Bądź dobry, czyń dobro i dostrzegaj tylko dobro

Transkrypt

1 Bądź dobry, czyń dobro i dostrzegaj tylko dobro Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 22 listopada 2009 r. z okazji XXVIII Konwokacji (Zgromadzenia) Uniwersytetu Śri Sathya Sai Wartośd całej waszej edukacji pozbawionej prawdy, prawości, pokoju i miłości jest równa zeru. Wszystkie wasze charytatywne czyny mające na celu dobro i życzliwośd bez prawdy prawości, pokoju i miłości są równe zeru. Korzyści ze wszystkich waszych pozycji władzy, które osiągnęliście bez prawdy, prawości, pokoju i miłości są równe zeru. Skutki waszych dobrych uczynków pozbawionych prawdy, prawości, pokoju i miłości są równe zeru. Prawda, prawośd, pokój i miłośd są prawdziwymi filarami domu Sanathana Dharmy. Cóż innego mógłbym przekazad temu zgromadzeniu szlachetnych dusz? Pomimo swego wykształcenia i inteligencji głupiec nie pozna swojej boskiej natury, a nikczemnik nie porzuci swych złych skłonności. Jaki pożytek ze zdobywania wykształcenia, które nie może zaprowadzid cię do nieśmiertelności? Zdobądź wiedzę, która obdarzy cię nieśmiertelnością. Ludzie szukają wykształcenia i zdobywają wysokie stopnie naukowe w różnych dziedzinach, lecz w codziennym życiu ich zachowanie pozostaje w całkowitej sprzeczności z zasadami, których się uczyli. Pomimo swych wysokich akademickich kwalifikacji wykazują katastrofalny brak wiedzy o istocie wykształcenia. Zdobywają jedynie wykształcenie świeckie, ulotne i nieprawdziwe. Na świecie są miliony studentów i wysoko wykształconych ludzi. Otrzymują rozmaite stopnie, począwszy od A do Z. Ale jaki pożytek z ich stopni naukowych? Jaki jest ich wkład w pomyślnośd świata? Czy pomagają biednym i porzuconym przynajmniej w niewielkim stopniu? Zarabiają setki tysięcy rupii, ale nie dadzą nawet jednego grosza na cele dobroczynne. Są zbyt samolubni i w ogóle nie kontrolują swoich pragnieo. Ktoś, kto panuje nad swoimi pragnieniami, może w świecie zdziaład cuda. Ludzie nie są w ogóle zadowoleni ze swoich zarobków. Gromadzą ogromne ilości bogactwa i ciągle chcą zarabiad jeszcze więcej. 1

2 Wedy przekazują taką oto mądrośd: Na karmana na pradżaja dhanena thjagenaike amrutatthwamanasu, co znaczy nieśmiertelności nie osiągnie się działaniem, spłodzeniem potomstwa, czy zgromadzeniem bogactwa, nieśmiertelnośd zdobywa się jedynie dzięki poświęceniu. Ludzie wcale nie starają się osiągnąd nieśmiertelności. Gdziekolwiek nie spojrzysz, na kogokolwiek się nie natkniesz, wszędzie tylko egoizm, egoizm i egoizm. Więc jaki pożytek z kształcenia takich samolubnych ludzi? Bez wątpienia wykształcenie należy zdobywad i podejmowad pewne działania w świecie, by móc prowadzid wygodne życie. Należy też dbad o ziemskie potrzeby swoje i swojej rodziny, takie jak zapewnienie jedzenia, ubrania i dachu nad głową. Ale do jakiego stopnia? Wszystko to są działania, które podejmuje się w imię zaspokojenia swoich potrzeb i potrzeb swojej rodziny, a nie dla innych. Współczesne wykształcenie podsyca uczucie egoizmu. Zdobywa się je po to, by korzystad z dóbr i usług dla własnej wygody. To są ziemskie