Znaczenie sakramentu bierzmowania w życiu chrześcijanina i konieczność katechezy przygotowującej do jego przyjęcia

Transkrypt

1 Ks. dr Krzysztof Baryga Znaczenie sakramentu bierzmowania w życiu chrześcijanina i konieczność katechezy przygotowującej do jego przyjęcia W czasie obrzędów bierzmowania biskup, który jest zwyczajnym szafarzem tego sakramentu, pyta kandydatów: Czy wierni ci wiedzą jak wielki dar otrzymują w tym sakramencie i czy przygotowali się należycie do jego przyjęcia? Celem tego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o doniosłość owego daru i o odpowiednie przygotowanie do jego przyjęcia. Można mieć nadzieję, że poszukiwanie coraz pełniejszej i głębszej odpowiedzi na tak postawione pytanie pomoże, zarówno kandydatom, jak i osobom odpowiedzialnym za ich chrześcijańską formację, z jeszcze większą świadomością i odpowiedzialnością brać udział w katechezie Kościoła, zarówno przed, jak i po celebracji sakramentu bierzmowania. 1. Miejsce i znaczenie sakramentu bierzmowania w życiu ucznia Chrystusa. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że wtajemniczenie chrześcijańskie dokonuje się przez trzy sakramenty: chrzest, który jest początkiem nowego życia; bierzmowanie, które jest jego umocnieniem, i Eucharystię, która karmi ucznia Ciałem i Krwią Chrystusa, by przekształcić go w Niego (KKK 1275). 1 Wobec powyższego pełnia chrześcijańskiej inicjacji domaga się przyjęcia trzech sakramentów tworzących jedność i stanowiących fundament całego życia chrześcijańskiego (KKK 1212; Por. KKK 1285). W świetle tej nauki każdy ochrzczony jeszcze nie bierzmowany nie tylko może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania (KKK 1306), ale ma także obowiązek przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie (KPK kan.890). Chociaż przyjęcie sakramentu bierzmowania nie jest absolutnie konieczne do osiągnięcia zbawienia (Por. KKK 1257,1306), to jednak Kościół chce, aby żadne z jego dzieci, nawet najmniejsze, nie odchodziło z tego 1 Analiza problemu zawartego w temacie artykułu została przeprowadzona w oparciu o następujące dokumenty źródłowe, których skróty umieszczam w nawiasie: Catechesi tradendae. Adhortacja apostolska Jana Pawła II o katechizacji (CT); Dyrektorium ogólne o katechizacji [DCG(1997)]; Dyrektorium katechetyczne Kościoła Katolickiego w Polsce (DKKKwP);. Konstytucja dogmatyczna o Kościele (KK); Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK); Kodeks Prawa Kanonicznego (KPK); Obrzędy Bierzmowania (OB); Program nauczania religii autorstwa Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski [PNR (2001)]; Podstawa programowa katechezy Kościoła Katolickiego w Polsce (PPKKKwP); Dokumenty II Polskiego Synodu Plenarnego.Liturgia Kościoła po Soborze Watykańskim II (II PSPL). 1

2 świata nie ubogacone Duchem Świętym i darem pełni Chrystusa (KKK 1314). Gdy więc jakiś chrześcijanin jeszcze nie bierzmowany znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci (choć nie osiągnął wieku rozeznania czy też nie uczestniczył w procesie bliższego przygotowania), wtedy każdy kapłan powinien mu bierzmowania udzielić (KKK 1307, 1314; KPK kan. 883,889 2, 891). Bierzmowanie jest sakramentem, który przynosi wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej: - zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić Abba, Ojcze! (Rz 8, 15); - ściślej jednoczy nas z Chrystusem; - pomnaża w nas dary Ducha Świętego; - udoskonala naszą więź z Kościołem; - udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża (KKK 1303; Por. KK 11; KPK kan.879; OB 2, 22). Łaska sakramentu bierzmowania umacnia więc i utwierdza (łac. confirmatio, czes. bořmovati, pol. bierzmowanie) więź chrześcijanina ze Wspólnotą Trzech Osób Boskich i Wspólnotą Jednego, Świętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła oraz wyciskając na duszy chrześcijanina niezatarte znamię (gr. chrisma, pol. krzyżmo) zobowiązuje go, przynagla i umożliwia mu dawanie nieustannego (przez całe życie), autentycznego (słowem i uczynkiem) i publicznego (w Kościele i w świecie) świadectwa o ewangelicznej wierze, nadziei i miłości. Taka działalność to chrześcijańskie apostołowanie dla budowania Kościoła i rozwoju Królestwa Bożego (Por. KKK 1289,1295, ; II PSPL 19). Godne przyjęcie łaski sakramentu bierzmowania oraz świadome i dobrowolne przyjęcie wynikających z niej zobowiązań wymagają od kandydatów do bierzmowania właściwego przygotowania (Por. KPK kan. 890; II PSPL 19). 2. Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania Obrzędy Bierzmowania, jak i Wprowadzenie do Obrzędów Bierzmowania podkreślają konieczność owego przygotowania i domagają się, aby było ono dobre, odpowiednie, staranne, należyte, dostosowane do sytuacji (OB 12, 3, 21, 13), zaś Dyrektorium katechetyczne Kościoła Katolickiego w Polsce i Podstawa programowa katechezy Kościoła 2

