KOMU IKAT PRASOWY. Rolnictwo i rybołówstwo

Transkrypt

1 RADA U II EUROPEJSKIEJ 14832/13 (OR. en) PRESSE 418 PR CO 51 KOMU IKAT PRASOWY posiedzenie Rady Rolnictwo i rybołówstwo Luksemburg, 17 października 2013 r. Przewodniczący Vigilijus JUK A Litewski minister rolnictwa PRASA Rue de la Loi 175 B 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0) Faks: +32 (0) press.office@consilium.europa.eu /13 1

2 Główne wyniki posiedzenia Rady Ministrowie osiągnęli porozumienie polityczne w sprawie uprawnień do poławiania w roku 2014 ryb z pewnych stad w Morzu Bałtyckim. Przy tej okazji prezydencja zaznaczyła, że ostateczne porozumienie było możliwe dzięki pracom przygotowawczym przeprowadzonym przez odnośne państwa członkowskie na szczeblu regionalnym. Porozumienie określa, ile w roku 2014 można maksymalnie odłowić ryb z konkretnych stad w Bałtyku. Dopuszczalne wartości ustalono, uwzględniając dostępne opinie naukowe. Celem jest jak najszybsze osiągnięcie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. *astępnie Rada przeprowadziła wymianę poglądów przed nadchodzącymi dorocznymi konsultacjami z orwegią służącymi ustaleniu, jak gospodarować stadami ryb podlegającymi wspólnemu zarządzaniu w Morzu Północnym i w cieśninie Skagerrak. Wśród tematów są też wymiana uprawnień do połowów między UE a *orwegią oraz wspólne podejście do podziału uprawnień do połowów makreli na rok 2014 w rozpoczynających się niedługo negocjacjach między państwami nadbrzeżnymi. Ponadto ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów przed dorocznym posiedzeniem ICCAT, które odbędzie się w połowie listopada w RPA. Komisja ICCAT odpowiada za gospodarowanie tuńczykiem i gatunkami tuńczykowatymi w Oceanie Atlantyckim i morzach przyległych, m.in. w Morzu Śródziemnym. Maksymalne ilości tuńczyka błękitnopłetwego do odłowienia ustala 15 letni plan odbudowy gatunku, uzgodniony na forum ICCAT i zrewidowany w roku Przed zaplanowanymi na ten miesiąc negocjacjami z państwami nadbrzeżnymi Rada wysłuchała też podsumowania na temat nierozwiązanego sporu między Islandią, Wyspami Owczymi i UE co do gospodarowania stadem makreli w północno-wschodnim Atlantyku. Po porozumieniu z Parlamentem Europejskim na wczesnym etapie drugiego czytania Rada zajęła ponadto stanowisko co do dwóch projektów rozporządzeń dotyczących reformy wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). *astępnym krokiem w procedurze jest zatwierdzenie obu tekstów przez Parlament Europejski /13 2

3 SPIS TREŚCI 1 UCZEST ICY...4 OMAWIA E PU KTY RYBOŁÓWSTWO...6 Uprawnienia do połowów na Morzu Bałtyckim na rok UE Norwegia: doroczne konsultacje na rok Doroczne posiedzenie komisji ICCAT...11 SPRAWY RÓŻNE...12 Zarządzanie stadem makreli w północno-wschodnim Atlantyku...12 I E ZATWIERDZO E PU KTY RYBOŁÓWSTWO Reforma rybołówstwa UE: przyjęcie dwóch rozporządzeń przez Radę...13 Partnerstwo UE z Republiką Zielonego Przylądka negocjacje w sprawie nowego protokołu do umowy...13 SPRAWY GOSPODARCZE I FI*A*SOWE Przejrzystość informacji o emitentach papierów wartościowych...14 TRA*SPORT Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie statków rybackich...14 U*IA CEL*A Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej zmiany kodów...15 DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁO*KOWSKICH Europejski Trybunał Sprawiedliwości oraz Sąd Unii Europejskiej mianowania Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady ( Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego /13 3

