Bioinformatyka VI. Programowanie Języku R
|
|
- Beata Cichoń
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Bioinformatyka VI Programowanie Języku R
2 WEKTORY R jest językiem wektorowym - wszystkie elementarne struktury danych są wektorami Nawet zmienne zawierające jeden obiekt są wektorami o długości 1
3 WEKTORY Podstawowe typy wektorów numeryczne (liczby podwójnej precyzji) liczby całkowite (integer) napisy (char) logiczne (TRUE/FALSE) data/czas nominalne (kategoryczne)
4 WEKTORY Podstawowe typy wektorów numeryczne (liczby podwójnej precyzji) liczby całkowite (integer) > c(1,2,3,4,5)->x > is.numeric(x) [1] TRUE > is.integer(x) [1] FALSE > c(1l,2l,3l,4l,5l)->i > is.numeric(i) [1] TRUE > is.integer(i) [1] TRUE >
5 WEKTORY numeryczne (liczby podwójnej precyzji) liczby całkowite (integer) W praktyce używany jest niemal wyłącznie typ numeryczny - operacje na liczbach całkowitych działają tak samo. > i/7 [1] > x/7 [1] > x %% 3 [1] > i %% 3 [1] > i %/% 3 [1] > x %/% 3 [1]
6 WEKTORY Typ integer może przydać się przy przekazywaniu danych między modułami napisanymi w innych językach (C). Jest również domyślnie generowany przez operację `:` która tworzy sekwencje stosowaną w iteratorach > x15<-c(1,2,3,4,5) > i15<-1:5 > str(x15) num [1:5] > str(i15) int [1:5]
7 WEKTORY Typ integer może przydać się przy przekazywaniu danych między modułami napisanymi w innych językach (C). Jest również domyślnie generowany przez operację `:` która tworzy sekwencje stosowaną w iteratorach > x15<-c(1,2,3,4,5) > i15<-1:5 > str(x15) num [1:5] > str(i15) int [1:5] > x1e6 < e6:1.0001e6 > str(x1e6) int [1:201]
8 WEKTORY Nawet zmienne zawierające jeden obiekt są wektorami o długości 1 > str(x1e6) int [1:201] > length(x1e6) [1] 201 > x<-1 > length(x) [1] 1 > str(1) num 1 > x[1] [1] 1
9 WEKTORY Tworzenie wektorów tworzenie przez użycie funkcji c() operacja `:` zastosowanie funkcji seq() > x1<-c(22,23,24,25,26) > x2<-22:26 > x3<-seq(from=22,to=26) > x3 [1] > x2 [1] > x1 [1]
10 WEKTORY Tworzenie wektorów tworzenie przez użycie funkcji c() operacja `:` zastosowanie funkcji seq() > x7<-1:7 > x5<-1:5 > c(x7,x5)->x75 > x75 [1] > c(1:3,17:22,83:74)->x19 > length(x19) [1] 19 > x19 [1]
11 WEKTORY Funkcja seq() > seq(from=22,to=26) [1] > seq(from=22,by=1,length.out=5) [1] > seq(from=26,by=-1,length.out=5) [1] > seq(from=26,by=-1.5,length.out=5) [1] > seq(from=0.33,by=0.17,to=2.18) [1] > seq(from=0.33,by=0.17,to=2.25) [1]
12 WEKTORY LOGICZNE > x10<-runif(10) > x10 [1] > x10>0.5 [1] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE FALSE TRUE FALSE FALSE > as.numeric(x10>0.5) [1] > x10>0.5 ->Mask > Mask [1] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE FALSE TRUE FALSE FALSE > str(mask) logi [1:10] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE...
13 WEKTORY LOGICZNE > x10<-runif(10) > x10 [1] > x10>0.5
14 GENEROWANIE ROZKŁADÓW Jednorodny Beta Histogram of rnorm(1e+05, 20, 0.3) Dwumianowy Normalny > x10<-runif(10) > xbeta <- rbeta(3000,4,8) > xbern <- rbinom(30,100000,0.3333) > xnorm <- rnorm(100000,20,0.3) Frequency rnorm(1e+05, 20, 0.3)
15 GENEROWANIE ROZKŁADÓW For the beta distribution see dbeta. For the binomial (including Bernoulli) distribution see dbinom. For the Cauchy distribution see dcauchy. For the chi-squared distribution see dchisq. For the exponential distribution see dexp. For the F distribution see df. For the gamma distribution see dgamma. For the geometric distribution see dgeom. (This is also a special case of the negative binomial.) For the hypergeometric distribution see dhyper. For the log-normal distribution see dlnorm. For the multinomial distribution see dmultinom. For the negative binomial distribution see dnbinom. For the normal distribution see dnorm. For the Poisson distribution see dpois. For the Student's t distribution see dt. For the uniform distribution see dunif. For the Weibull distribution see dweibull.
16 WYKRESY > X<-runif(100) > Y<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=1,pch=1) Y X
17 > X<-runif(100) > Y<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=1,pch=1) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) WYKRESY X Y Y X
18 > X<-runif(100) > Y<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=1,pch=1) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=2) WYKRESY X Y Y Y X X
19 > X<-runif(100) > Y<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=1,pch=1) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) WYKRESY > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) X Y Y Y Y X X X
20 WYKRESY > X1<-runif(100) > Y1<-runif(100) > Y2<-runif(100) > X2<-runif(100) > X3<-runif(100) > Y3<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) Y X
21 > X1<-runif(100) > Y1<-runif(100) > Y2<-runif(100) > X2<-runif(100) > X3<-runif(100) > Y3<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) > points(x1,y1,col=2,cex=2,pch=2) WYKRESY Y X
22 > X1<-runif(100) > Y1<-runif(100) > Y2<-runif(100) > X2<-runif(100) > X3<-runif(100) > Y3<-runif(100) > plot(x,y,col=1,cex=2,pch=1) > points(x1,y1,col=2,cex=2,pch=2) > points(x2,y2,col=3,cex=2,pch=3) > points(x3,y3,col=4,cex=2,pch=4) WYKRESY Y X
23 WYKRESY > plot( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dnorm(seq(from=-6,to=6,by=0.01)),cex=0.1)
24 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
25 WYKRESY > plot( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dnorm(seq(from=-6,to=6,by=0.01)),cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),3),col=2,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),6),col=3,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),12),col=4,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),24),col=5,cex=0.1)
26 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
27 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
28 WYKRESY > plot( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dnorm(seq(from=-6,to=6,by=0.01)),cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),3),col=2,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),6),col=3,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),12),col=4,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),24),col=5,cex=0.1)
29 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
30 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
31 WYKRESY > plot( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dnorm(seq(from=-6,to=6,by=0.01)),cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),3),col=2,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),6),col=3,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),12),col=4,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),24),col=5,cex=0.1)
32 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
33 dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) 0.4 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA seq(from = -6, to = 6, by = 0.01) Warszawa
34 WYKRESY > plot( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dnorm(seq(from=-6,to=6,by=0.01)),cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),3),col=2,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),6),col=3,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),12),col=4,cex=0.1) > points( + seq(from=-6,to=6,by=0.01), + dt(seq(from=-6,to=6,by=0.01),24),col=5,cex=0.1)
35 dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) 0.4 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA seq(from = -6, to = 6, by = 0.01) Warszawa
36 dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) 0.4 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA seq(from = -6, to = 6, by = 0.01) Warszawa
37 ROZKŁAD NORMALNY I STUDENTA dnorm(seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)) seq(from = -6, to = 6, by = 0.01)
38 WEKTORY LOGICZNE > x10<-runif(10) > x10 [1] > x10>0.5 [1] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE FALSE TRUE FALSE FALSE > x10>0.5 ->Mask > Mask [1] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE FALSE TRUE FALSE FALSE > str(mask) logi [1:10] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE...
