UCHWAŁA NR XXXI/301/2016 RADY MIEJSKIEJ W SWARZĘDZU. z dnia 20 grudnia 2016 r.

Transkrypt

1 UCHWAŁA NR XXXI/301/2016 RADY MIEJSKIEJ W SWARZĘDZU z dnia 20 grudnia 2016 r. w sprawie: przyjęcia do realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) oraz na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 224 ze zm.) Rada Miejska w Swarzędzu uchwala, co następuje: 1. Przyjmuje się do realizacji Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata stanowiący załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały i stanowiący część Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych w Gminie Swarzędz na lata Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Swarzędz oraz Dyrektorowi Ośrodka Pomocy Społecznej w Swarzędzu. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega ogłoszeniu w sposób zwyczajowo przyjęty. Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 1

2 Załącznik do Uchwały Nr XXXI/301/2016 Rady Miejskiej w Swarzędzu z dnia 20 grudnia 2016 r. GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA LATA Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 2

3 SPIS TREŚCI Wprowadzenie 1. Diagnoza zasobów i problemów 1.1. Analiza skali zjawiska narkomanii w Gminie Swarzędz 1.2. Charakterystyka Gminy Swarzędz 2. Charakterystyka problemów i trendów narkotykowych w Polsce 2.1. Trendy i sytuacja narkotykowa w Wielkopolsce 2.2. Raport z ogólnopolskiego badania ankietowego "Młodzi i substancje psychoaktywne" przeprowadzonego wśród uczniów szkół podstawowych i gimnazjów w 2015 roku Sekcja Profilaktyki Uzależnień i Animacji Społecznej 3. Zasoby instytucjonalne i personalne Gminy Swarzędz 4. Problemy oraz drzewa przyczynowo-skutkowe 5. Cel główny oraz cele szczegółowe Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii 6. Zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii 7. Adresaci Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii 8. Postanowienia końcowe Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii 8.1. Źródła finansowania 8.2. Realizatorzy Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii 8.3. Oczekiwane rezultaty 8.4. Monitorowanie przebiegu Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii Załączniki Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii: 1. Harmonogram realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata Preliminarz budżetowy Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata Wprowadzenie Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 2 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 3

4 Problem używania nielegalnych substancji psychoaktywnych i konsekwencji z tym faktem związanych dotyczy większości społeczeństw współczesnego świata. Problem uzależnienia od narkotyków jest w naszym kraju dostrzegalnym zjawiskiem. Jest on znaczący zarówno w skali ogólnokrajowej, jak i lokalnej. Problemy społeczne są rozwiązywane najskuteczniej na szczeblu lokalnym, gdzie kompetentne instytucje czy organizacje pozarządowe są w stanie trafnie określić charakter problemu, jego skalę oraz podjąć adekwatne środki zaradcze. Narkomania nie jest zjawiskiem jednowymiarowym. Jest problemem zdrowotnym, bowiem niesie za sobą poważne ryzyko dla zdrowia publicznego, szczególnie w kontekście chorób infekcyjnych (HIV, żółtaczka, choroby weneryczne). Stanowi też problem prawny czy kulturowy. Uzależnienie, jako problem wielowymiarowy, jest przekroczeniem bardzo ulotnej i trudnej do zauważenia granicy między chęcią, która wyraża dobrowolność, a przymusem, który całkowicie zaburza kontrolę. Tę granicę przekracza się tylko raz, ale bezpowrotnie. Uzależniony, nawet gdy nie przyjmuje substancji psychoaktywnych, to do końca życia pozostaje osobą uzależnioną 1. Narkomania jako zjawisko społeczne znajduje się obok innych problemów i kwestii społecznych. W tym kontekście rozumiana jest jako efekt niekorzystnych czynników, które sprzyjają jej powstawaniu (np. dezintegracja społeczna) lub występuje jako przyczyna innych zjawisk i problemów (np. przestępczość) bądź jedno i drugie. Ale narkomania to także, a raczej przede wszystkim kwestia społeczna. Przyjmowanie substancji psychoaktywnych może prowadzić do uzależnienia, które powoduje wykluczenie społeczne, jest ściśle związane z wieloma innymi problemami społecznymi, jak przestępczość, bezrobocie, bezdomność czy prostytucja. Narkomania jest chorobą dotyczącą wszystkich grup społecznych, niezależnie od wieku, wykształcenia i statusu materialnego. Zjawisko używania narkotyków ma z reguły także określone negatywne konsekwencje dla najbliższego otoczenia oraz zakłóca prawidłowe funkcjonowanie całego społeczeństwa, rodząc szereg szkód i kosztów. Dlatego też używanie narkotyków nie może być kwestią społecznie obojętną. Wzrost spożycia substancji psychoaktywnych dotyczy głównie osób młodszych, które nie są jeszcze uzależnione, ale narażają się na ryzyko związane z problemowym przyjmowaniem substancji droga dożylną. Z danych Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii (CINN) Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii wynika, że bardziej popularne od haszyszu czy marihuany są leki uspokajające i nasenne dostępne na receptę. Są 1 Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 3 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 4

5 to najczęściej stosowane substancje psychoaktywne. Jest to zmiana w odniesieniu do danych z roku 2008, gdyż wtedy bardziej powszechne było używanie dopalaczy, ale już w 2010 roku o ponad połowę spadł odsetek używających dopalaczy (z 5% do 2%). Dopalacze pojawiły się na polskim rynku narkotykowym w 2008 r., a już w 2009 roku była to najpopularniejsza substancja psychoaktywna stosunkowo tania, łatwo dostępna oraz legalna. Wyniki ogólnopolskiego badania realizowanego metodologią ESPAD ( European School Survey Project on Alcohol and Other Drugs ) wskazują na stabilizację, a nawet spadek w kwestii używania narkotyków wśród młodzieży szkolnej. W roku % badanej młodzieży (15-16 lat) deklarowało chociaż jednorazowy kontakt z marihuaną i haszyszem, a w przypadku amfetaminy 4%. Ważne jest więc, aby szczególnie tę grupę objąć oddziaływaniami profilaktycznymi, na tyle atrakcyjnymi, aby stanowiły alternatywę dla eksperymentowania z substancjami psychoaktywnymi. Należy jednak pamiętać, że ważne jest zróżnicowanie działań profilaktycznych, form leczenia abstynencyjnego, ale również realizacja programów redukcji szkód. Istotną sprawą są wytyczne Unii Europejskiej dotyczące zapobiegania narkomanii i redukcji szkód z nią związanych opierające się na założeniu, że jednym z podstawowych praw obywatela jest dostęp do opieki specjalistycznej na najwyższym poziomie. W przypadku osoby uzależnionej od narkotyków czy innych środków psychoaktywnych, jego prawem jest dostęp do odpowiedniej dla niego formy terapii uzależnień. W świetle współczesnej wiedzy należy sądzić, że do uzależnienia prowadzi wiele dróg, a do jego powstania przyczynia się współwystępowanie czynników biologicznych, psychologicznych i środowiskowych. Żaden z nich samodzielnie nie powoduje uzależnienia, chociaż w przypadku różnych osób wpływ i znaczenie poszczególnych czynników mogą być różne. Powstanie uzależnienia musi być jednak poprzedzone jakimś okresem zażywania substancji psychoaktywnych, dla jednych czasem dłuższym, dla innych krótszym. Uzależnienie nie jest chorobą genetyczną, jednak u części osób czynniki biologiczne odgrywają istotną, lecz nie samodzielną rolę w powstawaniu uzależnienia są więc czynnikami ryzyka uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata powstał zgodnie z treścią ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 25 lipca 2005 roku. Jego wytyczne są spójne z postanowieniami Narodowego Programu Zdrowia na lata oraz Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych w Gminie Swarzędz na lata Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 4 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 5

