m 3 betonu na godz. Jest to najwiêksza tego typu konstrukcja w Polsce, a tak e jedna z najwiêkszych w Europie. Jak ju wspomniano, technologiê i nadzór nad betonowaniem opracowali i sprawowali pracownicy Katedry Budownictwa Betonowego prof. dr hab. in. Artem Czkwianianc, dr in. Jerzy Pawlica i mgr in. Rados³aw Walendziak. Jakoœæ betonu kontrolowali tak e studenci Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska, uprzednio przeszkoleni w Akredytowanym w PCA Laboratorium Katedry Budownictwa Betonowego. n Artem Czkwianianc

26 NAUKA ŻYCIE UCZELNI 2/ Już po raz siódmy Politechnika uczestniczyła w Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki odbywającym się w Łodzi w dniach kwietnia. Głównym dniem politechnicznych wydarzeń był 20 kwietnia. Na ten dzień zaplanowano ponad 90 imprez na terenie całej uczelni. Centralnym miejscem, podobnie jak przed rokiem, był Gmachu Trzech Wydziałów. W pięciu audytoriach jednocześnie odbyły się różnorodne tematycznie wykłady. Festiwal na Politechnice Wykłady festiwalowe cieszyły się wielkim zainteresowaniem foto: Jacek Szabela Pokaz eksperymentów w ramach Historii fizyki foto: Jacek Szabela Na parterze Budynku Trzech Wydzia³ów pracownicy Instytutu Fizyki i studenci Ko³a Naukowego Fizyków Kot Schrödingera prezentowali, jak zawsze w ciekawej formie, wybrane eksperymenty i metody ich prowadzenia w odleg³ych czasach. Dla podkreœlenia t³a historycznego studenci wyst¹pili w strojach z ró nych epok, wcielaj¹c siê w postaci Archimedesa, Herona, Galileusza, Volty, Faradaya i innych s³ynnych fizyków. Stroje zosta³y wypo yczone bezp³atnie z Teatru im. Jaracza w odzi. Katarzyna Zawadzka - studentka fizyki technicznej, prosi³a o przekazanie tej informacji w yciu Uczelni, by w ten sposób podziêkowaæ dyrekcji teatru. Wed³ug organizatorów tych pokazów, liczba odwiedzaj¹cych by³a znacznie wiêksza ni w ubieg³ym roku. Rzeczywiœcie, trudno by³o siê przecisn¹æ w t³umie ciekawskich. By³y te pokazy, wystawy i warsztaty zorganizowane na poszczególnych wydzia³ach. Kilka instytutów zaprezentowa³o swoje pracownie badawcze i supernowoczesne urz¹dzenia. Szczególnie du o pokazów przygotowali w tym roku pracownicy Wydzia³u Chemicznego. Otworzyli dla goœci swoje laboratoria i pracownie. Po raz pierwszy, w siedmioletniej tradycji festiwalu, na Politechnice ódzkiej odby³ siê wyk³ad inauguracyjny, który wyg³osi³, tylko w czêœci, prof. Jan Krysiñski, zaproszony tego dnia do Prezydenta RP Lecha Kaczyñskiego. Wyk³ad dotyczy³ Perspektyw wykorzystania energii geotermalnej w regionie ³ódzkim. Przy wype³nionym do ostatniego miejsca audytorium, Rektor poprowadzi³ pierwsz¹ czêœæ wyk³adu, który kontynuowa³ dr in. Pawe³ Hanausek z Instytutu Maszyn Przep³ywowych. Przekaza³ on szereg bardzo istotnych informacji dotycz¹cych prezentowanego tematu, a najwa niejsza dotyczy³a naszej uczelni. Mianowicie, na terenie campusu B, przy ul Wólczañskiej 219/223 ma powstaæ stacja doœwiadczalna elektrociep³ownia geotermalna w ramach Centrum Dydaktycznego, która bêdzie prowadzi³a badania m.in. nad wykorzystaniem Ÿróde³ odnawialnych do ogrzania ca³ego kampusu i kompleksu sportowego, który ma powstaæ na tym terenie. Wszystkie wyk³ady, w których uczestniczy³am cieszy³y siê olbrzymim zainteresowaniem, szczególnie m³odzie y szkolnej. Czêsto brakowa³o miejsc siedz¹cych w audytorium im. prof. Krysickiego, co wynika³o g³ównie z tematyki, a szczególnie z chwytliwych tytu³ów wyk³adów. Swe zdolnoœci marketingowe wykaza³ tu dr hab. Krzysztof Œmigielski, koordynator imprez na Politechnice ódzkiej. Dr Julia Gibka z Instytutu Podstaw Chemii ywnoœci zaprezentowa³a wyk³ad Chcê byæ piêkna opalanie. Zwraca³a szczególn¹ uwagê na negatywne dzia³anie œwiat³a s³onecznego; promienie UVB mog¹ uszkodziæ komórki naskórka, zaœ UVA - komórki skóry w³aœciwej i prowadziæ do wielu zagro eñ zdrowia. Z drugiej strony nale y pamiêtaæ, e opalona skóra chroni nas przed dalszym szkodliwym dzia³aniem s³oñca. Wiêkszoœæ ciekawych informacji dziewczyny notowa³y i zapewne uwagi te przeka ¹ swoim znajomym. Dr Magdalena Sikora, z tego samego Instytutu, na swoim wyk³adzie radzi³a Jak kupowaæ kosmetyki. Przekazane przez ni¹ informacje dotycz¹ nas wszystkich i dlatego sala pêka³a w szwach. Z prezento-

27 27 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 NAUKA wanych danych wynika, e skóra doros³ej osoby stanowi 1,8-2,0 m kw powierzchni cia³a, a jej masa od 15-20% wagi. Czas jej z³uszczania wynosi dni i dotyczy ka dego z nas. Pani doktor uœwiadomi³a zebranym fakt, e preparaty kosmetyczne nie s¹ w stanie zatrzymaæ procesu starzenia skóry, ale mog¹ go opóÿniæ. Kolejnym wyk³adem dotycz¹cym cz³owieka i jego zdrowia by³ Ludzki genom nadzieje i obawy zaprezentowany przez dr hab. El bietê Sochack¹ z Instytutu Chemii Organicznej. Autorka, chc¹c dotrzeæ do s³uchaczy, porówna³a genom cz³owieka do ksiêgi ycia, która zawiera 23 rozdzia³y, czyli chromosomy, a ka dy rozdzia³ zawiera wiele tysiêcy opowiadañ, czyli genów. Okazuje siê, e podobieñstwo ludzkich genów do genów szympansa wynosi a 98%. Wyk³ad zosta³ zakoñczony optymistyczn¹ prognoz¹. Naukowcy zak³adaj¹, e do roku 2010 poznane bêd¹ geny odpowiedzialne za choroby: nowotworowe, kr¹ enia, psychiczne, oraz Parkinsona i Alzheimera. Dr in. Gra yna Budryn z Instytutu Chemicznej Technologii ywnoœci przedstawi³a temat Kawa na zdrowie. Wed³ug naukowców nawet 4 fili anki kawy dziennie wp³ywaj¹ korzystnie na nasze zdrowie, bowiem kawa zwiêksza zdolnoœæ do spalania t³uszczu i mo e zmniejszaæ ryzyko zachorowania m.in. na raka piersi i jelita grubego. Zawarta w niej kofeina wspomaga dzia³anie leków przeciwbólowych, przeciwdzia³a powstawaniu kamieni ó³ciowych i nerkowych. Na temat W³osy a nasze zdrowie mówi³a na wyk³adzie dr in. Ewa Leœniewska z Instytutu Chemii Ogólnej i Ekologicznej. Dowiedzieliœmy siê, e ka dy z nas jest biochemiczn¹ indywidualnoœci¹ i e nie mo na przyjmowaæ na w³asn¹ rêkê suplementów diety. Œwiatowa Organizacja Zdrowia zaleca, by przedmiotem prostych testów analitycznych uczyniæ ludzkie w³osy. Mog¹ byæ alternatyw¹ dla analizy krwi i moczu. Sk³ad ich ró ni siê w zale - noœci od p³ci i wieku oraz przede wszystkim sposobu od ywiania. W Polsce niestety nie ma norm zawartoœci pierwiastków we w³osach. Dr in. Marcin Kozanecki z Katedry Fizyki Molekularnej pyta³ zebranych Czy wiecie jak zbudowana jest woda?... bo naukowcy nie wiedz¹. Znaj¹ natomiast a 13 rodzajów lodu, czyli wody w stanie sta³ym, ró ni¹cych siê budow¹ moleku³. Zdaniem naukowców odpowiedÿ na pytanie Czy jest woda o mniejszej i wiêkszej gêstoœci? mo e byæ kluczem do wyjaœnienia zasady dzia³ania leków homeopatycznych. Nasi studenci i pracownicy brali tak e udzia³ w pokazach prezentowanych w Manufakturze. Byli tam chemicy, fizycy, papiernicy i przybli ali naukê w bardzo oryginalny sposób, ³¹cz¹c j¹ z zabaw¹. Tegorocznemu, VII Festiwalowi Nauki, Techniki i Sztuki towarzyszy³o has³o Poznaj siebie i œwiat. n Ma³gorzata Trocha W ramach VII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki, pod patronatem ŁTN w dniu 20 kwietnia 2007 r. w Instytucie Papiernictwa i Poligrafii odbywało się wiele pokazów i warsztatów. Papiernicze warsztaty i pokazy Badanie właściwości papieru Organizatorami i g³ównymi inicjatorami wszystkich ekspozycji byli studenci z dwóch Kó³ Naukowych dzia³aj¹cych przy Instytucie. Ko³o Naukowe Papierników prowadzi³o warsztaty z czerpania papieru, ciesz¹ce siê ogromnym zainteresowaniem wœród uczestników, którzy mieli jedyn¹ w swoim rodzaju mo liwoœæ w³asnorêcznie wykonaæ papier. Najbardziej kolorowe i oblegane przez dzieci by³y warsztaty z papieroplastyki, gdzie m.in. wyczarowywa³y kwiaty z papieru. Ciekawymi pokazami by³o zaklinanie marmurków w papierze. Po zapoznaniu siê z technologi¹ wytwarzania papieru, uczestnicy w laboratorium klimatycznym badali gramaturê, samozerwalnoœæ, gruboœæ oraz ch³onnoœæ papieru. Ko³o Naukowe Poligrafów prezentowa³o wybrane techniki druku, miêdzy innymi: druk tamponowy, typografiê, sitodruk, druk transferowy, za pomoc¹ którego nadrukowano na podkoszulkach banknoty o nominale 400 z³otowym. W tym dniu odwiedzi³o nasz Instytut ok. 500 goœci m.in. z prasy, telewizji, (Gazeta Wyborcza oraz Telewizja internetowa Lodman), zorganizowane wycieczki ze szkó³ podstawowych, gimnazjalnych i licealnych (174 Szko³a Podstawowa w odzi, Zespó³ Szkó³ Towarzystwa Œwiatowego Edukacji w odzi, Ogólnokszta³c¹ce Liceum Katolickie im. Ojca Anastazego Pankiewicza, Gimnazjum nr 54, Dom Dziecka z Wojs³awic). Nad p³ynnym przebiegiem ca³ej imprezy czuwali opiekunowie Kó³ Naukowych, dr in. Svitlana Khad hynova i dr in. Agnieszka Wysocka-Robak. Uwieñczeniem ca³ego pracowitego dla studentów dnia by³ integracyjny grill, na którym bawili siê studenci, wyk³adowcy i zaproszeni goœcie.

28 NAUKA ŻYCIE UCZELNI 2/ Wydział Chemiczny Politechniki Łódzkiej wraz z Łódzkim Oddziałem Polskiego Towarzystwa Chemicznego był organizatorem jubileuszowej, X Sesji Posterowej Tematów Prac Dyplomowych Środowiska Chemików Łódzkich. Sesja była zorganizowana w ramach VII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki w Łodzi i odbyła się 20 kwietnia 2007 roku na terenie Manufaktury. Otworzył ją dziekan Wydziału Chemicznego prof. Henryk Bem. Obecni byli również dziekani dwóch pozostałych wydziałów biorących udział w Sesji: prof. Bogusław Kryczka (Wydział Fizyki i Chemii UŁ) i prof. Jan Iciek (Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności PŁ). Chemia w Manufakturze Plakaty chemików w Manufakturze foto: Jakub Wojciechowski Justyna Myśkiewicz z plakatem nagrodzonym przez dziekana Wydziału BiNoŻ foto: Anna Kurowska W Sesji wziê³o udzia³ oko³o 100 tegorocznych dyplomantów wydzia³ów chemicznych ³ódzkich uczelni, którzy zaprezentowali w przystêpny sposób tematykê swoich prac dyplomowych oraz perspektywy ich praktycznego wykorzystania. Taka forma sesji pozwoli³a przedstawiæ badania realizowane w œrodowisku ³ódzkich chemików jak najszerszej publicznoœci. Miêdzy innymi mo na by³o siê dowiedzieæ siê jak stymulowaæ gojenie ran, jakie odmiany papryki s¹ najlepszymi zmiataczami wolnych rodników, jakie chemiczne tajemnice kryje eñszeñ, jak wzmacniaæ aromaty soków i win owocowych, ile mamy rtêci w glebie w odzi, czy bêdziemy jedli mro one jab³ka, czy polimery mog¹ byæ substytutami mazi stawowej, a tak e jakie to s¹ polifenole palce lizaæ. Sesja zakoñczy³a siê w sali kinowej Ciemna City, gdzie po wyk³adzie dr. hab. in. S. Jankowskiego, prof. P Nowe oblicza spektroskopii NMR rozdano nagrody. Autorzy najlepszych posterów otrzymali nagrody przyznane przez dziekanów Wydzia³ów, ódzki Oddzia³ Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz firmy sponsoruj¹ce Sesjê: SIGMA-ALDRICH i WITKO. n Nagrody Dziekana Wydzia³u Biotechnologii i Nauk o ywnoœci otrzyma³y: Justyna Myœkiewicz za pracê Olejek eteryczny z kwiatów i olej z nasion ró y Rosa Rugosa L (promotor: dr in. A. Kurowska), Justyna Surmañska za pracê W³aœciwoœci od ywcze i funkcjonalne wybranych odmian cebuli oraz przetworów handlowych (opiekun: mgr in. K. Grzelak, promotor: dr hab. B. Król) oraz Kaja Kantorska i Marta Zaunar za pracê Polifenole palce lizaæ (opiekun: mgr in. S. Gorlach, promotor: prof. M. Kozio³kiewicz). n Nagrody Dziekana Wydzia³u Chemii przypad³y Ma³gorzacie Szymañskiej za pracê W³aœciwoœci spektroskopowe witaminy C w otoczeniu mikroheterogenicznym (promotor: dr hab. J. L. Gêbicki), Sylwii Królik za pracê Matryce hydro elowe do hodowli tkanki nerwowej (opiekun: dr in. S. Kad³ubowski, promotor: prof. J. Rosiak) oraz Magdalenie WoŸniak za pracê Synteza 5-aminomodyfikowanych pochodnych 2 -deoksyurydyny (promotor: prof. P E. Sochacka,). n Wœród nagrodzonych przez ódzki Oddzia³ Polskiego Towarzystwa Chemicznego znalaz³y siê: Anna Winciorek (Biblioteki sztucznych receptorów, opiekun: mgr in. J. Fr¹czyk, promotor: prof. Z. Kamiñski), Katarzyna D¹bek (3-Metoksy-2-dietoksyfosforylopropenian etylu synteza i zastosowania promotor: prof. P T. Janecki,) oraz Monika Malinowska (Homooligomery b 3 -homo-aminokwasów analogi peptydów opioidowych, opiekun: mgr in. D.Wilczyñska, promotor: prof. P A. Olma,). n Nagrody firm WITKO i SIGMA-ALDRICH otrzyma³y: Aleksandra Skowron za pracê Olejki eteryczne w preparatach kosmetycznych (opiekun: dr hab. in. D. Kalemba, promotor: dr in. M. Sikora), Joanna Ostaszewska za pracê Wp³yw bakterii fermentacji mlekowej i dro d y na tworzenie toksyn (promotor: dr in. M. Piotrowska), Marta Jaruga za pracê Diastereoselektywna synteza a-metyleno-g-laktonów (promotor prof. P H. Krawczyk) oraz Katarzyna Œwiderek za pracê Modelowanie w³aœciwoœci kompleksów irydu (promotor: prof. P. Paneth). n Aleksandra Olma, Tomasz Janecki

29 29 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 NAUKA O tym, w jaki sposób elektronika może pomóc osobom niepełnosprawnym mogli dowiedzieć się uczestnicy Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki słuchając wykładu dr. hab. Pawła Strumiłło z Instytutu Elektroniki Politechniki Łódzkiej. W naszym kraju żyje około 5,5 miliona osób niepełnosprawnych, w ostatnich 20 latach liczba ta wzrosła o 50%. Jest więc o kim myśleć i dla kogo opracowywać nowe rozwiązania poprawiające komfort życia. Chociaż Polska nie jest krajem, w którym myśli się przede wszystkim o osobach, które wymagają opieki ze względu na swoją niepełnosprawność lub podeszły wiek, to jednak został już wdrożony pierwszy system teleopieki tzw. linia życia. Uczestnicy wykładu, dla których była to nowa informacja, wpisali sobie do notatek adres internetowy Poniżej przedstawiamy fragmenty prezentacji, która spotkała się ze szczególnym zainteresowaniem osób niepełnosprawnych stanowiących większość słuchaczy wykładu. Elektronika dla niepełnosprawnych Na œwiecie stosuje siê wiele nowoczesnych rozwi¹zañ. Po³¹czenie mo liwoœci elektroniki i telekomunikacji, in ynierii biomedycznej i opieki lekarskiej mo e pomóc niepe³nosprawnym w samodzielnym yciu. Takie szanse daj¹ np. uk³ady wbudowane, których zastosowanie jest bardzo szerokie. Mog¹ to byæ np. pomocne osobom niesamodzielnym systemy inteligentnego œrodowiska. Jest tutaj wiele mo liwoœci: od inteligentnego domu pocz¹wszy, poprzez interfejsy cz³owiek-komputer umo liwiaj¹ce porozumiewanie siê za pomoc¹ fal mózgowych, jêzyka migowego czy alfabetu Braille a, skoñczywszy na robotach, które asystuj¹ osobom niepe³nosprawnym. Kolejn¹ szans¹ dla niepe³nosprawnych s¹ nie tylko wyposa one w pomocne urz¹dzenia wózki inwalidzkie, inteligentne telefony, czy GPS. S¹ to równie komunikuj¹ce siê drog¹ radiow¹ uk³ady monitorowania mierz¹ce np. têtno, ciœnienie krwi, czêstoœæ oddechu oraz systemy tekstroniczne zaszyte w odzie i osobiste systemy wspomagania niewidomych. Powszechnie stosowane s¹ ju implantowane stymulatory serca, protezy s³uchu, z sukcesem wykonano te pierwsze próby wszczepienia tzw. sztucznej siatkówki. In ynierowie pracuj¹ równie nad wykorzystaniem osi¹gniêæ nanotechnologii w medycynie zdaniem dr. hab. Paw³a Strumi³³o mikroroboty wykonuj¹ce operacje na pojedynczych komórkach organizmu to sprawa niedalekiej przysz³oœci. Jak na tym tle wygl¹daj¹ prace prowadzone w Zak³adzie Elektroniki Medycznej? Do aktualnie prowadzonych badañ nale ¹ wizyjne systemy komunikacji z komputerem. Oto kilka przyk³adów. Jedna z prac dotyczy czytania z ust, inna poœwiêcona jest detekcji mrugniêæ, co mo e byæ pomocne np. w monitorowaniu stopnia zmêczenia badanej osoby, prowadzona jest te praca zmierzaj¹ca do komputerowego rozpoznawania znaków jêzyka migowego. Zaawansowane s¹ badania prowadzone g³ównie z myœl¹ o osobach sparali- owanych, polegaj¹ce na komunikacji z komputerem na podstawie analizy aktywnoœci fal mózgowych (np. zapisu EEG). Kolejny projekt realizowany jest z myœl¹ o osobach niewidomych. Wzrok to jeden z najwa niejszych naszych zmys³ów. Jak wykazuj¹ statystyki, u bardzo wielu osób jest on niestety, w mniejszym lub wiêkszym stopniu, uszkodzony. Tradycyjne urz¹dzenia pomocne w przypadku takiego inwalidztwa to oczywiœcie laska i pies przewodnik, jednak jest tu tak e miejsce dla elektroniki. Na œwiecie istniej¹ ju urz¹dzenia, które obrazuj¹ œrodowisko, charakteryzuj¹ siê one jednak z³o onoœci¹ i pewnym nadmiarem informacji. W Zak³adzie Elektroniki Medycznej podjêto badania nad dÿwiêkowym obrazowaniem otoczenia, w którym g³ównym problemem jest wytworzenie odpowiedniej sceny dÿwiêkowej, tak by na koñcu mo na wytworzyæ dÿwiêk przestrzenny, czyli taki, jaki s³yszy zdrowy cz³owiek, informuj¹cy o znajduj¹cych siê w pobli u przeszkodach. Na zakoñczenie wyk³adu dr hab. Pawe³ Strumi³³o zademonstrowa³, jako kolejny przyk³ad mo liwoœci wspó³czesnej elektroniki, telefon komórkowy z syntez¹ mowy, w którym udÿwiêkowiono wiêkszoœæ dostêpnych standardowo funkcji. Oczywiœcie elektronika nie zast¹pi tego, co mo e daæ osobom niepe³nosprawnym inny cz³owiek. I nie chodzi tutaj o litoœæ czy nadmiern¹ troskê, która czêsto te osoby krêpuje. Mo e nale y zatroszczyæ siê o...uczynienie naszego kraju wolnym od barier oraz lêków i negatywnych stereotypów zwi¹zanych z osobami niepe³nosprawnymi.. Tymi s³owami zapisanymi w misji Stowarzyszenia Przyjació³ Integracji, zakoñczy³ swój wyk³ad dr hab. Pawe³ Strumi³³o. PóŸniej by³ czas na rozmowy z niepe³nosprawnymi uczestnikami spotkania, dla których us³yszane informacje sta³y siê nadziej¹ na lepsze przysz³e ycie. Zostali oni tak e zaproszeni do udzia³u w prowadzonych w Instytucie Elektroniki badaniach. Taka wspó³praca z osobami niepe³nosprawnymi ju trwa, bowiem to one s¹ ostatecznym recenzentem otrzymanych wyników. n E.Ch.