39 WEKTORY LOGICZNE > x10>0.5 ->Mask > Mask [1] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE FALSE TRUE FALSE FALSE > str(mask) logi [1:10] FALSE TRUE TRUE FALSE TRUE FALSE... > as.numeric(mask) [1] > sum(mask) [1] 4 >
40 WEKTORY LOGICZNE > x10[mask] [1] > x10[x10>0.5] [1] > which(mask) [1] > which(x10>0.5) [1]
41 WEKTORY ZNAKOWE > napis<-"bioinformatyka" > napis [1] "Bioinformatyka" > napis2<c("b","i","o","i","n","f","o","r","m","a","t","y","k","a") > napis2 [1] "B" "i" "o" "i" "n" "f" "o" "r" "m" "a" "t" "y" "k" "a" > napis3<-c("bio","in","for","ma","ty","ka") > napis3 [1] "Bio" "in" "for" "ma" "ty" "ka"
42 WEKTORY ZNAKOWE > str(napis) chr "Bioinformatyka" > str(napis2) chr [1:14] "B" "i" "o" "i" "n" "f" "o" "r" "m" "a" "t" "y" "k" "a" > str(napis3) chr [1:6] "Bio" "in" "for" "ma" "ty" "ka" > napis2[3] [1] "o" > napis3[3] [1] "for" > napis[3] [1] NA
43 WEKTORY ZNAKOWE > napis4<-c("b","io","inf","orma","tyka ") > napis4 [1] "B" "io" "inf" "orma" "tyka " > str(napis4) chr [1:5] "B" "io" "inf" "orma" "tyka > napis2 [1] "B" "i" "o" "i" "n" "f" "o" "r" "m" "a" "t" "y" "k" "a" > paste(napis2,collapse="") [1] "Bioinformatyka" > paste(napis2,collapse=" ") [1] "B i o i n f o r m a t y k a" > paste(napis2,collapse="-") [1] "B-i-o-i-n-f-o-r-m-a-t-y-k-a"
44 WEKTORY ZNAKOWE > AA<-c("a","aa","aaa","aaaa","aaaaa","aaaaaa") > BB<-c("b","bb") > paste(aa,bb) [1] "a b" "aa bb" "aaa b" "aaaa bb" [5] "aaaaa b" "aaaaaa bb" > paste(aa,bb,sep="-") [1] "a-b" "aa-bb" "aaa-b" [5] "aaaa-bb" "aaaaa-b" "aaaaaa-bb" > paste(aa,nb,sep="-",collapse=" ") [1] "a-b aa-bb aaa-b aaaa-bb aaaaa-b aaaaaa-bb" > paste(aa,bb,sep="-",collapse="") [1] "a-baa-bbaaa-baaaa-bbaaaaa-baaaaaa-bb"
45 CZAS >> Sys.time() [1] " :23:11 CEST" > options(digits.secs=2) > Sys.time() [1] " :23:42.87 CEST"
46 CZAS > start.time<-sys.time() > end.time<-sys.time() > start.time [1] " :24:44.56 CEST" > end.time [1] " :24:53.26 CEST" > end.time-start.time Time difference of secs > as.numeric(end.time-start.time) [1]
47 > z <- as.posixlt(sys.time()) > zz <- Sys.time() > z [1] " :12:30.37 CEST" > zz [1] " :12:39.48 CEST" > unclass(zz) [1] > unclass(z) $sec [1] $min [1] 12 $hour [1] 13 $mday [1] 17 $mon [1] 4 $year [1] 115 $wday [1] 0 $yday [1] 136 $isdst [1] 1 attr(,"tzone") [1] "" "CET" "CEST" CZAS
48 CZAS > z <- as.posixlt(sys.time()) > zz <- Sys.time() > z [1] " :12:30.37 CEST" > zz [1] " :12:39.48 CEST" > unclass(zz) [1] > unlist(unclass(z)) sec min hour mday mon year wday yday isdst
49 CZAS > z [1] " :12:30.37 CEST" > zz [1] " :12:39.48 CEST" > unclass(zz) [1] > unlist(unclass(z)) sec min hour mday mon year wday yday isdst > unclass(zz) [1] > unclass(zz) [1]
50 Class "POSIXct" represents the (signed) number of seconds since the beginning of 1970 as a numeric vector. CZAS Class "POSIXlt" is a named list of vectors represenlng sec 0 61: seconds min 0 59: minutes hour 0 23: hours mday 1 31: day of the month mon 0 11: months aoer the first of the year. year Years since wday 0 6 day of the week, starlng on Sunday. yday 0 365: day of the year. isdst Daylight savings lme flag. Posilve if in force, zero if not, negalve if unknown.