6 Główne zadania przedstawione w Narodowym Programie Zdrowia, które stanowią wyznacznik dla działań w przestrzeni lokalnej polityki społecznej są następujące: kształtowanie świadomości zdrowotnej i motywacji do dbania o zdrowie u dzieci i młodzieży szkolnej ze szczególnym uwzględnieniem problematyki używania substancji psychoaktywnych i ich negatywnych następstw, prowadzenie doskonalenia kompetencji osób pracujących z dziećmi i młodzieżą dotyczącego wczesnego rozpoznawania zagrożenia używania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, dopalaczy oraz umiejętności i podejmowania interwencji profilaktycznej, poszerzanie i udoskonalanie oferty, upowszechnianie oraz wdrażanie programów profilaktyki o naukowych podstawach lub o potwierdzonej skuteczności adresowanych do dzieci i młodzieży w wieku szkolnym, wspieranie programów reintegracji społecznej i zawodowej osób uzależnionych od środków odurzających, substancji psychotropowych, rozwijanie dostępu do leczenia ambulatoryjnego dla osób używających szkodliwie i uzależnionych od środków odurzających, substancji psychotropowych. Działania zaproponowane w ramach Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii nastawione są po pierwsze na zapobieganie negatywnym konsekwencjom używania narkotyków, po drugie na pomoc terapeutyczną, w tym motywowanie osób uzależnionych do podjęcia leczenia odwykowego. Ważnym aspektem jest także ciągłe zwiększanie świadomości społeczności lokalnej w kwestii uzależnienia od środków odurzających, uwrażliwienie na krzywdę drugiego człowieka, przekonanie jak trudnym problemem jest uzależnienie od substancji psychotropowych w rodzinie. Problematyka narkomanii wymaga zatem podejścia interdyscyplinarnego, a wszelkie podejmowane w jej ramach działania powinny mieć charakter długofalowy. Problem uzależnienia od narkotyków ma uniwersalny charakter, a jego lokalne odbicie powinna cechować daleko posunięta specyfikacja. U podstaw budowania lokalnego programu profilaktycznego ukierunkowanego na przeciwdziałanie narkomanii istotny wydaje się kontekst społeczny, ekonomiczny, a także kulturowy właściwy dla każdej społeczności. Program zapobiegania narkomanii, jeśli ma być skuteczny, powinien uwzględniać specyfikę w każdym z tych wymiarów. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii ma na celu określenie kierunków profilaktyki w zakresie problemów narkotykowych, które już występują oraz zapobieganie powstawaniu nowych. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii tworzony jest przy współpracy z Gminną Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 5 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 6

7 Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Aby zapewnić skuteczność podejmowanych działań, cele ujęte w Gminnym Programie Przeciwdziałania Narkomanii są kontynuacją zadań podejmowanych w poprzednich latach. 1. Diagnoza zasobów i problemów 1.1. Analiza skali zjawiska narkomanii w Gminie Swarzędz Problematyka narkomanii w Gminie Swarzędz nie ogranicza się jedynie do samego faktu uzależnienia od substancji psychoaktywnych bądź zagrożenia uzależnieniem. To problem, który zaburza właściwe funkcjonowanie całej rodziny zmagającej się z problemem uzależnienia. Organizując pomoc terapeutyczną należy mieć więc na uwadze zarówno osoby uzależnione od narkotyków, jak i członków rodziny, którzy zmagają się z uzależnieniem bliskiej osoby. Konieczne wydaje się, aby wszelkie działania profilaktyczne w dalszym ciągu były kierowane do dzieci i młodzieży, którzy w okresie dorastania mogą być szczególnie podatni na negatywne wpływy otoczenia. Należy również zauważyć, że deficyty jednej grupy społecznej zakłócają funkcjonowanie całej społeczności lokalnej. Konieczne jest zatem traktowanie problemu narkomanii w kontekście szeroko pojętej polityki społecznej. Na terenie Gminy Swarzędz funkcjonuje Poradnia Specjalistyczna IPSIS, która oferuje pomoc w ramach poradni zdrowia psychicznego, poradni leczenia uzależnień behawioralnych, poradni leczenia uzależnień, oddziału dziennego leczenia uzależnień. Jak wynika z danych Poradni Specjalistycznej IPSIS w 2016 roku z terenu Gminy Swarzędz na leczenie zgłosiło się 195 osób uzależnionych od alkoholu, 33 osoby uzależnione od narkotyków i 15 osób uzależnionych krzyżowo. Wśród substancji psychoaktywnych najczęściej stosowanych przez młodzież znalazły się: marihuana, amfetamina, ekstazy oraz dopalacze. Niepokojącym zjawiskiem jest obniżający się wiek dzieci sięgających po substancje psychoaktywne. Zażywanie środków odurzających w młodym wieku ma niewątpliwie negatywne konsekwencje prowadzi do zahamowania rozwoju psychicznego, fizycznego i społecznego. Według danych uzyskanych ze Swarzędzkiego Centrum Zdrowia Psychicznego PERSONA w trakcie 749 wizyt udzielono pomocy 471 osobom (brak rozróżnienia na uzależnionych i współuzależnionych). Udział osób uzależnionych w grupach terapeutycznych w konkretny sposób zwiększa szansę na skuteczność terapii i życie w trzeźwości. Jednym z poważniejszych problemów jest kwestia współuzależnienia i przemocy zjawisk towarzyszących uzależnieniom. Większość rodziców dzieci i młodzieży uzależnionej nie podejmuje terapii. Usprawiedliwiają zarówno siebie, jak i swoje dzieci. Wypierają fakt, iż Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 6 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 7

