Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych"

Transkrypt

1 Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych 1. Proponowana specjalność w ramach prowadzonego kierunku studiów: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych Nuclear physics and fundamental interactions 2. Prowadzony kierunek studiów w ramach którego utworzona zostanie nowa specjalność Fizyka Physics 3. Specjalizacje w ramach proponowanej specjalności: a) Fizyka cząstek i oddziaływań fundamentalnych Physics of particles and fundamental interactions b) Fizyka jądra atomowego Physics of atomic nucleus c) Spektroskopia jądrowa Nuclear spectroscopy 4. Jednostka mająca prowadzić specjalność: Wydział Fizyki UW Faculty of Physics University of Warsaw 5. Rodzaj studiów, forma studiów, czas trwania studiów: Studia drugiego stopnia, stacjonarne, dwa lata 6. Przewidywany termin rozpoczęcia studiów: Rok akademicki 2010/ Uzasadnienie merytoryczne: Wiedza o budowie i oddziaływaniach podstawowych składników materii należy do kanonu wykształcenia fizyka. Własności kwarków i gluonów, zbudowanych z nich hadronów (protonów i neutronów), które tworzą złożone układy jąder atomowych, są powiązane z własnościami dwóch rodzajów oddziaływań fundamentalnych: oddziaływania silnego i oddziaływania słabego. Badania w tym zakresie, dotyczące zarówno własności cząstek fundamentalnych jak i jąder atomowych, należą do wiodących kierunków współczesnych badań podstawowych. Wiedza o procesach zachodzących w mikroswiecie cząstek przekłada się na zastosowania aplikacyjne, do których należą przede wszystkim energetyka jądrowa, medyczne metody jądrowe diagnostyczne i terapeutyczne, techniki datowania czy też techniki kontroli materiałów. Poza zastosowaniami bezpośrednimi, związany z badaniami w zakresie cząstek fundamentalnych i badaniami jądrowymi rozwój metod instrumentalnych i analitycznych (np. w zakresie technik informacyjnych) jest istotnym elementem postępu technologicznego.

2 Rekrutacja załącznik A: (wypełnia Wydział???) Opis studiów załącznik B: B1: Oczekiwane cele kształcenia??? dla kierunku studiów!!!??? jeżeli nie czy istnieje jakiś wzorzec? B2: Kwalifikacje absolwenta ( tu dla specjalności czy nie powinno być dla kierunku?) Absolwent posiada poszerzoną w stosunku do studiów pierwszego stopnia wiedzę ogólna z zakresu nauk fizycznych oraz wiedzę specjalistyczną w wybranej specjalności Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych oraz wybranej specjalizacji: Fizyka cząstek i oddziaływań fundamentalnych lub Fizyka jądra atomowego lub Spektroskopia jądrowa. Absolwent posiada wiedzę i umiejętności pozwalające na definiowanie oraz rozwiązywanie problemów fizycznych zarówno rutynowych jak i niestandardowych. Potrafi korzystać z literatury oraz prowadzić dyskusje fachowe zarówno ze specjalistami jak i niespecjalistami. Absolwent ma podstawowe pojęcie o problemach energetyki jądrowej, zastosowań izotopów promieniotwórczych w biologii, medycynie, rolnictwie itp., zastosowań promieniowania w materiałoznawstwie, a także zdobywa wiedzę z obszaru ochrony środowiska w zakresie zagrożeń powodowanych przez naturalne i sztuczne promieniowanie radioaktywne. Wiedza i umiejętności absolwenta umożliwiają mu podjęcie pracy w: jednostkach badawczych, laboratoriach przemysłowych i laboratoriach diagnostycznych. Absolwent ma nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).

3 B3 Ramowy program studiów dla kierunku i poziomu kształcenia ( wg mnie tu powinny znaleźć się przedmioty dla wszystkich specjalności! - cały czas nie rozumiem podziału na przedmioty podstawowe i kierunkowe?) A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Liczba punktów ECTS Laboratorium fizyczne Elementy fizyki jądrowej i fizyki cząstek 30 3 Wykład specjalistyczny Fizyka jądra atomowego I Wykład specjalistyczny Fizyka cząstek elementarnych I Proseminarium Fizyki jądra atomowego i cząstek 30 3 elementarnych I Specjalistyczne laboratorium fizyczne Wykład specjalistyczny Fizyka jądra atomowego II Wykład specjalistyczny Fizyka cząstek elementarnych II Proseminarium Fizyki jądra atomowego i cząstek 30 3 elementarnych II Pracownia specjalistyczna Seminarium specjalistyczne 30 2 Fizyki jądra atomowego Seminarium Struktura jądra atomowego 30 2 Seminarium specjalistyczne 30 2 Fizyka cząstek i oddziaływań fundamentalnych Seminarium specjalistyczne: Fizyka cząstek z elementami astrofizyki 30 2 B. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Liczba punktów ECTS Fizyka teoretyczna Fizyka fazy skondensowanej Fizyka kwantowa Razem Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia 15 2 spektroskopii jądrowej Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych 30 3

4 Wykład monograficzny - Reakcje jądrowe Wykład monograficzny Metody doświadczalne w fizyce subatomowej Wykład monograficzny Metody Statystyczne Wykład monograficzny Wybrane zagadnienia astrofizyki cząstek Wykład monograficzny _ Wybrane zagadnienia oddziaływań fundamentalnych C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Liczba punktów ECTS Przedmioty ogólno-uniwersyteckie 6 B4: Szczegółowy plan studiów zgodny ze standardami kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia... Dla specjalności Fizyka jądra atomowego i cząstek elementarnych I semestr Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia Konwersa torium Punkty ECTS Laboratorium fizyczne Fizyka teoretyczna Fizyka fazy skondensowanej Fizyka kwantowa Elementy fizyki jądrowej i fizyki cząstek forma zaliczenia 30 3 Egzamin lub zaliczenie na ocenę

5 II semestr Nazwa przedmiotu Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego I Wykład specjalistyczny - Fizyka cząstek elementarnych I Proseminarium Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych I Specjalistyczne laboratorium fizyczne Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych Wykład monograficzny - Reakcje jądrowe Wykład monograficzny Metody doświadczalne w fizyce subatomowej Wykład monograficzny Metody Statystyczne Wykład monograficzny Wybrane zagadnienia astrofizyki cząstek Wykład monograficzny Wybrane zagadnienia oddziaływań elementarnych Przedmioty ogólnouniwersyteckie wy kła d ćwiczenia Konwersa torium Punkty ECTS forma zaliczenia 60 6 egzamin 60 6 egzamin 30 3 zaliczenie na ocenę zaliczenie na ocenę 15 2 egzamin 30 3 zaliczenie na ocenę 15 2 egzamin 30 3 egzamin 30 3 egzamin 15 2 egzamin 15 2 egzamin 3 Student jest zobowiązany zaliczyć (w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji) jeden z wykładów specjalistycznych, specjalistyczne laboratorium, proseminarium i jeden z wykładów monograficznych lub warsztaty. Łączna liczba godzin dla I roku 675 Łączna liczba punktów ECTS dla I roku 73

6 Semestr III Nazwa przedmiotu Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego II Wykład specjalistyczny - Fizyka cząstek elementarnych II Proseminarium Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych II Pracownia specjalistyczna przedmiot roczny Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych Wykład monograficzny - Reakcje jądrowe Wykład monograficzny Metody doświadczalne w fizyce subatomowej Wykład monograficzny Wybrane zagadnienia astrofizyki cząstek Wykład monograficzny Wybrane zagadnienia oddziaływań elementarnych Przedmioty ogólnouniwersyteckie wykład ćwiczenia Konwersa torium Punkty ECTS forma zaliczenia 60 6 egzamin 60 6 egzamin 30 3 zaliczenie na ocenę 15 2 egzamin 30 3 zaliczenie na ocenę egzamin 15 2 egzamin 15 2 egzamin 3 Student jest zobowiązany zaliczyć (w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji) jeden z wykładów specjalistycznych, pracownię specjalistyczną, proseminarium i jeden z wykładów monograficznych lub warsztaty.

7 Semestr IV Nazwa przedmiotu Seminarium specjalistyczne: Fizyki jądra atomowego Seminarium Struktura jądra atomowego Seminarium specjalistyczne: Fizyka cząstek i oddziaływań fundamentalnych Seminarium specjalistyczne: Fizyka cząstek z elementami astrofizyki Pracownia specjalistyczna przedmiot roczny Przygotowanie pracy magisterskiej i egzaminu magisterskiego wykład ćwiczenia Konwersa torium Punkty ECTS forma zaliczenia 30 2 zaliczenie na ocenę 30 2 zaliczenie na ocenę 30 2 zaliczenie na ocenę 30 2 Zaliczenie na ocenę zaliczenie na ocenę egzamin Student jest zobowiązany zaliczyć jedno z seminariów i przygotować pracę magisterską Łączna liczba godzin dla II roku 630 Łączna liczba punktów ECTS dla II roku 63 Razem: = 1305 godzin = 136 ECTS B5: Programy nauczania przedmiotów objętych planem studiów Dla specjalności Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych A. Przedmioty podstawowe

8 1. Nazwa przedmiotu: Fizyka jądra atomowego I Treści kształcenia: W oparciu o podstawy oddziaływań cząstek fundamentalnych (kwarków i leptonów) przedstawione zostaną podstawy budowy cząstek elementarnych i ich klasyfikacja. Omówione zostaną potencjały oddziaływań między cząstkami i dostępne stany związane. W oparciu o nie przedstawiona zostanie budowa jądra atomowego, jego własności i podstawowe modele opisu jąder. Omówione zostaną przyczyny deformacji jąder i charakterystyki wzbudzeń jąder, jak również przyczyny i przebieg rozpadów jądrowych różnych typów. Jedna czwarta czasu wykładu będzie przeznaczona na rozwiązywanie i dyskusję przykładów ilustrujących. Program 1. Cząstki i oddziaływania fundamentalne: zarys 2. Budowa i oddziaływania hadronów, klasyfikacja hadronów 3. Potencjał oddziaływania kwark-kwark i nukleon-nukleon, stany związane 4. Podstawowe własności jąder atomowych 5. Model kroplowy jądra atomowego 6. Model powłokowy jądra atomowego 7. Oddziaływania resztkowe 8. Kolektywne wzbudzenia jąder atomowych 9. Sprzężenia ruchów kolektywnych i jednocząstkowych 10.Rozpady jądrowe a) przejścia gamma, stany izomeryczne b) rozpad beta, podwójny rozpad beta c) rozpad alfa i rozpady protonowe, emisja ciężkich fragmentów d) rozszczepienie spontaniczne Efekty kształcenia: Zrozumienie podstawowych własności jąder atomowych, sposobów wzbudzeń i rozpadu, umiejętność zastosowania modeli jądrowych do opisu tych własności. 2. Nazwa przedmiotu: Fizyka jądra atomowego II Treści kształcenia:

9 Opis reakcji jądrowych różnych typów w szerokim zakresie energii zderzeń. Metody modelowania procesów oparte zostaną na koncepcji pola średniego (niskie energie) i jego dynamicznej ewolucji (energie pośrednie) aż do koncepcji materii jądrowej (energie relatywistyczne) i plazmy kwarkowo-gluonowej (energie ultrarelatywistyczne). Przedstawione zostaną typowe, aktualnie wykorzystywane, akceleratory i urządzenia detekcyjne. Na przykładach zostanie omówiona procedura projektowania i realizacji przykładowych eksperymentów jądrowych w zakresie niskich energii (spektroskopia gamma) i wysokich energii (badanie zderzeń jądro-jądro). Program: 1. Oddziaływania elastyczne i nieelastyczne, kinematyka zderzenia 2. Rozszczepienie wymuszone jąder atomowych 3. Reakcje jądrowe przy energiach w okolicy bariery elektrostatycznej, wzbudzenia kulombowskie, fuzja i niekompletna fuzja jąder, nukleosynteza 4. Materia jądrowa i jej diagram fazowy 5. Zderzenia jądro-jądro przy energiach pośrednich, multifragmentacja, modele transportu, dyssypacja energii 6. Zderzenia jądro-jądro przy energiach relatywistycznych, spalacja, pływ cząstek, masa efektywna hadronów, plazma kwarkowo-gluonowa 7. Wybrane urządzenia akceleracyjne i detekcyjne 8. Projektowanie i realizacja przykładowego eksperymentu 9. Wybrane zastosowania technik jądrowych, energetyka jądrowa, techniki diagnostycznoterapeutyczne, promieniotwórczość w środowisku naturalnym Efekty kształcenia: Zrozumienie własności i przebiegu reakcji jądrowych w szerokim zakresie energii wzbudzenia. Zdobycie umiejętności projektowania złożonych eksperymentów. 3. Nazwa przedmiotu Treści kształcenia: Wykład specjalistyczny Fizyka Cząstek Elementarnych I Wprowadzone są liczby kwantowe charakteryzujące elementarne fermiony (L, B, zapachy kwarków, kolor, ładunek elektryczny i słaby, spin i moment pędu, parzystości C, P i T, oraz CP). Omówione są: przykłady doświadczalnego wyznaczania tych liczb, sprzężenia fermionów z bozonami przenoszącymi oddziaływania (fotonem, W i Z oddziaływań słabych, gluonami) oraz wyznaczanie elementów macierzy CKM, łamanie CP w układzie neutralnych kaonów. W oparciu o własności elementarnych fermionów (liczby kwantowe)- kwarków i leptonów, oraz bozonów pośredniczących omówione są własności (masy, czasy życia, spiny itp.) i

10 rozpady hadronów oraz struktura multipletów SU(3). Przedyskutowane jest zagadnienie oscylacji neutrin. Przedstawione są podstawowe własności i metody opisu oddziaływań elektromagnetycznych, słabych i silnych: całkowite i elastyczne przekroje czynne, reakcje ekskluzywne i inkluzywne, reakcje produkcji i formacji, rozkłady krotności, elementy analizy fal cząstkowych, fenomenologiczny opis oddziaływań hadron- hadron, kinematyka wspomnianych procesów i powszechnie używane zmienne: x F, y, p t i x Bj. Program 1. Wiadomości wstępne: przekrój czynny, układ jednostek ħ = c = 1, eksperymenty formacji i produkcji cząstek. 2. Systematyka cząstek w modelu kolorowych kwarków i gluonów (konstrukcja multipletów mezonowych i barionowych) 3. Model kwarkowo - partonowy oddziaływań cząstek. 4. Diagramy kwarkowe. Kąt Cabibbo, mechanizm GIM, macierz Kobayashi-Maskawy (CKM). 5. Zasady zachowania w fizyce cząstek. Zachowanie zapachów: S, C, B, T. Parzystość P, parzystość ładunkowa C, parzystość G, parzystość kombinowana CP. Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych (formalizm Szmuszkiewicza) 6. System neutralnych kaonów, oscylacje dziwności, regeneracja składowej krótkożyciowej. Niezachowanie parzystości CP. 7. Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy-Sakaty (MNS). 8. Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, Pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność (pseudorapidity). Rozpraszanie leptonów na hadronach. Zmienna x Bjorkena. Rozpraszanie głębokonieelastyczne (DIS). 9. Elementy analizy fal cząstkowych (PWA) w eksperymentach formacji cząstek. 10. Przegląd danych doświadczalnych o produkcji cząstek w oddziaływaniach leptonlepton, lepton-hadron, hadron-hadron (przekroje czynne, krotności, funkcje struktury) 4.Nazwa przedmiotu Treści kształcenia: Wykład specjalistyczny Fizyka Cząstek Elementarnych II

11 Głównym celem tego wykładu jest przeprowadzenie porównania danych doświadczalnych z przewidywaniami Modelu Standardowego (MS) w sektorze elektrosłabym, chromo dynamiki kwantowej i spontanicznego łamania symetrii. Przegląd współczesnych i aktualnych danych dotyczących oddziaływań hadron- hadron, lepton- hadron i e + e -- prowadzi do dyskusji sygnałów Poza Modelem Standardowym. Program 1. Przypomnienie: i wstęp teoretyczny rachunek zaburzeń zależny od czasu, równania Kleina- Gordona i Diraca, elementy kwantowej teorii pola, teoria Fermiego oddziaływań słabych, Teoria V-A., rola transformacji cechowania, renormalizacja i wyrazy masowe, teorie GUT,. 2. Model Standardowy jako teoria z cechowaniem nieabelowym. Sektor elektrosłabypodobieństwa i różnice z teorią V-A. Mechanizm Higgsa jako przykład spontanicznego łamania symetrii. Oddziaływania kolorowe i QCD. 3. Rozszerzenia MS: supersymetria, MSSM. 4. Porównywanie danych i przewidywań teorii: metody symulacyjne, kontrola i minimalizacja błędów systematycznych, znaczenie pomiarów świetlności. 5. Sprawdzanie przewidywań MS w sektorze elektrosłabym: przegląd danych doświadczalnych z oddziaływań e + e --, neutrino- hadron i hadron- hadron, rozpady hadronów pięknych i powabnych.. 6. Sprawdzanie przewidywań QCD- przegląd danych doświadczalnych nt. dżetów, ewolucji funkcji struktury, funkcji fragmentacji. 7. Sektor spontanicznego łamania symetrii: poszukiwania cząstki (-stek) Higgsa, inne alternatywne sygnały: rozpraszanie W L W L.. 8. Poza Model Standardowy: przegląd ograniczeń wynikających z danych doświadczalnych. 9. Ciemna materia i ciemna energia. 5. Nazwa przedmiotu Specjalistyczne laboratorium fizyczne Treści kształcenia: Szkolenie z ochrony radiologicznej związane z pracą z promieniowaniem jonizującym. Poznanie elementów pracy eksperymentalnej - produkcja tarcz, próżnia akceleratorowa, separator izotopów. Zapoznanie się z nowoczesnymi urządzeniami pomiarowymi.

12 Wykonanie 1 lub 2 ćwiczeń w zależności od ich trudności. Ćwiczenia pozwalają zapoznać się z współczesnymi metodami pomiarowymi, metodami opracowania danych stosowanymi w fizyce jądrowej. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje: Zapoznanie się z wybranymi metodami detekcji promieniowania jonizującego. Przygotowanie do samodzielnej pracy w dziedzinie fizyki jądrowej. Znajomość przepisów dotyczących pracy z promieniowaniem jonizującym. 6. Nazwa przedmiotu Proseminarium z Fizyki Jądra Atomowego i Cząstek Elementarnych I,II Treści kształcenia: Zapoznanie ze współczesnymi badaniami w dziedzinie fizyki jądrowej i fizyki oddziaływań fundamentalnych oraz przygotowanie do biernego i czynnego uczestnictwa w seminariach (zarówno jako słuchaczy, jak i referentów) Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje: Zapoznanie z tematyką związaną z fizyką jądrową, spektroskopią jądra atomowego i fizyką cząstek elementarnych uprawianą w Warszawie i na świecie. Uczestnicy nabywają doświadczenia w przygotowaniu i wygłaszaniu referatów. Tematyka referatów zależy od wybranej specjalności i związana jest z najbardziej aktualnymi problemami badawczymi w danej dziedzinie. 7. Nazwa przedmiotu Pracownia specjalistyczna Treści kształcenia: Pracownia związana jest bezpośrednio z tematyką badań stanowiących treść pracy magisterskiej. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje: Zapoznanie się z tematyką związaną z pracą magisterską. Poznanie stanu wiedzy w danej dziedzinie i odpowiedniej literatury fachowej. W zależności od wybranego tematu pracy magisterskiej przygotowanie aparatury badawczej, udział w eksperymencie, analiza danych czy wykonanie symulacji komputerowych.