51 CZAS > MyTime_1 [1] " :00:00 Europe/Warsaw" > MyTime_2 [1] " :00:00" > MyTime_3 [1] " :00:00 UTC > as.posixct(mytime_1) [1] " :00:00 CEST" > as.posixct(mytime_2) [1] " :00:00 CEST" > as.posixct(mytime_3) [1] " :00:00 CEST"
52 CZAS > MyTime_1 [1] " :00:00 Europe/Warsaw" > MyTime_2 [1] " :00:00" > MyTime_3 [1] " :00:00 UTC" > > as.posixlt(mytime_3) [1] " :00:00" > as.posixlt(mytime_2) [1] " :00:00" > as.posixlt(mytime_1) [1] " :00:00"
53 CZAS > as.posixct(mytime_1,tz="utc") [1] " :00:00 UTC" > as.posixct(mytime_1,tz="europe/london") [1] " :00:00 BST" > as.posixct(mytime_1,tz="europe/warsaw") [1] " :00:00 CEST" > as.posixct(mytime_1,tz="europe/kiev") [1] " :00:00 EEST"
54 CZAS > as.numeric(as.posixct(mytime_1,tz="utc")) [1] > as.numeric(as.posixct(mytime_1,tz="utc")) [1] 0 > as.numeric(as.posixct(mytime_1,tz="europe/london")) [1] > as.numeric(as.posixct(mytime_1,tz="europe/warsaw")) [1] > as.numeric(as.posixct(mytime_1,tz="europe/kiev")) [1]
55 WEKTORY NOMINALNE > str(iris) 'data.frame': 150 obs. of 5 variables: $ Sepal.Length: num $ Sepal.Width : num $ Petal.Length: num $ Petal.Width : num $ Species : Factor w/ 3 levels "setosa","versicolor",..: > str(esoph) 'data.frame': 88 obs. of 5 variables: $ agegp : Ord.factor w/ 6 levels "25-34"<"35-44"<..: $ alcgp : Ord.factor w/ 4 levels "0-39g/day"<"40-79"<..: $ tobgp : Ord.factor w/ 4 levels "0-9g/day"<"10-19"<..: $ ncases : num $ ncontrols: num
56 WEKTORY NOMINALNE > levels(iris$species) [1] "setosa" "versicolor" "virginica" > levels(esoph$agegp) [1] "25-34" "35-44" "45-54" "55-64" "65-74" "75+" > levels(esoph$alcgp) [1] "0-39g/day" "40-79" "80-119" "120+" > levels(esoph$tobgp) [1] "0-9g/day" "10-19" "20-29" "30+"
57 WEKTORY NOMINALNE > as.numeric(esoph$agegp) [1] [34] [67] > as.numeric(esoph$alcgp) [1] [34] [67] > as.numeric(esoph$tobgp) [1] [34] [67] >
58 WEKTORY NOMINALNE > oceny<-c("3","3.5","3","5","5","5","4","4","2","4.5") > as.factor(oceny)->oceny > oceny [1] Levels: > as.numeric(oceny) [1] >
59 WEKTORY NOMINALNE > oceny<c("dobry","dobry","dostateczny","niedostateczny","dostateczny +","bardzo dobry","bardzo dobry","bardzo dobry","dobry +","dostateczny +") > as.factor(oceny)->oceny > oceny [1] dobry dobry dostateczny niedostateczny [5] dostateczny + bardzo dobry bardzo dobry bardzo dobry [9] dobry + dostateczny + 6 Levels: bardzo dobry dobry dobry + dostateczny... niedostateczny > as.numeric(oceny) [1] > levels(oceny) [1] "bardzo dobry" "dobry" "dobry +" [4] "dostateczny" "dostateczny +" "niedostateczny"
60 MACIERZE > 1:60->M2d > dim(m2d)<-c(6,10) > M2d [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [,6] [,7] [,8] [,9] [,10] [1,] [2,] [3,] [4,] [5,] [6,]
61 MACIERZE > dim(m2d)<-c(10,6) > M2d [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [,6] [1,] [2,] [3,] [4,] [5,] [6,] [7,] [8,] [9,] [10,]
62 MACIERZE > M2d[3] [1] 3 > M2d[,3] [1] > M2d[3,] [1] > colnames(m2d)<-c("x1","x2","x3","x4","x5","x6") > M2d[,"x3"] [1]
63 MACIERZE > M3d<-1:60 > dim(m3d)<-c(4,5,3) > M3d,, 1 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 2 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 3 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,]
64 MACIERZE > M3d[3] [1] 3 > M3d[3,,] [,1] [,2] [,3] [1,] [2,] [3,] [4,] [5,] ,, 1 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 2 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 3 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,]
65 MACIERZE > M3d[3] [1] 3 > M3d[,3,] [,1] [,2] [,3] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 1 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 2 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 3 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,]
66 MACIERZE > M3d[3] [1] 3 > M3d[,,3] [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 1 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 2 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,] ,, 3 [,1] [,2] [,3] [,4] [,5] [1,] [2,] [3,] [4,]
67 NAZWY W WEKTORACH > str(islands) Named num [1:48] attr(*, "names")= chr [1:48] "Africa" "Antarctica" "Asia" "Australia"... > islands[1:6] Africa Antarctica Asia Australia Axel Heiberg Baffin
68 NAZWY W WEKTORACH > names(sort(islands,decreasing=true))[1:10] [1] "Asia" "Africa" "North America" [4] "South America" "Antarctica" "Europe" [7] "Australia" "Greenland" "New Guinea" [10] "Borneo"
69 NAZWY W WEKTORACH > names(sort(islands,decreasing=true))[1:10] [1] "Asia" "Africa" "North America" [4] "South America" "Antarctica" "Europe" [7] "Australia" "Greenland" "New Guinea" [10] "Borneo" > sort(islands,decreasing=true)[1:10] Asia Africa North America South America Antarctica Europe Australia Greenland New Guinea Borneo
70 NAZWY W WEKTORACH > names(sort(islands,decreasing=true))[1:10] [1] "Asia" "Africa" "North America" [4] "South America" "Antarctica" "Europe" [7] "Australia" "Greenland" "New Guinea" [10] "Borneo" >sort(islands,decreasing=true)[8:17] Greenland New Guinea Borneo Madagascar Baffin Sumatra Honshu Britain Ellesmere Victoria