4 UCZEST ICY Belgia: Olivier BELLE Bułgaria: Walentina MARINOWA Republika Czeska: Jaroslava BENEŠ ŠPALKOVÁ Dania: Karen HÆKKERUP iemcy: Robert KLOOS Estonia: Keit PENTUS-ROSIMANNUS Irlandia: Simon COVENEY Grecja: Dimitrios MELAS Hiszpania: Miguel ARIAS CAÑETE Francja: Alexis DUTERTRE Chorwacja: Goran ŠTEFANIĆ Włochy: Marco PERONACI Cypr: Egly PANTELAKIS Łotwa: Laimdota STRAUJUMA Litwa: Vigilijus JUKNA Luksemburg: Romain SCHNEIDER Węgry: Olivér VÁRHELYI Malta: Roderick GALDES Holandia: Wepke KINGMA Austria: Harald GÜENTHER Polska: Kazimierz OCKE zastępca stałego przedstawiciela wiceminister rolnictwa i żywności wiceminister rolnictwa minister żywności, rolnictwa i rybołówstwa sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów minister środowiska minister rolnictwa, żywności i gospodarki morskiej sekretarz generalny ds. polityki rolnej i stosunków międzynarodowych, Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich i Żywności minister rolnictwa, żywności i środowiska zastępca stałego przedstawiciela zastępca stałego przedstawiciela zastępca stałego przedstawiciela stały sekretarz w Ministerstwie Rolnictwa, Zasobów Naturalnych i Środowiska minister rolnictwa minister rolnictwa minister rolnictwa, uprawy winorośli i rozwoju obszarów wiejskich, minister sportu, minister odpowiedzialny za solidarność gospodarczą stały przedstawiciel sekretarz stanu ds. rolnictwa, rybołówstwa i praw zwierząt zastępca stałego przedstawiciela zastępca stałego przedstawiciela sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich 14832/13 4

5 Portugalia: Manuel PINTO DE ABREU Rumunia: Cristian BĂDESCU Słowenia: Tanja STRNIŠA Słowacja: Magdaléna LACKO-BARTOŠOVÁ Finlandia: Jari KOSKINEN Szwecja: Magnus KINDBOM Zjednoczone Królestwo: George EUSTICE Richard LOCHHEAD sekretarz stanu ds. gospodarki morskiej zastępca stałego przedstawiciela sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Środowiska sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich minister rolnictwa i leśnictwa sekretarz stanu, Ministerstwo Rolnictwa parlamentarny podsekretarz stanu ds. środowiska naturalnego, wody i wsi minister ds. wsi i środowiska Komisja: Maria DAMANAKI komisarz 14832/13 5

6 OMAWIA E PU KTY RYBOŁÓWSTWO Uprawnienia do połowów na Morzu Bałtyckim na rok 2014 Ministrowie osiągnęli porozumienie polityczne w sprawie uprawnień do poławiania w roku 2014 ryb z niektórych stad w Morzu Bałtyckim. Jak zaznaczyła prezydencja i część państw członkowskich, ostateczne porozumienie było możliwe dzięki pracom przygotowawczym przeprowadzonym regionalnie na forum BALTFISH. Po ostatecznej redakcji prawno-językowej tekstu punkt ten zostanie umieszczony w części A porządku obrad jednego z najbliższych posiedzeń Rady. Porozumienie określa, ile w roku 2014 można maksymalnie odłowić ryb z konkretnych stad w Bałtyku (tzw. całkowity dopuszczalny połów (TAC) i kwoty) oraz ustala limity nakładu połowowego (tj. zmniejszenie liczby dni, w których można prowadzić połowy) dotyczące bałtyckich stad dorsza. Odnośne wartości ustalono, uwzględniając dostępne opinie naukowe, w szczególności sprawozdania Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) i Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF). Zachowano przy tym ogólne zasady przedstawione w komunikacie Komisji o uprawnieniach do połowów (10460/13), w tym cel, by jak najszybciej osiągnąć poziom maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY). Natomiast limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego w odniesieniu do bałtyckich stad dorsza określono według przepisów rozporządzenia 1098/2007 ustanawiającego plan wieloletni. Porozumienie dotyczyło przede wszystkim całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot połowowych dla państw członkowskich poławiających we wspólnotowych wodach regionu bałtyckiego. Najważniejsze zmiany (zmniejszenie, zwiększenie lub utrzymanie TAC z roku 2013) przedstawiono w tabeli poniżej. Warto zauważyć, że Rada z własnej inicjatywy ograniczyła wzrost TAC na śledzia (o 25% zamiast, jak proponowała Komisja, o 59% w Bałtyku wschodnim oraz o 30% zamiast o 35% w Zatoce Botnickiej) i zmniejszyła TAC na łososia (-2% zamiast 0% w podobszarze III bcd) /13 6