przyjemności. Cechy takie jak kama, krodha, lobha, moha, mada i matsarja, czyli pragnienie, gniew, żądza, oszukiwanie, duma i zawiśd, kierują wysiłki człowieka na uganianie się za ziemskimi przyjemnościami. Bez wątpienia ziemskie wykształcenie pomaga zapewnid człowiekowi komfort i radośd w świecie fizycznym, ale wcale nie przyczynia się do uzyskania przez niego uczucia wewnętrznej błogości. Tylko pięd wartości, które cechują prawdziwego człowieka, czyli satja (prawda), dharma (prawośd), śanti (pokój), prema (miłośd) i ahimsa (niekrzywdzenie), obdarza wewnętrznym szczęściem. Ktoś, kto kultywuje tych pięd prawdziwie ludzkich wartości, będzie zawsze szczęśliwy. Pięd zmysłów działania zapewnia przyjemności zewnętrzne, lecz pięd ludzkich wartości zapewnia duchową błogośd. Edukacja pomaga zdobyd rozmaite udogodnienia dla uzyskania zewnętrznych przyjemności, natomiast wewnętrznej błogości możemy doznad jedynie dzięki Educare. Istnieje znaczna różnica pomiędzy zwykłym wykształceniem a Educare. Zwykłe wykształcenie polega na czytaniu książek napisanych przez kogoś innego i słuchaniu wykładów przedstawianych przez kogoś innego. Jednak Educare nie ma nic wspólnego z książkami. Właściwie nie ma żadnej formy! To prawda nie posiadająca formy! Upaniszady zalecają: Satjam wada, dharmam czara mów prawdę, kieruj się prawością. Powinno się mówid prawdę i zachowywad prawośd. Lecz obecnie ludzie dają wykłady na temat tych wartości, a nie zachowują ich w swoim życiu. To nie jest właściwe. Miłośd jest jedną zasadą wspólną dla wszystkich ludzi, nie, również dla zwierząt, ptaków, a nawet dla owadów. Każde stworzenie kocha swoje potomstwo. Miłośd jest boska; Bóg przejawia się w każdym, kto odczuwa miłośd. Jedynie boska zasada miłości może uratowad nas od smutku, trudności i nieszczęśd. Niestety, ludzie nie kultywują w sobie miłości, zamiast tego uganiają się za przelotnymi rzeczami. Miłośd jest Bogiem, żyj w 2

3 miłości. Ziemskie rzeczy dają chwilową przyjemnośd, natomiast miłośd obdarza wieczną błogością. Prawdziwa miłośd przejawia się z głębi serca. Powinniście zdobyd taką boską miłośd. Gdziekolwiek idziecie, cokolwiek robicie, niech wasze serca będą przepełnione miłością. Taki człowiek, gdziekolwiek się znajdzie, czy to w mieście, czy w lesie, czy na niebie, czy w morskich głębinach, będzie z pewnością zawsze chroniony. Boska miłośd ani nie rośnie, ani się nie zmniejsza. Zawsze pozostaje taka sama. Ekamewa adwitijam brahma Bóg jest jeden bez drugiego. To, że nadajecie Bogu rozmaite imiona, takie jak Rama, Kriszna czy Gowinda, to tylko kwestia waszej wyobraźni. Ten, który ani się nie rodzi, ani nie umiera, jest jeden i tylko jeden. Nie ma początku ani kooca. To brahman. Więc jeśli ktoś zapyta: Kim jesteś? Jak się nazywasz?, odpowiedz: Aham brahmasmi jestem brahmanem. Nie istnieje nic naprawdę oprócz brahmana. Więc nie marnuj czasu w poszukiwaniu ulotnych rzeczy. Jaki pożytek płynie ze zdobywania takich przedmiotów? Niewątpliwie, ziemskie wykształcenie jest potrzebne. Jednak zawsze pamiętaj o tym, że to wszystko jest krótkotrwałe. Brahman jest jeden bez drugiego. Zero