8 jednorazowy kontakt dziecka z narkotykami jest sygnałem ostrzegawczym, a jego zlekceważenie może prowadzić nawet do uzależnienia. Taka postawa rodziców znacznie utrudnia relację terapeutyczną i zmniejsza szansę na wyjście młodego człowieka z nałogu, albowiem jedynie terapia całej rodziny przynosi pożądane efekty. Istotny problem stanowi również obecne zainteresowanie dopalaczami. Do ośrodków leczenia uzależnień zgłaszają się już młodzi ludzie uzależnieni od dopalaczy. Terapia zarówno w przypadku nielegalnych narkotyków, jak i dopalaczy przebiega tak samo. Różnicę stanowi fakt, iż specjaliści terapii uzależnień nie wiedzą do końca, co zawierają w sobie poszczególne dopalacze i jakie może być ich działanie na organizm ludzki. Ta sytuacja powoduje, że nie można przewidzieć szkód i konsekwencji, jakie mogą one wywoływać. Ocena skali zjawiska narkomanii przedstawiona w Gminnym Programie Przeciwdziałania Narkomanii powstała w oparciu o: Dane statystyczne Ten rodzaj badań umożliwił weryfikację dotychczasowych działań podejmowanych w ramach Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii w latach Ponadto pozwolił dostrzec, które elementy zorganizowanej pomocy terapeutycznej należy ulepszyć, aby jeszcze skuteczniej przeciwdziałać narkomanii w Gminie Swarzędz. Przeanalizowano dane następujących instytucji: I. Ośrodka Pomocy Społecznej w Swarzędzu - świetlic socjoterapeutycznych i opiekuńczo-wychowawczych - Klubów Rozwoju Osobowości i Działań Twórczych - pracy psychologów II. III. IV. Urzędu Miasta i Gminy w Swarzędzu Komisariatu Policji w Swarzędzu Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu V. Poradni Specjalistycznej IPSIS VI. Klubów Rozwoju Osobowości i Działań Twórczych Charakterystyka Gminy Swarzędz W 2016 roku Gminę Swarzędz zamieszkiwało mieszkańców. Struktura demograficzna Gminy przedstawiała się następująco: kobiety stanowiły grupę osób, mężczyźni osób, Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 7 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 8

9 mieszkańcy miasta stanowili grupę osób, mieszkańcy wsi osób, dzieci i młodzież w wieku do 17 roku życia stanowili grupę osób, w tym mężczyzn i kobiet, ludność w wieku przedprodukcyjnym stanowiły grupę osób, w wieku produkcyjnym osób, zaś w wieku poprodukcyjnym osób. (Stan na dzień: r.) 2. W 2016 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu było zarejestrowanych 436 osób bezrobotnych, będących mieszkańcami Gminy Swarzędz. W grupie osób bezrobotnych było: 261 kobiet, 101 osób w wieku do 30 roku życia, 138 osób powyżej 50 roku życia, 175 osób długotrwale bezrobotnych, 25 osób niepełnosprawnych, 106 osób pobierających zasiłki dla bezrobotnych (Stan na dzień: r.) 3. W roku 2016 z pomocy Ośrodka Pomocy Społecznej w Swarzędzu korzystały: 172 rodziny dotknięte ubóstwem, 51 rodzin wielodzietnych, 47 rodzin z problemem alkoholowym, 202 rodziny dotknięte niepełnosprawnością, 25 osób bezdomnych, 3 rodziny dotknięte problemem uzależnienia od narkotyków. (Stan na dzień r.) 4 Jak wynika z danych statystycznych Komisariatu Policji w Swarzędzu w latach odnotowano następującą liczbę przestępstw narkotykowych: 2013 rok 15 2 Dane z Referatu Spraw Obywatelskich UMIG w Swarzędzu 3 Dane z Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu Dane z Ośrodka Pomocy Społecznej w Swarzędzu Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 8 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 9

10 2014 rok rok rok 12 (Dane Komisariatu Policji w Swarzędzu) 2. Charakterystyka problemów i trendów narkotykowych w Polsce W badaniu Konsumpcja substancji psychoaktywnych przez młodzież szkolną Młodzież 2013 zrealizowanym przez Fundację Centrum Badania Opinii Społecznej na zlecenie Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii uczniowie pytani byli o doświadczenia związane z używaniem narkotyków. Od roku 1992 odpowiadają na pytanie o kontakt z narkotykami w ciągu dwunastu miesięcy poprzedzających sondaż, a następnie, jeśli ich używali, proszeni są o wymienienie substancji psychoaktywnych. W roku 2008 po raz pierwszy mieli wskazać używane substancje psychoaktywne wymienione w ankiecie, wśród których były również dopalacze. Uczniowie odpowiadali także na pytanie o kontakt z substancjami psychoaktywnymi: w ciągu trzydziestu dni przed badaniem, co jest wskaźnikiem używania bieżącego; w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy, jako wskaźnika używania aktualnego; oraz kiedykolwiek w życiu, co jest wskaźnikiem eksperymentowania z narkotykami. Taki sposób zadawania pytań pozwala na dokładne określenie poziomu powszechności używania narkotyków. Ponadto poprzez zamieszczenie w ankiecie listy substancji zdefiniowany został termin narkotyki. Porównanie wyników odpowiedzi na oba pytania stanowi materiał do pogłębionych analiz. W przypadku pytania z listą substancji odsetki uczniów deklarujących zażywanie narkotyków są wyższe niż wtedy, gdy proszono ich o wymienienie jakiegokolwiek narkotyku. Wynika to z faktu, że badani mogli wymienić tylko trzy substancje spośród tych, których używali. W latach liczba uczniów, którzy używali narkotyków w ciągu ostatniego roku, systematycznie rosła (z 5% do 24%). W roku 2008 odsetek osób deklarujących kontakt z narkotykami zmniejszył się do 15%, lecz w ostatnim badaniu wzrósł do 18%. Taki sam odsetek został odnotowany w 1999 roku. Uczniowie, którzy używali narkotyków, zostali zapytani, jakie to były środki. W roku 2013 aż 88% uczniów, którzy mieli kontakt z narkotykami w ciągu ostatnich 12 miesięcy, wymieniło marihuanę (wzrost o 6 punktów procentowych w porównaniu z rokiem 2010), a 10% amfetaminę (spadek o 1 punkt procentowy). Ponadto uczniowie zadeklarowali używanie kokainy 4%, haszyszu 3%, LSD 2%, grzybów halucynogennych 1%, DXM 1% oraz mefedronu 1%. Podane odsetki odnoszą się do uczniów, którzy zadeklarowali używanie Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 9 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 10