13 8. Nazwa przedmiotu Seminarium Zakładu Fizyki Jądra Atomowego Seminarium specjalistyczne dla studentów II roku (IV semestr), specjalizacja: fizyka jądra atomowego. Treści kształcenia: Seminarium specjalistyczne prowadzone jest w ramach całorocznego seminarium Zakładu Fizyki Jądra Atomowego, w którym uczestniczą studenci, doktoranci i pracownicy. Seminarium ma na celu zapoznanie studentów z najnowszymi osiągnięciami w fizyce jądrowej i dziedzinach pokrewnych. Referaty wygłaszane są przez zapraszanych gości z innych ośrodków fizyki jądrowej (Instytut Problemów Jądrowych - Świerk, UJ - Kraków, Instytut Fizyki Jądrowej PAN - Kraków, UMCS Lublin i in.), pracowników Wydziału Fizyki, doktorantów oraz studentów wykonujących prace magisterskie. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje; Zapoznanie się z najnowszymi osiągnięciami w fizyce jądrowej i pokrewnych dziedzinach. 9.Nazwa przedmiotu Seminarium Struktura jądra atomowego Seminarium specjalistyczne Zakładu Spektroskopii Jądrowej dla studentów II roku (IV semestr), specjalizacja: Spektroskopia Jądrowa. Treści kształcenia: Seminarium specjalistyczne prowadzone jest w ramach całorocznego seminarium Zakład u Spektroskopii Jądrowej i Katedry Teorii Struktury Jąder Atomowych, w którym uczestniczą studenci, doktoranci i pracownicy. Seminarium ma na celu zapoznanie studentów z najnowszymi osiągnięciami w fizyce jądrowej i dziedzinach pokrewnych. Referaty wygłaszane są przez zapraszanych gości z innych ośrodków fizyki jądrowej, krajowych - Instytut Problemów Jądrowych - Świerk, UJ - Kraków, Instytut Fizyki Jądrowej PAN - Kraków, UMCS Lublin i in. i ośrodków zagranicznych, pracowników Wydziału Fizyki, doktorantów oraz studentów wykonujących prace magisterskie. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje; Zapoznanie się z najnowszymi osiągnięciami w fizyce jądrowej i pokrewnych dziedzinach. 10. Nazwa przedmiotu

14 Seminarium: Fizyka cząstek i oddziaływań fundamentalnych Seminarium specjalistyczne Zakładu Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych przeznaczone dla studentów IV i V roku specjalizacji oraz doktorantów. Treści kształcenia: Seminarium poświęcone najnowszym osiągnięciom w badaniach fizyki cząstek elementarnych i dziedzinach pokrewnych. Prowadzone jest w ramach całorocznego seminarium Zakładu Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych i Katedry Cząstek i Oddziaływań Elementarnych, w którym uczestniczą pracownicy studenci i doktoranci. W ramach seminarium przedstawiane są najnowsze osiągnięcia fizyki cząstek elementarnych, prowadzone w Zakładzie prace doktorskie i wybrane magisterskie. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje; Poznanie idei oraz różnorodności metod badawczych stosowanych do rozwiązania zagadek Wszechświata. 11. Nazwa przedmiotu Seminarium: Fizyka cząstek z elementami astrofizyki Przeznaczone dla studentów IV i V roku specjalizacji oraz doktorantów. Treści kształcenia: Seminarium poświęcone najnowszym osiągnięciom w badaniach na styku fizyki cząstek elementarnych oraz astrofizyki i kosmologii takich jak: poszukiwania ciemnej materii, asymetria materii i antymaterii, zagadkowe błyski gamma. Efekty kształcenia- umiejętności i kompetencje; Poznanie idei oraz różnorodności metod badawczych stosowanych do rozwiązania zagadek Wszechświata. B: Przedmioty kierunkowe 1. Nazwa przedmiotu: Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej Treści kształcenia: Szczegółowe przedstawienie najważniejszych problemów fizyki jądrowej niskich energii. Wykład przeznaczony dla studentów IV i V roku specjalizacji oraz doktorantów. Program:

15 1. Masy jąder atomowych 2. Deformacje kwadrupolowe i oktupolowe jąder 3. Wysoko-spinowe wzbudzenia jąder 4. Rozpad beta 5. Emisja protonów ze stanów podstawowych i wzbudzonych jąder 6. Badanie własności jąder przy pomocy separatorów produktów reakcji Efekty kształcenia: Uzyskanie pogłębionej wiedzy o własnościach jąder atomowych i sposobach rozpadu. Zaznajomienie się z metodami badań, uzyskanie umiejętności planowania skomplikowanych eksperymentów. 2. Nazwa przedmiotu Reakcje jądrowe Treści kształcenia : Opis zderzeń jądro-jądro w szerokim zakresie energii od kilku MeV/nukleon do kilkudziesięciu GeV/nukleon. Metody wytwarzania i przyspieszania wiązek jonów. Aparatura badawcza, przegląd technik eksperymentalnych w badaniach produktów reakcji jądrowych. Opisy teoretyczne model statystyczny, mikroskopowe modele transportu i modele termodynamiczne. Wyniki eksperymentalne kinematyka, produkcja cząstek, równanie stanu, efekty kolektywne, pływy, interferometria. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Rozumienie zjawisk fizycznych związanych ze zderzeniami jąder atomowych. Rozumienie interpretacji wyników eksperymentalnych oraz ich opisu przy pomocy modeli teoretycznych. Umiejętność korzystania z technik eksperymentalnych wykorzystywanych do badania promieniowania jonizującego. 3. Nazwa przedmiotu Wybrane zagadnienia oddziaływań elementarnych: Struktura kwarkowa jader atomowych i nukleonów Treści kształcenia Kurs będzie przedstawieniem współczesnych poglądów na doświadczalne i fenomenologiczne (oparte o QCD) aspekty kwarkowo-gluonowej struktury jąder atomowych, a w szczególności protonu. Kurs będzie przeznaczony dla studentów IV i V roku.

16 Program 1. Wstęp: przegląd oddziaływań, przekroje czynne, diagramy Feynmana. 2. Doświadczalne metody badania struktury obiektów subatomowych, aktualne ośrodki i programy badawcze. 3. Rozpraszanie elastyczne elektronów na jadrach atomowych i nukleonach. 4. Rozpraszanie głęboko nieelastyczne leptonów naładowanych i neutralnych na jadrach atomowych i nukleonach, model kwarkowo-partonowy. 5. Analiza wyników doświadczalnych z punktu widzenia QCD, bazy danych do opisu struktury nukleonu. 6. Szczególne aspekty struktury nukleonu: obszar nieperturbacyjny, fizyka dużej gęstości partonów, dyfrakcja. 7. Nowy stopień swobody: spin; doświadczenia polaryzacyjne i najnowsze wyniki pomiarów. 8. Rola i metody symulacji oddziaływań: programy symulacyjne typu "Lund", symulacje detektora, opracowanie danych w oparciu o metody Monte Carlo. Efekty kształcenia - umiejętności i kompetencje Poznanie współczesnego stanu badan nad struktura kwarkowa obiektów subatomowych. Umiejętność używania odpowiednich baz danych i metod symulacyjnych. W ramach wykładu monograficznego Wybrane zagadnienia oddziaływań elementarnych planowane są tez inne wykłady poświęcone tej tematyce ( np. Fizyka przy LHC) 4. Nazwa przedmiotu: Astrofizyka cząstek: Wybrane zagadnienia powiązania fizyki cząstek z elementami astrofizyki. Treści kształcenia Wykład ma za zadanie przedstawienie najciekawszych osiągnięć w badaniach na styku fizyki cząstek elementarnych oraz astrofizyki i kosmologii. Wykład przeznaczony dla studentów IV i V roku specjalizacji oraz doktorantów. Przykładowe zagadnienia: - Krótki zarys narodzin Wszechświata (idee i obserwacje) - Ciemna materia (dowody na istnienie, metody poszukiwań)

17 - Problem asymetrii materia antymateria we Wszechświecie - Pierwsze obserwacje neutrin z supernowych - Obserwacje błysków gamma Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Poznanie stanu naszego zrozumienia ewolucji Wszechświata, metod badawczych oraz problemów pozostałych do wyjaśnienia. W ramach wykładu monograficznego Wybrane zagadnienia z astrofizyki cząstek planowane są też inne wykłady poświęcone tej tematyce 4.Nazwa przedmiotu: Metody doświadczalne w fizyce subatomowej Treści kształcenia Wykład ma za zadanie przedstawienie najważniejszych metod detekcji cząstek, zarówno tych historycznych, które odegrały najistotniejszą rolę w rozwoju dziedziny, jak i tych używanych współcześnie. Omówione też będą zasady budowy i działania współczesnych detektorów hybrydowych oraz podstawowe zagadnienia związane ze zbieraniem i analizą danych. Wykład przeznaczony dla studentów IV i V roku. Program: oddziaływanie cząstek z materią podstawy detekcji promieniowania jonizującego i promieniowania γ historyczny rozwój metod detekcji cząstek współczesne metody rejestracji cząstek (liczniki gazowe, detektory półprzewodnikowe, scyntylatory, liczniki Czerenkowa) duże detektory w fizyce cząstek (detektory śladowe, kalorymetry, zasady budowy detektorów hybrydowych) omówienie konstrukcji wybranych współczesnych eksperymentów systemy wyzwalania i zbierania danych podstawowe zagadnienia związane z analizą danych Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Poznanie współczesnych technik doświadczalnych wykorzystywanych w fizyce jądrowej i fizyce cząstek elementarnych. Zrozumienie zasad konstrukcji współczesnych eksperymentów i roli poszczególnych ich elementów. Umiejętność oceny dokładności pomiarowych i wskazania ewentualnych źródeł niepewności. 4. Nazwa przedmiotu: Metody statystyczne

18 Treści kształcenia: Przedmiot ogarnia podstawowe elementy rachunku prawdopodobieństwa i zasadnicze koncepcje i procedury statystyki matematycznej. W części dotyczącej teorii prawdopodobieństwa dyskutowane są aksjomaty Kołmogorwa i ich konsekwencje, prawdopodobieństwo warunkowe, rozkłady i własności zmiennej losowej. W części dotyczącej statystyki matematycznej omawiane jest zagadnienie estymatorów i ich własności oraz sposoby ich konstrukcji. Pokrótce omawiana jest także bayesowska interpretacja prawdopodobieństwa i jej konsekwencje oraz zastosowanie do analizy i interpretacji danych doświadczalnych. Program 1. Rozkład prawdopodobieństwa i gęstość, własności; 2. Pewniki Kołomogorowa i wynikające z nich prawa rządzące prawdopodobieństwem; 3. Prawdopodobieństwo warunkowe i twierdzenie Bayesa; 4. Zmienna losowa i jej własności momenty; 5. Koncepcja estymatora i jego własności; 6. Podstawowe rozkłady prawdopodobieństwa i ich własności; 7. Metody estymacji parametrycznej i przedziałowej; 8. Bayesowskie metody analizy statystycznej. Efekty kształcenia: Adresat przedmiotu, po przebyciu kursu posiądzie zrozumienie podstawowych koncepcji statystycznych pojawiających się w literaturze naukowej z dziedziny fizyki cząstek elementarnych, jądra atomowego i spektroskopii jądrowej, gdy dyskutowane są kwestie dotyczące analizy danych doświadczalnych. 5. Nazwa przedmiotu: Warsztaty fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych Treści kształcenia: Opracowanie 2, 3 zagadnień dotyczących programu specjalizacji, w szczególności bliskiej tematyce przewidywanej pracy magisterskiej. Publiczna prezentacja i obrona opracowania. Program: (Przykładowe zagadnienia) 1. Własności jąder atomowych w stanach podstawowych 2. Własności stanów wzbudzonych jąder 3. Deformacje jąder atomowych 4. Rozpady jąder atomowych 5. Własności rozpadu beta