71 FUNKCJE AddTwoNumbers<-function(x,y){ print(x) print(y) z<-x+y print(z) return(z) } > AddTwoNumbers(2,44) [1] 2 [1] 44 [1] 46 [1] 46 >
72 FUNKCJE MyAvg<-function(x,y){ a1<-(x+y)/2 a2<-sqrt(x*y) a3<-2/(1/x+1/y) return(list(arithmetic=a1,geometric=a2,harmonic=a3)) } > MyAvg(3,1) $arithmetic [1] 2 $geometric [1] $harmonic [1] 1.5
73 FUNKCJE MyAvg<-function(x=5,y=11){ a1<-(x+y)/2 a2<-sqrt(x*y) a3<-2/(1/x+1/y) return(list(arithmetic=a1,geometric=a2,harmonic=a3)) } > MyAvg() $arithmetic [1] 8 $geometric [1] $harmonic [1] 6.875
74 FUNKCJE Nie modyfikują argumentów Tworzą wewnętrzne kopie danych Nie mają efektów ubocznych Mogą przyjmować argumenty domyślne Mogą przyjmować argumenty niezdefiniowane dla danej funkcji > MyAvg(25,1,col=3) Błąd w MyAvg(25, 1, col = 3) : nieużywane argument(y) (col = 3)
75 FUNKCJE Mogą przyjmować argumenty niezdefiniowane dla danej funkcji MyAvg<-function(x,y,...){ a1<-(x+y)/2 a2<-sqrt(x*y) a3<-2/(1/x+1/y) return(list(arithmetic=a1,geometric=a2,harmonic=a3)) } > MyAvg(25,1) $arithmetic [1] 13 $geometric [1] 5 $harmonic [1]
76 FUNKCJE Mogą przyjmować argumenty niezdefiniowane dla danej funkcji MyAvg<-function(x,y,...){ a1<-(x+y)/2 a2<-sqrt(x*y) a3<-2/(1/x+1/y) return(list(arithmetic=a1,geometric=a2,harmonic=a3)) } > MyAvg(25,1,col=3) $arithmetic [1] 13 $geometric [1] 5 $harmonic [1]
77 WEJSCIE / WYJŚCIE "Sepal.Length";"Sepal.Width";"Petal.Length";"Petal.Width";"Species" > head(iris) Sepal.Length Sepal.Width Petal.Length Petal.Width Species setosa setosa setosa setosa setosa setosa > write.table(iris,file="iris.csv",sep=";") > system("head -5 iris.csv ) "1";5.1;3.5;1.4;0.2;"setosa" "2";4.9;3;1.4;0.2;"setosa" "3";4.7;3.2;1.3;0.2;"setosa" "4";4.6;3.1;1.5;0.2;"setosa" "5";5;3.6;1.4;0.2;"setosa"
78 WEJSCIE / WYJŚCIE > read.table(file="iris.csv",sep=";",header=true)->newiris > head(newiris) Sepal.Length Sepal.Width Petal.Length Petal.Width Species setosa setosa setosa setosa setosa setosa >
79 WEJSCIE / WYJŚCIE > save(newiris,file="iris.rd") > rm(newiris) > ls() [1] "Iris" "iris.lm" "iris10" "MyAvg" "MySample" "rownames" "student1" "student2" [9] "team1" "Team2" "test" > load("iris.rd") > ls() [1] "Iris" "iris.lm" "iris10" "MyAvg" "MySample" "newiris" "rownames" "student1" [9] "student2" "team1" "Team2" "test"
Bioinformatyka: Wykład 4. R Elementy języka programowania
Bioinformatyka: Wykład 4 R Elementy języka programowania Pytanie z poprzedniego wkładu podaj polecenie, które dla zbioru iris wyświetli podzbiór składający się z losowej próby wierszy, próba ma mieć liczebność
Wnioskowanie Statystyczne - Ćwiczenia Michał Marosz Monday, February 23, 2015
Wnioskowanie Statystyczne - Ćwiczenia Michał Marosz Monday, February 23, 2015 Zadanie 1 Załaduj do R dane udostepnione na poprzednich zajęciach i wyświetl podstwowe informacje o zawartych tam danych setwd("d:/!climate/pulpit")
Funkcja sample, domyślnie generuje dane bez powtórzeń.
Generowanie danych Generowanie dowolnych danych Funkcja sample, domyślnie generuje dane bez powtórzeń. Generowanie danych Generowanie dowolnych danych W R znajdują się pewne predefiniowane wektory, z których
Funkcja sample() Funkcja sample(), domyślnie generuje dane bez powtórzeń.
Generowanie dowolnych danych Funkcja sample() Funkcja sample(), domyślnie generuje dane bez powtórzeń. Predefiniowane wektory W R znajdują się pewne predefiniowane wektory, z których możemy losować elementy
Wprowadzenie do R. log(1) ## [1] 0. sqrt(3) ## [1] sin(x = 2*pi) ## [1] e-16
Wprowadzenie do R Poniższa notatka powstała na podstawie materiałów Kamila Dyby. Zacznijmy od rzeczy elementarnych czyli operacji na liczbach # Operacje arytmetyczne 1+1 2*2 3^2 5%%3 log(1) [1] 0 sqrt(3)
Programowanie Generowanie danych. Uwagi ogólne
Uwagi ogólne R nie jest wyjątkiem w językach programowania i opiera się na zmiennych i funkcjach. Zmienne nie muszą być deklarowane, można ich zatem od razu używać. Uwagi ogólne Klasycznym operatorem przypisania
Bioinformatyka V. Analiza Danych w Języku R
Bioinformatyka V Analiza Danych w Języku R ANALIZA DANYCH Metody statystyczne analizy danych eksploracja danych testowanie hipotez analiza Bayesowska Metody uczenia maszynowego Uczenie nadzorowane Uczenie
Programowanie Generowanie danych. Uwagi ogólne
Uwagi ogólne R nie jest wyjątkiem w językach programowania i opiera się na zmiennych i funkcjach. Zmienne nie muszą być deklarowane, można ich zatem od razu używać. Klasycznym operatorem przypisania w
Inteligentna analiza danych
Numer indeksu 150946 Michał Moroz Imię i nazwisko Numer indeksu 150875 Grzegorz Graczyk Imię i nazwisko kierunek: Informatyka rok akademicki: 2010/2011 Inteligentna analiza danych Ćwiczenie I Wskaźniki
Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium. Ćwiczenie 2
dr inż. Jacek Jarnicki doc. PWr Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium Ćwiczenie 2 1. Treść ćwiczenia Generowanie realizacji zmiennych losowych i prezentacja graficzna wyników losowania. Symulacja
Środowisko R wprowadzenie c.d. Wykład R2; 21.05.07 Struktury danych w R c.d.
