Temat: Maryja Arka Przymierza

Transkrypt

1 15 sierpnia 2012 Temat: Maryja Arka Przymierza Pan Jezus mówi do Ojca- Ojcze proszę, abyś tych, których mi dałeś byli ze Mną, tam gdzie Ja jestem w chwale, każdy z nas ma przygotowane miejsce w niebie, najpiękniejsze miejsce obok Boga ma Maryja, bądźmy tymi, którzy kochają Maryję, Arka w Starym Testamencie, Litania Loretańska-Arko Przymierza, pneumatofor, jezusofor, wy jesteście świątynią Boga, kto zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, Jezus uwalnia nas z więzienia grzechów, święty zakonnik przy bramie niebios- Przyjacielu jesteś błogosławionynic nie masz- Chodź do nieba Duchu Święty, tak jak przyszedłeś do Serca i do Ciała Maryi, przyjdź do nas teraz. Duchu Święty, który zawsze od poczęcia byłeś w Maryi, bądź zawsze w nas. Duchu Świętym, który przez Nią działałeś, Duchu Święty działaj w nas i poprzez nas. Duchu Święty, który przemawiałeś przez Maryję, przemawiaj przez nas, przemawiaj przeze mnie również dzisiaj. Duchu Święty, który zstępowałeś na wszystkich i tych, do których Maryja poszła, proszę zstępuj na nas i na tych wszystkich, do których pójdziemy. Duchu Święty namaść teraz moje słowa, abym mówił o Maryi, aby mówił to, co jest zgodne z Twoją Wolą, Tobie mile, dla chwały Twojej i dla chwały Maryi. Duchu Święty pomóż mi mówić o niej pięknie, pokornie i z miłością. Duchu Święty przyjdź do naszych serc, aby nasze serca rozradowany się radością Maryi, która jest w niebie, która została wzięta z ciałem i duszą do chwały Twojej. Przyjdź Duchu Święty. Pierwszą osobą, która weszła do nieba to był Jezus. To była osoba Jezusa. Jezus czterdzieści dni, po swoim zmartwychwstaniu pobłogosławił Swoich uczniów. Powiedział do nich ostanie słowa, aby głosili Jezusa, Jego zmartwychwstanie, Jego ewangelię, powiedział, że otrzymają Ducha Świętego, który da im moc, świadczenia o Nim, że On idzie do Ojca, bo wypełnił Wolę Ojca. On przyszedł od Ojca i wraca do Ojca i zapowiada, że oni kiedyś też po wypełnieniu swojej misji, tak jak Jezus wypełnił swoją misję, też pójdą do Ojca, i że On ich przedstawi Ojcu Niebieskiemu, że ich zabierze do nieba. Jezus sam często mówił do Ojca: Ojcze proszę, abyś tych, których mi dałeś byli ze Mną, tam gdzie Ja jestem w chwale. Oglądali Moją chwale, którą mi dałeś przed założeniem świata. Tak Pan Jezus mówi do Ojca, czyli prosił Ojca Niebieskiego za swoimi przyjaciółmi. Pan Jezus kocha wszystkich i wszystkich umiłował i za wszystkich umarł, ale ma swoich 1

2 przyjaciół wybranych, i za nich szczególnie oddal swoje życie, i za nich szczególnie się modli do Ojca Niebieskiego. Za wszystkich żeby byli zbawieni, ale szczególnie za nich, bo Jezus przygotował im specjalne miejsce i w innym fragmencie ewangelii Pan Jezus mówi, żeby się nie smucili, że w Domu Mojego Ojca jest mieszkań wiele. Idę przygotować wam miejscemówił to o swoich przyjaciołach, Apostołach, ale mówił to także i do nas. Każdy z nas ma przygotowane miejsce w niebie. Niestety muszę was trochę zasmucić, najlepsze zostały już zajęte przez Matkę Bożą, Apostołów i przez wielkich świętych, ale na pewno znajdą się jeszcze miejsca, choćby takie małe, skromne, w których tylko my będziemy. Miejsca, które są puste i czekają na nas. Nikt tego miejsca nie zajmie, także już teraz w sercu możesz podziękować Jezusowi, że On poszedł do Ojca i przygotował ci miejsce. Można powiedzieć, że Pan Jezus po wniebowstąpieniu zrobił taki porządny remanent i tak musiał