nabiera wartości dopiero, gdy postawimy je po cyfrze jeden. I podobnie, zero ziemskiej egzystencji (samsary) będzie cokolwiek warte dopiero wtedy, gdy jest związane z Jedynym, którym jest brahman. Biegamy za nietrwałymi i przelotnymi rzeczami zapominając o Jedynym. Uważamy, że cechy takie jak gniew, zawiśd, zazdrośd, duma i tym podobne są dane nam od Boga, ale to nieprawda. Bóg nie czyni różnicy między ludźmi nadając jednym pozytywne, a drugim negatywne cechy. Wszystkie te różnice tworzy sam człowiek. Bóg nie ma z nimi nic wspólnego. Gdy nasze pragnienia spełniają się, wychwalamy Boga, a gdy coś idzie nie po naszej myśli, przypisujemy porażkę Bogu i winimy Go za to. Bóg jest tylko świadkiem wszystkiego, co ma miejsce na świecie, czy jest to dobre, czy złe. Nie daje ani nie otrzymuje niczego. Wszystkie nasze smutki i kłopoty wynikają z naszego własnego działania. Myśli płynące z naszego umysłu wyrażają się w słowach. Stąd wniosek, że umysł jest źródłem naszej mowy. Umysł ma swój początek w naszym oddychaniu (wdechu i wydechu). Proces wdechu i wydechu (soham) to brahman, a umysł reprezentuje Wisznu. Mówi się: Manomulam idam dżagat świat jest projekcją umysłu. Nasza mowa reprezentuje Śiwę. Więc nie musimy udawad się w jakieś odległe miejsce w poszukiwaniu trójcy Brahmy, Wisznu i Maheśwary, gdyż Bóg jest w nas, z nami, ponad nami, pod nami i wokół nas. Właściwie to wy jesteście Bogiem. To wasz umysł jest odpowiedzialny za wasze smutki i radości. Uważamy, że narzuca je nam ktoś z zewnątrz. Nie, wszystkie te doświadczenia płyną z waszego wnętrza. To wy jesteście za wszystko odpowiedzialni. Jeśli uświadomicie sobie, że wszystkie te doznania płyną z waszego umysłu i przyjmiecie, że jesteście Bogiem, wtedy staniecie się Bogiem. Jednak gdy utożsamicie się ze światem i przyjmiecie, że jesteście jakąś konkretną osobą, pozostaniecie oddzieleni od Boga. 3

4 Nie miejcie zbyt wielu pragnieo. Mniejszy bagaż to większa wygoda, sprawia, że podróż staje się przyjemnością. Więc zredukujcie bagaż swoich pragnieo. To naturalne, że ludzie mają pewne pragnienia, ale należy dochodzid, które z nich są właściwe, a które mogą zaszkodzid. Niestety, w dzisiejszych czasach ten zmysł rozróżniania został utracony. Wszystkie pragnienia, które są rezultatem gniewu, żądzy, oszustwa, dumy i zawiści, mają swoje źródło w umyśle. Gdy żenisz się z dziewczyną, na początku odczuwasz do niej miłośd. Po jakimś czasie, jeśli z jakiegoś powodu zrobi coś nie po twojej myśli, zaczynasz ją nienawidzid. Twój gniew i nienawiśd sprawią, że w koocu wpadniesz w kłopoty. Jeśli możesz zmniejszyd swoje pragnienia i oczekiwania, będziesz w stanie prowadzid szczęśliwe życie w małżeostwie. Studenci zachowują się podobnie. Jeśli już zaczną zdobywad tytuły naukowe, tracą spokój z powodu nieograniczonej liczby pragnieo. Bez względu na to, jakie miałbyś oczekiwania w związku ze zdobyciem wyższego wykształcenia, musisz stosowad w praktyce to, czego nauczyłeś się w college u czy na Uniwersytecie. Samo zdobycie wielu tytułów bez wcielania w życie tego, czego się nauczyłeś w procesie edukacji, jest