19 6. Emisja protonów 7. Emisja cząstek opóźnionych 8. Reakcje jądrowe w szerokim zakresie energii wzbudzenia 9. Własności materii jądrowej 10.Rozkłady wielkości fizycznych pochodzących z aktualnych danych doświadczalnych 11.Współczesne metody analizy danych doświadczalnych, Programowanie obiektowe (C++), program root Efekty kształcenia: Uzyskanie pogłębionej wiedzy o własnościach jąder atomowych i sposobach rozpadu. Umiejętność nowoczesnej analizy danych doświadczalnych. Uzyskanie umiejętności samodzielnego sięgania do materiałów źródłowych, opisu prezentacji i obrony opracowania. Informacje o jednostce prowadzącej studia załącznik C C1: Informacja o minimum kadrowym Lista nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe dla specjalizacji: 1. Barbara Badełek Tytuł naukowy prof. dr hab. Kariera naukowa: Przebiegała dwutorowo: na Uniwersytecie Warszawskim (dalej oznaczanym UW) oraz na Uniwersytecie Uppsalskim, Uppsala, Szwecja (dalej oznaczanym UU). Data nadania stopnia {\bf doktora} Data nadania stopnia {\bf doktora habilitowanego} (UW) oraz 1990 (UU) Data nadania stopnia {\bf tytułu profesora} (UW) oraz 1999 (UU) Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): 1.J. Ashman... B. Badełek...et al, A measurement of the spin asymmetry and determination of the structure function g 1 in deep inelastic muon-proton scattering Phys.Lett. B206 (1988) 364; cytowana 1383 razy. 2. P. Amaudruz... B. Badełek...et al, The Gottfried sum from the ratio F 2 n /F 2 p

20 Phys.Rev.Lett. 66 (1991) 2712, cytowana 429 razy. 3. B. Adeva... B. Badełek...et al, Measurement of the spin-dependent structure function g 1 (x) of the deuteron Phys.Lett.B302 (1993) 533, cytowana 551 razy. 4. B. Badełek i J. Kwieciński, Electroproduction structure function F 2 in the low Q 2, low x region Phys.Lett. B295 (1992) 263, cytowana 92 razy. 5. V. Yu. Alexakhin... B. Badełek...et al, First measurement of the transverse spin asymmetries of the deuteron in semi-inclusive deep inelastic scattering Phys.Rev.Lett.94 (2005) , cytowana 100 razy. 1a. Ćwiczenia (UW): Wstęp do Fizyki I, II, III oraz IV. 1b. Ćwiczenia (UU): Elektryczność; Drgania i fale; Termodynamika; Mechanika kwantowa I; Wstęp do fizyki jądra i cząstek elementarnych. 2a. Wykłady kursowe (UW): Wstęp do fizyki II (Studium Nauczycielskie); Wstęp do fizyki IV; Metody numeryczne III rok (autorski), Wstęp do fizyki cząstek elementarnych, III rok (autorski, zaproponowany przeze mnie i wprowadzony do programu studiów); Wstęp do fizyki kwantowej (Studium Podyplomowe). 2b. Wykłady kursowe (UU): Drgania i fale II rok; Wstęp do fizyki jądra i cząstek elementarnych III rok. 3a. Wykłady monograficzne (UW): Formfaktory i funkcje struktury; Spin w fizyce wysokich energii; Struktura nukleonu. 3b. Wykłady monograficzne (UU): Monte Carlo: applications in HEP experiments and data unfolding (dla doktorantów). 4a. Pracownie (UW): wstępna; komputerowa; I; II; III. 4b. Pracownie (UU): z elektryczności I rok. 5a. Pokazy do wykładów (UW): Wstęp do fizyki II, IV. 6b. Seminarium zakładowe z fizyki wysokich energii (UU). 7a. Opieka nad seminariami studenckimi (UW). 8a. Prace magisterskie i doktorskie (UW). 8b. Prace magisterskie i doktorskie (UU).

21 Rozmaite, w tym wykład monograficzny: "QCD i struktura nukleonu"; 2. Jacek Ciborowski Tytuł naukowy prof. dr hab. Kariera naukowa: Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): 3. Marta Kicińska-Habior Tytuł naukowy prof. dr hab. Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora 1982 Data nadania stopnia doktora habilitowanego 1993 Data nadania tytułu profesora nauk fizycznych 2002 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): M.Kicińska-Habior, K.A.Snover, J.A.Behr, C.A.Gossett, Y.Alhassid and N.Whelan: "Search for a phase transition in the nuclear shape at finite temperature and rapid rotation." Phys. Lett. B 308 (1993) J.A.Behr, K.A.Snover, C.A.Gossett, M.Kicińska-Habior, J.H.Gundlach, Z.M.Drebi, M.S.Kaplan, and D.P.Wells: "Restoration of isospin symmetry in highly excited compound nuclei." Phys. Rev. Lett. 70 (1993) M.P. Kelly, K.A. Snover, J.P.S. van Schagen, M.Kicińska-Habior, Z. Trznadel: "The GDR width in highly excited nuclei: does it saturate?" Phys. Rev. Let. 82 (1999) Z. Trznadel, M.Kicińska-Habior, M.P. Kelly, J.P.S. van Schagen, K.A. Snover: Giant Dipole Resonance in hot Se nuclei and bremsstrahlung emission in 12 C + 58,64 Ni experiments at 6-11 MeV/u, Nucl. Phys. A687 (2001) 199c-206c E. Wójcik, M. Kicińska-Habior, O. Kijewska, M. Kowalczyk, M. Kisieliński, J. Choiński,

22 Giant Dipole Radiation and Isospin Mixing in Hot Nuclei with A=32-60, Acta Phys. Pol. B38 (2007) ćwiczenia ze Wstępu do Fizyki Jądrowej, ćwiczenia rachunkowe do wykładu z Fizyki I dla studentów Wydziału Fizyki pokazy do wykładów z Fizyki I i II dla studentów Wydziału Fizyki wykład z Fizyki IV (Wstęp do fizyki współczesnej) dla studentów II roku Wydziału Fizyki.. III Pracownia z fizyki jądrowej, wykład ze Wstępu do Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych dla studentów IV roku NKF, potem dla I roku II stopnia NKF, Wydziału Fizyki, wykład Elementy Fizyki Jądrowej dla studentów III roku Wydziału Fizyki, I Pracownia Fizyczna, Ćwiczenia rachunkowe ze Wstępu do Fizyki Jądra atomowego i cząstek elementarnych dla studentów III roku Wydziału Fizyki Wykład Reakcje jądrowe w zakresie niskich energii pocisków - planowane 4. Jan Królikowski Tytuł naukowy prof. dr hab. Kariera naukowa: Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): 5. Andrzej Płochocki Stopień naukowy Profesor doktor habilitowany Kariera naukowa: Stopień naukowy doktora - rok 1974 Stopień naukowy doktora habilitowanego rok 1985 Tytuł profesora rok 2006 Ważniejsze publikacje naukowe:

23 J. Kurpeta, V.-V. Elomaa, T. Eronen, J. Hakala, A. Jokinen, P. Karvonen, I. Moore, H. Penttilä, A. Płochocki, S. Rahaman, S. Rinta-Antila, J. Rissanen, J. Ronkainen, A. Saastamoinen, T. Sonoda, W. Urban, Ch. Weber, J. Äystö "Penning trap assisted decay spectroscopy of neutron-rich 115 Ru" Eur. Phys. J. A 31 (2007) J. Kurpeta, W. Urban, Ch. Droste, A. Płochocki, S.G. Rohoziński, T. Rząca-Urban, T. Morek, L. Próchniak, K. Starosta, J. Äystö, H. Penttilä, J.L. Durell, A.G. Smith, G. Lhersonneau, I. Ahmad "Low-spin structure of 113 Ru and 113 Rh" Eur. Phys. J. A 33 (2007) J. Kurcewicz, W. Czarnacki, M. Karny, M. Kasztelan, M. Kisieliński, A. Korgul, W. Kurcewicz, J. Kurpeta, S. Lewandowski, P. Majorkiewicz, H. Penttilä, A. Płochocki, B. Roussiere, O. Steczkiewicz, A. Wojtasiewicz "Identification of an α-decaying (9 - ) isomer in 216 Fr" Phys. Rev. C 76 (2007) , -6 Wykład Fizyka IIIL (II rok fizyki, 3 lata), wykłady monograficzne, ćwiczenia rachunkowe, zajęcia na I, II, III pracowni fizycznej Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego I, II, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych. 6. Krystyna Siwek-Wilczyńska Tytuł naukowy prof. dr hab. Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora 1969 Data nadania stopnia doktora habilitowanego 1985 Data nadania tytułu profesora nauk fizycznych 2002 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): K.Siwek-Wilczyńska, I. Skwira, J. Wilczyński Test of the fission-evaporation competition In the deexcitation of heavy nuclei Physical Review C 72 (2005) W.J. Świątecki, K. Siwek-Wilczyńska, J. Wilczyński "Fusion by difusion. II. Syntesis of transfermium super heavy nuclei in cold fusion reactions." Physical Review C 71 (2005) X. Lopez K.Siwek-Wilczyńska. (FOPI Collaboration) Isospin dependence of relative yields of K+ and K0 mesons at at 1.528A GeV

24 Phys. Rev. C 75 (2007) M. Merschmeyer,.,.K. Siwek-Wilczyńska. (FOPI Collaboration) K 0 and Λ production in Ni+Ni collisions, near threshold Phys. Rev. C76 (2007) J. Wilczyński, I. Skwira-Chalot, K. Siwek-Wilczyńska et al. (Reverse Collaboration) Re-separation modes of Au+AU system at sub-fermi energies International Journal of Modern Physics E17 (2008) 41 Wykład specjalistyczny Reakcje Jądrowe Pracownia specjalistyczna Pracownia magisterska Wykład monograficzny Zderzenia jądro-jądro. Pracownia specjalistyczna Prowadzenie prac magisterskich Wykład monograficzny 7. Aleksander Filip Żarnecki Stopień naukowy doktor nauk fizycznych, fizyka cząstek elementarnych (1993), doktor habilitowany nauk fizycznych, fizyka doświadczalna (2000) Tytuł naukowy tytuł profesora (2007) Kariera naukowa: : asystent stażysta : asystent : starszy asystent : adiunkt od 2005: profesor w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): A. F. Żarnecki, Photon collider beam simulation with CAIN Pramana 69:937, P. Nieżurawski, A. F. Żarnecki, M. Krawczyk, Simulation of the Higgs boson production at LHC, ILC and photon linear collider. Acta Phys.Polon.B37: , 2006.