trochę, takich, tak mówię obrazo, te różne meble poprzestawiać, komu co tam przygotować, jaki pokoik, albo może jakiś dom, mówiąc tak obrazowo oczywiście, co komu dać. Swoim przyjaciołom Jezus daje najwięcej. To znaczy tym, którzy tutaj na ziemi mieli najmniej. Największą chwale mieli, mają w niebie ci, którzy tutaj na ziemi mieli najgorzej, największą hańbę tu doświadczyli tak jak Jezus, który doświadczył największej hańby, największego upokorzenia. Dzisiaj wspominamy Maryję, która weszła jako druga do nieba po Swoim Synu. Pierwszy był Jezus a druga Maryja, czyli teraz wiemy kto ma najpiękniejsze miejsce obok Boga, obok Jezusa, Maryja, pierwsza po Bogu. Skoro Syn ze swoim Ojcem i Duchem Świętym wywyższyli tam bardzo Maryję to nie jest przesadą kochać Ją też tak bardzo. To nie jest przesadą też prosić Ją o wstawiennictwo i modlić się do Niej. Modlić się do Niej dużo i oddawać jej siebie i swoją rodzinę, nie ma tu przesady. Bądźmy zawsze maryjni, nasz naród był maryjny i zawsze my bądźmy maryjni. Nie wstydźmy się różańca, Maryi, Jej obrazków, Jej figurek, Jej szkaplerzy, cudownych medalików. Bądźmy tymi, którzy kochają Maryję, żeby to było widoczne, żeby w twoim domu też, czy w twoim samochodzie, czy przede wszystkim na szyi, może w portfelu, czy w torebce gdzieś była tez obecność Maryi poprzez obraz, figurkę, szczególnie medalik, czy szkaplerz. Tak wiele Maryi zawdzięczamy. Tak bardzo nas Maryja ukochała po Bogu najbardziej, szaloną miłością nas kocha i Maryja kocha swoje dzieci, kocha przyjaciół Jezusa, kocha wybranych Jezusa, wszystkie kocha, ale szczególnie tych. Dzisiaj przeżywamy to święto, żeby pokazać, że Matka Boża nie została wzięta do nieba za nic, dlatego, że była po prostu Matką Boga, no to nie wypadało inaczej Jej Synowi zabrać Ją do nieba, no bo tak nie wypadało. Matka Boża oprócz tego, że miała tyle przywilejów bez Jej zasługi je otrzymała, jak Niepokalane poczęcie, jak dziewictwo, jak 2

3 macierzyństwo, jak zachowanie właśnie od grzechu pierworodnego, ale Maryja też współpracując z laską bożą nigdy nie popełniła też najmniejszego grzechu. Nigdy, nawet w najmniejszej sprawie się nie zbuntowała przeciwko Bogu jak Ewa, bo Ewa też była niepokalana, była dziewica, potem po grzechu wszystko starcia, a Maryja zawsze współpracowała z Bogiem. I Pan Jezus pewnej świętej powiedział, że Maryja Moja Matka zawsze była taką jak Ja chciałem aby była. Przecież Maryja nie była jaką cudotwórczynią. Nie była kapłanką, nie uzdrawiała, ona zawsze była gdzieś ukryta, w cieniu, na boku. Mała, najmniejsza, nigdy nie chciała przysłonić Sobą Jezusa. Nigdy nie chciała skupiać uwagi na sobie. Wykonywała proste czynności w Nazarecie przy Jezusie, przy Józefie i całe jej życie było takie ciche i pokorne. Ale dlaczego Ją tak Bóg wywyższył? I dlaczego Ją nagrodził niebem? Bo ona zawsze pełniła wolę Boga. I w naszym życiu też powinno być podobnie, też powinniśmy się zastanowić w jaki sposób naśladować Maryję. Na pewno chodzi o to, że naśladować Ją właśnie w pełnieniu woli Boga, żeby zawsze mieć taką postawę, że cokolwiek mnie spotka, na co nie mam wpływu: oto ja, Twój sługa, niech mi się stanie jak chcesz. A na co mam wpływ, chce wykonać to co wykonał Jezus na moim miejscu albo Maryja, taką mieć postawę. Pan Jezus też, kiedy staniemy przed Nim będzie nas sądził: a czy kochałeś Moją Maryję, Moją Matkę, która ci dałem za Matkę? A czy Ją naśladowałeś? A czy czciłeś Ją,? Czy mówiłeś o Niej? Czy oddałeś się Jej? Czy