stratą czasu. Nie pomoże ci to w żaden sposób. Edukacja bez praktykowania zasad edukacji prowadzi do strat i zmartwieo. Więc praktyka (abhjasa) ma tu ogromne znaczenie. Na przykład, bierzecie udział w przedstawieniu. Czyż nie jest zasadą, że najpierw przeprowadzacie wiele prób, zanim wystawicie sztukę na scenie? To właśnie praktyka czyni mistrza. Więc potrzeba praktyki we wszystkich waszych przedsięwzięciach czytaniu, pisaniu, w medycynie, chirurgii, i tak dalej. W Gicie napisano: Srejohi dżnianamabhjasat, Dżnianaddhjanam wiśiszjate, Dhjanat karmaphala thjaga, Thjagat santiranantaram. Od praktyki lepsza jest wiedza. Od wiedzy lepsza jest medytacja na temat Boga. Lecz od medytacji lepsze jest porzucenie pragnieo otrzymania rezultatów swoich poczynao. Wtedy wewnętrzny spokój pojawia się natychmiast. Gdzie jest spokój? Spokój jest tylko w nas. Szukanie spokoju gdzieś w zewnętrznym świecie jest całkowicie bezsensowne. Jeśli chcesz uzyskad wewnętrzny spokój, szukaj go w sobie. Zdobyliście całą wiedzę z podręczników i od swoich nauczycieli. To jest książkowa wiedza. Jeśli zaczniecie ją wprowadzad w praktykę codziennego życia, stanie się wiedzą praktyczną, która pozostanie z wami na zawsze. Woda deszczowa jest czysta. Gdy podstawisz naczynie, kiedy pada deszcz, możesz zebrad czystą wodę. Jest jak woda destylowana. Pijąc taką wodę nie dostaniesz żadnej 4

5 choroby. Gdy jednak pomieszasz tę czystą wodę z jakąkolwiek inną substancją, zanieczyścisz ją. W taki sam sposób umysł, który jest zawsze czysty, zanieczyszcza się pragnieniami. Dlatego nie zanieczyszczajcie swojego umysłu mnożąc pragnienia. Utrzymujcie umysł w czystości. Jeśli kiedykolwiek pojawi się w twoim umyśle jakieś pragnienie, odsuo je na bok uwalniając umysł od zanieczyszczenia. Oprócz czytania podręczników i nabywania wiedzy, utrzymujcie umysł w czystości. To właśnie tego powinniście się dzisiaj nauczyd. Możecie lub nie musicie wielbid Boga, ale musicie szanowad matkę i ojca, którzy dali wam życie. Szanuj swą matkę. Uszczęśliwiaj ją. Nikt nie jest w stanie docenid ani opisad miłości matki. Nikt nie może jej skalad. Gdybyś tylko potrafił zasłużyd na miłośd matki, wystarczyłoby ci to za wszystkie tytuły naukowe. Nasze pisma święte gorąco zalecają, byśmy szanowali matkę, ojca, nauczyciela i Boga w takiej właśnie kolejności. Przede wszystkim matka, która cię urodziła. Ojciec cię wychowuje i wprowadza na drogę rozwoju duchowego. Matka jest fundamentem gmachu życia; ojciec reprezentuje ściany, a nauczyciel jest jak dach. Bóg jest twoim życiem. Więc ci, którzy tęsknią za Bogiem, muszą najpierw kochad matkę. Jeśli tylko uda ci się ją uszczęśliwid, wszystkie pozostałe rzeczy, które mogą z kolei ciebie uszczęśliwid, zostaną ci dodane. Dzisiaj ludzie oddają swoich wiekowych rodziców do domu opieki społecznej. To nie jest właściwe. Upaniszady uczą: Mathrudewo bhawa! Pithrudewo bhawa! Adarjadewo bhawa! Ktoś, kto zapomina o matce, nie jest w ogóle człowiekiem! To twoja matka przywiodła cię do tego etapu życia, dlatego kochaj ją i służ jej, kiedy zachoruje. Musicie wzbudzid w sobie uczucie, że