7 CA KOWITE DOPUSZCZALNE PO OWY WSPÓLNOTY (TAC) W BA TYKU W ROKU 2014 Nazwa łacińska Clupea harengus Clupea harengus Clupea harengus Clupea harengus Gadus morhua Gadus morhua Pleuronectes platessa Salmo salar * Propozycja KOMISJI Różnica wg propozycji KOMISJI Porozumie nie RADY Różnica względem ubieg ego roku STREFY POŁOWOWE TAC ICES TAC 2013 na 2014 w w tonach w tonach w % w tonach w % ** Morze Bałtyckie, podobszary (Zatoka Botnicka) % % Morze Bałtyckie, podobszary % % Morze Bałtyckie, podobszary 25 27, 28.2, 29, % % Morze Bałtyckie, podobszar 28-1 (Zatoka Ryska) % % Morze Bałtyckie, podobszary (basen wschodni) % % Morze Bałtyckie, podobszary (basen zachodni) % % Morze Bałtyckie, podobszary % % III bcd, z wyjątkiem podobszaru 32 (22 31) % % Morze Bałtyckie, podobszar % % Salmo salar * Sprattus sprattus III bcd % % Objaśnienia: nazwa łacińska nazwa polska Clupea harengus śledź Gadus morhua dorsz Pleuronectes platessa gładzica Salmo salar łosoś atlantycki Sprattus sprattus szprot * dopuszczalny połów jako liczba osobników ** ujemna wartość procentowa oznacza zmniejszenie TAC, dodatnia zwiększenie, a zerowa dotychczasowy poziom 14832/13 7

8 TAC na śledzia (Clupea harengus) w Bałtyku zachodnim postanowiono znacznie obniżyć (o 23%), tak by pozostać w ramach sugerowanych w opinii naukowej i przygotować się do przejścia na maksymalny podtrzymywalny połów do roku W Zatoce Ryskiej utrzymano dotychczasowy TAC. TAC na szprota (Sprattus sprattus) zgodzono się obniżyć o 4%. Jeżeli chodzi o łososia atlantyckiego (Salmo salar), uzgodniono zmniejszenie (o 15%) w podobszarze 32. Postępując zgodnie z wieloletnim planem w zakresie zasobów dorsza bałtyckiego (Gadhus morua), przyjętym 18 września 2007 r. 1, oraz uwzględniając opinie naukowe o stanie stad, Rada zatwierdziła zwiększenie TAC w Bałtyku wschodnim (o 7%) i uzgodniła zmniejszenie TAC w Bałtyku zachodnim (o 15%). Aby uprościć i rozjaśnić doroczne decyzje o TAC i kwotach, uprawnienia do połowów w Bałtyku od roku 2006 ustala się oddzielnym rozporządzeniem. Łowiska powinny zostać otwarte 1 stycznia 2014 r. Zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu z Lizbony to właśnie Rada przyjmuje akty ustalające i przyznające uprawnienia do połowów w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Dlatego jeżeli chodzi o wspomniane gatunki, nie jest wymagany udział Parlamentu Europejskiego ani opinia Komitetu Ekonomiczno-Społecznego. 1 Rozporządzenie (WE) nr 1098/2007 (Dz.U. L 248 z , s. 1) /13 8

