Zapytanie ofertowe nr POIG/SKL z dnia 22 października 2012 r.

Transkrypt

1 Szanowni Państwo, W związku z uruchomieniem projektu Wzmocnienie potencjału Śląskiego Klastra Lotniczego w celu zwiększenia konkurencyjności polskich przedsiębiorstw lotniczych finansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka działanie 5.1 Federacja Firm lotniczych Bilsko przesyła zapytanie ofertowe dotyczące zakupu licencji na oprogramowanie specjalistyczne. Przedmiotem zapytania ofertowego jest zakup oprogramowanie specjalistycznego. Celem głównym projektu jest wzrost innowacyjności i konkurencyjności członków i partnerów Śląskiego Klastra Lotniczego, do którego należą zarówno przedsiębiorcy, jak też instytucje otoczenia biznesu i jednostki naukowe. Cel ten jest zgodny z celem działania 5.1 POIG. Zapytanie ofertowe nr POIG/SKL z dnia 22 października 2012 r. Wspólny Słownik Zamówień CPV System projektowania wspomaganego komputerowo (CAD) Pakiety oprogramowania do produkcji wspomaganej komputerowo (CAM) Oficjalna nazwa i adres zamawiającego Federacja Firm Lotniczych Bielsko, ul. Strażacka 60, Bielsko-Biała NIP Przedmiot zapytania Zwracamy się z prośbą o przedstawienie oferty na dostawę do siedziby Kupującego: 1. licencji na oprogramowanie Unigraphics NX Mach2-3 Axis Machining w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją - 5 szt., 2. licencja na oprogramowanie Unigraphics NX Mach3 5 Axis Machining w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją -1 szt., 3. Licencja na oprogramowanie Unigraphics NX CAST On- Line Library w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją -6 szt. Złożona oferta powinna odnosić się do niniejszego zapytania i zawierać co najmniej: CPV cody do zamówień. Kryteria dostępu 1. Sprzęt ma być nowy i objęty gwarancją. 2. Oprogramowanie ma być zainstalowane i gotowe do użycia. 3. Szczegółowe wymogi zapytania opisane zostały w załączniku nr 1 do zapytania ofertowego nr z dnia Kryteria oceny / waga kryterium 1. Cena waga 70 % 2. Spełnienie warunków zawartych w zapytaniu- 30% Termin i miejsce składania oferty Oferty należy składać na adres: Ul. Stefana Kóski 43, Kaniów do dnia 05 listopada 2012 do godziny Oferta powinna być przesłana minimum jedną z metod: za pośrednictwem poczty, kurierem, mailem na adres: biuro@aerosilesia.eu lub Strona 1 z 7

2 osobiście z dopiskiem: Oferta dot. FFLB działanie 5.1 NIE OTWIERAĆ do rąk własnych Proszę podać na ofercie okres jej ważności O terminie złożenia oferty decyduje data wpływu oferty do siedziby FFLB w Bielsku Białej. Sugerowany termin realizacji: od 1 grudnia 2012 Fax Adres Korespondencyjny Federacja Firm lotniczych Bielsko Ul. Stefana Kóski 43, Kaniów biuro@aerosilesia.eu Strona 2 z 7

3 Załącznik nr 1 do zapytania ofertowego nr POIG/SKL z dnia 22 października 2012 Wymagania: 1.Oferta musi obejmować następując składniki: a. licencja na oprogramowanie Unigraphics NX Mach2-3 Axis Machining w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją ilość 5 szt., b. licencja na oprogramowanie Unigraphics NX Mach3 5 Axis Machining w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją - ilość 1 szt., c. Licencja na oprogramowanie Unigraphics NX CAST On- Line Library w wersji komercyjnej dla firm (lub równoważne) wraz z 3 letnim wsparciem i aktualizacją - ilość 6 szt. 2. W ramach niniejszego postępowania oceniane będą tylko oferty na oprogramowanie inżynierskie CAD/CAM/CAE klasy high-end od jednego producenta. Wspólny Słownik Zamówień (CPV): Kupującemu będzie wolno udzielać dostępu do oprogramowania członkom Federacji Firm Lotniczych Bielsko na obszarze Polski przez okres minimum 6 lat 4. Kupujący dopuszcza dostawę oprogramowania w formie pobrania drogą internetową z witryny internetowej wskazanej przez Wykonawcę, przy użyciu kodu dostępu, udostępnionego przez Wykonawcę. 