to, co powie matka, jest tylko dla waszego dobra. Nie złośdcie się, gdy was strofuje. Nawet jej złośd działa tylko dla waszego dobra. Pewnego razu Kuczela, biedny bramin, poszedł spotkad się ze swoim przyjacielem z dzieciostwa, Kriszną. Obawiał się, że strażnicy stojący u bram pałacu Kriszny nie wpuszczą go do środka. Ale Bóg ma tak wielkie współczucie, że nie zostawi w potrzebie żadnego człowieka. Sam Pan Kriszna podszedł do niego i zapytał: Kuczelo, drogi przyjacielu, czego chcesz?. Kuczela odparł: Swami, niczego nie chcę. Będę szczęśliwy mając twoją miłośd i łaskę. To wszystko, o Panie. Kiedy pożegnawszy się z Kriszną Kuczela wrócił do swego domu, zupełnie go nie poznał. W miejsce jego ubogiej chaty stał wspaniały pałac. Jego żona i dzieci miały na sobie przepiękne ubrania i drogocenne klejnoty. To był prezent miłości od Boga. Więc jeśli tylko zdołamy uzyskad miłośd Boga, wszystko inne przyjdzie samo. Dlatego mocno wierzcie w Boga. Nie osiągniecie sukcesu w życiu, jeśli nie pozbędziecie się złych skłonności. Nawet jeśli zgromadziliście bogactwa i zdobyliście pozycję władzy, nie zatrzymacie ich na długo. To nie bogactwo, ale szlachetne cechy charakteru są ważne dla istoty ludzkiej. Dlatego rozwijajcie w sobie prawdziwie ludzkie cechy. 5

6 Nazywasz siebie ludzką istotą, lecz dopóki nie posiadasz w sobie wartości naprawdę ludzkich, jak możesz się tak zwad? Tylko wtedy, gdy rozwiniesz w sobie szlachetne cechy charakteru, masz prawo nazywad siebie człowiekiem. Bóg będzie chronił człowieka żyjącego ludzkimi wartościami bezustannie opiekując się nim i prowadząc go. Dlatego rozwijajcie w sobie prawdziwie ludzkie cechy; nie pragnijcie pieniędzy. Często napotykamy ludzi zmieniających pracę w nadziei otrzymania wysokiej pensji. Nie szalejcie tak za pieniędzmi. Pieniądze przychodzą i odchodzą, a moralnośd przychodzi i wzrasta. Rozwijajcie w sobie poczucie moralności i miłośd do Boga. Kiedy poczujesz miłośd do Boga, demoniczne cechy w tobie znikną. Kiedy ludzie pozbywają się swych demonicznych cech, społeczeostwo samo zmienia się na lepsze. Gdy zdobędziesz dobre imię, ludzie będą cię chwalid: Taki a taki jest dobrym człowiekiem. Musimy mied takich ludzi jak on. Jeśli chcesz zdobyd dobre imię, musisz całkowicie zaangażowad się w modlitwę do Boga. Modlitwa ta musi bezustannie rozbrzmiewad w twoim sercu. Miłośd do Boga, strach przed grzechem i moralnośd w społeczeostwie, oto cechy, które powinniście nabywad. Dopiero wtedy będziecie mieli prawo nazywad się dobrymi ludźmi. Bądźcie dobrzy, czyocie dobro i dostrzegajcie tylko dobro. Nigdy nie miejcie złych myśli. To całkiem normalne mied złe myśli w waszym wieku, ale nie dawajcie im miejsca w swoim sercu. Po prostu je wyrzucajcie. Teraz może jesteś młodym chłopcem, ale po pewnym czasie zmienisz się w starszego człowieka. Dziecko, chłopiec, mężczyzna, dziadek są to tylko różne etapy w życiu człowieka. Wszystkie one należą do tej samej osoby. Tylko nazwy i ciało ulegają zmianom, ale człowiek pozostaje ten sam. Podobnie i Bóg jest jeden, bez względu na to, jakim imieniem i pod jaką postacią Go wielbią. Imiona