9 UE orwegia: doroczne konsultacje na rok 2014 Rada dokonała wymiany poglądów przed dorocznymi konsultacjami z Norwegią podejmowanymi w ramach dwustronnej umowy o rybołówstwie. Pierwsza runda konsultacji odbędzie się w Clonakilty (Irlandia) w dniach listopada, a druga w Bergen (Norwegia) w dniach 2 6 grudnia. Zdaniem większości delegacji umowa z Norwegią jest użyteczna, ale lepiej, by UE ostrożnie podeszła do TAC i innych powiązanych środków dotyczących najważniejszych stad w Morzu Północnym podlegających wspólnemu zarządzaniu. Delegacje te zalecają też ostrożne podejście w odniesieniu do innych stad, które dopiero warto byłoby wskazać i włączyć do wzajemnej wymiany kwot. Przy okazji część delegacji zwróciła uwagę, że należałoby postarać się rozwiązać kwestię zarządzania makrelą z Islandią i Wyspami Owczymi, a także bezpośrednio zaangażować Norwegię u boku UE w negocjacje z pozostałymi państwami nadbrzeżnymi. Główne zagadnienia do konsultacji w tym roku to: szczegóły gospodarowania siedmioma stadami ryb podlegającymi wspólnemu zarządzaniu w Morzu Północnym (dorsz, plamiak, gładzica, witlinek, śledź, makrela i czarniak szelfu północnego) i w cieśninie Skagerrak (dorsz, plamiak, witlinek, gładzica, krewetka, śledź i szprot), w tym przede wszystkim ustalenie TAC i kwot dla poszczególnych stron, zgodnie z długoterminowymi planami zarządzania i uzgodnieniami co do podziału; ewentualne zmiany w długoterminowych planach zarządzania stadami dorsza, witlinka i śledzia w Morzu Północnym w świetle nowej opinii ICES; wzajemna wymiana uprawnień do połowów która umożliwi rybakom obu stron kontynuowanie szeregu ważnych operacji połowowych w tym uprawnień do połowów dorsza arktyczno-norweskiego w wodach Norwegii oraz inne środki dotyczące sektorów będących przedmiotem zainteresowania obu stron; jeśli państwa nadbrzeżne nie dojdą do porozumienia co do podziału uprawnień do połowu makreli na rok 2014 określenie tych uprawnień dla UE i Norwegii na rok 2014 zgodnie z opinią ICES /13 9

10 Umowa dwustronna o połowach między WE a Norwegią z 1980 r. obejmuje wspólne stada w Morzu Północnym, niektóre z nich zarządzane wspólnie, a inne nie. Roczne całkowite dopuszczalne połowy (TAC) ustalane są wspólnie przez UE i Norwegię w odniesieniu do stad podlegających wspólnemu zarządzaniu. Istnieją długoterminowe plany zarządzania dorszem, plamiakiem, śledziem i czarniakiem oraz podstawowe zasady długoterminowego zarządzania gładzicą oparte na unijnym długoterminowym planie zarządzania solą i gładzicą w Morzu Północnym (rozporządzenie nr 676/2007). W styczniu 2010 r. uzgodniono dziesięcioletnie porozumienie z Norwegią w sprawie makreli obejmujące wzajemny dostęp na Morzu Północnym. Porozumienie to zależy od satysfakcjonującej ogólnej umowy dwustronnej. Wzajemna wymiana kwot powinna się odbywać z zachowaniem ogólnej równowagi w ramach umowy /13 10

11 Doroczne posiedzenie komisji ICCAT Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów przed dorocznym posiedzeniem Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT), które odbędzie się w dniach listopada 2013 r. w Kapsztadzie (RPA). Niektóre państwa członkowskie zaznaczyły, że dostępne dane naukowe służące do przygotowania dorocznego posiedzenia ICCAT potwierdzają właściwe wdrażanie środków nakładanych od wielu lat na rybaków oraz wskazują na regenerację stada tuńczyka błękitnopłetwego. Wystąpiły o zwiększenie całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) na ten rok. Niemniej inne państwa członkowskie opowiedziały się za utrzymaniem obecnego TAC, dopóki nie zostaną opublikowane opinie naukowe o stanie tego stada. Publikacja ma nastąpić na początku przyszłego roku. Jesienią roku 2008 i 2010 Komisja przyjęła decyzje w sprawie stanowiska, jakie UE ma zająć na forum ICCAT. W roku 2013 przedłużono ich ważność, i pozostaną one w mocy do spotkania ICCAT w roku W roku 2006 ICCAT przyjęła 15-letni plan odbudowy stada tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku. Plan ten następnie modyfikowano w latach 2008, 2009 i 2010, a w roku 2012 znacznie go zrewidowano. Ostatnia rewizja dotyczyła, obok kwestii kontroli, także TAC na rok 2013 i na lata późniejsze. Jego wielkość ustalono na ton przy zastosowaniu ustalonego klucza podziału kwot. Aktualizacja naukowej oceny stada ma nastąpić dopiero w roku Niemniej pewne szczegółowe pytania należy przedstawić naukowemu komitetowi ICCAT (Stałemu Komitetowi ds. Badań i Statystyk) już w roku Bardziej kompleksowe zalecenie co do ochrony marlina błękitnego i białego zatwierdzono w roku Z ogółu 1985 ton UE otrzymała wtedy na marlina błękitnego kwotę 480 ton (obok pewnych dozwolonych wyładunków w ramach połowów rekreacyjnych). Unijne propozycje dotyczące ochrony żarłacza śledziowego i ostronosa atlantyckiego nie zostały przyjęte, nie został też przyjęty zakaz obcinania płetw rekinom na morzu. W kwestii kontroli podjęto na posiedzeniu w roku 2012 pewne propozycje: obowiązkowy program elektronicznej dokumentacji połowów tuńczyka błękitnopłetwego (ebcd) w łowiskach na wschodnim Atlantyku, program przeładunkowy, minimalne standardy inspekcji w porcie, prace na rzecz programu certyfikacji połowów tuńczyka i gatunków tuńczykowatych. Na następnym spotkaniu Unia zamierza wystąpić do ICCAT o poparcie dla ustanowionego przez UE zakazu obcinania płetw rekinom /13 11