byłeś wdzięczny za to co Ona wyprosiła u Mnie dla ciebie? To będzie Jezus, nasz Pan, będzie robił nam takie, no taki test, odnośnie też Maryi, Matki naszej. Dzisiaj dużo było mowy na temat Arki. Co to jest Arka? Arka, w Starym Testamencie, to nie chodzi o Arkę Noego, tylko chodzi o Arkę, która była złotą skrzynią, może tak lepiej, pokrytą zlotem, a była wykonana z drzewa akacjowego, najlepszego, najpiękniejszego drewna, a pokryta była zlotem. Była to skrzynia mniej więcej żebyście mieli taką wyobraźnie, wyobrazić sobie to mogli, metr długości, pól metra szerokości, pól metra mniej więcej wysokości. Także można powiedzieć niewielka skrzynia, była pokryta zlotem i nad tą skrzynią były zamontowane dwa Cheruby, Aniołowie, którzy jakby swoim skrzydłami okrywali tą Arkę i tą Arkę wykonał Mojżesz na żądanie Boga. Na Synaju Bóg mu się objawił i pokazał: w niebie jest taka Arka, w której Ja mieszkam. Ty na ziemi wykonaj podobną. I on wykonał Arkę przymierza, Arkę, w której została wykonana, została wykonana właśnie z tego drzewa i ze złota, pokryta zlotem, nastąpiło poświęcenie tej Arki i chwała Boga weszła w tą Arkę, czyli tak naprawdę sam Bóg wszedł do tej Arki, czyli ta Arka, można powiedzieć, stała się miejscem szczególnego przebywania Boga na ziemi. Dzisiaj byśmy powiedzieli 3

4 tabernakulum, czyli Arka Przymierza w Startym Testamencie, to można powiedzieć takie tabernakulum Starego Testamentu. Po poświeceniu przez Mojżesza, wszedł sam Pan, w szczególny sposób był obecny i do Arki nikt nie mógł się zbliżać. Nikt dotykać, tylko kapłani i to nie mogli dotykać samej Arki, tylko były specjalne drążki. Arkę się czasami przenosiło, bo ta Arka była zrobiona na pustyni. Oni, kiedy przychodzili Izraelici po pustyni to chodzili z Arką i tą Arkę, kiedy ją przenoszono, owijano w specjalny materiał i były drążki zamontowane tej Arki żeby ją specjalnie przenosić i nikt nie mógł dotknąć Arki. Jeżeli ktoś dotknął Arkę wprost, nawet jeżeli był kapłanem to umierał i takie fakty miały miejsce w Starym Testamencie. Dotknął Arkę przymierza i umarł. Nikt nie mógł dotknąć Arkę, bo tam był Bóg Najświętszy, a tylko kapłani, specjalnie wybrani najbardziej oddani Bogu, mogli na tych drążkach tą Arkę przenosić z miejsca na miejsce, tam, gdzie wędrowali Izraelici. I co było w Arce? W Arce również była, oprócz tych wszystkich chwały Pana Boga i obecności Pana Boga, była też manna z nieba, jako pamiątka też tego cudu na pustyni. Była manna, która się nie rozkładała i ta manna symbolizuje eucharystię. W tabernakulum co jest? Jest eucharystia. Jest Ciało Jezusa i ta manna symbolizowała i zapowiadała, że kiedyś w tabernakulach będzie manna z nieba, Ciało Jezusa. I tam jeszcze w tej Arce były tablice kamienne, na których było wyryte prawo przez Boga, czyli można powiedzieć Pismo Święte w skróconej wersji. Dzisiaj wiemy, że w Piśmie Świętym jest Bóg ukryty, czyli można powiedzieć, że te tablice kamienne symbolizowały Słowo Boże, ale także symbolizowały obecność Jezusa, bo jak się mówi w kościele o Panu Jezusie? Słowo. Słowo Boga, czyli te tablice kamienne, które symbolizowały Pismo Święte, mówiły, że to jest Słowo Boga i manna symbolizowała eucharystię, czyli to była zapowiedź przyjścia Pana Jezusa, który będzie mieszkał w tabernakulum i była zapowiedź tego, że przyjdzie ktoś taki jak Maryja, która będzie żywą Arką Przymierza. Jest w Litanii Loretańskiej, Arko Przymierza. To są słowa, które odnoszą się do Maryi, że Matka Boża