i postaci przypisane Bogu mogą byd rozmaite, ale Bóg jest zawsze ten sam, tak jak w powiedzeniu: Ekam sath wiprah bahudha wadanthi. Uwierz głęboko w tę maksymę. Gdziekolwiek przebywasz i cokolwiek robisz, ciągle rozmyślaj o Bogu. Tylko wtedy twoje życie będzie owocne. Obyście rozwijali w sobie dobre cechy, oby wasze zachowanie było nienaganne, obyście żywili dobre myśli i dobre uczucia Bądźcie szczęśliwi. Nasi chłopcy są zawsze dobrzy. Dzisiaj, gdziekolwiek spojrzysz, znajdziesz ludzi, którzy spędzają czas oglądając telewizję, chodząc do kina i słuchając muzyki filmowej z magnetofonu. W dodatku prawie każdy, bez względu na płed i status społeczny, używa telefonu komórkowego. Ludzie tracą mnóstwo czasu rozmawiając z kimś przez komórkę. Rozmawiają nawet z nieznajomymi. Z powodu szerokiego rozpowszechnienia rozrywek, mediów i nieumiejętnego korzystania z komórek, ludzie utracili swoją wartośd. Bardzo często, z powodu niewłaściwego używania telefonów komórkowych, ludzie, szczególnie młode pokolenie, wpadają w poważne kłopoty. Częściej telefonów takich używa się w sposób niewłaściwy niż właściwy. 6

7 Radziłbym wam, szczególnie chłopcom i dziewczętom, nie dawad nikomu numeru swojej komórki. Czyniąc to spotkacie się z wielkim niebezpieczeostwem. Starajcie się unikad korzystania z komórki. Nawet jeśli już ją kupicie, nie dawajcie swojego numeru innym bez zastanowienia. Są ludzie, którzy rozmawiają przez komórkę godzinami. To bardzo źle. Czyniąc tak popełniacie grzech. Gdy dasz komuś swój numer, on do ciebie oddzwoni. Na początku będziesz zadowolony, ale później będzie dzwonił do ciebie często i przez to nawiąże się niepotrzebny kontakt. W koocu oszuka cię i zrujnuje ci życie. Na początku powie ci, że jest twoim przyjacielem. Przyjaźo stopniowo prowadzi do nawiązania relacji. Zostaniesz oszukany i skooczysz w poważnych tarapatach. Dlatego nie dawaj sposobności do takich niepotrzebnych kontaktów. Zawsze spędzaj czas w kontemplacji boskiego imienia lub czytając dobre książki. Dzisiaj mamy dzieo konwokacji. Niektórzy z was, zdobywszy tutaj stopieo naukowy, wejdą w świat zewnętrzny. Niech wasze kontakty ze światem zewnętrznym będą dobre. Możliwe, że zajdą ważne zmiany w życiu większości studentów począwszy od dzisiaj. Życzę wam wszystkim, żebyście zdobyli dobre imię dla siebie, dla swoich rodziców i dla instytucji, w której studiowaliście. Samuel Sandweiss również powiedział wam to samo w swoim wystąpieniu. Mówił o swoich doświadczeniach z Bogiem. Rady tych starszych osób powinny się wyryd w waszych sercach. Ich słowa są zawsze pouczające. Jestem bardzo szczęśliwy. Nie mogę rozmawiad z wami wszystkimi indywidualnie, dlatego wygłosiłem dyskurs, który odnosi się do wszystkich. Wszyscy nasi studenci są dobrzy w porównaniu z tymi w innych instytucjach. Niech to dobre imię będzie podtrzymywane. Jestem bardzo szczęśliwy. Bhagawan chciał, żeby wszyscy studenci zaśpiewali jakąś piosenkę. Studenci zaśpiewali chórem Hum ko tum se pjar kitna.) Wasza pieśo przepełniła mnie niezmierzonym szczęściem. [źródło: tłum. Iwona Piotrowska red. Izabela Szaniawska 7