3 Katolickiego w Polsce zwracają uwagę na konieczność zaprogramowania owego przygotowania (DKKKwP 103, 107; PPKKKwP s. 69) Podstawowe zadania i cel pracy związanej z przygotowaniem kandydatów do bierzmowania Wprowadzenie do Obrzędów Bierzmowania mówiąc o przygotowaniu utożsamia je z procesem chrześcijańskiej formacji (Por. OB 3, 12). Inne dokumenty Kościoła podkreślają wielowymiarowość tej formacji (Por. KKK 1309; II PSPL 110). Wykorzystując integralne ujęcie tego procesu prezentowane w Dyrektorium ogólnym o katechizacji należy wyszczególnić 6 podstawowych zadań tej formacji: a) rozwijanie poznania treści wiary, b) wychowanie liturgiczne, c) formacja moralna, d) nauczanie modlitwy, e) wychowanie do życia wspólnotowego, f) wychowanie do misji [Por. DCG (1997) 85-86; DKKKwP 23-29]. Realizacja powyższych zadań wynika także z wierności integralnej naturze katechezy. Katecheza przygotowująca do bierzmowania powinna wypełniać funkcję potrójną: nauczania, wychowywania i inicjacji (Por. DKKKwP 37-53). Zintegrowanie trzech powyższych funkcji i sześciu podstawowych zadań katechezy stanowi podstawowy wymóg właściwego przygotowania do bierzmowania. Ostatecznym celem tego, jak i każdego etapu katechetycznej formacji, jest doprowadzenie katechizowanych do spotkania, zjednoczenia i głębokiej zażyłości z Jezusem Chrystusem (CT 5). Komunia z Jezusem Chrystusem, jak zauważa Dyrektorium ogólne o katechizacji, prowadzi chrześcijanina do zjednoczenia z tym wszystkim, z czym głęboko był zjednoczony sam Jezus Chrystus : z Bogiem, Jego Ojcem, który posłał Go na świat, i z Duchem Świętym, który kierował Nim w Jego posłaniu; z Kościołem, Jego Ciałem, za które się wydał, i z ludźmi, Jego braćmi, których los zechciał podzielić [DCG (1997) 81]. Wobec powyższego fundamentalnym celem procesu integralnej formacji przed bierzmowaniem powinno być pogłębienie więzi chrześcijanina zarówno z Trójcą Przenajświętszą, jak i ze wspólnotą Kościoła (powszechnego i parafialnego). Dopiero z tego zjednoczenia i zażyłości rodzi się postawa chrześcijańskiej odpowiedzialności za Kościół i świat (Por. KKK 1309; Por. II PSPL 110). Łaska sakramentu bierzmowania tę więź i tę 3