11 narkotyków w ciągu ostatniego roku. Największy spadek konsumpcji środków odurzających odnotowano w przypadku dopalaczy, których używanie zadeklarowało w 2010 roku 13% badanych, a w 2013 roku 4%. Z badań prowadzonych od 1992 roku wynika, że chłopcy mają kontakt z narkotykami częściej niż dziewczęta. W roku % uczniów i 10% uczennic odpowiedziało twierdząco na pytanie o używanie nielegalnych substancji. W roku 2010 sięganie po narkotyki zadeklarowało 20% chłopców i 10% dziewcząt. Najwyższy odsetek osób zażywających narkotyki odnotowano w zasadniczych szkołach zawodowych (26%, w 2010 roku 22%), niższy w liceach (18%, w 2010 roku 14%) i w technikach (12%, w roku %). Najwyższy odsetek został odnotowany w liceach prywatnych (35%), jednakże ze względu na małą liczebność próby z tego typu szkół trudno jest wyciągnąć jednoznaczne wnioski. Wśród uczniów dwójkowych i trójkowych kontakt z substancjami psychoaktywnymi miało 22% badanych (w 2010 roku 18%), wśród uczniów czwórkowych 14% (jak w 2010 roku), a wśród młodzieży otrzymującej najlepsze oceny 12% (jak w 2010 roku). Im lepsza samoocena uczniów według skali ocen szkolnych, tym niższy deklarowany poziom zażywania narkotyków. Uczniowie mający rodziców z wyższym wykształceniem częściej sięgają po narkotyki. Wśród uczniów, których matki lub ojcowie mają wyższe wykształcenie, co piąty badany miał kontakt z narkotykami. W przypadku wykształcenia podstawowego jedynie 13% 14%. Największy odsetek uczniów deklarujących zażywanie narkotyków mieszka w miastach liczących powyżej 500 tysięcy mieszkańców (28%), prawie o połowę mniejszy odsetek odnotowano wśród uczniów mieszkających na wsi (15%). Czynnikiem chroniącym przed eksperymentowaniem z narkotykami jest udział w praktykach religijnych. Ta prawidłowość zarejestrowana została również we wcześniejszych badaniach. Co czwarty badany niepraktykujący religijnie deklarował kontakt z narkotykami (25%). W przypadku osób biorących udział w praktykach religijnych kilka razy w tygodniu mniej niż co dziesiąty używał narkotyków (9%). Osoby, które deklarowały się jako głęboko wierzące rzadziej sięgały po narkotyki (12%) niż niewierzący (31%). Kontakt z narkotykami deklaruje 22% uczniów, których rodzice w ciągu ostatnich 12 miesięcy pracowali za granicą, oraz 17% tych, których rodzice w ciągu ostatniego roku nie pracowali za granicą. Pod ogólną nazwą narkotyki kryje się wiele substancji o różnorodnym działaniu od stymulującego do uspokajającego. Jak już wspomniano, w 2008 roku po raz pierwszy w kwestionariuszu zamieszczono pytania dotyczące używania przez młodzież poszczególnych narkotyków. Respondenci zostali poproszeni o zaznaczanie właściwej odpowiedzi na pytanie, czy używali wymienionego narkotyku w ciągu ostatnich 30 dni, w ciągu ostatnich 12 miesięcy czy kiedykolwiek w życiu. Osoby, które deklarowały Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 10 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 11

12 używanie narkotyków w ciągu ostatnich 30 dni, były klasyfikowane równocześnie do kategorii używających narkotyków w ciągu ostatnich 12 miesięcy i kiedykolwiek w życiu. Z tego powodu odsetek odpowiedzi na te pytania nie można sumować. Substancjami najczęściej zażywanymi przez uczniów były marihuana i haszysz. Do przyjmowania ich kiedykolwiek w życiu przyznało się w 2013 roku 40% badanych, co oznacza wzrost o 4 punkty procentowe w stosunku do roku Wyniki ostatniego pomiaru pokazały kontynuację trendu wzrostowego również w przypadku ich używania w ciągu ostatniego roku i ostatnich 30 dni. W ciągu 12 miesięcy poprzedzających pomiar w roku 2013 marihuanę i haszysz zażywał co czwarty uczeń (23%, w 2010 roku 18%), a w ciągu ostatnich 30 dni prawie co dziesiąty (9%, w 2010 roku 8%). Zażywanie leków uspokajających i nasennych bez przepisu lekarza deklaruje obecnie co piąty uczeń (20%, jak w roku 2010), w ciągu ostatnich 12 miesięcy co dziesiąty (11%, w 2010 roku 10%), a w ciągu ostatnich 30 dni co dwudziesty (5%, w 2010 roku 4%). Po marihuanie i haszyszu, najbardziej rozpowszechnioną nielegalną substancją jest amfetamina. W roku 2008 do eksperymentów z tą substancją przyznało się 9% uczniów, a w 2010 i 2013 roku 7%. W ciągu 12 miesięcy poprzedzających sondaż amfetaminę zażywało 4% uczniów w roku 2008, a w roku 2010 i %, zaś wskaźniki dla zażywania w ciągu ostatnich 30 dni wynoszą 1% dla roku 2008 oraz 2% dla roku 2010 i Zmniejszyły się także odsetki badanych, którzy sięgali po ecstasy. W ostatnim pomiarze 3% badanych deklarowało eksperymenty z tą substancją (w 2010 roku 4%, a w %): w ciągu ostatniego roku 1% (w roku %, w %), a w ciągu ostatniego miesiąca 1% we wszystkich pomiarach. W badaniu wymieniona była nieistniejąca substancja relevin. Pytanie o używanie tego narkotyku miało na celu sprawdzenie wiarygodności odpowiedzi uczniów. Do używania nieistniejącej substancji przyznało się w 2013 roku 1%, w 2010 roku 1,5% badanych, a w ,0%. Wyniki pomiarów mogą być zatem przeszacowane o około 1%. W roku 2008 rozpoczęto w Polsce monitorowanie problemu dopalaczy. Niniejsze badanie było pierwszym, które podjęło ten temat. Pod nazwą dopalacze kryje się cała gama różnego rodzaju środków. Dopalaczami nazwane zostały różnorodne substancje o działaniu psychoaktywnym lub nawet niemające takiego działania. Możemy je podzielić na kilka grup: proszki, sole, tabletki oraz mieszanki ziołowe. Wiele dopalaczy zostało objętych kontrolą na mocy nowelizacji Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Od roku 2008 taką kontrolą objęto ponad 50 substancji psychoaktywnych oraz roślin. Miejsce zdelegalizowanych dopalaczy zajmowały jednak następne. W Polsce działała wówczas największa w Europie liczba sklepów z dopalaczami. Warto wspomnieć o grupie substancji chemicznych, które są Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 11 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 12