jest Arką Nowego Testamentu. Jest żywą Arką, w której zamieszkał Jezus, manna z nieba i żywe Słowo Boże. Mam nadzieje, że to w wiarę jest jasne, więc Maryja jest Arką Przymierza, żywą Arką. Dokonało się to szczególnie, kiedy Maryja przyjęła Jezusa, kiedy się w Niej począł, wtedy Maryja stała się Arką, wtedy Jezus w Niej zamieszkał i dlatego, kiedy Matka Bożą, która poczęła w sobie Jezusa, stała się Arką Przymierza, Nowego Przymierza, stałą się żywym tabernakulum, żywą świątynią, kiedy poszła więc do Elżbiety, to nie dziwne, że Ona, która była żywą Arką Bożą. Przyszła do Elżbiety, a Elżbieta została napełniona Bogiem. Tak jak w Starym Testamencie, kiedy Mojżesz zbliżał się do Arki, on rozmawiał z Bogiem i Bóg do Niego przychodził, zstępował, napełniał go mocą, kiedy 4

5 przychodził do Arki, gdzie przebywał Bóg, rozmawiał z Bogiem. To mówi też Stary Testament, Pismo Święte, że po rozmowie z Bogiem jego twarz promieniowała, jaśniała, błyszczał, więc nie dziwne, że kiedy Matka Boża, żywa Arka Przymierza, poszła z Jezusem, mając Jezusa w sobie do Elżbiety to Elżbieta zaczęła promieniować. Została napełniona Bogiem, bo przyszła do niej Żywa Arka i sadzę, że Elżbieta tez na pewno objęła Matką Bożą, a w Startym Testamencie pamiętamy, nie wolno było dotykać Arki, nawet kapłani, nawet Arcykapłani, nawet Mojżesz, a tutaj Elżbieta może dotykać Arki, nowej Arki, Maryi. Ale Arką Boga możemy być i my. W Starym Testamencie była skrzynia z drzewa akacjowego pokryta zlotem, kiedy Jezus począł się w Maryi, Maryja była żywą Arką Boga i my możemy być żywą Arką Boga, tak Pan Bóg postanowił, że w Nowym Testamencie, w czasach mesjańskich, po śmierci Jezusa, każdy człowiek może być Arką, także ilu jest nas tutaj obecnych. Każdy może być Arką Boga jak Maryja też. Każdy może mieć w sobie Boga, Jezusa, który jest nazwany Słowem i Manną z nieba. Każdy może być nosicielem Boga. Ojcowie kościoła mówili o chrześcijanach, sobie pneumatofor albo jezusofor, czyli nosiciel Ducha Świętego, nosiciel Jezusa. I ty naprawdę możesz być Arką Boga pneumatoforem, nosicielem Ducha Świętego, jezusaforem, czyli nosicielem Jezusa. Maryja nosiła Jezusa ile? Dziewięć miesięcy, a ty możesz nosić Pana Jezusa poprzez komunię święta przez wiele lat, kilkadziesiąt, do samej śmierci. Można powiedzieć, że nas Pan Bóg trochę bardziej zaszczycił niż naszą umiłowaną Matkę i Królową Maryję, że możemy każdego dnia nosić Boga w sobie. Jaki wielki cud i skarb, a Anioł Stróż jak w Starym testamencie Cherubini kłaniali się w stronę Arki, w której był Pan, Anioł Stróż fizyczny, kiedy miłujesz Boga, stajesz się Arką Boga, kłania się, nie w stronę twoją, ale w stronę Boga, który jest w tobie. I takie słowa też są w Nowym Testamencie: wy jesteście świątynią Boga, kto zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Można powiedzieć takie mocne słowa jak na świętego Pawła, chociaż z drugiej strony on taki był mocny, był radykalny. Co chciał przez to powiedzieć? Jeżeli ty jesteś chrześcijaninem, który jest Arką Boga, nosisz w sobie Boga, jeśli ktoś ciebie prześladuje z tego powodu, jeśli ktoś by cię nawet z powód Jezusa zabił, ta kara spotka wielka tego, który to zrobił, bo zniszczył ciebie, żywą świątynie Boga. Pan Bóg dba o swoich przyjaciół. Wiemy, że Bóg kocha wszystkich i wszystkich chce zbawić, ale wiemy, że nie wszyscy będą zbawieni, nie dlatego, że Bóg nie chce, ale dlatego, że ludzka wola jest taka przewrotna i zakłamana. Bóg kocha wszystkich, nie wszyscy niestety będą zbawieni, choć wszystkich Jezus odkupił. To tak samo jak, przypuśćmy przychodzi do więzienia na przykład 5