5. Minimalna wymagana funkcjonalność : -Możliwość modelowania hybrydowego, tzn. możliwość łączenia obiektów modelowanych parametrycznie z modelami geometrycznymi nie sparametryzowanymi. Możliwość wykorzystywania zarówno klasycznie tworzonych brył, powierzchni i modeli prętowych jak i sparametryzowanych modeli w zintegrowanym środowisku. - pozwalać na tworzyć modele prętowe, powierzchnie i bryły przez przesuwanie krzywych (generatorów) wzdłuż innych, dowolnych krzywych (kierownic) lub przez ich obrót wokół dowolnych osi. - Możliwość poddawania modeli operacjom Boole owskim. - Możliwość modelowania technologią tradycyjną jak i bezpośrednią. Poddawanie edycji i parametryzacji obiektów bryłowych z innych systemów bez konieczności odzyskiwania drzewa operacji - Umożliwienie szybkiego tworzenia i zmieniania fragmentów projektowanego elementu poprzez wykorzystanie wstępnie zdefiniowanych form geometrycznych (features) jako typowych cech konstrukcyjnych. W skład tego narzędzia powinien wchodzić zestaw brył elementarnych, obejmujących: walce, prostopadłościany, stożki i kule oraz możliwości tworzenia otworów, rowków, wgłębień, występów prostopadłościennych i walcowych jak również zaokrągleń i fazowania krawędzi. Możliwość drążenia brył i tworzenia obiektów o cienkich ścianach. Te typowe, konstrukcyjne formy geometryczne są sparametryzowane, co pozwala na edycję wymiarów samej formy geometrycznej jak również wymiarów określających jej położenie. Strona 3 z 7

4 -umożliwiać szybką edycję kształtu w czasie rzeczywistym bez długotrwałych obliczeń. Umożliwia parametryzację obiektów z innych systemów. -umożliwiać wprowadzanie zmian na modelu bez konieczności przeliczania historii tworzenia elementu -zawierać elektroniczne narzędzie do przeglądania projektów pozwalające na współdzielenie dokumentów miedzy wieloma użytkownikami. Pozwalać na łączenie modeli 2D i 3D oraz innych dokumentów z różnych źródeł w pakiet zapisany w pojedynczym pliku,. Funkcjonalność ta powinna pozwalać zgrupować dokumenty: modele 3D, włączając w to Product Manufacturing Information (PMI) rysunki 2D dokumenty Microsoft Office (np.: Word, Excel, PowerPoint) pliki pdf grafikę (np.: TIF, JPG, BMP) filmy (np.: AVI, MPEG, WMV) - możliwość pracy ze złożeniami. Tworzenie złożeń z wcześniej zamodelowanych części (metoda bottom up ), a także na projektowanie części w kontekście złożenia (metoda top - down"). Szybka nawigacja w strukturze złożenia i bezpośredni dostęp do pliku dowolnego komponentu lub podzłożenia, umożliwiając tworzenie i edycję geometrii. Położenie elementów w złożeniu może być ustalone względem układu odniesienia lub przez więzy z innymi elementami złożenia. Używanie relacji inter-part pomiędzy parametrami komponentów umożliwiające tworzenie parametrycznych złożeń, w których powiązane komponenty automatycznie dostosowują się do wprowadzanych zmian. W programie powinny być dostępne narzędzia do uproszczonej analizy ruchu komponentów oraz wykrywania kolizji. Moduł powinien umożliwiać także tworzenie i korzystanie z odkształcalnych złożeń i części, udostępniając różne rozmiary i konfiguracje komponentów, takich jak np. sprężyny czy tłoki. - wszystkie zestawy powinny zawierać narzędzia pozwalające końcowemu użytkownikowi na przeprowadzenie obliczeń Metodą Elementów Skończonych (zawierać pre i post procesing oraz solver) - Zawierać translatory IGES, DWG/DXF, STEP AP203 oraz STEP AP214, Parasolid, odczyt bezpośredni plików z programów Solid Edge, Solid Works - zawierać translator jt (lub równoważny) umożliwiający przeglądanie danych 3D dla użytkowników nie posiadających systemu CAD - zawierać możliwości naprawy i upraszczania geometrii, aby zapewnić jak największą przydatność przenoszonych danych. -zawierać moduł pozwalający na generowanie programów akceptowanych przez maszyny przystosowane do szybkiego tworzenia prototypów (np. stereolitografia). Moduł powinien tworzyć pliki w przemysłowym