30 NAUKA Nowe uprawnienia Wydziału BiNoŻ W kwietniu br. Centralna Komisja ds. Stopni i Tytu³ów Naukowych przyzna³a Wydzia³owi Biotechnologii i Nauk o ywnoœci P uprawnienia do nadawania stopnia doktora w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie biotechnologia. Wieloletnich starañ wymaga³o zaakceptowanie przez CK postulatu w³adz Wydzia³u o wprowadzenie dyscypliny biotechnologia do Wykazu dziedzin i dyscyplin naukowych w dziedzinie nauk technicznych. Nasz postulat poparli m.in. ówczesny Minister Nauki i Informatyzacji prof. dr hab. Micha³ Kleiber, Prezes PAN prof. dr hab. Andrzej Legocki, Rektor Politechniki ódzkiej prof. dr hab. Jan Krysiñski oraz wielu innych polskich i zagranicznych profesorów o uznanym w œwiecie autorytecie. W lipcu 2006 r. Prezydium CK uzna³o s³usznoœæ tych postulatów. Na tej podstawie Wydzia³ wyst¹pi³ z proœb¹ o przyznanie uprawnieñ do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie biotechnologia, powo³uj¹c siê na: publikacje, cytowania oraz prowadzenie zaawansowanych prac dotycz¹cych biotechnologii. Warto zaznaczyæ, e uprawnienia do nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie biotechnologia Wydzia³ otrzyma³ bezterminowo i bêdzie posiadaæ je jako jedyny w Polsce. W nied³ugim czasie przewidujemy przeprowadzenie obrony prac doktorskich, a tak e - jeszcze w bie ¹cym roku - kolokwium habilitacyjnego w tej dyscyplinie. W przypadku pozytywnego zakoñczenia takiego postêpowania, Wydzia³ bêdzie móg³ siê ubiegaæ równie o nadanie zainteresowanym tytu³u profesora w dyscyplinie biotechnologia. n Anna Kurowska Uczestnicy warsztatów w Muzeum Fabryki foto: Bartosz Walczak ŻYCIE UCZELNI 2/ W dniach marca odbyły się międzynarodowe warsztaty studenckie organizowane przez Instytut Architektury i Urbanistyki PŁ oraz Wydział Historii, Youngstown State University (Ohio, USA). W trzydniowych warsztatach poświęconych dziedzictwu architektonicznemu Łodzi uczestniczyli studenci z Grecji, Polski i Stanów Zjednoczonych oraz przedstawiciele niezależnej amerykańskiej organizacji zajmującej się ochroną dziedzictwa przemysłowego (Society for Industrial Archeology SIA). Warsztaty studentów architektury Pierwszego dnia polsko-amerykañskich warsztatów ³ódzcy studenci architektury przedstawiali referaty na temat rozwoju przestrzennego odzi oraz wybranych zespo³ów poprzemys³owych, które stanowi³y podstawê do dalszej dyskusji na temat przesz³oœci, teraÿniejszoœci i przysz³oœci zabytków odzi. Opiekunowie grupy amerykañskich studentów dr Thomas Leary i dr Helene Sinnreich podkreœlali wysoki poziom merytoryczny wyst¹pieñ, dziêki którym uczestnicy zagraniczni mogli lepiej zrozumieæ historiê odzi i jej zabytki. W drugiej czêœci warsztatów uczestnicy wspólnie zwiedzali dawne zespo³y fabryczno-mieszkalne zak³adów Poznañskiego i Scheiblera, gdzie zapoznali siê problematyk¹ rewitalizacji i adaptacji na przyk³adzie ukoñczonego projektu Manufaktura oraz projektu bêd¹cego w trakcie realizacji Lofty u Scheiblera. Obowi¹zkowym punktem programu by³y tak e spacer po ulicy Piotrkowskiej i osiedlu Ksiê- y M³yn i zwiedzanie cmentarza ydowskiego na ul. Brackiej. Du ym zainteresowaniem uczestników cieszy³o siê Muzeum Fabryki poœwiêcone historii zak³adów Poznañskiego zw³aszcza prezentacja maszyn tkackich. Studenci zgodnie mówili, e dziêki takim ekspozycjom mog¹ lepiej zrozumieæ istotê zabytkowych budynków przemys³owych, w których architektura ³¹czy siê nierozerwalnie z technologi¹ produkcji. Szczególne wra enie na uczestnikach zrobi³a jednak dawna elektrownia zak³adów Karola Scheiblera na ulicy Tymienieckiego. Carol Poh Miller z SIA podkreœli³ rangê tego unikatowego budynku zabytku techniki i jednoczeœnie arcydzie³a secesji. Zaznaczy³ tak e, e w przysz³ym roku w ramach wyjazdu studialnego do Polski powróci do odzi z wiêksz¹ grup¹ cz³onków Society for Industrial Archeology, specjalnie po to, by pokazaæ im elektrowniê. Warsztaty zakoñczy³o spotkanie w jednej z ³ódzkich pizzerii, gdzie studenci i ich opiekunowie mogli w swobodnej atmosferze podsumowaæ wspólnie spêdzone trzy dni. n Bartosz Walczak

31 31 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KONFERENCJE Przedstawiciele Samorządów Studenckich uczelni technicznych z całej Polski w dniach kwietnia 2007 r. byli gośćmi Samorządu Studenckiego Politechniki Łódzkiej. Forum Uczelni Technicznych w Łodzi Idea powstania Forum Uczelni Technicznych (FUT) zrodzi³a siê trzynaœcie lat temu wraz z rozwojem samorz¹dnoœci studenckiej. Potrzeba wymiany doœwiadczeñ, nawi¹zania wspó³pracy, konsolidacji œrodowiska studentów technicznych zaowocowa³a porozumieniem 6 najwiêkszych polskich uczelni technicznych. Z czasem do Forum przystêpowa³y nowe uczelnie o charakterze technicznym: poza politechnikami tak e wy sze szko- ³y morskie oraz Akademia Marynarki Wojennej. W kwietniu zorganizowano XXIII spotkanie FUT, którego gospodarzem by³a Politechnika ódzka. Pierwszego dnia, jeszcze przed rozpoczêciem czêœci merytorycznej spotkania, uczestnicy konferencji zwiedzili Elektrowniê Be³chatów. Oficjalne otwarcie obrad Forum odby³o siê po obiedzie w Sali Widowiskowej Politechniki ódzkiej. G³ównym tematem dyskusji by³o omówienie sylwetki absolwenta w kontekœcie oczekiwañ pracodawców. W dyskusji z jednej strony stali studenci z drugiej przedstawiciele instytucji pañstwowych. Wœród naszych goœci byli miêdzy innymi: wiceprezydent Miasta odzi pani Hanna Zdanowska, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego dr Jacek Szer, Prezes NOT ódÿ Jaros³aw Palenik, Zastêpca Komendanta Miejskiego Policji w odzi nadkomisarz Pawe³ Karolak. Debata by³a bardzo ciekawa i pokaza³a studentom, e nie tylko wielkie firmy i koncerny oferuj¹ ciekaw¹ pracê. Wieczór poœwiêcono na zabawê zorganizowan¹ przez Samorz¹d Studencki P. Kolejny dzieñ zaczêliœmy od posiedzenia Prezydium FUT. Zosta³ wybrany gospodarz kolejnego posiedzenia Forum, bêdzie nim Akademia Morska w Szczecinie. Co roku, podczas wiosennego spotkania, wybierane s¹ równie w³adze FUT. Przewodnicz¹cego Tomasza Jezierskiego z Politechniki Krakowskiej zast¹pi³ na tym stanowisku Przemys³aw Dargiewicz z Politechniki Warszawskiej. W nowych w³adzach jest tak e nasz kolega z Rady Studentów Samorz¹du Studenckiego P - Hubert Gêsiarz, który zosta³ wybrany cz³onkiem prezydium FUT. Rozmawialiœmy równie o realizacji porozumienia z NOT, wspó³pracy Samorz¹dów Studenckich z organizacjami i samorz¹dami zagranicznych uczelni oraz o znaczeniu uczelni technicznych na arenie ogólnopolskiej. Wieczór spêdziliœmy wszyscy razem na imprezie integracyjnej w trzypoziomowym klubie muzycznym Blu, gdzie siê œwietnie bawiliœmy. Nastêpnego dnia po œniadaniu, nasi przyjezdni koledzy z FUT zmêczeni, ale i zadowoleni rozjechali siê do swoich uczelni. n Tomasz Orankiewicz Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej oraz konieczność współpracy międzynarodowej wymuszają przyjmowanie i stosowanie standardów europejskich i światowych w wielu dziedzinach nauki. Wynikiem tego jest między innymi przyjmowanie przez Polski Komitet Normalizacyjny norm ISO i EN za obowiązujące w Polsce. W ostatnim czasie zmiany te nabrały dużego tempa, jednak ich wprowadzanie powoduje spore zamieszanie, wywołane jednoczesnym występowaniem obowiązujących norm starych i nowych. Opisane zmiany dotyczą między innymi norm związanych z rysunkiem technicznym. Rysunek techniczny jest językiem techników i - jak każdy język - wymaga systematycznego wprowadzania uaktualnień. Prof. Jan Burcan Powitanie gości podczas pierwszego spotkania Zmiany w rysunku technicznym Zmiany w rysunku technicznym Zespó³ prof. Jana Burcana z Katedry Konstrukcji Precyzyjnych Wydzia³u Mechanicznego od wielu lat prowadzi zajêcia z rysunku technicznego dla studentów P, aktualnie dla Wydzia³u Mechanicznego oraz OiZ. Oprócz wyk³adów prowadzone s¹ æwiczenia wprowadzaj¹ce podstawowe informacje zwi¹zane z zapisem konstrukcji oraz geometri¹ wykreœln¹, laboratoria pokazuj¹ce mo liwoœci programów CAD (w Katedrze s¹ u ywane programy: Mega- CAD i SolidEdge) wspomagaj¹cych pracê cd. str. 32

32 KONFERENCJE Biotribologia ŻYCIE UCZELNI 2/ dokończenie ze str. 31 Zmiany w rysunku technicznym Tribologia zajmuje siê badaniami wêz³ów tarcia oraz zwi¹zanych z nimi procesów tarcia, zu ywania i smarowania. Badania tribologiczne realizowane s¹ przez konstruktorów i technologów, chemików i fizyków oraz specjalistów od in ynierii materia³owej. Ostatnio du ym zainteresowaniem cieszy siê równie tribologia w ujêciu medycznym. Œrodowisko naukowców zajmuj¹cych siê tribologi¹ sta³o siê bardzo liczne. Wielu z nich tworzy Polskie Towarzystwo Tribologiczne, które zainicjowa³o organizowanie jednodniowych Warsztatów Tribologicznych. Spotkania odbywaj¹ siê w wybranych oœrodkach naukowych specjalizuj¹cych siê w poszczególnych obszarach tribologii. Jednym z tych oœrod- ków jest kierowana przez prof. Jana Burcana Katedra Konstrukcji Precyzyjnych na Wydziale Mechanicznym P, zajmuj¹ca siê m.in. zagadnieniami biotribologii. Pozosta³e instytucje naukowe organizuj¹ce Warsztaty Tribologiczne to: Instytut Technologii Eksploatacji w Radomiu (Tribo testowanie, prof. M. Szczerek, In ynieria Powierzchni, doc. J. Walkowic) oraz Politechniki: Warszawska (Nano tribologia, prof. Z. Rymuza), Gdañska ( o yska œlizgowe, prof. A. Neyman) oraz Wroc³awska (Tribologia Polimerów, prof. W. Wieleba). W Warsztatach Tribologicznych, które odby³y siê w Politechnice ódzkiej 22 marca 2007 r. uczestniczy³o oko³o 40 osób z ró nych oœrodków w Polsce. Or- ganizatorem spotkania by³ prof. Jan Burcan, Cz³onek Zarz¹du PTT, wraz z zespo- ³em Katedry Konstrukcji Precyzyjnych. W pierwszej czêœci przedstawiono 5 referatów. Dotyczy³y one badañ aparatury medycznej w Politechnice ódzkiej (prof. J. Burcan), implantów medycznych z warstw¹ nanokrystalicznego diamentu (prof. S. Mitura wraz z zespo³em), narzêdzi z warstwami wêglowymi dla potrzeb medycyny (dr hab. P. Niedzielski) oraz badañ oporów ruchu w endoprotezach stawu biodrowego, a tak e pola magnetycznego, badañ i aplikacji medycznych (prof. J. Burcan z zespo- ³em). Prezentacje dostarczone organizatorom dostêpne s¹ na stronie Katedry: W drugiej czêœci spotkania zaprezentowano laboratoria Katedry Konstrukcji Precyzyjnych demonstruj¹c aparaturê do pomiaru momentu tarcia, w tym tarcia w endoprotezach stawu biodrowego, mikroskop si³ atomowych, aparaturê do wyznaczania rozk³adu indukcji magnetycznej i stanowisko do analizy dynamiki ³o ysk magnetycznych, stanowiska do badania w³aœciwoœci cieczy magnetycznie aktywnych oraz sprzêt rehabilitacyjny skonstruowany w ramach wielu prac dyplomowych. Zaprezentowano równie laboratoria Zak³adu In ynierii Biomedycznej, gdzie zaproszeni goœcie mogli zapoznaæ siê z procesem nanoszenia pow³ok z nanokrystalicznego diamentu. n Dyskusja podczas warsztatów tribologicznych Bio-tribologia in ynierów oraz projektowanie, gdzie wykorzystuje siê wiedzê praktycznie, rysuj¹c rzeczywiste modele. Nauczanie podstaw rysunku technicznego wymaga od pracowników Katedry ci¹g³ego uzupe³niania wiedzy, a tak e aktualizowania pomocy dydaktycznych. Tak by³o miêdzy innymi z wydawanym od pocz¹tku lat 90. i aktualizowanym ka dego roku skryptem Zapis Konstrukcji pod redakcj¹ prof. Jana Burcana. Skrypt ten w 2006 r. zosta³ wydany przez WNT w postaci ksi¹ ki pt.: Podstawy Rysunku Technicznego. Widz¹c potrzebê szerokiego wprowadzania aktualnych sposobów rysowania w przedmiotach technicznych, prof. Jan Burcan zaproponowa³ Radzie Wydzia³u Mechanicznego P zorganizowanie warsztatów nt.: Zmiany w rysunku technicznym. Pracownicy Katedry Konstrukcji Precyzyjnych przyst¹pili do tej inicjatywy z ogromnym zaanga owaniem. Przygotowanie warsztatów nie by³o nadzwyczajn¹ akcj¹, wynika³o z rutynowego dzia³ania w zakresie dydaktyki. Spotkania z pracownikami Wydzia³u Mechanicznego odby³y siê w dniach 30 marca i 13 kwietnia 2007 r. Zmiany omawiane by³y w porównaniu z dawnymi sposobami rysowania i oznaczania. Na pierwszym spotkaniu omówiono nowoœci zwi¹zane z rodzajami linii rysunkowych i ich zastosowaniem, nowe podejœcie do tworzenia arkuszy rysunkowych, rzutowanie i zmiany w sposobach przedstawiania k³adów i przekrojów oraz w wymiarowaniu i przedstawianiu struktury geometrycznej wyrobu. Du y nacisk po³o y³ prof. Jan Burcan na nowe podejœcie do tolerowania swobodnego. W czasie drugiego spotkania omówiono rysowanie i oznaczania nakie³ków, po³¹czeñ gwintowych, wielowypustowych, spawanych, lutowanych i zgrzewanych. Przedstawiono równie nowoœci w rysowaniu sprê yn i kó³ zêbatych. Warsztaty Zmiany w rysunku technicznym by³y pierwszymi tego typu na Wydziale i cieszy³y siê zainteresowaniem oraz zyska³y uznanie ze strony uczestników. n

33 33 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KONFERENCJE Rektorzy uczelni technicznych spotkali się na kolejnym posiedzeniu w dniach maja. Gospodarzem konferencji KRPUT była Politechnika Opolska. Rektorzy w Opolu Obrady rozpoczê³y siê w sali Senatu z udzia³em w³adz województwa Opolskiego. Wojewoda i marsza³ek mówili o walorach regionu i jego specyfice kulturowej zwi¹zanej z obecnoœci¹ wielu grup etnicznych oraz o perspektywach gospodarczych zwi¹zanych z atrakcyjnoœci¹ regionu opolskiego dla zagranicznych inwestorów. Obrady konferencji rozpoczê³a dyskusja nad za³o eniami do zmian ustawy Prawo o szkolnictwie wy szym. Prof. Jerzy WoŸnicki przewodnicz¹cy komisji ds. organizacyjnych i legislacyjnych KRASP omówi³ uchwa³ê Prezydium KRASP krytyczn¹ w wielu miejscach wobec dokumentu rz¹dowego. Wyst¹pienie prof. Piotra Wacha senatora RP zatytu³owane Alarm w sprawie œcis³ych i technicznych kierunków studiów przedstawi³o aktualn¹ sytuacjê w Polsce i Europie. Prof. Wach przywo- ³a³ rezolucjê Zgromadzenia Parlamentarnego, która mówi o zaniepokojeniu wyraÿnym zmniejszaniem siê liczby studentów dyscyplin technologicznych i œcis³ych (poni ej 10% ogó³u) w wiêkszoœci krajów Europy, podczas gdy w np. w Chinach ka dego roku uczelnie opuszczaj¹ setki tysiêcy absolwentów z dyplomem in yniera. Wœród powodów takiego krytycznego stanu wskazuje siê m.in: trudnoœæ studiów technicznych, oderwanie kszta³cenia od codziennych doœwiadczeñ i zainteresowañ m³odzie y oraz medialny przekaz zawodu in yniera. Chocia w Polsce sytuacja jest nieco lepsza, bowiem studenci nauk technicznych i œcis³ych stanowi¹ oko³o 20% ogó³u, to jak podkreœli³ prof. Wach pod wzglêdem jakoœciowym, a szczególnie gdy chodzi o jakoœæ i poziom kandydatów na poszczególne deficytowe kierunki studiów, alarm dotyczy nas w bardzo istotny sposób. W dyskusji wyra ano nadziejê, e studia techniczne w Polsce zyskaj¹ wreszcie uznanie u m³odzie y i bêdziemy pozyskiwaæ coraz lepszych kandydatów. Na miejsce dalszych obrad rektor PO prof. Jerzy Skubis wybra³ urocz¹ czesk¹ miejscowoœæ Karlowa Studanka. Drugi dzieñ konferencji rozpoczê³o wyst¹pienie prof. Jana Wojty³y szefa gabinetu politycznego MNiSzW. Mówi³ on m.in. o potrzebie przygotowania odpowiedniego zaplecza administracyjnego polskiej nauki, gdy do tego, aby skutecznie pozyskiwaæ projekty europejskie potrzebne s¹ fachowe i kreatywne s³u by, tym bardziej, e wkrótce rozpocznie swoj¹ dzia³alnoœæ Narodowe Centrum Badañ i Rozwoju dysponuj¹ce du ymi œrodkami na badania. Prof. Wojty³a mówi³ te o planowanych zmianach legislacyjnych, w tym o nowym kodeksie pracy i nowych rozwi¹zaniach w ustawie Prawo o szkolnictwie wy szym, podkreœlaj¹c, e celem ministerstwa jest uproszczenie i poprawa przepisów. Prof. Wojty³a nie odniós³ siê jednak do opinii przedstawionych przez prezydium KRASP. Na pytanie Czy zdobycie stopnia doktora habilitowanego bêdzie poci¹ga³o za sob¹ automatyczne nadanie tytu³u profesora? odpowiedzia³, e s³owo automatycznie jest tu nieporozumieniem, bowiem bêd¹ brane pod uwagê osi¹gniêcia kandydata do tytu³u. Z Prawem o Szkolnictwie Wy szym wi¹za³a siê póÿniejsza dyskusja na temat wymagañ jakie musz¹ spe³niaæ uczelnie nosz¹ce nazwê politechnika. Dla kilku uczelni cz³onków konferencji uzupe³nienie wymaganej liczby co najmniej 6 uprawnieñ do nadawania stopnia doktora jest spraw¹ priorytetow¹, wobec której inne problemy staj¹ siê mniej wa ne. Rektorzy postuluj¹ wzmocnienie kadry s³abszych uczelni i zaliczenie do wymaganego minimum równie uprawnieñ habilitacyjnych. Przewodnicz¹cy KRPUT prof. Jan Krysiñski zwróci³ siê do rektorów uczelni, które czyni¹ starania o uzyskanie dodatkowych uprawnieñ z proœb¹ o okreœlenie potrzeb kadrowych, tak aby mo na je by³o przekazaæ rektorom uczelni, mog¹cym ewentualnie pomóc w tej sprawie. Z du ym zainteresowaniem spotka³a siê prezentacja prof. Jana Krysiñskiego poœwiêcona arkuszowi oceny, przyjêtemu niedawno przez Senat P. Uznanie wzbudzi³a szczegó³owoœæ ankiety, która pozwala wieloaspektowo oceniæ pracê nauczycieli akademickich. Prof. Jerzy Œwi¹tek przewodnicz¹cy KAUT mówi³ na temat wiedzy i umiejêtnoœci wymaganych od absolwentów studiów technicznych. Ci¹gle otwarta jest dyskusja na temat szczegó³owych kryteriów wyró niaj¹cych dyplom in yniera. O ich przygotowanie poprosi³ KAUT przewodnicz¹cy konferencji prof. Jan Krysiñski. Czêœæ obrad wi¹za³a siê ze sprawami akredytacji. Prof. Bohdan Macukow, cz³onek zespo³u kierunków studiów technicznych PKA, przedstawi³ zadania i dokonania Komisji oraz wynikaj¹ce z dotychczasowych doœwiadczeñ s³abe i mocne strony ocenianych jednostek, g³ównie na przyk³adzie informatyki jednego z najbardziej popularnych kierunków na uczelniach ró nych typów. Spojrzenie na akredytacjê studiów doktoranckich omówi³ prof. Jerzy Œwi¹tek. KAUT opracowa³a ramowe standardy akredytacji studiów doktoranckich w³aœciwe dla uczelni technicznych. Komisja wskazuje, e przy ocenie jakoœci kszta³cenia na tych studiach nale y braæ pod uwagê m.in.: misjê uczelni, poziom naukowy jednostki, rozwój kadry i dzia³alnoœæ naukow¹ doktorantów, organizacjê oraz plany i programy studiów, harmonogram realizacji pracy doktorskiej, a tak e system zapewnienia jakoœci tych studiów. Organizatorzy spotkania KRPUT zadbali nie tylko o atrakcyjne miejsce konferencji, ale równie o przyjemny odpoczynek i serdeczn¹ atmosferê. Rektorzy i goœcie konferencji wyje d ali zadowoleni z obrad i mi³o spêdzonego czasu, dziêkuj¹c gospodarzom za goœcinnoœæ i troskê. Najbardziej wytrwali wybrali siê na najwy szy okoliczny szczyt o wdziêcznej nazwie Pradziad (1492 m). n Ewa Chojnacka

34 KONFERENCJE ŻYCIE UCZELNI 2/ Pokaz mody był bardzo widowiskowy foto: Jacek Szabela VII Ogólnopolskie Seminarium Studenckie Textil *2007 Bogactwo sztuki i elegancji w odzieży Wydzia³ In ynierii i Marketingu Tekstyliów od 2001 r. z powodzeniem organizuje corocznie seminaria studenckie Textil. Stwarzaj¹ one mo liwoœæ spotkania siê uczniów i nauczycieli ze szkó³ œrednich o profilu w³ókienniczym, g³ównie odzie owych, z ca³ej Polski. Uczniowie przedstawiaj¹ najczêœciej swoje prace dyplomowe, których efektem s¹ np. projekty prezentowane przez modelki przy znakomitej choreografii i wspania- ³ej oprawie muzycznej. Obok tej najbardziej widowiskowej formy s¹ równie stacjonarne ekspozycje tekstylne, plakaty oraz programy komputerowe. Komisja konkursowa oceniaj¹c oryginalnoœæ i walory u ytkowe przedstawionych prac, wybiera najlepsze z ka dej formy prezentacji. Ich autorzy otrzymuj¹ cenne nagrody rzeczowe od sponsorów, którymi s¹ g³ównie firmy tekstylne z regionu ³ódzkiego. Seminarium Textil*2007 na temat Bogactwo sztuki i elegancji w odzie y zorganizowane na Wydziale In ynierii i Marketingu Tekstyliów w dniu 20 kwietnia 2007 r. rozpoczêto od pokazów mody, które przygotowa³y: Zespó³ Szkó³ Zawodowych nr 1 w Zduñskiej Woli, Zespó³ Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 12 w odzi oraz Instytut Architektury Tekstyliów naszego Wydzia³u. Seminarium wzbogacone o tematyczne referaty pracowników Wydzia³u oraz projekcje filmów: Niezwyk³e w³ókna oraz Inteligentne ubranie obrazuj¹ce nowatorskie kierunki prowadzonych na Wydziale prac badawczo naukowych, stanowi³o okazjê do przekazania uczniom kompleksowej informacji o kierunkach studiowania na Wydziale i pozwoli³o na zapoznanie ich ze specyfik¹ poszczególnych specjalnoœci. Dodatkowo, podczas zwiedzania jednostek organizacyjnych Wydzia³u, uczniowie zapoznali siê z wybranymi obszarami prowadzonych prac badawczych. Seminarium doskonale wpisa³o siê w program VII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki, który zorganizowany zosta³ w odzi w dniach kwietnia 2007 r. Jest to dla Wydzia³u wa ne wydarzenie, stanowi ono bowiem znakomit¹ formê jego promocji, stwarza uczniom p³aszczyznê bezpoœredniego kontaktu z uczelni¹, nauczycielami akademickimi i studentami. Organizacjê Seminarium wspó³finansowali: Urz¹d Miasta odzi, Wydzia³ Edukacji, ódzkie Towarzystwo Naukowe i Stowarzyszenie W³ókienników Polskich. Sponsorami nagród dla laureatów konkursu na najlepsze prace dyplomowe by³y firmy: Rawa Mode Sp. z o.o. w Rawie Mazowieckiej, Krawiectwo - Zbigniew Dêbowski w odzi, PPH POLSTYL w Kaliszu oraz firma komputerowa Komex K.Koman sp. j. w odzi. W seminarium uczestniczy³o ok. 500 uczniów z dwudziestu szkó³ œrednich. Do oceny komisji konkursowej przedstawiono oko³o 50 prac. Nagrody Komisja konkursowa za najlepsze uzna³a nastêpuj¹ce prace dyplomowe uczniów szkó³ zawodowych: n W kategorii Ekspozycje modelowe prezentowane na modelkach pierwsza nagroda za kolekcjê pt. Moja przypad³a pracy Krzysztofa Pietruszki z Zespo³u Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 6 w Piotrkowie Trybunalskim; n W kategorii Ekspozycje modelowe prezentowane stacjonarnie pierwsz¹ nagrodê za pracê pt. Wdziêk i dÿwiêk otrzyma³a Iga Koz³owska z Zespo³u Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 6 w Tomaszowie Mazowieckim; n W kategorii Plakat pierwsz¹ nagrodê za pracê pt. Wojskowa moda uzyska³a Karina Ko³odziejska z Zespo³u Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 6 w Tomaszowie Mazowieckim; n W kategorii Program komputerowy pierwsz¹ nagrod¹ jury wyró ni³o pracê pt. W œwietle czasu Agnieszki Kolasiñskiej z Zespo³u Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 6 w Tomaszowie Mazowieckim; n W kategorii Inne formy wyst¹pienia pierwsz¹ nagrod¹ uhonorowano pracê zbiorow¹ z Zespo³u Szkó³ Ponadgimnazjalnych nr 2 w Inowroc³awiu; pt. Koronki i tiule. n Bogdan Ignasiak