13 podstawowymi składnikami mieszanek ziołowych np. JWH-018 czy JWH-122 i które stanowią substytuty THC (aktywnego składnika marihuany), zbliżone w działaniu do konopi indyjskich. Wśród oferowanych produktów były zarówno substancje nowe, np. mefedron, jak i znane od wieków, jak np. szałwia wieszcza. Tylko część tych substancji ma działanie stymulujące, czyli takie, jakie sugeruje nazwa dopalacze. Według deklaracji z roku 2008, po dopalacze sięgnęło kiedykolwiek w życiu 4% uczniów, w 2010 roku odsetek deklaracji wzrósł do 11%. Do kontaktu z dopalaczami w ciągu roku poprzedzającego badanie z roku 2010 przyznało się 7% uczniów (wobec 3% w 2008 roku), a w ciągu ostatniego miesiąca 1% (2% w 2008 roku). Wyniki z 2013 roku wskazują na spadek używania dopalaczy. Do kontaktu z dopalaczami kiedykolwiek w życiu przyznało się o ponad połowę mniej respondentów niż w 2010 roku, czyli 5%, a trzy razy mniejszy odsetek badanych używał ich w ciągu ostatniego roku (spadek z 7% do 2%), odsetek osób sięgających po nie w ciągu ostatnich 30 dni wyniósł natomiast 1%. Pomiar z 2013 roku pokazuje, że zamknięcie sklepów z dopalaczami miało wpływ na poziom ich konsumpcji. Według badania z 2013 roku spadła również dostępność dopalaczy. W roku 2010 ponad co trzeci badany deklarował łatwy dostęp do dopalaczy, podczas gdy w 2013 roku co piąty. Ponadto o 6 punktów procentowych wzrosły odsetki badanych, którzy zdobycie dopalaczy określili jako niemożliwe (25%) oraz jako trudne (28%). W tym samym czasie, to jest między rokiem 2010 a 2013, w opinii badanych dostępność marihuany nie uległa zmianie. W badaniu z 2010 roku uczniom zadano dodatkowe pytania o dopalacze miały one na celu oszacowanie skali nowego zjawiska na rynku narkotykowym. Pierwszą kwestią poruszoną w badaniu była sama znajomość terminu. O dopalaczach słyszało 80% badanych w 2013 roku (90% w roku 2010), a co ósmy (12%) był w sklepie z dopalaczami (27% w 2010 roku). Spośród tych, którzy byli w takich sklepach, 40% dokonało tam zakupu (jak w 2010 roku). Przedmiotem pomiaru była również kwestia rodzajów produktów kupowanych przez uczniów. Spośród tych, którzy dokonali zakupu, 65% uczniów kupowało mieszanki ziołowe, 13% pigułki lub tabletki, 23% proszki. Należy podkreślić, że część uczniów, która deklarowała zakup dopalaczy, nie podała rodzaju zakupionego środka ani jego nazwy. Sprzedaż dopalaczy prowadzona jest również przez Internet. W ten sposób zakupu dokonał 1% ogółu badanych w obydwu pomiarach w 2010 i w 2013 roku. Wyniki badania pokazują, że po zamknięciu sklepów z dopalaczami zakupy przez Internet nie stały się bardziej popularne. Uczniowie pytani byli również o to, ile razy zażywali wymienione w ankiecie substancje. Najczęściej przyjmowanymi narkotykami są marihuana lub haszysz. Jeden lub dwa razy w życiu używało ich 14% uczniów, 3 9 razy 13% badanych, razy 8%, Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 12 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 13

14 a więcej niż 40 razy 7%. Badania z 2013 roku odnotowały niewielki wzrost we wszystkich grupach. Co jedenasty uczeń (9%) deklaruje, że 1 2 razy brał leki uspokajające i nasenne bez wskazań lekarskich, 4% przyjmowało je 3 9 razy. Analiza rozkładów odpowiedzi na pytanie o częstość używania poszczególnych substancji pokazuje, że w przypadku większości substancji uczniowie zażywali narkotyki najczęściej 1 2 razy. Ponad połowa badanych uczniów nie paliła papierosów w 2013 roku. Poziom konsumpcji większości narkotyków pozostał na poziomie z 2010 roku. Wyjątek stanowią marihuana i haszysz, których konsumpcja nieznacznie wzrosła w porównaniu do wcześniejszego pomiaru. Należy odnotować spadek używania dopalaczy. Z badań wynika, że narkotyki nie są substancjami, po które sięga większość uczniów. Przeważająca grupa poprzestaje na eksperymentach z narkotykami. Wyjątek stanowią marihuana i haszysz używał ich częściej niż 10 razy co siódmy badany. Według danych raportu Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież w 2015 roku przedstawiającego streszczenie badań ESPAD z 2015 roku przetwory konopi używało kiedykolwiek w ciągu całego życia 25% uczniów w wieku lat. W grupie starszej (17-18 lat) było to 43% respondentów. Jeśli chodzi o używanie dopalaczy w grupie młodszej: 10% badanych przyjmowała je przynajmniej raz w swoim życiu, 7% zażyło je w ciągu 12 miesięcy przed przeprowadzeniem ankiety, 4% uczniów używało dopalaczy w ciągu ostatnich 30 dni przed badaniem. W grupie licealistów wartości były następujące: kiedykolwiek w życiu 13%, w ciągu 12 miesięcy 6%, w ciągu 30 dni 3% Trendy i sytuacja narkotykowa w Wielkopolsce. W celu dokonania oceny zjawiska występowania problemów związanych z narkotykami i narkomanią przeprowadzane są różnego rodzaju badania w populacji generalnej, głównie ankietowe. Wyniki tych badań, głównie dzięki powtarzalności pomiarów, pozwalają na poznanie występujących tendencji w badanych zjawiskach oraz przyczyniają się do kształtowania polityki regionalnej w zakresie zwalczania narkomanii. Poniżej przedstawione zostaną wyniki badań prowadzonych na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego. Obejmowały one badania ankietowe zarówno młodzieży szkolnej, jak i dorosłych mieszkańców województwa wielkopolskiego. W październiku 2012 roku na terenie województwa wielkopolskiego odbyło się badanie w środowisku młodzieży szkolnej w oparciu o metodologię europejskich badań ankietowych ESPAD, które stanowiło kontynuację ogólnopolskich badań realizowanych Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 13 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 14

15 w 2011 roku na zlecenie Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii. Audytoryjne badania ankietowe wykonano na reprezentatywnej próbie uczniów klas trzecich szkół gimnazjalnych (wiek: lat) oraz uczniów klas drugich szkół ponadgimnazjalnych (wiek: lat). Badaniu poddawano wszystkich obecnych w tym czasie uczniów, niezależnie od roku urodzenia. Wśród gimnazjalistów 47,3% stanowiły dziewczęta, zaś 52,7% chłopcy, natomiast w grupie uczniów szkół ponadgimnazjalnych odpowiednio 52,8% oraz 47,2%. Sporządzony raport uwzględnił używanie przez młodzież wszelkiego rodzaju substancji psychoaktywnych legalnych (alkohol, tytoń, leki przeciwbólowe i nasenne, substancje wziewne) oraz nielegalnych (narkotyki, w tym dopalacze). Dla potrzeb niniejszego opracowania przedstawiono zagadnienia dotyczące substancji psychoaktywnych innych niż alkohol i tytoń. Wśród uczniów klas młodszych na pierwszym miejscu pod względem rozpowszechnienia eksperymentowania znajdują się marihuana i haszysz (22,2%) a na drugim leki uspokajające i nasenne bez przepisu lekarza (16,2%). Wśród uczniów klas starszych na pierwszym miejscu również znajdują się marihuana i haszysz (42,8%). Leki uspokajające i nasenne przyjmowane bez zalecenia lekarza także ulokowały się na drugim miejscu (20,8%). Wśród gimnazjalistów na trzecim miejscu znalazły się substancje wziewne (9,8%), a na kolejnych miejscach: LSD lub inne halucynogeny (6,2%), kokaina (6,2%), amfetamina (6,1%) oraz ecstasy (5,8%). W starszej kohorcie na trzecim miejscu znajduje się amfetamina 7,4%, a na kolejnych miejscach: substancje wziewne (6,4%), kokaina (5,0%) oraz LSD lub inne halucynogeny (4,9%). Wśród gimnazjalistów co najmniej trzyprocentowe rozpowszechnienie osiągnęły jeszcze: grzyby halucynogenne (5,1%), polska heroina (5,0%), heroina (4,2%), sterydy anaboliczne (4,2%) oraz crack (3,3%), zaś wśród starszych uczniów grzyby halucynogenne (4,1%) oraz ecstasy (3,4%). W przypadku przetworów konopi oraz leków uspokajających i nasennych bez przepisu lekarza wyższe rozpowszechnienie eksperymentowania odnotować trzeba wśród starszej młodzieży niż w młodszej grupie, zaś do doświadczeń z substancjami wziewnymi częściej przyznawała się młodzież ze szkół gimnazjalnych. GHB (kwas γ-hydroksymasłowy), nowy w Polsce narkotyk, używany był kiedykolwiek w życiu przez 2,3% młodszych uczniów i 1,0% starszej młodzieży. Substancja ta była używana przez odsetek badanych, który niewiele odbiega od odsetka respondentów przyznających się do używania nieistniejącego środka relevinu. Należy także zwrócić uwagę na bardzo niskie, mieszczące się w wąskim przedziale (od 3,4% do 1,8%) rozpowszechnienie używania narkotyków w zastrzykach. Szczególny niepokój powinny budzić natomiast dość znaczne odsetki młodzieży eksperymentującej z alkoholem w połączeniu z lekami (9,0% w młodszej kohorcie i 10,6% Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 14 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 15