formacie "STL", co stwarza użytkownikowi możliwość szybkiego tworzenia materialnej kopii wirtualnego modelu. -program musi dawać możliwość tworzenia wielu typów powierzchni, między innymi: powierzchnie prostokreślne, powierzchnie prowadzone przez krzywe, powierzchnie typu swept, powierzchnie stożkowe, powierzchnie służące do łączenia istniejących powierzchni ( bridge), powierzchnie służące do zamykania otworów ( n-sided). Umożliwiać tworzenie gładkich przejść łączących przerwy między powierzchniami. Umożliwiać rozpinania powierzchni dopasowanej z zadaną dokładnością do siatki krzywych lub zbioru ("chmury") punktów. Modele powierzchni mogą być korygowane przez modyfikowanie linii definiujących te powierzchnie, zmienianie wartości liczbowych parametrów lub zależności sterujących np. zmiennym promieniem zaokrąglenia lub zmianą pola przekroju poprzecznego bryły. Powinien zawierać dodatkowe metody tworzenia i edycji powierzchni, przydatne zwłaszcza podczas modelowania złożonych kształtów w początkowych etapach projektowania produktu. Zawierać funkcjonalność pozwalającą tworzyć bryły z powierzchni oraz definiować powierzchnie na podstawie zewnętrznych punktów, biegunów i zbiorów punktów. Musi również posiadać zestaw zaawansowanych możliwości zaokrąglania oraz tworzenia powierzchni łączących. Funkcje wyciągnięcia i tworzenia kołnierzy, włączając dynamic law extensions, silhouette flanges, ribbons i sectional sweeps. Projektant musi mieć możliwość kształtowania powierzchni edytując ich poszczególne punkty, bieguny oraz przez zmianę granic, stopnia i sztywności. Powierzchnie ponadto mogą być przycinane, rozszerzane, ofsetowane, łączone i dzielone. - program powinien zawierać podstawowe narzędzia do modelowania elementów giętych z blach. Powinien pozwalać modelować zagięcia, kołnierze, otwory specjalne, rowki, Strona 4 z 7

5 wycięcia i przetłoczenia. Musi zawierać narzędzia do tworzenia rozwinięć konstrukcji giętych. - musi pozwalać na szybkie wykonywanie dokumentacji technicznej na podstawie modeli 3D. Program musi automatyzować tworzyć, wyrównywać i skalować asocjatywnie z modelem rzutów prostokątnych, widoków szczegółowych, różnego typu przekrojów oraz rysunków poglądowych. Na stworzonych przekrojach musi być automatycznie generowane jest kreskowanie zgodnie z przyjętym materiałem lub dowolnym, wybranym wzorem. Musi wspomagać tworzenie rysunków złożeniowych, zarówno w postaci rzutów prostokątnych, jak i eksplodowanych rysunków poglądowych. Na przekrojach złożeń możliwe musi być zdefiniowanie wybranych komponentów, np. śrub, które pozostaną w widoku. Stworzone rysunki można szybko zwymiarować, dodać oznaczenia rysunkowe oraz adnotacje, a wszystko to umieszczone asocjatywnie względem modelu. W adnotacjach i wymiarach można posłużyć się parametrami lub atrybutami modelu geometrycznego, a w rysunkach złożeniowych umieścić automatycznie generowane listy części. Moduł musi umożliwiać tworzenie rysunków technicznych zgodnie z wymaganiami najczęściej spotykanych norm, takich jak ANSI, ISO, DIN oraz JIS. Pracę w dużym stopniu muszą ułatwiać standardowe elementy wzorcowe, np. typowe dla użytkownika formatki rysunkowe oraz wzorce rysunków dla typowych części - wzorce te zawierają ramkę rysunkową oraz odpowiedni układ widoków modelu. Gdy użytkownik "przeciąga" obiekt do okna graficznego, automatycznie stosowany jest odpowiedni sposób postępowania. Możliwość stosowania techniki "drag and drop", która w zdecydowany sposób zwiększa efektywność pracy w systemie. - zawierać moduł pozwalający na tworzenie szczegółowej dokumentacji projektowanych obiektów w formacie HTML. -zawierać moduł pozwalający na umieszczanie wszystkich rodzajów informacji dotyczących geometrii, tolerancji i wymiarów bezpośrednio na modelu 3D, zamiast na rysunkach 2D. Powinien oferować narzędzie powiązujące elementy PMI (Produkt and Manufacturing