35 35 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KONFERENCJE Już po raz siedemnasty odbyło się Seminarium Studenckie Problemy Ochrony Środowiska Łódź 2007 organizowane na Wydziale Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska PŁ. Problemy ochrony środowiska Seminarium odby³o siê w dniu 23 marca 2007 roku. Zaproszonych goœci i uczestników powita³ prodziekan naszego wydzia³u ds. studenckich dr hab. in. Czes³aw Kuncewicz, prof. P. Seminarium to jest tradycyjnym spotkaniem uczniów gimnazjów i szkó³ ponadgimnazjalnych prezentuj¹cych swoje prace z zakresu ochrony œrodowiska, a laureaci tego seminarium otrzymuj¹ tzw. Zielone Indeksy. Jedna z sesji seminarium poœwiêcona by³a prezentacji prac doktorskich wykonywanych na naszym wydziale. W ramach tej sesji ju po raz trzeci zosta³a ufundowana prywatna nagroda im. dr in. Ewy Mitury, której fundatorem jest prof. Stanis³aw Mitura. W konkursie wziêli udzia³ doktoranci wydzia³u reprezentuj¹cy poszczególne katedry. Nagrodê zdoby³ mgr in. Robert Adamski z Katedry Procesów Cieplnych i Dyfuzyjnych za pracê pt. Wierzba energetyczna jako odnawialne paliwo przysz³oœci. Nagrodê tê wrêczy³a córka dr in. Ewy Mitury, dr in. Anna Karczemska. W czêœci uczniowskiej wziê³o udzia³ ponad 350 studentów i uczniów z 40 szkó³ œrednich z odzi, Aleksandrowa ódzkiego, Pabianic, Zgierza, Ozorkowa, asku, Kutna, Piotrkowa Trybunalskiego, Sieradza, Mêckiej Woli, Tomaszowa Mazowieckiego, Skierniewic, W³oc³awka i Radomska. W czasie jednodniowego spotkania przedstawiono 202 prace, w tym 23 referaty, 89 plakatów, 50 prac multimedialnych i 75 prac plastycznych, wœród których by³y makiety, obrazy, albumy i rzeÿby. Prace, które charakteryzowa³y siê wysokim poziomem naukowym, merytorycznym i plastycznym prezentowano w piêciu sesjach referatowych, trzech sesjach plakatowych, trzech sesjach komputerowych i ³¹czonych sesjach plastyczno filmowych. Tematyka prezentowanych prac by³a bardzo ró norodna, co œwiadczy o tym, e m³odzi ludzie widz¹ potrzebê rozmów o ochronie œrodowiska, wyczuwaj¹c doskonale zagro enia wynikaj¹ce czêsto z nieprzemyœlanych dzia³añ cz³owieka. W pracach tych starano siê zatem odpowiedzieæ na pytanie co mo na zrobiæ, by naprawiæ zniszczone pod wzglêdem ekologicznym krajobrazy, wskazywano na problem sk³adowania i utylizacji odpadów, dzia³anie oczyszczalni œcieków oraz na wp³yw zanieczyszczenia poszczególnych elementów œrodowiska przyrodniczego na zdrowie cz³owieka. Wœród prezentowanych prac nie zabrak³o i takich, które wyra a³y troskê o ycie cz³owieka na Ziemi w przysz³oœci. Warto tu wymieniæ chocia by takie prace jak: Zdrowy styl ycia, Destrukcyjny freon, Co z tob¹ zrobiæ œmieciu, Wszechobecny radon dobry czy z³y, Biomasa Ÿród³em energii, Chroñmy przyrodê, Blaski i cienie promieniotwórczoœci. Wysoko oceniono prace zawieraj¹ce w³asne badania i opracowania tematów ekologicznych. Du ¹ atrakcj¹ seminarium by³ udzia³ ywych okazów zwierz¹t w postaci wê a boa, tchórzofretki i olbrzymiej królicy szynszyli, które stanowi³y ywe eksponaty przy omówieniu funkcjonowania i roli ogrodów zoologicznych. Nie zabrak³o te ywych okazów roœlin miêso ernych, takich jak dzbanecznik czy rosiczka. Władze Wydziału, organizatorzy Seminarium i laureaci konkursu o Zielony Indeks foto: Andrzej Tłoczek W wyniku prac Komisji Nagród przyznano 93 nagrody w postaci albumów i ksi¹ ek opisuj¹cych œrodowisko przyrodnicze cz³owieka i zagro enia jakim ono podlega. W prace komisji anga owali siê pracownicy naukowi naszego wydzia³u oraz nauczyciele szkó³ œrednich. Po raz kolejny wybitne prace zosta³y zakwalifikowane do konkursu o Zielony Indeks, którego laureaci z pominiêciem postêpowania kwalifikacyjnego zostan¹ przyjêci na Wydzia³ In ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska Politechniki ódzkiej. W tym roku przyznano 17 Zielonych Indeksów we wszystkich prezentowanych kategoriach. Tydzieñ póÿniej, czyli 30 marca 2007 roku, uroczystego wrêczenia Zielonych Indeksów dokona³y w³adze naszego wydzia³u. Wrêczono równie dyplomy i nagrody za zajêcie I, II i III miejsca, a ponadto wyró nienia, dyplomy i podziêkowania dla nauczycieli. W tym roku Komisja Nagród przyzna- ³a równie nagrodê specjaln¹, któr¹ otrzyma³o Przedszkole Publiczne Sióstr S³u ebniczek NMP w odzi. Nagrodê tê przyznano siedmiorgu dzieciom z grupy 6-latków za plakat pt. Kocham, wiêc szanujê nauka ekologii. cd. str. 36

36 KONFERENCJE ŻYCIE UCZELNI 2/ Europejski weekend w Łodzi W jeden z marcowych weekendów (17-18 marca 2007 r.) ódÿ przyci¹gnê³a przedstawicieli instytucji europejskich, pracowników w³adz lokalnych, dydaktyków, osoby zwi¹zane ze œwiatem biznesu, a tak e studentów z ca³ej Polski. W tym w³aœnie czasie odby³a siê studencka konferencja naukowa Europa M³odzie- y M³odzie Europie, zorganizowana przez dwa Ko³a Naukowe: SKN EuroYouth dzia³aj¹ce przy Katedrze Integracji Europejskiej i Marketingu Miêdzynarodowego na Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania P oraz SKN Stosunków Miêdzynarodowych TIAL dzia³aj¹ce przy Katedrze Miêdzynarodowych Stosunków Gospodarczych na Wydziale Ekonomiczno Socjologicznym U. Uroczystego otwarcia konferencji, które odby³o siê w Sali Widowiskowej P, dokonali: dziekan Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P - dr hab. Jacek Otto, prof. P, a tak e, w imieniu Prezydenta Miasta odzi - Sekretarz Miasta odzi oraz w imieniu dr. Jana Ku³akowskiego, Mariusz Ruszel pracownik Biura Poselskiego. Konferencja by³a skierowana do studentów z ca³ej Polski pragn¹cych poszerzaæ swoj¹ wiedzê dotycz¹c¹ Unii Europejskiej. Wyk³ady i dyskusje mia³y przybli yæ uczestnikom zagadnienia zwi¹zane ze spo³eczeñstwem w Unii Europej- skiej, gospodark¹ opart¹ na wiedzy, funduszami europejskimi oraz funduszami inwestycyjne w UE. Tematy te, odgrywaj¹ szczególnie istotn¹ rolê w yciu obywateli Unii Europejskiej. Studentom brakuje mo liwoœci zdobywania praktycznej wiedzy w tych dziedzinach. Obrady pozwoli³y m³odym ludziom zyskaæ wiêcej wiedzy zwi¹zanej z Uni¹ Europejsk¹, zwiêkszyæ œwiadomoœæ o mo liwoœciach uczestnictwa we wspólnocie Europejskiej. Równie wa ne by³o uzyskanie w czasie konferencji praktycznych informacji o mo liwoœciach czerpania korzyœci ekonomicznych p³yn¹cych z cz³onkostwa w UE. Uczestnictwo w tego typu spotkaniach mo e te staæ siê impulsem do podjêcia samodzielnych badañ przez aktywnych cz³onków Kó³ Naukowych. W realizacji tych celów nieocenieni okazali siê specjaliœci z zakresu poszczególnych paneli. Swoj¹ obecnoœci¹ uczestników konferencji zaszczycili: dr Tomasz Saryusz Wolski Promotor Boloñski, Aleksander Kartasiñski przedstawiciel Fundacji Happy Kids, dr Maciej Grabowski przedstawiciel Instytutu Badañ nad Gospodark¹ Rynkow¹, dr Sebastian Skuza radca Ministra Finansów, prof. Józef Penc, dr Jacek Saryusz Wolski - wiceprzewodnicz¹cy Parlamentu Europejskiego, dr Jadwiga Szymañska - doradca Minister Rozwoju Regionalnego, Marcin Podgórski - zastêpca Dyrektora Departamentu Polityki Regionalnej z Urzêdu Marsza³kowskiego w odzi, Konrad Zió³kowski - ekspert ds. programów wsparcia dla ma³ych i œrednich przedsiêbiorstw, Barbara Kulesza - ekspert z Funduszu Inwestycyjnego Arka. Efektem konferencji jest równie publikacja naukowa, bêd¹ca oficjaln¹ edycj¹ z nadanym numerem ISBN. Studenci mieli mo liwoœæ napisania referatów dotycz¹cych tematyki jednego z paneli. Recenzentami publikacji byli wyk³adowcy z Akademii Europejskiej, programu organizowanego przez biuro poselskie Jacka Saryusz Wolskiego, a tak e dr hab. Marianna Greta, prof. P. Autorzy dwóch najlepszych prac zostali uhonorowani nagrodami ufundowanymi przez biuro poselskie Jacka Saryusz - Wolskiego oraz pos³a Jana Ku³akowskiego. Nagrody, w postaci wyjazdów studyjnych do Brukseli otrzyma³y: Anna Urbaniak z Uniwersytetu Olsztyñskiego za pracê Dialog energetyczny UE Rosja oraz Aleksandra Narewska z Uniwersytetu ódzkiego za referat Mo liwoœæ wykorzystania œrodków unijnych w ramach polityki regionalnej w województwie ³ódzkim. n Aleksandra Szymczak Problemy ochrony środowiska dokończenie ze str. 35 Dzieci z Przedszkola Publicznego Sióstr Służebniczek NMP w Łodzi foto: Andrzej Tłoczek Po zrobieniu pami¹tkowych zdjêæ rozstaliœmy siê z przyby- ³ymi goœæmi w serdecznej i przyjacielskiej atmosferze z zapewnieniem uczestnictwa w przysz³ym roku. M³odzie wykaza³a znakomit¹ znajomoœæ przedstawianej problematyki, poprzedzon¹ wielomiesiêczn¹ prac¹ zwi¹zan¹ z badaniami w³asnymi i rzetelnymi studiami literaturowymi. Tak du e zainteresowanie seminarium jest przede wszystkim dowodem na to, e problemy ochrony œrodowiska s¹ tematem niezwykle wa nym i aktualnym, zaœ dyskusja o nich kszta³tuje œwiadomoœæ ekologiczn¹ m³odzie y i to ju od najm³odszych lat. Informacje o programie seminarium, liœcie nagrodzonych i historii seminarium umieszczone s¹ pod adresem internetowym seminarium: n Magdalena Orczykowska

37 37 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KSZTAŁCENIE Europejska Fundacja Uniwersytecka - Campus Europae (European University Foundation Campus Europae) jest paneuropejską siecią wymiany studentów. Została powołana 17 listopada 2003 r. przy wydatnym wsparciu finansowym rządu Luksemburga. Jej oficjalną siedzibą jest Luksemburg, a członkami jest aktualnie 17 uniwersytetów z 15 krajów, na których studiuje blisko 400 tysięcy studentów. Campus Europae W Luksemburgu odby³o siê 19 marca 2007 r. Campus Europae General Assembly, w którym wziêli udzia³ rektorzy lub ich przedstawiciele ze wszystkich uczelni uczestnicz¹cych w projekcie. Tematy dyskutowane w czasie spotkania mówi prorektor P prof. Andrzej Napieralski - dotyczy³y d³ugoterminowej strategii Campus Europae w kontekœcie wniosków sformu³owanych przez European University Foundation oraz przebiegu Procesu Boloñskiego w poszczególnych krajach Europy. Obecny na spotkaniu Minister Kultury, Szkolnictwa Wy szego i Badañ Naukowych Luksemburga François Biltgen potwierdzi³, e rz¹d jego kraju bêdzie aktywnie wspiera³ wspó³pracê w ramach Campus Europae. W czasie uroczystoœci prorektor ds. promocji i wspó³pracy z zagranic¹ prof. Andrzej Napieralski podpisa³ Charter of the Campus Europae. Uczelnie bior¹ce udzia³ w projekcie to uniwersytety z Austrii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Litwy, Luksemburga, otwy, Niemiec, Polski, Portugalii, Rosji, Serbii, Szwecji, Turcji, W³och. Ka - dy kraj, z wyj¹tkiem Polski i Niemiec reprezentuje jedna uczelnia. Poza Politechnik¹ ódzk¹ do Campus Europae nale y te Uniwersytet ódzki. Podobnie jak to bywa w przypadku innych stowarzyszeñ pracami European University Foundation Campus Europae kieruje Zgromadzenie Ogólne, które wybiera Radê Administracyjn¹ oraz Sekretarza Generalnego. Warto podkreœliæ, e dzia³alnoœæ fundacji jest aktywnie wspierana przez radê studentów uczelni cz³onkowskich. Prace fundacji prowadzone s¹ w ramach siedmiu komitetów przedmiotowych mówi dr in. Marcin Janicki koordynuj¹cy w Politechnice wymianê w ramach Campus Europae. - Nasza uczelnia nale y do komitetu nauk technicznych, podobnie jak University of Alcala z Hiszpanii, University of Aveiro z Portugalii, University Henri Poincaré w Nancy oraz University of Novi Sad z Serbii. Do tych uczelni mog¹ wyje d aæ studenci Politechniki ódzkiej. Zadaniem organizacji jest sta³e podnoszenie kwalifikacji studentów uczelni mickie (najlepiej rok na BSc i rok na MSc) na dwóch ró nych uczelniach. W czasie pobytu w uczelni zagranicznej w pierwszym semestrze studenci pos³uguj¹ siê jêzykiem angielskim, natomiast w drugim semestrze z za³o enia maj¹ braæ udzia³ w zajêciach pro- Prorektor prof. Andrzej Napieralski podpisuje porozumienie cz³onkowskich, tak, aby ich absolwenci mogli bez wiêkszych problemów znaleÿæ zatrudnienia na zjednoczonym europejskim rynku pracy. Bardzo wa ne jest tak- e podnoszenie europejskiej œwiadomoœci studentów - podkreœla prof. Napieralski. Ka dy, kto spêdzi rok za granic¹ w ramach programu Campus Europae otrzyma tzw. Campus Europae Certificate. Ka dy, kto spêdzi drugi rok w innej uczelni partnerskiej, otrzyma dyplom Campus Europae Degree, który nadawany jest zgodnie z obowi¹zuj¹cym w Luksemburgu prawem. W odró nieniu od programu Erasmus studenci musz¹ spêdziæ poza macierzyst¹ uczelni¹ dwa pe³ne lata akadewadzonych w jêzyku danego kraju mówi prof. Napieralski. Zatem, ka dy absolwent legitymuj¹cy siê dyplomem Campus Europae powinien w³adaæ, przynajmniej w zakresie podstawowym, czterema europejskimi jêzykami; macierzystym, angielskim oraz dwóch krajów, w których przebywa³ podczas swoich wyjazdów. Politechnika ódzka nieformalnie przyst¹pi³a do udzia³u w programie Campus Europae ju w marcu 2006 r., o czym pisaliœmy w U 96, jednak e oficjalny dokument zosta³ popisany w czasie tegorocznego Zgromadzenia Ogólnego w Luksemburgu. Jak mówi dr in. Marcin Janicki Ju w roku aka- cd. str. 39

38 KSZTAŁCENIE ŻYCIE UCZELNI 2/ Niezwykła lekcja fizyki Próba rozerwania półkul Magdeburskich foto: KN Fizyków Sam Archimedes pokazuje zalety układu bloczków foto: KN Fizyków Ko³o Naukowe Fizyków Politechniki ódzkiej Kot Schrödingera, jak co roku wziê³o udzia³ w ³ódzkim Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki. Tym razem jednak studenci przygotowali niezwyk³e widowisko. Pokaz eksperymentów pt. Historia Fizyki prezentuj¹cy prze³omowe dla dziejów ludzkoœci odkrycia i wynalazki zyska³ niezwyk³¹ oprawê. Poza zbudowaniem przyrz¹dów fizycznych wed³ug historycznych rycin i opisów, studenci ubrali siê w stroje z epoki. W tajniki dzia³ania dÿwigni wprowadza³ zgromadzonych sam Archimedes, ka dy w³asnorêcznie móg³ siê przekonaæ, e podniesienie wiadra z piaskiem jest znacznie ³atwiejsze, gdy u yje siê uk³adu bloczków. Arabski matematyk Alhazen pokazywa³ urz¹dzenie zwane camera obscura, które przez wiele wieków by³o wykorzystywane przez malarzy do uchwycenia perspektywy. Odwiedzaj¹cy mieli mo liwoœæ dowiedzenia siê równie, jak dzia³a³ pierwszy dziewiêtnastowieczny telegraf, a tak- e sprawdzenia, czemu w Magdeburgu potrzeba by³o 16 koni do rozdzielenia s³ynnych pó³kul. Nie zabrak³o równie Galileusza zrzucaj¹cego kule z krzywej wie y. Heron prezentowa³ swoj¹ fontannê zbudowan¹ na wzór studni artezyjskich oraz pierwsz¹ turbinê parow¹, która w staro ytnoœci by³a pokazywana jako ciekawostka, a dopiero du o póÿniej zyska³a na znaczeniu. W sumie do dyspozycji odwiedzaj¹cych by³o 11 stanowisk, których znaczna czêœæ zosta³a przygotowana specjalnie z myœl¹ o Festiwalu. Wystawa by³a w pe³ni interaktywna wszystkiego mo na by³o dotkn¹æ, a nawet samemu przeprowadziæ eksperyment. Studenci chêtnie t³umaczyli zasadê dzia- ³ania ka dego z wynalazków. W tym roku po raz pierwszy studenckie pokazy trwa³y dwa dni. 20 kwietnia mia³y miejsce tradycyjnie w holu Budynku Trzech Wydzia³ów, natomiast w sobotê 21 kwietnia Ko³o Naukowe Fizyków goœci³o w Manufakturze. Zainteresowanie by³o ogromne, t³umy widzów szturmowa³y pokazy od rana do wieczora. Dziêki nowemu, bardzo atrakcyjnemu miejscu, w którym odbywa³y siê pokazy uda³o siê dotrzeæ do szerszej grupy widzów. O ile bowiem na Politechnice jak zwykle przewa a³y zorganizowane grupy szkolne, o tyle na rynku w Manufakturze gromadzili siê g³ównie rodzice z dzieæmi. Wyjaœnianie pociechom tajników fizyki by³o dla wielu doros³ych tylko pretekstem do pobawienia siê. Uda³o siê zatem stworzyæ unikaln¹ rodzinn¹ atmosferê. W przygotowanie pokazów zaanga owanych by³o 30 cz³onków Ko³a, wielu pracowników Instytutu Fizyki, a tak e warsztat IF. Stroje udostêpni³ Teatr Jaracza. Kot Schrödingera jest jednym z najprê niej dzia³aj¹cych kó³ naukowych w Politechnice ódzkiej. Zrzesza nie tylko studentów Fizyki Technicznej na Wydziale FTIMS, ale wszystkich zainteresowanych t¹ dziedzin¹, równie z innych wydzia³ów. W ci¹gu roku szkolnego organizowane siê pokazy dla wspó- ³pracuj¹cych z Ko³em szkó³, a tak e pokazy w ramach Drzwi Zawsze Otwartych. Ponadto Kot bierze udzia³ w wyjazdach naukowych, ogólnopolskich i miêdzynarodowych konferencjach oraz zwiedza ciekawe laboratoria na terenie odzi. Cz³onkowie ko³a maj¹ równie okazjê rozwijaæ swoje zainteresowania buduj¹c np. stanowisko holograficzne, czy dzia³o Gaussa. Kot utrzymuje te sta³y kontakt z licznymi oœrodkami naukowymi w ca³ej Polsce. Ponadto pokazy w Manufakturze zaowocowa³y nawi¹zaniem wspó³pracy z tworzonym tam eksperymentarium. Wiêcej informacji na temat Ko³a: n Piotr Ci¹æka, Agnieszka Leyko

39 39 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KSZTAŁCENIE Dla podniesienia jakości europejskiego szkolnictwa wyższego konieczna jest szersza współpraca z krajami spoza Europy, co wpłynie nie tylko na rozwój społeczeństw, ale także będzie propagować i wzmacniać dialog oraz zrozumienie między narodami i kulturami. Program Erasmus Mundus Program Erasmus Mundus ma promowaæ wysokiej jakoœci programy studiów, których zalet¹ jest ich wyraÿnie europejski charakter, chodzi tu o programy stanowi¹ce atrakcyjn¹ ofertê zarówno w obrêbie Unii Europejskiej, jak i poza jej granicami. Ma on sprzyjaæ równie nawi¹zaniu bardziej usystematyzowanej wspó³pracy uczelni europejskich z uczelniami z innych krajów. Udzia³ w programie ma zachêciæ absolwentów i nauczycieli akademickich z ca³ego œwiata do zdobywania kwalifikacji i doœwiadczenia w uczelniach Unii Europejskiej. Z drugiej strony, dziêki programowi zwiêkszy siê mobilnoœæ studentów i wyk³adowców z Europy. Do udzia³u w Programie uprawnionych jest 27 pañstw cz³onkowskich Unii Europejskiej, kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Norwegia, Lichtenstein) - oraz od 2008 r. kraje kandyduj¹ce do UE (Chorwacja, Turcja, Jugos³owiañska Republika Macedonii). Europejskie studia magisterskie Erasmus Mundus W ramach programu przewidziano ró ne mo liwoœci dzia³ania, jedna z nich to mo liwoœæ wymiany w ramach europejskich studiów magisterskich Erasmus Mundus (Erasmus Mundus Master Courses). Studia te oferowane s¹ przez konsorcjum z³o one z minimum trzech uczelni z ró nych krajów objêtych programem cz³onków UE lub EOG. S¹ to wysokiej jakoœci studia II-go stopnia wspólnie opracowane i wspólnie prowadzone przez uczelnie wchodz¹ce w sk³ad konsorcjum. Oznacza to m.in., e wspólne s¹ kryteria naboru i egzaminowania, a studenci otrzymuj¹: wspólny (Joint Degree), wielokrotny (Multiply Degree) lub co najmniej podwójny (Double Degree) dyplom. Studenci przyjmowani s¹ przez konsorcjum, do którego równie wp³acaj¹ czesne za naukê, o ile jest ono wymagane Europejskie studia magisterskie Erasmus Mundus s¹ œciœle zwi¹zane z mobilnoœci¹ - studenci musz¹ realizowaæ program w minimum dwóch uczelniach wchodz¹cych w sk³ad konsorcjum. St¹d te wynika wa na zaleta tych studiów, czyli nabycie umiejêtnoœci komunikowania siê w co najmniej dwóch jêzykach obcych. Konsorcjum uzgadnia, w jakim jêzyku odbywaæ siê maj¹ zajêcia w poszczególnych uczelniach, przy czym jêzyk wyk³adowy nie musi byæ oficjalnym jêzykiem danego kraju. Je eli studia s¹ prowadzone tylko w jednym jêzyku, student powinien mieæ mo liwoœæ nauki innego jêzyka europejskiego. Program studiów - ju realizowany w uczelni lub przygotowany do wdro- enia w chwili sk³adania wniosku do Komisji Europejskiej musi spe³niaæ standardy kszta³cenia ka dego z krajów wchodz¹cych w sk³ad konsorcjum. Musz¹ byæ tak e uzgodnione zasady uznawania okresu studiów odbytych w uczelni, która przyjmuje studenta w ramach europejskich studiów magisterskich. Inne możliwości Programu Inn¹ ofert¹ programu Erasmus Mundus s¹ stypendia dla studentów i nauczycieli akademickich z krajów trzecich (spoza UE i EOG), którzy chc¹ odbyæ studia b¹dÿ przeprowadzaæ badania naukowe w Europie. Program zak³ada równie prowadzenie tzw. Projektów Partnerskich, w których uczestnicz¹ konsorcja uczelni prowadz¹cych europejskie studia magisterskie Erasmus Mundus oraz uczelnie z krajów trzecich. W ramach tych projektów istnieje mo liwoœæ wyjazdów na stypendia studentów i wyk³adowców do uczelni pozaeuropejskich oraz przeprowadzenie tam badañ, co wzmacnia i rozwija wspó³pracê pomiêdzy partnerami z ró nych stron œwiata. Erasmus Mundus proponuje tak e dzia³ania, które maj¹ zwiêkszyæ atrakcyjnoœæ europejskiego rynku edukacji wy szej. Mog¹ w nich uczestniczyæ wszystkie instytucje dzia³aj¹ce w sferze szkolnictwa wy szego, zarówno z krajów europejskich, jak i spoza naszego kontynentu. Osoby zainteresowane Programem Erasmus Mundus proszê o kontakt w Dziale Wspó³pracy z Zagranic¹, tel.: 20-80; mail: Intrel@p.lodz.pl n Agnieszka Micha³owska-Dutkiewicz dokończenie ze str. 37 Campus Europae demickim 2006/2007 czworo naszych studentów wyjecha³o w ramach wymiany Campus Europae na uniwersytet w Aveiro w Portugalii. Obecnie rekrutacjê przesz³o pomyœlnie dwunastu studentów, którzy wyjad¹ na studia w roku akademickim 2007/2008. Poza Portugali¹ czekaj¹ na nich uczelnie w Nancy we Francji i w hiszpañskiej Alcali ko³o Madrytu. Studenci chêtni do wziêcia udzia³u w programie Campus Europae w roku akademickim 2008/2009 proszeni s¹ o zg³aszanie swoich kandydatur poczt¹ elektroniczn¹ do dr. Marcina Janickiego (janicki@dmcs.pl) z Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych. Wiêcej informacji o samym programie Campus Europae mo na znaleÿæ na n Ewa Chojnacka

40 KSZTAŁCENIE ŻYCIE UCZELNI 2/ Studenci poligrafii w Heidelbergu Obecnie, na dynamicznym rynku poligraficznym studenci s¹ zmuszeni do ci¹g³ego œledzenia nowych rozwi¹zañ technologicznych. Pomagaj¹ im w tym wizyty w zaprzyjaÿnionych placówkach, dlatego coroczne wyjazdy studentów Instytutu Papiernictwa i Poligrafii na seminaria do Print Media Academy w Heidelbergu ciesz¹ siê du ym zainteresowaniem. Tegoroczny wyjazdu zosta³ wsparty przez Zarz¹d G³ówny Sekcji Poligrafów SIMP. Wyjazdy te przyjê³y siê jako dobry sposób na rozszerzenie wiedzy. Uczestnikom daj¹ mo liwoœæ pozna- byciu teoretycznej wiedzy, np. o systemie Prinect Control, Prinect Manager, studenci w Centrum Demonstracyjnym zapoznali siê z systemem zsieciowania procesów produkcyjnych. Zosta³a zaprezentowana najnowsza maszyna firmy Heidelberg z systemem Anicolor. Odby³y siê równie pokazy drukowania na maszynie Speedmaster SM 74 DI, a tak e pokazy linii zbieraj¹co-zszywaj¹cej Stitchmaster ST 400. Taki sposób zdobywania wiedzy cieszy³ siê ogromnym zainteresowaniem. Bardzo atrakcyjnym punktem programu by³o zwiedzanie fabryki w Wiesloch W Instytucie Papiernictwa i Poligrafii Politechniki Łódzkiej w dniu 18 kwietnia br. odbyło się uroczyste przekazanie maszyny do druku tamponowego Hermetic 6-11 universal. Maszynę przekazano dzięki wspólnej inicjatywie trzech firm: E.G.O. Polska sp. z o.o., Tampoprint A.G. oraz Scorpio sp. z o.o. Tamponiarka będzie służyła jako pomoc naukowa w zajęciach ze studentami. Drukarka Tampoprint dla IPiP w Łodzi wania nowoœci dotycz¹cych technologii i produkcji maszyn poligraficznych. Tegoroczne seminarium zosta³o poœwiêcone nowoczesnym trendom w przemyœle poligraficznym. Program wyjazdu odbywaj¹cego siê w dniach kwietnia 2007 roku by³ wype³niony po brzegi. Seminarium odbywa³o siê w nowoczesnym szklanym budynku Print Media Academy, gdzie goœci wita olbrzymi trójnogi koñ stoj¹cy przed budynkiem. W³aœnie tam studenci mieli mo liwoœæ zapoznania siê z teori¹ i praktyk¹ w dziedzinie najnowszych technologii poligraficznych. W pierwszej czêœci seminarium przedstawiono bogat¹ historiê firmy, poszczególne etapy jej rozwoju, profile produkcji, a tak e obroty firmy. Uczestnicy wys³uchali wyk³adów, prezentacji dotycz¹cych miêdzy innymi rozwi¹zañ z dziedziny druku cyfrowego. Du o szerzej zosta³ omówiony problem zarz¹dzania barw¹, pasowania formy drukowej i produkcji. Po zdoko³o Heidelbergu, gdzie obejrzano przebieg prac na liniach produkuj¹cych maszyny poligraficzne. Oprócz zdobywania wiedzy, uczestnicy zwiedzili piêkne miasto o bogatej historii i tradycji. Na zakoñczenie wizyty organizatorzy wrêczyli ka demu z uczestników ksi¹ kê Handbook of Print Media pod redakcj¹ H. Kipphana, która jest skarbnic¹ wiedzy o wspó³czesnych procesach poligraficznych. Wyjazd ten uzmys³owi³ studentom, jak bardzo skomplikowana jest struktura i funkcjonowanie zak³adu, który w swojej produkcji wykorzystuje najnowsze technologie. Mimo, e koszt wycieczki mo e wydawaæ siê wysoki, to zachêcamy do udzia³u w tego typu wyjazdach, bo jest to jedyna w swoim rodzaju mo - liwoœæ zapoznania siê z najnowszymi technologiami, a korzyœæ jest niewspó³mierna do wydatków. n Agnieszka Andruszkiewicz Nowoczesne maszyny drukarskie zrobiły na studentach duże wrażenie Zebranych powita³ Krzysztof Stêpieñ, kierownik Zak³adu Technologii Poligrafii i Maszyn Poligraficznych. G³os zabrali: prof. dr hab. Barbara Surma-Œlusarska - dyrektor Instytutu, Piotr Weso³owski - zastêpca kierownika produkcji E.G.O. Polska, oraz w³aœciciel firmy Scorpio - Andrzej Gosk. Po wspólnym poczêstunku przedstawiciele firm udali siê na spotkanie z dyrektorem Instytutu w celu omówienia dalszej wspó³pracy i kierunków rozwoju Instytutu Papiernictwa i Poligrafii w odzi. Hermetic to jednokolorowa tampondrukowa maszyna z systemem zamkniêtego ka³amarza, przeznaczona do automatycznego podk³adania detali. Nadaje siê do wykonywania nadruków na ró nego rodzaju pod³o- ach. Jest wyposa ona w 60-milimetrowy pojemnik farbowy. Drukuje z prêdkoœci¹ 4100 cykli na godzinê. Uderzenia i si³a nacisku tamponu s¹ ustawiane. Dziêki utrzymaniu sta³ej lepkoœci farby jakoœæ druku pozostaje taka sama. Obs³uga urz¹dzenia, czyszczenie i wymiana farby, czy motywu jaki ma byæ nadrukowany, nie stanowi¹ wiêkszego problemu. Co istotne, dziêki zamkniêtemu systemowi ka³amarza zredukowana zosta³a emisja truj¹cych substancji lotnych do otoczenia.