16 w starszej). Łączne przyjmowanie różnych substancji jest szczególnie niebezpieczne ze względu na zwiększone ryzyko szkód zdrowotnych w wyniku efektu synergicznego, jaki pojawia się zwłaszcza przy łączeniu alkoholu z psychoaktywnymi lekami. Jedynie w przypadku używania przez uczniów szkół ponadgimnazjalnych marihuany i haszyszu oraz leków uspokajających i nasennych bez przepisu lekarza daje się zaobserwować znaczące różnice większy odsetek uczniów w województwie wielkopolskim deklarował takie zachowania, niż miało to miejsce na poziomie kraju w 2011 roku. Przeprowadzone badania wykazały, iż rozpowszechnienie podejmowania prób z substancjami psychoaktywnymi innymi niż alkohol i tytoń zależne jest od płci. Związek między używaniem substancji a płcią występuje na obu poziomach nauczania. Chłopcy częściej deklarują próby używania przetworów konopi oraz grzybów halucynogennych, ponadto w gimnazjach także sterydów anabolicznych. Eksperymentowanie z lekami uspokajającymi i nasennymi znacząco bardziej rozpowszechnione jest wśród dziewcząt. Także łączne przyjmowanie leków z alkoholem występuje częściej wśród dziewcząt, niż wśród chłopców. Rozpowszechnienie eksperymentowania z substancjami pozostaje na zbliżonym poziomie wśród chłopców z województwa wielkopolskiego i ich rówieśników z poziomu całego kraju. Jedynie w przypadku marihuany i haszyszu w młodszej kohorcie odnotowujemy nieco niższe odsetki używających w województwie wielkopolskim, zaś w starszej wyższe. Wśród dziewcząt również jedynie w starszej kohorcie odsetki eksperymentujących z marihuaną i haszyszem, a także z lekami uspokajającymi i nasennymi bez przepisu lekarza, są wyższe w województwie wielkopolskim, niż były średnio w kraju w 2011 roku. Za wskaźnik aktualnego używania substancji przyjmuje się zwykle używanie substancji w czasie ostatnich 12 miesięcy przed badaniem. W badaniu z 2011 roku lista substancji, których używanie w tym zakresie czasowym podlegało badaniu, została znacznie skrócona. Pozostały na niej tylko przetwory konopi, substancje wziewne i ecstasy. Według wielkopolskich badań z roku 2012, pierwszą z tych substancji używało w czasie ostatnich 12 miesięcy przed badaniem 17,9% uczniów z młodszej grupy i 33,9% ze starszej. Substancje wziewne aktualnie używało 5,5% gimnazjalistów i 3,0% uczniów ze szkół ponadgimnazjalnych, zaś ecstasy 4,3% uczniów z pierwszej grupy i 2,2% z drugiej. Podobnie, jak w przypadku eksperymentowania z marihuaną lub haszyszem, w starszej kohorcie używanie tych substancji w czasie ostatnich 12 miesięcy jest bardziej rozpowszechnione w województwie wielkopolskim, niż było na terenie całego kraju w 2011 roku. W młodszej kohorcie wynik dla Wielkopolski jest niższy, niż średnia ogólnopolska w 2011 roku. Używanie substancji wziewnych lub ecstasy pozostaje na zbliżonym poziomie. Łatwy do zaobserwowania jest także związek między aktualnym Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 15 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 16

17 używaniem substancji a płcią. Podobnie jak w przypadku eksperymentowania występuje ono częściej wśród chłopców niż wśród dziewcząt. Okres ostatnich 30 dni przed badaniem można przyjąć za wskaźnikowy dla względnie częstego, okazjonalnego używania. Palenie marihuany lub używanie innych narkotyków w większości przypadków nie ma charakteru regularnego. Stąd trudno mieć pewność, że wszyscy uczniowie, którzy zadeklarowali kontakt z daną substancją w czasie ostatnich 30 dni, na pewno używają jej co najmniej raz na miesiąc. Badania w Wielkopolsce wykazały, iż 12,1% uczniów klas trzecich gimnazjów i 19,6% uczniów klas drugich szkół ponadgimnazjalnych używa marihuany lub haszyszu co najmniej raz w miesiącu. Analogiczne odsetki dla substancji wziewnych wynoszą 3,6% u gimnazjalistów oraz 1,4% u uczniów szkół ponadgimnazjalnych, zaś dla ecstasy 2,7% oraz 0,8%. Odnotowano także większy odsetek młodzieży z obydwu grup, używającej przetworów konopi w czasie ostatnich 30 dni w porównaniu do całego kraju. Częste używanie marihuany lub haszyszu wśród uczniów drugich klas szkół ponadgimnazjalnych, zarówno chłopców, jak i dziewcząt, jest bardziej rozpowszechnione w województwie wielkopolskim, niż było na terenie całego kraju w 2011 roku. W trakcie badania poruszono także zagadnienie używania leków bez przepisu lekarza. 10,0% młodzieży młodszej i 11,5% młodzieży starszej ma doświadczenia z lekami uspokajającymi i nasennymi przyjmowanymi w celach leczniczych. W tej grupie wyróżnić trzeba frakcję około 2% badanych, którzy leki uzależniające przyjmowali przez trzy tygodnie lub dłużej. Wedle wyników badań nie ma znaczących różnic między Wielkopolską i całym krajem w rozmiarach używania leków z przepisu lekarza. Potrzeba rozpoznania epidemiologicznego fenomenu dopalaczy skłoniła do wprowadzenia do ankiety ESPAD kilku pytań na temat kontaktów z tymi substancjami. Zgodnie z oczekiwaniami niemal wszyscy badani słyszeli o dopalaczach (wśród uczniów trzecich klas gimnazjów 88,6%, wśród uczniów drugich klas szkół ponadgimnazjalnych 92,1%). Jednak tylko 14,5% badanych z pierwszej grupy i 17,4% badanych z drugiej grupy było kiedykolwiek w sklepie z dopalaczami. Odsetki respondentów, którzy dokonywali zakupów dopalaczy są jeszcze niższe (wśród uczniów trzecich klas gimnazjów 8,3%, wśród uczniów drugich klas szkół ponadgimnazjalnych 10,0%). Wedle wyników badań nie ma znaczących różnic między województwem wielkopolskim i całym krajem na żadnym z trzech poziomów kontaktów z dopalaczami. Podstawowym miejscem zakupu dopalaczy były sklepy z tymi substancjami (wśród uczniów trzecich klas gimnazjów 6,2%, wśród uczniów drugich klas szkół ponadgimnazjalnych 8,1%). Za pośrednictwem Internetu takich zakupów dokonywało tylko 2,4% badanych w pierwszej i 1,4% badanych w drugiej grupie. Wyniki te również nie pokazują większych różnic między województwem wielkopolskim i całym Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 16 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 17