Information) z modelem 3D, zachowując zgodność z normami ASME Y14.41 i ISO TC 10.Moduł ma wspomagać tworzenie wymiarów, oznaczeń tolerancji, symboli połączeń spawanych, informacji materiałowych, etykiet identyfikacyjnych produktu oraz wielu innych adnotacji. Ponieważ elementy adnotacji są tworzone w modelu 3D i asocjatywnie powiązane z obiektami geometrycznymi części, informacje w nich zawarte muszą mieć możliwość wykorzystania ich w wielu późniejszych procesach, np. podczas tworzenia dokumentacji 2D. Moduł musi usprawnić i skrócić cykl projektowania poprzez lepszą komunikację, mniejszą liczbę błędów, uproszczenie procesów projektowania i wytwarzania oraz sprawniejsze zarządzanie zmianami. Integralną częścią tego modułu muszą być funkcje umożliwiające tworzenie symboli zgodnych ze standardem GD&T (Geometric Dimensioning and Tolerancing). - zawierać moduł pozwalający w interaktywny sposób tworzyć rodziny części i cech konstrukcyjnych (np. rowków, otworów) zdefiniowanych przez użytkownika. Musi posiadać możliwość zapisania w postaci bibliotek, wykorzystywanych podczas modelowania. Rozwiązanie takie musi zapewniać standaryzację najczęściej używanych obiektów geometrycznych. Możliwość zapisania zbioru cech, np. zębów koła zębatego czy grupy otworów, i wstawianie ich do modelu jednocześnie. Moduł ten powinien zawierać narzędzia niezbędne do wykorzystania istniejącego parametrycznego modelu bryły (utworzonego przy pomocy standardowych narzędzi modelujących systemu), narzędzia potrzebne do ustalenia związków pomiędzy poszczególnymi parametrami, zdefiniowania zmiennych sterujących geometrią, ustalenia wymiarów domyślnych i podjęcia decyzji co do kształtu, jaki przedstawiony obiekt będzie miał po przywołaniu go na ekran. Tworzone obiekty UDF muszą mieć możliwość zapisania w katalogu dostępnym dla każdego projektanta używającego tego modułu. Po wstawieniu obiektu UDF do projektowanego modelu, parametry określone podczas jego definiowania mogą być poddane edycji. - zawierać funkcjonalność który umożliwia tworzenie wysokiej jakości, fotorealistycznych obrazów odpowiednich do projektowania, oceny prototypów, reklamy i promocji produktów. Moduł ma dostarczać wiele metod i opcji kontrolnych do szybkiego tworzenia wysokiej jakości obrazów. Standardowe i indywidualnie stworzone formatki mają stanowić wygodny punkt wyjścia. Projektant musi mieć możliwość zastosowania wielu materiałów, tekstur, rodzajów wykończenia powierzchni i ustawień oświetlenia, obserwując efekty w czasie rzeczywistym. Wykorzystując predefiniowane otoczenie, musi mieć możliwość stworzyć estetyczne, przestrzenne prezentacje Strona 5 z 7

6 produktów. Dodatkowo użytkownik może móc wykorzystać specjalne efekty wizualne tła, jak np. mgła, śnieg, chmury, gradient kolorów..- Powinien umożliwiać tworzenie i zarządzanie ścieżkami narzędzi oraz korzystanie z różnych widoków procesu obróbki. Moduł powinien być wyposażony w nawigatory geometrii, narzędzi, metod obróbki oraz programów obróbczych. Dodatkowo moduł powinien zawierać funkcje pozwalające na programowanie operacji wiercenia i frezowania metodą od punktu do punktu. Wiercić otwory można, gdy oś wiertła jest równoległa do osi Z lub pochylona względem tej osi pod odpowiednimi kątami (wiercenie pięcioosiowe). - powinien umożliwiać tworzenie postprocesorów, które z kolei zastosowane w innym module przekształcają ścieżki narzędzi na programy sterowania obrabiarek. Użytkownik korzystając z interfejsu graficznego musi mieć możliwość zdefiniowania kinematyki maszyny, informacje wyprowadzane w programie i w kolejnych operacjach, formaty wyprowadzania funkcji maszynowych oraz współrzędnych. Dodatkowo końcowy program może być ręcznie edytowany przez doświadczonego programistę w celu rozszerzenia jego możliwości. W module do tworzenia postprocesorów powinny być dostępne następujące wzorce ogólne: 2-osiowy, 