41 41 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KSZTAŁCENIE Na podkreœlenie zas³uguje fakt, e niemiecka firma Tampoprint A.G. jest od ponad 40 lat wiod¹cym œwiatowym producentem urz¹dzeñ i materia³ów do tampondruku, a jej za³o yciel, Wilfried Philips, uznawany jest tak e za wynalazcê techniki tampondruku, któr¹ zastosowa³ po raz pierwszy w latach 60. do znakowania za pomoc¹ tamponu tarcz w szwajcarskich zegarkach (w roku 1965 powsta³ pierwszy na œwiecie prototyp maszyny do tampondruku). ódzcy studenci bêd¹ wiêc mogli uczyæ siê o tej technologii od najlepszych, korzystaj¹c z nowoczesnych œwiatowych rozwi¹zañ. W listopadzie ubieg³ego roku Tampoprint œwiêtowa³ 50. rocznicê swego istnienia. Dziœ rozwi¹zania tego producenta linii technologicznych i samodzielnych urz¹dzeñ do tampondruku, przemys³owych urz¹dzeñ do znakowania laserowego oraz maszyn do druku cyfrowego znajduj¹ zastosowanie w wielu ró nych bran- ach przemys³u, miêdzy innymi w bran y RTV, AGD, motoryzacyjnej, elektronicznej, opakowaniowej, medycznej, zabawkarskiej itp. Obecnie firma Tampoprint A.G. posiada ponad 80 przedstawicielstw na szeœciu kontynentach, w tym trzy niezale ne oddzia³y we Francji, Stanach Zjednoczonych i Hiszpanii. n Agnieszka Stêpieñ Pierwsze wydruki na nowo zainstalowanej maszynie W zabytkowym tramwaju foto: Paweł Zwoliński Wizyta nie tylko we Wrocławiu W poniedzia³ek 7 maja 2007 r. czterdziestoosobowa grupa studentów Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania zgromadzi³a siê na Placu D¹browskiego w odzi, aby pod opiek¹ prof. Ryszarda Gr¹dzkiego oraz mgr. in. Jacka Gralewskiego pojechaæ na praktyki specjalizacyjne. Wszyscy wypoczêci i uœmiechniêci po d³ugim majowym weekendzie wsiedli do autokaru, który ruszy³ w kierunku Wroc³awia. Pierwszym punktem programu by³a wizyta w zak³adach miêsnych Marko w miejscowoœci Walichnowy. Firma posiada zintegrowany system zarz¹dzania jakoœci¹ ISO 9001, ró nego rodzaju certyfikaty oraz wiele presti owych nagród za swoje wyroby. Pani przewodnik przedstawi³a nam strukturê organizacyjn¹ przedsiêbiorstwa i jego system produkcyjny. Po przywdzianiu stroju ochronnego ruszyliœmy do zwiedzania, po którym zostaliœmy poczêstowani wyrobami firmy Marko. Wszyscy jedli, a im siê uszy trzês³y, a numerem jeden zosta³ okrzykniêty tutejszy salceson! Kolejnym punktem programu by³a wizyta w firmie OrthoMed, gdzie spo- protez. W dalszej czêœci wizyty pokazano nam, jak wygl¹da produkcja obuwia ortopedycznego i protez. Po zakoñczonej wizycie mieliœmy czas, aby przed obiadokolacj¹ zwiedziæ star¹ czêœæ piêknego Wroc³awia. Wieczorem po kolacji udaliœmy siê razem z naszymi przesympatycznymi opiekunami dydaktycznymi ponownie na rynek g³ówny. Celem by³a wycieczka szlakami wroc³awskiego browarnictwa, maj¹cego swoje znakomite korzenie ju w œredniowieczu. Nastêpnego dnia zostaliœmy podjêci przez pracowników Zak³adu In ynierii Biomedycznej i Mechaniki Eksperymentalnej Politechniki Wroc³awskiej. Poznaliœmy historiê zak³adu, jego projekty i prowadzone badania, zwiedziliœmy laboratoria ZIBiME oraz Centrum Zaawansowanych Systemów Produkcyjnych. Po tej niezwykle interesuj¹cej wycieczce po PW organizatorzy zabrali nas do zajezdni tramwajowej, gdzie wsiedliœmy do zabytkowego tramwaju, którym zwiedzaliœmy Wroc³aw s³uchaj¹c o historii tego piêknego miasta. Tak skoñczy³a siê nasza wyprawa, Fragmenty artyku³u z czasopisma Œwiat DRUKU patronat medialny Seminariów Poligraficznych w Instytucie Papiernictwa i Poligrafii. tkaliœmy siê z jej w³aœcicielem, który opowiedzia³ nam o firmie oraz podzieli³ siê swoimi obserwacjami i doœwiadczeniami z pracy na bardzo specyficznym rynku sprzêtu rehabilitacyjnego oraz wsiedliœmy do autobusu i wyruszyliœmy w kierunku odzi. n Karolina Krajewska, Jacek Gralewski

42 KSZTAŁCENIE ŻYCIE UCZELNI 2/ Już od dość długiego czasu przygotowujemy się w Polsce do rozpoczęcia kształcenia według systemu dwustopniowego, a nawet trzystopniowego - systemu nawiązującego do nowej koncepcji europejskiej zwanej bolońską, a nie do znanych nam dobrze studiów inżynierskich i magisterskich uzupełniających. Wprowadzeniu tego systemu towarzyszy wiele dyskusji, czasami bardzo istotnych, czasami akademickich, ale niewątpliwie opory środowiska są znaczne. Co gorsza, nawet nasze władze (krajowe) decydują bardzo powoli i chociaż nowy rok akademicki mamy zacząć według nowego systemu, to jeszcze nie ma standardów przygotowanych dla nowej koncepcji studiów. Czy takie mogą być studia dwustopniowe? W Politechnice ódzkiej nie œpimy i niemal wszystkie wydzia³y rozpoczê- ³y prace nad nowymi programami, a s¹ i takie, które na tym polu s¹ bardzo zaawansowane. Jednak e, jest w tej trudnej pracy coœ niepokoj¹cego, zastanawiaj¹cego i wywo³uj¹cego pytanie: Czy to o takich studiach dwustopniowych w reformie wed³ug Procesu Boloñskiego myœleli jego twórcy?! Czy jednolite studia magisterskie nale- y podzieliæ linijk¹ po siódmym semestrze, coœ poprzesuwaæ i tak powsta³y uk³ad nazwaæ systemem dwustopniowym? Czy wszystkie treœci musz¹ byæ wy³o one, wielokrotnie odpytane i tak naprawdê, szybko przez studentów i absolwentów zapomniane? Czy wszyscy studenci musz¹ uczyæ siê wszystkiego i czy jest to mo liwe, aby tak dalece i szybko rozwijaj¹ce siê zasoby informacji dotycz¹ce poszczególnych kierunków nauki mog³y zostaæ w ca³oœci przekazane? I wreszcie, czy jesteœmy œwiadomi, e powinniœmy kszta³towaæ u naszych absolwentów umiejêtnoœci i kompetencje, wœród których podstawowe dwie to umieæ uczyæ siê przez ca³e ycie i myœleæ?! Czy pamiêtamy, e zatrudnialnoœæ absolwentów zale- y dziœ w znacznym stopniu od kompetencji ogólnych, niezale nych od kierunku studiów? Proces transformacji w Polsce dotyczy tak e studiowania. Z 5% populacji legitymuj¹cej siê dyplomem ukoñczenia studiów wy szych dotarliœmy do poziomu 12% i jesteœmy nadal z ty³u za krajami na zachód od nas. Obecnie 50-60% osób zdaj¹cych maturê rozpoczyna studia (20 lat temu by³o to jedynie oko³o 10% najlepszych absolwentów) i tym osobom wykszta³cenie wy- sze nie jest jedynie potrzebne do wykonywania pracy zawodowej, uprawiania zawodu (w tym tak e zawodu in- yniera), ale równie do aktywnego ycia w spo³eczeñstwie demokratycznym. Wprowadzenie systemu dwustopniowego w Polsce i w naszej Politechnice, nie jest gonitw¹ i papugowaniem systemu kszta³cenia Unii Europejskiej, a rzeczywistym uczestniczeniem w przemianach, które w ró nym tempie zachodz¹ w krajach nale ¹cych do Procesu Boloñskiego, jest zatem dokonywaniem przemian dla potrzeb spo³eczeñstwa XXI wieku i rynku pracy odmiennego ni jeszcze kilka lat temu. Propozycja pe³nego systemu studiów w uk³adzie trzystopniowym (I stopieñ in ynierski, II stopieñ magisterski i III stopieñ studia doktoranckie) zostanie przedstawiona na przyk³adzie Wydzia³u Mechanicznego. Nale y pamiêtaæ, e oferta edukacyjna ma dotyczyæ szerokiego grona zainteresowanych, pocz¹wszy od tych, którzy nie s¹ or³ami i których mo na nazwaæ kandydatami s³abymi, a do najlepszych, którym nale y stworzyæ mo liwoœæ szybkiego przejœcia przez wszystkie trzy szczeble z mo liwie najszerszym programem, aby mogli stanowiæ kadrê naukow¹ i dalej siê rozwijaæ. Nie nale y siê spodziewaæ, e przedstawieni powy ej skrajni kandydaci mog¹ i powinni przejœæ tê sam¹ œcie kê kszta³cenia w czasie studiów i bêd¹ posiadaæ te same kompetencje i umiejêtnoœci po ich ukoñczeniu. Oferta kszta³cenia powinna zapewniæ mo - liwoœæ kszta³cenia bardziej ukierunkowanego akademicko, jak równie i ukierunkowanego zawodowo. Ka dy rodzaj i zakres nabytych umiejêtnoœci i kompetencji powinien zapewniæ mo - liwoœæ podjêcia pracy zarobkowej i mieæ swoje odzwierciedlenie w Suplemencie do Dyplomu. W przedstawionym uk³adzie Wydzia³ Mechaniczny prowadzi³ bêdzie studia I stopnia na kierunkach takich jak obecnie lub innych, zgodnie z uchwa³ami Rady Wydzia³u, ale tak e na megakierunku, który wed³ug obecnej ustawy mo na by nazwaæ makrokierunkiem i by³aby to in ynieria mechaniczna. Kandydat na studia na Wydziale Mechanicznym aplikowa³by na okreœlony kierunek lub po prostu na Wydzia³, a pierwszy semestr studiów by³by identyczny dla wszystkich studentów pierwszego roku. Program tego semestru by³by podobny do obecnego, a wiêc matematyka w du- ej iloœci i podstawy z przedmiotów podstawowych dla in yniera mechanika. Semestr drugi by³by w du ym stopniu identyczny dla wszystkich, ale pojawi- ³yby siê pierwsze zmiany ró nicuj¹ce poszczególne kierunki i megakierunek. Dalsza nauka jest bardziej zró nicowana. Studenci maj¹ prawo wyboru œcie ki bardziej praktycznej, gdzie pomijaliby du e dawki wiedzy teoretycznej, zazwyczaj nasyconej matematyk¹, lub œcie -

43 43 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 KSZTAŁCENIE ki bardziej teoretycznej. W obydwu przypadkach istnieje dla ka dego kierunku i megakierunku lista przedmiotów obowi¹zkowych, jednak e znaczna czêœæ studiowania odbywa siê poprzez przedmioty obieralne, które obejmuj¹ poszczególne grupy zagadnieñ i zapewniaj¹ mo liwoœæ zdobycia odpowiednich kompetencji. Studenci wybieraj¹ przedmioty z koszyków. W danym koszyku przedmioty maj¹ za zadania kszta³towanie wybranych umiejêtnoœci i kompetencji w oparciu o ró ne zagadnienia. Ta czêœæ programu realizowana by³aby w oparciu o kszta³cenie na bazie rozwi¹zywania problemu indywidualne i grupowe projekty in ynierskie. Studia I stopnia trwa³yby 7 lub 8 semestrów, a wiêc absolwent gromadzi³by 210 lub 240 punktów ECTS. Semestr 8 poœwiêcony by³by praktyce zawodowej realizowanej jako sta kilkumiesiêczny. Absolwent otrzymywa³by dyplom i suplement dok³adnie dokumentuj¹cy przebieg studiów i daj¹cy informacjê o kompetencjach jego posiadacza. Absolwent megakierunku mia³by dyplom in yniera bez wykazywania zakresu, a jedynie daj¹cy informacjê, e stopieñ ten zdobyto na Wydziale Mechanicznym. II stopieñ te realizowany by³by w ramach wyspecjalizowanych, o ma³ej elastycznoœci, studiów na kierunkach oraz studiów o znacznie wiêkszej elastycznoœci w ramach makrokierunku. Studia te trwa³yby 4 semestry i wymaga³yby uzyskania 120 punktów ECTS. Takie ustawienie programu daje mo liwoœæ studiowania kandydatom posiadaj¹cym dyplomy in yniera i licencjata, nie tylko absolwentów wydzia³ów mechanicznych, ale ogólnie politechnicznych, uniwersyteckich (np. matematyki, fizyki), a tak e innych uczelni, którzy zdobyli znaczny poziom umiejêtnoœci i kompetencji in ynierii mechanicznej pozaformalnie i nieformalnie. Ka dy student studiów II stopnia, na ka dym kierunku, a wiêc i megakierunku, mia³by do zgromadzenia 60 punktów ECTS zaliczaj¹c przedmioty z grupy przedmiotów obowi¹zkowych oraz 60 punktów ECTS z innego obszaru. Dla osób, które po ukoñczeniu I stopnia nie zmieni³yby kierunku, 30 punktów ECTS by³oby uznane i zaliczone automatycznie, a 30 by³oby do zrealizowania w ramach przedmiotów obieralnych. Dla absolwentów innych kierunków ni aktualnie wybrany na studiach II stopnia, decyzja o uznaniu przedmiotów by³aby podejmowana przez dziekana i on te wskazywa³by przedmioty z programu studiów I stopnia w ramach wspomnianych 60 punktów ECTS lub ich czêœci. Dope³nienie zgromadzonych przez studenta punktów do wymaganej liczby 120 zawsze odbywa siê przez zaliczanie przedmiotów obieralnych. Daje to du e mo liwoœci kwalifikacji na studia i spe³nia ideê studiów dwustopniowych zgodnie z zainteresowaniami kandydata. Przedstawiony model zapewnia bardzo znaczne zró nicowanie kompetencji absolwentów Wydzia³u Mechanicznego i móg³by spe³niaæ wymagania rynku pracy. Daje mo liwoœæ wykszta³cenia absolwentów o œciœle ukierunkowanym profilu kszta³cenia, zbli- onym do obecnego uk³adu jednolitych studiów magisterskich realizowanych w sposób tradycyjny. System taki pozwala na uatrakcyjnienie oferty i dopasowanie jej do ka dego kandydata posiadaj¹cego maturê, a wiêc daje mo liwoœæ uzyskania dyplomu in- yniera lub wy szego stopnia kandydatowi, który dzisiaj nie ma na to szansy, a jednoczeœnie nie obni a poziomu kszta³cenia dla studentów, których dyplom bêdzie wskazywa³ specjalizacjê. Dla Wydzia³u Mechanicznego lub innych Wydzia³ów, które zechc¹ podj¹æ siê trudu implementacji przedstawionego systemu, skutecznie zwiêkszy to ich konkurencyjnoœæ na polskim rynku szkolnictwa wy szego. Niew¹tpliwie, zaprezentowany system wymaga bardzo du o od nauczycieli akademickich. To zmiana podejœcia do nauczania, koniecznoœæ przygotowania bardzo dobrych materia³ów dydaktycznych, które bêd¹ przewodnikami dla studentów, a sam mistrz wyjaœnia³ bêdzie najtrudniejsze obszary wiedzy. Powy szy artyku³ jest niew¹tpliwie dyskusyjny, ale mo e pozwoli spojrzeæ na przygotowywane programy z punktu widzenia dobra studentów, dobra Politechniki ódzkiej i jej przysz³oœci, da szanse realizowaæ studia tak, aby ukszta³towaæ odpowiednio sylwetkê absolwenta szko³y wy szej XXI wieku, a nie dzieliæ godzin pomiêdzy poszczególne jednostki. Odwa ne i konsekwentne przeprowadzenie reformy koncepcji studiów, nie ograniczanie zmian do formalnych, wymuszanych decyzjami odgórnymi, zdaniem autorów, zapewni Politechnice ódzkiej pozycjê lidera w kszta³ceniu in ynierskim w Polsce i w konsekwencji nap³yw odpowiedniej liczby dobrych kandydatów. Czwart¹ pozycjê w rankingu uczelni technicznych mo - na jeszcze podnieœæ, je eli nasza spo- ³ecznoœæ akademicka podejmie wyzwanie i wprowadzi przemiany wyprzedzaj¹c o kilka lat decyzje innych uczelni. n Krzysztof JóŸwik, Tomasz Saryusz-Wolski Akredytacja dla Elektroniki i Telekomunikacji Uchwa³¹ Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej (PKA) z dnia 26 kwietnia 2007 roku kierunek Elektronika i Telekomunikacja, prowadzony na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki ódzkiej uzyska³ pozytywn¹ ocenê PKA i akredytacjê na lata 2006/ /2013. Ocenie Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej podlega³y programy studiów, jakoœæ kszta³cenia, nauczyciele akademiccy oraz wyposa enie laboratoriów i sal wyk³adowych. Akredytacja jest dowodem uznania wysokiego standardu nauczania studentów tego kierunku. Obecnie wszystkie kierunki studiów prowadzone na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki posiadaj¹ akredytacjê Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej. n Agnieszka JóŸwik

44 STUDENCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Juwenalia 2007 Na Osiedlu zapanowało średniowiecze foto: Jacek Szabela Tegoroczne juwenalia na Politechnice zosta³y zaplanowane na 1-2 czerwca. Ich has³o to W juwenalia chwyæmy miecze, bo nasta³o œredniowiecze. Obchody œwiêta studentów poprzedzi³y imprezy towarzysz¹ce. Na poniedzia³ek 28 maja organizatorzy zaprosili na wernisa zdjêæ wykonanych przez studentów, a nastêpnego dnia na spektakl teatralny Niebezpieczne zabawy w re yserii Jana Machulskiego. W ostatni dzieñ maja, mo na by³o kibicowaæ naszym pi- ³karzom podczas meczu pi³ki no nej pomiêdzy Uniwersytetem a Politechnik¹. Na wieczór zaplanowano wybory Miss Osiedla Akademickiego P. Przekazanie w³adzy na Uczelni nast¹pi³o 1 czerwca, zgodnie z tradycj¹, przed rektoratem Politechniki. Nastêpnie barwny korowód studentów i pracowników w strojach z epoki, ruszy³ na osiedle, by oceniæ akademiki wystrojone zgodnie z has³em juwenaliów. Pierwsze miejsce i 3000 z³ nagrody zdoby³ pierwszy DS. Gwiazd¹ wieczornych koncertów na osiedlu studenckim by³a Maryla Rodowicz. Na juwenaliowej scenie wyst¹pi³y tak e zespo³y: Terytoria, Zdrowa Woda, Bracia, Liœcie, Lemon Dog, Obstawa Prezydenta, Gore, Kobranocka, Acid Drinkers, Flashback. Zabawom towarzyszy- ³y pokazy konkurencji motocyklowych i konkursy. Podobnie jak w poprzednim roku powsta³a strona internetowa, na której zamieszczane by³y wszystkie informacje dotycz¹ce juwenaliowych imprez. n M.T. Grillowanie czas zaczynać foto: Tomasz Kośmider Najd³u szy w nowym millenium weekend na prze³omie kwietnia i maja przywita³ nas piêkn¹ s³oneczn¹ pogod¹ zachêcaj¹ca do inauguracji sezonu grillowego. Za namow¹ Ko³a Naukowego Zarz¹dzania Zasobami Ludzkimi Experience cz³onkowie wszystkich kó³ naukowych dzia- ³aj¹cych przy Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania zorganizowali wspólnymi si³ami grill dla jego studentów, wyk³adowców i pracowników. Impreza odby³a siê w czwartek 26 kwietnia z okazji 16. urodzin Wydzia³u. Na terenie wydzia³u przy ulicy Piotrkowskiej 266 bawili siê równie przedstawiciele samorz¹du wydzia³owego, kó³ naukowych oraz studenci innych wydzia³ów. Nie zabrak³o równie licznie przyby³ych wyk³adowców, którzy przyszli razem ze swoimi pociechami. Tak czwartkowy grill opisuje Ania Czerniak, przewodnicz¹ca KN Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu Podczas spotkania panowa³a przyjazna i zachêcaj¹ca do wspólnego dzia³ania atmosfera. Nast¹pi³a pe³na integracja studentów z wyk³adowcami, a na dobry klimat wp³ynê³a te bogata oferta kulinarna. Po wspólnym sma eniu kie³basek przyszed³ czas na spalenie zbêdnych kalorii. Na szczêœcie odby³o siê to bezboleœnie sprawê rozwi¹za³ mecz siatkówki pomiêdzy studentami a wyk³adowcami. M³odoœæ wziê³a górê nad doœwiadczeniem i po zaciêtej walce zwyciêstwo odnieœli studenci wygrywaj¹c 29:27. Grillowanie zakoñczy³o siê oko³o i gdyby nie fakt, e w pi¹tek trzeba by³o po raz ostatni przed d³ugim weekendem zebraæ w sobie si³y i chêci by pójœæ na zajêcia, impreza na pewno potrwa³aby d³u ej. n Magdalena Wróbel KN ZZL Experience