Środowisko R wprowadzenie c.d. Wykład R2; 21.05.07 Struktury danych w R c.d. Oprócz zmiennych i wektorów strukturami danych w R są: macierze; ramki (ang. data frames); listy; klasy S3 1 Macierze Macierze
Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium
Doc. dr inż. Jacek Jarnicki Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium 1. Zajęcia wprowadzające treść ćwiczenia Informacje wstępne, cel zajęć, organizacja zajęć, materiały dydaktyczne, sprawozdania,
Podstawy programowania w R - część 1
Podstawy programowania w R - część 1 Typy danych, podzbiory 1. Stwórz katalog na dysku (pierwsza litera imienia + nazwisko), który będzie Twoim Working Directory. "F:/inazwisko" 2. Uruchom RStudio. 3.
PODSTAWY STATYSTYCZNEJ ANALIZY DANYCH. Wykład 5 Kwadratowa analiza dyskryminacyjna QDA. Metody klasyfikacji oparte na rozkładach prawdopodobieństwa.
Wykład 5 Kwadratowa analiza dyskryminacyjna QDA. Metody klasyfikacji oparte na rozkładach prawdopodobieństwa. Kwadratowa analiza dyskryminacyjna Przykład analizy QDA Czasem nie jest możliwe rozdzielenie
Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R
Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Wprowadzenie do pakietu R Mateusz Topolewski woland@mat.umk.pl Wydział Matematyki i Informatyki UMK Plan działania 1 Co i dlaczego...? 2 Przechowywanie
Programowanie Komputerów
Programowanie Komputerów Łukasz Kuszner pokój 209, WETI http://www.kaims.pl/ kuszner/ kuszner@eti.pg.gda.pl Wykład 30 godzin, Laboratoria 30 godzin 2012/ Strona 1 z 28 1. Tablice w C# Indeksowane od zera
Pakiety Matematyczne - R Zestaw 2.
Pakiety Matematyczne - R Zestaw 2. Część przykładów pochodzi z helpa do R i z książki: R.Biecek, Przewodnik po pakiecie R, GIS 2014, strona www: http://www.biecek.pl, Instrukcje warunkowe Składnia instrukcji
Przydatne sztuczki - sql. Na przykładzie postgres a.
Przydatne sztuczki - sql. Na przykładzie postgres a. M. Wiewiórko 05/2014 Plan Uwagi wstępne Przykład Rozwiązanie Tabela testowa Plan prezentacji: Kilka uwag wstępnych. Operacje na typach tekstowych. Korzystanie
1. Indeksy/indeksowanie : Do elementów wektora, list, macierzy czy ramek, można się odwołać na kilka sposobów.
Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka lab 2. Kaja Chmielewska ( Kaja.Chmielewska@cs.put.poznan.pl ) 1. Indeksy/indeksowanie : Do elementów wektora, list, macierzy czy ramek, można się odwołać na kilka
Programowanie obiektowe
Programowanie obiektowe Wykład 2: Wstęp do języka Java 3/4/2013 S.Deniziak: Programowanie obiektowe - Java 1 Cechy języka Java Wszystko jest obiektem Nie ma zmiennych globalnych Nie ma funkcji globalnych
PODSTAWY STATYSTYCZNEJ ANALIZY DANYCH
Wykład 3 Liniowe metody klasyfikacji. Wprowadzenie do klasyfikacji pod nadzorem. Fisherowska dyskryminacja liniowa. Wprowadzenie do klasyfikacji pod nadzorem. Klasyfikacja pod nadzorem Klasyfikacja jest
Podstawy programowania w języku C
Podstawy programowania w języku C WYKŁAD 1 Proces tworzenia i uruchamiania programów Algorytm, program Algorytm przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania. Program zapis algorytmu
Mgr inż. Kasietczuk Magdalena. Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska
Akademia Górniczo Hutnicza im. S. Staszica w Krakowie Pakiet SURVIVAL w R Mgr inż. Kasietczuk Magdalena Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska Kraków,
Laboratorium 03: Podstawowe konstrukcje w języku Java [2h]
1. Typy. Java jest językiem programowania z silnym systemem kontroli typów. To oznacza, że każda zmienna, atrybut czy parametr ma zadeklarowany typ. Kompilator wylicza typy wszystkich wyrażeń w programie
Java. język programowania obiektowego. Programowanie w językach wysokiego poziomu. mgr inż. Anna Wawszczak
Java język programowania obiektowego Programowanie w językach wysokiego poziomu mgr inż. Anna Wawszczak 1 Język Java Język Java powstał w roku 1995 w firmie SUN Microsystems Java jest językiem: wysokiego
Programowanie. Lista zadań nr 15. Na ćwiczenia 11, 19 i 23 czerwca 2008
Programowanie Lista zadań nr 15 Na ćwiczenia 11, 19 i 23 czerwca 2008 Zadanie 1. Pokaż, że w systemie z polimorfizmem parametrycznym można napisać program P n rozmiaru O(n), którego typ ma rozmiar 2 2Ω(n).
Język JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Język JAVA podstawy Wykład 3, część 3 1 Język JAVA podstawy Plan wykładu: 1. Konstrukcja kodu programów w Javie 2. Identyfikatory, zmienne 3. Typy danych 4. Operatory, instrukcje sterujące instrukcja warunkowe,
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II Zmienne w C# Spis treści I. Definicja zmiennej II. Hierarchia typów (CTS) III. Typy wbudowane IV. Deklaracja zmiennych V. Literały VI. Pobieranie i wypisywanie wartości zmiennych
Instalacja Pakietu R
Instalacja Pakietu R www.r-project.org wybór źródła wybór systemu operacyjnego: Download R for Windows opcja: install R for the first time opcja: Download R 3.3.3 for Windows uruchomienie R-3.3.3-win MAGDA
-Instalacja R: -Instalacja RStudio:
Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka lab 1. Kaja Chmielewska (Kaja.Chmielewska@cs.put.poznan.pl) 1. Krótko o R R jest wolnym (otwartym i darmowym), zaawansowanym środowiskiem oraz językiem programowania.