12 SPRAWY RÓŻ E Zarządzanie stadem makreli w północno-wschodnim Atlantyku Irlandia poprosiła Komisję o podsumowanie, jak przedstawia się zarządzanie z Islandią i Wyspami Owczymi stadem makreli w północno-wschodnim Atlantyku, gdyż zbliżają się negocjacje państw nadbrzeżnych organizowane w Londynie w dniach października. Niektóre państwa członkowskie poparły wolę Irlandii, by znaleźć sprawiedliwe, wyważone rozwiązanie, które ochroni interesy UE i Norwegii względem połowów makreli i uwzględni oczekiwania Islandii i Wysp Owczych, teraz gdy stado ma wysoką liczebność i szerszy zasięg geograficzny. Wspomniane państwa członkowskie podzieliły jednak opinię Irlandii, że porozumienia z Islandią i Wyspami Owczymi nie należy zawierać za wszelką cenę, jeżeli nie ochroni ono interesów UE, i że UE musi działać względem Norwegii w sposób uprzednio uzgodniony. Od roku 2008 ciągle powraca kwestia zarządzania stadem makreli w północno-wschodnim Atlantyku przedmiot sporu między UE a Islandią i Wyspami Owczymi. Islandia i Wyspy Owcze ustaliły jednostronne kwoty połowowe, odrzucając podział wcześniej wynegocjowany między państwami nadbrzeżnymi (UE, Norwegią, Islandią, Wyspami Owczymi). Co więcej, w marcu 2013 roku Wyspy Owcze ustaliły również jednostronną kwotę na bieżący rok dotyczącą śledzia atlantycko-skandynawskiego. Obydwa stada ryb mają duże znaczenie dla kilku państw członkowskich, w tym dla Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Francji. We wrześniu 2012 roku Rada i Parlament Europejski przyjęły instrument prawny o sankcjach handlowych, by zaradzić tego rodzaju sytuacjom. Natomiast względem Wysp Owczych, w odpowiedzi na jednostronną kwotę na śledzia atlantycko-skandynawskiego, Komisja rozpoczęła proces służący nałożeniu sankcji handlowych. W międzyczasie Wyspy Owcze powiadomiły ją, że wystąpiły o arbitraż w sprawie tych sankcji na mocy konwencji ONZ o prawie morza /13 12

13 I E ZATWIERDZO E PU KTY RYBOŁÓWSTWO Reforma rybołówstwa UE: przyjęcie dwóch rozporządzeń przez Radę Po porozumieniu z Parlamentem Europejskim na wczesnym etapie drugiego czytania Rada zajęła stanowisko co do projektów dwóch rozporządzeń dotyczących reformy wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb): projektu w sprawie WPRyb (12007/13) zmieniającego podstawowe przepisy o wspólnym rybołówstwie (rozporządzenia podstawowego). WPRyb musi m.in. sprawić, by działalność połowowa i akwakulturowa była ekologicznie zrównoważona w długiej perspektywie i prowadzona tak, by przynosić korzyści gospodarcze, społeczne i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniać się do zapewnienia zaopatrzenia w żywność; projektu dotyczącego wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (12005/13). Wspólna organizacja tych rynków obejmuje: organizacje zawodowe, normy handlowe, informacje dla konsumentów, reguły konkurencji i rozpoznanie rynku. Rozporządzenie w sprawie podstawowych przepisów WPRyb i rozporządzenie o rynkach to dwa spośród trzech aktów pakietu reformy WPRyb (trzecim jest projekt dotyczący Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego), który będzie omawiany przez instytucje unijne jeszcze w tym roku. Więcej szczegółów w komunikacie prasowym 14962/13. Partnerstwo UE z Republiką Zielonego Przylądka negocjacje w sprawie nowego protokołu do umowy Rada przyjęła decyzję upoważniającą Komisję, by w imieniu UE zaczęła negocjować nowy protokół do umowy o partnerstwie w sprawie połowów z Republiką Zielonego Przylądka. Protokół ten powinien odpowiadać konkluzjom Rady z dnia 19 marca 2012 r. na temat komunikatu Komisji z dnia 13 lipca 2011 r. w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa /13 13