4 postawę umacnia (confirmatio) i potwierdza pieczęcią Ducha Świętego (chrisma), której wymazać się nie da (Por. KKK ; KK 11). Zredukowanie funkcyjne katechezy (tylko do niektórych funkcji) czy też zadaniowe (tylko do niektórych zadań) skutkuje większymi lub mniejszymi brakami w formacji kandydatów do bierzmowania, a tym samym ogranicza urodzajność gleby ludzkiego serca, na którą pada ziarno łaski sakramentu bierzmowania Podstawowe środowiska formacyjne Dokumenty katechetyczne Kościoła wyakcentowując środowisko parafialne nie pomijają środowiska rodzinnego i szkolnego. Jeśli parafia pełni wyjątkową (dominującą) rolę w chrześcijańskiej inicjacji, to środowisko rodzinne wyjątkowo sprzyja wychowywaniu do umiłowania ewangelicznych wartości, zaś środowisko szkolne religijnemu nauczaniu. Skuteczność procesu formacyjnego zależna jest od stopnia integracji trzech podstawowych funkcji katechezy i trzech podstawowych środowisk katechetycznych (Por. DKKKwP 24-29). Inicjacyjna katecheza parafialna nie może zastępować, ale ma dopełniać szkolne nauczanie religii (DKKKwP 53), zaś katecheci świadomi znaczenia katechezy parafialnej i szkolnej w przygotowaniu kandydatów do bierzmowania powinni pamiętać o wyjątkowym (pierwszorzędnym) znaczeniu katechezy rodzinnej, która wyprzedza każdą formę katechezy, a jednocześnie jej towarzyszy i ją poszerza (CT 68) Odpowiedzialni za przygotowanie Obowiązek przygotowania do bierzmowania w odpowiednim czasie odnosi się do samego kandydata i do wspólnoty Kościoła, której jest członkiem (Por. KPK kan. 890, 774 1, OB 3). W tejże wspólnocie wyjątkowa odpowiedzialność spoczywa na rodzicach jako pierwszych katechetach (DKKKwP128; OB4; Por.KPK kan.774 2) oraz na parafii (KKK 1309; Por. OB 3), która jest podstawowym i uprzywilejowanym środowiskiem dla katechezy przygotowującej do przyjęcia sakramentów (DKKKwP 13,106,107; PPKKKwP s. 6.) We wspólnocie parafialnej troska o prowadzenie i zorganizowanie takiej katechezy jest obowiązkiem duszpasterzy, a zwłaszcza proboszcza (KPK kan. 890, 776 1, 2; DKKKwP 140). Wraz z rodzicami i duszpasterzami kandydata do przyjęcia bierzmowania powinien przygotowywać również świadek bierzmowania (OB 5). 4

5 Skoro sakrament bierzmowania jest tak ważny dla budowania Kościoła i rozwoju Królestwa Bożego, wobec tego przygotowanie kandydatów do jego przyjęcia powinno stać się wspólną troską rodziców i duszpasterzy, katechetów szkolnych i parafialnych, świadków i innych osób zaangażowanych w życie wspólnoty parafialnej oraz animatorów grup, stowarzyszeń i ruchów kościelnych działających w tej wspólnocie (Por. DKKKwP 107; PPKKKwP s. 69; II PSPL 83). Sprostanie temu obowiązkowi nakłada na wymienione podmioty potrzebę stałej, zaprogramowanej, zaplanowanej, zorganizowanej i skoordynowanej współpracy. 3. Uszczegółowione pastoralne postulaty związane z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania i jego przyjęciem Należy opracować zsynchronizowany z nauczaniem szkolnym i wychowaniem rodzinnym program dla parafialnej katechezy przygotowującej do przyjęcia bierzmowania (Por. DKKKwP 107) W przygotowaniu i celebracji sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej należy dążyć do ukazania ścisłego związku między chrztem, bierzmowaniem i eucharystią (Por. II PSPL 62) Katecheza przed bierzmowaniem powinna koncentrować się na rozumieniu i wyznawaniu wiary ujmowanej integralnie. Chodzi o całość autentycznego orędzia chrześcijańskiego hierarchicznie uporządkowanego [Por. DCG (1997) ; PPKKKwP s.49-69; DKKKwP 107]. Dokumenty katechetyczne Kościoła wymieniają siedem podstawowych elementów (kolumn) katechezy przygotowującej do przyjęcia sakramentu odpowiedzialności za rozwój wiary, rozwój Kościoła i zbawienie świata. Są to trzy etapy historii zbawienia (Stary Testament, życie Jezusa Chrystusa i historia Kościoła) oraz cztery filary wykładu (symbol wiary, sakramenty, przykazania i Modlitwa Pańska). W powyższym kontekście katecheza związana z bierzmowaniem powinna być i biblijna, i teologiczna, i liturgiczna, i moralna, i eklezjalna [Por. DKKKwP 33, 58-68; DCG (1997) ]. W katechezie tej należy też często odwoływać się do doświadczeń życiowych katechizowanych, a w szczególności do ich życia we wspólnocie Kościoła. Wprowadzenie w proces przekazu wiary elementu (wymiaru) egzystencjalnego wynika z zasady korelacji i zasady wierności Bogu i człowiekowi [Por. DCG (1997) 116, ; DKKKwP 65-68]. 5