25 A.F. Żarnecki, CompAZ: Parametrization of the photon collider luminosity spectra, Acta Phys. Polon. B34: , ZEUS Collaboration (S.Chekanov et al.) Search for contact interactions, large extra dimensions and finite quark radius in ep collisions at HERA, Phys. Lett. B591:23-41, P. Nieżurawski, A. F. Żarnecki, M. Krawczyk, Determination of the Higgs boson couplings and CP properties in the SM like two Higgs doublet model, J. High Energy Phys. 0502:041, Mechanika (Fizyka I), wykład dla I roku jednolitych studiów magisterskich Elementy Fizyki Cząstek Elementarnych, wykład dla III roku jednolitych studiów magisterskich, Wszechświat cząstek elementarnych, wykład ogólnouniwersytecki, Warsztaty Collider and Astroparticle Physics w języku angielskim, IV i V rok jednolitych studiów magisterskich, Warsztaty Higgs Physics at Future Colliders w języku angielskim, IV i V rok jednolitych studiów magisterskich, Pracownia fizyczna dla zaawansowanych (II Pracownia Fizyczna), ćwiczenia laboratoryjne dla III roku jednolitych studiów magisterskich Wykład Metody doświadczalne w fizyce subatomowej (tytuł roboczy!) Specjalistyczne laboratorium fizyczne Pracownia specjalistyczna Opieka nad magistrantami 8. Krzysztof Doroba Tytuł naukowy Doktor habilitowany, profesor UW Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora - rok 1976 Data nadania stopnia doktora habilitowanego rok 1989 Ważniejsze publikacje naukowe:

26 JG.L. Bayatian, et al., CMS technical design report, volume II: Physics performance. J.Phys.G34: ,2007. Karol Bunkowski, et al., Synchronization methods for the PAC RPC trigger system in the CMS experiment. Measur.Sci.Tech.18: ,2007. J. Abdallah, et al., Study of double-tagged gamma gamma events at LEP II. Eur.Phys.J.C46: ,2006. W. Adam, et al., The CMS high level trigger Eur.Phys.J.C46: ,2006. J. Abdallah, et al., Searches for neutral higgs bosons in extended models. Eur.Phys.J.C38:1-28,2004. K. Doroba, Precision test of electroweak interactions: What we have learned from LEP and SLC? Acta Phys.Polon.B35: ,2004. Wykłady: Wstęp do Fizyki Jadra Atomowego i Cząstek Elementarnych, Fizyka IIA (elektryczność i magnetyzm), Programowanie i metody numeryczne. Ćwiczenia: ćwiczenia rachunkowe z fizyki, I pracownia fizyczna, II pracownia fizyczna, pracownia pokazów wykładowych, proseminarium studenckie. Wykład specjalistyczny, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia fizyki cząstek elementarnych, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych, Proseminarium studenckie. 9. Danuta Kiełczewska Stopień naukowy Doktor habilitowany, profesor UW Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora - rok 1975 Data nadania stopnia doktora habilitowanego rok 1995 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5):

27 The Super-Kamiokande Collaboration: Y. Fukuda et al., Evidence For Oscillation of Atmospheric Neutrinos. Phys. Rev. Lett. 81, 1562 (1998). The K2K Collaboration: E. Aliu et al., Evidence for muon neutrino oscillation in an accelerator-based experiment. Phys. Rev. Lett. 94, (2005) Super-Kamiokande Collaboration: Y. Ashie et al., Measurement of atmospheric neutrino oscillation parameters by Super-Kamiokande I. Phys. Rev. D71 (2005) R.M. Bionta et al., Observation of a neutrino burst in coincidence with supernova 1987A in the Large Magellanic Cloud Phys. Rev. Lett. 58, 1494 (1987) D. Kiełczewska, Neutrinos from Supernovae Intern. Journal of Modern Physics D3, (1994) Wykład kursowy dla III roku pt.: Elementy Fizyki Cząstek Elementarnych (2 lata). Wykład monograficzny From neutrino to cosmic sources (5 lat) Seminarium Neutrina w laboratorium i w kosmosie (5 lat). ćwiczenia rachunkowe, zajęcia na I, II, III pracowni fizycznej Wykład - Elementy fizyki cząstek, Wykład - Fizyka cząstek elementarnych I, II, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia fizyki cząstek z elementami astrofizyki, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych, Seminarium Fizyka cząstek z elementami astrofizyki. 10. Tomasz Matulewicz Stopień naukowy dr hab. Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora 1985 Data nadania stopnia doktora habilitowanego 1999 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): W. Reisdorf et al., Systematics of pion emission in heavy ion collisions in the 1 A gev regime, Nuclear Physics A781 (2007) 459

28 K. Piasecki, T. Matulewicz, Two-photon interferometry in Ta+Au collisions at 40A mev Acta Physica Polonica B37 (2006) 175 T.Matulewicz et al., Observation of + -> proton π 0 decay in heavy-ion collisions European Physical Journal A9 (2000) 69 Y.Schutz et al., Hard photons and neutral pions as probes of hot and dense nuclear matter Nuclear Physics A622(1997)404 F.M.Marqués, G.Martínez, T.Matulewicz, R.W.Ostendorf, Y.Schutz, Two-photon correlations: from young experiments to heavy-ion collision dynamics Physics Reports 284(1997)91 Ćwiczenia rachunkowe, pracownia komputerowa, pokazy do wykładów, wykłady (Mechanika, Wstęp do Fizyki Jądra Atomowego i Cząstek Elementarnych, Fizyka Jądra Atomowego) Wykład specjalizacyjny, pracownia specjalizacyjna, pracownia magisterska 11. Marek Pfützner Stopień naukowy - Doktor habilitowany, profesor UW Kariera naukowa Stopień naukowy doktora - rok 1989 Stopień naukowy doktora habilitowanego rok 2003 Ważniejsze publikacje naukowe: J.Kurcewicz, Z.Liu, M.Pfutzner, P.J.Woods, C.Mazzocchi, K.-H.Schmidt, A.Kelic, F.Attallah, E.Badura, C.N.Davids, T.Davinson, J.Doring, H.Geissel, M.Gorska, R.Grzywacz, M.Hellstrom, Z.Janas, M.Karny, A.Korgul, I.Mukha, C.Plettner, A.Robinson, E.Roeckl, K.Rykaczewski, K.Schmidt,D.Seweryniak, K.Summerer, H.Weick "Production cross-sections of protactinium and thorium isotopes produced in fragmentation of 238 U at 1 A GeV Nucl.Phys. A 767 (2006) 1-13 K. Pachucki, U. D. Jentschura, M. Pfützner "Radiative orbital electron capture by the atomic nucleus" Phys. Rev. C 75 (2007) , -7

29 K. Miernik, W. Dominik, Z. Janas, M. Pfützner, L. Grigorenko, C.R. Bingham, H. Czyrkowski, M. Ćwiok, I.G. Darby, R. Dąbrowski, T. Ginter, R. Grzywacz, M. Karny, A. Korgul, W. Kuśmierz, S.N. Liddick, M. Rajabali, K. Rykaczewski, A. Stolz "Two-Proton Correlations in the Decay of 45 Fe" Phys. Rev. Lett. 99 (2007) , -4 K. Miernik, W. Dominik, Z. Janas, M. Pfützner, C.R. Bingham, H. Czyrkowski, M. Ćwiok, I.G. Darby, R. Dąbrowski, T. Ginter, R. Grzywacz, M. Karny, A. Korgul, W. Kuśmierz, S.N. Liddick, M. Rajabali, K. Rykaczewski, A. Stolz "First observation of β-delayed three-proton emission in 45 Fe" Phys. Rev. C 76 (2007) , -4 Wykład Wstęp do Fizyki V (4 lata), ćwiczenia rachunkowe, I pracownia fizyczna, Seminarium Struktura jądra atomowego Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego I, II, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych, Seminarium Struktura jądra atomowego. 12. Teresa Rząca-Urban Stopień naukowy dr hab. Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora 1986 Data nadania stopnia doktora habilitowanego 6.I.1997 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): T. Rząca-Urban, W. Urban, J.L. Durell, A.G. Smith, I. Ahmad, New exicited states in 82 Ge; Possible weakening of the N=50 closed shell, Phys. Rev. C 76 (2007) T. Rząca-Urban, K. Pągowska, W. Urban, A. Złomaniec, J. Genevey, J. A. Pinston, G. S. Simpson, M. Saha Sarkar, S. Sarkar, H. Faust, A. Scherillo, I. Tsekhanovich, R. Orlandi, J.L. Durell, A.G. Smith, I. Ahmad, First observation of excited states in the 138 I nucleus, Phys. Rev. C75 (2007) T. Rząca-Urban, W. Urban, M. Saha Sarkar, S. Sarkar, J.L. Durell, A.G. Smith, B.J. Varley, I. Ahmad, First observation of medium-spin excitations in the 138 Cs nucleus, Eur. Phys. J. A 32 (2007)5

