Konspekt z okacji uroczystości Dnia Komisji Edukacji Narodowej i Scenariusz do zajęć

Transkrypt

1 Literka.pl Konspekt z okacji uroczystości Dnia Komisji Edukacji Narodowej i Scenariusz do zajęć Data dodania: :58:49 Konspekt z okacji uroczystości Dnia Komisji Edukacji Narodowej i Scenariusz do zajęć Konspekt zajęć Uroczystość z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej Prowadzące: Liczba uczestników: Barbara Korczyńska-Kwitek, Izabela Jarosz 6osób Data: Czas trwania: Miejsce: r 45 min. świetlica Cele ogólne: Wyrażenie wdzięczności i podziękowanie wychowawcom za trud pracy z młodzieżą Kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie, Kształtowanie umiejętności okazywania i wyrażania uczuć. Cele szczegółowe: Zna zasady odpowiedniego zachowania się w określonych sytuacjach, Potrafi zaprezentować się przed szerszą publicznością, Umie współdziałać w zespole rówieśniczym, Wzmocni poczucie własnej wartości, Umie recytować wiersze, śpiewać

2 Metody pracy: słowne, aktywizujące, pokaz Formy pracy: Pomoce: gitara, mikrofon praca indywidualna i grupowa scenariusz uroczystości, tekst piosenek, podkłady muzyczne, wiersze, Czynności przygotowawcze: 1. Spotkanie organizacyjne osób odpowiedzialnych za przedstawienie, ustalenie terminu, przebiegu całej uroczystości. 2. Wykonanie elementów dekoracji, przygotowanie niezbędnych materiałów: scenariusz uroczystości, wiersze, piosenki, kartki z życzeniami Przebieg zajęć: 1. Powitanie wszystkich uczestników uroczystości: Pani Dyrektor, Wychowawców, Wychowanków. 2. Zaprezentowanie części artystycznej przygotowanej przez młodzież placówki. 3. Życzenia dla pani Dyrektor, wszystkich wychowawców. 4. Wręczenie wychowawcom przygotowanych kartek z życzeniami. 5. Zrobienie pamiątkowych zdjęć. 6. Podziękowania dla uczestników za udział w uroczystości, pożegnanie 7. Poczęstunek. SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI DNIA KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ Narrator W tym wyjątkowym dniu witamy wszystkie panie nauczycielki i panią Dyrektor naszej placówki na akademii z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej. To wy nauczyciele z cierpliwością i wytrwałością staracie się wskazywać nam właściwą drogę, po której mamy w przyszłości kroczyć. Ta droga jest czasami trudna, ale warto nią podążać. Uczycie szacunku dla drugiego człowieka, wiary we własne siły. Otwieracie przed nami swoje serca. Własną pracą pomagacie nam odkryć własne ja uczycie nas jak być człowiekiem.

3 Dlatego, też jako podziękowanie za wasz trud przygotowaliśmy krótki program artystyczny na który serdecznie zapraszamy. Osoba I Wiersz: Kochajmy mądrość Kochajmy mądrość; wszak to największa nauka Znać siebie i żyć z sobą: kto jej pilnie szuka, Prowadzi wiek szczęśliwy, a na czas upłynny Patrząc, liczy bez trwogi wszelkie swe godziny. Osoba V Wiersz: Pożegnanie lata Rankiem na pajęczynie drży spłakana rosa I stacza się po nitkach na dół bez szelestu, Słońce popod gałęzie spogląda z ukosa, Puste gniazda już widać przez gąszcze agrestu. W ogrodzie został tylko słonecznik jedyny, Z twarzą czarną jak Murzyn, stoi opuszczony, W czerwieni płoną jeszcze grona jarzębiny, Które pod wieczór z krzykiem oskubują wrony. (...) do zatoki zawija wielki okręt lata, Jesień rozpina żagiel, wiatr już pędzi za nim I słońce w ciepłe kraje z ptakami odlata. Osoba III Jesień to niewątpliwie piękna pora roku. Trudno nie dostrzec jej barw w spadających z drzew liściach.