6 Ukazywanie chrześcijańskiego orędzia należy skoncentrować wokół misterium Trójcy Przenajświętszej (teocentryzm trynitarny) ściśle związanym z misterium zbawienia (chrystocentryzm) i Kościoła (eklezjocentryzm) (Por. DKKKwP 73-75). Dyrektorium ogólne o katechizacji mówi o teocentryzmie trynitarnym w perspektywie chrystologiczno-eklezjalnej [Por. DCG (1997) ] Przygotowanie do przyjęcia bierzmowania ma łączyć nauczanie prawd chrześcijańskich, doświadczanie chrześcijańskich misteriów i praktykowanie chrześcijańskiej miłości. Chodzi więc o rozwój chrześcijanina we wierze integralnej: wierze głoszonej w słowie, celebrowanej w sakramencie i wyznawanej w życiu (Por. DKKKwP 23) Głównym źródłem tej katechezy powinno stać się Słowo Boże zawarte w Świętej Tradycji i w Świętym Piśmie [DCG (1997) 95; DKKKwP 32] 3.6. Pamiętając o tym, że rodzice są pierwszymi katechetami dla swoich dzieci oraz uwzględniając fakt niewystarczającego zaangażowania środowiska rodzinnego w formację młodzieży przed bierzmowaniem (II PSPL 57, 61) postuluje się konieczność prowadzenia katechezy dla rodziców (II PSPL 110; DKKKwP 103). W ciągu danego roku formacyjnego należy zorganizować przynajmniej trzy katechetyczne spotkania dla rodziców kandydatów do sakramentu bierzmowania (DKKKwP 103) Dokumenty katechetyczne Kościoła zwracają też uwagę na konieczność formacji świadków (Por. II PSPL 104, 110). Uwzględniając odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania spoczywającą również na świadkach (OB 5), postuluje się przemyślany i wczesny (na początku procesu formacyjnego kandydata) wybór świadka i przedstawienie go wspólnocie parafialnej. Zaleca się, aby był nim ktoś z rodziców chrzcielnych. Nie wyklucza się jednak wyboru innych osób, a zwłaszcza rodziców kandydata (Por. KKK 1311; OB 5; II PSPL 113) Centralnym środowiskiem formacji kandydatów do bierzmowania powinna być ich własna parafia, a nie parafia, na terenie której znajduje się szkoła, zaś miejscem tej formacji budynek kościelny lub parafialny (PPKKKwP s.69; DKKKwP 107) Z trzech podstawowych funkcji katechezy i jej sześciu zadań wynika postulat zróżnicowanych form katechezy przygotowującej do bierzmowania. Dokumenty katechetyczne Kościoła w odniesieniu do katechezy parafialnej polecają między innymi: celebracje biblijne, pokutne, eucharystyczne w kościele parafialnym; rekolekcje adwentowe i wielkopostne; prace w grupach; 6

7 zbiorowe spotkania wszystkich kandydatów, pamiętając o zaleceniu Episkopatu, aby grupa kandydatów nie przekraczała 250 osób; pielgrzymki (m.in. do kościoła katedralnego); spotkania z przedstawicielami stowarzyszeń, wspólnot i ruchów apostolskich; indywidualne rozmowy z kandydatem (PPKKKwP s. 69; DKKKwP 107; II PSPL 111, 114,63) Kodeks Prawa Kanonicznego stwierdza, że bierzmowanie należy przyjmować (poza sytuacjami nadzwyczajnymi) w pobliżu wieku rozeznania - wieku używania rozumu (KPK kan.889 2, 891). Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla zaś, że dojrzałego wieku wiary nie należy mylić z dojrzałym wiekiem rozwoju naturalnego (KKK 1308; Por. II PSPL 20). Obrzędy Bierzmowania zauważają, iż z powodów duszpasterskich, a przede wszystkim, aby głębiej wpoić wiernym pełne posłuszeństwo Chrystusowi i nauczyć ich dawania zdecydowanego świadectwa, Konferencje Episkopatu mogą ustalić wiek, jaki wyda im się odpowiedniejszy, tak aby ten sakrament był udzielany w dojrzalszym wieku, po odpowiednim przygotowaniu (OB11; Por. KPK kan.891). Dokumenty synodalne, które weszły w życie we wszystkich polskich diecezjach w Środę Popielcową 2001 roku stwierdzają, że bierzmowanie powinno być udzielane młodzieży trzecich klas gimnazjum (II PSPL 112). To postanowienie znajdujemy również w dwóch innych dokumentach Konferencji Episkopatu Polski, a mianowicie w Dyrektorium katechetycznym Kościoła Katolickiego w Polsce i w Podstawie Programowej Katechezy Kościoła Katolickiego w Polsce (DKKKwP 107; PPKKKwP s.69) Formacja młodzieży przygotowującej się do bierzmowania powinna trwać trzy lata. Przez pierwsze dwa lata gimnazjalne katechezę parafialną należy prowadzić systematycznie przez cały rok przynajmniej raz w miesiącu. W klasie trzeciej taka katecheza powinna mieć miejsce przynajmniej dwa razy w miesiącu (PPKKKwP s.69; Por. PNR s.104). Jeśli chodzi o przygotowanie dorosłych kandydatów do bierzmowania to powinno trwać ono do trzech miesięcy i składać się z około sześciu katechez oraz indywidualnej rozmowy duszpasterskiej z kandydatem (II PSPL 114). W sytuacjach nadzwyczajnych (niebezpieczeństwo śmierci czy poważne trudności innego rodzaju) zarówno wiek kandydata, jak i przygotowanie do bierzmowania należy dostosować do tych sytuacji (OB ; KPK kan. 891; Por. II PSPL 20). 7