30 W. Urban, T. Rząca-Urban, A. Synfeld-Każuch, J.L. Durell, A. G. Smith, B.J. Varley, I. Ahmad, Near-yrast structure of the 149 La nucleus, Phys. Rev. C76 (2007) J.A. Pinston, W. Urban, Ch. Droste, T. Rząca-Urban, J. Genevey, G. Simpson, J.L. Durell, A.G. Smith, B.J. Varley, I. Ahmad, Triaxiality in 105 Mo and 107 Mo from the low to intermediate spin region, Phys. Rev. C74 (2006) Wykłady: Fizyka I BC, Fizyka IIIA Ćwiczenia: Fizyka I BC, Fizyka II BC, Fizyka III BC, Fizyka IV BC I Pracownia fizyczna Pracownia specjalistyczna, wykłady specjalistyczne i monograficzne 13. Zenon Janas Stopień naukowy Doktor habilitowany Kariera naukowa Stopień naukowy doktora - rok 1993 Stopień naukowy doktora habilitowanego rok 2006 Ważniejsze publikacje naukowe: O. Kavastyuk, C. Mazzocchi, Z. Janas, A. Banu, L. Batist, F. Becker, A. Blazhev, W. Brühle, J. Döring,, T. Faestermann, M. Górska, H. Grawe, A. Jungclaus, M. Karny, M. Kavatsyuk, O. Klepper, R. Kirchner, M. La Commara, K. Miernik, I. Mukha, C. Plettner, A. Płochocki, E. Roeckl, M. Romoli, K. Rykaczewski, M. Schädel, K. Schmidt, R. Schwengner, J. Żylicz "Beta decay of 101 Sn" Eur. Phys. J. A 31 (2007) K. Miernik, W. Dominik, Z. Janas, M. Pfützner, L. Grigorenko, C.R. Bingham, H. Czyrkowski, M. Ćwiok, I.G. Darby, R. Dąbrowski, T. Ginter, R. Grzywacz, M. Karny, A. Korgul, W. Kuśmierz, S.N. Liddick, M. Rajabali, K. Rykaczewski, A. Stolz "Two-Proton Correlations in the Decay of 45 Fe" Phys. Rev. Lett. 99 (2007) , -4 K. Miernik, W. Dominik, Z. Janas, M. Pfützner, C.R. Bingham, H. Czyrkowski, M. Ćwiok, I.G. Darby, R. Dąbrowski, T. Ginter, R. Grzywacz, M. Karny, A. Korgul, W. Kuśmierz, S.N. Liddick, M. Rajabali, K. Rykaczewski, A. Stolz "First observation of β-delayed three-proton emission in 45 Fe" Phys. Rev. C 76 (2007) , -4

31 I. Mukha, E. Roeckl, L. Batist, A. Blazhev, J. Döring, H. Grawe, L. Grigorenko, M. Huyse, Z. Janas, R. Kirchner, M. La Cammara, Ch. Mazzocchi, S. L. Tabor, P. Van Duppen "Proton-proton correlations observed in two-proton radioactivity of 94 Ag" Nature vol 439/19 (2006) Wykład Fizyka II BC, I pracownia fizyczna, II pracownia fizyczna, ćwiczenia rachunkowe, Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego I, II, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych. 14. Waldemar Urban Stopień naukowy Doktor habilitowany Kariera naukowa Stopień naukowy doktora - rok 1985 Stopień naukowy doktora habilitowanego rok 2002 Ważniejsze publikacje naukowe: W. Urban, T. Rząca-Urban, A. Syntferld-Każuch, J.L. Durell, A.G. Smith, B.J. Varley, I. Ahmad "Near-yrast structure of the 149 La nucleus" Phys. Rev. C 76 (2007) ; -5 W. Urban, Ch. Droste, T. Rząca-Urban, A. Złomaniec, J.L. Durell, A.G. Smith, B.J. Varley, I. Ahmad "Near-Yrast of the 109 Mo nucleus" Phys. Rev. C 73 (2006) ; -4 W. Urban, M. Sara Sarkar, T. Rząca-Urban, J.L. Duvell, A.G. Smith, J.A. Genevey, J.A. Pinston, G.S. Simpson, I. Ahmad "New information on the T 1/2 = 47s isomer in the 136 i nucleus" Eur. Phys. J. A 27 (2006) Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego, Wykład - Fizyka II (5 lat), ćwiczenia rachunkowe, Wykład specjalistyczny - Fizyka jądra atomowego I,II, Wykład monograficzny - Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej, Specjalistyczne laboratorium fizyczne, Pracownia specjalistyczna, Warsztaty Fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych.

32 15. Grzegorz Grzelak Stopień naukowy Doktor Kariera naukowa: Data nadania stopnia doktora: rok 1999 Ważniejsze publikacje naukowe (max. 5): ZEUS Collaboration; J.Breitweg et al. W Production and the Search for Events with an Isolated High-Energy Lepton and Missing Transverse Momentum at HERA Physics Letters B 471, (2000) 4, ZEUS Collaboration; J.Breitweg et al. Measurement of high- Q 2 charged-current e+p deep inelastic scattering cross sections at HERA The European Physical Journal C 12 (2000) 3, K. Korcsak-Gorzo, G. Grzelak, K. Oliver, M. Dawson, R. Devenish, J. Ferrando, T. Matsushita, P. Shield, R. Walczak pp. The optical alignment system of the ZEUS microvertex detector. Nucl.Instrum.Meth.A580: ,2007. I. Brock,... G. Grzelak et al. [81 co-authors] The design and performance of the ZEUS Micro Vertex detector. Nucl.Instrum.Meth.A581: ,2007. II Pracownia Fizyczna Ćwiczenia rachunkowe do wykładu Wstęp do Fizyki Wstęp do Programowania Specjalistyczne Laboratorium Fizyczne Pracownia Specjalistyczna Ćwiczenia rachunkowe do wykładów specjalistycznych Warsztaty Fizyki Jadra Atomowego i Cząstek Elementarnych 16. Katarzyna Grzelak Stopień naukowy doktor Kariera naukowa:

Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych

Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych Wniosek o utworzenie nowej specjalności: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych 1. Proponowana specjalność w ramach prowadzonego kierunku studiów: Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych Nuclear

Bardziej szczegółowo

WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEJ SPECJALNOŚCI

WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEJ SPECJALNOŚCI WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEJ SPECJALNOŚCI 1. Proponowana/e specjalność/ci w ramach prowadzonego kierunku studiów: [proszę podać nazwę także w języku angielskim] Fizyka jądrowa i oddziaływań fundamentalnych

Bardziej szczegółowo

FIZYKA specjalność fizyka jądrowa i cząstek elementarnych 2-letnie studia II stopnia (magisterskie)

FIZYKA specjalność fizyka jądrowa i cząstek elementarnych 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) FIZYKA specjalność fizyka jądrowa i cząstek elementarnych 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem specjalności fizyka jądrowa i cząstek elementarnych jest kształcenie

Bardziej szczegółowo

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA 3. PLAN STUDIÓW

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA 3. PLAN STUDIÓW Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki, specjalizacje: Nauczycielska; Dydaktyka i popularyzacja fizyki 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem specjalności

Bardziej szczegółowo

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki, specjalizacje: Nauczycielska; Dydaktyka i popularyzacja fizyki 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem

Bardziej szczegółowo

Ramowy Program Specjalizacji MODELOWANIE MATEMATYCZNE i KOMPUTEROWE PROCESÓW FIZYCZNYCH Studia Specjalistyczne (III etap)

Ramowy Program Specjalizacji MODELOWANIE MATEMATYCZNE i KOMPUTEROWE PROCESÓW FIZYCZNYCH Studia Specjalistyczne (III etap) Ramowy Program Specjalizacji MODELOWANIE MATEMATYCZNE i KOMPUTEROWE PROCESÓW FIZYCZNYCH Studia Specjalistyczne (III etap) Z uwagi na ogólno wydziałowy charakter specjalizacji i możliwość wykonywania prac

Bardziej szczegółowo

Objaśnienia oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy

Objaśnienia oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA - studia II stopnia, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych Kierunek studiów fizyka należy do obszaru

Bardziej szczegółowo

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW I. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia pierwszego stopnia na kierunku fizyka UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata (licencjat akademicki). II. SYLWETKA

Bardziej szczegółowo

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW I.CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia pierwszego stopnia na kierunku astronomia UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata. II.SYLWETKA ABSOLWENTA

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka)

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka) Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka) 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem kształcenia w ramach specjalności Metody fizyki w ekonomii

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka matematyczna

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka matematyczna Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka matematyczna 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Specjalność Fizyka matematyczna ma charakter interdyscyplinarny. Obejmuje wiedzę

Bardziej szczegółowo

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia pierwszego stopnia na kierunku fizyka UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata (licencjat akademicki). 2. SYLWETKA

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Matematyczne i komputerowe modelowanie procesów fizycznych

Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Matematyczne i komputerowe modelowanie procesów fizycznych Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Matematyczne i komputerowe modelowanie procesów fizycznych 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem specjalności Matematyczne i komputerowe

Bardziej szczegółowo

Dokumentacja związana z programem studiów na kierunku FIZYKA prowadzonym na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Szkoła Nauk Ścisłych

Dokumentacja związana z programem studiów na kierunku FIZYKA prowadzonym na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Szkoła Nauk Ścisłych Załącznik nr 2 do Uchwały Nr 37 Senatu UKSW z dnia 26 marca 2015 r. Załącznik nr 1 do Uchwały Nr 27/16 Rady Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Szkoła Nauk Ścisłych z dnia 12 kwietnia 2016r. Dokumentacja

Bardziej szczegółowo

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów. Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów. prof. dr hab. Marta Kicińska-Habior Wydział Fizyki UW Zakład Fizyki Jądra Atomowego e-mail: Marta.Kicinska-Habior@fuw.edu.pl

Bardziej szczegółowo

Zasady studiów magisterskich na kierunku astronomia

Zasady studiów magisterskich na kierunku astronomia Zasady studiów magisterskich na kierunku astronomia Sylwetka absolwenta Absolwent jednolitych studiów magisterskich na kierunku astronomia powinien: posiadać rozszerzoną wiedzę w dziedzinie astronomii,

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Semestr I Kod w USOS wykład Ćw. konwers atorium Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 Do wyboru: Fizyka

Bardziej szczegółowo

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW

STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia pierwszego stopnia na kierunku astronomia UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata. 2. SYLWETKA ABSOLWENTA

Bardziej szczegółowo

Studia w systemie 3+2 Propozycja zespołu Komisji ds. Studenckich i Programów Studiów

Studia w systemie 3+2 Propozycja zespołu Komisji ds. Studenckich i Programów Studiów Studia w systemie 3+2 Propozycja zespołu Komisji ds. Studenckich i Programów Studiów Polecenie Rektora nakłada na Wydział obowiązek przygotowania programu studiów w systemie 3-letnich studiów licencjackich

Bardziej szczegółowo

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Geofizyka, specjalizacje: Fizyka atmosfery; Fizyka Ziemi i planet; Fizyka środowiska 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem specjalności

Bardziej szczegółowo

Zasady studiów magisterskich na kierunku fizyka

Zasady studiów magisterskich na kierunku fizyka Zasady studiów magisterskich na kierunku fizyka Sylwetka absolwenta Absolwent studiów magisterskich na kierunku fizyka powinien: posiadać rozszerzoną w stosunku do poziomu licencjata - wiedzę w dziedzinie

Bardziej szczegółowo

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW Ι.CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia indywidualne pierwszego stopnia na kierunku fizyka UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata (licencjat

Bardziej szczegółowo

Szczegółowy program właściwy dla standardowej ścieżki kształcenia na kierunku astronomia. Semestr I. 60 120 14 Egzamin. 45 75 9 Egzamin 75 2.