18 krajem odnośnie najbardziej popularnych miejsc zakupu dopalaczy. 9,1% gimnazjalistów i 13,0% uczniów szkół ponadgimnazjalnych przyznało się do używania dopalaczy chociaż raz. Odsetki aktualnych użytkowników są sporo niższe (wśród uczniów trzecich klas gimnazjów 6,2%, wśród uczniów drugich klas szkół ponadgimnazjalnych 4,8%). W czasie ostatnich 30 dni po substancje te sięgało tylko 4,1% badanych z pierwszej grupy i 1,8% z drugiej grupy. Te niskie odsetki wiązać można ze znacznym ograniczeniem dostępności dopalaczy w konsekwencji zamknięcia sklepów z tymi substancjami jesienią 2010 roku. Badanie populacji ogólnej W listopadzie 2012 roku na reprezentatywnej 400-osobowej próbie dorosłych mieszkańców województwa wielkopolskiego przeprowadzono badanie Rozpowszechnienie picia napojów alkoholowych oraz używania narkotyków wśród mieszkańców województwa wielkopolskiego, w którym zastosowano metodę bezpośrednich standaryzowanych wywiadów kwestionariuszowych przeprowadzanych przez ankieterów w domach respondentów. Struktura demograficzna próby odpowiadała strukturze lokalnej społeczności kobiety stanowiły 52,0% badanych, mężczyźni zaś 48,0%. Ze sporządzonego przez Instytut Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego raportu wynika, iż mieszkańcy województwa wielkopolskiego wykazują się dużą znajomością nazw poszczególnych środków odurzających. Do najbardziej znanych narkotyków należą marihuana (95,3%) oraz haszysz (83,6%), a także amfetamina (87,3%), kokaina (88,1%) i heroina (88%). Na kompot w analizowanym kontekście wskazało ponad 62% badanych, zaś na środki wziewne 66,6%. Zaledwie 1,3% badanych wskazała na znajomość fikcyjnego narkotyku o nazwie astrolit, co świadczy o wysokim stopniu wiarygodności odpowiedzi respondentów. Chęć spróbowania któregoś ze środków odurzających, niezależnie od tego, czy faktycznie do tego doszło, wyraził co piąty badany (21,3%) w grupie tej przeważają mężczyźni (22% w stosunku do 19,9% kobiet). Chęć spróbowania jakiegoś narkotyku w grupie osób pijących alkohol wyraziło 84,3%, a więc znacznie więcej niż wśród abstynentów (57,3%). Najwyższy odsetek respondentów, którzy udzielili pozytywnej odpowiedzi na to pytanie, odnotowano w grupie pijących ponad 12 litrów 100% alkoholu rocznie 24%. Najbardziej popularnym narkotykiem (z punktu widzenia jego używania) wśród mieszkańców województwa okazała się marihuana. W ciągu życia przynajmniej raz sięgnęło po nią 17,0% badanych, po amfetaminę 1,6% respondentów, podobnie było w przypadku amfetaminy 1,6%, ecstasy 1,7%, kokainy 0,8% oraz środków wziewnych 0,7%. Odsetek mężczyzn i kobiet, którzy używali marihuany, był podobny i kształtował się na Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 17 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 18

19 poziomie odpowiednio 18,8% i 15,4%. W przypadku ecstasy odsetek mężczyzn używających był nieco wyższy (3%), niż w przypadku kobiet (0,4%), zaś w przypadku kokainy odpowiednio 1,7% i 0%). Najwyższy odsetek osób używających marihuany odnotowano w najmłodszej badanej grupie tj. wśród latków ponad 1/3 (36,9%). Wraz z wiekiem odsetki używających spadają: z 26,3% wśród latków do 17,7% wśród latków; z 17,7% w grupie latków do 1,8% wśród latków; do 0% w grupie osób w wieku 65 i więcej lat. W ciągu ostatnich 12 miesięcy marihuany używał średnio co dwudziesty mieszkaniec województwa (4,6%). W grupie mężczyzn odsetek ten wynosił 5,3%, zaś wśród kobiet 4%. Największą grupę używających w tym czasie odnotowano wśród respondentów w wieku lat (13,6%), wśród osób z wykształceniem wyższym (11,3%) i badanych o najwyższych dochodach, tj. powyżej zł (8,9%). Nie odnotowano różnic pomiędzy odsetkiem używających marihuany (w ostatnich 12 miesiącach) wśród osób, których wynik w teście CAGE był pozytywny (3,8% sięgających po marihuanę) oraz osób, których wynik był negatywny 4,7% używających. Badanych zapytano także o zażywanie poszczególnych narkotyków kiedykolwiek w życiu. Najwyższe odsetki zaobserwowano w przypadku marihuany i haszyszu, do których zażywania przyznało się 9,1% badanych. Znacznie niższe odsetki badanych przyznały się do zażywania narkotyków twardych, takich jak amfetamina (2,4%), grzyby halucynogenne (1,8%), LSD oraz ecstasy (po 1,3%). Wśród respondentów nie odnotowano natomiast przypadków sięgania po narkotyki wstrzykiwane, sterydy anaboliczne oraz GHB. Zażywanie marihuany (haszyszu) ponad dwukrotnie częściej od kobiet deklarowali mężczyźni (13,5% w stosunku do 5,4%). W młodszych grupach wiekowych: latków oraz latków, kontakt z marihuaną miała blisko jedna piąta badanych (18,5-19,7%). Zażywanie marihuany jest też domeną osób o wykształceniu średnim i wyższym (10,4-13,5%), pracujących oraz uczących się (14,4-14,7%), o stosunkowo wysokim dochodzie gospodarstwa domowego, niewierzących, bądź wierzących, ale niepraktykujących. Zażywanie marihuany jest też silnie powiązane z dużą znajomością nazw narkotyków (13,7% osób znających ponad 10 nazw narkotyków sięgnęło kiedykolwiek po marihuanę) oraz wysokim poziomem spożycia alkoholu (wśród osób pijących ponad 12 litrów czystego spirytusu rocznie aż 25,2% sięgnęło kiedykolwiek po marihuanę). Co więcej, przejście wczesnej (przed 18. rokiem życia) inicjacji alkoholowej wyraźnie rzutuje na odsetki zażywających ten środek aż 22,6% spośród osób, które miały pierwsze kontakty Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 18 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 19