45 45 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 STUDENCI Koło Naukowe Podstawowych Problemów Techniki na Wydziale Organizacji i Zarządzania PŁ Bezpieczna wizyta Studenci z Kola Naukowego Podstawowych Problemów Techniki wraz z opiekunem prof. Ryszardem Gr¹dzkim odwiedzili 25 kwietnia 2007 r. jedn¹ z najwiêkszych na œwiecie fabryk firmy TRW Automotive zajmuj¹c¹ siê systemami bezpieczeñstwa w pojazdach. Na miejscu w Czêstochowie zwiedziliœmy Zak³ad Produkcji Pasów Bezpieczeñstwa, Zak³ad Produkcji Poduszek Powietrznych oraz Centrum In ynierskie. G³ównym celem naszej wizyty by³o pog³êbianie wiedzy in ynierskiej zbie nej z dzia³alnoœci¹ naszego kola Naukowego PPT, jak równie zapoznanie siê ze sposobem organizacji przedsiêbiorstwa, rozwi¹zaniami produkcyjnymi oraz technologi¹ produkowanych przez zak³ad wyrobów. W Zak³adzie Produkcji Pasów Bezpieczeñstwa pod przewodnictwem Pana Micha³a Janusiaka zapoznaliœmy siê z histori¹ powstania zak³adu oraz struktur¹ organizacyjn¹ firmy. Mieliœmy niepowtarzaln¹ okazjê przeœledzenia procesu produkcyjnego pasów bezpieczeñstwa, zwijaczy, zamków, regulatorów wysokoœci, a tak e testów wytrzyma³oœciowych. Zostaliœmy te zapoznani z zasadami BHP obowi¹zuj¹cymi na hali produkcyjnej. PóŸniej udaliœmy siê do drugiego Zak³adu TRW zajmuj¹cego siê produkcj¹ poduszek powietrznych. Tam pod przewodnictwem Pana Jerzego Gêbosza zwiedziliœmy hale produkcji szycia poduszek powietrznych, a tak e Centrum In ynieryjne, którego zadaniem jest przygotowywanie i wdra anie projektów nowych rozwi¹zañ w zakresie systemów bezpieczeñstwa. Wizyty w firmach produkcyjnych rzucaj¹ nowe œwiat³o na zdobywan¹ na P wiedzê i s¹ bardzo cenione przez wszystkich studentów. n Agnieszka Kucharska, Jacek Gralewski foto: Michał Wilmański Tegoroczna ceremonia honorująca zdobywców stypendiów przyznawanych przez Fundację General Electric odbyła się 18 kwietnia w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Stypendyści General Electric O stypendia walcz¹ studenci piêciu wybranych polskich uczelni. Konkurencja jest silna politechniki: ódzka, Wroc³awska i Gdañska, Uniwersytet Warszawski i jedna z najlepszych szkó³ prywatnych Wy sza Szko³a Biznesu National Louis University z Nowego S¹cza. Co roku wyboru studentów do Programu Stypendialnego dla Liderów dokonuje w imieniu GE Foundation niezale ny miêdzynarodowy Institute of International Education. Wy³ania on najlepsz¹ piêtnastkê spoœród osób, które maj¹ za sob¹ II rok studiów w zakresie ekonomii, zarz¹dzania, in ynierii czy technologii. Stypendium w wysokoœci 3000 Euro ma pomóc uzdolnionym m³odym ludziom w dalszym rozwoju umiejêtnoœci i potencja³u twórczego, a tak e tych cech, które pomog¹ im w zdobyciu pozycji lidera. Poza finansowym wsparciem bêd¹ mieli oni tak e mo liwoœæ udzia³u w miêdzynarodowym letnim seminarium poœwiêconym rozwijaniu umiejêtnoœci zarz¹dza- nia oraz w inicjatywie Shadowing Day polegaj¹cej na spêdzeniu dnia w pracy z liderem GE. Bêd¹ tak e braæ udzia³ w ró - norodnych dzia³aniach spo³ecznych. Od kilku lat wœród stypendystów General Electric najwiêcej jest studentów Politechniki ódzkiej. W tym roku tak e stanowi¹ oni najliczniejsz¹ grupê. Pi¹tka naszych stypendystów studiuje w Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego: Pawe³ Bogacz, Kamil Koclega, Jacek Rondio, Michal Terepeta, Oleg Zero. Szóstym laureatem z Politechniki ódzkiej jest ukasz Okruszek z Wydzia- ³u Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej. Cztery stypendia trafi³y do Wroc³awia, dwa do Nowego S¹cza i Warszawy, a jedno do Gdañska. Wszystkim laureatom serdecznie gratulujemy i wierzymy w ich sukces w przysz³ym zawodowym yciu. n Ewa Chojnacka

46 STUDENCI ŻYCIE UCZELNI 2/ najzdolniejszych studentów informatyki, telekomunikacji, elektroniki i teleinformatyki z ośrodków akademickich z całej Polski zostało laureatami rozstrzygniętego w kwietniu konkursu stypendialnego Polskie Talenty, zorganizowanego przez Fundację Grupy Telekomunikacja Polska. Wśród laureatów znaleźli się czterej studenci Politechniki Łódzkiej: Henryk Błasiński, Tomasz Gembarowski, Bartosz Bogdański i Krzysztof Olczyk. Polskie Talenty z Politechniki G³ównym celem konkursu jest promocja wykszta³cenia informatycznego i technicznego wœród m³odzie y, a tak- e przeciwdzia³anie emigracji naukowej i zawodowej najzdolniejszych polskich studentów kierunków technicznych. Jest to, jak okreœlaj¹ organizatorzy, presti owy program stypendialny dla najzdolniejszych polskich studentów w dziedzinach nowoczesnych technologii. A takich studentów na Politechnice ódzkiej nie brakuje. Nasi tegoroczni laureaci to studenci Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego. Obecnie nasze talenty przebywaj¹ w zagranicznych uczelniach, na wymianach studenckich lub stypendiach. S¹ to bardzo zdolni m³odzi ludzie, o szerokich zainteresowaniach, o których zwyk³o siê mówiæ, e wiedz¹ czego chc¹. Aby uwiarygodniæ te stwierdzenia poprosi³am ich o krótkie informacje. Henryk B³asiñski student IV roku Telecommunications and Computer Science w CKM, od wrzeœnia 2006 roku przebywa w Japonii na rocznej wymianie studenckiej na Uniwersytecie w Osace. Ma tam okazjê pracowaæ naukowo w jednym z laboratoriów zajmuj¹cych siê robotyk¹, co wi¹ ê siê œciœle z jego planami. W najbli szej przysz³oœci, po ukoñczeniu studiów, chcia³by kontynuowaæ pracê naukow¹ i rozpocz¹æ studia doktoranckie. Uwa a, e nabyta wiedza z zakresu przetwarzania i analizy sygna- ³ów jest podstaw¹ do rozwi¹zywania interesuj¹cych go problemów z pogranicza medycyny i sterowania. Wolne chwile spêdza podró uj¹c po Japonii odkrywam, jak niezwyk³y i odmienny jest to kraj. Od wielu lat interesuje siê równie eglarstwem, narciarstwem i wspinaczk¹, które stara siê aktywnie uprawiaæ, gdziekolwiek mieszka. Bartosz Bogdañski - student III roku Telecommunications and Computer Science w CKM. Obecnie przebywa w Hiszpanii w ramach programu Socrates-Erasmus, na rocznej wymianie studenckiej w Uniwersytecie w Alicante. Jest tak e studentem Duñskiego Uniwersytetu Technicznego (DTU) w Kopenhadze. W przysz³ym roku akademickim planuje rozpocz¹æ tam dwuletnie studia magisterskie, jednoczeœnie kontynuuj¹c studia w odzi. W wolnym czasie czyta du o ksi¹ ek i s³ucha muzyki. Moje hobby to historia wczesnego œredniowiecza i lingwistyka (g³ównie jêzyki wymar³e) wymienia - uczê siê tak- e kilku jêzyków obcych nowo ytnych. Jest cz³onkiem organizacji European Youth Exchange (EYE) przy Politechnice ódzkiej i Rady Studentów P. Jego dotychczasowe sukcesy to stypendium MEN i stypendium General Electric, po- ³¹czone z letnim seminarium w tej firmie w Budapeszcie. Jak mówi - w przysz³oœci chcia³bym pracowaæ w firmie hitech w dziale rozwoju nowych technologii lub pozostaæ na uczelni i uczestniczyæ w pracach badawczych oraz nauczaæ. Tomasz Gembarowski student III roku Computer Science w CKM. Od wrzeœnia 2006 roku przebywa na wymianie studenckiej w Windesheim w Holandii, w ramach programu Socrates-Erasmus. Informatyka jest jego najwiêksz¹ pasj¹ ju od dzieciñstwa. Drug¹ pasj¹ jest jazda na nartach. Latem i wiosn¹ gra w tenisa. Wœród zainteresowañ wymienia: programowanie w jêzyku Java, bazy danych, system operacyjny Linux, ruch wolnego oprogramowania, ksi¹ ki Roberta Ludluma i Andrzeja Sapkowskiego oraz gotowanie. Jest ubieg³orocznym laureatem programu stypendialnego sponsorowanego przez fundacjê General Electric. Du o publikuje w czasopismach internetowych, a w magazynie Internet prowadzi sta³¹ rubrykê. Swoje plany zawodowe wi¹ e z informatyk¹, a jego najwiêkszym marzeniem jest praca w firmie IBM, Google lub Sun. Krzysztof Olczyk - studiuje Computer Science na III roku w Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego. Obecnie, w ramach programu wymiany studenckiej Socrates-Erasmus, przebywa w Hiszpanii na Politechnice w Walencji. Jest cz³onkiem organizacji studenckiej EYE Poland. Moj¹ pasj¹ jest oczywiœcie informatyka podkreœla przede wszystkim programowanie oraz pokrewna tej nauce matematyka. S³ucha muzyki, ró nych odmian, przede wszystkim rocka i gra na gitarze. O swoich planach mówi: Po ukoñczeniu studiów chcia³bym znaleÿæ swoje miejsce w in ynierii oprogramowania, pracuj¹c w jednej ze znanych firm. Jednym z celów Konkursu Polskie Talenty jest umo liwienie i zachêcenie wybitnych studentek i studentów do pog³êbiania wiedzy z wybranych dziedzin nauki oraz prowadzenia prac badawczych. Informacje o naszych laureatach œwiadcz¹, e ten program jest spe³nieniem ich marzeñ, ich nie trzeba ju zachêcaæ, im nale y tylko umo liwiæ realizowanie pasji. Mo emy byæ dumni, e mamy tak wybitnych studentów. Laureaci otrzymuj¹ od organizatora programu Polskie Talenty Fundacji Grupy TP - roczne stypendia finansowe w wysokoœci 10 tys. z³ i wysokiej klasy sprzêt komputerowy. Jeszcze raz serdecznie gratulujemy laureatom. n Ma³gorzata Trocha

47 Odpadowe kreacje 47 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 STUDENCI W Galerii ódzkiej 14 kwietnia 2007 r. odby³a siê druga edycja konkursu Moda na Recykling sponsorowanego przez Prezydenta Miasta odzi. W konkursie brali udzia³ studenci z ASP - Wydzia³ Form Przemys³owych, z P - Instytut Architektury Tekstyliów, kierunek Wzornictwo, oraz studenci Wy szej Szko³y Projektowania. Przedstawiono 23 modele ubiorów wykonanych z najró niejszych materia- ³ów odpadowych: puszek, butelek, toreb foliowych, papieru i tekstury. Jury mia³o do dyspozycji 3 nagrody g³ówne i 3 wyró nienia. Spoœród tych 6 nagród 5 przypad³o studentom z Politechniki ódzkiej. Drug¹ nagrodê zdoby³a Katarzyna Mames za Piwn¹ Damê, nagroda trzecia przypad³a Ewie Banaœ i Sylwii Œwieczkowskiej za projekt Marie Kortura. Wszystkie wyró nienia trafi³y do r¹k studentów Politechniki. Otrzyma- ³y je: Joanna Suchocka i Monika Wa ny (Lustracji), Katarzyna Antosik (Kolorina) oraz Rados³aw Pryca (Carmen). Specjalne wyró nienie jurorów z Politechniki ódzkiej: dr Haliny Strzechowskiej - Ratajskiej i dr. Andrzeja Buszki przypad³o panu Jaros³awowi Ewertowi za modele Coco i Ewerturka. Konkurs Moda na Recykling ma charakter cykliczny i rozwojowy. Imprezy tego typu maj¹ na celu uwra liwienie m³odych przysz³ych projektantów na wykorzystanie ró norodnych materia³ów dla potrzeb unikatowego traktowania projektu ubioru. Pokaz i konkurs mody towarzyszy³ Dniom Recyklingu zorganizowanym przez Urz¹d Miasta odzi. n Halina Strzechowska-Ratajska Początek roku 2007 był dla studentów Politechniki Łódzkiej pełen sukcesów, aż pięcioro z nich zajęło stanowiska w ważnych organizacjach. Nasi przedstawiciele w Polsce i w Europie Tomasz Orankiewicz w styczniu zosta³ wybrany przedstawicielem studentów w Radzie G³ównej Szkolnictwa Wy szego i tym samym sta³ siê pe³noprawnym cz³onkiem tego organu. Zasiada on równie w Komisji Ekonomicznej RGSW. Tomek jest studentem IV roku kierunku elektrotechnika na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki na. Od stycznia 2006 pe³ni funkcjê przewodnicz¹cego Samorz¹du Studenckiego P. Oprócz tego jest cz³onkiem Rady Wydzia³u EEIiA, zasiada te w Senacie uczelni. Karolina Baœko 17 kwietnia 2007 r. zosta³a wybrana Students Representative in Board of Baltic University Programe i jest jednym z dwóch przedstawicieli studentów w tej organizacji. Karolina studiuje na III roku na Wydziale In ynierii i Marketingu Tekstyliów. W Samorz¹dzie Studenckim P pe³ni funkcjê przewodnicz¹cej Komisji ds. Wspó³pracy z Zagranic¹, a powy szy sukces œwiadczy o tym, e w tej roli spe³nia siê znakomicie. Arkadiusz Pietrzak jest studenckim ekspertem w Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej. Arek jest na V roku Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska. W latach by³ przewodnicz¹cym Samorz¹du Studenckiego P. Jest senatorem P i ca³y czas aktywnie w³¹cza siê w prace Samorz¹du. Tomasz Kotfasiñski tak e zosta³ studenckim ekspertem w Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej. Tomek jest studentem IV roku Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska. Od czerwca 2006 r. jest wiceprzewodnicz¹cym Samorz¹du Studenckiego P. Oprócz tego pe³ni funkcjê senatora P oraz cz³onka Rady Wydzia³u BAiIŒ. Hubert Gêsiarz 21 kwietnia 2007 r. zosta³ cz³onkiem Prezydium Forum Uczelni Technicznych, a tym samym cz³onkiem Komisji ds. Uczelni Technicznych Parlamentu Studentów RP. Hubert jest studentem III roku Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki na kierunku elektrotechnika. Od stycznia 2006 przewodniczy Komisji ds. Sportu Samorz¹du Studenckiego P. Oprócz tego pe³ni funkcjê Senatora P oraz cz³onka Rady Wydzia³u EEIiA. n

48 STUDENCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Krótka opowieść o Sokratesie w Hiszpanii Gdzie? Ju drugi semestr studiujê w Hiszpanii na Uniwersytecie w Alicante (Universitat d Alacant). Sam uniwersytet znajduje siê w miasteczku studenckim, a kampus sprawia wra enie czystego, przestronnego i nowoczesnego. Najciekawszym budynkiem wchodz¹cym w sk³ad kampusu jest znajduj¹ce siê na wyspie z metalu Muzeum Uniwersyteckie, którego budynek w internetowym g³osowaniu zosta³ wybrany jednym z 10 najciekawszych w Hiszpanii. Czym się różnią studia na uniwersytecie zagranicznym od studiów na naszej Politechnice? Po pierwsze - uczelnia jest inaczej zorganizowana. Tworzy ona olbrzymi kompleks uniwersytecki i jest podzielona na kilka wydzia³ów: medyczny, politechniczny, humanistyczny, ekonomiczny i nauk przyrodniczych. Dopiero na ka dym z tych wydzia³ów s¹ odpowiednie departamenty (odpowiadaj¹ce naszym wydzia³om), które prowadz¹ specjalistyczne kierunki studiów. Kolejn¹ nowoœci¹ jest dla mnie system przedmiotów, które dziel¹ siê na trzy grupy. Zwykle student musi w ci¹gu roku zaliczyæ trzy przedmioty obowi¹zkowe dla danej specjalizacji, i dobraæ resztê punktów zaliczaj¹c kilka przedmiotów z listy ponad 120 przedmiotów wolnego wyboru (w przypadku studentów telekomunikacji). Daje to niesamowite mo liwoœci wyspecjalizowania siê w wybranym temacie, a poniewa wiêkszoœæ stanowi¹ przedmioty bardzo ciekawe i praktyczne - czasami trudno wybraæ te najbardziej nas interesuj¹ce. Najlepszym rozwi¹zaniem dla studentów jest sam uk³ad godzinowy planu zajêæ. Plan zajêæ jest publikowany z pó³rocznym (!) wyprzedzeniem, a kolejn¹ zalet¹ jest to, e wyk³ady z jednego przedmiotu odbywaj¹ siê 3 lub 4 razy w tygodniu, a grup laboratoryjnych jest zwykle powy ej 10. W ci¹gu jednego tygodnia zajêæ wyk³adowca powtarza ten sam wyk³ad tyle razy ile ma grup. Nie oznacza to, e jest tak wielu studentów, kierunki s¹ podobnie liczne jak w Polsce, ale uczelni zale y, aby studenci chodzili na zajêcia i mogli jednoczeœnie pracowaæ, dlatego ka dy student tworzy swój w³asny plan zajêæ. Istniej¹ dwie sesje poprawkowe, jedna we wrzeœniu i jedna w grudniu. Jeœli nie zaliczymy egzaminu w lutym, musimy go poprawiæ we wrzeœniu (ocena z æwiczeñ jest zachowana) lub grudniu (tutaj musimy zaliczyæ jeszcze raz æwiczenia). Ka dy przedmiot koñczy siê egzaminem, który nale y zaliczyæ na ponad 50%. Jedynym problemem jest trudnoœæ zaliczenia niektórych przedmiotów, gdy egzaminy odbywaj¹ siê w jêzyku hiszpañskim lub kataloñskim (do wyboru) i wyk³adowcy nie stosuj¹ taryfy ulgowej dla nieznaj¹cych tych jêzyków. Pytania s¹ formu³owane w sposób dosyæ niejasny i dwuznaczny, co mo e sprawiæ trudnoœæ pocz¹tkuj¹cym, ale zawsze mo na wyjaœniæ w¹tpliwoœci podczas egzaminu. Niektórzy wyk³adowcy zgadzaj¹ siê, aby pisaæ egzamin po angielsku lub francusku, ale ci nale ¹ do wyj¹tków. Kolejn¹ wad¹ s¹ terminy egzaminów, daty s¹ ustalone odgórnie i nie podlegaj¹ negocjacjom, czasami mo e siê zdarzyæ, e egzaminy siê pokrywaj¹. Jak funkcjonuje tutaj życie studenckie? Studenci s¹ bardzo dobrze zorganizowani. Maj¹ swój w³asny samorz¹d, bardzo wiele organizacji dotowanych przez w³adze miejskie (na przyk³ad Oficina Verde, która dba o zieleñ w mieœcie), istnieje olbrzymia liczba kó³ naukowych (astronomiczne, robotyków, sieciowców, programistów i wiele innych). Od ka dej œrody do pi¹tku organizowane s¹ popularne fiesty, czyli imprezy integruj¹ce spo³ecznoœæ studenck¹. Dla mnie jedyn¹ wad¹ jest anonimowoœæ spowodowana bardzo du ¹ liczb¹ grup studenckich. Jak działa współpraca z zagranicą? Poniewa co roku przyje d a na ten uniwersytet oko³o 500 Sokratesowców z wielu ró nych krajów, biuro wspó³pracy z zagranic¹ musi byæ dobrze zarz¹dzane i mieæ odpowiednie pomys³y jak zagospodarowaæ czas takich studentów. Studenci, którzy znaj¹ wiêcej ni trzy jêzyki obce zatrudniani s¹ w samym biurze jako tzw. guides i po krótkim szkoleniu s¹ w stanie oprowadzaæ innych po Alicante, udzielaæ wielu wa - nych informacji i pomagaæ w wype³nianiu ró nych dokumentów. Inni pracuj¹ jako wolontariusze w samorz¹dzie studenckim i odpowiadaj¹ za kontakt ze studentami zagranicznymi organizuj¹c imprezy oraz wycieczki do wartych zobaczenia miejsc. Czy było warto? Jak najbardziej. Wbrew ogólnym (bardzo mylnym) opiniom poziom nauki w Hiszpanii jest wysoki, zajêcia s¹ prowadzone ciekawie i uczymy siê praktycznych rzeczy. Do tego dochodzi jêzyk hiszpañski, którego mo na siê nauczyæ szybko i bezboleœnie. Olbrzymia elastycznoœæ planu zajêæ pozwala po³¹czyæ studia z prac¹ tymczasow¹ (Polacy nie potrzebuj¹ zezwoleñ, aby pracowaæ w Hiszpanii). Do tego nale y dodaæ pogodê (ponad 20 stopni Celsjusza w styczniu), ciep³e morze oraz warte zobaczenia miejsca (chocia by s³ynna La Alhambra w Grenadzie), które kszta³towa³y europejsk¹ kulturê. Ze swojej strony mogê poleciæ wyjazd na Sokratesa do po³udniowej Hiszpanii. n Bartosz Bogdañski Student Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego

49 Studenckie Ko³o Naukowe Robotyki SKaNeR dzia³a na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki (WEEIA) P od 6 lat. W tym czasie zrealizowaliœmy kilkanaœcie projektów z czterech zasadniczych dziedzin, którymi zajmuje siê Zak³ad Sterowania Robotów Instytutu Automatyki P : budowa i sterowanie manipulatorów oraz robotów mobilnych, zastosowanie napêdów pneumatycznych, systemy wizyjne w robotyce, uk³ady automatyki przemys³owej i PLC. Zdecydowanie najwiêkszym zainteresowaniem ciesz¹ siê konstrukcje robotów mobilnych. Ju na pocz¹tku dzia³alnoœci Ko³a kilku ambitnych studentów zbudowa³o roboty krocz¹ce, do dziœ bêd¹ce obiektami dalszych badañ. Czterono ny robot krocz¹cy by³ tematem pracy magisterskiej J. Cygana w 2001, a Proste maszyny krocz¹ce interakcje ze œrodowiskiem M. Nocunia. Rozpoczynanie prac projektowych, konstrukcyjnych, czy choæby koncepcyjnych na IV, czy nawet na III roku studiów owocuje wybitnymi pracami dyplomowymi wyró nianymi w krajowych konkursach, ponadto aktywna praca w Kole sprzyja podjêciu decyzji o dalszej pracy naukowej na studiach doktoranckich. Ko³o stara siê uczestniczyæ w imprezach organizowanych przez studentów innych uczelni. Do takich wydarzeñ nale ¹ wydzia³owe oraz ogólnopolskie Konferencje Studenckich Kó³ Naukowych oraz ró nego rodzaju turnieje. Na przyk³ad w ostatnim czasie coraz wiêksz¹ popularnoœæ zyskuj¹ zawody sumo robotów. Co roku zwiêksza siê liczba tego typu imprez i startuje w nich coraz wiêcej zawodników. Obecnie w Polsce organizowane s¹ turnieje robotów sumo w ró nych kategoriach wagowych w Poznaniu, Wroc³awiu i Gdañsku. Dru yna SKaNeRa w ubieg³ym roku po raz pierwszy uczestniczy³a w walkach sumo robotów w Poznaniu. W tym roku ponownie stawiliœmy siê na ringu i to w znacznie wiêkszej reprezentacji a cztery grupy studentów budowa³y swoich wojowników o nazwach: Amator, KartonBot, Lord Smigol i Yokozuna. Sumo robot nie mo e przekraczaæ regulaminowych wymiarów cm i wagi 3 kg, natomiast wygl¹d, zastosowane materia³y i technologie s¹ dowolne. Nasze roboty oparte s¹ na dwuko³owym podwoziu o ró nicowym napêdzie. Studenci u ywali podobnych komponentów mechanicznych i elektronicznych, co u³atwia³o wymianê doœwiadczeñ i wspóln¹ naukê. Do napêdu zastosowano przerobione serwomechanizmy modelarskie, zaœ do wykrywania przeciwnika czujniki odleg³oœci na podczerwieñ (GP2D12) firmy Sharp. Czujniki podczerwieni zosta³y równie wykorzystane do wykrywania brzegu ringu. Ca³oœci¹ steruje szybki mikrokontroler rodziny AVR AT90CAN128 (Atmel), zintegrowany w postaci minisystemu uruchomieniowego firmy MikloBit MB-128. Oprogramowanie robota stanowi program napisany w jêzyku C. Algorytm sterowania jest prosty: pomiar i wykrycie przeciwnika za pomoc¹ czujników odleg³oœci, ukierunkowanie robota i wypchniêcie 49 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 Koło naukowe robotyki przeciwnika poza ring. Gdy zawodnik dojedzie do krawêdzi ringu, nastêpuje zwrot. Prace nad udoskonaleniem oprogramowania trwa³y do ostatniej chwili. Wszystkie prace konstrukcyjne, zarówno mechaniczne, jak i zwi¹zane z wykonaniem p³ytek drukowanych i monta em elementów, by³y wykonywane samodzielnie przez studentów. Zakup niezbêdnych podzespo³ów mo liwy by³ dziêki wsparciu finansowemu zarówno dziekana naszego Wydzia³u, jak i dyrekcji Instytutu Automatyki. Wyjazd na Festiwal Robotów w Poznaniu cieszy³ siê bardzo du ym zainteresowaniem studentów nie tylko kierunku AiR, ale równie Informatyki oraz kibiców z innych uczelni. Na Festiwal pojecha³a grupa prawie 40 osób. Impreza poznañska to nie tylko zawody, to tak e pokazy robotów, wystawa i konkursy prawdziwy kilkugodzinny festiwal robotów. W tym roku wystartowa³o a 34 sumoków. By³o trochê tak, jak z tegorocznymi wystêpami polskich p³ywaków faworyci zawiedli, ale pojawili siê nowi zawodnicy. Ostatecznie jeden z naszych robotów wyszed³ z fazy grupowej zawodów i wszed³ do æwieræfina³ów. Dziêki KartonBotowi SKaNeR jest w gronie 8 najlepszych polskich dru yn. Mamy nadziejê, e za rok bêdzie lepiej, a teraz ju myœlimy o zawodach minisumo (o masie do 0,5 kg) we Wroc³awiu. Pracuj¹c w Kole du ¹ wagê przyk³adamy do prezentacji osi¹gniêæ naszych studentów na forum Wydzia³u (pokazy prac dyplomowych), uczelni (udzia³ w targach i wystawach) oraz na specjalistycznych konferencjach. Organizowane przez nas coroczne pokazy robotów w holu WEEIA przyci¹gaj¹ rzesze widzów studentów i uczniów szkó³ œrednich. Relacje z pokazów pojawiaj¹ siê w prasie, radiu, telewizji i w Internecie. Powoduje to zainteresowanie dzia³alnoœci¹ Ko³a wœród coraz m³odszych studentów naszego Wydzia³u oraz zachêca do studiowania na naszej uczelni. n Grzegorz Granosik opiekun Ko³a STUDENCI Ostatni szlif programu. Krzysztof Sasiak, jeden z twórców oprogramowania dla sumo robotów. foto: arch. Koła Robotyki