Szczegółowy program właściwy dla standardowej ścieżki kształcenia na kierunku astronomia. Semestr I. 60 120 14 Egzamin. 45 75 9 Egzamin 75 2. B3. Program studiów liczba punktów konieczna dla uzyskania kwalifikacji (tytułu zawodowego) określonej dla rozpatrywanego programu kształcenia - 180 łączna liczba punktów, którą student musi uzyskać na

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Geofizyka, specjalizacje: Fizyka atmosfery; Fizyka Ziemi i planet; Fizyka środowiska

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Geofizyka, specjalizacje: Fizyka atmosfery; Fizyka Ziemi i planet; Fizyka środowiska Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Geofizyka, specjalizacje: Fizyka atmosfery; Fizyka Ziemi i planet; Fizyka środowiska 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Celem specjalności Geofizyka,

Bardziej szczegółowo

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 2008/2009 seweryn.kowalski@us.edu.pl Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 Plan wykładu Wstęp, podstawowe jednostki fizyki jądrowej, Własności jądra atomowego, Metody wyznaczania własności jądra atomowego, Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Poszukiwany: bozon Higgsa

Poszukiwany: bozon Higgsa Poszukiwany: bozon Higgsa Higgs widoczny w świetle kolajdera liniowego Fizyka Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych: TESLA & ZEUS Poszukiwane: czastki sypersymetryczne (SUSY) Fizyka Czastek i Oddziaływań

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania podstawowe

Oddziaływania podstawowe Oddziaływania podstawowe grawitacyjne silne elektromagnetyczne słabe 1 Uwięzienie kwarków (quark confinement). Przykład działania mechanizmu uwięzienia: Próba oderwania kwarka d od neutronu (trzy kwarki

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody jądrowe fizyki ciała stałego

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody jądrowe fizyki ciała stałego Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody jądrowe fizyki ciała stałego Specjalność Metody Jądrowe Fizyki Ciała Stałego ma na celu kształcenie specjalistów w dziedzinie nowoczesnych

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 1 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 2.12. 2009 Współczesne eksperymenty-wprowadzenie Detektory Akceleratory Zderzacze LHC Mapa drogowa Tevatron-

Bardziej szczegółowo

th- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)

th-  Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) - prof. dr hab. Wiesław Płaczek - prof. dr hab. Elżbieta Richter-Wąs - prof. dr hab. Wojciech Słomiński - prof. dr hab. Jerzy Szwed (Kierownik Zakładu) - dr

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki Jądrowej

Podstawy Fizyki Jądrowej Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 30 godzin wykładu wtorki 12:15-13:45 prof. dr hab. Stanisław Kistryn (pok. 209 ) http://users.uj.edu.pl/~skistryn/ 15 godzin ćwiczeń 2 grupy

Bardziej szczegółowo

Wykaz specjalności na studiach magisterskich

Wykaz specjalności na studiach magisterskich Wykaz specjalności na studiach magisterskich Na Wydziale Fizyki UW prowadzone są studia magisterskie w ramach następujących specjalnościach: specjalności na kierunku fizyka fizyka cząstek i oddziaływań

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody rentgenowskie w fizyce materii skondensowanej

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody rentgenowskie w fizyce materii skondensowanej Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody rentgenowskie w fizyce materii skondensowanej Semestr I Pracownia fizyczna II stopnia A Współczesne metody doświadczalne fizyki materii

Bardziej szczegółowo

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2 Reakcje jądrowe X 1 + X 2 Y 1 + Y 2 +...+ b 1 + b 2 kanał wejściowy kanał wyjściowy Reakcje wywołane przez nukleony - mechanizm reakcji Wielkości mierzone Reakcje wywołane przez ciężkie jony a) niskie

Bardziej szczegółowo

Załącznik 1. Nazwa kierunku studiów: FIZYKA Poziom kształcenia: II stopień (magisterski) Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbol

Załącznik 1. Nazwa kierunku studiów: FIZYKA Poziom kształcenia: II stopień (magisterski) Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA TECHNICZNA - studia II stopnia, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych Kierunek studiów fizyka techniczna

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu analizy I i algebry I

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu analizy I i algebry I WYDZIAŁ MECHANICZNY (w j. angielskim) Zał. nr 4 do ZW 33/01 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim FIZYKA OGÓLNA Nazwa w języku angielskim GENERAL PHYSICS Kierunek studiów (jeśli dotyczy) MiBM Specjalność

Bardziej szczegółowo

FIZYKA. ENERGETYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

FIZYKA. ENERGETYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu FIZYKA Nazwa modułu w języku angielskim Physics Obowiązuje od roku akademickiego

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki Cele kształcenia: Uzyskanie szerokiej wiedzy w zakresie wszystkich gałęzi fizyki, umożliwiającej śledzenie prowadzonych

Bardziej szczegółowo

Ad. pkt 5. Uchwała w sprawie zatwierdzenia zmodyfikowanego programu studiów I i II stopnia o kierunku "Energetyka i Chemia Jądrowa".

Ad. pkt 5. Uchwała w sprawie zatwierdzenia zmodyfikowanego programu studiów I i II stopnia o kierunku Energetyka i Chemia Jądrowa. Ad. pkt 5. Uchwała w sprawie zatwierdzenia zmodyfikowanego programu studiów I i II stopnia o kierunku "Energetyka i Chemia Jądrowa". PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA prowadzonych

Bardziej szczegółowo

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU ASTRONOMIA UW I.CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Studia indywidualne pierwszego stopnia na kierunku astronomia UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata

Bardziej szczegółowo

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P) Zał nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim : Fizyka Nazwa w języku angielskim : Physics Kierunek studiów : Informatyka Specjalność (jeśli dotyczy) :

Bardziej szczegółowo

Załącznik 1. Nazwa kierunku studiów: FIZYKA Techniczna Poziom kształcenia: II stopień (magisterski) Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbol

Załącznik 1. Nazwa kierunku studiów: FIZYKA Techniczna Poziom kształcenia: II stopień (magisterski) Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA TECHNICZNA - studia II stopnia, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych Objaśnienia oznaczeń w symbolach

Bardziej szczegółowo

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P) Zał nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim : Fizyka Nazwa w języku angielskim : Physics Kierunek studiów : Informatyka Specjalność (jeśli dotyczy) :

Bardziej szczegółowo

PROGRAM STUDIÓW DRUGIEGO STOPNIA DLA KIERUNKU FIZYKA (od roku 2015/2016)

PROGRAM STUDIÓW DRUGIEGO STOPNIA DLA KIERUNKU FIZYKA (od roku 2015/2016) PROGRAM STUDIÓW DRUGIEGO STOPNIA DLA KIERUNKU FIZYKA (od roku 2015/2016) Profil kształcenia ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Liczba semestrów 4 Liczba punktów 120 Tytuł zawodowy uzyskiwany przez

Bardziej szczegółowo

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Weronika Biela 1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Obliczenie przekroju czynnego 8. Porównanie

Bardziej szczegółowo

Objaśnienie oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy

Objaśnienie oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA - studia I stopnia, profil praktyczny - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych i obszarach pokrewnych Kierunek studiów fizyka należy

Bardziej szczegółowo

Bozon Higgsa oraz SUSY

Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa Poszukiwania bozonu Higgsa w LEP i Tevatronie - otrzymane ograniczenia na masę H Plany poszukiwań w LHC Supersymetria (SUSY) Zagadkowe wyniki CDF Masy cząstek cząstki

Bardziej szczegółowo

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała

Bardziej szczegółowo

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia Jądra o wysokich energiach wzbudzenia 1. Utworzenie i rozpad jądra złożonego a) model statystyczny 2. Gigantyczny rezonans dipolowy (GDR) a) w jądrach w stanie podstawowym b) w jądrach w stanie wzbudzonym

Bardziej szczegółowo

Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka)

Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka) Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka) CELE KSZTAŁCENIA: Celem kształcenia w ramach specjalności Metody fizyki w ekonomii (ekonofizyka) jest stworzenie studentom

Bardziej szczegółowo

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza Już wiemy Oddziaływania: QED, QCD, słabe Ładunek kolor, potencjały w QED i QCD Stała struktury subtelnej zależy od odległości od ładunku: wielkie osiągnięcie fizyki oddziaływań elementarnych (tzw. running)

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD IX Oddziaływania słabe T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Rola oddziaływań słabych w przyrodzie Oddziaływania słabe są odpowiedzialne (m.in.) za:

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Promieniowanie jonizujące Wykład III Krzysztof Golec-Biernat Reakcje jądrowe Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład III Krzysztof Golec-Biernat Promieniowanie jonizujące 1 / 12 Energia wiązania

Bardziej szczegółowo

PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA. prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego

PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA. prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I MIA JĄDROWA prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego W trakcie studiów I stopnia student kierunku Energetyka i Chemia Jądrowa

Bardziej szczegółowo

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Biofizyka molekularna. 2-letnie studia II stopnia (magisterskie)

ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Biofizyka molekularna. 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Biofizyka molekularna 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Biofizyka to uznana dziedzina nauk przyrodniczych

Bardziej szczegółowo

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW

STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW 1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW STUDIA INDYWIDUALNE I STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA UW Studia indywidualne pierwszego stopnia na kierunku fizyka UW trwają trzy lata i kończą się nadaniem tytułu licencjata (licencjat

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy

Bardziej szczegółowo

PROGRAM STUDIÓW II STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA. prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego

PROGRAM STUDIÓW II STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA. prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego PROGRAM STUDIÓW II STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego W trakcie studiów II stopnia student kierunku Energetyka i Chemia

Bardziej szczegółowo

01, 02, 03 i kolejne numer efektu kształcenia. Załącznik 1 i 2

01, 02, 03 i kolejne numer efektu kształcenia. Załącznik 1 i 2 Efekty kształcenia dla kierunku studiów Studia Przyrodnicze i Technologiczne (z językiem wykładowym angielskim) - studia I stopnia, stacjonarne, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Promieniowanie jonizujące Wykład II Promieniotwórczość Fizyka MU, semestr 2 Uniwersytet Rzeszowski, 8 marca 2017 Wykład II Promieniotwórczość Promieniowanie jonizujące 1 / 22 Jądra pomieniotwórcze Nuklidy

