WARTOŚCI CIEPLNE LIŚCI WYBRANYCH GATUNKÓW DRZEW ZBIERANYCH NA TERENACH ZABUDOWANYCH. Małgorzata Dziewanowska 1, Tomasz Dobek 2

Transkrypt

1 Acta Agrophysica, 2006, 8(3), WARTOŚCI CIEPLNE LIŚCI WYBRANYCH GATUNKÓW DRZEW ZBIERANYCH NA TERENACH ZABUDOWANYCH Małgorzata Dziewanowska 1, Tomasz Dobek 2 1 Katedra Technicznego Zabezpieczania Okrętów, Politechnika Szczecińska ul. Piastów 41, Szczecin Malgorzata.Dziewanowska@ps.pl 2 Zakład UŜytkowania Maszyn i Urządzeń Rolniczych, Akademia Rolnicza ul. PapieŜa Pawła VI/3, Szczecin S t r e s z c z e n i e. W artykule przedstawiono badania dotyczące spalania liści jako jednej z moŝliwych metod ich zagospodarowania po zebraniu z terenów zabudowanych. W wyniku spalania moŝliwe jest pozyskiwanie energii z biomasy roślinnej. Zasada metody polega na wyznaczaniu potencjału cieplnego liści wybranych gatunków drzew zebranych na terenach zabudowanych metodą wg PN-EN ISO Metoda pomiaru polega na całkowitym spalaniu próbki materiału w atmosferze tlenu pod ciśnieniem w bombie kalorymetrycznej zanurzonej w wodzie i na pomiarze przyrostu temperatury tej wody. Analizę przeprowadzono na liściach rozdrobnionych w luźnej postaci i w formie brykietów. Z przeprowadzonych badań wynika, Ŝe ciepło spalania jest róŝne dla liści róŝnych gatunków drzew, a liście w postaci luźnej, mają wyŝszy potencjał cieplny niŝ liście zbrykietowane. Wartość średnia ciepła spalania wyniosła 14 kj g -1 dla liści w postaci brykietów, natomiast dla liści w postaci rozdrobnionej 15,3 kj g -1. NajwyŜszą wartość cieplną miały liście drzew kasztanowca białego i dębu czerwonego, a najniŝszą lipy krymskiej i klonu srebrzystego. S ł o wa kluczowe: biomasa, liście drzew, ciepło spalania, spalanie liści WSTĘP WciąŜ rosnące zapotrzebowanie na energię stwarza groźbę wyeksploatowania źródeł paliw konwencjonalnych. Ponadto uŝywanie tych paliw wpływa w znacznym stopniu na degradację środowiska przyrodniczego, dlatego szuka się alternatywnych zasobów energii, m.in. biomasy. Stwarza ona szereg moŝliwości zagospodarowania materiału roślinnego, zwłaszcza tam, gdzie jest konieczność jego utylizacji. Przetwarzanie materiału roślinnego z przeznaczeniem na cele energetyczne następuje w roŝnych kierunkach. MoŜna wytwarzać zarówno paliwa ga-