14 SPRAWY GOSPODARCZE I FIASOWE Przejrzystość informacji o emitentach papierów wartościowych Rada przyjęła dyrektywę, która aktualizuje wymogi dotyczące przejrzystości wprowadzone w roku 2004 względem emitentów papierów wartościowych na rynku regulowanym (37/13). Ta tzw. dyrektywa o przejrzystości 1 ma zdecydowanie wzmocnić zaufanie inwestorów w całej UE do rynku. Dlatego obliguje emitentów papierów wartościowych na rynkach regulowanych, by publikowali okresowe informacje finansowe o swoich wynikach za poprzedni rok obrotowy oraz bieżące informacje o dużych pakietach praw głosu. Więcej szczegółów w komunikacie prasowym 14959/13. TRASPORT Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie statków rybackich Rada zgodziła się, co do zasady, na projekt decyzji Rady upoważniającej państwa członkowskie do podpisania i ratyfikowania Porozumienia kapsztadzkiego z 2012 r. w sprawie wdrożenia postanowień protokołu z Torremolinos z 1993 r. odnoszącego się do Międzynarodowej konwencji z Torremolinos o bezpieczeństwie statków rybackich z 1997 r. lub do przystąpienia do tego porozumienia (13408/13). Przed przyjęciem decyzji postanowiła też przekazać jej projekt Parlamentowi Europejskiemu z prośbą o wyrażenie zgody. Żaden z tych instrumentów międzynarodowych, ustanowionych pod auspicjami Międzynarodowej Organizacji Morskiej, nie wszedł do tej pory w życie, gdyż nie osiągnięto wystarczającej liczby ratyfikacji. Standardy bezpieczeństwa oparte na protokole z Torremolinos zostały w UE wprowadzone w roku 1997 dyrektywą ustanawiającą zharmonizowany system bezpieczeństwa dla statków rybackich o długości 24 m i większej, niemniej z uwagi na bezpieczeństwo morskie i uczciwość konkurencji byłoby dobrze, gdyby zasady protokołu obowiązywały też na płaszczyźnie międzynarodowej. Dlatego państwa członkowskie UE powinny porozumienie ratyfikować, tak by spełnić wymóg ratyfikacyjny warunkujący wejście porozumienia w życie. 1 Dyrektywa 2004/109/WE /13 14

15 UIA CELA Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej zmiany kodów Rada określiła, jakie stanowisko należy zająć w imieniu UE na forum komisji mieszanej UE EFTA w sprawie zmian kodów HS i kodów opakowań w Konwencji z roku 1987 o wspólnej procedurze tranzytowej (13453/13). DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁOKOWSKICH Europejski Trybunał Sprawiedliwości oraz Sąd Unii Europejskiej mianowania W dniu 16 października przedstawiciele rządów państw członkowskich mianowali Macieja SZPUNARA (Polska) rzecznikiem generalnym Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości do dnia 6 października 2018 r. Mianowanie wynika z decyzji Rady z dnia 25 czerwca 2013 r., by liczbę rzeczników generalnych podnieść do dziewięciu. Przedstawiciele rządów państw członkowskich ponownie mianowali Irenę PELIKÁNOVĄ (Republika Czeska) sędzią Sądu Unii Europejskiej na nową kadencję od dnia 1 września 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r. Ponadto mianowali Lauriego MADISE (Estonia) sędzią Sądu Unii Europejskiej na okres pozostający do końca kadencji jego poprzedniczki, Küllike JÜRIMÄE, czyli do dnia 31 sierpnia 2016 r /13 15