50 STUDENCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Do stworzenia projektu, skłoniła mnie potrzeba pokazania dorobku studentów architektury, który rokrocznie - po przedstawieniu do oceny - zazwyczaj ląduje w przepastnych szafach archiwalnych naszego Instytutu lub też w koszu na śmieci. A szkoda, bo brać studencką mamy twórczą i pomysłową i nierzadko są to projekty, które przy odrobinie zaangażowania można by pokazać i urozmaicić nimi nasze piękne miasto. Od czasu do czasu prace pokazywane są na wystawach, które jednak nie wychodzą poza mury Politechniki Łódzkiej. Miejsce dla architektów Reprezentacyjny hol w projektowanym budynku Tak może wyglądać siedziba SARP i Instytutu Architektury w Łodzi Temat mojej pracy dyplomowej Architektura na Piotrkowskiej siedziba SARP i Instytutu Architektury w odzi nawi¹zuje do idei stworzenia galerii prac studentów architektury w miejscu ³atwo dostêpnym dla przechodniów, gdzie poza podziwianiem prac bêdzie mo na tak e prowadziæ interesuj¹ce zajêcia kszta³tuj¹ce poczucie kompozycji, rozwijaj¹ce umiejêtnoœci malarskie, czy rzeÿbiarskie. Taki by³ pocz¹tkowy zamys³ projektu, który potem rozrós³ siê równie o siedzibê Stowarzyszenia Architektów RP, jako e w obecnym miejscu z braku przestrzeni wystawowej i yciowej SARP mocno ograniczy³ swoj¹ dzia³alnoœæ. Projekt zlokalizowany jest na ulicy Piotrkowskiej 276 naprzeciwko Koœcio³a Œw. Mateusza, w jego pobli u znajduje siê Bia³a Fabryka z Muzeum W³ókiennictwa oraz Centrum Sztuki ódÿ Art. Center co sprzyja lokalizacji jeszcze jednego obiektu wystawowego, a omawiany teren ma szanse zaistnieæ w przysz³oœci jako Kwarta³ Sztuki w odzi. Projektowany obiekt dzieli siê na dwie podstawowe czêœci: pierwsz¹ z nich jest skrzyd³o zachodnie, mieszcz¹ce siedzibê Stowarzyszenia Architektów RP oraz administracjê ca³ego obiektu, a drug¹ czêœæ dydaktyczna Instytutu Architektury. Oba skrzyd³a po³¹czone s¹ jedynie na parterze d³ugim przeszklonym holem. Czêœæ wystawowa ma swój pocz¹tek ju w Ogrodzie sztuki przed budynkiem, gdzie prezentowane s¹ du e prace rzeÿbiarskie. Dziêki przeszklonej bryle korytarza wejœciowego znajduj¹cego siê od strony ul Piotrkowskiej, mamy kontakt wzrokowy z galeri¹ rzeÿb, ale p³ynnie przechodzimy ju do galerii znajduj¹cej siê w holu g³ównym. Sala ta przeznaczona jest na prezentacjê osi¹gniêæ studentów Politechniki ódzkiej, ale mo e równie przej¹æ ciê ar ekspozycji sarpowskich w czasie trwania konkursów. Na piêtro prowadz¹ a urowe schody. Przestrzeñ wystawowa SARP jest otwarta na salê Instytutu. Obie galerie przeznaczone s¹ do prezentacji plansz i makiet, a ich przestrzeñ daje siê dowolnie kszta³towaæ. Na parterze znajduje siê równie ksiêgarnia bran owa, w której znajdziemy wszystkie potrzebne nam materia³y. Piêtro pierwsze w czêœci frontowej zajmuje siedziba SARP-u oraz kawiarnia, która mo e byæ sympatycznym miejscem do nieoficjalnych spotkañ architektów. Na drugiej kondygnacji znajduje siê czêœci socjalna budynku wraz z sal¹ seminaryjn¹ przewidzian¹ na spotkania oficjalne w ramach zjazdów cz³onkowskich SARP. Czêœæ dydaktyczna mieœci siê we wschodnim skrzydle budynku. Ma swoje w³asne, osobne wejœcie od strony po- ³udniowej, choæ po³¹czona jest przeszklonym ³¹cznikiem z czêœci¹ frontow¹. Przeznaczona jest dla studentów i osób, które uczêszczaj¹ na zajêcia prowadzone przez wyk³adowców Instytutu Architektury. Znajduje siê w niej ciemnia, makieciarnia, z której bêd¹ mogli korzystaæ studenci oraz pracownia rzeÿby z przestronnym tarasem, na którym mo na prowadziæ zajêcia, gdy sprzyja ku temu pogoda. Na piêtrze drugim przewidziano du ¹ salê do kompozycji i ewentualnych wyk³adów, salê grafiki komputerowej oraz pracowniê malarstwa i rysunku. Na ka dym z piêter zaprojektowano równie przestrzeñ z fotelami dla oczekuj¹cych na zajêcia z widokiem na wewnêtrzny Ogród Sztuki. n Agnieszka Owczarek

51 51 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 STUDENCI 25 maja na Wydziale Organizacji i Zarządzania PŁ odbyła się I Ogólnopolska Konferencja Naukowa Forum Młodych Menedżerów, zorganizowana przez Studenckie Koło Naukowe LBT: Ludzie Biznes Technologie. Kiedy zacząć, co najpierw zrobić i jak sprawnie uporać się z przygotowaniem ogólnopolskiej konferencji? Organizacja pierwszej konferencji naukowej W numerze 99 ycia Uczelni przedstawi³em krok po kroku, co trzeba zrobiæ, aby za³o yæ Sztab Wielkiej Orkiestry Œwi¹tecznej Pomocy (Sztab ciep³ych serc, s. 42). Id¹c naprzód i stawiaj¹c sobie coraz ambitniejsze cele (w myœl has³a: kto nie idzie naprzód, ten siê cofa), w tym szczególnym, setnym wydaniu postanowi³em zaprezentowaæ kolejny zrealizowany plan towarzysz¹cy urzeczywistnianiu wielkich projektów. Byæ mo e niektórzy z Was bêd¹ siê nim kierowaæ przy podobnym projekcie. Ostrzegam, organizacja ogólnopolskiej konferencji to trudniejsze wyzwanie ni za³o enie i kierowanie Sztabem WOŒP. Szykuje siê ostra jazda, wiêc zapnijcie pasy i jedziemy! Kto? Podstaw¹ ka dego sprawnie dzia³aj¹cego du ego przedsiêbiorstwa, które chce osi¹gaæ wysokie dochody jest utworzenie bazy danych klientów. Podobnie jest z konferencj¹. Jak j¹ zorganizowaæ, jeœli nie bêdzie wiadomo, kogo nale y zaprosiæ? Dlatego drugim etapem, tu po wspania³ym pomyœle i zebraniu w sobie chêci do dzia³ania, by³o stworzenie bazy danych potencjalnych uczestników zainteresowanych tematyk¹ zjazdu. Nasza lista sk³ada³a siê z kó³ naukowych i ich opiekunów, magistrów, doktorantów, a tak e ca³ych katedr (razem ponad 2000 pozycji), które zajmowa³y siê problematyk¹ organizacji i zarz¹dzania w przedsiêbiorstwach. Zakres tematyczny konferencji obejmowa³: wspó³czesne koncepcje zarz¹dzania, wizerunek mened era przysz³oœci, strategie zarz¹dzania w burzliwym otoczeniu, nowoczesne formy organizacji pracy, temat globalizacji i organizacji miêdzynarodowych, itp. Nie zapraszajcie na konferencjê jak najwiêkszej liczby osób. Lepiej mniej uczestników, a sprawdzonych i odpowiednio dobranych, bo tu mniej liczy siê ich liczba, wa niejsza jest jakoœæ i poziom konferencji. Gdzie? SKN LBT dzia³a aktywnie na Wydziale OiZ, dlatego te na miejsce konferencji wybraliœmy urokliwy, najwiêkszy na ca³ej uczelni Budynek Trzech Wydzia³ów (Lodex). Znaczna czêœæ zajêæ studentów OiZ odbywa siê w³aœnie tam, zatem czujemy siê najlepiej w ceglanych murach pofabrycznej uczelni. Byliœmy pewni, e klimat panuj¹cy na Wydziale, bêdzie sprzyja³ dobremu samopoczuciu uczestników i burzliwym dyskusjom. A tematów do rozmowy by³o mnóstwo, poniewa liczba cz³onków konferencji przekroczy³a 100. Kiedy myœlicie o miejscu spotkania, w du ej mierze musicie kierowaæ siê intuicj¹. Dlaczego? Poniewa problem pojawia siê zazwyczaj przy rezerwacji sal (myœlê o uczelni wy szej). Ile osób zg³osi chêæ uczestnictwa? Ile naprawdê przyjedzie? A ile z nich wycofa siê w ostatniej chwili? Muszê Was zmartwiæ, ale na te i inne, podobne pytania nie bêdziecie znali odpowiedzi a do rozpoczêcia konferencji, dlatego trzeba zrobiæ wstêpne za³o enia, eby np. móc zarezerwowaæ reprezentacyjn¹ salê z odpowiednim wyprzedzeniem. Audytorium nie mo e byæ za du e, ani za ma³e w stosunku do liczby uczestników. Strach pomyœleæ, co by siê sta³o, gdyby czêœæ goœci zosta³a na korytarzu. Pamiêtajcie, e jeœli konferencja jest kilkudniowa, to dodatkowo trzeba zapewniæ nocleg osobom doje d aj¹cym. Liczna grupa na pewno dostanie zni kê w pensjonacie lub w hotelu. A jeœli oprócz czêœci typowo naukowej chcecie dodatkowo uzupe³niæ plan dnia uczestników konferencji, to zorganizujcie dla nich jakieœ atrakcje, np. zwiedzanie zabytkowej czêœci miasta, wieczorne ognisko, wycieczkê do ZOO. Na pewno nie wszyscy wiedz¹ jak wygl¹da gêœ hawajska lub biczogon egipski Kiedy? Uczestników najbardziej interesuje terminarz. Dodatkowo, co jakiœ czas trzeba im przypomnieæ o zbli aj¹cym siê ostatecznym dniu nadsy³ania zg³oszeñ, referatów i op³at za udzia³ w konferencji. Z ustaleniem najwa niejszego terminu nie mieliœmy problemów - szybko podjêliœmy decyzjê o wyborze daty rozpoczêcia konferencji. Terminarz to bardzo wa ny punkt planowania konferencji. Powinniœmy daæ uczestnikom odpowiednio du o czasu na podjêcie decyzji o wziêciu udzia³u w konferencji, napisanie i wys³anie referatu, a tak e uregulowanie op³at konferencyjnych. Zazwyczaj wszyscy robi¹ to na ostatni¹ chwilê, dlatego nie planujmy dzia³añ na styk. Trzeba równie pomyœleæ, aby z terminem rozpoczêcia naszej konferencji nie kolidowa³y inne wydarzenia. My musieliœmy wzi¹æ pod uwagê obci¹ enia studentów kolokwiami i egzaminami w ci¹gu roku akademickiego, terminy innych zjazdów o podobnej tematyce, itp. Mo e siê okazaæ, e zainteresowanie nasz¹ konferencj¹ jest olbrzymie, ale przyjedzie garstka goœci, ze wzglêdu na fatalnie dobrany termin, np. 23 grudnia Kontakt Zak³adamy, e na spotkanie przybêdzie mnóstwo goœci. Jak szybko i sprawnie komunikowaæ siê z tyloma uczestnikami? W dobie szybkiego rozwoju techniki i informatyzacji grze- cd. str. 52

52 STUDENCI ŻYCIE UCZELNI 2/ chem by³oby nie mieæ strony www oraz konta , zw³aszcza przy realizacji takiego projektu. Poniewa my stronê ju mamy ( wiêc wystarczy³o stworzyæ podstronê o konferencji i z³o yæ pismo do administratora strony internetowej Wydzia- ³u OiZ z proœb¹, o za³o enie konta . W dzisiejszych czasach specjalna strona i skrzynka pocztowa (standard?) podnosi presti przedsiêwziêcia. Adresat naszej informacji ma œwiadomoœæ, e otrzyma³ wiadomoœæ z pewnego Ÿród³a, od powa nego organizatora, z którym mo e siê zawsze bezpoœrednio kontaktowaæ, dos³ownie o ka dej porze dnia i nocy. Nic nas to nie kosztuje, a pozytywnie wp³ywa na nasz wizerunek. Starajmy siê, bo budujemy go od samego pocz¹tku naszej dzia³alnoœci! Informacja tora, tytu³ konferencji, jej tematykê, radê programow¹, terminarz, koszty uczestnictwa (z numerem konta bankowego) wymogi edytorskie dotycz¹ce pisanych referatów oraz sk³ad komitetu organizacyjnego. Wys³anie tradycyjnych listów to kolejny element budowania dobrego wizerunku. Któr¹ formê przekazu yczeñ wigilijnych uznacie za bardziej w³aœciw¹: yczenia bez œwi¹tecznego klimatu dostarczone SMS-em w postaci 160 znaków, czy piêkn¹, bo- onarodzeniow¹ kartkê pocztow¹? Jeœli coœ robicie, róbcie to z klas¹. Pomoc Podczas, gdy my zajmowaliœmy siê aspektami technicznymi, opiekunowie ko³a LBT od samego pocz¹tku poszukiwali sponsorów, którzy zgodziliby siê nas wesprzeæ. Jednym z nich by³a firma poligraficzna, która wydrukowa³a dla nas wszystkie ulotki i zaproszenia. To najlepszy przyk³ad na to, e sponsor nie powinien od razu kojarzyæ siê tylko i wy³¹cznie z ³atw¹ kas¹. W³aœciciele prywatnych przedsiêbiorstw chêtnie pomagaj¹ w takich projektach, w zamian za np. mo liwoœæ umieszczenia logo firmy w specjalnie wydanej na tê okazjê ksi¹ ce czy wystawienie banneru reklamowego podczas samej konferencji. Szukajcie pomocnej d³oni gdziekolwiek mo ecie, ni- Pora poinformowaæ Polskê o naszym przedsiêwziêciu! W tym celu wykonaliœmy ulotkê konferencyjn¹, w której przedstawiliœmy wszystkie najwa niejsze informacje potrzebne uczestnikom. Gotowe ulotki wraz z zaproszeniami wys³aliœmy w postaci elektronicznej i listami pocztowymi. Pamiêtajcie, eby w ulotce zamieœciæ: logo oraz pe³n¹ nazwê organizagdy nie wiadomo, kto bêdzie zainteresowany waszym przedsiêwziêciem. Sponsorzy odci¹ ¹ bud et, a zaoszczêdzone œrodki przeznaczycie na inny cel. Konferencja! Po wykonaniu wszystkich powy - szych czynnoœci mogliœmy ju tylko czekaæ. Najpierw na skrzynkê nap³ywa³y pytania i zg³oszenia na konferencjê. Nastêpnie powoli regulowano op³aty i przesy³ano referaty, które po odpowiednim dostosowaniu do wymogów edytorskich oraz pozytywnej recenzji opublikowano w monografii (ka dy uczestnik otrzyma³ ksi¹ kê ze wszystkimi referatami, wydan¹ przez Politechnikê ódzk¹; pamiêtajcie presti!). Kiedy ju dok³adnie znamy liczbê uczestników mo emy spróbowaæ dokonaæ zmian w planie (np. zamiana sali na wiêksz¹, organizacja dodatkowych atrakcji, itp.). Pozostaje nam skorzystaæ z us³ug firmy cateringowej, która zaspokoi zachcianki nawet najbardziej wybrednych smakoszy, natomiast naszym zadaniem jest zapewnienie ka demu wyœmienitego posi³ku intelektualnego! Powodzenia! A jakie mam wra enia tu po konferencji LBT? By³a tak samo niesamowita i jedyna w swoim rodzaju jak setny, jubileuszowy numer ycia Uczelni! n Tomasz Koœmider Zdecydowały karne W œrodê 30 maja 2007 r. o godz na g³ównej p³ycie Szko³y Mistrzostwa Sportowego im. Kazimierza Górskiego w sportowej atmosferze odby³a siê uroczysta inauguracja juwenaliów Politechniki ódzkiej. Wydarzeniem daj¹cym sygna³ do rozpoczêcia œwiêta studentów by³ rozgrywany po raz ósmy mecz pi³ki no nej pomiêdzy zespo³ami Politechniki ódzkiej i Uniwersytetu ódzkiego. Obecny na trybunach rektor, kierownictwo SWFIS, pracownicy oraz liczna grupa kibiców z³o- ona w wiêkszoœci ze studentów naszej uczelni, mog³a zobaczyæ ciekawy mecz. W regulaminowym czasie zakoñczy³ siê on remisem 2:2; bramki dla P strzelili: Tomasz Smoliñski w 30 min. i Wojciech Zadworski trzy minuty póÿniej. O zwyciêstwie rozstrzygn¹æ musia³y rzuty karne, w których lepsi okazali siê pi³karze P (4:3). Pokonanych i zwyciêzców udekorowano okolicznoœciowymi medalami. Zespó³ Politechniki ódzkiej trenowany przez S³awomira Œcieszko reprezentowali bramkarze M. Jurczak i M. Dura oraz graj¹cy w polu: P. Gawlik, C. Szustecki, T. Smoliñski,. Bartosik, M. Sêdkowski, A. Kobacki, P. Chabasiñski,. Kozub, M. Stefanek, M. Zimoch, J. Jonczyk, W. Zadworski, P. Polak, M. Mielczarek, T. Józefowski. n

53 53 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ROZMAITOŚCI Biblioteki zakładowe w systemie biblioteczno-informacyjnym PŁ Uchwalony 14 czerwca 2006 r. Statut Politechniki ódzkiej definiuje now¹ strukturê systemu biblioteczno-informacyjnego uczelni. Paragraf 32 statutu stanowi, e: Biblioteka Politechniki ódzkiej jest pozawydzia³ow¹ jednostk¹ organizacyjn¹. System biblioteczno - informacyjny Politechniki ódzkiej stanowi¹ Biblioteka Politechniki ódzkiej, na któr¹ sk³ada siê Biblioteka G³ówna i biblioteki filialne, oraz biblioteki zak³adowe, dzia³aj¹ce w jednostkach organizacyjnych Uczelni. Uproszczony schemat tej nowej struktury zobrazowano na rysunku. Najistotniejsz¹ zmian¹, która zapewne jeszcze przez jakiœ czas bêdzie niedostrzegana przez spo³ecznoœæ P, jest zmiana terminologii: ca³oœæ bibliotecznej jednostki organizacyjnej P (nazywana dotychczas Biblioteka G³ówna P ) nosi nazwê Biblioteka Politechniki ódzkiej natomiast okreœlenie Biblioteka G³ówna P pozostawiono jedynie dla centralnej czêœci Biblioteki P zlokalizowanej w gmachu przy ul. Wólczañskiej. Paragraf 35 Statutu P w punkcie 1 mówi, e: Dyrektor Biblioteki Politechniki ódzkiej kieruje bezpoœrednio Bibliotek¹ P oraz koordynuje merytorycznie funkcjonowanie pozosta³ych bibliotek. Ta koordynacja merytoryczna w odniesieniu do bibliotek zak³adowych zobowi¹zuje obie strony do wspó³pracy. Statut stawia przed bibliotekami zak³adowymi wa ne zadania dostosowania siê do wymagañ u ytkowników, okreœlaj¹c, e Biblioteki systemu biblioteczno-informacyjnego gromadz¹ i udostêpniaj¹ literaturê w postaci Ÿróde³ drukowanych oraz w postaci Ÿróde³ elektronicznych, dostêpnych lokalnie na noœnikach informatycznych lub zdalnie przez sieci teleinformatyczne. Bez doradztwa merytorycznego i wsparcia ze strony Biblioteki P trudno sobie wyobraziæ tak szerok¹ dzia³alnoœæ bibliotek systemu, dlatego te w strukturze Biblioteki G³ównej funkcjonuje od dawna Oddzia³ Kontroli Ksiêgozbioru i Doradztwa, do którego zadañ nale y miêdzy innymi opieka merytoryczna nad bibliotekami zak³adowymi. Pracownicy tego oddzia³u udzielaj¹ informacji i instrukcji w zakresie ewidencji, opracowania i udostêpniania zbiorów oraz sporz¹dzania statystyki bibliotecznej. Funkcjonuje 25 bibliotek zakładowych W ramach systemu biblioteczno-informacyjnego funkcjonuje 25 bibliotek zak³adowych, które s¹ najmniejszymi ogniwami systemu. Na organizacjê, dzia³alnoœæ i rozwój tych bibliotek maj¹ wp³yw: fachowoœæ personelu, polityka gromadzenia i udostêpniania zbiorów, warunki lokalowe, stopieñ automatyzacji oraz - co oczywiste - sposób i wielkoœæ finansowania. Obecnie we wszystkich 25 bibliotekach zak³adowych na etatach bibliotecznych pracuje jedynie 8 osób, w tym tylko 5 z nich posiada przygotowanie zawodowe. W pozosta³ych przypadkach prowadzeniem bibliotek zak³adowych zajmuj¹ siê osoby bez kwalifikacji bibliotekarskich, traktuj¹c to zajêcie jako dodatkowe do podstawowych zadañ realizowanych w swojej jednostce. Biblioteki zak³adowe gromadz¹ specjalistyczne ksiêgozbiory œciœle zwi¹zane z tematyk¹ badañ naukowych i kierunków kszta³cenia prowadzonych w danej jednostce. O polityce gromadzenia i udostêpniania zbiorów decyduj¹ pracownicy naukowi. Oni te ustalaj¹ komu i w jakim zakresie udostêpniane s¹ zbiory, w tym o wypo yczeniu poza bibliotekê. Niektóre instytuty oprócz pracowników naukowych wœród swoich czytelników chêtnie widz¹ równie studentów. Kupuj¹ i wypo yczaj¹ podrêczniki i skrypty (m.in. dotycz¹ce æwiczeñ laboratoryjnych). Ponadto w uczelni funkcjonuje 17 kolekcji z ksiêgozbiorami licz¹cymi mniej ni 300 wol., które formalnie nie s¹ okreœlane jako biblioteki. Zbiory te s¹ równie intensywnie u ytkowane okazuje siê, e pomimo dostêpu do ró nych elektronicznych Ÿróde³ wiedzy, nadal nie sposób obyæ siê bez ksi¹ ki drukowanej. Ogó³em w bibliotekach zak³adowych znajduje siê wol. ksi¹ ek, wol. czasopism oraz jedn. oblicz. zbiorów specjalnych (g³ównie normy i patenty). W 2006 roku przyby³o 5496 wol. ksi¹ ek, 384 wol. czasopism i 271 jedn. oblicz. zbiorów specjalnych (wg danych na koniec 2006 r.). Na dzia³alnoœæ i rozwój bibliotek znacz¹cy wp³yw maj¹ warunki lokalowe. Pod tym wzglêdem w P wystêpuje du e zró nicowanie. S¹ biblioteki, które dysponuj¹ nowoczesnymi pomieszczeniami (czytelnie, magazyny), s¹ równie takie, których zbiory mieszcz¹ siê w salach dydaktycznych lub w korytarzach. Sa-

54 ROZMAITOŚCI modzielnych lokali bibliotecznych jest 15, o ³¹cznej powierzchni 808 m 2. Stopieñ zorganizowania bibliotek zak³adowych w P nie jest jednolity - na taki stan rzeczy wp³ywaj¹ warunki ekonomiczne i brak wyspecjalizowanej kadry. Obecnie najpe³niej realizuje swoje zadania Biblioteka przy Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania. Posiada w³asny, dobrze wyposa ony lokal biblioteczny, bardzo starannie gromadzony i opracowany ksiêgozbiór oraz kompetentny personel. Na bie ¹co wspó³pracuje z Bibliotek¹ G³ówn¹, zamieszczaj¹c informacjê o swoich zbiorach w komputerowym katalogu ksi¹ ek Biblioteki P, prowadzonym w systemie Horizon. Do wyró niaj¹cych siê nale y równie zaliczyæ Bibliotekê Instytutu Fizyki, która opracowuje ksi¹ ki i tworzy katalog w systemie komputerowym Lech. Wzrasta zainteresowanie bibliotek komputeryzacj¹ ksiêgozbiorów, dwie kolejne zg³osi³y chêæ w³¹czenia swoich zbiorów do katalogu komputerowego BP. Ma to istotne znaczenie dla ekonomicznego gromadzenia zbiorów w tych bibliotekach, w których chocia by ze wzglêdu na ograniczone nak³ady finansowe, wskazana by³aby centralna informacja o zakupach nowych pozycji. Pozwoli to na unikniêcie dublowania zakupów oraz u³atwi dostêp do zbiorów. Biblioteka P, staraj¹c siê wspieraæ biblioteki zak³adowe proponuje im w najbli - szej przysz³oœci centralne opracowanie zbiorów w systemie Horizon, a tym samym ujednolicenia systemu biblioteczno informacyjnego P. Pomoc zapewni¹ pracownicy Biblioteki G³ównej, która zamierza utworzyæ dodatkowe stanowisko pracy i przeprowadziæ szkolenie pracowników. Na zakoñczenie nale y dodaæ, e sytuacja bibliotek zak³adowych w du ej mierze zale y od potrzeb jednostek, przy których funkcjonuj¹. Biblioteki zak³adowe, pomimo ró nej kondycji finansowej, lokalowej, kadrowej, potwierdzaj¹ nadal swoj¹ przydatnoœæ dla œrodowiska, na sta³e wpisuj¹c siê w uczelniany system biblioteczno-informacyjnym P. n Krystyna Masikowska, Aneta Malec ŻYCIE UCZELNI 2/ Wspomnienie Dariusz Witczak Dariusz Witczak urodzi³ siê 12 listopada 1963 r. w odzi. W 1988 r. ukoñczy³ studia w zakresie mechaniki na Wydziale Mechanicznym P. Zaraz po studiach rozpocz¹³ pracê w Politechnice, w Instytucie Maszyn i Urz¹dzeñ W³ókienniczych. Od 1998 r. do ostatnich dni swojego ycia zatrudniony by³a na stanowisku adiunkta. Pracê doktorsk¹ poœwiêcon¹ dynamice rozbiegu i wyhamowania przêdzy transportowanej pneumatycznie Dariusz Witczak zrealizowa³ na Wydziale In ynierii i Marketingu Tekstyliów. W 1999 r., w wyniku reorganizacji Instytutu dr Witczak przeszed³ do Katedry Mechaniki Technicznej, która obecnie nosi nazwê Katedra Mechaniki i Informatyki Technicznej. Dzia³alnoœæ naukowa dr. Dariusza Witczaka w zakresie mechaniki koncentrowa³a siê na zagadnieniach dynamiki nici i przep³ywów we w³ókiennictwie oraz problemach zwi¹zanych z identyfikacj¹ i optymalizacj¹ w³aœciwoœci elementów konstrukcyjnych w warunkach ustalonego i nieustalonego przep³ywu ciep³a. Jego drug¹ pasj¹ naukow¹ by³a informatyka. Prace z tego zakresu pro- wadzi³ zarówno w Katedrze Mechaniki i Informatyki Technicznej P, jak i na Wydziale Informatyki Wy szej Szko³y Informatyki w odzi. G³ówne dokonania w tym obszarze dotycz¹ zagadnieñ zastosowañ komputerowo zorientowanych technik numerycznych w mechanice konstrukcji oraz zagadnieñ grafiki komputerowej. Dr in. D. Witczak by³ autorem lub wspó³autorem treœci programowych zajêæ audytoryjnych i laboratoryjnych z mechaniki technicznej, wytrzyma³oœci materia³ów, podstaw informatyki, metod numerycznych i optymalizacji w praktyce in ynierskiej oraz elementów grafiki komputerowej. Opracowa³ równie szereg programów komputerowych dla potrzeb dydaktyki. Za dzia³alnoœæ naukowo-dydaktyczn¹ dr Dariusz Witczak by³ wielokrotne nagradzany przez Rektora P. Zosta³ te odznaczony Br¹zowym Krzy em Zas³ugi. Nag³a œmieræ wyrwa³a dr. Dariusza Witczaka z krêgu aktywnej dzia³alnoœci naukowej i dydaktycznej. Pozostawi³ wiele rozpoczêtych prac naukowych, zostawi³ swoich studentów i dyplomantów, którym zawsze s³u y³ rad¹ i pomoc¹. Zostawi³ wreszcie swoich przyjació³ i kolegów z Katedry, dla których mia³ zawsze czas na dyskusje naukowe i nienaukowe. Zna³em dr. Dariusza Witczaka od pocz¹tku Jego pracy zawodowej. By³ moim koleg¹ z pracy, osob¹, która w ostatnich latach istotnie pomaga³a mi w organizacji codziennej dzia³alnoœci dydaktycznej Katedry Mechaniki i Informatyki Technicznej. Jego nag³a œmieræ pozostawi pustkê, trudn¹ do wype³nienia. egnaj Darku! Bêdzie nam Ciê brakowa³o. n Krzysztof Dems