8 Ponadto należy pamiętać o wskazaniu zawartym w Obrzędach Bierzmowania: Przygotowanie dorosłego chrześcijanina do bierzmowania zbiega się niekiedy z przygotowaniem do małżeństwa. Jeżeli w takim wypadku przewiduje się, że nie można będzie spełnić warunków do owocnego przyjęcia bierzmowania, ordynariusz miejscowy osądzi, czy nie byłoby lepiej odłożyć je na czas po zawarciu małżeństwa (OB 12) Po wyżej omówionym przygotowaniu bliższym powinno nastąpić przygotowanie bezpośrednie, które wiąże się ze słuchaniem Słowa Bożego, wspólną modlitwą przygotowującą na przyjęcie w duchu uległości i dyspozycyjności łaski Ducha Świętego (Por. Dz 1, 14) oraz przystąpieniem do sakramentu Pokuty (OB 12,21; Por. KKK 1310) Rozpoczęcie kandydatury do bierzmowania należy połączyć ze świadomym i dobrowolnym zaakceptowaniem imienia już posiadanego lub wyborem i nadaniem nowego chrześcijańskiego imienia. Nowe imię wybierają i otrzymują ci kandydaci, którzy nie mają swojego św. patrona z chrztu. Wybór patrona należy łączyć z pełnym poznaniem jego życia i świętości, z prośbą o jego wstawiennictwo (w okresie przed, w czasie i po bierzmowaniu) oraz z pragnieniem przystosowanego do zmienionych warunków życia naśladowania go (II PSPL 113) Zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. Udzielanie przez niego sakramentu bierzmowania wyraźnie oznacza, że jednym z jego skutków jest ściślejsze zjednoczenie bierzmowanych z Kościołem, z jego apostolskimi początkami i jego posłaniem świadczenia o Chrystusie (KKK 1313) Jest wskazane, aby sakrament bierzmowania był udzielany w Kościele i w czasie Mszy św. (KPK kan. 881). Celebracja bierzmowania podczas Eucharystii i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych sprzyja podkreśleniu jedności sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (KKK 1321; Por. OB 13) Na Uroczystość bierzmowania należy zaprosić przedstawicieli wspólnoty rodzinnej i parafialnej bierzmowanych oraz reprezentantów, tak ważnego dla integralnego rozwoju młodzieży, środowiska szkolnego (Por. OB 3, 4) Istnieje obowiązek prowadzenia księgi bierzmowanych, w której należy zapisać: imiona i nazwiska bierzmowanych, szafarza, rodziców i świadków oraz podać miejsce i datę udzielenia tego sakramentu. O udzielonym bierzmowaniu proboszcz powinien zawiadomić proboszcza miejsca chrztu osoby bierzmowanej (KPK kan.895; OB14). 8