20 z alkoholem w młodym wieku, sięgnęło także po narkotyki dlatego tak ważne jest, by kompleksowe działania profilaktyczne były kierowane do młodzieży od wczesnych lat, niwelując ryzyko sięgania po kolejne substancje uzależniające Raport z ogólnopolskiego badania ankietowego "Młodzi i substancje psychoaktywne" przeprowadzonego wśród uczniów szkół podstawowych i gimnazjów w 2015 roku. (Badanie było również realizowane w Gminie Swarzędz). Zagadnieniem podjętym w socjologicznym badaniu ankietowym pt. Młodzi i substancje psychoaktywne w 2015 r. były doświadczenia związane z zażywaniem takich środków psychoaktywnych, jak: marihuana i dopalacze. O opinię odnoszącą się do tych środków psychoaktywnych byli proszeni tylko uczniowie szkół gimnazjalnych. Pytania te nie zostały zadane uczniom szkoły podstawowej przede wszystkim dlatego, żeby nie rozbudzać ciekawości badanych dzieci. Na pytanie "Jak sądzisz, jak trudne byłoby dla Ciebie zdobycie marihuany, gdybyś tego chciał/chciała?". Pierwsze pytanie odnoszące się do tego zagadnienia dotyczyło opinii badanych wobec trudności zdobycia zakazanych substancji. W skali ogólnopolskiej 38% chłopców i tyle samo dziewcząt przyznało się, że zdobycie marihuany byłoby dla nich łatwe lub bardzo łatwe. Zaledwie dla 35% chłopców i 34% dziewcząt zdobycie marihuany byłoby niemożliwe. Na terenie Gminy Swarzędz 26% chłopców i dla 29% dziewcząt zdobycie marihuany byłoby łatwe, a dla 7% chłopców i 7% dziewcząt bardzo łatwe. Spośród badanych 41% chłopców i 24% dziewcząt przyznało, że zdobycie marihuany byłoby niemożliwe, a 26% chłopców i 40% dziewcząt wskazało na trudności w zdobyciu marihuany. Na pytanie "Ile miałeś/miałaś lat, kiedy zdarzyło Ci się po raz pierwszy w życiu spróbować marihuany? Spośród ogółu badanych uczniów 80% chłopców i 84% dziewcząt deklaruje, że nigdy nie próbowało zażyć marihuany. Pozostali pierwszy kontakt z marihuaną mieli w wieku 14 lat (chłopcy 7%, dziewczęta 6%), rzadziej w wieku lat (chłopcy 3%, dziewczęta 2%) oraz w wieku 11 lub mniej lat (chłopcy 2%, dziewczęta 1%). Spośród tych uczniów, którzy kiedykolwiek spróbowali marihuany 8% chłopców i 7% dziewcząt nie pamięta kiedy to miało miejsce. Na terenie Gminy Swarzędz w wieku 11 lat lub mniej pierwszy raz spróbowało marihuany 0% chłopców i 0% dziewcząt, w wieku lat 0% chłopców i 0% dziewcząt, a 0% chłopców i 0% dziewcząt spróbowało marihuany w wieku 14 lat. Spośród badanych 4% chłopców i 2% dziewcząt nie pamięta ile miało lat, gdy po raz pierwszy spróbowało marihuany. Spośród gimnazjalistów 96% chłopców i 98% dziewcząt jeszcze Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 19 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 20

21 nigdy nie sięgnęło po ten narkotyk. Z badania ogólnopolskiego wynika, że pierwszy kontakt z marihuaną odbywa się zazwyczaj za pośrednictwem kolegów i koleżanek (chłopcy 13%, dziewczęta 11%). Pozostali spróbowali sami (chłopcy 4%, dziewczęta 2%). Reszta chłopców i dziewcząt przyznaje, że marihuaną zostali poczęstowani przez rodziców (1%) lub innych dorosłych (1%), jak również podkradli dorosłym (chłopcy 1%, dziewczynki 2%). Należy zwrócić uwagę, że pierwsze zażycie marihuany przez dziewczęta prawie zawsze związane jest z obecnością kolegów lub koleżanek. Chłopcy, oprócz tego, że są częstowani przez znajomych, są też po części samodzielnymi eksperymentatorami. Na terenie Gminy Swarzędz 0% chłopców i 0% dziewcząt samemu sięgnęło po marihuanę, 0% chłopców i 0% dziewcząt podkradło ją dorosłym. Z kolei 4% chłopców i 2% dziewcząt zostało nią poczęstowanych przez koleżanki lub kolegów, 0% chłopców i 0% dziewcząt zostało marihuaną poczęstowanych przez rodziców, 0% chłopców i 0% dziewcząt zostało nią poczęstowanych przez innych dorosłych. Odnosząc się do samego palenia marihuany przez badaną młodzież można powiedzieć, że co ósmy chłopiec (12%) i co jedenasta dziewczynka (9%) przyznaje się do zapalenia marihuany w ciągu ostatniego roku przed badaniem. Z kolei wśród przyznających się do zapalenia marihuany w ciągu ostatnich 30 dni wskaźnik odpowiedzi twierdzących spadł do 7% u chłopców i do 4% u dziewcząt. W celu dokładnego zobrazowania skali zjawiska warto wspomnieć, że spośród badanych uczniów, którzy przyznali, że kiedykolwiek zapalili marihuanę, 35% chłopców i 23% dziewcząt zapaliło ją w ciągu ostatnich 30 dni przed badaniem ankietowym. Na terenie Gminy Swarzędz 4% chłopców i 2% dziewcząt paliło marihuanę w ciągu ostatniego roku, a 0% chłopców i 0% dziewcząt w ciągu ostatnich 30 dni. Można powiedzieć, że uczniowie gimnazjum z terenu całej Polski raczej nie przyznają się w swojej grupie rówieśniczej do palenia marihuany. W skali ogólnopolskiej uczniowie w zdecydowanej większości nie wiedzą gdzie potencjalnie mogliby kupić marihuanę (chłopcy 62%, dziewczęta 63%), jednak prawie co trzeci gimnazjalista jest w stanie wskazać miejsca dostępu do marihuany. W skali lokalnej 15% chłopców i 2% dziewcząt twierdzi, że marihuanę można kupić w szkole, 7% chłopców i 5% dziewcząt jest zdania, że przez Internet, 11% chłopców i 15% dziewcząt wskazuje lokal, dyskotekę, a 7% chłopców i 20% dziewcząt podwórko, ulicę. W kwestionariuszu ankiety skierowanym do uczniów szkół gimnazjalnych postawiono kilka pytań dotyczących dopalaczy. Jest to nowe zjawisko związane bezpośrednio z zażywaniem środków odurzających przez młodzież. Respondentom postawiono pytanie: Jak trudne byłoby dla Ciebie zdobycie dopalaczy, gdybyś tego chciał/chciała?. Według Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata Strona 20 Id: 9C36482D-CB5D-4D1B-8DE4-FAA91F48A747. Podpisany Strona 21