55 55 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ROZMAITOŚCI Politechnika Łódzka od wielu lat popularyzuje muzykę. Koncerty z cyklu Muzyka na Politechnice mają swoją stałą liczną publiczność, już wiele roczników studentów i absolwentów uczelni szkoliło swój głos występując w naszym Chórze, a od ponad roku istnieje Akademicka Orkiestra Politechniki Łódzkiej, której repertuar staje się coraz bogatszy i bardziej urozmaicony. Takim dorobkiem artystycznym i tradycją może się pochwalić niewiele technicznych uczelni. W tym roku Politechnika Łódzka podjęła kolejną muzyczną inicjatywę organizując I Międzynarodowy Festiwal nazwany Muzyczna Wiosna na Politechnice Łódzkiej W dniach marca 2007 r. goœciliœmy japoñsk¹ skrzypaczkê Satomi Yasutamiya, ukraiñski chór Sursum Corda prowadzony przez Irinê Zalewsk¹ oraz orkiestrê Pa³acu M³odzie y w Równem pod dyrekcj¹ Jurija Skripnika. W poniedzia³kowym koncercie (26.03) wyst¹pili finaliœci miêdzynarodowych konkursów muzycznych: Natalia Brzeziñska (mezzosopran) stypendystka Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, Maja Tomaszewska (skrzypce) - laureatka ostatniego konkursu im. Henryka Wieniawskiego oraz ukasz Kwiatkowski (fortepian) - laureat Miêdzy- narodowego Konkursu Muzycznego w Londynie i zdobywca I miejsca w konkursie w Cardiff. Nastêpnego dnia wieczorem w Sali Widowiskowej P wyst¹pili goœcie z Ukrainy oraz Akademicka Orkiestra Politechniki ódzkiej pod dyrekcj¹ Ryszarda Osmoliñskiego, która towarzyszy³a japoñskiej solistce Satomi Yasutamiya. Publicznoœæ nagrodzi³a gromkimi brawami wykonanie koncertu skrzypcowego Wiosna Antonio Vivaldiego utworu, który by³ mottem naszego festiwalu. Koncerty tradycyjnie prowadzi³a pani Gra yna Sikorska, od wielu lat sprawuj¹ca opiekê nad muzycznymi wydarzeniami w Politechnice ódzkiej. n Grzegorz Gawlik Satomi Yasutamiya była gościem festiwalu foto: Jacek Szabela Konwersatorium Bóg i Nauka jako forum dyskusyjne istnieje na Politechnice Łódzkiej od 2000 roku. W minionym czasie odbyły się 22 spotkania, na których wygłoszono referaty na tematy filozoficzne, etyczne i społeczne, którym zawsze towarzyszyła ożywiona dyskusja. Spotkania te zainicjowały osoby, które spodziewały się, iż humanizacja naukowego środowiska technicznego może spotkać się z zainteresowaniem szerszego kręgu społeczności akademickiej. I tak się też stało. Podsumowanie działalności Pocz¹tkowe spotkania, które organizowano co kwarta³, gromadzi³y od 100 do 200 osób, w tym równie studentów. Tak du e zainteresowanie by³o prawdopodobnie wynikiem ciekawej tematyki prezentowanej przez autorytety naukowe, jak równie nowoœci¹ tego typu spotkañ na uczelni technicznej. Konwersatorium Bóg i Nauka by³o przedsiêwziêciem ogólnouczelnianym, gdy gospodarzami kolejnych spotkañ by³y poszczególne wydzia³y, a patronat nad tymi spotkaniami obejmowali kolejni rektorzy Politechniki ódzkiej. Organizacja, a w szczególnoœci poszukiwanie tematyki referatów oraz ich autorów, jak równie sprawy zwi¹zane z docieraniem z informacjami do szerokiego krêgu s³uchaczy, spoczywa³a na barkach w¹skiego grona osób. Du ¹ inicjatywê w tym zakresie, szczególnie w pocz¹tkowych latach istnienia konwersatorium, przejawia³ dr hab. in. W³odzimierz Wawszczak. W miarê up³ywu lat da³o siê zauwa yæ pewne zmniejszenie zainteresowania œrodowiska akademickiego t¹ form¹ spotkañ. M³odzie studencka ma mo liwoœæ zaspakajania swych zaintereso- wañ intelektualnych na innych zgromadzeniach np. w duszpasterstwach akademickich, natomiast pracownicy naukowi równie znajduj¹ mo liwoœci zg³êbienia tych zagadnieñ w wielu gremiach dzia³aj¹cych przy Duszpasterstwie Pracowników Nauki, Koœciele Œrodowisk Twórczych itp. Ta sytuacja doprowadzi³a organizatorów do przekonania, i forma Konwersatorium uleg³a wyczerpaniu. W zwi¹zku z tym na spotkaniu w dniu 22 maja 2007 r. cz³onkowie Zespo³u Inicjatywnego: prof. B. Bolanowski, prof. P. A. Jopkiewicz, prof. K. Kopias, prof. P. K. Kowalski, prof. Cz. Strumi³³o, prof. J. Szosland postanowili zamkn¹æ konwersatorium Bóg i Nauka, przy g³osie przeciwnym dr hab. in. W. Wawszczaka. W ocenie Zespo³u Konwersatorium Bóg i Nauka spe³ni³o zak³adane cele, przyczyniaj¹c siê do humanizacji i integracji œrodowiska akademickiego oraz promocji P zarówno w odzi, jak i w kraju, jako e uczestnicy spotkañ przyje d ali z ró - nych stron Polski. Mo na ywiæ nadziejê, i zamkniêcie Konwersatorium w istniej¹cej formie organizacyjnej wyzwoli nowe inicjatywy dzia³añ humanizuj¹cych œrodowisko akademickie. n Kazimierz Kopias

56 ROZMAITOŚCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Techniki aktorskie nie tylko na scenie ycie aktora to ci¹g³a zmiana ról i ci¹g³a próba przekonania innych, e dane wcielenie jest jak najbardziej prawdziwe. Podobnie jest w biznesie aby osi¹gn¹æ sukces musimy wcieliæ siê w tak¹ rolê, która zapewni nam zwyciêstwo, ale musimy robiæ to w pe³ni œwiadomie, maj¹c jednoczeœnie na uwadze sprawy etyczne. Wbrew pozorom, nie jest to zadanie ³atwe, ale przy odrobinie chêci oraz fachowej pomocy jest to w pe³ni osi¹galne. Przekonali siê o tym uczestnicy warsztatu Zastosowanie technik aktorskich w biznesie zorganizowanego przez Ko³o Naukowe Zarz¹dzania Zasobami Ludzkimi Experience Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P. Szkolenie, które odby- ³o siê 22 maja 2007 r. by³o owocem wspó³pracy z Europejskim Instytutem Rozwoju Kadr. Warsztat przeprowadzi³ znany aktor Teatru Wspó³czesnego w Warszawie Jacek Rozenek, który na co dzieñ szkoli z zakresu negocjacji strategicznych, sprzeda owych, technik wp³ywu, technik antymanipulacyjnych i zaawansowanych technik zarz¹dzania wra eniem w relacjach biznesowych. Stworzy³ on program szkolenia i coachingu Technika Wp³ywu dla polityków. Prowadzi³ szkolenia dla takich firm jak: Price Waterhous Cooper, ISS Poland, Organon Poland, NBP. Oprócz aktorstwa oraz dzia³alnoœci szkoleniowych Jacek Rozenek wyk³ada w Wy szej Szkole Przedsiêbiorczoœci i Zarz¹dzania im. Leona KoŸmiñskiego. Uczestnicy szkolenia dowiedzieli siê jak tworzyæ obraz samego siebie w relacjach z innymi oraz jak skutecznie realizowaæ stawiane sobie cele. Trener zwraca³ uwagê na znaczenie mimiki, tonu g³osu, poruszanie siê i wagê s³ów, które s¹ nieodzownymi budulcami naszego wizerunku. Czynniki te, z pozoru tak prozaiczne, pe³ni¹ wa n¹ funkcjê w kreowaniu interakcji z otoczeniem. Podkreœlono równie wa noœæ zrozumienia w³asnego cia- ³a oraz umiejêtnoœæ jego kontrolowania. Prowadz¹cy przestrzega³ przed zgubnym wp³ywem nadmiernych emocji oraz pokaza³, jak mo na je zwalczyæ. Dwugodzinne spotkanie up³ynê³o w pe³nej dobrego humoru atmosferze. Po jego zakoñczeniu we wszystkich uczestnikach rozbudzi³ siê apetyt na kolejn¹ porcjê wiedzy. Niestety, liczba miejsc na spotkaniu by³a ograniczona i tylko nieliczni mogli w nim uczestniczyæ, zatem z uwagi na ogromne zainteresowanie projektem, Ko³o Naukowe Experience planuje zorganizowaæ kolejne tego typu spotkanie. n Magdalena Wróbel, Micha³ Szczepanik Ko³o Naukowe ZZL Experience Goście z Cambridge University Press uczestniczyli w zajęciach foto: Jacek Szabela Ostatnio Studium Języków Obcych stało się obiektem zainteresowań wielu wydawców podręczników do nauki języków obcych. Podręczniki dla Studium Studium Jêzyków Obcych goœci³o 21 maja 2007 r. delegacjê redakcji Cambridge University Press (Barbara Górska, Claire Abbott, Nicholas Robinson). Celem wizyty naszych goœci by³o zarówno obejrzenie zajêæ z jêzyka angielskiego prowadzonych na polskiej uczelni technicznej, jak i przedyskutowanie potrzeb studentów w zakresie znajomoœci angielskiego jêzyka technicznego i szeroko rozumianego jêzyka biznesu. Spotkanie z angielskim wydawc¹ podrêczników by³o niezwykle trafionym pomys³em zw³aszcza teraz, kiedy wielu naszych studentów uczestniczy w wymianie miêdzynarodowej, nasi absolwenci, coraz czêœciej zmuszeni s¹ pos³ugiwaæ siê jêzykiem angielskim w yciu zawodowym. Wydaje siê i English for Special Purposes, w tym wypadku jêzyk techniczny i jêzyk biznesowy, staje siê coraz bardziej niezbêdnym elementem edukacji jêzykowej studentów uczelni technicznych, na który SJO powinno po³o yæ jeszcze wiêkszy nacisk ni dotychczas. Studenci ka dego wydzia³u ucz¹ siê elementów jêzyka technicznego, ale brakuje na rynku materia³ów, w których lektorzy mogliby znaleÿæ potrzebne s³ownictwo, æwiczenia, teksty, konwersacje zwi¹zane bezpoœrednio ze specjalistycznym jêzykiem niezbêdnym w osi¹ganiu sukcesów w przysz³ej pracy ka dego in yniera. Po obejrzeniu zajêæ prowadzonych przez mgr El bietê Krawczyk, goœcie spotkali siê z kierownikiem SJO mgr Mari¹ Bronikowsk¹, zastêpc¹ kierownika ds. dydaktycznych mgr Gra yn¹ Dydel - Wróblewsk¹ oraz grup¹ lektorów, by podzieliæ siê wra eniami i omówiæ zagadnienia zwi¹zane z materia³ami dydaktycznymi do nauki jêzyka angielskiego. Goœcie byli pod wra eniem bardzo ciekawie przeprowadzonych zajêæ oraz nowoczesnego wyposa enia Studium. Wyrazili nadziejê, e nie jest to ich ostatnia wizyta w odzi. n Ewa Kobyliñska

57 57 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ROZMAITOŚCI To już druga majówka pracowników Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. Była tak udana, że na pewno w przyszłym roku odbędzie się następna i będzie to początek nowej tradycji. Jak odpoczywają elektrycy Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki jest du y, tak du y, e niektórzy pracownicy znaj¹ siê tylko z widzenia, a e siedziby katedr i instytutów s¹ rozmieszczone w ró nych miejscach kampusu Politechniki czasem pracownicy nie maj¹ okazji siê spotkaæ. Wspólny wyjazd jest sprzyjaj¹c¹ okolicznoœci¹, eby zwolniæ tempo, usi¹œæ przy ognisku i spokojnie porozmawiaæ. W tym roku celem wyjazdu by³y Arkadia i Nieborów. Mile widziane, jakkolwiek niekonieczne, by³y stroje kowbojskie, gdy w planach by³a wizyta na ranczu U kowala, gdzie panuj¹ klimaty westernowe. W pi¹tek 18 maja sprzed gmachu Wydzia³u wyruszy³y dwa autokary, weso³e i rozeœmiane, przypominaj¹ce szkoln¹ wycieczkê. Wszystko dopisa³o, i pogoda, i humory, a pomys³y na spêdzenie czasu wszystkim odpowiada³y. Zwiedzanie Arkadii by³o piêknym spacerem z przewodnikiem, który bardzo siê stara³, aby uczestnikom majówki udzieli³ siê nastrój romantycznego osiemnastowiecznego parku (patrz zdjêcie). Z Arkadii szybki przejazd do Nieborowa przeniós³ majówkowiczów w zupe- ³nie inny œwiat na ranczo U Kowla. Kowal okaza³ siê wystylizowanym na czarny charakter z westernu mi³oœnikiem koni. Z pasj¹ opowiada³ o swojej pracy, która jest jego hobby i pomys³em na ycie, a o koniach mówi³ wrêcz z mi³oœci¹. Na ranczu mo na by³o spotkaæ siê z koñmi w stajni, daæ im jab³uszka, mo - na te by³o wsi¹œæ na konia i przejechaæ siê kawa³ek, ale na to nie wszyscy siê zdecydowali. Przy piêknym popo³udniowym s³oñcu (to wa ne, bo zrobiono setki zdjêæ) wycieczka uda³a siê na zwiedzanie pa- ³acu Radziwi³³ów i otaczaj¹cego go parku. Pa³ac, przechodz¹cy ró ne koleje losu i zmieniaj¹cy w³aœcicieli, okres najwiêkszej œwietnoœci zawdziêcza³ Micha- ³owi Radziwi³³owi i jego onie Helenie, którzy za³o yli kolekcjê obrazów, wspania³¹ bibliotekê i kolekcjê antycznych rzeÿb. W pa³acu najwiêksze wra enie robi¹ stoj¹ce w bibliotece kuliste modele ziemi i nieba, które ksi¹ ê Radziwi³³ wygra³ w karty od króla Francji, s³ynna marmurowa g³owa Niobe i nieborowska ceramika, a w parku baby kamienne pochodz¹ce z X wieku i wspaniale okazy drzew. Nadszed³ wieczór, przy zachodz¹cym s³oñcu czeœæ wycieczki wybra³a siê na przeja d kê po skraju Puszczy Bolimowskiej, s³u y³ do tego pojazd nazwany wozem traperskim, który zamiast koni zaprzê ony by³ w osobowy samochód. A potem wszyscy zebrali siê przy ognisku, by³o pieczenie kie³basy, œpiewanie, (organizatorzy przygotowali na ten cel œpiewniki), piwo i konkurs na najatrakcyjniejszy strój kowbojski, który wszyscy startuj¹cy wygrali i na koniec zbiorowe kowbojskie tañce. Powrót do odzi by³ rozœpiewany, jak w czasach studenckich obozów i rajdów. To by³a znakomita impreza, dobrze zorganizowana. Podziêkowania za organizacjê nale ¹ siê dr. Piotrowi Borkowskiemu, który otrzyma³ wsparcie ze strony w³adz Wydzia³u. W wyjeÿdzie wzi¹³ udzia³ dziekan prof. Andrzej Materka i wszyscy prodziekani, Panie z dziekanatu i administracji, przedstawiciele samorz¹du studentów i bardzo wielu nauczycieli (niektórzy z onami). Cel integracyjny zosta³ spe³niony, a dodatkowym efektem jest mnóstwo zdjêæ, kr¹ ¹cych obecnie w internetowej poczcie. n Hanna Morawska To jest napad! Dziekan Materka w zagrożeniu. foto: arch. szeryfa

58 ROZMAITOŚCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Już 12 mln Polaków co miesiąc odkłada w OFE część swojej pensji. Fundusze zgromadziły już prawie 130 mld zł, z czego ponad 50 mld w ciągu ostatnich dwóch lat. W 2009 r. pierwsi uprawnieni do środków z II filara będą otrzymywali wypłaty, a my do dziś jeszcze nie wiemy na jakich zasadach. Jakie emerytury z OFE? Podstawow¹ instytucj¹ zapewniaj¹c¹ minimalne œwiadczenie emerytalne jest Zak³ad Ubezpieczeñ Spo³ecznych (tzw. I filar), do którego regularnie pracodawca odprowadza czêœæ naszej pensji. Jednak œrodki gromadzone w ZUS nie s¹ inwestowane, a s³u ¹ jedynie wyp³atom bie ¹cych œwiadczeñ obecnym emerytom. Aby nie dopuœciæ do wybuchu bomby emerytalnej zwi¹zanej z procesem starzenia siê spo³eczeñstwa utworzono otwarte fundusze emerytalne (tzw. II filar), w których gromadzone œrodki s¹ pomna ane. Co to jest OFE? Otwarte fundusze emerytalne stanowi¹ tzw. kapita³ow¹ czêœæ systemu emerytalnego po reformie z 1999 r. Kapita³ow¹, poniewa w przeciwieñstwie do œrodków w ZUS-ie gromadzone sk³adki s¹ inwestowane, a wysokoœæ emerytury wyp³acanej z OFE zale eæ bêdzie nie tylko od wysokoœci zarobków oraz czasu odprowadzania sk³adek, ale równie od wyników inwestycyjnych OFE. Ich ustawowym zadaniem jest gromadzenie oraz pomna anie œrodków powierzanych im przez przysz³ych emerytów. S¹ tworzone oraz zarz¹dzane przez powszechne towarzystwa emerytalne (PTE). Istotn¹ spraw¹ jest wyodrêbnienie maj¹tku PTE od aktywów OFE: w przypadku upad³oœci towarzystwa œrodki ubezpieczonych zgromadzone na kontach w funduszu nie wchodz¹ do masy upad³oœciowej PTE, a w przypadku likwidacji OFE œrodki ubezpieczonych przejmowane s¹ przez inny fundusz. Jak to działa? Ka da sk³adka emerytalna trafiaj¹ca do ZUS-u (w sumie 19,52% wynagrodzenia brutto) dzielona jest na dwie czêœci: 12,22% zostaje w ZUS, a 7,30% przekazywane jest do OFE. Warto kontrolowaæ terminowoœæ przekazywanych przez ZUS sk³adek do OFE np. uzyskuj¹c dostêp do swojego konta przez Internet lub dzwoni¹c na infoliniê. Od wp³acanej sk³adki fundusz pobiera op³atê, a resztê inwestuje. Op³ata ta dla wszystkich OFE jest ujednolicona (tylko jeden fundusz pobiera 4%) i do 2010 r. wynosi 7% p³aconej sk³adki. W kolejnych latach jej wysokoœæ systematycznie spada, by w 2014 r. osi¹gn¹æ poziom 3,5%. Ponadto za inwestowanie naszymi œrodkami musimy zap³aciæ funduszowi tzw. op³atê za zarz¹dzanie w wysokoœci od 0,045% do 0,015% wartoœci rachunku w skali miesi¹ca. Zasada jest taka: im wiêksze aktywa OFE, tym op³ata za zarz¹dzanie jest ni sza. Nabiera to znaczenia w przypadku coraz wiêkszych kwot znajduj¹cych siê na rachunku, przy których ka dy u³amek procenta ma wp³yw na faktyczn¹ wysokoœæ naszej emerytury. Świadoma decyzja czy losowanie? Ka da osoba urodzona po 31 grudnia 1968 r. ma obowi¹zek przyst¹pienia do jednego z 15 dzia³aj¹cych obecnie w Polsce OFE. Wyj¹tkiem s¹ studenci do 26 roku ycia, którzy podjêli pracê na podstawie umowy zlecenia lub o dzie³o (pracodawca zwolniony jest z obowi¹zku odprowadzania sk³adek na ubezpieczenie spo³eczne) oraz rozpoczêli studia doktoranckie. W przypadku, gdy ubezpieczony sam nie wybierze OFE, fundusz zostanie mu przydzielony w drodze losowanie w ZUS-ie (dwa razy w roku: w styczniu i lipcu). W zwi¹zku z tym, e 3 najwiêksze OFE nie uczestnicz¹ w losowaniu, warto samemu zdecydowaæ, czy staæ siê cz³onkiem jednego z nich. Ponadto wyniki inwestycyjne poszczególnych funduszy maj¹ bezpoœredni wp³yw na wysokoœæ naszych emerytur. Najlepszy fundusz od pocz¹tku swojej dzia³alnoœci osi¹gn¹³ stopê zwrotu w wysokoœci 226%, natomiast najs³abszy o ponad 60% ni sz¹! Dla osób niezadowolonych ze swojego OFE droga nie jest zamkniêta: w ka dej chwili mo na zmieniæ fundusz, po dwóch latach od przyst¹pienia do dotychczasowego funduszu zmiana ta jest wolna od op³at. Jaka wypłata z OFE? Zgodnie z ustaw¹ emerytaln¹ œrodki gromadzone w OFE s¹ dziedziczone, tzn. w przypadku œmierci ubezpieczonego w okresie odprowadzania sk³adek wartoœæ rachunku jest wyp³acana tzw. uposa onemu oraz w przypadku wspólnoty maj¹tkowej ma³ onkowi. Jednak wci¹ nie znamy zasad wyp³at oraz dziedziczenia kapita³u emerytalnego po przejœciu ubezpieczonego na emeryturê. Obecnie zaproponowane zosta³y trzy warianty. Pierwszy z nich to emerytura indywidualna, wyliczana z kapita³u zgromadzonego na koncie w OFE oraz przewidywanej d³ugoœci ycia. W tej wersji po œmierci emeryta niewykorzystany kapita³ przepada. Inny wariant nieznacznie ni sza emerytura, ale za to z gwarantowanym okresem wyp³aty. Emeryt wska e osobê, która po jego œmierci bêdzie dostawaæ pieni¹dze a do koñca okresu gwarantowanego (10 lat). Trzeci wariant to emerytura ma³ eñska. Ma³ onkowie bêd¹ otrzymywali wspóln¹ emeryturê, a po œmierci jednego z nich bêdzie otrzymywa³ j¹ drugi. To rozwi¹zanie korzystne jest dla ma³ eñstw, w których jeden ze wspó³ma³ onków zarabia znacznie wiêcej ni drugi. Powy sze propozycje zosta³y opracowane przez miêdzyresortowy zespó³ rz¹dowy ds. nadzoru ubezpieczeñ spo³ecznych. Obecnie znajduj¹ siê one na etapie konsultacji spo³ecznych. Po ich zakoñczeniu dowiemy siê, w jaki sposób bêdziemy mogli korzystaæ z naszych œrodków po przejœciu na emeryturê. Jednak bez wzglêdu na formê wyp³aty naszych emerytur powinno nam zale eæ na tym, aby zebrany kapita³ by³ jak najwiêkszy, dlatego tak istotny jest wybór w³aœciwego funduszu emerytalnego. n Janusz Marczyñski Doradca Finansowy Prime Invest Autor jest absolwentem Wydzia³u OiZ P