LABORATORIM BIOINFORMATYKI
Gliwice 09.10.2009 LABORATORIM BIOINFORMATYKI Temat: Język i środowisko programistyczne R Opracowali: Aleksandra Gruca, Łukasz Pracki Wprowadzenie R jest zarówno językiem programowania jak i środowiskiem
Cwiczenie 3 - Rozkłady empiryczne i. teoretyczne
Cwiczenie 3 - Rozkłady empiryczne i teoretyczne Michał Marosz 31 października 2015 1 Spis treści Rozkład empiryczny i dystrybuanta empiryczna 6 Estymacja parametrów rozkładów teoretycznych 8 Zmienne dyskretne
Wprowadzenie do Pakietu R dla kierunku Zootechnika. Dr Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Wprowadzenie do Pakietu R dla kierunku Zootechnika Dr Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Instalacja Pakietu R www.r-project.org wybór źródła wybór systemu operacyjnego:
Wstęp do Informatyki i Programowania (kierunek matematyka stosowana)
Wstęp do Informatyki i Programowania (kierunek matematyka stosowana) Jacek Cichoń Przemysław Kobylański Instytut Matematyki i Informatyki Politechnika Wrocławska Na podstawie: M.Summerfield.Python 3. Kompletne
Ściągawka z funkcji i właściwości systemowych VBA. Opis działania i parametrów. Nazwa funkcji. Składnia zwracanej wartości
Ściągawka z funkcji i właściwości systemowych VBA. Nazwa funkcji Składnia Typ zwracanej wartości Opis działania i parametrów Funkcje konwersji CBool CBool(arg) Boolean arg powinno być wartością numeryczną
PODSTAWOWE ZASADY PROGRAMOWANIA OBIEKTOWEGO NA BAZIE PAKIETU ROOT
PODSTAWOWE ZASADY PROGRAMOWANIA OBIEKTOWEGO NA BAZIE PAKIETU ROOT Grzegorz Stefanek Jan Kochanowski University 1 Programowanie proceduralne 2 Programowanie proceduralne Programowanie proceduralne, choć
Funkcje przeciążone, konstruktory kopiujące, argumenty domyślne
Funkcje przeciążone, konstruktory kopiujące, argumenty domyślne Przeciążenie funkcji polega na użyciu funkcji z tą samą nazwą, które mają różne listy argumentów(różne typy, różna ilość lub to i inne).
LibreOffice Calc VBA
LibreOffice Calc VBA LibreOffice Calc umożliwia tworzenie własnych funkcji i procedur przy użyciu składni języka VBA. Dostęp do edytora makr: Narzędzia->Makra->Zarządaj makrami->libreoffice Calc Aby rozpocząć
Podstawy programowania w języku C i C++
Podstawy programowania w języku C i C++ Część czwarta Operatory i wyrażenia Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,
Typy złożone. Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1
Typy złożone Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1 Typy podstawowe Typy całkowite: char short int long Typy zmiennopozycyjne float double Modyfikatory : unsigned, signed Typ wskaźnikowy
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 1. WSTĘP DO
JAVA. Platforma JSE: Środowiska programistyczne dla języka Java. Wstęp do programowania w języku obiektowym. Opracował: Andrzej Nowak
JAVA Wstęp do programowania w języku obiektowym Bibliografia: JAVA Szkoła programowania, D. Trajkowska Ćwiczenia praktyczne JAVA. Wydanie III,M. Lis Platforma JSE: Opracował: Andrzej Nowak JSE (Java Standard
1. Prawie wszystko jest obiektem (poza nullem i 'undefined'). 3. Dostęp do metod uzyskuje się analogicznie do właściwości:
1. Prawie wszystko jest obiektem (poza nullem i 'undefined'). 2. Dostawanie się do właściwości przez kropkę: obiekt.nazwawlasciwosci; Przykład: var msg = "hello world!"; var x = msg.length; 3. Dostęp do
Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.
Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice
Elementy metod numerycznych - zajęcia 9
Poniższy dokument zawiera informacje na temat zadań rozwiązanych w trakcie laboratoriów. Elementy metod numerycznych - zajęcia 9 Tematyka - Scilab 1. Labolatoria Zajęcia za 34 punktów. Proszę wysłać krótkie
ANALIZA STATYSTYCZNA WYNIKÓW BADAŃ
ANALIZA STATYSTYCZNA WYNIKÓW BADAŃ Dopasowanie rozkładów Dopasowanie rozkładów- ogólny cel Porównanie średnich dwóch zmiennych 2 zmienne posiadają rozkład normalny -> test parametryczny (t- studenta) 2
Algorytmy i struktury danych. wykład 1
Plan całego wykładu:. Pojęcie algorytmu, projektowanie wstępujące i zstępujące, rekurencja. Klasy algorytmów. Poprawność algorytmu, złożoność obliczeniowa. Wskaźniki, dynamiczne struktury danych: listy,
2. Tablice. Tablice jednowymiarowe - wektory. Algorytmy i Struktury Danych
2. Tablice Tablica to struktura danych przechowująca elementy jednego typu (jednorodna). Dostęp do poszczególnych elementów składowych jest możliwy za pomocą indeksów. Rozróżniamy następujące typy tablic:
Zofia Kruczkiewicz, Programowanie obiektowe - java, wykład 2 1
PODSTAWOWE ELEMENTY JĘZYKA JAVA WYRAŻENIA, OPERATORY, INSTRUKCJE 1. Operatory arytmetyczne +, -, /,*, % Przykład 1 programu z interfejsem konsolowym public class Lab2_1 // Tworzy generator liczb losowych,
Wprowadzenie do języka Java
WSNHiD, Programowanie 2 Lab. 1 [ część 1 ] Wprowadzenie do języka Java Wprowadzenie Język programowania Java jest obiektowym językiem programowania. Powstał w 1995 i od tej pory był intensywnie rozwijany.
Wydział Zarządzania AGH. Katedra Informatyki Stosowanej. Podstawy VBA cz. 2. Programowanie komputerowe
Wydział Zarządzania AGH Katedra Informatyki Stosowanej Podstawy VBA cz. 2 Programowanie 1 Program wykładu Typy danych Wyrażenia Operatory 2 VBA Visual Basic dla aplikacji (VBA) firmy Microsoft jest językiem
Programowanie obiektowe
Programowanie obiektowe Język programowania Ruby Marcin Młotkowski 12 kwietnia 2018 Plan wykładu 1 Wstęp 2 Typy numeryczne Łańcuchy znaków (klasa String) Przedziały Tablice i tablice asocjacyjne Nazwy
Inteligencja obliczeniowa Laboratorium 9: Sieci neuronowe.