2 552 M. DZIEWANOWSKA, T. DOBEK zowe (metan), paliwa płynne (oleje, alkohole), jak równieŝ szeroką gamę paliw stałych (brykiety badane takŝe w dalszej części artykułu, pellety). W Polsce mamy moŝliwość wykorzystania ogromnej ilości biomasy w postaci: słomy zboŝowej (25 mln ton), drewna (20 mln m 3 ), suchej masy osadów ściekowych (2,5 mln ton) [2,4]. Materiał roślinny moŝe pochodzić z roślin celowo uprawianych na cele energetyczne (wierzba energetyczna, ślazowiec pensylwański, miskant olbrzymi, słonecznik bulwiasty, rdest sachaliński i japoński) lub stanowić materiał odpadowy np. z gospodarki komunalnej, a takŝe mogą być to liście zbierane na terenach zabudowanych. Materiał ten wytwarzany jest samoistnie przez naturę kaŝdego roku. Tereny zabudowane, które w okresie jesienno-zimowym są oczyszczane z opadających liści, stanowią podstawowe źródło tej biomasy. W większości materiał ten po zebraniu jest wywoŝony na wysypiska odpadów i tam składowany lub podlega kompostowaniu. Spalanie i pozyskiwanie na tej drodze energii to trzecia metoda zagospodarowania liści [3]. MoŜliwe technologie zagospodarowania liści drzew przedstawiono na rysunku 1. Celem badań było wyznaczanie wartości cieplnej liści pochodzących z róŝnych gatunków drzew. 1. Zbiór liści, Trees leaves picking 2. Transport, Transport 3. Składowanie na wysypisku, Accumulation on dump 4. Przygotowanie, Preparation 5. Kompostowanie, Composting 6. Mielenie, Grinding 7. Brykietowanie, Briquetting 8. Suszenie, Drying 9. SPALANIE, COMBUSTION 10. ENERGIA, ENERGY Rys. 1. MoŜliwe technologie zagospodarowania liści drzew Fig. 1. Possible technologies of tree leaves management

3 WARTOŚCI CIEPLNE LIŚCI WYBRANYCH GATUNKÓW DRZEW 553 METODYKA BADAŃ W celu określenia wartości opałowej liści róŝnych gatunków drzew, przeprowadzono badania wyznaczania potencjału cieplnego materiałów metodą wg PN- EN ISO 1716:2004. Metoda pomiaru polega na całkowitym spalaniu próbki materiału w atmosferze tlenu pod ciśnieniem w bombie kalorymetrycznej zanurzonej w wodzie i na pomiarze przyrostu temperatury tej wody [5]. Ciepło spalania badanego materiału brutto wylicza się ze wzoru (1): c spb = ( c 4,1868 m ) ( T T + c) k w m m o C gdzie: c spb ciepło spalania brutto (J g -1 ), c k równowaŝnik cieplny kalorymetru (J C -1 ), m w masa wody destylowanej wprowadzonej do kalorymetru (g), T m temperatura maksymalna kalorymetru ( C), T o temperatura wody w kalorymetrze na początku okresu głównego ( C), m masa próbki, (g). Ciepło spalania materiału wyznacza się po wyznaczeniu poprawek na dodatkowe efekty cieplne: dt dt k p c = ( tog t06 ) t06 (2) dt dt gdzie: c poprawka, t o czas trwania okresu głównego (s), t 06 czas okresu głównego, po upływie którego przyrost temperatury osiągnie wartość 0,6 Delta T (s), dt k /dt średni gradient zmian temperatury w okresie końcowym, ( C s -1 ), dt p /dt średni gradient zmian temperatury w okresie początkowym ( C s -1 ). C poprawka związana z zyskami lub stratami ciepła innymi niŝ spowodowane przez płaszcz wody [J]. C = m c + m c + m c (3) dr spd 2 sp2 3 sp3 gdzie: m dr masa drutu zapalającego spalonego podczas badania (g), c spd ciepło spalania drutu zapalającego (J g -1 ), m 2 masa dodatkowego materiału cieplnego (g), c sp2 ciepło spalania dodatkowego materiału cieplnego (J g -1 ). Ciepło spalania badanego materiału netto (wartość opałowa) jest to róŝnica wartości cieplnej brutto i ukrytego ciepła parowania wody. Jej wartość przedstawia zaleŝność (4): c = c Q (4) gdzie: Q wo ukryte ciepło parowania wody (J g -1 ) spn spb Schemat stanowiska do wyznaczania potencjału cieplnego metodą wg PN ISO 1716: 2004 przedstawiono na rysunku 2. wo (1)

