Z-LOGN1-014 Analiza matematyczna II Mathematical Analysis II. Przedmiot podstawowy Obowiązkowy polski Semestr II

Transkrypt

1 KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/13 Z-LOGN1-014 Analiza matematyczna II Mathematical Analysis II A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma i tryb prowadzenia studiów Specjalnoś Jednostka prowadząca moduł Koordynator modułu Logistyka I stopień Ogólnoakademicki Niestacjonarne Wszystkie Katedra Informatyki Matematyki Stosowanej dr hab. Sylwia Hożejowska Zatwierdził: B. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Przynależnoś do grupy/bloku przedmiotów Status modułu Język prowadzenia zaję Usytuowanie modułu w planie studiów - semestr Usytuowanie realizacji przedmiotu w roku akademickim Wymagania wstępne Egzamin Liczba punktów ECTS 5 Przedmiot podstawowy Obowiązkowy polski Semestr II Semestr letni Repetytorium z matematyki, Analiza matematyczna I Tak Forma prowadzenia zaję w semestrze wykład wiczenia laboratorium projekt inne

2 C. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Cel modułu wprowadzenie rachunku całkowego funkcji jednej zmiennej i wskazanie zastosowań geometrycznych i inżynierskich, podanie informacji z zakresu teorii funkcji wielu, zastosowania całek wielokrotnych Symbol efektu Efekty kształcenia Student potrafi dobiera metody całkowania do określonych typów funkcji potrafi wskazywa zastosowania geometryczne i techniczne rachunku całkowego funkcji jednej i wielu potrafi rozpoznawa punkty krytyczne funkcji dwóch potrafi scharakteryzowa zachowanie się funkcji uwikłanej jednej zmiennej potrafi sprawnie oblicza całki funkcji jednej i wielu potrafi stosowa rachunek całkowy do zastosowań inżynierskich potrafi oblicza pochodne cząstkowe i stosowa je do badania punktów krytycznych funkcji dwóch oraz badania funkcji uwikłanych jednej zmiennej Forma prowadzenia zaję (/l/p/inne) odniesienie do efektów kierunkowych ma świadomoś odpowiedzialności za pracę własną K_K04 rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i podnoszenia swoich kompetencji z zakresu metod matematycznych wykorzystywanych do rozwiązywania typowych problemów inżynierskich K_K01 odniesienie do efektów obszarowych T1A_K05 S1A_K04 T1A_K01 S1A_K01 S1A_K06 Treści kształcenia: 1. Treści kształcenia w zakresie wykładu Nr wykładu Treści kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla modułu 1 2 Całka oznaczona i jej własności. Funkcja pierwotna, podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całki funkcji wymiernych 3 Zastosowania rachunku całkowego

3 4 Funkcje dwóch, pochodne cząstkowe 5 6 Zastosowania pochodnych cząstkowych do badania ekstremów funkcji dwóch. Twierdzenie o funkcji uwikłanej, zastosowania Całka podwójna, przykłady zastosowań. Zmiana w całce podwójnej 7 Całka potrójna. Przykłady zastosowań całki potrójnej 2. Treści kształcenia w zakresie wiczeń Nr zaję cwicz. 1 Treści kształcenia Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całki funkcji wymiernych 2 Zastosowania rachunku całkowego 3 Obliczanie pochodnych cząstkowych i ich zastosowanie do badania punktów krytycznych funkcji dwóch 4 Badanie ekstremów funkcji uwikłanych 5 Obliczanie całki podwójnej, przykłady zastosowań 6 Obliczanie całek potrójnych, przykłady zastosowań Odniesienie do efektów kształcenia dla modułu Metody sprawdzania efektów kształcenia Symbol efektu Metody sprawdzania efektów kształcenia sprawdzian pisemny sprawdzian pisemny sprawdzian pisemny sprawdzian pisemny

4 sprawdzian pisemny sprawdzian pisemny sprawdzian pisemny obserwacja studenta podczas zaję dydaktycznych, dyskusje w trakcie zaję obserwacja studenta podczas zaję dydaktycznych, dyskusje w trakcie zaję D. NAKŁAD PRACY STUDENTA Bilans punktów ECTS Rodzaj aktywności obciążenie studenta 1 Udział w wykładach 14 2 Udział w wiczeniach 12 3 Udział w laboratoriach 4 Udział w konsultacjach (2-3 razy w semestrze) 10 5 Udział w zajęciach projektowych 6 Konsultacje projektowe 7 Udział w egzaminie Liczba godzin realizowanych przy bezpośrednim udziale 40 nauczyciela akademickiego (suma) Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach 10 wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela 1,6 akademickiego (1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta) 11 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Samodzielne przygotowanie się do wiczeń Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów 15 Wykonanie sprawozdań 15 Przygotowanie do kolokwium końcowego z laboratorium 17 Wykonanie projektu lub dokumentacji 18 Przygotowanie do egzaminu Liczba godzin samodzielnej pracy studenta 90 Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach 21 samodzielnej pracy 3,4 (1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta) 22 Sumaryczne obciążenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł 1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym Suma godzin związanych z zajęciami praktycznymi Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zaję o charakterze praktycznym 1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta (suma) =66 2,4 E. LITERATURA Wykaz literatury 1. Decewicz D., Żakowski W., Matematyka, cz. I, Warszawa 1991, 2. Gewert M., Skoczylas Z., Analiza matematyczna I i II. Definicje, twierdzenia, wzory. Oficyna wydawnicza GiS, Wrocław, 3. Gewert M., Skoczylas Z., Analiza matematyczna I i II. Przykłady i zadania. Oficyna wydawnicza GiS, Wrocław,

5 Witryna WWW modułu/przedmiotu 4. Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I i cz. II, PWN Warszawa, 5. Płoski A., Wstęp do analizy matematycznej, skrypt PŚk, 1997, 6. Tarnowski S., Wajler W., Matematyka w zadaniach, cz. III, cz. IV, skrypty PŚk.