Inteligencja obliczeniowa Laboratorium 9: Sieci neuronowe. Na dzisiejszych laboratoriach poznamy kolejny algorytm inspirowany biologicznie (wcześniej mieliśmy algorytmy genetyczne), który pozwoli na klasyfikowanie
Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.
M. Trzebiński C++ 1/14 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. IFJ PAN Przygotowanie środowiska pracy Niniejsza
Język ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
wykład IV uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C, a C++. wykład IV dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - wstęp
Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 2 3 4 Historia C++ został zaprojektowany w 1979 przez Bjarne Stroustrupa jako rozszerzenie języka C o obiektowe mechanizmy abstrakcji danych i
Instrukcje wyboru. Tworzenie programu, Schematy blokowe, Instrukcje wyboru, Operatory logiczne
Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Instrukcje wyboru Tworzenie programu, Schematy blokowe, Instrukcje wyboru, Operatory logiczne Być, czy nie być?
Platformy Programistyczne Podstawy języka Java
Platformy Programistyczne Podstawy języka Java Agata Migalska 6 maja 2014 Plan wykładu 1 Sztuka wysławiania się w języku Java 2 Cały świat jest obiektem 3 Kolekcje 4 Zmienne i metody statyczne 5 Słowo
Pułapki liczb zmiennoprzecinkowych. Adam Sawicki asawicki.info
Pułapki liczb zmiennoprzecinkowych Adam Sawicki asawicki.info 24.09.2016 Agenda Liczby zmiennoprzecinkowe Budowa Typy możliwości i ograniczenia Typy w językach programowania Pułapki Zakres Precyzja Nieskooczone
Konspekt do zajęć: Statystyczne metody analizy danych. Agnieszka Nowak-Brzezińska 14 maja 2012
Drzewa klasyfikacyjne Konspekt do zajęć: Statystyczne metody analizy danych Agnieszka Nowak-Brzezińska 14 maja 2012 1 Wprowadzenie Drzewa klasyfikacyjne 1 jako reprezentacja wiedzy o klasyfikacji są dość
Delphi Laboratorium 3
Delphi Laboratorium 3 1. Procedury i funkcje Funkcja jest to wydzielony blok kodu, który wykonuje określoną czynność i zwraca wynik. Procedura jest to wydzielony blok kodu, który wykonuje określoną czynność,
Bloki anonimowe w PL/SQL
Język PL/SQL PL/SQL to specjalny język proceduralny stosowany w bazach danych Oracle. Język ten stanowi rozszerzenie SQL o szereg instrukcji, znanych w proceduralnych językach programowania. Umożliwia
Programowanie strukturalne. Opis ogólny programu w Turbo Pascalu
Programowanie strukturalne Opis ogólny programu w Turbo Pascalu STRUKTURA PROGRAMU W TURBO PASCALU Program nazwa; } nagłówek programu uses nazwy modułów; } blok deklaracji modułów const } blok deklaracji
15. Funkcje i procedury składowane PL/SQL
15. Funkcje i procedury składowane PLSQL 15.1. SQL i PLSQL (Structured Query Language - SQL) Język zapytań strukturalnych SQL jest zbiorem poleceń, za pomocą których programy i uŝytkownicy uzyskują dostęp
Programowanie C# mgr in. Dariusz Ku. p. 119A dkus@dune.pol.lublin.pl http://antenor.pol.lublin.pl/~dkus
Programowanie C# mgr in. Dariusz Ku p. 119A dkus@dune.pol.lublin.pl http://antenor.pol.lublin.pl/~dkus Translacja kodu Kod ródłowy Java, C# Kompilator Kompilator Kod poredni Interpreter Maszyna wirtualna
Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Ćwiczenie 1. Podstawy. Wprowadzenie do programowania w języku C. Katedra Metrologii AGH
Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 1 Podstawy Wprowadzenie do programowania w języku C Kraków 2010 Twój pierwszy program w C Program w języku C, jak i w wielu innych językach
Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 3 Liczby w komputerze
Podstawy Informatyki Metalurgia, I rok Wykład 3 Liczby w komputerze Jednostki informacji Bit (ang. bit) (Shannon, 1948) Najmniejsza ilość informacji potrzebna do określenia, który z dwóch równie prawdopodobnych
Szacowanie optymalnego systemu Bonus-Malus przy pomocy Pseudo-MLE. Joanna Sawicka
Szacowanie optymalnego systemu Bonus-Malus przy pomocy Pseudo-MLE Joanna Sawicka Plan prezentacji Model Poissona-Gamma ze składnikiem regresyjnym Konstrukcja optymalnego systemu Bonus- Malus Estymacja
Java: interfejsy i klasy wewnętrzne
Java: interfejsy i klasy wewnętrzne Programowanie w językach wysokiego poziomu mgr inż. Anna Wawszczak 1 INTERFEJSY Interfejs to opis co klasa implementująca dany interfejs powinna robić, ale bez określania
Pobieranie argumentów wiersza polecenia
Pobieranie argumentów wiersza polecenia 2. Argumenty wiersza polecenia Lista argumentów Lista argumentów zawiera cały wiersz poleceń, łącznie z nazwą programu i wszystkimi dostarczonymi argumentami. Przykłady:
- nawiasy kwadratowe oznaczają, że to lista
Haskell jest statycznym typem języka: - wszystkie typy i wyrażenia są znane w czasie kompilacji ( zwiększa to bezpieczeństwo kodu). Podawanie typów zmiennych i argumentów funkcji jest zbędne, gdyż Haskel
Nowa oferta edukacyjna Uniwersytetu Wrocławskiego odpowiedzią na współczesne potrzeby rynku pracy i gospodarki opartej na wiedzy
Projekt Nowa oferta edukacyjna Uniwersytetu Wrocławskiego odpowiedzią na współczesne potrzeby rynku pracy i gospodarki opartej na wiedzy Dane: 2000 największych spółek światowych z 2004 (Forbes Magazine)
Podstawy programowania
Podstawy programowania Część piąta Proste typy danych w języku Pascal Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu, lektura
Bazy danych 6. SQL funkcje daty i czasu, zmienne tymczasowe, aliasy
Bazy danych 6. SQL funkcje daty i czasu, zmienne tymczasowe, aliasy P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 MySQL i programowanie wsadowe C:\wyklady\bazy> mysql < nazwa pliku
Klasyfikacja Support Vector Machines