4 554 M. DZIEWANOWSKA, T. DOBEK 1. Termometr kwarcowy Quartz thermometer 2.Termometr kwarcowy Quartz thermometer 3. Układ kontrolno pomiarowy Control-measurement unit GAME PORT 4. Przyciski zdalnego sterowania Remote controller 5. PROGRAM ISO1716 Rys. 2. Schemat stanowiska do wyznaczania potencjału cieplnego metodą wg PN-EN ISO 1716:2004 [5] Fig. 2. Schematic of test station for determination of combustion heat potential according to the method referred to in the standard PN-EN ISO 1716:2004 [5] Badania przeprowadzono na liściach 12 gatunków drzew. Masa zebranego materiału mieściła się w przedziale od 4 kg do 9,6 kg. Przed przystąpieniem do pomiarów liście zostały poddane suszeniu w pomieszczeniu o temperaturze około 20 C przez okres około dwóch miesięcy, poniewaŝ ich wilgotność względna wynosiła ok. 60%. Masa wysuszonych liści wahała się w granicach od 2 kg do 4,6 kg. Wilgotność względna po wysuszeniu wynosiła ok. 15%. Próbki liści w zaleŝności od stosowanej metody pomiarowej były badane w stanie zmielonym oraz w formie brykietów. Za pomocą metody PN-EN ISO 1716: 2004 wyznaczono ciepło spalania netto (wartość opałową), czyli róŝnicę wartości cieplnej brutto i ukrytego ciepła parowania wody. WYNIKI BADAŃ W celu określenia wartości cieplnej liści, zbierano próbki w okresie listopada i grudnia 2003 roku z terenów lewobrzeŝnej części Szczecina. Następnie przygotowano próbki w dwóch postaciach czyli: w formie rozdrobnionej oraz zbrykietowanej. Z przeprowadzonych badań wynika, Ŝe ciepło spalania jest róŝne dla liści róŝnych gatunków drzew. Uzyskane wartości cieplne badanych liści róŝnych gatunków drzew przedstawiono w tabeli 1.

5 WARTOŚCI CIEPLNE LIŚCI WYBRANYCH GATUNKÓW DRZEW 555 Tabela 1. Uzyskane wartości cieplne liści róŝnych gatunków drzew Table 1. Calorific values measured for leaves of various tree species Gatunek drzewa Tree species Ciepło spalania liści Calorific value of leaves brykiety briquette (kj g -1 ) rozdrobnione shredded leaves (kj g -1 ) Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea (Mattuschka)Liebl. 17,0 17,6 Dąb czerwony (Quercus rubra L.) 17,5 17,6 Grab pospolity (Carpinus betulus L.) 11,8 12,8 Kasztanowiec biały I (Aesculus hippocastanum L.) 15,4 17,4 Kasztanowiec biały II (Aesculus hippocastanum L.) 15,7 18,4 Klon srebrzysty (Acer saccharinum L.) 10,7 13,0 Klon pospolity (Acer platanoides L.) 13,0 14,3 Platan klonolistny (Platanus acerifolia (Aiton)Willd.) 12,4 16,4 Topola biała (Populus alba L.) 12,6 14,3 Topola czarna (Populus nigra L.) 14,0 13,2 Wierzba płacząca (Salix sepulcralis Simk.) 16,0 16,4 Lipa krymska (Tilia euchlora C.Koch) 12,0 12,0 Wartość średnia (Mean value) 14,0 15,3 NajniŜszymi wartościami cieplnymi charakteryzowały się liście klonu srebrzystego (10,7 kj g -1 w postaci brykietu i 13 kj g -1 w postaci rozdrobnionej), grabu pospolitego (11,8 kj g -1 w postaci brykietu i 12,8 kj g -1 w postaci rozdrobnionej) oraz lipy krymskiej (12 kj g -1 w postaci brykietu i 12,1 kj g -1 w postaci rozdrobnionej). Natomiast najwyŝszymi wartościami cieplnym charakteryzowały

