Dokument z posiedzenia PROJEKT REZOLUCJI

Transkrypt

1 Parlament Europejski Dokument z posiedzenia B9-0008/ PROJEKT REZOLUCJI złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu w sprawie sytuacji w Wenezueli (2019/2730(RSP)) Anna Fotyga, Hermann Tertsch, Karol Karski, Zdzisław Krasnodębski, Geoffrey Van Orden, Assita Kanko, Ruža Tomašić, Raffaele Fitto, Ryszard Czarnecki, Nicola Procaccini, Raffaele Stancanelli, Carlo Fidanza, Alexandr Vondra, Charlie Weimers w imieniu grupy ECR RE\ docx PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 B9-0008/2019 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Wenezueli (2019/2730(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Wenezueli, w szczególności z 3 maja 2018 r. w sprawie wyborów w Wenezueli, z 5 lipca 2018 r. w sprawie kryzysu migracyjnego oraz sytuacji humanitarnej w Wenezueli i na jej granicach lądowych z Kolumbią i Brazylią, z 25 października 2018 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli, z 31 stycznia 2019 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli oraz z 28 marca 2019 r. w sprawie sytuacji nadzwyczajnej w Wenezueli, uwzględniając sprawozdanie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z 4 lipca 2019 r. na temat Wenezueli, uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie Wenezueli z 10 stycznia 2019 r., 26 stycznia 2019 r., 24 lutego 2019 r. oraz 28 marca 2019 r., uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu, A. mając na uwadze, że Wenezuelczycy borykają się z wieloma wzajemnie powiązanymi i narastającymi naruszeniami ich praw gospodarczych i społecznych: ich kurcząca się siła nabywcza nie pozwala im na zaspokojenie podstawowych potrzeb; niewłaściwa alokacja zasobów, korupcja, brak dbałości o infrastrukturę publiczną oraz wysoce niewystarczające inwestycje doprowadziły do zapaści usług publicznych, takich jak opieka zdrowotna, transport publiczny i dostęp do energii elektrycznej, wody i gazu ziemnego; niedobór artykułów spożywczych i ich wysokie ceny utrudniają obywatelom Wenezueli dostęp do żywności, co prowadzi do głodu; B. mając na uwadze, że w dniach czerwca 2019 r. wysoka komisarz ONZ ds. praw człowieka, Michelle Bachelet odwiedziła Wenezuelę, a po wizycie przedłożyła Radzie Praw Człowieka ONZ sprawozdanie, która zawierało zalecenia dla rządu Wenezueli dotyczące zaprzestania poważnych naruszeń praw człowieka i zadośćuczynienia im; C. mając na uwadze, że od 2018 r. liczba osób zmuszonych do opuszczenia Wenezueli gwałtownie wzrosła i na dzień 6 czerwca 2019 r. wynosiła ponad 4 mln; mając na uwadze, że do końca 2019 r. łączna liczba Wenezuelczyków zmuszonych do migracji przekroczy 5 mln, będzie to zatem drugi pod względem skali kryzys migracyjny i uchodźczy na świecie; D. mając na uwadze, że rząd de facto Wenezueli zniszczył rządy prawa, zdemontował instytucje demokratyczne i poczynił kroki w kierunku neutralizacji, represjonowania i kryminalizacji przeciwników politycznych i osób, które krytykują rząd; mając na uwadze, że reżim wykorzystuje tortury jako systemowe narzędzie do zastraszania i zniechęcania; PE v /5 RE\ docx

3 E. mając na uwadze, że w ciągu minionego półtora roku podczas operacji zabezpieczających w Wenezueli doszło do pozasądowych egzekucji prawie osób; mając na uwadze, że rodzinom ofiar egzekucji pozasądowych, które odbyły się podczas protestów, wciąż odmawia się prawa do prawdy, sprawiedliwości i zadośćuczynienia; F. mając na uwadze, że 22 parlamentarzystów, w tym przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, pozbawiono immunitetu parlamentarnego; mając na uwadze, że 2 parlamentarzystów jest przetrzymywanych w areszcie, a 16 poszukiwało ochrony w ambasadach, opuściło kraj lub ukrywa się; G. mając na uwadze, że podczas rozpoczętego 16 maja 2018 r. dialogu mediacyjnego między prezydentem de facto Nicolásem Maduro a siłami opozycyjnymi na czele z Juanem Guaidó, w którym pośredniczyła Norwegia, nie udało się znaleźć rozwiązania kryzysu; mając na uwadze, że 8 lipca 2019 r. dialog ten wznowiono na Barbadosie, chociaż rząd de facto nie spełnił żadnych wymogów, które umożliwiłyby powodzenie kolejnej próby dialogu; H. mając na uwadze, że 23 stycznia 2019 r. legalnie i demokratycznie wybrany przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Juan Guaidó został zaprzysiężony na tymczasowego prezydenta Wenezueli zgodnie z art. 233 konstytucji tego kraju; I. mając na uwadze, że siły urzędowe i gangi paramilitarne działają z coraz większym okrucieństwem, czego przejawem jest stosowanie tortur ze skutkiem śmiertelnym wobec kapitana Rafaela Acosty czy oślepienie 16-letniego Rupla Velandrii, który został postrzelony w twarz, kiedy razem z matką brał udział w protestach z powodu braku gazu do gotowania; 1. ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu stanu wyjątkowego w Wenezueli, który poważnie zagraża życiu obywateli tego kraju i stanowi naruszenie ich praw; 2. potępia ostre represje i przemoc, których skutkiem są zabójstwa i zranienia; wyraża solidarność z narodem Wenezueli; 3. podkreśla bezpośrednią odpowiedzialność Nicolása Maduro oraz służb bezpieczeństwa działających w imieniu jego bezprawnego reżimu za masowe użycie przemocy do wstrzymywania transformacji demokratycznej i przywracania praworządności w Wenezueli; 4. potępia nadużycia funkcjonariuszy organów ścigania oraz brutalne represje ze strony sił bezpieczeństwa; wzywa do ustanowienia bezstronnego i niezależnego mechanizmu krajowego, działającego pod egidą rządu tymczasowego i przy wsparciu społeczności międzynarodowej, który zbada egzekucje pozasądowe dokonane podczas działań służb bezpieczeństwa i zagwarantuje, że winni poniosą odpowiedzialność, a rodziny ofiar uzyskają zadośćuczynienie oraz będą mogły liczyć na ochronę przed zastraszaniem i odwetem; 5. potępia naruszenia prawa do pożywienia i opieki medycznej; pilnie wzywa do zagwarantowania dostępności żywności, leków i usług opieki zdrowotnej, zwłaszcza dla matek i dzieci; RE\ docx 3/5 PE v01-00