Bardziej szczegółowo

Fizyka dla Oceanografów #

Fizyka dla Oceanografów # Nazwa przedmiotu Fizyka dla Oceanografów Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod ECTS 13.0.0058 Zakład Oceanografii Fizycznej Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących) prof. UG, dr hab. Natalia

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania elektrosłabe

Oddziaływania elektrosłabe Oddziaływania elektrosłabe X ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Fizyka elektrosłaba na LEPie Liczba pokoleń. Bardzo precyzyjne pomiary. Obserwacja przypadków. Uniwersalność leptonów. Mieszanie kwarków. Macierz

Bardziej szczegółowo

Własności jąder w stanie podstawowym

Własności jąder w stanie podstawowym Własności jąder w stanie podstawowym Najważniejsze liczby kwantowe charakteryzujące jądro: A liczba masowa = liczbie nukleonów (l. barionów) Z liczba atomowa = liczbie protonów (ładunek) N liczba neutronów

Bardziej szczegółowo

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy Reakcje jądrowe X 1 + X 2 Y 1 + Y 2 +...+ b 1 + b 2 kanał wejściowy kanał wyjściowy Reakcje wywołane przez nukleony - mechanizm reakcji Wielkości mierzone Reakcje wywołane przez ciężkie jony a) niskie

Bardziej szczegółowo

KARTA KURSU. Radiochemia. Radiochemistry. Kod Punktacja ECTS* 1

KARTA KURSU. Radiochemia. Radiochemistry. Kod Punktacja ECTS* 1 KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Radiochemia Radiochemistry Kod Punktacja ECTS* 1 Koordynator dr hab. inż. Artur Błachowski Zespół dydaktyczny dr hab. inż. Artur Błachowski Opis kursu (cele kształcenia)

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 25.11.2011

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 25.11.2011 Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 25.11.2011 Współczesne eksperymenty Wprowadzenie Akceleratory Zderzacze Detektory LHC Mapa drogowa Współczesne

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość

Bardziej szczegółowo

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1 Symetrie Symetrie a prawa zachowania Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe Niezachowanie parzystości w oddz. słabych Sprzężenie ładunkowe C Symetria CP Zależność spinowa oddziaływań słabych

Bardziej szczegółowo

1. Dokumentacja dotycząca opisu efektów kształcenia dla programu kształcenia. Nazwa kierunku studiów i kod

1. Dokumentacja dotycząca opisu efektów kształcenia dla programu kształcenia. Nazwa kierunku studiów i kod Załącznik do Uchwały nr 126/2011Senatu UKSW z dnia 15 grudnia 2011r 1. Dokumentacja dotycząca opisu efektów dla programu. Nazwa kierunku studiów i kod Fizyka programu wg USOS WMP-FI-3 Poziom Studia trzeciego

Bardziej szczegółowo

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA Dwuletnie studia indywidualne II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych, specjalizacje: Fizyka jądra atomowego, Struktura jąder atomowych i Fizyka cząstek i oddziaływań

Bardziej szczegółowo

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika Fizyka 3 Konsultacje: p. 329, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 2 sprawdziany (10 pkt każdy) lub egzamin (2 części po 10 punktów) 10.1 12 3.0 12.1 14 3.5 14.1 16 4.0 16.1 18 4.5 18.1 20 5.0

Bardziej szczegółowo

Zderzenia ciężkich jonów przy pośrednich i wysokich energiach

Zderzenia ciężkich jonów przy pośrednich i wysokich energiach Zderzenia ciężkich jonów przy pośrednich i wysokich energiach 1. Jakich nowych informacji możemy oczekiwać badając reakcje ciężkojonowe przy pośrednich i wysokich energiach 2. Zderzenia ciężkich jonów

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siłyprzypomnienie Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Promieniowanie jonizujące Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniotwórczość Uniwersytet Rzeszowski, 18 października 2017 Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniowanie jonizujące 1 / 23 Jądra pomieniotwórcze

Bardziej szczegółowo

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Adam Bzdak AGH, KZFJ Plan Wprowadzenie do A+A Przepływ eliptyczny, trójkątny, hydrodynamika Odkrycie na LHC w p+p i p+a Korelacje 2- i wielu-cząstkowe Podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia Jądra o wysokich energiach wzbudzenia 1. Utworzenie i rozpad jądra złożonego a) model statystyczny 2. Gigantyczny rezonans dipolowy (GDR) a) w jądrach w stanie podstawowym b) w jądrach w stanie wzbudzonym

Bardziej szczegółowo

Kierunek: Fizyka, rok I, specjalność: Akustyka i realizacja dźwięku Rok akademicki 2017/2018

Kierunek: Fizyka, rok I, specjalność: Akustyka i realizacja dźwięku Rok akademicki 2017/2018 Kierunek: Fizyka, rok I, specjalność: ustyka i realizacja dźwięku Rok akademicki 2017/2018 Filozofia przyrody F 1 30 30 5 x Metody uczenia się i studiowania F 1 15 1 Technologia informacyjna F 1 30 2 Analiza

Bardziej szczegółowo

PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA

PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA na kierunku ENERGETYKA I CHEMIA JĄDROWA prowadzonych na Wydziałach Chemii i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Wakacyjne zajęcia przygotowawcze (wrzesień) Matematyka Fizyka 25

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku Astronomia

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku Astronomia Dwuletnie studia II stopnia na kierunku Astronomia Cele kształcenia Celem jest wszechstronne wykształcenie absolwenta w zakresie obserwacyjnych i teoretycznych metod badawczych astronomii oraz poznanie

Bardziej szczegółowo

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka teoretyczna

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka teoretyczna Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Fizyka teoretyczna Celem specjalności: Fizyka teoretyczna w trybie studiów standardowych jest wykształcenie fizyka teoretyka zdolnego do podjęcia

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach PROGRAM KSZTAŁCENIA. Studia III stopnia (doktoranckie) kierunek Informatyka

Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach PROGRAM KSZTAŁCENIA. Studia III stopnia (doktoranckie) kierunek Informatyka Uniwersytet Śląski Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach PROGRAM KSZTAŁCENIA Studia III stopnia (doktoranckie) kierunek Informatyka (przyjęty przez Radę Wydziału Informatyki i Nauki o Materiałach w

Bardziej szczegółowo

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Rocznik: 2016/2017 Język wykładowy: Polski Semestr 1 JFT-1-104-s Mechanika

Bardziej szczegółowo

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Rocznik: 2013/2014 Język wykładowy: Polski Semestr 1 JFT-1-104-s Mechanika

Bardziej szczegółowo

Rok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Rok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Nazwa modułu: Podstawy fizyki i techniki jądrowej Rok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM-1-406-s Punkty ECTS: 6 Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Fizyka Medyczna Specjalność: Poziom studiów:

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Projektowanie molekularne i bioinformatyka. 2-letnie studia II stopnia (magisterskie)

ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Projektowanie molekularne i bioinformatyka. 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Projektowanie molekularne i bioinformatyka 2-letnie studia II stopnia (magisterskie) 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Wieloskalowe metody molekularnego

Bardziej szczegółowo

Efekty kształcenia dla kierunku studiów CHEMIA studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki

Efekty kształcenia dla kierunku studiów CHEMIA studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki Załącznik nr 1 Efekty kształcenia dla kierunku studiów CHEMIA studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów chemia należy do obszaru

Bardziej szczegółowo

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia

Kierunek: Fizyka Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Techniczna Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Rocznik: 2014/2015 Język wykładowy: Polski Semestr 1 JFT-1-104-s Mechanika

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Łódzki Wydział Matematyki i Informatyki PROGRAM KSZTAŁCENIA kierunek Informatyka Środowiskowe Studia Doktoranckie (studia III stopnia)

Uniwersytet Łódzki Wydział Matematyki i Informatyki PROGRAM KSZTAŁCENIA kierunek Informatyka Środowiskowe Studia Doktoranckie (studia III stopnia) Uniwersytet Łódzki Wydział Matematyki i Informatyki PROGRAM KSZTAŁCENIA kierunek Informatyka Środowiskowe Studia Doktoranckie (studia III stopnia) Łódź, 17 października 2012 1 1. Nazwa studiów: Środowiskowe

Bardziej szczegółowo

Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent studiów I stopnia na kierunku fizyka techniczna: WIEDZA

Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent studiów I stopnia na kierunku fizyka techniczna: WIEDZA Załącznik nr 2 Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA TECHNICZNA - studia I stopnia, inżynierskie, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych oraz

Bardziej szczegółowo

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA I. 1 Nazwa modułu kształcenia: Informacje ogólne Fizyka 2 Nazwa jednostki prowadzącej moduł Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II,Katedra Nauk Technicznych, Zakład

Bardziej szczegółowo

Program studiów podyplomowych Podyplomowe Studium Fizyki, Astronomii i Zastosowań Komputerów

Program studiów podyplomowych Podyplomowe Studium Fizyki, Astronomii i Zastosowań Komputerów Program studiów podyplomowych Podyplomowe Studium Fizyki, Astronomii i Zastosowań Komputerów Ogólna charakterystyka studiów podyplomowych Wydział prowadzący studia podyplomowe: Wydział Fizyki, Astronomii

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania

Bardziej szczegółowo

Struktura porotonu cd.

Struktura porotonu cd. Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???

Bardziej szczegółowo

INŻYNIERIA NANOSTRUKTUR. 3-letnie studia I stopnia (licencjackie)

INŻYNIERIA NANOSTRUKTUR. 3-letnie studia I stopnia (licencjackie) INŻYNIERIA NANOSTRUKTUR 3-letnie studia I stopnia (licencjackie) 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Absolwent studiów I stopnia kierunku Inżynieria Nanostruktur: posiada znajomość matematyki wyższej w zakresie

Bardziej szczegółowo

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012 Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8sem.letni.2011-12 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siły Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA PROGRAMOWE dla studentów K MISMaP ubiegających się o DYPLOM MAGISTERSKI na Wydziale Fizyki UW zrealizowany w ramach K MISMaP

WYMAGANIA PROGRAMOWE dla studentów K MISMaP ubiegających się o DYPLOM MAGISTERSKI na Wydziale Fizyki UW zrealizowany w ramach K MISMaP 1 Zasady przyjmowania absolwentów studiów licencjackich na studia 2 UCHWAŁA NR 2/2003 RADY WYDZIAŁU FIZYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie minimów programowych dla studentów

Bardziej szczegółowo