6 556 M. DZIEWANOWSKA, T. DOBEK się liście dębu czerwonego (17,5 kj g -1 w postaci brykietu i 17,6 kj g -1 w postaci rozdrobnionej) oraz dębu bezszypułkowego (17 kj g -1 w postaci brykietu i 17,6 kj g -1 w postaci rozdrobnionej). Największe róŝnice dla liści w postaci brykietu, wystąpiły w przypadku liści dębu czerwonego i lipy krymskiej, gdzie wartość cieplna dębu czerwonego była wyŝszą o 62,7% w stosunku do klonu srebrnego, natomiast dla liści występujących w postaci rozdrobnionej największe róŝnice wystąpiły między lipą krymską, a dębem bezszypułkowym i dębem czerwonym, gdzie dla dębu wartość cieplna liści była wyŝsza o 45,7%. RóŜnice uzyskanego ciepła spalania dla badanych liści w postaci rozdrobnionej i zbrykietowanej wynikają z dostępności tlenu podczas spalania do całego materiału w bombie kalorymetrycznej. W przypadku liści zbrykietowanych struktura materiału była bardziej zwarta i dostęp tlenu był utrudniony w porównaniu z liśćmi rozdrobnionymi. Wartości cieplne liści przedstawiono w tabeli 1. Wilgotność względna liści po wysuszeniu wahała się w granicach 10-15% liści. Taka wilgotność nie powoduje widocznych róŝnic między wartością cieplną brutto i netto, co przedstawiono na rysunkach 3 i 4. Przedstawiono na nich wartość potencjału cieplnego dla liści rozdrobnionych i zbrykietowanych porównując wartość cieplną brutto i netto spalanych liści. Potencjał cieplny (kj ḡ 1 ) Heat potential Potencjał cieplny liści w formie rozdrobnionej Heat potential of leaves in loose form Dąb bezszypułkowy Quercus petraea (Mattuschka)Liebl Dąb czerwony Quercus rubra L. Grab pospolity Carpinus betulus L. Kasztanowiec biały Aesculus hippocastanum L. Kasztanowiec biały Aesculus hippocastanum L. Klon srebrzysty Acer saccharinum L. Klon pospolity Acer platanoides L. Potencjał cieplny brutto -. Caloric value brutto Potencjał cieplny netto -. Caloric value netto Platan klonolistny Platanus acerifolia (Aiton)Willd. Topola biała Populus alba L. Topola czarna Populus nigra L. Italica" Wierzba płacząca Salix sepulcralis Simk. Lipa krymska Tilia euchlora C.Koch Gatunki liści - Kind of leaves Rys. 3. Wartość cieplna liści rozdrobnionych wyznaczana metodą wg PN EN ISO 1716:2004 Fig. 3. Calorific value of shredded leaves according to the method referred to in PN EN ISO 1716:2004

7 WARTOŚCI CIEPLNE LIŚCI WYBRANYCH GATUNKÓW DRZEW 557 Potencjał cieplny liści w formie brykietów Heat potential of leaves in briquette form Potencjał cieplny brutto - Caloric value brutto Potencjał cieplny netto - Caloric value netto Potencjał cieplny (kj ḡ 1 ) Heat potential Dąb bezszypułkowy Quercus petraea (Mattuschka)Liebl Dąb czerwony Quercus rubra L. Grab pospolity Carpinus betulus L. asztanowiec biały Aesculus hippocastanum L. Kasztanowiec biały Aesculus hippocastanum L. Klon srebrzysty Acer saccharinum L. Klon pospolity Acer platanoides L. Platan klonolistny Platanus acerifolia (Aiton)Willd. opola biała Populus alba L. opola czarna Populus nigra L. Italica" Wierzba płacząca Salix sepulcralis Simk. Lipa krymska Tilia euchlora C.Koch Rys. 4. Wartość cieplna liści w formie brykietów wyznaczana metodą wg PN EN ISO 1716:2004 Fig. 4. Caloric value of leaves formed in briquettes according to the method referred to in PN EN ISO 1716:2004 Porównując uzyskane wyniki z wartością cieplną drewna, węgla kamiennego, słomy, siana oraz wierzby energetycznej, to wartość średnia dla liści (w postaci brykietów i liści rozdrobnionych) była wyŝsza od wartości cieplnej węgla brunatnego (7,8 kj g -1 ), torfu (12,8 kj g -1 ), siana (13,2 kj g -1 ) oraz słomy Ŝółtej (14,3 kj g -1 ), natomiast wyŝszą wartością cieplną charakteryzowały się gaz ziemny (48 kj g -1 ), trzcina pospolita (24,9 kj g -1 ) oraz węgiel kamienny (20,9 kj g -1 ). WNIOSKI 1. Wartość cieplna liści róŝnych gatunków drzew była róŝna i wahała się od 10,7 kj g -1 (liście klonu srebrzystego w postaci brykietów) do 18,4 kj g -1 (liście kasztanowca białego w postaci liści rozdrobnionych). 2. Wartość cieplna liści (15,3 kj g -1 ) jest porównywalna z wartością cieplną drewna, węgla kamiennego, słomy, siana, wierzby energetycznej itp., natomiast przewyŝsza swą wartością energetyczną torf i węgiel brunatny.