6 prezydent, bo prezydent ma takie prawo, na przykład uwolnić niektórych więźniów albo wszystkich według swojego uznania, przyszedł do jakiegoś więzienia prezydent i powiedział: daje wam dzisiaj takie dekret, wszyscy jesteście z tego więzienia uwolnieni. Co zrobicie ze swoją wolnością to już jest wasza sprawa. Możecie już nigdy tutaj nie trafić jak będziecie żyć w prawy sposób, a możecie znów tutaj wrócić, nawet do gorszego więzienia, jeżeli będziecie ze swojej wolności źle korzystać. I to można porównać do Pana Jezusa. Pan Jezus przyszedł, uwolnił nas z więzienia i to jest odkupienie. Jesteśmy wolni, co zrobimy ze swoją wolnością, co zrobimy z wolnością, którą nam Bóg dal, zależeć będzie czy wrócimy do więzienia, czy może pójdziemy do pałacu Boga. I odkupienie właśnie to jest uwolnienie z więzienia. A zbawienie co to jest? Zbawienie, to jest wtedy, kiedy ty korzystając ze swojej wolności nie idziesz już do więzienia, nie wracasz, tylko idziesz do pałacu króla. Niektórzy mówią piekło jest puste. Nie, piekło nie jest puste, bo jest wolna wola człowieka. Nie wszyscy będą zbawieni, ale dzisiaj Jezus mówi tak, że pośród was mam swoich przyjaciół. To wspaniale. Wszystkich nas kocha Jezus, każdego wyjątkowo, ale pośród nas tu obecnych ma swoich przyjaciół, takich wybranych, takich szczególnych, którzy mają być przy Jego Sercu jak Maryja. I na końcu, żeby też nie przedłużać, chociaż zauważyłem, że im więcej mówię, tym z gardłem moim trochę lepiej jest, z moim głosem, ale żeby nie przedłużać, to życzę wam, żebyście do nieba, do tego pałacu Króla, gdzie jest Jezus i Maryja trafili z niczym. Żebyście poszli tam z niczym, żebyście nic nie mieli, tak jak pewien święty zakonnik, który został przeprowadzony przez bramę nieba przez świętego Piotra, po swojej śmierci i się cały trzęsie ze strachu i drży. A ten święty Piotr mówi: Co ty tak się boisz? Przecież już przekroczyłeś już bramy nieba, tylko tam jeszcze przed Bogiem staniesz i On jakby tak ostatecznie potwierdzi co z tobą. Nie bój się. Będzie wszystko dobrze. A ten mówi: ale ja się straszne boję, bo ja nic nie mam. No to wiesz co, no to w takim razie, bo widać, że nic nie masz, widać, że taki bidak jesteś, to może w takim razie schowaj ręce, tam z tylu żeby nie było widać, że ty nic nie masz. Weź te swoje ręce, w których nic nie masz i tam z tylu, gdzieś tam za plecami żeby nie było widać, żeby nie było takiego wstydu przed Bogiem jak wstaniesz. No i ten święty zakonnik stanął przed Bogiem. No i tak Pan Bóg patrzy na niego i ten się trzęsie jeszcze bardziej, bo Pan Bóg na niego patrzy, bo mu się wstyd zrobiło, czerwony, głowa spuszczona i mówi Pan Bóg to tego człowieka, do tego świętego: Co ty taki jesteś trzęsący się? No bo ja Panie Boże, no boje się trochę Ciebie. Kochałem Cię w swoim życiu. A co ty tam masz, tam z tylu? Pokaz mi. Nie, Panie nie mogę Ci pokazać, co ja mam tam z tylu. Pokaż mi wszystko co ty tam masz z tylu. Panie Boże nie, bo ja się wstydzę. Masz natychmiast mi pokazać co masz z tylu. No i 6

7 ten biedny, biedny zakonnik wyciąga te ręce trzęsące się, okazuje się, że on nic nie ma. Puste ręce i Pan Bóg do niego z wielką radością, podchodząc, obejmując go, mówi: Przyjacielu jesteś błogosławiony, szczęśliwy, nic nie masz, bo tak jak i Ja wszystko rozdąłeś ubogim. Chodź do nieba. I to wszystko. Amen. 7