4 Jesienią, 14 października 1773 roku sejm powołał Komisję Edukacji Narodowej pierwsze w Europie ministerstwo oświaty. Edukacja objęła cały naród, a nauka we wszystkich szkołach odbywała się w języku polskim. Aby uczcić to wydarzenie co roku 14 października obchodzimy Święto Edukacji Narodowej. Osoba V Bardzo trudne dla polskiej oświaty były lata II wojny światowej. Okupanci niszczyli gospodarkę, rabowali dobra kultury. Aby pozbawić naród tożsamości, już w 1939 roku zlikwidowali polskie szkolnictwo wyższe i średnie oraz wprowadzili ograniczenie kształcenia na poziomie podstawowym. Nasi nauczyciele nie pozostali obojętni wobec tego faktu zorganizowali masowe tajne nauczanie na wszystkich poziomach. W październiku 1939 roku utworzono Tajną Organizację Nauczycielską. Podziemnym nauczaniem objętych było ponad milion dzieci. Zajęcia odbywały się często w domach prywatnych z dużym narażeniem życia. Osoba III Wojna sprawiła, że słowa nabrały nowego sensu. Po sześciu latach okupacji wielu rzeczy trzeba się było uczyć od nowa. Osoba I Wiersz: Ocalony Szukam nauczyciela i mistrza niech przywróci mi wzrok słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia niech oddzieli światło od ciemności.

5 Osoba IV Jaka jest bursa dziś? Można wiele na ten temat mówić. Jedno z pewnością nigdy się nie zmieni: zawsze znajdą się ludzie, dla których praca z młodzieżą, jakże przecież trudna, będzie życiową pasją. My również potrzebujemy nauczyciela i mistrza. Osoba II Wiersz: Iskier szukając... Iskier szukając, zmęczony wiekiem, W szarym popiele Ogień znalazłeś podobny róży. Nie mówisz wiele: Człowiek na świecie, Bóg nad człowiekiem, A wszystko inne Jest jak Iryda, jak echo burzy. Jak łzy dziecinne, Naucz mnie przeto twoim uśmiechem Ponad nurt chytry Iść wszystkich ludzi odwieczną drogą. Przy dźwięku cytry, Przemieszać w życiu smutek z uciechą Znaczonym kresem I chór prowadzić, święcony bogom, Za Sofoklesem.

6 Osoba IV W bursie pamiętamy, że w zdrowym ciele, zdrowy duch. Nie zapominamy również o marzeniach, bez których życie byłoby nudne. Dzięki nauczycielom zdobywamy wiedzę, uczymy się życia. Ciągle potrzebujemy nauczyciela i mistrza, żeby odpowiedzieć na trudne pytania. Osoba I Wiersze: My z drugiej połowy XX wieku My z drugiej połowy XX wieku rozbijający atomy zdobywcy księżyca wstydzimy się miękkich gestów czułych spojrzeń ciepłych uśmiechów Kiedy cierpimy wykrzywiamy lekceważąco wargi Kiedy przychodzi miłość wzruszamy pogardliwie ramionami Silni cyniczni z ironicznie zmrużonymi oczami Dopiero późną nocą przy szczelnie zasłoniętych oknach gryziemy z bólu ręce

7 umieramy z miłości Osoba II Dyktando A może żyć pod dyktando Żeby tylko nie popełnić błędu Naród nie pisać przez tłum otwarty Wiedzieć Kiedy zamykać, a kiedy otwierać usta Uważać Aby życia nie napisać przez Skróty Osoba III Do któregoś dnia... Do któregoś dnia świat jest niepojętym blaskiem

8 Łąką niepokojących kolorów wtedy echo wydaje się dziwnym ptakiem dalekich lasów każda rzecz oszałamia swoją wielką tajemnicą Od któregoś dnia nagle wszystkie rzeczy głośno wołają o imię Kwiat pyta dlaczego jest czerwony dom dlaczego stoi. Kto gwiazdy zapala. Niepokoją rzeki o nieznanych chłodnych dnach. I wtedy, żeby mały człowiek nie zginął w wielkim lesie spraw trzeba podać mu nazwy łagodne pierwsze lekcje ufności do świata. Narrator Dzisiaj, w dniu tak uroczystym, pragniemy podziękować naszym nauczycielom i mistrzom, którzy próbują przywracać nam wzrok, słuch i mowę, nazywać rzeczy i pojęcia, oddzielać światło od ciemności, miłość od nienawiści. Za trud oddzielenia światła od ciemności z serca dziękujemy. Pragniemy również wam życzyć, aby praca z młodzieżą dostarczała przyjemności, była ciągłym wyzwaniem, które przyjmujecie z radością. Bądźcie otwarci i twórczy. Miejcie świadomość proporcji. Starajcie się realizować marzenia. Przyjmijcie proszę od nas ten podziękowania, jako wyraz naszej wdzięczności za trud włożony w naszą edukację. Literka.pl Literka.pl