9 3.18. Doniosłość sakramentu bierzmowania dla wspólnoty Kościoła (powszechnego i parafialnego) i dla każdego chrześcijanina należy ukazywać również przez celebrowanie rocznicy udzielenia tego sakramentu w ścisłej łączności ze świętowaniem rocznicy przyjęcia dwóch innych sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego czyli chrztu i pierwszej eucharystii. 4. Proponowany formularz protokołu wizytacji oceniającej katechezę parafialną przygotowującą do sakramentu bierzmowania. I. Informacje ogólne: 1. Pełna nazwa parafii i adres: Imię i nazwisko osoby planującej, organizującej i koordynującej przygotowanie bliższe i przygotowanie bezpośrednie kandydatów do bierzmowania. 3. Ilość kandydatów do sakramentu bierzmowania: a) na początku procesu formacyjnego... b) na końcu procesu formacyjnego... II. Informacje szczegółowe 2 : 1. Według jakiego programu przygotowywano kandydatów do sakramentu bierzmowania? Jakie podręczniki i inne pomoce wykorzystano? Poprzez jakie działania dążono do ukazania ścisłego związku bierzmowania z chrztem i eucharystią? Numeracja sformułowanych w tej szczegółowej części protokołu pytań ściśle odpowiada numeracji uszczegółowionych wcześniej pastoralnych postulatów związanych z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania i z jego przyjęciem. 9

10 3. Ile katechez poświęcono pogłębieniu zrozumienia podstawowych elementów (wymiarów) prawdy chrześcijańskiej? Podstawowe elementy Stary Testament Życie Jezusa Chrystusa Historia Kościoła Symbol wiary Sakramenty Przykazania Modlitwa Pańska Ilość katechez 4. Poprzez jakie liturgiczne celebracje przygotowywano kandydatów do sakramentu bierzmowania i ile tych celebracji było? Nazwa celebracji Ilość celebracji Do umiłowania jakich wartości moralnych kandydaci zostali szczególnie zachęceni i jakie konkretne formy realizacji tych wartości w codziennym życiu ukazano? Jaka wartość Konkretne formy jej realizacji Które z ksiąg biblijnych uznano za lekturę obowiązkową dla kandydatów do bierzmowania?.. 10

11 6. Jakich problemów dotyczyły katechezy dla rodziców kandydatów do bierzmowania? Data Temat katechezy Kiedy dokonano: a) wyboru świadków bierzmowania... b) przedstawienia ich wspólnocie parafialnej... Wśród świadków bierzmowania ilu jest: a) rodziców chrzestnych kandydatów... b) rodziców naturalnych kandydatów... c) innych osób 8. Ilu kandydatów do sakramentu bierzmowania przygotowywało się i przyjęło bierzmowanie poza własną wspólnotą parafialną... i jakie motywy o tym najczęściej decydowały: a)... b)... c) Z jakich form spotkań i jak często korzystano przygotowując kandydatów do sakramentu bierzmowania? Formy Spotkanie w jednej dużej grupie Praca w grupach małych Spotkanie z zaproszonymi gośćmi Rozmowa indywidualna Rekolekcje Dni skupienia Pielgrzymki Częstotliwość 10. W jakim wieku są kandydaci do bierzmowania? Kategoria wiekowa Uczniowie trzeciej klasy gimnazjalnej Uczniowie szkół ponadgimnazjalnych Inne osoby Ilość kandydatów

12 11. Proszę krótko scharakteryzować parafialną formację dorosłych kandydatów do sakramentu bierzmowania Proszę krótko scharakteryzować bezpośrednie przygotowanie kandydatów do sakramentu bierzmowania: a) przez wspólną modlitwę (nowennę) b) przez nabożeństwo pokutne przed przyjęciem bierzmowania c) przez inne podjęte działania Kiedy kandydaci w sposób świadomy zaakceptowali swoje imię chrzcielne lub wybrali nowe imię?.ilu kandydatów do sakramentu bierzmowania: a) pozostało przy swoim imieniu z chrztu... b) wybrało nowe imię Kiedy i jakie informacje otrzymali kandydaci do sakramentu bierzmowania o szafarzu tego sakramentu? Kiedy i w jaki sposób rozpoczęło się przygotowywanie kandydatów do celebrowania Uroczystości Bierzmowania? Kogo zaprosili kandydaci na Uroczystość Bierzmowania ze swojego środowiska a) rodzinnego: b) parafialnego: c) szkolnego: Kto odpowiada za prowadzenie księgi bierzmowanych i jak ta księga jest prowadzona?

13 18. Na jaki dzień wyznaczono celebrowanie rocznicy bierzmowania i dlaczego? Sugestie i postulaty związane z przygotowaniem do bierzmowania w przyszłości: a) opinia przygotowującego b) opinia wizytującego Podpis osoby przygotowującej... Podpis osoby wizytującej......, dn