8 558 M. DZIEWANOWSKA, T. DOBEK 3. Największą wartość cieplną z badanych liści róŝnych gatunków drzew mają: dęby i kasztanowce (ok. 16,9 kj g -1 18,4 kj g -1 ). 4. Wartość cieplna liści sprasowanych jest mniejsza niŝ liści rozdrobnionych. Dla liści w postaci brykietów średnia wartość cieplna wyniosła 14 kj g -1, natomiast dla liści w postaci rozdrobnionej średnia wartość cieplna wyniosła 15,3 kj g -1, wynika to ze struktury spalanych liści na co ma wpływ dostęp tlenu w bombie kalorymetrycznej. 5. Wilgotność względna liści w granicach 10-15% nie powoduje widocznych róŝnic miedzy wartością cieplną brutto i netto. PIŚMIENNICTWO 1. Duer I.: MoŜliwości pozyskiwania energii z biomasy roślinnej. Fragmenta Agronomica 2, Kowalik T.: Druga Sejmowa Przygoda Energii Odnawialnej. Biuletyn Polskiego Klubu Ekologicznego, 12, Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej. Wydaw. WNT Warszawa, Mokrzycki E., Olkuski T., Szurlej A., Skoczek A., Mirowski T.: Podstawy gospodarki surowcami energetycznymi. Wydaw. AGH w Krakowie, Sychta Z., Sychta K.: Wyznaczanie potencjału cieplnego materiałów metodą wg ISO 1716: Szczecin, MEASUREMENTS OF COMBUSTION HEAT OF LEAVES OF VARIOUS TREE SPECIES COLLECTED IN BUILT-UP AREAS Małgorzata Dziewanowska 1, Tomasz Dobek 2 1 Chair of Technical Security Ships, Technical University of Szczecin ul. Piastów 41, Szczecin Malgorzata.Dziewanowska@ps.pl 2 Department of Agricultural Machinery Operation, Agricultural University ul. PapieŜa Pawła VI/3, Szczecin Ab s t r a c t. The article describes the results of combustion tests of tree leaves as one of the possible methods of their management after they have been collected from built-up areas. As a result of combustion it is possible to recycle/gain energy from the plant biomass. The clue of the method is based on the estimation of calorific value of material for leaves of chosen tree species from built-up areas according to the method regulated by the standard PN-EN ISO The method of measurement lies in complete combustion of a specified mass of material inside an atmosphere of oxygen under pressure in the Calorimeter Bomb in stirred water bath and measurement of water temperature increases. The analysis was performed on samples of shredded leaves or of leaves formed into briquettes. The tests proved that the heat of combustion was different for leaves of various tree types and that leaves in loose shredded form have a higher calorific value of material than those formed into briquettes. The average value of heat of combustion reached 14 kj g -1 for leaves formed into briquettes and for 15,3 kj g -1 for loose shredded leaves. The highest calorific value of material was recorded for leaves of white chestnut and those of red oak, and the lowest for leaves of lime-tree and maple. K e y wo r d s : biomass, leaves of trees, heat of combustion, combustion of tree leaves