59 59 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ROZMAITOŚCI W ubiegłym roku z inicjatywy Andrzeja Wajdy powołano Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu. Dzięki staraniom lokalnych władz na siedzibę Centrum udało się pozyskać budynek dawnej elektrowni. Projekt adaptacji i rozbudowy obiektu wyłoniono w drodze konkursu. Jednym z członków jury był dr hab. inż. arch. Marek Pabich, prof. PŁ z Instytutu Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej. Muzeum w dawnej elektrowni Pamiêtam, jak wielkie zamieszanie towarzyszy³o konkursowi na Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie mówi prof. P Marek Pabich. Konkurs podzieli³ œrodowisko architektów, a nawet historyków i krytyków sztuki. Prace radomskiego jury, w którym bra³em udzia³ przebiega³y w znakomitej atmosferze. Pierwsza nagroda zosta³a przyznana jednomyœlnie pracy, która powsta³a w zespole m³odych architektów z Warszawy skupionych wokó³ pracowni Andrzeja Kikowskiego. Zacytujmy s³owa Andrzeja Wajdy wypowiedziane podczas konferencji prasowej 4 kwietnia 2007 r., zorganizowanej w Warszawskiej Zachêcie z okazji otwarcia wystawy pokonkursowej: Projekt, jaki jury wybra³o do realizacji jest oryginalny, widaæ w nim œwie oœæ. W Radomiu jest potrzebny taki budynek zapowiadaj¹cy now¹ architekturê. Od pocz¹tku cieszy³o mnie, e muzeum powstaje w dawnej elektrowni. Szkoda by³oby przeznaczyæ tê budowlê na coœ innego...ten projekt mnie porusza. W odzi coraz wiêcej obiektów poprzemys³owych przyjmuje nowe funkcje. Za kilka lat ma powstaæ nowe centrum odzi wokó³ starej elektrociep³owni i dworca ódÿ Fabryczna. Jak widaæ inne miasta tak e staraj¹ siê wykorzystaæ swoje historyczne miejsca. Co takiego urzek³o jurora Marka Pabicha w pracy, która uzyska³a pierwsz¹ nagrodê? Zwyciêski projekt niczego nie udaje, nie naœladuje, odznacza siê œwie oœci¹ myœli. Jako jedyny spe³ni³ wszystkie oczekiwania jury, zarówno w sferze funkcjonalnej, jak i przestrzennej. Jednoczeœnie posiada wewnêtrzn¹ si³ê emanuj¹c¹ z architektury, co pozwala s¹dziæ, e stanie siê dla miasta obiektem symbolicznym. Choæ decyzje projektowe wydaj¹ siê na pierwszy rzut oka wyj¹tkowo silne, mocno ingeruj¹ce w historyczn¹ substancjê architekci wykazali respekt dla miejsca, w którym przysz³o im tworzyæ now¹ wartoœæ Nowa Elektrownia zapewne mo e staæ siê, trawestuj¹c pomys³y Le Corbusiera, znakomit¹ maszyn¹ do ekspozycji. Maszyna ta dziêki doskonale zaplanowanej funkcji zapewnia u ytkownikowi i odbiorcy wyj¹tkowy komfort przebywania, posiada te w³asny, indywidualny charakter. Prof. P Marek Pabich uwa a, e podobnie jak to mia³o miejsce w przypadku berliñskiego Altes Museum (1830) K. F. Schinkla i kilku innych póÿniejszych obiektów muzealnych, Mazowieckie Centrum Sztuki Wspó³czesnej powinno pozostaæ na pewien czas udostêpnione dla zwiedzaj¹cych bez wype³niania go dzie³ami sztuki. Wêdruj¹c po przestrzeniach dawnej elektrowni stajemy siê uczestnikami swoistej instalacji prze- strzennej, która powstaje za spraw¹ wprowadzonemu w stare mury systemowi komunikacji, dynamicznie rozcinaj¹cej istniej¹c¹ substancjê architektoniczn¹ mówi juror Pabich. - Nie tracimy orientacji, nie czujemy siê zagubieni. Przez szerokie panoramiczne okna do muzeum mo e zajrzeæ tak e przechodzieñ i poczuæ chêæ obejrzenia ca³ego wnêtrza, ale tak e, co podkreœla Marek Pabich, œwiat³o wpadaj¹ce przez okna do wnêtrza budynku p³ynie, tak aby nie tylko spe³nia³o swoj¹ podstawow¹ rolê oœwietlenia eksponatów, ale wywo³ywa³o niepowtarzalny nastrój. Siêgnijmy pamiêci¹ do wnêtrz Alte Pinakothek w Monachium (arch. Leo von Klenze, / Hans Döllgast ), kiedy za- chodnie s³oñce maluje wnêtrza obszernego holu i przestrzeni zawieraj¹cej now¹ klatkê schodow¹. Przypomnijmy sobie przekszta³cony na muzeum londyñski dom Sir Johna Soane a ( ). Z pewnoœci¹ Ÿród³em niezwyk³ej popularnoœci tego muzeum s¹ nie tylko jego zbiory, ale i wyj¹tkowa atmosfera wnêtrz zbudowana œwiat³em. Œwiat³em, odpowiednio dozowanym, które w wprowadza nas w nastrój tajemnicy, potêguj¹c w ten sposób nasze spotkanie ze sztuk¹ i architektur¹. Obyœmy jak najszybciej mogli tego doœwiadczyæ w Mazowieckim Centrum Sztuki Wspó³czesnej Elektrownia. O sukcesie radomskiego konkursu œwiadczy dalsze zaanga owanie siê Andrzeja Wajdy w promowanie nagrodzonego projektu, obietnica przyznania dodatkowych pieniêdzy na realizacjê przez marsza³ka województwa mazowieckiego oraz wyj¹tkowo przychylne g³osy opinii publicznej i mediów, które szeroko omawia³y wyniki konkursu. n Ewa Chojnacka Andrzej Wajda i Marek Pabich dyskusja nad zwycięskim projektem.

60 ROZMAITOŚCI ŻYCIE UCZELNI 2/ W tym roku mija 30 lat od powstania Studenckiej Bazy Turystyczno Dydaktycznej Politechniki Łódzkiej Kobyle Błota. Kobyle Błota a gdzie to jest? Kobyle Błota widok współczesny foto: Zygmunt Szumski Board of European Students of Technology w Kobylich Błotach Ka dy, kto po raz pierwszy raz us³yszy nazwê Kobyle B³ota zadaje to pytanie. Studencka Baza Turystyczno Dydaktyczna Politechniki ódzkiej Kobyle B³ota to dwie dawne leœniczówki - Kobyle B³ota (N 52 32,618 ;E 19 21,285 dane z GPS) i odleg³a o oko³o 4 km Studzianka. S¹ one po³o one w lasach Gostyniñsko W³oc³awskiego Parku Krajobrazowego ci¹gn¹cego siê wzd³u lewego brzegu Wis³y. Dok³adnie nie wiadomo od jak dawna istnia³y tu leœniczówki. Tereny leœne wchodzi³y w sk³ad klucza barona Ike Duninowskiego. Ich obecnoœæ potwierdzaj¹ stare mapy, a w Kobylich B³otach istnia³ nawet przysió³ek licz¹cy kilka cha³up. Po wojnie maj¹tek Duninowskich znacjonalizowano i przeszed³ on pod administracjê Lasów Pañstwowych. W pierwszej po³owie lat 70. ubie- g³ego wieku leœniczówki, w których nie by³o pr¹du i bie ¹cej wody opustosza³y. Ich mieszkañców osiedlono w okolicznych miejscowoœciach. W roku 1976 studenci naszej uczelni podczas jednego z rajdów natrafili przypadkowo na zdewastowane w tym czasie obiekty. Odkryciem leœniczówek zainteresowa³ siê dr in. Zygmunt Szumski z Wydzia³u Budownictwa Architektury i In ynierii Œrodowiska, który poszukiwa³ miejsca do prowadzenia letnich æwiczeñ terenowych z geodezji. Ju wczeœniejsze prace wakacyjne prowadzone wspólnie z dr. in. Grzegorzem Kowalskim w okolicach Piotrkowa Trybunalskiego, bardzo wyraÿnie udowodni³y nie tylko wielkie walory wychowawcze takich przedsiêwziêæ, ale przede wszystkim podnosi³y wysoko poziom umiejêtnoœci osi¹gany przez studentów. Jeszcze w roku 1976 dr Szumski wraz z grup¹ studentów przeprowadzi³ niezbêdne prace zabezpieczaj¹ce obiekty przed ich dalsz¹ dewastacj¹. Formaln¹ opiekê nad obiektami mo na by³o przej¹æ z chwil¹, gdy biuro turystyczne Almatur, do którego nale a³ kompleks szkoleniowo wypoczynkowy w niedalekiej Soczewce, wydzier awi³o leœniczówki od Nadleœnictwa Gostynin. Trzecim obiektem wydzier awionym przez Almatur by³a leœniczówka Krzywy Ko³ek w okolicach Soczewki, w którym siedlisko swoje zorganizowa³ Akademicki Klub JeŸdziecki. W roku 1977 równolegle z pierwszymi praktykami geodezyjno - budowlanymi zorganizowanymi na terenie Bazy przez dr. in. Zygmunta Szumskiego, przeprowadzono szereg prac adaptacyjno-remontowych w leœniczówce Kobyle B³ota. W³o ony wysi³ek op³aci³ siê - ówczesny dyrektor Almaturu Jerzy Lewartowski przekaza³ obiekty w u ytkowanie studentom Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska. Odby³o siê to uroczyœcie z udzia³em ówczesnego dziekana prof. W. Barañskiego w dniu 22 paÿdziernika 1977 roku w Kobylich B³otach. Na pami¹tkê tamtych wydarzeñ kolejne pokolenia praktykantów i osób zas³u onych dla Kobylich B³ot spotykaj¹ siê, co roku o tej porze, na ognisku po³¹czonym z pieczeniem barana lub dziczyzny. Podobny program praktyk jak w roku 1977 realizowano w nastêpnych latach. Wykonywano remont Studzianki i kontynuowano prace w Kobylich B³otach. W porównaniu z æwiczeniami prowadzonymi w parku obok wydzia³u, æwiczenia w Kobylich B³otach i Studziance, stwarza³y niepowtarzalne warunki. Pobyt musia³ byæ prowadzony przez studentów w warunkach terenowych, w odleg³oœci km od sklepów, gotowano na wiejskiej kuchni, a wodê czerpano ze studni. Wiêkszoœæ praktykantów po raz pierwszy w yciu zetknê³a siê z tym, e w promieniu wielu kilometrów nie ma kranu z wod¹, kuchni gazowej lub elektrycznej, arówki i telewizora. W tych warunkach trzeba by³o nie tylko nauczyæ siê myæ i gotowaæ, ale te wykonaæ przewidziane programem æwiczenia i prowadziæ powa ne prace budowlano remontowe. Dopiero po dwóch latach Zygmunt Szumski wzbogaci³ siê o Fiata 126p, który pe³ni³ rolê pojazdu dostawczego (25 km w jedn¹ stronê do Gostynina po cement i konserwy), ale po chleb nadal chodzi³o siê z plecakami 12 km do Duninowa nad Wis³¹. Przez minione 30 lat wykonano wiele po ytecznych prac na rzecz Gminy Duninów. W latach 80. zespó³ studentów wykona³ w ci¹gu dwóch tygodni praktyk pomiary geodezyjne kilkunastokilometrowej trasy od uroczyska Trzy Kopce przez Duninów Du y do Lipianek. Na podstawie tych pomiarów studenci wykonali projekt, którego znaczna czêœæ zosta³a zrealizowana przez Gminê Duninów, jako droga asfaltowa od uroczyska Trzy Kopce do Szko³y Podstawowej w Lipiankach. W latach 90. Studenci Wydzia-

61 j¹ce Kobyle B³ota czy Studziankê, nie ma ju w programie terenowych æwiczeñ mierniczych, jednak Chatki nadal utrzymywane s¹ w dobrym, a nawet lepszym ni kiedyœ stanie. Mo liwe jest to tak e dziêki pomocy uczelni, zaanga owaniu grupy wolontariuszy i firm budowlanych, którymi szefami s¹ dawni studenci odbywaj¹cy tu praktyki. Ci ostatni wspomagaj¹ Chatki pomoc¹ materia³ow¹, fachowymi radami, a ich firmy wykonuj¹ czêsto nieodp³atnie wykwalifikowane prace budowlane, których nie bylibyœmy w stanie wykonaæ sami. Kobyle B³ota to miejsce magiczne. Tu mo na uciec od miejskiego gwaru i pro- 61 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ³u In ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska pod kierunkiem dr in. Barbary Koz³owskiej wykonali projekt p.t. Stan ochrony œrodowiska i sanitacji gminy Nowy Duninów, który przekazali nastêpnie do Urzêdu Gminy. W roku 1992, gdy dr in. Zygmunt Szumski odszed³ z P - przekaza³ opiekê dr in. Paw³owi Stolarkowi z Wydzia- ³u In ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska zaanga owanemu od 1977 w prace na terenie Bazy. Na skutek porozumienia zawartego miedzy Wydzia- ³em Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska, BPiT Almatur i Nadleœnictwem Gostynin, w roku 1993 prawn¹ opiekê nad Baz¹ przej¹³ Wydzia³ Budownictwa, Architektury i In ynierii Œrodowiska, a od roku 2003 prorektor ds. studenckich Politechniki ódzkiej. Od 1977 roku wiele siê zmieni³o, nie istniej¹ ju kluby turystyczne odwiedzablemów dnia codziennego, gapiæ siê atawistycznie w ogieñ, nauczyæ siê paliæ w piecu i r¹baæ drewno, uœwiadomiæ sobie, e mo na yæ bez pr¹du, telefonu komórkowego, zegarka, czy internetu. Do Bazy nadal przyje d aj¹ studenci, absolwenci, którzy odbywali tu praktyki, a tak e ich dzieci - niektóre z nich s¹ ju studentami naszej uczelni. Korzystaj¹ te organizacje studenckie i przyszli studenci politechniki - uczniowie szkó³ œrednich w ramach zajêæ Zielonej szko³y. Odbywaj¹ siê tu spotkania studentów z ró nych krajów œwiata, organizowane przez Board of European Students of Technology. Naszymi regularnymi goœæmi jest Oddzia³ Karpacki Towarzystwa Tatrzañskiego i Studenckie Radio ak. W³aœcicielem obiektów Bazy jest Nadleœnictwo Gostynin. Leœnicy zawsze byli przychylni naszej obecnoœci na tym terenie. Szczególnie nale y wspomnieæ Lekcja anatomii doktora Szumskiego nie yj¹cego ju nadleœniczego Stanis³awa Wojnowskiego. Bardzo cenimy sobie pomoc Regionalnej Dyrekcji Lasów Pañstwowych w odzi, która dostarcza³a nam materia³y informacyjne dla uczestników miêdzynarodowych kursów organizowanych na terenie Bazy. W ostatnich latach obecne w³adze Nadleœnictwa aktywnie uczestniczy³y w turystycznym zagospodarowaniu terenu, dziêki czemu wytyczono tu wiele œcie ek rowerowych, dydaktycznych i oznaczono ciekawe przyrodniczo miejsca tablicami informacyjnymi. n Zygmunt Szumski, Pawe³ Stolarek ROZMAITOŚCI W Arturówku odbył się 5 maja 2007 r. Textilcross organizowany przez Stowarzyszenie Włókienników Polskich w Łodzi, SWFiS Politechniki Łódzkiej, MOSiR w Łodzi oraz Wydział Inżynierii i Marketingu Tekstyliów PŁ. TEXTILCROSS 2007 Do biegu g³ównego na 10 km stanê³o 107 uczestników, w biegu na dystansie 2,5 km udzia³ wziê³o 127 osób. Wœród mê czyzn najszybciej trasê biegu g³ównego pokona³ Jan Wróblewski z czasem 33:01. Na trzecim miejscu przybieg³ Sylwester Pawêta z AZS P (34:11). Wœród pañ zwyciê y³a Sylwia Badowska z Gdañska, która pokona³a dystans w czasie 40:4. Na dystansie 2,5 km najszybsi wœród mê czyzn byli zawodnicy z AZS P. Bieg wygra³ Sylwester Pawêta z czasem 6:55. Wœród pañ zwyciê y³a Anastazja Modrzejewska z Grabowa (10:41), trzecie miejsce zajê³a nasza studentka Marta Szafnicka reprezentuj¹ca AZS P. Puchary oraz nagrody wrêcza³ zwyciêzcom Prezes SWP prof. Witold uczyñski. Sylwester Pawêta z P, zwyciêzca biegu dla studentów na 2,5 km, otrzyma³ puchar Kierownika SWFiS P mgr. Marka Stêpniewskiego. Dziekan Wydzia³u In ynierii i Marketingu Tekstyliów prof. Izabella Kruciñska ufundowa³a puchar dla najlepszej studentki tego wydzia³u w biegu na 2,5 km, zosta³a ni¹ Anna Pabich. W imieniu pani Dziekan puchar wrêczy³ dr Bogdan Ignasiak. Puchar dla najstarszego uczestnika biegu ufundowa³ prof. Janusz Szosland, otrzyma³ go Jan Morawiec z odzi. Nad sprawnym przeprowadzeniem biegów czuwa³ ni- ej podpisany. Sekretariat oraz trasy biegów zabezpieczali studenci Politechniki ódzkiej. n Gabriel Kabza

62 ROZMAITOŚCI ŻYCIE UCZELNI 2/ Wielu naszych studentów znajduje przyjemność w biegach na dłuższych dystansach. W wiosennych zawodach oraz w tradycyjnym biegu towarzyszącym juwenaliom najlepsza okazała się Anna Radomska z Wydziału FTIMS i Piotr Tomczyk z Wydziału Organizacji i Zarządzania. Studenci pobiegli O puchar Rektora 688 studentów stanê³o na starcie biegu o Puchar JM Rektora P, który odby³ siê 1 czerwca 2007 r. w parku im. J. Poniatowskiego. W rekordowym tempie trasê o d³ugoœci oko³o 2,5 km pokona³ Piotr Tomczyk (OiZ) - 7,20, kolejne miejsca zajêli: Robert Ryminiecki (M) 7,23, Leszek Marcinkiewicz (EEIA) 7,25, ukasz Budkowski (M) 7,28, Józef Pawicki (EEIA) 7,33, Szymon Karp (OiZ) - 7,45. Wœród kobiet pierwsza do mety dobieg³a Anna Radomska (FTiMS) - 8,59 wyprzedzaj¹c: Barbarê Bêben (OiZ) - 9,12, Justynê Jagielsk¹ (M) - 9,21, Katarzynê Bineck¹ (FTiMS) - 9,39, Ma³gorzatê Binieck¹ (FTiMS) -9,41 i Katarzynê Proga (BAIŒ) 10,03. W biegu wziê³o udzia³ równie dwóch seniorów: mgr Stefan Oliasz (SWFiS) i mgr Grzegorz y yñski (by³y dzia³acz AZS P ). Na ostatnich metrach lepiej finiszowa³ ten pierwszy. Najliczniej stawili siê studenci z Wydzia³ów: BiNo osób, OiZ - 86 osób, FTiMS - 76 osób. Okaza³e puchary i nagrody rzeczowe w imieniu JM Rektora zwyciêzcom wrêczali: prodziekan Wydzia³u In ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska prof. Czes³aw Kuncewicz i kierownik SWFiS mgr Marek Stêpniewski. Na przełaj Na terenach SGGW w Warszawie odby³y siê 21 kwietnia 2007 r. Akademickie Mistrzostwa Polski Szkó³ Wy szych w biegach prze³ajowych. W biegu na dystansie 2,5 km wystartowa³o 238 pañ. Bardzo dobrze wypad³y zawodniczki z Politechniki ódzkiej. Dru- yna eñska w sk³adzie: Anna Radomska (FTIMS), Alicja Ewiak (BiNo ), Pięć medali trójboistów Agnieszka Kurbel, Marlena Fuminkowska, Barbara Bêben (OiZ), Ilona Pawlak (ChO) zdoby³a z³oty medal w grupie Politechnik przed Warszaw¹ i Gdañskiem. W klasyfikacji generalnej obejmuj¹cej 28 zespo³ów nasze dziewczyny zdoby³y br¹zowy medal. W klasyfikacji indywidualnej Anna Radomska zdoby³a srebrny medal. W biegu mê czyzn dystans by³ dwa razy d³u szy i wystartowa³o w nim 327 zawodników z 34 uczelni. Dru yna mêska z Politechniki ódzkiej w sk³adzie: Piotr Tomczyk, Sylwester Pawêta (OiZ), Piotr Pop³awski (IFE), Józef Pawicki, Leszek Marcinkiewicz (EEIA), Tomasz Rumieniecki, Przemys³aw Jagielski (BAIŒ) zdoby³a srebrny medal w grupie Politechnik. Zwyciê y³a dru yna AGH z Krakowa. Trenerem naszego zespo³u eñskiego jest Adam Kula, a mêskiego Gabriel Kabza. n Gabriel Kabza Rafał Woźniak podnosi sztangę W dniach kwietnia 2007 r. w Wy szej Szkole Wychowania Fizycznego i Turystyki w Supraœlu odby³y siê Mistrzostwa Polski Szkó³ Wy szych w trójboju si³owym. Uczestniczy- ³o w nich 235 zawodników z 36 uczelni. Politechnika ódzka zajê³a 4. miejsce wœród Politechnik i 14. miejsce w punktacji generalnej. Du y sukces odniós³ Adam Kunecki (Wydz. Chemiczny), który osi¹gaj¹c wynik 285 kg zdoby³ srebrne medale w kat. wag. 52 kg w punktacji generalnej szkó³ wy szych oraz politechnik. Tym rezultatem ustanowi³ te nowy rekord Politechniki ódzkiej. W punktacji politechnik: - ukasz Prochuñ (Wydzia³ Chemiczny) zdoby³ srebrny medal w kat. wag. do 60 kg osi¹gaj¹c wynik 292,5 kg. - Robert Sawoœko (Wydz. IPiOŒ) zdoby³ br¹zowy medal w kat. wag. do 100 kg za wynik 585 kg. - ukasz Sêczkowski (Wydz. Chemiczny) wywalczy³ srebrny medal w kat. wag. powy ej 125 kg za rezultat 520 kg - jest to jednoczeœnie nowy rekord uczelni. - Damian Cieleban (Wydz. IiMT) zaj¹³ czwarte miejsce w kat. wag. do 75 kg. - Rafa³ WoŸniak (Wydz.EEIA) - pi¹te miejsce w kat. wag. do 82,5 kg z wynikiem 505 kg. Trenerem sekcji jest mgr Stefan Oliasz. n Gabriel Kabza

63 63 ŻYCIE UCZELNI 2/2007 ROZMAITOŚCI Pamiętajmy o historii naszej Uczelni Od kilku lat Komisja Historyczna Politechniki ódzkiej wydaje Zeszyty Historyczne. Maj¹ one na celu upamiêtnienie znamiennych wydarzeñ i zas³u onych postaci zwi¹zanych z powstaniem i funkcjonowaniem naszej Uczelni w historycznym ju dzisiaj, w skali czasowej istnienia Politechniki, okresie. Mijaj¹ 62 lata od maja 1945 r. Niewielu jest œwiadków pamiêtaj¹cych pierwsze dekady istnienia Uczelni, a du o jeszcze zdarzeñ z tamtego czasu powinno zostaæ upamiêtnionych. W dotychczas wydanych Zeszytach przypomnieliœmy postacie dwunastu profesorów najbardziej zas³u onych w pionierskim okresie tworzenia Uczelni (Zeszyt 1), a sylwetki ponad 20 profesorów przedstawimy w przygotowywanym do druku Zeszycie 5. Zeszyt 2 upamiêtni³ wk³ad P w kszta³cenie in ynierów specjalnoœci lotniczej i odtwarzanie polskiego przemys³u lotniczego po drugiej wojnie œwiatowej. Pewnie niewielu pracowników Politechniki zna dzia³alnoœæ naszej Uczelni w tym zakresie. Zeszyt 3 ukaza³ siê w zwi¹zku z Jubileuszem 60-lecia P. Zawiera on oryginalny tekst napisany przez twórcê i pierwszego Rektora Politechniki prof. Bohdana Stefanowskiego, traktuj¹cy o pierwszych decyduj¹cych o kszta³cie Uczelni kilku latach, o zapale, determinacji i ciê kiej pracy wykonywanej w ówczesnych powojennych warunkach. Zeszyt 4 zawiera wspomnienia zwi¹zane z Politechnik¹ spisane przez prof. Zbigniewa Piotrowskiego, pe³ni¹cego funkcjê przewodnicz¹cego Komisji Historycznej od roku 1996 do Jego œmierci we wrzeœniu 2003 r. To w czasie kadencji prof. Piotrowskiego zaczê³y siê ukazywaæ Zeszyty Historyczne Politechniki ódzkiej. Profesor nada³ swoim wspomnieniom tytu³ Póki pamiêtam. Zainspirowani tym tytu³em, chcemy utworzyæ w Zeszytach Historycznych sta³¹ rubrykê typu listów do redakcji i nazwaæ j¹ Póki Pamiêtam. W rubryce tej chcemy publikowaæ autentyczne zwi¹zane z Politechnik¹ wspomnienia. Utrwalmy na piœmie ciekawe, charakterystyczne, powa ne a tak e zabawne i czasem epizodyczne, czyli ró norodne wydarzenia zwi¹zane z nasz¹ Uczelni¹. S¹ one czêsto przedmiotem snutych przy ró nych okazjach opowieœci. Chodzi tutaj o wspomnienia z czasów historycznych a w ka dym b¹dÿ razie takich, które nie by³y na bie ¹co dokumentowane w œwietnym sk¹din¹d periodyku ycie Uczelni. Nie pozwólmy, aby nasze wspomnienia przepad³y. S¹ one na swój sposób wa ne i warto je utrwaliæ póki pamiêtamy. Bêdziemy wdziêczni pracownikom, emerytowanym pracownikom, absolwentom i przyjacio³om Politechniki za nadsy³anie do Komisji Historycznej tego typu materia³ów. Komisja Historyczna ma siedzibê w bezpoœrednim s¹siedztwie audytorium So³tana. Tel Przy okazji zapraszamy do odwiedzenia Muzeum P. n Józef Kasprzycki ycie Uczelni Biuletyn Informacyjny Politechniki ódzkiej. Wydawca: Politechnika ódzka, ISSN , Nr 100 (2/2007) czerwiec. Adres redakcji: ódÿ, ul. ks. I. Skorupki 6/8 pok. 5, tel. (042) , ewa.chojnacka@p.lodz.pl Redaktor dr Ewa Chojnacka, wspó³praca dr Hanna Morawska. Numer zamkniêto 1 czerwca. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian, skracania i adiustacji tekstów. Projekt ok³adki Marcin Jab³oñski, zdjêcia na ok³adce Jacek Szabela. amanie i druk: Print Extra Drukarnia, ódÿ, ul. Pomorska 40, tel./fax (042) , tel. (042)