3-osiowy dla toczenia i frezowania (centra obróbcze), 4-osiowy z obrotowym stołem, 4-osiowy z osią w głowicy, 5-osiowy z 2 osiami w głowicy, 5-osiowy z ruchomą głowicą i stołem, 5-osiowy z 2 osiami w stole. Powinien również zawierać wzorce dla konkretnych sterowań: Acramatic_2100, Acramatic_5, Bostomatic, Fadal, Fanuc_6M, Hass_VF, Heidenhain_dialogowy, Siemens. - umożliwiać na ręczną edycję wyświetlanej ścieżki narzędzia. Powinien mieć możliwość wycinania, kopiowania, wstawiania i przemieszczania fragmentów ścieżki narzędzia oraz edycji powiązanych z nimi informacji tekstowych. - Powinien mieć możliwość wizualizacji dla wszystkich rodzajów frezowania, i toczenia. Powinien pozwalać na wyświetlanie i weryfikację zaprojektowanej ścieżki narzędzia oraz tworzenie wizualnej reprezentacji obrabianego przedmiotu na dowolnym etapie procesu obróbki. Program musi umożliwiać dokonywanie pomiarów oraz wykrywanie ruchów pomocniczych narzędzia. Wykrywanie kolizji powinno obejmować kontrolę oddziaływania narzędzia i jego uchwytu z obrabianym przedmiotem oraz osprzętem obrabiarki. Moduł musi pozwalać na korzystanie z bibliotek obrabiarek i osprzętu dostępnych w systemie. - program powinien wspomagać frezowanie płaskie kieszeni i profili. Choć są to operacje 2D, muszą mieć możliwość powielania na różnych poziomach Z. Zastosowanie metod obróbki "najpierw poziom" musi umożliwiać obróbkę cienkich ścian kieszeni. Ponadto program powinien automatycznie tworzyć ścieżki narzędzia dla nawiercania otworów i obróbki wokół wielu wysp. - pozwalać na programowanie zgrubnych i wykańczających operacji toczenia, wiercenia osiowego, toczenia gwintu, ręcznego prowadzenia noża. W programie musi być możliwość użycia zarówno geometrii 3D jak i profilu 2D toczonej części. Operacje muszą mieć możliwość programowania w płaszczyznach ZM XM lub XM YM. Moduł musi posiadać możliwość weryfikacji zaprogramowanej ścieżki narzędzia oraz wyświetlenia materiału pozostałego do obrobienia po każdej operacji. Każda operacja musi widzieć co zrobiła poprzednia i na tej podstawie tworzyć drogę narzędzia - aktualizacja półfabrykatu po obróbce. -umożliwiać tworzenie dokumentacji warsztatowej. Na podstawie wzorca użytkownika wyprowadzane są informacje (w ASCII, HTML lub innych formatach) o programach, operacjach, narzędziach użytych w operacjach, sposobie bazowania maszyny itp. - umożliwiać obsługę wielozadaniowych obrabiarki poprzez synchronizację kodów sterujących poszczególnymi osiami. Moduł powinien być bezpośrednio powiązany z wewnętrznym postprocesorem i uruchamiać się automatycznie razem z programem sterującym. Powinien pozwalać na dokładną i szczegółową kontrolę ruchu wszystkich programowalnych osi obrabiarki. Nawet przy zaprogramowanym równoczesnym ruchu wielu elementów, wszystkie obszary ruchu mogą być starannie sprawdzone jeszcze przed zastosowaniem rzeczywistej maszyny. W uruchomionej symulacji musi być możliwość zobaczenia położenia dowolnego komponentu maszyny w określonej chwili obróbki i dokonanie niezbędnych zmian w celu optymalizacji procesu. - umożliwiać interpolację ścieżki narzędzia krzywymi typu NURBS (Non-Uniform Rational B-Spline). Ścieżka typu NURBS jest generowana w oparciu o model geometryczny w zadanej przez użytkownika tolerancji. Moduł powinien wspomagać następujące formaty Strona 6 z 7