4 6. podkreśla potrzebę zaprzestania wszelkich prześladowań i selektywnych represji ze względów politycznych, a także ich publicznego potępienia i ukarania; wzywa do uwolnienia wszystkich osób bezpodstawnie pozbawionych wolności; 7. zwraca uwagę na coraz poważniejszy kryzys migracyjny w całym regionie i pochwala wysiłki i solidarność krajów sąsiadujących, w szczególności Kolumbii; domaga się, aby Komisja kontynuowała współpracę z tymi krajami, zapewniając nie tylko pomoc humanitarną, lecz także dodatkowe środki z unijnej polityki rozwoju; 8. proponuje, aby obie strony uzgodniły ustanowienie rządu tymczasowego, który stworzy warunki niezbędne do zorganizowania uczciwych wyborów, tak aby można było pomyślnie przeprowadzić dialog i wolne wybory, co pod rządami Maduro nie było możliwe; 9. kładzie nacisk na to, że jedynym celem dialogu musi być znalezienie pokojowego rozwiązania, które położy kres dyktaturze, rozwiąże obecny kryzys i zakończy cierpienia ludności Wenezueli; 10. apeluje o stworzenie warunków do wolnych, przejrzystych i rzetelnych wyborów prezydenckich pod egidą rządu tymczasowego i w oparciu o uzgodniony kalendarz, na warunkach sprawiedliwych dla wszystkich stron, zgodnie z zasadą przejrzystości i w obecności wiarygodnych obserwatorów międzynarodowych; 11. wzywa Radę do nałożenia dodatkowych sankcji na zagraniczne aktywa nielegalnych władz państwowych oraz osób odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka i represje; jest zdania, że organy UE muszą ograniczyć swobodę przemieszczania się tych osób, jak również najbliższych członków ich rodzin, oraz zamrozić ich aktywa i anulować wizy; 12. zwraca się do wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel o prowadzenie unijnej polityki w sprawie sytuacji w Wenezueli we współpracy z grupą kontaktową, w skład której wchodzą demokratyczne kraje regionu, reprezentowana przez Grupę z Limy; 13. wyraża zaniepokojenie faktem, że kubańskie siły policyjne i wywiad wojskowy są elementem strategicznym, który umożliwił utrzymywanie się nielegalnego reżimu Nicolása Maduro, a tym samym stanowi masową ingerencję polityczną i wojskową w sprawy Wenezueli; 14. jest zaniepokojony tym, że Rosja wspiera reżim Maduro, a zwłaszcza faktem, że wysyła do Wenezueli ekspertów i doradców technicznych i wojskowych; potępia tę bezprawną ingerencję w wewnętrzne sprawy Wenezueli; 15. w pełni popiera wszczęcie przez Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) postępowania w sprawie bardzo licznych i systematycznych zbrodni przeciwko ludzkości i aktów represji popełnionych przez reżim wenezuelski; wzywa UE, aby przyłączyła się do inicjatywy państw-stron MTK, której celem jest wszczęcie postępowania w sprawie przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rząd de facto Nicolása Maduro i pociągnięcie winnych do odpowiedzialności; 16. popiera inicjatywę powołania komisji śledczej przy UNHRC w celu ustalenia, kto jest PE v /5 RE\ docx

5 odpowiedzialny za systematyczne naruszanie praw człowieka w Wenezueli; 17. wzywa rząd de facto Wenezueli do szybkiego dostosowania się do zaleceń wymienionych w sprawozdaniu Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Wenezueli; 18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, prawowitemu tymczasowemu prezydentowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, rządom i parlamentom państw Grupy z Limy, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich. RE\ docx 5/5 PE v01-00