Klasyfikacja Support Vector Machines LABORKA Piotr Ciskowski przykład 1 KLASYFIKACJA KWIATKÓW IRYSA przykład 1. klasyfikacja kwiatków irysa (versicolor-virginica) żródło: pomoc MATLABa: http://www.mathworks.com/help/stats/svmclassify.html
Liczby losowe i pętla while w języku Python
Liczby losowe i pętla while w języku Python Mateusz Miotk 17 stycznia 2017 Instytut Informatyki UG 1 Generowanie liczb losowych Na ogół programy są spójne i prowadzą do przewidywanych wyników. Czasem jednak
Wstęp do Programowania 2
Wstęp do Programowania 2 dr Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Akademia im. Jana Długosza Wykład 5 W programowaniu obiektowym programista koncentruje się na obiektach. Zadaje sobie pytania typu:
Kompilacja javac prog.java powoduje wyprodukowanie kilku plików o rozszerzeniu.class, m.in. Main.class wykonanie: java Main
Język obiektowy Wykład 13 Programowanie obiektowe z lotu ptaka, str 1 James Gosling, Mike Sheridan, Patrick Naughton Sun Microsystems 1995(20latmłodszyodC) C jest językiem proceduralnym Java jest językiem
Programowanie obiektowe - Przykładowe zadania egzaminacyjne (2005/2006)
Programowanie obiektowe - Przykładowe zadania egzaminacyjne (2005/2006) Część 1. Teoria Wyjaśnij pojęcia, podaj przykład: klasa obiekt konstruktor destruktor kapsułkowanie (hermetyzacja) wskaźnik this
Język JAVA podstawy. wykład 1, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Język JAVA podstawy wykład 1, część 3 1 Język JAVA podstawy Plan wykładu: 1. Krótka historia Javy 2. Jak przygotować sobie środowisko programistyczne 3. Opis środowiska JDK 4. Tworzenie programu krok po
Podstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float
1 Wstęp. 2 Uruchomienie programu
1 Wstęp Weka jest zestawem narzędzi związanych z uczeniem maszynowego. System został stowrzony i jest rozwijany przez Uniwersystet Waikato w Nowej Zelandii. Nazwa WEKA jest akronimem dla Waikato Environment
Instrukcje wyboru. Tworzenie programu, Schematy blokowe, Instrukcje wyboru, Operatory logiczne
Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Instrukcje wyboru Tworzenie programu, Schematy blokowe, Instrukcje wyboru, Operatory logiczne Być, czy nie być?
Test przykładowy 2 PAI WSB Wrocław /06/2018
Imię i Nazwisko: Student ID: Part 1: (Prawda lub Fałsz (T lub F)) 15. Która z poniższych deklaracji funkcji jest nieprawidłowa: A. function Sum(a, b, c){; B. function Sum(var a, var b); C. function Sum(a){;
Informatyka 1. Przetwarzanie tekstów
Informatyka 1 Wykład IX Przetwarzanie tekstów Robert Muszyński ZPCiR ICT PWr Zagadnienia: reprezentacja napisów znakowych, zmienne napisowe w Sun Pascalu, zgodność typów, operowanie na napisach: testowanie
Pakiety Matematyczne - R Zestaw 1.
Pakiety Matematyczne - R Zestaw 1. Zadania z kasynem pochodzą ze strony datacamp.com Instalacja pakietu R Strona główna projektu: http://www.r-project.org/ Instalacja: http://r.meteo.uni.wroc.pl/ (jedno
Wprowadzenie do środowiska
Wprowadzenie do środowiska www.mathworks.com Piotr Wróbel piotr.wrobel@igf.fuw.edu.pl Pok. B 4.22 Metody numeryczne w optyce 2017 Czym jest Matlab Matlab (matrix laboratory) środowisko obliczeniowe oraz
Programowanie komputerowe. Zajęcia 4
Programowanie komputerowe Zajęcia 4 Typ logiczny Wartości logiczne są reprezentowane przez typ bool. Typ bool posiada tylko dwie wartości: true i false. Zamiast wartości logicznych można używać wartości
Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO. Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal
Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal 1.1. Współczesne wersje kompilatorów Pascala 1.2. Jak zainstalować
EGZAMIN MAGISTERSKI, czerwiec 2014 Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach
Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Sprawdź, czy wektor x 0 = (0,5,,0,0) jest rozwiązaniem dopuszczalnym zagadnienia programowania liniowego: Zminimalizować 3x 1 +x +x 3 +4x 4 +6x 5, przy ograniczeniach
Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16
M. Trzebiński C++ 1/16 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN 6lipca2015 Uruchomienie maszyny w CC1 M. Trzebiński C++ 2/16
Modele liniowe i mieszane na przykªadzie analizy danych biologicznych - Wykªad 1
Modele liniowe i mieszane na przykªadzie analizy danych biologicznych - Wykªad 1 Tomasz Suchocki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocªawiu Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierz t Plan wykªadu 1 Podstawowe
SQL, LIKE, IN, CASE, EXISTS. Marcin Orchel
SQL, LIKE, IN, CASE, EXISTS Marcin Orchel Spis treści 1 LIKE 2 2 BETWEEN 4 3 IN 5 4 EXISTS 6 5 WYRAŻENIA CASE 7 6 Zadania 9 1 Rozdział 1 LIKE Predykat LIKE jest testem dopasowującym wzorzec łańcucha. Składnia
Wykład I. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Wykład I - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Zaliczenie przedmiotu Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż 10! ) END. 1. Narysować schemat blokowy
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. Przypomnienie schematów blokowych BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż
!"#$%&&&# '()*'+*,-. /0//# 1./00% $:$ $ 2 ;$5 5 2 # ,. $5 $< $ 5;# !"!# $ ##% $!& '()!* +,$ -#% $,., $!$/# + $,#
!"#$%&&&# '()*'+*,-. /0//# 1./00% 123$$ -#4 $- 5#6$7 8 52 9 5 57 3$:$ $ 2 ;$5 5 2 #,. $5 $< 555=>>#;.,-.#? $ 5;#!"!# $ ##% $!& '()!* +,$ -#% $,., $!$/# + $,# 0 $$$ $)# $ + ''-## $! $ 1$ 2+ '/(# #3 $45
Wstęp do programowania. Różne różności
Wstęp do programowania Różne różności Typy danych Typ danych określa dwie rzeczy: Jak wartości danego typu są określane w pamięci Jakie operacje są dozwolone na obiektach danego typu 2 Rodzaje typów Proste