7 splajnów: Fanuc B-spline, Simens B-spline, Siemens polynomial, Heidenhein polynomial, Roders polynomial, Mikron B-spline. -zawierać funkcjonalność umożliwiającą automatyzację programowania operacji takich jak wiercenie otworów, system powinien wyszukiwać otwory w geometrii własnej lub importowanej, następnie dobierać sposób ich obróbki, odpowiednie narzędzia i generuje ścieżkę i optymalizować kolejność wiercenia otworów. -program powinien umożliwiać na tworzenie własnych wzorców obróbki otworów. - Powinien umożliwiać prowadzenie symulacji procesu obróbki w kontekście kompletnej obrabiarki. Pozwalać na symulację pojedynczych operacji, grup operacji lub całego programu, powinien wykrywać ewentualne kolizje pomiędzy narzędziem a detalem obrabianym, jak również kolizje pomiędzy ruchomymi bądź nieruchomymi elementami obrabiarki. - program powinien zawierać możliwości frezowanie zgrubnego 3 osiowego, automatyzujący programowanie skrawania dużej objętości materiału. Minimum potrzebnym do wygenerowania tej operacji jest pokazanie geometrii przedmiotu, geometrii przygotówki oraz poziomów cięcia. System powinien odpowiednio dobierać ruchy wejścia/wyjścia oraz przejścia z jednego obszaru cięcia do drugiego. Dostępna w tym module powinna być strategia obróbki po poziomach (frezowanie poziomami Z) służąca do obróbki półwykańczającej i wykańczającej stromo pochylonych ścian. Musi istnieć możliwość prowadzenia narzędzia z odejściami od przedmiotu lub całkowicie po powierzchni części. Moduł musi mieć możliwość ustawiania narzędzia w taki sposób aby obróbka była prowadzona jak największą średnicą efektywną styczny obszar obróbki bez konieczności stosowania dodatkowych zakresów. -program powinien zawierać możliwości do wierszowanie powierzchni, powinien umożliwiać obróbkę wykańczającą, która może być realizowana na trzy sposoby: -Wierszowanie ścian mało pochylonych i obróbka poziomami Z ścian pochylonych. -Wierszowanie całego detalu i wierszowanie kierunkowe ścian mocno pochylonych. -Wierszowanie ze stałą wysokością nierówności na powierzchni części. -Narzędzie powinno mieć możliwość prowadzenia zgodnie z zarysem części, Zig-Zag, Zig, spiralnie, po okręgach, promieniowo, zgodnie z liniami parametrycznymi obrabianej powierzchni lub po krzywej. Wierszowanie powierzchni musi umożliwiać również obróbkę ścian o ujemnym kącie nachylenia przy pomocy frezów baryłkowych. Strategia ta musi mieć możliwość stosowania w obróbce pięcioosiowej pozycjonowanej. Moduł musi mieć możliwość ustawiania narzędzia w taki sposób aby obróbka była prowadzona jak największą średnicą efektywną styczny obszar obróbki bez konieczności stosowania dodatkowych zakresów. -program powinien zawierać możliwość automatycznego obrabiania naroży. System znajduje naroża w obrabianym obszarze i generuje na nich optymalną ścieżkę narzędzia tak, aby kontakt narzędzia z częścią był jak najdłuższy a zminimalizowane zostały ruchy przejścia. Możliwa jest ręczna ingerencja w tak wygenerowaną ścieżkę. Obróbkę można ustalić na jeden z trzech sposobów: Jednym przejściem narzędzia, kilkoma przejściami, w zależności od średnicy poprzedniego narzędzia, kilkoma przejściami, z podaną liczbą przejść. Możliwość prowadzenia ścieżek w jednej operacji zarówno równoległych (wierszowanie) jak i na stałych poziomach Z lub promieniowych. Moduł musi mieć możliwość ustawiania narzędzia w taki sposób aby obróbka była prowadzona jak największą średnicą efektywną styczny obszar obróbki bez konieczności stosowania dodatkowych zakresów. - program powinien umożliwiać frezowanie 5 osiowe wszystkich typów powierzchni zarówno ze stałą jak i zmienną osią narzędzia. Użytkownik musi mieć możliwość określenia ruchu narzędzia w 3, 4 lub 5 osiach, jego orientację oraz jakość wykończenia powierzchni. Przebieg ścieżki może być kontrolowany przez parametry obrabianej powierzchni, przez zrzutowanie ścieżki na powierzchnię oraz przez wskazane krzywe, krawędzie i punkty. Wierszowanie ze zmienną osią pozwala pochylić narzędzie w płaszczyźnie ruchu narzędzia (lead) i w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku ruchu narzędzia (tilt). Powinien dawać również możliwość prowadzenia narzędzia w taki sposób, że opiera się ono końcem o powierzchnię części a bokiem jest styczne do powierzchni prowadzącej, a jednocześnie umożliwiać wybranie wielu następujących po sobie powierzchni części oraz powierzchni prowadzących. Strona 7 z 7